Mijn kinderen lusten nauwelijks groente

16-08-2022 20:06 1339 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lusten mijn kinderen (10&12j) qua groente:

-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.


Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.

Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.


Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.

Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.

Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).

Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
21-08-2022 19:20
Dan valt het nog wel mee met de afkeer, als je je er best wel eens overheen kunt zetten.
Het gaat hier om Echt iets Niet lusten. Als je Echt iets niet lust dan kun je je daar nooit niet best eens overheen zetten.
Trouwens, ik hou niet van chinees. Ik hoef er niet van over te geven, maar smaken doet het mij niet. Dan nog zou ik never nooit niet naar een chinees gaan. En al helemaal niet voor mijn werk. Ik zou het ook erg vervelend vinden als mijn tafelgenoot met lange tanden zit te eten en ondertussen net doet of ze het lekker vindt. Vind ik niet meer van deze tijd om zo pleasend te zijn. Ik vind het nep.
Chinees eten vind ik heerlijk.

Thaïs heb ik 20 jaar geleden 1 keer door mijn strot geramd gekregen in mijn familie en dat was toch echt 1 keer en nooit meer.
Een tante "kon het toch zo heerlijk maken" en "uiteraard moest ik toch proeven" hoewel ik het van tevoren al niets vond.
Zelfs een liter melk nadien hielp totaal niet. Mijn mond heeft gewoon 3 dagen in brand gestaan.

Als wie dan ook uit mijn omgeving - familie, vrienden, collega's, kennissen - beslist om "gezellig" bij de Thaï te gaan eten doen ze maar gezellig zonder mij. Want ik blijf thuis.
Wie mij dan ongezellig vindt heeft toch écht pech gehad.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
21-08-2022 19:20
Dan valt het nog wel mee met de afkeer, als je je er best wel eens overheen kunt zetten.
Het gaat hier om Echt iets Niet lusten. Als je Echt iets niet lust dan kun je je daar nooit niet best eens overheen zetten.
Trouwens, ik hou niet van chinees. Ik hoef er niet van over te geven, maar smaken doet het mij niet. Dan nog zou ik never nooit niet naar een chinees gaan. En al helemaal niet voor mijn werk. Ik zou het ook erg vervelend vinden als mijn tafelgenoot met lange tanden zit te eten en ondertussen net doet of ze het lekker vindt. Vind ik niet meer van deze tijd om zo pleasend te zijn. Ik vind het nep.
Nou, ik hou ook niet van Chinees, al ben ik dan best bereid om een keertje Chinees te gaan eten voor mijn werk of met familie of vrienden. Dan ga ik niet mee voor het lekkere eten, maar voor het gezelschap. Anyway, zo ging ik dus een keer toen ik mijn man net kende, met hem en vrienden van hem naar een Chinees en ik heb écht eerlijk waar verrukkelijk gegeten :flirting:
ik ervaar eigenlijk helemaal niet dat eten en drinken zo'n groot onderdeel van de sociale omgang is. Stukje varen, wandelen, door bibliotheken/boekenwinkels dwalen, lezingen, theater, uitvoeringen, musea.. je kunt er wel iets eet en drinkachtigs aan vast plakken maar dat hoeft toch helemaal niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
21-08-2022 19:30
Chinees eten vind ik heerlijk.

Thaïs heb ik 20 jaar geleden 1 keer door mijn strot geramd gekregen in mijn familie en dat was toch echt 1 keer en nooit meer.
Een tante "kon het toch zo heerlijk maken" en "uiteraard moest ik toch proeven" hoewel ik het van tevoren al niets vond.
Zelfs een liter melk nadien hielp totaal niet. Mijn mond heeft gewoon 3 dagen in brand gestaan.

Als wie dan ook uit mijn omgeving - familie, vrienden, collega's, kennissen - beslist om "gezellig" bij de Thaï te gaan eten doen ze maar gezellig zonder mij. Want ik blijf thuis.
Wie mij dan ongezellig vindt heeft toch écht pech gehad.
Gelukkig ben je er niet theatraal over, dat zal veel helpen in sociale interacties.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
21-08-2022 19:20
Dan valt het nog wel mee met de afkeer, als je je er best wel eens overheen kunt zetten.
Het gaat hier om Echt iets Niet lusten. Als je Echt iets niet lust dan kun je je daar nooit niet best eens overheen zetten.
Trouwens, ik hou niet van chinees. Ik hoef er niet van over te geven, maar smaken doet het mij niet. Dan nog zou ik never nooit niet naar een chinees gaan. En al helemaal niet voor mijn werk. Ik zou het ook erg vervelend vinden als mijn tafelgenoot met lange tanden zit te eten en ondertussen net doet of ze het lekker vindt. Vind ik niet meer van deze tijd om zo pleasend te zijn. Ik vind het nep.
Ik zei geen afkeer, ik zei dat ik het helemaal niet lekker vond. En wat een onzin over ‘pleasend’ zijn. Ik ben helemaal niet pleasend, maar daarom hoef je toch nog niet altijd full on de confrontatie aan te gaan. De situatie is dan letterlijk: ik word door een zakenrelatie mee genomen uit eten, blijkt iets te zijn waar ik niet van houdt. Dan ga ik echt niet op de drempel zeggen ‘nee sorry, maar dit eet ik echt niet’. Een heel klein beetje aanpassing is geen pleasen hoor, dat is gewoon normaal sociaal gedrag. En ik ga ook niet zitten doen alsof ik het heerlijk vind, ik beperk me tot de zaken die ik wel te doen vind, en doe verder mee met het gesprek en de gezelligheid. Want daarvoor ben ik er.
Alle reacties Link kopieren Quote
BouwWaus schreef:
21-08-2022 10:43
Ik en zus zijn altijd opgevoed met 'gewoon' mee-eten met de volwassenen. Er werd nooit voor ons een kindermenu besteld (waarom bestaat dat uberhaupt?) En dan de gerechten gewoon delen.
Bij partner is het ook zo gegaan.

Wij zijn hele makkelijke eters geworden.
Herstel: jullie zijn geen makkelijke eters geworden, jullie waren al bij voorbaat kinderen die relatief makkelijk dingen leerden eten. Een heel ander type dan waar dit topic over gaat. Wat niet betekent dat de ouders uit dit topic niet 1001 dingen proberen, juist bij moeilijke eters trekken mensen vaak alles uit de kast. Wij bestelden bij de vorige keer uit eten een bord pasta van het volwassen menu voor onze dochter. Ze heeft geen hap ervan gegeten. Niet echt een leuke manier van naar een restaurant gaan, voor haar niet en voor ons niet. Daarom bestaan er dus kindermenu's. Heel fijn als mensen daar niet over oordelen en niet maar even aannemen dat wij als ouders maar gemakzuchtig zijn.
nicole123 wijzigde dit bericht op 22-08-2022 12:23
0.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
21-08-2022 19:30
Chinees eten vind ik heerlijk.

Thaïs heb ik 20 jaar geleden 1 keer door mijn strot geramd gekregen in mijn familie en dat was toch echt 1 keer en nooit meer.
Een tante "kon het toch zo heerlijk maken" en "uiteraard moest ik toch proeven" hoewel ik het van tevoren al niets vond.
Zelfs een liter melk nadien hielp totaal niet. Mijn mond heeft gewoon 3 dagen in brand gestaan.

Als wie dan ook uit mijn omgeving - familie, vrienden, collega's, kennissen - beslist om "gezellig" bij de Thaï te gaan eten doen ze maar gezellig zonder mij. Want ik blijf thuis.
Wie mij dan ongezellig vindt heeft toch écht pech gehad.
Hopen dat jij nooit bij een Chinees met een menukaart uit Shech Suan (of hoe je dat ook schrijft) gaat eten, want dan lust je ook geen Chinees meer.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren Quote
nlies schreef:
22-08-2022 11:36
Hopen dat jij nooit bij een Chinees met een menukaart uit Shech Suan Szechuan (of hoe je dat ook schrijft) gaat eten, want dan lust je ook geen Chinees meer.
Daar heb je gelijk in.
Dat geeft meteen aan hoe grappig (en een beetje krom) dit bericht is: de Chinese keuken - enorm gevarieerd en eeuwenlange traditie - is allemaal goed. En de Thaise keuken - zelfde verhaal - is als geheel afgekeurd omdat één tante een gerecht heeft gemaakt dat te pittig was.

Ik vind dat lastig rijmen met de overtuiging dat veel niet lusten hetzelfde of vergelijkbaar is met serieuze voedselallergie, dat we er in het sociale verkeer meer rekening mee moeten houden en sowieso respecteren en niet wegwuiven.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
22-08-2022 11:39
Daar heb je gelijk in.
Dat geeft meteen aan hoe grappig (en een beetje krom) dit bericht is: de Chinese keuken - enorm gevarieerd en eeuwenlange traditie - is allemaal goed. En de Thaise keuken - zelfde verhaal - is als geheel afgekeurd omdat één tante een gerecht heeft gemaakt dat te pittig was.

Ik vind dat lastig rijmen met de overtuiging dat veel niet lusten hetzelfde of vergelijkbaar is met serieuze voedselallergie, dat we er in het sociale verkeer meer rekening mee moeten houden en sowieso respecteren en niet wegwuiven.
En wat jij nu doet is je mening illustreren met de uitspraken van één forumster, die sowieso al niet uitblinkt in genuanceerdheid.

Je doet dus eigenlijk hetzelfde als zij.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was degene die over Thais begon, en inderdaad, eigenlijk moet ik zeggen ‘ik hou niet van de Thaise keuken zoals die in veel Nederlandse restaurants gereserveerd wordt’. Grote kans dat het in Thailand heel anders smaakt, maar daar ga ik niet zo vaak onverwacht uit eten.
En ik denk dat de meeste mensen dat ook wel uit het verhaal af kunnen leiden.
Overigens hoeft van mij een voedselallergie niet hetzelfde behandeld te worden als ergens niet van houden hoor. Als iemand ergens echt ziek van wordt, vraag je iets heel anders van diegene als hij er toch wat van binnenkrijgt dan als iemand er alleen niet van houdt. Als ik nu een hap zuurkool voor mijn neus zou krijgen, en iemand echt heel heel heel gelukkig zou worden als ik het proefde, kan ik dat best doen. Dan denk ik na afloop: hmm, wat ik al dacht, van mij hoeft het niet. En klaar. Maar iemand die allergisch voor pinda’s is een lepel pindakaas geven, veroorzaakt een levensbedreigende situatie. Dat is nou niet bepaald hetzelfde, en dus ook niet hetzelfde als ‘je even ergens overheen zetten’.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
22-08-2022 19:17
En wat jij nu doet is je mening illustreren met de uitspraken van één forumster, die sowieso al niet uitblinkt in genuanceerdheid.

Je doet dus eigenlijk hetzelfde als zij.
Ik kan me voorstellen dat zij (of hij?) niet de beste ambassadeur is. Toch is zij niet de enige die zo over eten praat. Kun je je nog die forummer herinneren die zei: ik lust geen soep en ik lust geen hartige taart. Er zijn zo'n beetje een triljard soorten soep - heldere bouillon, gevulde groentesoep, gepureerde soepen, roomsoep, koude soep - maar nee soep was totaal off limits. De ervaring van een keer iets eten wat je echt niet lust maakt dan zo'n indruk dat iemand kennelijk met een hele ruime boog alles vermijdt wat er maar in de verte op lijkt.

Misschien denk je dat niet, maar ik heb veel geleerd van jouw ervaringen en opvattingen in dit topic. Eigenlijk moeten we een ander woord verzinnen, dat het goed omschrijft en wegblijft van lust-ik-niet achtige termen want dat geeft wel de associatie met verwende kinderen.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
nausicaa schreef:
22-08-2022 19:26
Ik was degene die over Thais begon, en inderdaad, eigenlijk moet ik zeggen ‘ik hou niet van de Thaise keuken zoals die in veel Nederlandse restaurants gereserveerd wordt’. Grote kans dat het in Thailand heel anders smaakt, maar daar ga ik niet zo vaak onverwacht uit eten.
En ik denk dat de meeste mensen dat ook wel uit het verhaal af kunnen leiden.
Overigens hoeft van mij een voedselallergie niet hetzelfde behandeld te worden als ergens niet van houden hoor. Als iemand ergens echt ziek van wordt, vraag je iets heel anders van diegene als hij er toch wat van binnenkrijgt dan als iemand er alleen niet van houdt. Als ik nu een hap zuurkool voor mijn neus zou krijgen, en iemand echt heel heel heel gelukkig zou worden als ik het proefde, kan ik dat best doen. Dan denk ik na afloop: hmm, wat ik al dacht, van mij hoeft het niet. En klaar. Maar iemand die allergisch voor pinda’s is een lepel pindakaas geven, veroorzaakt een levensbedreigende situatie. Dat is nou niet bepaald hetzelfde, en dus ook niet hetzelfde als ‘je even ergens overheen zetten’.
Ik reageerde niet op jou maar op Wissewis die de volledige Thaise keuken van haar lijstje heeft gestreept omdat haar tante een keer veel te pittig heeft gekookt en toen moest ze een liter melk drinken en drie dagen was haar mond gevoelloos.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
19-08-2022 17:10
Dat vind ik dus heel sneu; jouw inflexibele houding beperkt hem. Je neemt je (volwassen) vrienden toch ook niet meer naar een restaurant waar niks op de kaart staat dat zij eten, waarom je eigen kind dan wel?

Soms heb je niet echt keuze, ik doe het niet om hem te pesten maar soms komt het zo uit. Als we bijvoorbeeld op vakantie zijn en ergens midden op het Franse platteland zijn dan heb je soms maar 1 open restaurant in de buurt. Dan is er soms niks wat hij lekker vindt of hij wantrouwt het eten of de manier waarop het klaargemaakt wordt.
Thuis is het wat makkelijker en zoeken we vaak iets uit wat iedereen lekker vind maar als de andere kinderen heel graag een keer een bepaald restaurant willen uitproberen dan doen we dat wel. Als hij dan niks wil kan hij voor die tijd of na afloop een broodje eten thuis of zo.

Hij is gewoon echt vrij moeilijk en wantrouwt het eten als het er iets anders uit ziet dan hij gewend is of als er een ingredient in zit wat hij niet lekker vindt. Het is toch vooral zijn probleem en je kan er niet altijd rekening mee houden. Het is wat anders als het een allergie betreft maar dat is bij hem niet zo. Gewoon moeilijke eter dus. Prima, maar je kan dan niet verwachten dat iedereen zich altijd aan jou aanpast.

Zelf ga ik ook wel eens ergens eten wat ik niet zelf zou uitkiezen omdat de rest van het gezelschap dat graag wil maar ik ben een stuk makkelijker dus ik kan eigenlijk altijd wel iets vinden op de kaart wat ik ok vindt (misschien niet echt lekker maar wel te doen.)
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
22-08-2022 19:28
Ik kan me voorstellen dat zij (of hij?) niet de beste ambassadeur is. Toch is zij niet de enige die zo over eten praat. Kun je je nog die forummer herinneren die zei: ik lust geen soep en ik lust geen hartige taart. Er zijn zo'n beetje een triljard soorten soep - heldere bouillon, gevulde groentesoep, gepureerde soepen, roomsoep, koude soep - maar nee soep was totaal off limits. De ervaring van een keer iets eten wat je echt niet lust maakt dan zo'n indruk dat iemand kennelijk met een hele ruime boog alles vermijdt wat er maar in de verte op lijkt.

Misschien denk je dat niet, maar ik heb veel geleerd van jouw ervaringen en opvattingen in dit topic. Eigenlijk moeten we een ander woord verzinnen, dat het goed omschrijft en wegblijft van lust-ik-niet achtige termen want dat geeft wel de associatie met verwende kinderen.
Ik probeer die associatie dus te veranderen.

Ik geloof dat ik zelf trouwens meestal zeg dat ik ergens niet van houd.
Toch ook wel vanwege de 'lust-ik-niet'-kleuter-associatie.

Wel leuk om te lezen dat je geleerd hebt van mijn opvattingen.

Overigens ben ik zelf niet zo dol op soep, omdat ik graag wat stevigers in mijn mond heb, dus dan gaat het niet om de smaak van de soep, maar om de substantie.

Zo hou ik ook niet van pudding.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
22-08-2022 20:09
Ik probeer die associatie dus te veranderen.

Ik geloof dat ik zelf trouwens meestal zeg dat ik ergens niet van houd.
Toch ook wel vanwege de 'lust-ik-niet'-kleuter-associatie.

Wel leuk om te lezen dat je geleerd hebt van mijn opvattingen.

Overigens ben ik zelf niet zo dol op soep, omdat ik graag wat stevigers in mijn mond heb, dus dan gaat het niet om de smaak van de soep, maar om de substantie.

Zo hou ik ook niet van pudding.
Dat soort voor- en afkeuren heeft iedereen wel denk ik - of zou jij het dan helemaal niet eten?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
22-08-2022 20:11
Dat soort voor- en afkeuren heeft iedereen wel denk ik - of zou jij het dan helemaal niet eten?
Pudding niet, soep wel, afhankelijk van de soort uiteraard. ;-D
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
22-08-2022 19:30
Ik reageerde niet op jou maar op Wissewis die de volledige Thaise keuken van haar lijstje heeft gestreept omdat haar tante een keer veel te pittig heeft gekookt en toen moest ze een liter melk drinken en drie dagen was haar mond gevoelloos.
Ah ok, sorry, ik dacht dat het een reactie op mijn post was. Dat is inderdaad een beetje overmatige reactie ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saelle1 schreef:
22-08-2022 19:54
Soms heb je niet echt keuze, ik doe het niet om hem te pesten maar soms komt het zo uit.
Natuurlijk heb je wel een keuze; elk restaurant heeft een kaart online of voor de deur, er zijn overal supermarkten, McDonalds, bakkers en in Frankrijk crêperies.
En je kan ook je dag zo plannen dat je op tijd terug bent in je hotel/op je camping/thuis.
Maar dat is blijkbaar teveel moeite voor de moeilijke eter in het gezelschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
23-08-2022 00:45
Natuurlijk heb je wel een keuze; elk restaurant heeft een kaart online of voor de deur, er zijn overal supermarkten, McDonalds, bakkers en in Frankrijk crêperies.
En je kan ook je dag zo plannen dat je op tijd terug bent in je hotel/op je camping/thuis.
Maar dat is blijkbaar teveel moeite voor de moeilijke eter in het gezelschap.
Ja, soms is dat inderdaad te veel moeite. Als we ergens op vakantie een dagje uit zijn en er is 1 restaurant in het dorp en voor iedereen (behalve moeilijke eter) is daar wel iets naar gading dan gaan we daar eten. We gaan dan niet als alternatief met z'n allen broodjes bij de supermarkt halen want de rest wil wel graag daar eten. De McDonalds zit niet perse in de buurt en daar gaan we sowieso niet elke dag heen. Dat vinden de kinderen allemaal lekker & dat kan best een paar keer op vakantie maar niet de hele tijd. Mijn partner houdt daar dan weer niet van.

Ik plan mijn dagen er inderdaad niet omheen. Hij heeft geen allergie want dan zouden we er meer rekening mee houden. Ik zie het echt meer als zijn probleem. Hij is geen peuter/kleuter meer en er is geen enkele objectieve reden waarom hij niet meer kan eten. Hij is een veel lastigere eter dan gemiddeld en dus zal hij ermee moeten leren omgaan. Het liefst door hopelijk iets avontuurlijker/makkelijker te worden qua eten maar als dat niet lukt dan zal hij moeten accepteren dat het lastiger voor hem zal zijn om uit eten te gaan of bij mensen te eten.

En er zijn ook avonden dat we veel meer keuze hebben en dan kiezen we iets waar hij ook wel wat kan/wil eten. Hopelijk dan want je weet het nooit 100% omdat het soms op een andere manier bereid is dan hij gewend is en dat kan ook een obstakel zijn. Thuis is dat makkelijker want er zijn bepaalde restaurants waarvan we weten dat hij er in elk geval 1 gerecht lekker vindt.
Frizz schreef:
23-08-2022 00:45
Natuurlijk heb je wel een keuze; elk restaurant heeft een kaart online of voor de deur, er zijn overal supermarkten, McDonalds, bakkers en in Frankrijk crêperies.
En je kan ook je dag zo plannen dat je op tijd terug bent in je hotel/op je camping/thuis.
Maar dat is blijkbaar teveel moeite voor de moeilijke eter in het gezelschap.
Maar dan draait dus bij elk eetmoment (dus minstens drie keer per dag) alles om die ene persoon die weinig lust.
Kan mij voorstellen dat dat er niet altijd inzit, soms moet je je gewoon een beetje inschikken.
Heb zelf als vegetariër ook wel eens gelegenheden waar ik weinig eet, of iets wat ik eigenlijk niet zo lekker vind omdat er weinig keus in vegetarisch eten is, dat is dan maar een keer zo.
Vind het bij volwassenen ook echt een onaantrekkelijke eigenschap, heel kieskeurig zijn.
Bij vrienden/familie kan het me niet zoveel schelen, en sommige dingen niet lusten is geen probleem, maar een date die alle restaurants behalve de mac afwijst of consequent bijna alle groentes op het bord laat liggen zie ik niet meer als potentiële partner.

Komt misschien door de starheid die erachter zit, en het gebrek aan aanpassingsvermogen.
En ergens vind ik het gewoon on-sexy, ik denk dat ik onbewust een "nee" limiet heb, bij een x aantal verschillende weigermomenten knap ik af :proud:
Bij andere dingen heb ik dat minder, hebben we een totaal verschillende smaak in films dan doen we gewoon iets anders, maar niet gewoon kunnen eten met een partner zie ik totaal niet zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saelle1 schreef:
23-08-2022 01:00
Ja, soms is dat inderdaad te veel moeite. Als we ergens op vakantie een dagje uit zijn en er is 1 restaurant in het dorp en voor iedereen (behalve moeilijke eter) is daar wel iets naar gading dan gaan we daar eten. We gaan dan niet als alternatief met z'n allen broodjes bij de supermarkt halen want de rest wil wel graag daar eten. De McDonalds zit niet perse in de buurt en daar gaan we sowieso niet elke dag heen. Dat vinden de kinderen allemaal lekker & dat kan best een paar keer op vakantie maar niet de hele tijd. Mijn partner houdt daar dan weer niet van.

Ik plan mijn dagen er inderdaad niet omheen. Hij heeft geen allergie want dan zouden we er meer rekening mee houden. Ik zie het echt meer als zijn probleem. Hij is geen peuter/kleuter meer en er is geen enkele objectieve reden waarom hij niet meer kan eten. Hij is een veel lastigere eter dan gemiddeld en dus zal hij ermee moeten leren omgaan. Het liefst door hopelijk iets avontuurlijker/makkelijker te worden qua eten maar als dat niet lukt dan zal hij moeten accepteren dat het lastiger voor hem zal zijn om uit eten te gaan of bij mensen te eten.

En er zijn ook avonden dat we veel meer keuze hebben en dan kiezen we iets waar hij ook wel wat kan/wil eten. Hopelijk dan want je weet het nooit 100% omdat het soms op een andere manier bereid is dan hij gewend is en dat kan ook een obstakel zijn. Thuis is dat makkelijker want er zijn bepaalde restaurants waarvan we weten dat hij er in elk geval 1 gerecht lekker vindt.
Ow wauw, wat een ontkenning van zijn gevoelens en ervaringen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
23-08-2022 00:45
Natuurlijk heb je wel een keuze; elk restaurant heeft een kaart online of voor de deur, er zijn overal supermarkten, McDonalds, bakkers en in Frankrijk crêperies.
En je kan ook je dag zo plannen dat je op tijd terug bent in je hotel/op je camping/thuis.
Maar dat is blijkbaar teveel moeite voor de moeilijke eter in het gezelschap.
Ik vind het wel ver gaan om koste wat kost te voorkomen dat de moeilijke eter in een situatie komt waarin hij misschien weinig lust, zeker als er meerdere kinderen/gezinsleden zijn. Hun behoeftes zijn toch ook belangrijk?
Alle reacties Link kopieren Quote
VallendeSterren schreef:
23-08-2022 05:47
Maar dan draait dus bij elk eetmoment (dus minstens drie keer per dag) alles om die ene persoon die weinig lust.
Kan mij voorstellen dat dat er niet altijd inzit, soms moet je je gewoon een beetje inschikken.
Heb zelf als vegetariër ook wel eens gelegenheden waar ik weinig eet, of iets wat ik eigenlijk niet zo lekker vind omdat er weinig keus in vegetarisch eten is, dat is dan maar een keer zo.
Vind het bij volwassenen ook echt een onaantrekkelijke eigenschap, heel kieskeurig zijn.
Bij vrienden/familie kan het me niet zoveel schelen, en sommige dingen niet lusten is geen probleem, maar een date die alle restaurants behalve de mac afwijst of consequent bijna alle groentes op het bord laat liggen zie ik niet meer als potentiële partner.

Komt misschien door de starheid die erachter zit, en het gebrek aan aanpassingsvermogen.
En ergens vind ik het gewoon on-sexy, ik denk dat ik onbewust een "nee" limiet heb, bij een x aantal verschillende weigermomenten knap ik af :proud:
Bij andere dingen heb ik dat minder, hebben we een totaal verschillende smaak in films dan doen we gewoon iets anders, maar niet gewoon kunnen eten met een partner zie ik totaal niet zitten.
En waarom is dat bij eten zo anders?
Omdat daar toch meer het idee achter zit dat dat een keuze is.
Want waarom kan je partner niet voor jouw plezier mee naar een film waar hij zelf niks aan vindt?

En het wordt nu weer in het uiterste getrokken: je kunt met mij prima uit eten, ik wil echt niet alleen naar de McDonalds.
Maar al zou dat wel zo zijn, hoe erg is dat? Dan ga je met mij naar de Mc, of je gaat met mij niet uit eten. Ik ben gelukkig ook heel leuk bij een kop thee.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
alouette schreef:
23-08-2022 07:05
Ik vind het wel ver gaan om koste wat kost te voorkomen dat de moeilijke eter in een situatie komt waarin hij misschien weinig lust, zeker als er meerdere kinderen/gezinsleden zijn. Hun behoeftes zijn toch ook belangrijk?
Maar waarom het zo uitvergroten en extreem maken? Alsof er uren gezocht wordt naar oplossingen voor de 'moeilijke' eter.
Zo ingewikkeld is het niet hoor.
De moeilijke eter komt heus vaak genoeg in dergelijke situaties en dan kun je samen kijken naar de beste oplossing: bijv alleen wat brood of friet eten.

En als die moeilijke eter een allergie had zou je het wrsch wel heel normaal vinden om daar rekening mee te houden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
23-08-2022 07:10
Maar waarom het zo uitvergroten en extreem maken? Alsof er uren gezocht wordt naar oplossingen voor de 'moeilijke' eter.
Zo ingewikkeld is het niet hoor.
De moeilijke eter komt heus vaak genoeg in dergelijke situaties en dan kun je samen kijken naar de beste oplossing: bijv alleen wat brood of friet eten.

En als die moeilijke eter een allergie had zou je het wrsch wel heel normaal vinden om daar rekening mee te houden.
Ik heb de post van Frizz zo opgevat, misschien mijn fout, maar ik las het als dat dat gezin er voor had moeten kiezen om elke menukaart uit te pluizen/dan broodjes bij de supermarkt had moeten kopen etc. Dat vind ik dus vrij extreem. Als die andere kinderen nou wel graag bij dat ene restaurant eten waar die moeilijke eter niks lust, is dat dan niks waard? Dat is mijn vraag en dat is niet extreem bedoeld vanuit mij.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven