Kinderen
alle pijlers
Obsessief
maandag 21 oktober 2024 om 16:05
Dag allen,
Al geruime tijd zit ik met een situatie. Deze situatie neemt ongezonde vormen aan.
Ik dacht: ik ga het er hier ingooien, en misschien kunnen jullie mij bepaalde inzichten geven.
Even kort en zonder context: ik ben obsessief bezig met het sociale leven van mijn zoon.
Ik heb 3 kinderen waarvan de oudste een zoon van 17.
Zijn sociale leven beheerst een groot deel van mijn leven.
Als ik het hier type dan zie ik hoe belachelijk het is maar ik zet het hier gewoon echt neer zoals het is, zonder enige bagatellisering.
Mijn zoon is een lieve leuke sociale jongen hij heeft een vriendengroep van 9 personen waarvan er 3 eigenlijk liever en ook vaker bij een andere (grote groep en inclusief meiden) aanhaken.
En op 1 of andere manier ben ik constant druk met de invulling van zijn weekend, en dan vooral óf hij wel een invulling heeft.
Ik kan echt tientallen voorbeelden noemen van situaties waarin ik bezig ben met zijn rol in de groep.
Om de OP niet te lang te maken laat ik dat hier achterwege maar om het concreet te maken wil ik dit uiteraard best doen in een reactie.
Is dit voor iemand herkenbaar? Of is er iemand die hier iets over kan/wil zeggen? Misschien geeft het me bepaalde inzichten.
Ik wil het echt heel graag anders doen maar blijkbaar lukt het me niet. Waarom doe ik dit? Ik ben me er echt van bewust dat het echt niet gezond is.
Dank alvast!
Al geruime tijd zit ik met een situatie. Deze situatie neemt ongezonde vormen aan.
Ik dacht: ik ga het er hier ingooien, en misschien kunnen jullie mij bepaalde inzichten geven.
Even kort en zonder context: ik ben obsessief bezig met het sociale leven van mijn zoon.
Ik heb 3 kinderen waarvan de oudste een zoon van 17.
Zijn sociale leven beheerst een groot deel van mijn leven.
Als ik het hier type dan zie ik hoe belachelijk het is maar ik zet het hier gewoon echt neer zoals het is, zonder enige bagatellisering.
Mijn zoon is een lieve leuke sociale jongen hij heeft een vriendengroep van 9 personen waarvan er 3 eigenlijk liever en ook vaker bij een andere (grote groep en inclusief meiden) aanhaken.
En op 1 of andere manier ben ik constant druk met de invulling van zijn weekend, en dan vooral óf hij wel een invulling heeft.
Ik kan echt tientallen voorbeelden noemen van situaties waarin ik bezig ben met zijn rol in de groep.
Om de OP niet te lang te maken laat ik dat hier achterwege maar om het concreet te maken wil ik dit uiteraard best doen in een reactie.
Is dit voor iemand herkenbaar? Of is er iemand die hier iets over kan/wil zeggen? Misschien geeft het me bepaalde inzichten.
Ik wil het echt heel graag anders doen maar blijkbaar lukt het me niet. Waarom doe ik dit? Ik ben me er echt van bewust dat het echt niet gezond is.
Dank alvast!
maandag 21 oktober 2024 om 16:08
Heeft hij anders niks te doen in het weekend? Of als jij je er niet mee bemoeit heeft hij dan geen afspraken?
Betrek je het op jezelf? Viel je vroeger zelf buiten de boot en wil je hem daarvoor behoeden? Je schrijft dat drie van de 9 vrienden liever bij een ander groepje aanhaken, dat lijkt jou dwars te zitten. Hoe staat zoon er zelf in?
Betrek je het op jezelf? Viel je vroeger zelf buiten de boot en wil je hem daarvoor behoeden? Je schrijft dat drie van de 9 vrienden liever bij een ander groepje aanhaken, dat lijkt jou dwars te zitten. Hoe staat zoon er zelf in?
maandag 21 oktober 2024 om 16:09
maandag 21 oktober 2024 om 16:12
Had je dit altijd al? Ook toen hij nog in groep 3 zat bijvoorbeeld?
Ben je eigenlijk vergeten ermee te stoppen en hem zijn eigen boontjes te laten doppen? Hij heeft gezien zijn leeftijd al verschillende keren nieuwe vriendengroepen gehad waarschijnlijk.
Waar ben je bang voor?
Ben je eigenlijk vergeten ermee te stoppen en hem zijn eigen boontjes te laten doppen? Hij heeft gezien zijn leeftijd al verschillende keren nieuwe vriendengroepen gehad waarschijnlijk.
Waar ben je bang voor?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 21 oktober 2024 om 16:15
Dank voor jullie reactie!
Hij heeft eigenlijk altijd wel wat te doen.
Afgelopen weekend was er een verjaardag van een jongen uit die andere groep waar dus een aantal jongens uit zijn groep was uitgenodigd. Maar ook een aantal niet, waaronder hij.
Uiteindelijk is hij meegegaan naar een klasgenootje van 1 van de overgebleven jongens.
Zelf vond hij het volgens mij prima om niet uitgenodigd te zijn, hij kent de jarige niet echt.
Ik denk ook dat het ergens bij mijzelf weg komt. Mijn onzekerheid, die ik projecteer op hem. Maar dat doe ik dan weer niet bij mijn andere kinderen.
Hij heeft eigenlijk altijd wel wat te doen.
Afgelopen weekend was er een verjaardag van een jongen uit die andere groep waar dus een aantal jongens uit zijn groep was uitgenodigd. Maar ook een aantal niet, waaronder hij.
Uiteindelijk is hij meegegaan naar een klasgenootje van 1 van de overgebleven jongens.
Zelf vond hij het volgens mij prima om niet uitgenodigd te zijn, hij kent de jarige niet echt.
Ik denk ook dat het ergens bij mijzelf weg komt. Mijn onzekerheid, die ik projecteer op hem. Maar dat doe ik dan weer niet bij mijn andere kinderen.
maandag 21 oktober 2024 om 16:18
Ja dit is een hele goeie. Bij hem heb ik dit inderdaad al vanaf basisschool. Ook altijd bang dat hij buiten de boot valt, geen speelafspraakjes had etc.Doreia* schreef: ↑21-10-2024 16:12Had je dit altijd al? Ook toen hij nog in groep 3 zat bijvoorbeeld?
Ben je eigenlijk vergeten ermee te stoppen en hem zijn eigen boontjes te laten doppen? Hij heeft gezien zijn leeftijd al verschillende keren nieuwe vriendengroepen gehad waarschijnlijk.
Waar ben je bang voor?
Wel heeft hij al vanaf zijn 13e een vaste (basis) groep vrienden waar ze mee afspreken.
maandag 21 oktober 2024 om 16:18
Wat zou het betekenen voor hem denk jij als hij geen afspraken heeft?
Of wat betekend het voor jou als hij geen afspraken heeft?
Wat vind je zoon hiervan?
Doorgaans zit er betekenis geving achter van dingen uit je eigen rugzak. Kort door de bocht
Als je er veel last van hebt kun je overwegen in therapie te gaan om dit goed uit te zoeken
Of wat betekend het voor jou als hij geen afspraken heeft?
Wat vind je zoon hiervan?
Doorgaans zit er betekenis geving achter van dingen uit je eigen rugzak. Kort door de bocht
Als je er veel last van hebt kun je overwegen in therapie te gaan om dit goed uit te zoeken
where ever you go, go with your heart
maandag 21 oktober 2024 om 16:20
Ga jij ook mee naar verjaardagen van onbekenden?
Hij is 17. Bijna klaar met de middelbare school. Tijd voor weer een nieuwe wisseling, naar een vervolg studie met bijbehorende studententijd.
Mooi moment voor jou om te leren stoppen met je ermee bezig te houden.
Je hebt hem prima afgeleverd als ik het zo lees toch?
Hij is 17. Bijna klaar met de middelbare school. Tijd voor weer een nieuwe wisseling, naar een vervolg studie met bijbehorende studententijd.
Mooi moment voor jou om te leren stoppen met je ermee bezig te houden.
Je hebt hem prima afgeleverd als ik het zo lees toch?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 21 oktober 2024 om 16:23
Goede vraag, wat betekent het voor míj́ als híj́ geen afspraken heeft. Dan voel ik me plaatsvervangend buitengesloten misschien?Skawa schreef: ↑21-10-2024 16:18Wat zou het betekenen voor hem denk jij als hij geen afspraken heeft?
Of wat betekend het voor jou als hij geen afspraken heeft?
Wat vind je zoon hiervan?
Doorgaans zit er betekenis geving achter van dingen uit je eigen rugzak. Kort door de bocht
Als je er veel last van hebt kun je overwegen in therapie te gaan om dit goed uit te zoeken
maandag 21 oktober 2024 om 16:27
Ja hij is echt (het is mijn kind dus niet helemaal objectief) een hele leuke gozer.Doreia* schreef: ↑21-10-2024 16:20Ga jij ook mee naar verjaardagen van onbekenden?
Hij is 17. Bijna klaar met de middelbare school. Tijd voor weer een nieuwe wisseling, naar een vervolg studie met bijbehorende studententijd.
Mooi moment voor jou om te leren stoppen met je ermee bezig te houden.
Je hebt hem prima afgeleverd als ik het zo lees toch?
Het is geen feestbeest, drinkt niet en heeft ook nog niet echt interesse in meiden. Daarin wijkt hij op dit moment af van de rest van de groep (met nog 1 andere jongen).
Hij gaat inderdaad examen doen dit jaar en studeren dus ik moet het echt loslaten.
En soms gaat het periodes heel goed totdat er iets voorvalt en ik er weer helemaal bovenop zit.
maandag 21 oktober 2024 om 16:27
Lijkt je zoon op je? En projecteer je jouw gevoelens en ervaringen op hem.
Geef hem de ruimte om met je te praten, of als hij iets lastig vindt. Maar je er druk over maken en zorgen maken, dat lost niets op verandert ook niets. Hooguit dat je zoon denkt dat hij weinig aansluiting heeft en misschien buitengesloten gaat voelen.
Het zijn pubers, en die sociale verhouding zijn anders, minder officiele uitnodigingen eerder iets algemeens "ik ben jarig, komen jullie ook" of een uitnodiging in een app-groep. De individuele uitnodigingen zijn dan niet zo gangbaar.
Geef hem de ruimte om met je te praten, of als hij iets lastig vindt. Maar je er druk over maken en zorgen maken, dat lost niets op verandert ook niets. Hooguit dat je zoon denkt dat hij weinig aansluiting heeft en misschien buitengesloten gaat voelen.
Het zijn pubers, en die sociale verhouding zijn anders, minder officiele uitnodigingen eerder iets algemeens "ik ben jarig, komen jullie ook" of een uitnodiging in een app-groep. De individuele uitnodigingen zijn dan niet zo gangbaar.
maandag 21 oktober 2024 om 16:32
Eenzaam was ik niet, ik heb vanaf mijn 15e een groep vriendinnen en dat zijn nog altijd mijn vriendinnen.
Echter ben ik tot ongeveer mijn 20e niet altijd volwaardig onderdeel geweest. Hing er een beetje bij aan doordat de overige meiden op een andere school zaten. Maar in mijn beleving had ik daar niet echt last van, ik had ook nog wel andere vrienden.
maandag 21 oktober 2024 om 16:35
Misschien blijft hij altijd wel afwijken van die groep, maar na dit jaar zal het toch wel uit elkaar vallen als iedereen een andere opleiding gaat doen. Kun je niet voor ogen houden dat hij volgend jaar in een nieuwe omgeving komt waar vast ook heel leuke mensen zitten, met in ieder geval dezelfde interesse in de studie?Rita1 schreef: ↑21-10-2024 16:27Ja hij is echt (het is mijn kind dus niet helemaal objectief) een hele leuke gozer.
Het is geen feestbeest, drinkt niet en heeft ook nog niet echt interesse in meiden. Daarin wijkt hij op dit moment af van de rest van de groep (met nog 1 andere jongen).
Hij gaat inderdaad examen doen dit jaar en studeren dus ik moet het echt loslaten.
maandag 21 oktober 2024 om 16:36
Ja hij lijkt op mij….dat hoor ik vaak. Hij is niet de gangmaker, geen haantje de voorste.WaterGirl schreef: ↑21-10-2024 16:27Lijkt je zoon op je? En projecteer je jouw gevoelens en ervaringen op hem.
Geef hem de ruimte om met je te praten, of als hij iets lastig vindt. Maar je er druk over maken en zorgen maken, dat lost niets op verandert ook niets. Hooguit dat je zoon denkt dat hij weinig aansluiting heeft en misschien buitengesloten gaat voelen.
Het zijn pubers, en die sociale verhouding zijn anders, minder officiele uitnodigingen eerder iets algemeens "ik ben jarig, komen jullie ook" of een uitnodiging in een app-groep. De individuele uitnodigingen zijn dan niet zo gangbaar.
En klopt wat je zeg: uitnodigingen gaan inderdaad in een groepsapp. Maar deze apps worden wel aangemaakt voor zo’n verjaardag.
Door zijn naaste vrienden wordt hij overigens altijd uitgenodigd hoor.
maandag 21 oktober 2024 om 16:37
Obsessie = controledrang = angst.
Er zal een angst van jou achter schuilgaan.
Angst is een mooie emotie die ons beschermt, zonder angst zouden we niets kunnen. Als moeder is het mooi dat je zulke gevoelens hebt die je helpen om je over je oudste te ontfermen.
In dit geval helpt de angst niet om je kind zijn leven zelf te laten leven.
Waar je naartoe zou kunnen werken is om je angsten meer bewust te voelen, en ondertussen de obsessieve gedachtes een halt toe te brengen.
Dat kan bijvoorbeeld door middel van een mantra zoals: "teleurstelling hoort bij het leven en dat mag mijn zoon ervaren als dat gebeurt." "Ik ben er voor mijn kinderen als ze pijn of verdriet ervaren, meer kan ik niet doen."
Het is een leerproces, ook voor jou als moeder met je eerstgeborene, dat mag allemaal en goed dat je het erkent.
Er zal een angst van jou achter schuilgaan.
Angst is een mooie emotie die ons beschermt, zonder angst zouden we niets kunnen. Als moeder is het mooi dat je zulke gevoelens hebt die je helpen om je over je oudste te ontfermen.
In dit geval helpt de angst niet om je kind zijn leven zelf te laten leven.
Waar je naartoe zou kunnen werken is om je angsten meer bewust te voelen, en ondertussen de obsessieve gedachtes een halt toe te brengen.
Dat kan bijvoorbeeld door middel van een mantra zoals: "teleurstelling hoort bij het leven en dat mag mijn zoon ervaren als dat gebeurt." "Ik ben er voor mijn kinderen als ze pijn of verdriet ervaren, meer kan ik niet doen."
Het is een leerproces, ook voor jou als moeder met je eerstgeborene, dat mag allemaal en goed dat je het erkent.
maandag 21 oktober 2024 om 16:42
Wat lekker, een vriend in de groep die niet altijd in het licht wil staan. Een stabiele evenwichtige knaap die lekker nuchter zijn ding doet en zich niet zoveel aantrekt van de sociale mores. Die al een hele lange tijd vrienden heeft, in zijn examenjaar zit en mooi door het leven gaat.Rita1 schreef: ↑21-10-2024 16:36Ja hij lijkt op mij….dat hoor ik vaak. Hij is niet de gangmaker, geen haantje de voorste.
En klopt wat je zeg: uitnodigingen gaan inderdaad in een groepsapp. Maar deze apps worden wel aangemaakt voor zo’n verjaardag.
Door zijn naaste vrienden wordt hij overigens altijd uitgenodigd hoor.
Anders dan zijn moeder, die nerveus rond het kind trippelt, met de handen in het haar, of er niet iets verkeerd gaat.
Ik gun je dat je lekker op de bank thee mag drinken, naar buiten kijkt naar het mooie weer en bedenkt wat JIJ gaat doen het weekend.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 21 oktober 2024 om 16:49
Even wat meer toelichting wb zijn vriendengroep: ze zitten allemaal op verschillende scholen, hebben verschillende niveaus. Ze kennen elkaar van voetbal/basisschool/dorp.Quincy2 schreef: ↑21-10-2024 16:35Misschien blijft hij altijd wel afwijken van die groep, maar na dit jaar zal het toch wel uit elkaar vallen als iedereen een andere opleiding gaat doen. Kun je niet voor ogen houden dat hij volgend jaar in een nieuwe omgeving komt waar vast ook heel leuke mensen zitten, met in ieder geval dezelfde interesse in de studie?
Sommigen zijn al gedeeltelijk aan het werk, sommigen zijn al met hun vervolg opleiding begonnen etc.
Desondanks gaan ze nog altijd met elkaar om.
Ik denk dat ik degene ben met het probleem, hij volgens mij niet eens zo.
maandag 21 oktober 2024 om 16:52
Bedankt voor deze reactie, heel fijn! Dit ga ook echt toepassen.bijtie schreef: ↑21-10-2024 16:37Obsessie = controledrang = angst.
Er zal een angst van jou achter schuilgaan.
Angst is een mooie emotie die ons beschermt, zonder angst zouden we niets kunnen. Als moeder is het mooi dat je zulke gevoelens hebt die je helpen om je over je oudste te ontfermen.
In dit geval helpt de angst niet om je kind zijn leven zelf te laten leven.
Waar je naartoe zou kunnen werken is om je angsten meer bewust te voelen, en ondertussen de obsessieve gedachtes een halt toe te brengen.
Dat kan bijvoorbeeld door middel van een mantra zoals: "teleurstelling hoort bij het leven en dat mag mijn zoon ervaren als dat gebeurt." "Ik ben er voor mijn kinderen als ze pijn of verdriet ervaren, meer kan ik niet doen."
Het is een leerproces, ook voor jou als moeder met je eerstgeborene, dat mag allemaal en goed dat je het erkent.
maandag 21 oktober 2024 om 16:53
Je hebt echt helemaal gelijk…..echt spijker op z’n kop.Doreia* schreef: ↑21-10-2024 16:42Wat lekker, een vriend in de groep die niet altijd in het licht wil staan. Een stabiele evenwichtige knaap die lekker nuchter zijn ding doet en zich niet zoveel aantrekt van de sociale mores. Die al een hele lange tijd vrienden heeft, in zijn examenjaar zit en mooi door het leven gaat.
Anders dan zijn moeder, die nerveus rond het kind trippelt, met de handen in het haar, of er niet iets verkeerd gaat.
Ik gun je dat je lekker op de bank thee mag drinken, naar buiten kijkt naar het mooie weer en bedenkt wat JIJ gaat doen het weekend.
maandag 21 oktober 2024 om 17:24
De kans dat dit zijn vrienden voor het leven blijven is bovendien vrij klein. Op zijn studie gaat hij andere vrienden ontmoeten. En daarbij; wat is nou het ergste dat kan gebeuren? Dat hij deze vrienden verliest? Die kans lijkt me niet zeer groot als ik je posts lees, en zou het wel zo zijn; er komen echt wel nieuwe vrienden voorbij.
Vertelt je zoon je trouwens zo veel over zijn sociale leven? Ik hoor van collega’s met name dat ze weinig weten over hun kids in die leeftijd. Soms is té weinig ook niet goed, maar is het niet beter in dit geval om wat minder te willen weten?
Vertelt je zoon je trouwens zo veel over zijn sociale leven? Ik hoor van collega’s met name dat ze weinig weten over hun kids in die leeftijd. Soms is té weinig ook niet goed, maar is het niet beter in dit geval om wat minder te willen weten?
maandag 21 oktober 2024 om 17:50
Ik stel me serieus vaak de vraag: wat is nu het ergste wat er kan gebeuren?Bbubbels schreef: ↑21-10-2024 17:24De kans dat dit zijn vrienden voor het leven blijven is bovendien vrij klein. Op zijn studie gaat hij andere vrienden ontmoeten. En daarbij; wat is nou het ergste dat kan gebeuren? Dat hij deze vrienden verliest? Die kans lijkt me niet zeer groot als ik je posts lees, en zou het wel zo zijn; er komen echt wel nieuwe vrienden voorbij.
Vertelt je zoon je trouwens zo veel over zijn sociale leven? Ik hoor van collega’s met name dat ze weinig weten over hun kids in die leeftijd. Soms is té weinig ook niet goed, maar is het niet beter in dit geval om wat minder te willen weten?
En als deze vrienden hem zo snel zouden laten vallen dan zijn het ook geen vrienden.
En toch…. als we het hebben over de weekendplannen dan wordt ik totaal onrustig wanneer hij zegt dat sommigen verjaardag hebben.
Hij vertelt niet bijzonder veel verder. Maar meestal vraag ik wel aan de oudsten of ze nog plannen hebben voor die avond. En daar reageren ze wel altijd op.
En wanneer hij bijvoorbeeld weggaat op vrijdagavond zegt hij altijd wel waar hij naartoe gaat.
Wel denk ik dat ik ook best veel vraag.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
