Mijn kinderen lusten nauwelijks groente

16-08-2022 20:06 1339 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lusten mijn kinderen (10&12j) qua groente:

-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.


Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.

Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.


Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.

Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.

Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).

Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 13:57
Toen ik in de jonge kinderen zat had ik echt nog nooit van zoiets als rapley gehoord. Gemiste kans, waarschijnlijk.
Maar ik krijg herkansingen : ik word oma !
Ahhh, wat leuk.
Volgens mij bestond Rapley toen nog niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 13:53
Er is veel meer dan ik altijd had gedacht. Sommige dingen vind ik echt een eye opener, hoor. Zowel over de oorsprong als gegeven tips.

Mijn opa van vaderskant at geen kaas. Nog geen pindakaas, want dat was ook kaas, maar wel gemalen pinda’s. o_o
Een broer van me eet geen kaas ( moeder is er dol op ) en ik eigenlijk alleen gesmolten.
En bij mij eet 1 zoon van de 2 het ook niet.
Zou dat dan toch een geërfd iets zijn ? Broer en ik hebben het in ieder geval niet afgekeken van opa want wij aten nooit daar en zij nooit bij ons.
Ik ben gek op kaas, maar zal het nooit op brood eten. Zelfs geen tosti
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 13:57
Toen ik in de jonge kinderen zat had ik echt nog nooit van zoiets als rapley gehoord. Gemiste kans, waarschijnlijk.
Maar ik krijg herkansingen : ik word oma !
Wat ontzettend leuk om te lezen!
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
17-08-2022 13:50
Mijn kinderen zijn blij dat ze opgevoed zijn door een autist (hoewel ik dat toen nog niet wist): met de handen eten vond ik logisch.
Mijn oudste was dan weer heel bang voor vieze handen.... :roll:
Ik ben ook een autistje, dus kind is nu wel blij daarmee.
De kinderarts zei hetzelfde als jij, logischer met de handen eten.

Haha ja vieze handen was ook wel een dingetje hier. Maar toen dat eenmaal wat meer wende, was dat zo goed als over. Nog steeds eet kind veel met handen thuis. Uit eten met bestek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Darthmee schreef:
17-08-2022 14:03
Ik ben ook een autistje, dus kind is nu wel blij daarmee.
De kinderarts zei hetzelfde als jij, logischer met de handen eten.

Haha ja vieze handen was ook wel een dingetje hier. Maar toen dat eenmaal wat meer wende, was dat zo goed als over. Nog steeds eet kind veel met handen thuis. Uit eten met bestek.
Ik was als kind dol op kip, dan mocht je met je handen eten.
Poosje terug at ik kip in een restaurant. Bij het serveren werd gezegd dat ik met mijn handen mocht eten.
Bij het afruimen zei die eigenaresse dat ze nog nooit meegemaakt had dat iemand het daadwerkelijk met de handen at.
O_O
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
17-08-2022 14:06
Ik was als kind dol op kip, dan mocht je met je handen eten.
Poosje terug at ik kip in een restaurant. Bij het serveren werd gezegd dat ik met mijn handen mocht eten.
Bij het afruimen zei die eigenaresse dat ze nog nooit meegemaakt had dat iemand het daadwerkelijk met de handen at.
O_O
Goed zo :lol:
Er zijn best wat etenswaren die volgens de officiële etiquette met de handen gegeten worden. En ik ga ook tekeer als een holbewoner als het handen voedsel is in het openbaar haha.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 13:57
Toen ik in de jonge kinderen zat had ik echt nog nooit van zoiets als rapley gehoord. Gemiste kans, waarschijnlijk.
Maar ik krijg herkansingen : ik word oma !
wat leuk! Gefeliciteerd :cheer2:
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Wickedwitch schreef:
17-08-2022 13:22
Dat weet ik niet. De eetcultuur in het algemeen speelt daar ook grote rol denk ik. Jij zal mij ook streng vinden omdat ik mijn zoon dingen bleef aanbieden en niet zomaar lusiknie accepteerde. Hij lust nu wel van alles. Misschien was dat ook gekomen als ik hem alles had laten bepalen. Maar ik denk van niet.
Wat bedoel je met 'niet accepteerde'? Mijn kind weigert dingen die ze niet lekker vindt of niet kent te proeven. Ook als je het 100x op tafel zet of op haar bord legt of in 70 verschillende vormen. Als je maar iets teveel pusht gooit ze alles in de strijd (het eten op de grond gooien, brullen), maar eten doet ze het niet. Hoe kun je in zo'n geval 'lussiknie niet accepteren' zonder er een heel nare strijd van te maken met dwingen en straffen? Ik heb het idee dat ouders die stellen dat ze iets voor elkaar kregen in de opvoeding door 'iets gewoon niet te accepteren' ofwel mazzel hebben met toch wel behoorlijk meewerkende kinderen, ofwel een zeer autoritaire/straffende opvoedstijl hanteren. Eigen verdienste of het ei van Columbus is dat 'gewoon niet accepteren' in mijn ogen niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
17-08-2022 13:50
Mijn oudste, die heel erg allergisch is voor heel erg veel voedingsmiddelen stopte als dreumes echt nooit iets zomaar in zijn mond. Ook niet met spelen, mensen hadden dan verhalen over dreumesen die de halve zandbak in hun mond stopten en die van mij deed dat nooit.

Wat hij wel altijd deed en wat ik altijd zo bijzonder vond, dat zo'n dreumesje dat van nature helemaal zelf weet, is heel voorzichtig zijn tong tegen dingen aan houden. Niet eens echt likken, echt alleen maar even met zijn tong er tegenaan. Later snapte ik dat zijn mond en tong natuurlijk heel erg pijn gaan doen als hij iets eet waar hij allergisch voor is. Ik heb dat altijd heel wonderlijk en heel mooi gevonden en ben met eten bij hem altijd af gegaan op wat hij zelf aangaf. En drukte ook iedereen op het hart om hem nooit te dwingen iets in zijn mond te stoppen, dat kon hij namelijk prima zelf aangeven en bepalen.
Oh dat had ik ook. Kiwi was 'vies'. De smaak vind ik echter prima maar ik kreeg er een tintelende mond en opgezwollen keel van, kon dat op die leeftijd alleen niet benoemen. Zelfde geld voor rauw eigeel (mayo oid kan weer wel, iets met zuur dat het eigeel min of meer gaart geloof ik), walnoten, hazelnoten en kabeljauw.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
BGB: Gefeulie!
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
17-08-2022 13:42
Ik gebruik in die zin dwang dat niet proeven geen optie is. Natuurlijk niet bij een dreumes, maar vanaf dat mijn dochter een jaar of 2 was maakte ik daar wel afspraken over. In mijn beleving is tussen de 1 a 2 en zeg een jaar of 6 a 8 ook nog wel een leeftijd waarop je kinderen, in ieder geval die van mij, nog zoveel ontzag voor me hadden dat als ik iets verbood of juist verplicht stelde dat ze dat dan nog wel deden. Dus ik maakte gewoon altijd afspraken over hoeveel ze moesten opeten voordat ze van tafel mochten of voordat ze een toetje kregen. En dat hield ik wel overzichtelijk, als ik zag dat ze iets echt niet lekker vonden dan was de hoeveelheid die ze moesten eten kleiner dan wanneer het meer angst voor het onbekende was, dan was het stukje wat ze op moesten eten wat groter. Ik schoof dan dus gewoon een kleine hoeveelheid naar een kant van hun bord en dat stukje moesten ze dan echt opeten. Of zoveel hapjes.

Maar ik ben in alles best wel consequent, anderen noemen dat soms streng en misschien is dat wel zo. Mijn kinderen hoeven niks lekker te vinden, mogen ook echt alles laten staan of aangeven dat ze niet meer willen dat ik iets maak of kook en ik kook dus zoals ik al eerder zei eigenlijk dagelijks wel meerdere opties naar ieders persoonlijke voorkeur, maar ze weten dat als ik zeg dat ze in ieder geval dat kleine beetje moeten opeten dat dat ook echt moet. Dus ze pikken dat dan ook wel.
Bij ons ging het vroeger precies zo. En ik was een erg braaf kind, dus deed dat ook, praktisch zonder zeuren.
Inmiddels kan ik stellen dat ik meen daar echt last van te hebben gehad. Ik miste de kans zelf te leren of ik genoeg had gegeten of niet, om de smaken te waarderen (want ik ging dat no way toegeven als ik het toch lekker ging vinden) en om zelf te mogen bepalen over m’n lijf.

Ik ging ook proberen het wél op te eten om geen ‘gezeur/inmenging’ van m’n moeder te krijgen, soms werd ik er misselijk van, of zag m’n moeder m’n inspanningen niet en als ik al tot het uiterste was gegaan ging zij nog eens m’n maaltijd in tweeen verdelen qua wat wel en niet op moest.

En tot op de dag van vandaag eet ik tegen heug en meug eten op, omdat het op moet (zo zonde anders), ook als ik het niet lekker vind.

Ik had heel erg gewenst dat m’n ouders mij vrijer lieten en mij vertrouwden op m’n eigen keuzes, ik was een lief en verstandig kind (en een gewone gemiddelde eter). Ik was daar werkelijk beter van geworden.
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 13:57
Toen ik in de jonge kinderen zat had ik echt nog nooit van zoiets als rapley gehoord. Gemiste kans, waarschijnlijk.
Maar ik krijg herkansingen : ik word oma !
Wat leuk! Gefeliciteerd! :D Wanneer wordt het kind verwacht?
Alle reacties Link kopieren Quote
AeonOfWinter schreef:
17-08-2022 14:18
Oh dat had ik ook. Kiwi was 'vies'. De smaak vind ik echter prima maar ik kreeg er een tintelende mond en opgezwollen keel van, kon dat op die leeftijd alleen niet benoemen. Zelfde geld voor rauw eigeel (mayo oid kan weer wel, iets met zuur dat het eigeel min of meer gaart geloof ik), walnoten, hazelnoten en kabeljauw.
ik heb het ook met kiwi en met verse ananas, komt doordat er bromelaïne in zit, wat eiwitten afbreekt
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
17-08-2022 14:19


En tot op de dag van vandaag eet ik tegen heug en meug eten op, omdat het op moet (zo zonde anders), ook als ik het niet lekker vind. .
Weet je wat zonde is ? Boter op je gat smeren en droog brood eten. :rofl:

Dat zonde om weg te gooien werkt nog generaties door, waarschijnlijk. Hier gaat alles in bakjes. ( om die dan soms na een paar dagen alsnog weg te gooien )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
17-08-2022 14:22
Wat leuk! Gefeliciteerd! :D Wanneer wordt het kind verwacht?
Ik heb twee zwangere schoondochters.
Als het goed is word ik dit jaar nog twee keer oma.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
17-08-2022 13:42
Ik gebruik in die zin dwang dat niet proeven geen optie is. Natuurlijk niet bij een dreumes, maar vanaf dat mijn dochter een jaar of 2 was maakte ik daar wel afspraken over. In mijn beleving is tussen de 1 a 2 en zeg een jaar of 6 a 8 ook nog wel een leeftijd waarop je kinderen, in ieder geval die van mij, nog zoveel ontzag voor me hadden dat als ik iets verbood of juist verplicht stelde dat ze dat dan nog wel deden. Dus ik maakte gewoon altijd afspraken over hoeveel ze moesten opeten voordat ze van tafel mochten of voordat ze een toetje kregen. En dat hield ik wel overzichtelijk, als ik zag dat ze iets echt niet lekker vonden dan was de hoeveelheid die ze moesten eten kleiner dan wanneer het meer angst voor het onbekende was, dan was het stukje wat ze op moesten eten wat groter. Ik schoof dan dus gewoon een kleine hoeveelheid naar een kant van hun bord en dat stukje moesten ze dan echt opeten. Of zoveel hapjes.

maar ze weten dat als ik zeg dat ze in ieder geval dat kleine beetje moeten opeten dat dat ook echt moet. Dus ze pikken dat dan ook wel.
Auw Fash, je weet dat je zo een eetstoornis in de hand kan werken? Ik heb een verstoorde relatie (was als 19 jarige op weg naar anorexia) met eten doordat mijn moeder dit deed. Echt niet ok.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 14:23
Weet je wat zonde is ? Boter op je gat smeren en droog brood eten. :rofl:

Dat zonde om weg te gooien werkt nog generaties door, waarschijnlijk. Hier gaat alles in bakjes. ( om die dan soms na een paar dagen alsnog weg te gooien )
hier ook, of ik vries het in, wetende dat ik ook dan niet op ga eten. Het is dan gewoon een heel stuk minder lekker
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 14:25
Ik heb twee zwangere schoondochters.
Als het goed is word ik dit jaar nog twee keer oma.
:proud:
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
17-08-2022 14:23
ik heb het ook met kiwi en met verse ananas, komt doordat er bromelaïne in zit, wat eiwitten afbreekt
Ik heb ooit een bewoner gehad die met een opgezwollen mond/tong thuis kwam van een uitje met haar dochter, had voor het eerst in haar leven kiwi gegeten. Met ananas heb ik het dan weer niet gek genoeg, dus geen idee waar ik precies op reageer. Wel interessant!
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
17-08-2022 14:13
Wat bedoel je met 'niet accepteerde'? Mijn kind weigert dingen die ze niet lekker vindt of niet kent te proeven. Ook als je het 100x op tafel zet of op haar bord legt of in 70 verschillende vormen. Als je maar iets teveel pusht gooit ze alles in de strijd (het eten op de grond gooien, brullen), maar eten doet ze het niet. Hoe kun je in zo'n geval 'lussiknie niet accepteren' zonder er een heel nare strijd van te maken met dwingen en straffen? Ik heb het idee dat ouders die stellen dat ze iets voor elkaar kregen in de opvoeding door 'iets gewoon niet te accepteren' ofwel mazzel hebben met toch wel behoorlijk meewerkende kinderen, ofwel een zeer autoritaire/straffende opvoedstijl hanteren. Eigen verdienste of het ei van Columbus is dat 'gewoon niet accepteren' in mijn ogen niet.
Eens. Ik heb er ook zo eentje. Hij heeft echt nooit iets gedaan zonder dat hij het er zelf mee eens was. Als ik al eens in een vlag van verstandsverbijstering dacht m’n macht in de strijd te gooien won ik het nóg niet.
Of ik won, maar kind (een dreumes nog) was uren van slag ervan.
Inmiddels ben ik er best blij mee. Hij kan goed luisteren naar argumenten en hele verstandige keuzes maken (en dat al heel jong). Hij kan goed risico’s afwegen en voor zichzelf opkomen. Hele belangrijke waarden wat mij betreft.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 14:25
Ik heb twee zwangere schoondochters.
Als het goed is word ik dit jaar nog twee keer oma.
Wauw, wat super leuk! Van harte!
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 14:25
Ik heb twee zwangere schoondochters.
Als het goed is word ik dit jaar nog twee keer oma.
Wat gaaf! Gefeliciteerd :cheer2: :cheer2:
Frankly my dear, I don"t give a damn
blijfgewoonbianca schreef:
17-08-2022 14:25
Ik heb twee zwangere schoondochters.
Als het goed is word ik dit jaar nog twee keer oma.
Wat leuk zeg :D
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter is een makkelijke eter maar daar heb ik weinig bijzonders voor gedaan. Ik heb dan ook geen tips, hooguit wat relativering.

Ze heeft wel altijd van alles een paar hapjes moeten proeven maar dan kon daar prima een boterham met pindakaas achteraan. Ik heb nooit er van alles omheen gekookt, maar had wel altijd een bakje pastasaus in de vriezer voor als ze iets echt niet lekker vond. Ze heeft ook nooit gezellig met een bot mesje paprika gesneden. Maar door TikTok-filmpjes van de actrice uit Black Widow, is ze uit zichzelf gaan koken. En hoe!

Ik weet nog wel hoe lastig ik de volgende combinatie vond:
1. eten moet gezellig zijn
2. het toetje is geen beloning maar onderdeel van de maaltijd
3. je moet je kind veel verschillende smaken voorzetten.

Dus ja, dan boden wij van alles aan (3), maar dat leidde niet altijd tot gezelligheid (1), dus gingen we op een gegeven moment meteen door naar de yoghurt (2) en voelde ik me weer schuldig over het gebrek aan verschillende smaken (en dan vooral voedingsstoffen). En dan kreeg ik ook nog de zenuwen van het Vivaforum waar Rapley gepropageerd werd.

En achteraf denk ik: waar maakte ik me druk om? En ik denk dat de meeste ouders het gewoon heel goed willen doen voor hun kind en van daaruit kiezen voor geroerbakte artisjok of toch maar die wrap zonder iets.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
17-08-2022 14:27
Eens. Ik heb er ook zo eentje. Hij heeft echt nooit iets gedaan zonder dat hij het er zelf mee eens was. Als ik al eens in een vlag van verstandsverbijstering dacht m’n macht in de strijd te gooien won ik het nóg niet.
Of ik won, maar kind (een dreumes nog) was uren van slag ervan.
Inmiddels ben ik er best blij mee. Hij kan goed luisteren naar argumenten en hele verstandige keuzes maken (en dat al heel jong). Hij kan goed risico’s afwegen en voor zichzelf opkomen. Hele belangrijke waarden wat mij betreft.
Zeker. "omdat een vriendje het doet" is hier ook nog nooit gebeurd. Maar ja, dat geldt dus ook voor eten :-)
Gisteren had hij dus wel iets op zijn wrap gedaan uit zichzelf. Ik zei er net iets van. (Edit: toen zei hij:) "Maar een wrap alleen met kaas smaakt nergens naar!" De oudste en ik lagen helemaal dubbel. Dáárom zijn die prutjes er ook ja. En pastasaus, want kale macaroni met kaas smaakt ook nergens naar. Hij moest wel het laatste woord hebben, en zei dus dat het prutje nog steeds vies was.
quincy2 wijzigde dit bericht op 17-08-2022 15:30
1.02% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven