Kinderen
alle pijlers
Nekplooimeting JA / NEE ???
woensdag 19 september 2007 om 13:42
Hallo allemaal,
Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben 25 jaar en 9 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik heb al een echo gehad en tot nu toe zag alles er goed uit
.
Nu moet ik door geven of ik een nekplooimeting wil of dat ik gewoon voor een 12 weken echo ga.
Ik vind de keuze erg moeilijk!!
De NT meting is maar een kansberekening. En ik zou een kindje niet weg laten halen als het blijkt het syndroom van Down te hebben, maar het lijkt me wel fijn om te weten.
Maar je krijgt alleen maar een kansberekening...... en dan weet je eigenlijk nog niets......
Jullie ervaringen / tips zijn gewenst
Oh ja, ik ben 23 april 2008 uitgerekend en lees stiekem wel eens mee op het april 2008 forum
Groetjes, Mikje
Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben 25 jaar en 9 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik heb al een echo gehad en tot nu toe zag alles er goed uit
.Nu moet ik door geven of ik een nekplooimeting wil of dat ik gewoon voor een 12 weken echo ga.
Ik vind de keuze erg moeilijk!!
De NT meting is maar een kansberekening. En ik zou een kindje niet weg laten halen als het blijkt het syndroom van Down te hebben, maar het lijkt me wel fijn om te weten.
Maar je krijgt alleen maar een kansberekening...... en dan weet je eigenlijk nog niets......
Jullie ervaringen / tips zijn gewenst
Oh ja, ik ben 23 april 2008 uitgerekend en lees stiekem wel eens mee op het april 2008 forum
Groetjes, Mikje
woensdag 19 september 2007 om 13:49
woensdag 19 september 2007 om 14:20
het is een kansberekening, zegt in mijn ogen niks, een kans van 1 op 10 schrikt iedereen zich rot, maar dan nog op je 90% kans op een kind zonder down, een kans van 1 op 1000 is laag, maar die ene bestaat wel. En dan, een vruchtwaterpunctie, met kans op miskraam? als je het kindje toch niet weg laat halen, zou ik er niet voor kiezen, maar ja, zoveel mensen, zoveel meningen...
woensdag 19 september 2007 om 15:40
Hoi Fleurtje en Arwen,
Bedankt voor jullie reacties.
Zelf neig ik ook naar GEEN nekplooimeting, maar toch is de twijfel niet helemaal weg.
Mocht ik wel een verhoogde kans hebben. Is het dan niet fijn om te weten. Kun je je dan beter voorbereiden?
Later in de zwangerschap kunnen ze niet meer controleren op het down syndroom, dus dit is dan wel het enige moment.
Groetjes, Mikje
Bedankt voor jullie reacties.
Zelf neig ik ook naar GEEN nekplooimeting, maar toch is de twijfel niet helemaal weg.
Mocht ik wel een verhoogde kans hebben. Is het dan niet fijn om te weten. Kun je je dan beter voorbereiden?
Later in de zwangerschap kunnen ze niet meer controleren op het down syndroom, dus dit is dan wel het enige moment.
Groetjes, Mikje
woensdag 19 september 2007 om 15:54
Maar er is nog zoveel méér dat ze niet kunnen zien. Een neefje had een iets verdikte nekplooi, toen een vruchtwaterpunctie of vlokkentest gedaan (weet even niet meer wat het was), en wat een opluchting: het was geen down syndroom. Daar hadden ze toch wel die tussenliggende periode over zitten piekeren. Hoe gaan we dat nou doen? Hoe pakken we dit aan? En hoe later? En en en en en....
Nee, kindje had geen down. Kindje had iets dat veel zeldzamer en ernstiger was. Ik ben de naam vergeten, maar er zijn in NL maar een of twee kinderen die het hebben, het is iets genetisch.
Nu denken ze wanneer ze het over zwaarte, en moeilijkheden hebben, wás het maar het downsyndroom. Waar máákten we ons in godsnaam zorgen over? Als dat alles was geweest......
Nee, kindje had geen down. Kindje had iets dat veel zeldzamer en ernstiger was. Ik ben de naam vergeten, maar er zijn in NL maar een of twee kinderen die het hebben, het is iets genetisch.
Nu denken ze wanneer ze het over zwaarte, en moeilijkheden hebben, wás het maar het downsyndroom. Waar máákten we ons in godsnaam zorgen over? Als dat alles was geweest......
woensdag 19 september 2007 om 16:00
Doggie, stel nou dat je, zoals Arwen noemt, te horen krijgt dat je een kans van 1/10 op een kindje met het syndroom van Down hebt. Dat is voor de combinatietest echt een hele slechte uitkomst. Hoe bereid je je dan verder voor? De kans op een gezond kind is nog steeds veel groter dan de kans op een kind met Down (9 keer zo groot), dus je weet eigenlijk nog niks, maar de rest van je zwangerschap maak je je wel zorgen. En wat doe je als de kans 1/100 is?
En als de kans 1/5000 is, en je bent net die ene pechvogel die toch een kindje met Down krijgt?
Ik heb wel een combinatie test laten doen. Als die opgeleverd had, dat het de kans op een kindje met het syndroom van Down groter was dan de kans op een miskraam bij verder onderzoek, had ik verder onderzoek laten doen.
Naar mijn idee heeft een nekplooimeting (of combinatietest) alleen zin, als je de uitslag gebruikt om te bepalen of er wel of niet reden is voor verder onderzoek. Als je toch al weet dat je dat niet wilt, zou ik er niet aan beginnen. Ook zonder nekplooimeting weet je, op grond van je leeftijd, wel iets over de kans op een kindje met een afwijking, Een nekplooimeting alleen voegt daar niet zo heel veel aan toe.
En als de kans 1/5000 is, en je bent net die ene pechvogel die toch een kindje met Down krijgt?
Ik heb wel een combinatie test laten doen. Als die opgeleverd had, dat het de kans op een kindje met het syndroom van Down groter was dan de kans op een miskraam bij verder onderzoek, had ik verder onderzoek laten doen.
Naar mijn idee heeft een nekplooimeting (of combinatietest) alleen zin, als je de uitslag gebruikt om te bepalen of er wel of niet reden is voor verder onderzoek. Als je toch al weet dat je dat niet wilt, zou ik er niet aan beginnen. Ook zonder nekplooimeting weet je, op grond van je leeftijd, wel iets over de kans op een kindje met een afwijking, Een nekplooimeting alleen voegt daar niet zo heel veel aan toe.
woensdag 19 september 2007 om 16:01
Mijn zoon is autistisch, en nee, dat kan je van te voren niet voorspellen!
Er is nog zoveel wat er fout kan gaan! Je baby kan zuurstofgebrek krijgen tijdens de geboorte en dan kan het ook verstandelijk gehandicapt worden.
Of het krijgt een spierziekte als het drie jaar is en dan is het lichamelijk gehandicapt.
Of.....vul zelf maar in.
Je bent 25 jaar. Als er in je familie geen downmensen zijn, dan acht ik de kans zeer klein in.
Er is nog zoveel wat er fout kan gaan! Je baby kan zuurstofgebrek krijgen tijdens de geboorte en dan kan het ook verstandelijk gehandicapt worden.
Of het krijgt een spierziekte als het drie jaar is en dan is het lichamelijk gehandicapt.
Of.....vul zelf maar in.
Je bent 25 jaar. Als er in je familie geen downmensen zijn, dan acht ik de kans zeer klein in.
woensdag 19 september 2007 om 16:09
Wij hebben er voor gekozen om het NIET te doen (ben nu 24 weken zwanger). We zitten niet in een risicogroep en het levert ons teveel zorgen op. Ik heb wel een 20 weken echo gehad en al zijn er geen afwijkingen gevonden, behalve maar 2 ipv 3 bloedvaten in de navelstreng, dit alleen al heeft ons een hoop stress bezorgd. Je wilt zo graag dat je kindje gewoon gezond en gelukkig wordt....
Zoals al eerder werd gezegd: het is een kansberekening, voor zekerheid moet je toch een vruchtwaterpunctie laten doen. Tussen het onderzoek en de uitslag zitten toch weer dagen en weken waarin je je zorgen gaat maken. Hoogstwaarschijnlijk om niks. Zo´n vruchtwaterpunctie levert sowieso gevaar op voor je baby en als je toch al niet weghalen zou overwegen, dan denk ik persoonlijk dat je je meer stress op de hals haalt door het wel te laten doen, dan niet. Maar iedereen moet hierin zijn eigen beslissing nemen.
Zoals al eerder werd gezegd: het is een kansberekening, voor zekerheid moet je toch een vruchtwaterpunctie laten doen. Tussen het onderzoek en de uitslag zitten toch weer dagen en weken waarin je je zorgen gaat maken. Hoogstwaarschijnlijk om niks. Zo´n vruchtwaterpunctie levert sowieso gevaar op voor je baby en als je toch al niet weghalen zou overwegen, dan denk ik persoonlijk dat je je meer stress op de hals haalt door het wel te laten doen, dan niet. Maar iedereen moet hierin zijn eigen beslissing nemen.
woensdag 19 september 2007 om 16:38
Hoi, even een korte reactie want weinig tijd;
Ik heb een nekplooimeting laten doen en had een slechte uitslag 1;80
Ik ben 28 jaar oud en er is niemand in onze families met geen down syndroom. Eigenlijk ging ik ervan uit dat de uitslag veel beter zou zijn, en dat het me alleen maar gerust zou stellen. I know, dom, want nooit nagedacht wat ik zou doen met zo'n uitslag..
Om een lang verhaal kort te maken; ik heb me 5 maanden lang ontzettende zorgen gemaakt, kon er soms zelfs niet goed van slapen. Ik ben vorige maand bevallen van een kerngezonde dochter en ik heb er spijt van dat ik die meting heb laten doen en daardoor mijn halve zwangerschap in de rats heb gezeten. Even voor de duidelijkheid; ik heb het niet verder laten onderzoeken, want ook een down kindje zou welkom zijn, maar natuurlijk zou ik veel liever een gezond kindje krijgen!
Succes met je beslissing!
Ik heb een nekplooimeting laten doen en had een slechte uitslag 1;80
Ik ben 28 jaar oud en er is niemand in onze families met geen down syndroom. Eigenlijk ging ik ervan uit dat de uitslag veel beter zou zijn, en dat het me alleen maar gerust zou stellen. I know, dom, want nooit nagedacht wat ik zou doen met zo'n uitslag..
Om een lang verhaal kort te maken; ik heb me 5 maanden lang ontzettende zorgen gemaakt, kon er soms zelfs niet goed van slapen. Ik ben vorige maand bevallen van een kerngezonde dochter en ik heb er spijt van dat ik die meting heb laten doen en daardoor mijn halve zwangerschap in de rats heb gezeten. Even voor de duidelijkheid; ik heb het niet verder laten onderzoeken, want ook een down kindje zou welkom zijn, maar natuurlijk zou ik veel liever een gezond kindje krijgen!
Succes met je beslissing!
woensdag 19 september 2007 om 16:43
Hoi Mikje,
Ik heb het niet laten doen ( ben inmiddels 20 weken zwanger) en heb ook wel gedubt over wel of niet. Het argument dat het maar een kansberekening is, vind ik persoonlijk wel een heel sterke en als je geen reden hebt om aan te nemen dat je een vergroot risico loopt, vraag ik me af hoeveel nut het heeft. Stel dat blijkt dat je dan een verhoogd risico loopt, dan weet je nog niet of het wel of niet zo is. Mij lijkt dat dat heel veel stress met zich meebrengt. Ik wilde die stress niet en heb er daarom voor gekozen het niet te doen. Verder denk ik ook niet dat je je daar echt kunt op voorbereiden, zelfs al weet je het van te voren. Mijn schoonzus heeft een kindje met een waterhoofd ( in dit geval geen erfelijke aandoening) en zij zegt hetzelfde. Ze heeft het niet geweten vantevoren ( omdat dat toen nog niet zo was met die testen) en als ze het wel had geweten, was de schrik even groot en hadden zij en haar man toch hetzelfde moeten leven als nu ( naar eigen zeggen).
Ook het argument van Kiek, dat ik het toch niet zou laten weghalen, telde voor mij zwaar.
Dit laatste klinkt misschien wat spiritueel, maar heb maar vertrouwen in dat kleine mensje in je. Heb maar vertrouwen in je eigen lichaam en dat dat kleine mensje in je gezond ter wereld wil komen.
Heel veel sterkte met het nemen van je beslissing.
Groetjes Visje
Ik heb het niet laten doen ( ben inmiddels 20 weken zwanger) en heb ook wel gedubt over wel of niet. Het argument dat het maar een kansberekening is, vind ik persoonlijk wel een heel sterke en als je geen reden hebt om aan te nemen dat je een vergroot risico loopt, vraag ik me af hoeveel nut het heeft. Stel dat blijkt dat je dan een verhoogd risico loopt, dan weet je nog niet of het wel of niet zo is. Mij lijkt dat dat heel veel stress met zich meebrengt. Ik wilde die stress niet en heb er daarom voor gekozen het niet te doen. Verder denk ik ook niet dat je je daar echt kunt op voorbereiden, zelfs al weet je het van te voren. Mijn schoonzus heeft een kindje met een waterhoofd ( in dit geval geen erfelijke aandoening) en zij zegt hetzelfde. Ze heeft het niet geweten vantevoren ( omdat dat toen nog niet zo was met die testen) en als ze het wel had geweten, was de schrik even groot en hadden zij en haar man toch hetzelfde moeten leven als nu ( naar eigen zeggen).
Ook het argument van Kiek, dat ik het toch niet zou laten weghalen, telde voor mij zwaar.
Dit laatste klinkt misschien wat spiritueel, maar heb maar vertrouwen in dat kleine mensje in je. Heb maar vertrouwen in je eigen lichaam en dat dat kleine mensje in je gezond ter wereld wil komen.
Heel veel sterkte met het nemen van je beslissing.
Groetjes Visje
woensdag 19 september 2007 om 17:35
wat zou je mee willen mikje? vanaf welke uitslag ben je gerust? en ga je je anders zorgen lopen maken de rest van je zwangerschap? Als je duidelijk hebt voor jezelf, met die kans, wil ik een vruchtwaterpunctie, neem ik het risico op een miskraam en bij een slechte uitslag laat ik het kindje weghalen, dan kan zou je er voor kunnen kiezen, anders zou ik zeggen, niet doen, je schiet er niks mee op. En los daarvan, de garantie op een gezond kind krijg je nooit, met geen enkele test, maar goed, dat was mijn overweging. (om het niet te doen)
woensdag 19 september 2007 om 19:47
Hier bij de zwangerschap van zoon geen nekplooimeting laten doen, want jong en geen mensen met down in de directe omgeving. 20 weken echo zag er goed uit, dus wij blij. Die blijdschap duurde 20 weken, want na de geboorte werd duidelijk dat zoon een waslijst aan afwijkingen heeft waarvoor hij al een aantal operaties gehad heeft. De grootste afwijking heeft een kans van 1:40.000, afwijking 2 een kans van 1:5000/6000 (vaak in combinatie met andere afwijkingen, maar niet die afwijking 1). Kansen van afwijking 3 en 4 hebben we niet gehoord. De combinatie van afwijking 1 en 2 had de behandelend arts nog nooit gezien.
Nu bij zwangerschap 2 wederom geen nekplooimeting laten doen, want nog steeds best jong (28) en nog steeds geen mensen met down in de directe omgeving. De 20 weken echo zag er goed uit, toch blijven we sceptisch: eerst zien, dan geloven. We wachten het resultaat bij de geboorte wel af.
Nu bij zwangerschap 2 wederom geen nekplooimeting laten doen, want nog steeds best jong (28) en nog steeds geen mensen met down in de directe omgeving. De 20 weken echo zag er goed uit, toch blijven we sceptisch: eerst zien, dan geloven. We wachten het resultaat bij de geboorte wel af.
woensdag 19 september 2007 om 20:24
Hoi,
Ik heb er een tijdje over zitten denken of ik zal reageren, maar toch maar wel.
Wij hadden een nekplooimeting laten doen (niks raars in de familie of oudere leeftijd, gewoon om te weten). Er kwam een verdikte nekplooi uit bij onze Thijs van 6mm (3mm word tot normaal gezien) dus wij in paniek. Er kwam een berekening uit van 1 op 27. Toen hebben we een vlokkentest gedaan en daar kwam gelukkig niets uit dus wij weer gerust gesteld. Toen bij 16 en bij 20 weken een structuele echo gehad en ook hier bleek alles gelukkig weer goed te zijn. Bij 27 weken een pretecho en die vrouw vond dat er wel erg weinig vruchtwater was dus doorgestuurd naar gyn. Daar onderzoeken gehad en alles bleek goed, maar moest wel terug blijven komen voor extra controle. Bij 29 weken zagen ze dat Thijs verdikte, grotere nieren heeft en ja dit kon van alles en niets betekenen dus wij weer in de stress. Bij 31 weken was opeens het vruchtwater verdwenen en werd ons gezegd dat Thijs het niet zou overleven omdat die geen functionerende nieren heeft. Wij in rouw, maar toen werden we gebeld door het ziekenhuis dat ze ook nierdialyse doen bij baby's dus wij weer happy, onze Thijs zou het overleven ook al zou het heel moeilijk worden, maar we hadden alles voor onze Thijs over. De rest van de weken groeide Thijs goed en iedereen had goede hoop. Op 18 april ben ik bevallen van Thijs, maar helaas bleken Thijs zijn longen toch niet genoeg ontwikkelt (dit hadden ze niet verwacht omdat ik vruchtwater had tot 31 weken) te zijn en daarbij had die een hartafwijking (die dus niet te zien is met een echo). Onze Thijs is 19 april overleden.
Ik wil je niet afschrikken met mijn verhaal. Je moet alleen goed nadenken met wat je wilt bereiken met zo'n vlokkentest. Inderdaad je zou beter voorbereid kunnen zijn als je te horen krijgt dat het een Down kindje wordt. Maar als hier uit komt dat alles goed is geeft dat geen garantie. Ook een 20 weken echo geeft helaas geen garantie op een gezond kind. Dus als je het toch niet zou weg laten halen dan zou je het misschien beter niet kunnen doen om veel stress te voorkomen. Wij proberen ook weer zwanger te raken en ja ik heb helaas niet echt een keuze dit keer, op het moment dat ik zwanger ben zal ik gelijk onder extra controle komen te staan. Het heeft ons een hoop zorgen en stress gegeven na alle onderzoeken die we hebben gedaan bij de zwangerschap van Thijs en het heeft helaas allemaal niks geholpen.
Nou ik wens je sterkte bij je keuze en vooral van harte gefeliciteerd met je zwangerschap en probeer er ook van te genieten.
Liefs
Ik heb er een tijdje over zitten denken of ik zal reageren, maar toch maar wel.
Wij hadden een nekplooimeting laten doen (niks raars in de familie of oudere leeftijd, gewoon om te weten). Er kwam een verdikte nekplooi uit bij onze Thijs van 6mm (3mm word tot normaal gezien) dus wij in paniek. Er kwam een berekening uit van 1 op 27. Toen hebben we een vlokkentest gedaan en daar kwam gelukkig niets uit dus wij weer gerust gesteld. Toen bij 16 en bij 20 weken een structuele echo gehad en ook hier bleek alles gelukkig weer goed te zijn. Bij 27 weken een pretecho en die vrouw vond dat er wel erg weinig vruchtwater was dus doorgestuurd naar gyn. Daar onderzoeken gehad en alles bleek goed, maar moest wel terug blijven komen voor extra controle. Bij 29 weken zagen ze dat Thijs verdikte, grotere nieren heeft en ja dit kon van alles en niets betekenen dus wij weer in de stress. Bij 31 weken was opeens het vruchtwater verdwenen en werd ons gezegd dat Thijs het niet zou overleven omdat die geen functionerende nieren heeft. Wij in rouw, maar toen werden we gebeld door het ziekenhuis dat ze ook nierdialyse doen bij baby's dus wij weer happy, onze Thijs zou het overleven ook al zou het heel moeilijk worden, maar we hadden alles voor onze Thijs over. De rest van de weken groeide Thijs goed en iedereen had goede hoop. Op 18 april ben ik bevallen van Thijs, maar helaas bleken Thijs zijn longen toch niet genoeg ontwikkelt (dit hadden ze niet verwacht omdat ik vruchtwater had tot 31 weken) te zijn en daarbij had die een hartafwijking (die dus niet te zien is met een echo). Onze Thijs is 19 april overleden.
Ik wil je niet afschrikken met mijn verhaal. Je moet alleen goed nadenken met wat je wilt bereiken met zo'n vlokkentest. Inderdaad je zou beter voorbereid kunnen zijn als je te horen krijgt dat het een Down kindje wordt. Maar als hier uit komt dat alles goed is geeft dat geen garantie. Ook een 20 weken echo geeft helaas geen garantie op een gezond kind. Dus als je het toch niet zou weg laten halen dan zou je het misschien beter niet kunnen doen om veel stress te voorkomen. Wij proberen ook weer zwanger te raken en ja ik heb helaas niet echt een keuze dit keer, op het moment dat ik zwanger ben zal ik gelijk onder extra controle komen te staan. Het heeft ons een hoop zorgen en stress gegeven na alle onderzoeken die we hebben gedaan bij de zwangerschap van Thijs en het heeft helaas allemaal niks geholpen.
Nou ik wens je sterkte bij je keuze en vooral van harte gefeliciteerd met je zwangerschap en probeer er ook van te genieten.
Liefs
woensdag 19 september 2007 om 21:04
Het zeg idd helemaal niks, het is alleen een kansberekening. Het is best moeilijk om, als je een slechte uitslag hebt, te bepalen of je verder onderzoek wilt laten doen. Wij hadden een combinatietest laten doen en de uitslag daarvan was 1:5
Hierna hebben we een vlokkentest laten doen en gelukkig bleek alles in orde te zijn. Maar de stres van die tussenliggende periode wil ik nooooooit meer meemaken.
Succes met je beslissing.
Hierna hebben we een vlokkentest laten doen en gelukkig bleek alles in orde te zijn. Maar de stres van die tussenliggende periode wil ik nooooooit meer meemaken.
Succes met je beslissing.
woensdag 19 september 2007 om 21:29
Bij mijn neefje was alles goed; zus was jong, geen risicogroep, niks in de familie. Toen bleek hij een vrij zeldzame chromosoomafwijking te hebben. En daarmee een waslijst aan aandoeningen en medische meuk. Jochie is al een flink aantal keer geopereerd, krijgt logopedie, fysiotherapie, extra begeleiding op school, is onder controle bij een cardioloog, endocrinoloog, kinderarts, uroloog en vast nog een paar specialisten die ik vergeten ben.
En er was niets te zien. Unlucky shot zullen we naar zeggen. Maakt niet uit, tis een schatje en we zijn allemaal dol op hem.
Tijdens geen van beide zwangerschappen heb ik, buiten de screening echo, onderzoeken laten doen. Ik was 25 bij de eerste en 28 bij de tweede, niet in de risicogroep en niets in de familie. Een kindje met een handicap zou bij ons ook welkom zijn.
En er was niets te zien. Unlucky shot zullen we naar zeggen. Maakt niet uit, tis een schatje en we zijn allemaal dol op hem.
Tijdens geen van beide zwangerschappen heb ik, buiten de screening echo, onderzoeken laten doen. Ik was 25 bij de eerste en 28 bij de tweede, niet in de risicogroep en niets in de familie. Een kindje met een handicap zou bij ons ook welkom zijn.
donderdag 20 september 2007 om 09:56
Hallo allemaal,
Bedankt voor jullie reacties!
Ik vind het fijn om te lezen dat meerdere mensen geen nekplooimeting laten verrichten, omdat ik namelijk het idee had dat het tegenwoordig 'normaal' was en dat ik dan bijna de enige zou zijn die het niet zou laten doen.
Mijn vriend en ik hebben het er nog eens over gehad en we hebben besloten geen nekplooimeting te laten verrichten en er gewoon vanuit gaan dat alles goed gaat. We zijn beiden jong (<30) en er komen geen afwijkingen voor in onze families.
Vanochtend gebeld en 12 oktober mogen we voor de 12 weken echo!
Zonnebloem: ik hoop voor je dat je snel weer zwanger mag zijn!
Groetjes, Kim
Bedankt voor jullie reacties!
Ik vind het fijn om te lezen dat meerdere mensen geen nekplooimeting laten verrichten, omdat ik namelijk het idee had dat het tegenwoordig 'normaal' was en dat ik dan bijna de enige zou zijn die het niet zou laten doen.
Mijn vriend en ik hebben het er nog eens over gehad en we hebben besloten geen nekplooimeting te laten verrichten en er gewoon vanuit gaan dat alles goed gaat. We zijn beiden jong (<30) en er komen geen afwijkingen voor in onze families.
Vanochtend gebeld en 12 oktober mogen we voor de 12 weken echo!
Zonnebloem: ik hoop voor je dat je snel weer zwanger mag zijn!
Groetjes, Kim
donderdag 20 september 2007 om 10:08
Beetje mosterd na de maaltijd, maar wij zijn ons ook aan het beraden of we wel/niet nekplooimeting willen doen... Ik wil het niet (redenen hierboven zijn mij duidelijk genoeg), maar vriend heeft nog twijfels.
Maarre.. omdat ik me erin verdiept heb, heb ik dus ook net gelezen dat een nekplooimeting om zeker te weten dat je GEEN down-kindje hebt, veel betrouwbaarder is als de moeder ouder is.
Dwz dat voor mij (37 j.) een goede nekplooimeting met grotere zekerheid betekent dat het kindje geen down heeft (9 vd 10 geboren downkinderen van oudere moeders had inderdaad een verdikte nekplooi), terwijl downkinderen van jongere vrouwen (neem vanwege je nick aan dat je 26 bent) nog voor de helft 'gemist' worden door de nekplooimeting.
Ik heb zelf in dit topic nog vrij weinig gehoord van twijfels rond vruchtwaterpunctie/vlokkentest: Die leveren weer een risico op van 3-4 promille voor een miskraam...
Maarre.. omdat ik me erin verdiept heb, heb ik dus ook net gelezen dat een nekplooimeting om zeker te weten dat je GEEN down-kindje hebt, veel betrouwbaarder is als de moeder ouder is.
Dwz dat voor mij (37 j.) een goede nekplooimeting met grotere zekerheid betekent dat het kindje geen down heeft (9 vd 10 geboren downkinderen van oudere moeders had inderdaad een verdikte nekplooi), terwijl downkinderen van jongere vrouwen (neem vanwege je nick aan dat je 26 bent) nog voor de helft 'gemist' worden door de nekplooimeting.
Ik heb zelf in dit topic nog vrij weinig gehoord van twijfels rond vruchtwaterpunctie/vlokkentest: Die leveren weer een risico op van 3-4 promille voor een miskraam...
donderdag 20 september 2007 om 13:19
Mikje, toevallig was ik vorig jaar ook 25jaar en uitgerekend op 25april!
Ik heb wel de nekplooimeting+bloedtest gedaan en er kwam uit,
1:28.000 heel goed dus. Eerlijk gezegd vond ik het een geruststelling in de toch al zo'n onzekere tijd.
16april ben ik overgens bevallen van een gezonde zoon.
Succes met je beslissing!
Ik heb wel de nekplooimeting+bloedtest gedaan en er kwam uit,
1:28.000 heel goed dus. Eerlijk gezegd vond ik het een geruststelling in de toch al zo'n onzekere tijd.
16april ben ik overgens bevallen van een gezonde zoon.
Succes met je beslissing!
donderdag 20 september 2007 om 14:11
Ik zou dit zelf nooit laten doen als ik niet in een risicogroep zat en als ik dat wel zat, dan zou ik een punctie/vlokkentest laten doen om het zeker te weten.
De uitslag van zo'n nekplooimeting blijft namelijk een kans... Als je dus zo'n 'goede' uitslag krijgt is dat nep-geruststelling... Er stond namelijk een hele tijd terug in de ouders van nu een verhaal over mensen met de best mogelijke uitslag die dus wel een kindje met Down kregen...
De uitslag van zo'n nekplooimeting blijft namelijk een kans... Als je dus zo'n 'goede' uitslag krijgt is dat nep-geruststelling... Er stond namelijk een hele tijd terug in de ouders van nu een verhaal over mensen met de best mogelijke uitslag die dus wel een kindje met Down kregen...
