Kinderen
alle pijlers
Mijn kinderen lusten nauwelijks groente
dinsdag 16 augustus 2022 om 20:06
Wat lusten mijn kinderen (10&12j) qua groente:
-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.
Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.
Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.
Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.
Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.
Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).
Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.
Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.
Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.
Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.
Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.
Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).
Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
.
zondag 21 augustus 2022 om 11:45
Tof en spannend! Scouting.CHL schreef: ↑21-08-2022 11:36Het enige waar ik, nu nog, écht moeite mee heb, is als ik aan het koken ben en hij het lekker vindt ruiken en toch niet wil proeven.
Nieuwe dingen proberen is ook een probleem als hij denkt dat hij het niet kan, maar om eerlijk te zijn heeft hij een verdomd goed inschattingsvermogen wat dat betreft. We gaan hem zo wegbrengen naar scoutingkamp, dus ik ben benieuwd of hij wat nieuws gaat eten.
Grappige situatie laatst bij een familie BBQ; kinderen (gemiddelde eters); 'Oma we willen een stokbroodje met dat 'witte' (heksenkaas)'.
Oma maakt een ministukje met mini beetje om te 'proberen'. 'Oma! We kennen dat al! We willen meer!'.
Oma ging er vanuit dat ze het niet lustte.
Ik ga sterrenlopen!
zondag 21 augustus 2022 om 15:11
Ik heb helemaal niet zo’n vreselijk lastige eter, maar kinderen zijn rare wezens hoor. Klop jezelf niet te veel op de borst als ze bij jou ineens wel iets eten. Mijn buurmeisje is een behoorlijk pittig kind. Maar als ze bij mij is, is het ineens best een opgevoed meisje. Niet omdat ik zo geweldig ben, maar omdat ik niet haar ouders ben, en kinderen dan ineens hele andere dingen gaan doen.
Genoeg kinderen die op de opvang bv smakelijk boterhammen met kaas wegwerken, en thuis ineens gruwelen van kaas (of andersom).
Genoeg kinderen die op de opvang bv smakelijk boterhammen met kaas wegwerken, en thuis ineens gruwelen van kaas (of andersom).
zondag 21 augustus 2022 om 16:09
Maar dat is toch juist goed?nausicaa schreef: ↑21-08-2022 15:11Ik heb helemaal niet zo’n vreselijk lastige eter, maar kinderen zijn rare wezens hoor. Klop jezelf niet te veel op de borst als ze bij jou ineens wel iets eten. Mijn buurmeisje is een behoorlijk pittig kind. Maar als ze bij mij is, is het ineens best een opgevoed meisje. Niet omdat ik zo geweldig ben, maar omdat ik niet haar ouders ben, en kinderen dan ineens hele andere dingen gaan doen.
Genoeg kinderen die op de opvang bv smakelijk boterhammen met kaas wegwerken, en thuis ineens gruwelen van kaas (of andersom).
zondag 21 augustus 2022 om 16:15
Nee hoor. Dat is echt niet per se waar. Mijn kind doet absoluut niet moeilijk over avondeten of bijv een nieuwe vissoort proeven. Maar snoep, koek, een andere ijssmaak proberen dat vindt hij veeeeeel lastiger! Dat vind ik soms ook moeilijk al heeft dat geen kont te maken met gezond eten binnenkrijgen. Ik hoop dus maar dat ie het buiten mijn zicht op de een of andere manier wel ooit zal willen doen.
zondag 21 augustus 2022 om 16:50
En ik vermoed dat het gewoon zo'n door iedereen gepapegaaid nagepraat idee is, waarvan vrijwel niemand zich afvraagt waarom het nog bestaat.Elfilin schreef: ↑21-08-2022 10:15Zoals ik al schreef, ik denk dat dat komt doordat je nou eenmaal véél vaker geconfronteerd zult worden met iemands eetvoor- en afkeuren, dan met iemands' voorliefde voor een bepaald soort films als je naar de bioscoop gaat. Laat staan seksuele voorkeuren. Dus ik vermoed ook dat ik er daardoor zo fel op reageer. Je wordt door allerlei mensen (dichtbij of iets verder van je af) al tamelijk snel geconfronteerd met hun eetvoorkeuren (of afkeer).
Misschien dat jij je hierbij dan juist weer afvraagt waarom eten en drinken zo'n essentieel onderdeel vormt van sociale omgang. Ik kan met die vraag best voorstellen als je zelf diegene bent die steeds overal "nee, dank je" op moet zeggen.
Terug te voeren op de hongerwinter en blij moeten zijn als er überhaupt eten is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 21 augustus 2022 om 16:52
Zo ben ik ook opgevoed.
En nee, daar word je niet per se een makkelijke eter van.
Daar gaat het nou juist over.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 21 augustus 2022 om 16:54
En waarom ben je dan trots? Heb je dan iets bereikt ofzo?BouwWaus schreef: ↑21-08-2022 11:31Er zijn verschillende soorten kinderen, dus ik geef alleen aan hoe ik het zie wanneer er vrienden komen eten met kleine kinderen. Heb m'n eigen referentiekader en gedachten.
Ik ben altijd extra trots als er kindjes (moeilijke eters) en dan wel een bord pastasaus met nieuwe groenten (gladgepureerd, wel met groenten die hij niet 'lust') met smaak zitten op te eten.
'Dat wil hij thuis nooit!'
Why?
Iemand zei laatst: ik was de perfecte ouder, totdat ik kinderen kreeg.
Zo klink jij.
solomio wijzigde dit bericht op 21-08-2022 16:56
7.47% gewijzigd
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 21 augustus 2022 om 16:55
Vreemde ogen dwingen is een bekend femomeen. Dat gebeurt overal en altijd. Thuis zijn kinderen heerlijk zichzelf en dat is positief, want thuis is de plek waar ze zich altijd veilig zouden moeten voelen.nausicaa schreef: ↑21-08-2022 15:11Ik heb helemaal niet zo’n vreselijk lastige eter, maar kinderen zijn rare wezens hoor. Klop jezelf niet te veel op de borst als ze bij jou ineens wel iets eten. Mijn buurmeisje is een behoorlijk pittig kind. Maar als ze bij mij is, is het ineens best een opgevoed meisje. Niet omdat ik zo geweldig ben, maar omdat ik niet haar ouders ben, en kinderen dan ineens hele andere dingen gaan doen.
Genoeg kinderen die op de opvang bv smakelijk boterhammen met kaas wegwerken, en thuis ineens gruwelen van kaas (of andersom).
zondag 21 augustus 2022 om 17:01
Oh ja, dat is prettig. Maar ik bedoel dat mensen die zeggen ‘kinderen die bij mij komen eten altijd ineens wel groenten’ meestal bedoelen ‘want ik maak het wel lekker klaar’ of ‘want ik zorg dat ze wel gewoon eten wat de pot schaft’. Terwijl het niks anders is dan het feit dat je niet de eigen ouders bent, en dat je dus vooral niet zou moeten denken dat jij het veel beter zou doen dan de ouders.
Natuurlijk zijn er mensen die het niet handig aanpakken (kinderen überhaupt nooit iets anders voorzetten dan 1 gerecht of nooit iets anders laten proeven dan hamburgers en friet is natuurlijk vragen om ellende later). Maar de meeste mensen doen hun best met wat bij hún kinderen kan. En daar een mening over hebben terwijl je zelf geen kinderen hebt (of eigenlijk zelfs: niet die kinderen) is je op heel glad ijs begeven.
‘Ik moest vroeger gewoon eten wat de pot schafte’. Hartstikke leuk. En bij jou werkte dat misschien heel goed. Bij anderen heeft dat er toe geleid dat ze levenslang een moeilijke relatie met eten houden, omdat het ze zo tegen is gemaakt als kind. Denken dat die aanpak dús de beste is, is nogal naïef.
zondag 21 augustus 2022 om 17:02
Haha, ja. Dat is iets wat heel goed is om in gedachten te houden bij vervelende peuter-pubers: het feit dat ze zich zo tegen mij afzetten, is een teken dat ze veilig gehecht zijn, en dus juist goed. Al is het soms ook een tikje irritant .Koffieverkeerd schreef: ↑21-08-2022 16:55Vreemde ogen dwingen is een bekend femomeen. Dat gebeurt overal en altijd. Thuis zijn kinderen heerlijk zichzelf en dat is positief, want thuis is de plek waar ze zich altijd veilig zouden moeten voelen.
zondag 21 augustus 2022 om 17:03
Ik heb zo iemand in de familie die heel triomfantelijk kan doen over het gedrag van mijn kind (bv: Kijk bij mij houdt hij hartstikke snel op met huilen als hij zich pijn heeft gedaan, je moet hem gewoon afleiden/zeggen dat hij moet stoppen). Toen ie jonger was kwam de huilbui er dan thuis bij mij alsnog uit, maar dan 10x erger. En inmiddels heeft hij de leeftijd dat hij zulke mensen afwijst: ‘Tja zij neemt mij totaal niet serieus’.
Altijd leuk die betweters die het wel even beter doen dan de ouders.
Altijd leuk die betweters die het wel even beter doen dan de ouders.
•
zondag 21 augustus 2022 om 17:04
Dat bedoelde ik dus ook. Waarom zou je trots zijn als een kind bij jou iets doet wat het thuis niet doet? Als ze er nou bij melden ‘als mijn moeder groente X maakt is het echt niet lekker, maar zo vind ik het wel heel lekker!’. Ok, dan heb je er zelf iets mee te maken. Maar simpelweg ‘beter gedrag’ heeft zelden iets met beter opvoeden te maken.
zondag 21 augustus 2022 om 17:07
Er is ook een verschil tussen 'niet zo lekker' vinden en echt niet lusten. Mijn zoon heeft een heleboel dingen die hij niet zo lekker vindt, en daar wordt thuis dan een heel drama over gemaakt terwijl hij hetzelfde gerecht bij vrienden braaf opeet. Maar als men hem iets wil voorzetten wat ie echt walgelijk vindt (zuurkool bijvoorbeeld) gaan ook buiten de deur echt de hakken in het zand hoor, al kleedt hij zijn weigering dan wel zo beleefd mogelijk in.Koffieverkeerd schreef: ↑21-08-2022 16:55Vreemde ogen dwingen is een bekend femomeen. Dat gebeurt overal en altijd. Thuis zijn kinderen heerlijk zichzelf en dat is positief, want thuis is de plek waar ze zich altijd veilig zouden moeten voelen.
zondag 21 augustus 2022 om 17:09
Ooit moest ik een paar dagen naar het ziekenhuis en mijn kinderen gingen allebei logeren.nausicaa schreef: ↑21-08-2022 17:04Dat bedoelde ik dus ook. Waarom zou je trots zijn als een kind bij jou iets doet wat het thuis niet doet? Als ze er nou bij melden ‘als mijn moeder groente X maakt is het echt niet lekker, maar zo vind ik het wel heel lekker!’. Ok, dan heb je er zelf iets mee te maken. Maar simpelweg ‘beter gedrag’ heeft zelden iets met beter opvoeden te maken.
Mijn jongste at toen sperziebonen met gebakken spekjes en vond dat heerlijk. Sindsdien maakte ik dat regelmatig.
Dat was duidelijk een geval van 'op die manier klaargemaakt lust ie het wel'.
Dat kan een optie zijn, maar idd wordt het meestal heel anders bedoeld.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 21 augustus 2022 om 17:11
Mijn man lust al van kleins af aan geen banaan. Na een paar mislukte pogingen gaf zijn moeder het hem dan ook niet meer, maar een tante wist beter en gaf hem de banaan toch, want dat was natuurlijk onzin dat zo'n eigenwijze dreumes geen banaan lustte. Waarop dreumesman zijn tante helemaal onderkotsteFrizz schreef: ↑21-08-2022 17:03Ik heb zo iemand in de familie die heel triomfantelijk kan doen over het gedrag van mijn kind (bv: Kijk bij mij houdt hij hartstikke snel op met huilen als hij zich pijn heeft gedaan, je moet hem gewoon afleiden/zeggen dat hij moet stoppen). Toen ie jonger was kwam de huilbui er dan thuis bij mij alsnog uit, maar dan 10x erger. En inmiddels heeft hij de leeftijd dat hij zulke mensen afwijst: ‘Tja zij neemt mij totaal niet serieus’.
Altijd leuk die betweters die het wel even beter doen dan de ouders.
zondag 21 augustus 2022 om 17:13
Mooi zo!Lady*Voldemort schreef: ↑21-08-2022 17:11Mijn man lust al van kleins af aan geen banaan. Na een paar mislukte pogingen gaf zijn moeder het hem dan ook niet meer, maar een tante wist beter en gaf hem de banaan toch, want dat was natuurlijk onzin dat zo'n eigenwijze dreumes geen banaan lustte. Waarop dreumesman zijn tante helemaal onderkotste
•
zondag 21 augustus 2022 om 17:17
Mwa, mij dwongen ze niet. Ik kotste de tafel onder bij vriendin van mijn moeder (die dacht dat ik daar wel zou eten, omdat mijn moeder te “lief” voor me was).Koffieverkeerd schreef: ↑21-08-2022 16:55Vreemde ogen dwingen is een bekend femomeen. Dat gebeurt overal en altijd. Thuis zijn kinderen heerlijk zichzelf en dat is positief, want thuis is de plek waar ze zich altijd veilig zouden moeten voelen.
En nog steeds werkt dat niet. Ik proef dingen uit mezelf, omdat het zelf wil (of niet). Niet omdat iemand mij zit te pushen om iets te proeven.
zondag 21 augustus 2022 om 17:38
Wat bedoel je? Feit dat er altijd (of vaak tenminste) ook iets te eten of drinken aangeboden wordt? Het zou vast ermee te maken kunnen hebben. Ik kan me voorstellen dat het irritant voelt als je dan het gevoel hebt dat je áltijd in die situaties beleefd moet afwijzen, terwijl je er eigenlijk al niet eens op zat te wachten dat het überhaupt werd aangeboden.
Ik heb dan weer last van het andere uiterste. Lijk soms wel tot in het extreme gefixéérd te zijn op (het aangeboden krijgen van) eten, versnaperingen, iets te drinken etc. Er zijn ook echt wel dingen die ik niet lust of niet lekker vind, maar heb nog maar zelden meegemaakt dat dat de dingen zijn die mensen spontaan aanbieden of waarvan standaard schaaltjes klaarstaan.
zondag 21 augustus 2022 om 18:10
zondag 21 augustus 2022 om 18:25
Een van mijn siblings heeft van die ultrabrave kinderen voortgebracht. Daar is ze erg trots op. Terwijl het gewoon komt omdat ze met slappe, fantasieloze, natte krant deze kinderen heeft gemaakt. Ik had een zeer pittige en levendige vader van mijn zoon. Dan krijg je wat meer gedoe met diens nageslacht. Gelukkig niet over eten, maar andere dingen des te meer. Toch heeft opvoeding natuurlijk wel invloed. Waarom zouden we anders überhaupt opvoeden? Mijn kind eet dan wel heel gevarieerd en is erg beleefd, maar ik heb bijna wekelijks telefoon over hem gekregen op de lagere en middelbare school over knokken, schelden en vervelend doen.Frizz schreef: ↑21-08-2022 17:03Ik heb zo iemand in de familie die heel triomfantelijk kan doen over het gedrag van mijn kind (bv: Kijk bij mij houdt hij hartstikke snel op met huilen als hij zich pijn heeft gedaan, je moet hem gewoon afleiden/zeggen dat hij moet stoppen). Toen ie jonger was kwam de huilbui er dan thuis bij mij alsnog uit, maar dan 10x erger. En inmiddels heeft hij de leeftijd dat hij zulke mensen afwijst: ‘Tja zij neemt mij totaal niet serieus’.
Altijd leuk die betweters die het wel even beter doen dan de ouders.
zondag 21 augustus 2022 om 19:02
https://speld.nl/2022/08/21/drop-in-sno ... r-leuk-is/
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 21 augustus 2022 om 19:12
Zeker! En ik vind die hakken in het zand over iets wat een kind echt niet lust, een goed iets. Niemand eet graag iets wat hij/zij echt smerig vindt, dus ik zou het mijn kind dan ook niet opdringen. Bovendien is het ook goed om je grens aan te geven, of dat nou thuis is of elders. Jouw zoon is keurig opgevoed zo te lezen ( beleefd weigeren) en geeft zijn grens aan. Chapeau.Lady*Voldemort schreef: ↑21-08-2022 17:07Er is ook een verschil tussen 'niet zo lekker' vinden en echt niet lusten. Mijn zoon heeft een heleboel dingen die hij niet zo lekker vindt, en daar wordt thuis dan een heel drama over gemaakt terwijl hij hetzelfde gerecht bij vrienden braaf opeet. Maar als men hem iets wil voorzetten wat ie echt walgelijk vindt (zuurkool bijvoorbeeld) gaan ook buiten de deur echt de hakken in het zand hoor, al kleedt hij zijn weigering dan wel zo beleefd mogelijk in.
zondag 21 augustus 2022 om 19:14
Ik heb dat met melk. Ik krijg er kotsneigingen van. Het is schandalig als iemand mij dat zou opdragen te drinken. Dan is dat kotsen een dikke vingerLady*Voldemort schreef: ↑21-08-2022 17:11Mijn man lust al van kleins af aan geen banaan. Na een paar mislukte pogingen gaf zijn moeder het hem dan ook niet meer, maar een tante wist beter en gaf hem de banaan toch, want dat was natuurlijk onzin dat zo'n eigenwijze dreumes geen banaan lustte. Waarop dreumesman zijn tante helemaal onderkotste
zondag 21 augustus 2022 om 19:20
Dan valt het nog wel mee met de afkeer, als je je er best wel eens overheen kunt zetten.nausicaa schreef: ↑20-08-2022 21:04Eh, jawel hoor. Ik hou helemaal niet van een hoop Aziatisch eten. Met name Thais etc is niks voor mij. En toch heb ik best wat etentjes gehad waarbij we lekker bij de Thai gingen eten. Niet als ik met naaste vrienden ga eten natuurlijk, maar met een groep collega’s, of sowieso iets wat via mijn werk loopt.
Nou ben ik redelijk handig in doen alsof ik aardig wat eet, en ondertussen dat er uit vissen wat ik nog wel ok vind. De meeste mensen zullen het dus niet eens merken, en ik zal zeker nooit melden dat ik ‘dit niet lust’. Ik word er niet ziek van, ik vind het gewoon niet lekker. Daar kan ik me best een keer overheen zetten, en dan maar iets eten wat ik niet lekker vind. En/of wat minder eten en thuis nog een boterham smeren.
Het gaat hier om Echt iets Niet lusten. Als je Echt iets niet lust dan kun je je daar nooit niet best eens overheen zetten.
Trouwens, ik hou niet van chinees. Ik hoef er niet van over te geven, maar smaken doet het mij niet. Dan nog zou ik never nooit niet naar een chinees gaan. En al helemaal niet voor mijn werk. Ik zou het ook erg vervelend vinden als mijn tafelgenoot met lange tanden zit te eten en ondertussen net doet of ze het lekker vindt. Vind ik niet meer van deze tijd om zo pleasend te zijn. Ik vind het nep.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in