Kinderen
alle pijlers
omgaan met speelafspraken
woensdag 8 juli 2020 om 13:19
onze oudste zit net op school en heeft speelafspraakjes ontdekt. Hij wil graag afspreken. Er zit een jongetje in zijn klas die erg druk en onafgestemd gedrag laat zien. Zowel op het schoolplein naar mij en mijn jongste maar ook in de klas. Dit hokr ik terug van mijn kind. Hij is druk, luistert niet, maakt hele dag rare geluiden en roept vanaf het schoolplein als ze buiten spelen rare woorden naar mensen op straat. Ook tegen kinderen in de klas roept hij scheldwoorden. Mijn kind roept deze woorden nu ook en dat wil ik niet.
Hij heeft nu afgesproken met dit jongetje bij ons thuis. we wilden dit niet verbieden maar partner en ik zien toch liever andere kinderen komen spelen. Onze kinderen worden ook erg druk en nemen dingen van hem over. Als er hier wordt gescholden of dingen gedaan die niet kunnen spreken we daarop aan. dat is nog niet het geval. Ik heb het liever gewoon niet, dit kindje heeft thuis andere normen en waarden als wij.
wat is wijsheid? Niks doen en kind eigen keuzes laten maken en verdragen dat die niet de onze zijn? Of hierin toch meer sturen?
Hij heeft nu afgesproken met dit jongetje bij ons thuis. we wilden dit niet verbieden maar partner en ik zien toch liever andere kinderen komen spelen. Onze kinderen worden ook erg druk en nemen dingen van hem over. Als er hier wordt gescholden of dingen gedaan die niet kunnen spreken we daarop aan. dat is nog niet het geval. Ik heb het liever gewoon niet, dit kindje heeft thuis andere normen en waarden als wij.
wat is wijsheid? Niks doen en kind eigen keuzes laten maken en verdragen dat die niet de onze zijn? Of hierin toch meer sturen?
woensdag 8 juli 2020 om 15:14
Maar natuurlijk.Valentijn101 schreef: ↑08-07-2020 15:11Zou het misschien kunnen zijn dat dat jochie Het syndroom van tourette heeft?
woensdag 8 juli 2020 om 15:29
Zelfde ervaring.Snoesje666 schreef: ↑08-07-2020 13:57Het kan soms zelfs anders uitpakken.
Met twee vriendjes, die later aan de ritalin zijn gezet, had ik thuis nooit problemen. Ze kwamen hier tot rust. Geen muziek of televisie op de achtergrond, geen elektronisch speelgoed met piepjes en lampjes. Ouderwetse bouwdozen met plankjes en plastic schroeven, slingers maken van papier, ze werden er bijna zen van. Totdat ze weer werden opgehaald, dan veranderden ze in lastige clowns. Eentje heb ik in de brandweergreep bij zijn moeder in de auto moeten zetten.
Geef het een kans, TO.
Bevalt het niet, dan een volgende keer niet weer afspreken.
Eén kind heb ik het spelen ooit wel verboden. Mijn man vond het sneu. Prima, dan komt diegene op papadag, maar niet op mamadag.
Mijn ene kind is van nature erg zen, wat er een tijd gebeurde was dat als mijn kind daar was de ouders een relaxte middag hadden en dat desbetreffende kind ook helemaal rustig was.
Met als bij-effect dat de vaagste kinderen, waar kind ooit eens bij gespeeld had elke vakantie weer appen of kind kan komen spelen.
Als dat kinderen zijn die ze verder nooit ziet houdt dat wel een keer op. Ik heb er ook geen last van als ze hier zijn maar we zijn hier ook geen alternatief voor een joint of kalmerende middelen natuurlijk.
Kinderen die ik echt vervelend vind maar waar mijn kind graag mee speelt neem ik weleens mee naar de speeltuin of het park op een mooie dag.
Wel altijd eerst proberen thuis. Beperkte tijd werkt ook heel goed. Ik ben helaas geen relaxte moeder die heel blij wordt van zoete inval, ze zijn wel welkom maar zelfs de leukste kinderen mogen bij mij rond 7 uur wieberen, liefst voor het eten ook nog.
Logeren doe ik ook niet aan.
Zeg ik ook altijd als mijn kind wordt uitgenodigd. Kan me niks schelen dat Sterre's ouders die met 6 op 50m2 wonen het wel doen, ik heb er geen zin in.
woensdag 8 juli 2020 om 15:32
Dit! En met je kind bespreken waarom hij dit kindje wil uitnodigen (elk kindje) zodat je de beweegreden kent.Lalala- schreef: ↑08-07-2020 13:35Mijn huis, mijn regels. Houdt het vriendje of vriendinnetje zich hier niet aan? (Na waarschuwingen uiteraard). Dan bel ik de ouders of ze het kind in kwestie komen ophalen.
Helaas, maar ik laat mijn huis niet afbreken of verpesten door een of ander kind van school.
Soms vind je kind het zielig of juist lastig of leuk.
woensdag 8 juli 2020 om 15:45
Dit is geen hokje?Zola123 schreef: ↑08-07-2020 14:10Raar dat je gelijk aan neemt dat dit kind andere normen en waarden thuis heeft. Waarom altijd gelijk in een hokje stoppen. Wellicht is er wel iets aan de hand (ADHD etc) waardoor het kind er zelf ook weinig aan kan doen. Of zijn de ouders al bezig hier achter te komen. Ook trek je nu al een conclusie, terwijl ze misschien wel hartstikke lief spelen als ze samen zijn (voorbeeld van iemand hierboven).
Laat ze gewoon spelen, als hij op zon moment raar doet kan je er toch altijd wat van zeggen. Ook voorbeeldige kinderen gedragen zich wel eens niet. Het zijn kinderen.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 8 juli 2020 om 16:06
Je kinderen komen toch vanzelf in aanraking met kinderen met gezinnen met andere normen en waarden, ik denk niet dat het realistisch is om je kind daar helemaal bij weg te houden. Ik denk dat je in die zin ook beter in gesprek kan gaan met je kleuter over hoe het bij andere gezinnen gaat en hoe ze dat zelf ervaren.
Mijn ervaring met kleuters die hier komen is dat duidelijke regels stellen over het algemeen vrij goed gaat. BIj sommige kinderen moet je er inderdaad wel wat meer bovenop zitten maar dat hoort ook gewoon bij de sociale ontwikkeling van kleuters. En meestal kan je er inderdaad prima op aansturen dat ze niet twee keer per week bij je thuis komen.
Mijn ervaring met kleuters die hier komen is dat duidelijke regels stellen over het algemeen vrij goed gaat. BIj sommige kinderen moet je er inderdaad wel wat meer bovenop zitten maar dat hoort ook gewoon bij de sociale ontwikkeling van kleuters. En meestal kan je er inderdaad prima op aansturen dat ze niet twee keer per week bij je thuis komen.
woensdag 8 juli 2020 om 16:09
Sterker nog, het lijkt me heel gezond om wat variatie mee te maken.-Hanka- schreef: ↑08-07-2020 16:06Je kinderen komen toch vanzelf in aanraking met kinderen met gezinnen met andere normen en waarden, ik denk niet dat het realistisch is om je kind daar helemaal bij weg te houden. Ik denk dat je in die zin ook beter in gesprek kan gaan met je kleuter over hoe het bij andere gezinnen gaat en hoe ze dat zelf ervaren.
Ik vind het wat dat betreft echt jammer dat mijn kinderen op een school zitten waar weinig variatie is qua kinderen en achtergrond.
woensdag 8 juli 2020 om 16:34
woensdag 8 juli 2020 om 17:44
Niet sturen, maar duidelijke grenzen stellen. Veel met humor oplossen. Vloeken betekent hier bijvoorbeeld een bijdrage in vloekenpotje waar we bij de bakker iets lekkers van kopen. Of igv vriendjes; voorstellen dat ze ipv 20ct ook best een klusje mogen doen. Zoals hondenpoep opruimen als we gaan wandelen met de hond. Ik probeer ze wel eens over te halen te vloeken als ik zin heb in een lekkere koek; maar tevergeefs, het vloeken is volledig gestopt 
Ik zou daarnaast proberen om verbinding met het jongetje te zoeken; zijn “handleiding” leren kennen zodat je de kids een beetje kan begeleiden waar nodig gedurende de dag.
Mijn zoon kan soms ook best een bijzondere zijn (als hij iets spannend vind, kan hij enorm in de weerstand schieten. Ineens heel boos worden en zich afsluiten). Ik ben heel blij dat we lieve ouders om ons heen hebben die hem dan niet meteen afschrijven, maar proberen te begrijpen wat er achter het gedrag schuil gaat. En geduld hebben. Net zoals wij dat andersom hebben voor gevoelige of drukke vriendjes. Iedereen mag hier zichzelf zijn, zolang je de grenzen naar respecteert.
Ik zou daarnaast proberen om verbinding met het jongetje te zoeken; zijn “handleiding” leren kennen zodat je de kids een beetje kan begeleiden waar nodig gedurende de dag.
Mijn zoon kan soms ook best een bijzondere zijn (als hij iets spannend vind, kan hij enorm in de weerstand schieten. Ineens heel boos worden en zich afsluiten). Ik ben heel blij dat we lieve ouders om ons heen hebben die hem dan niet meteen afschrijven, maar proberen te begrijpen wat er achter het gedrag schuil gaat. En geduld hebben. Net zoals wij dat andersom hebben voor gevoelige of drukke vriendjes. Iedereen mag hier zichzelf zijn, zolang je de grenzen naar respecteert.
woensdag 8 juli 2020 om 18:10
Ik heb een jochie na een keer spelen bij ons geweigerd voor een volgende keer. Hij sprong constant op de bank, schold steeds, was superdruk en onbeschoft. Toen zijn moeder hem kwam halen moest ik m weer van de bankplukken. Zijn moeder zei steeds dat .........tje nu echt moest komen, mee naar huis moest, maar .......tje deed helemaal niks. Ik heb hem uiteindelijk zijn jas in de handen geduwd en hem via de achterdeur hethuis uit gezet. Hij wilde niet naar zijn moeder komen bij de voordeur.
Zijn moeder zei dat als hij nu niet kwam hij dan achter de auto aan naar huis moest lopen. Lekker slim, dat zei ze waarschijnlijk steeds, daar reageerde hij. Iet meer op. Zijn zusje moest ook opeens via de achterdeur en weigerde ook naar haar moeder toe te gaan. Daar heb ik dus ook even de schuifdeur voor open gedaan en daarna meteen op slot.
Volgende dag wilde hij weer mee. Heb hem gezegd dat ik niet van vloeken en springen op de bank hield (en nog veel meer wat hij gedaan had) en dat hij niet meekon. Kreeg meteen een middelvinger van een jochie van een jaar of 8 a 9. Kinderen snapte helemaal dat die niet meer welkom was. Zelfs zij corrigeerden hem als hij dingen deed die echt niet mochten. Verder mocht er juist altijd heel veel, hij ging echt veel te ver.
Misschien is er iets met datjongetje aan de hand en is hij nergens welkom. Dat is ook weer zielig. Er zijn natuurlijk kinderen met zoiets als bv tourette die er niks aan kunnen doen. Zou voor mij veel uitmaken als ik dat wist. Daar zou ik meer geduld mee hebben maar ook niet dingen tolereren Die ik normaal ook niet zou tolereren. Wel duidelijk de grenzen aangeven.
Zijn moeder zei dat als hij nu niet kwam hij dan achter de auto aan naar huis moest lopen. Lekker slim, dat zei ze waarschijnlijk steeds, daar reageerde hij. Iet meer op. Zijn zusje moest ook opeens via de achterdeur en weigerde ook naar haar moeder toe te gaan. Daar heb ik dus ook even de schuifdeur voor open gedaan en daarna meteen op slot.
Volgende dag wilde hij weer mee. Heb hem gezegd dat ik niet van vloeken en springen op de bank hield (en nog veel meer wat hij gedaan had) en dat hij niet meekon. Kreeg meteen een middelvinger van een jochie van een jaar of 8 a 9. Kinderen snapte helemaal dat die niet meer welkom was. Zelfs zij corrigeerden hem als hij dingen deed die echt niet mochten. Verder mocht er juist altijd heel veel, hij ging echt veel te ver.
Misschien is er iets met datjongetje aan de hand en is hij nergens welkom. Dat is ook weer zielig. Er zijn natuurlijk kinderen met zoiets als bv tourette die er niks aan kunnen doen. Zou voor mij veel uitmaken als ik dat wist. Daar zou ik meer geduld mee hebben maar ook niet dingen tolereren Die ik normaal ook niet zou tolereren. Wel duidelijk de grenzen aangeven.
woensdag 8 juli 2020 om 18:47
Natuurlijk laat je het kind komen! Ze zijn 4! 
Mooie les dat je a. zelf keuzes mag maken en b. als het echt niet bevalt dat je er dan ook voor mag kiezen niet meer met dat kind te spelen.
Een kleuter kan je makkelijk bijsturen in je eigen huis (tenzij het kind wat mankeert ofzo maar over het algemeen: vreemde ogen dwingen).
Daarbij: grote kans dat het kind gewoon nog wat jong in doen en laten is en daardoor slecht luistert, of een oudere broer heeft die met scheldwoorden thuiskomt van school. Het wil helemaal niet zeggen dat de ouders andere normen en waarden hebben
Mijn dochter kwam met een meisje thuis die dingen zei als "ik hak je doormidden" en alleen maar hard rondjes rende en op de bank sprong. Was een kind met een met een ouder broertje (incl computergames etc) waar ze allerlei teksten van napraatte. Die ouders waren hartstikke beschaafd en ook behoorlijk streng op goed gedrag, maar ja... het blijven kleuters.
Ik vind het een slechte boodschap die je je kind geeft door bepaalde kinderen op voorhand uit te sluiten.
Mooie les dat je a. zelf keuzes mag maken en b. als het echt niet bevalt dat je er dan ook voor mag kiezen niet meer met dat kind te spelen.
Een kleuter kan je makkelijk bijsturen in je eigen huis (tenzij het kind wat mankeert ofzo maar over het algemeen: vreemde ogen dwingen).
Daarbij: grote kans dat het kind gewoon nog wat jong in doen en laten is en daardoor slecht luistert, of een oudere broer heeft die met scheldwoorden thuiskomt van school. Het wil helemaal niet zeggen dat de ouders andere normen en waarden hebben
Mijn dochter kwam met een meisje thuis die dingen zei als "ik hak je doormidden" en alleen maar hard rondjes rende en op de bank sprong. Was een kind met een met een ouder broertje (incl computergames etc) waar ze allerlei teksten van napraatte. Die ouders waren hartstikke beschaafd en ook behoorlijk streng op goed gedrag, maar ja... het blijven kleuters.
Ik vind het een slechte boodschap die je je kind geeft door bepaalde kinderen op voorhand uit te sluiten.
woensdag 8 juli 2020 om 18:55
Ik zie trouwens veel voorbeelden in dit topic over oudere kinderen maar ik vind een kind van 4 wel even wat anders. Op die leeftijd heb je nog behoorlijke ontwikkelingsverschillen en praten ze alles na wat ze horen zonder de betekenis te kennen.
Je hebt kinderen van 4 die hele conversaties kunnen houden, empathisch zijn, stil kunnen zitten maar je hebt ze net zo goed die niet eens samen spelen maar alleen nog naast een ander spelen en nog slaan van frustratie omdat ze de woorden niet kunnen vinden (nog meer peuter dus). Dat kan in een paar maanden bijgetrokken zijn. Ik zou daar op die leeftijd echt geen conclusies uit trekken.
Met 8-9-10 kan je inderdaad wel gaan denken dat het aan de opvoeding of normen en waarden ligt. Dan kan je ze ook niet meer zo makkelijk bijsturen maar een 4-jarige vind ik echt wat anders.
Je hebt kinderen van 4 die hele conversaties kunnen houden, empathisch zijn, stil kunnen zitten maar je hebt ze net zo goed die niet eens samen spelen maar alleen nog naast een ander spelen en nog slaan van frustratie omdat ze de woorden niet kunnen vinden (nog meer peuter dus). Dat kan in een paar maanden bijgetrokken zijn. Ik zou daar op die leeftijd echt geen conclusies uit trekken.
Met 8-9-10 kan je inderdaad wel gaan denken dat het aan de opvoeding of normen en waarden ligt. Dan kan je ze ook niet meer zo makkelijk bijsturen maar een 4-jarige vind ik echt wat anders.
woensdag 8 juli 2020 om 21:39
Bij kleuters ben je toch in de buurt? Als je merkt dat het niet loopt zoals je wil dan buig je het om.
Zijn ze te wild aan het rennen in huis, dan laat ze dat buiten doen of bij slecht weer: muziek aan en disco!
Merk je dat ze uitgespeeld zijn of elkaar irriteren; gooi een spel op tafel en speel een potje mee. Of gooi knutselspul op tafel en laat ze naast elkaar ieder hun eigen ding doen.
Vloeken of taal dat echt niet kan; kleuters hebben dat ergens op gepikt. Dat kan thuis of bij die "groten van groep 7". Vaak beseffen ze de betekenis niet. Laat het gaan of zeg dat je het vervelende woorden vindt en die liever niet hoort. Of als het gegiechel is om vieze woorden...maak er een spel van; zoveel mogelijk vieze woorden in een minuut en dan klaar.
En beoordeel het kind zelf en in relatie met jouw kind. Ga niet af op wat je van het schoolplein hoort of hoe vervelend Japie is geweest volgens de moeder van Kareltje.
Zo heb ik hier ook het brutaaltje van de klas over de vloer. Ze is verguisd bij iedereen. Type hart op de tong. Complete tegenpool van mijn dochter qua intelligentie, handvaardigheid, dingen durven etc. Ze is in haar hart wel zorgzaam, behulpzaam en zo. Ik heb geen last van haar zolang ik mijn grens duidelijk maar vriendelijk aangeef. Het is wel een meisje dat de grenzen zoekt en nodig heeft. Overal zat ze in de kasten. Bij ons dus ook. Na twee keukenkasten te hebben aangezien, heb ik zelf wat kasten open gemaakt en weer dicht. Zo gezien? Hoppa en nu spelen; het speelgoed staat in die kast, die deur mag je open maken. Ze is nooit meer in de kasten geweest waar ze niets te zoeken had. De lol was er af. Met humor en soms even een oogje toeknijpen, kom je er wel.
Zijn ze te wild aan het rennen in huis, dan laat ze dat buiten doen of bij slecht weer: muziek aan en disco!
Merk je dat ze uitgespeeld zijn of elkaar irriteren; gooi een spel op tafel en speel een potje mee. Of gooi knutselspul op tafel en laat ze naast elkaar ieder hun eigen ding doen.
Vloeken of taal dat echt niet kan; kleuters hebben dat ergens op gepikt. Dat kan thuis of bij die "groten van groep 7". Vaak beseffen ze de betekenis niet. Laat het gaan of zeg dat je het vervelende woorden vindt en die liever niet hoort. Of als het gegiechel is om vieze woorden...maak er een spel van; zoveel mogelijk vieze woorden in een minuut en dan klaar.
En beoordeel het kind zelf en in relatie met jouw kind. Ga niet af op wat je van het schoolplein hoort of hoe vervelend Japie is geweest volgens de moeder van Kareltje.
Zo heb ik hier ook het brutaaltje van de klas over de vloer. Ze is verguisd bij iedereen. Type hart op de tong. Complete tegenpool van mijn dochter qua intelligentie, handvaardigheid, dingen durven etc. Ze is in haar hart wel zorgzaam, behulpzaam en zo. Ik heb geen last van haar zolang ik mijn grens duidelijk maar vriendelijk aangeef. Het is wel een meisje dat de grenzen zoekt en nodig heeft. Overal zat ze in de kasten. Bij ons dus ook. Na twee keukenkasten te hebben aangezien, heb ik zelf wat kasten open gemaakt en weer dicht. Zo gezien? Hoppa en nu spelen; het speelgoed staat in die kast, die deur mag je open maken. Ze is nooit meer in de kasten geweest waar ze niets te zoeken had. De lol was er af. Met humor en soms even een oogje toeknijpen, kom je er wel.
woensdag 8 juli 2020 om 22:11
Fijn om alle reacties te lezen en andere invalshoeken te krijgen.
Wij zijn nog groen op dit terrein dus lerende hoe hiermee om te gaan.
Ik ben behoorlijk controlebehoeftig dus dat speelt ook een rol. Naast het feit dat ik al een beetje opzag tegen het afspreken en sich. Ik ben best gesteld op mijn rust, mijn huis als eigen plek. Bezoek voelt dan beetje als een indringer in mijn ruimte. Ik realiseer me dat dit er ook bijhoort. Een stapje extra doen omwille van mijn kind. Ik gun hem dat spelen en afspreken.
We hebben het nog even geevalueerd en hij noemde zelf dat het kindje druk was en dat hij er zelf ook druk van werd. Wat hij daarvan vond wist hij niet.
Ik laat het even zo, de vakantie komt eraan.
Misschien heb ik te snel geoordeeld wat betreft normen en waarden. Ik ben afgegaan op het schelden en onafgestemde wat niet per se met opvoeding te maken heeft natuurlijk.
Wij zijn nog groen op dit terrein dus lerende hoe hiermee om te gaan.
Ik ben behoorlijk controlebehoeftig dus dat speelt ook een rol. Naast het feit dat ik al een beetje opzag tegen het afspreken en sich. Ik ben best gesteld op mijn rust, mijn huis als eigen plek. Bezoek voelt dan beetje als een indringer in mijn ruimte. Ik realiseer me dat dit er ook bijhoort. Een stapje extra doen omwille van mijn kind. Ik gun hem dat spelen en afspreken.
We hebben het nog even geevalueerd en hij noemde zelf dat het kindje druk was en dat hij er zelf ook druk van werd. Wat hij daarvan vond wist hij niet.
Ik laat het even zo, de vakantie komt eraan.
Misschien heb ik te snel geoordeeld wat betreft normen en waarden. Ik ben afgegaan op het schelden en onafgestemde wat niet per se met opvoeding te maken heeft natuurlijk.
donderdag 9 juli 2020 om 06:54
Herkenbaar. Sommige kinderen sloven zich uit als ze hier komen. Zeker de eerste paar keer. Het is gewoon een kwestie van streng en consequent zijn. Ik accepteer geen geschreeuw, rare woorden en met spullen gooien van mijn eigen kinderen. Zeuren om snoep ook niet. En dus ook niet van anderen.
Mijn ervaring is dat wanneer je de eerste paar keer streng bent, kinderen de volgende keren al minder de grenzen ontdekken. Ookal gedragen kinderen zich bij hun ouders wellicht anders, ze weten haarfijn wanneer dit bij jou niet geaccepteerd wordt. Als je niet ingrijpt wordt het steeds gekker met sommigen wat het spelen ook niet ten goede komt.
Het ene kind is drukker dan de ander. Dat houd je. Dan kunnen ze lekker buiten of boven druk doen met elkaar, niet in mijn woonkamer.
Wat je schrijft over controle en rust in huis herken ik. Ik heb er ook moeite mee. De regel is hier speelgoed opruimen als je klaar bent, voordat je iets anders pakt. Dat verwacht ik van andere kinderen ook. Ik laat ze ook liever boven of buiten spelen, dan heb ik er minder last van dat ik het wil controleren. Wanneer kinderen van 4-6 komen spelen weet je dat je geen rust hebt. Dat behoeft nog voortdurend sturing en begeleiding. Ze mogen dus niet elke dag afspreken. En als ik er een keer echt geen zin in heb, een dagje niet. Ik maak hier van te voren vaak wel afspraken over.
Mijn ervaring is dat wanneer je de eerste paar keer streng bent, kinderen de volgende keren al minder de grenzen ontdekken. Ookal gedragen kinderen zich bij hun ouders wellicht anders, ze weten haarfijn wanneer dit bij jou niet geaccepteerd wordt. Als je niet ingrijpt wordt het steeds gekker met sommigen wat het spelen ook niet ten goede komt.
Het ene kind is drukker dan de ander. Dat houd je. Dan kunnen ze lekker buiten of boven druk doen met elkaar, niet in mijn woonkamer.
Wat je schrijft over controle en rust in huis herken ik. Ik heb er ook moeite mee. De regel is hier speelgoed opruimen als je klaar bent, voordat je iets anders pakt. Dat verwacht ik van andere kinderen ook. Ik laat ze ook liever boven of buiten spelen, dan heb ik er minder last van dat ik het wil controleren. Wanneer kinderen van 4-6 komen spelen weet je dat je geen rust hebt. Dat behoeft nog voortdurend sturing en begeleiding. Ze mogen dus niet elke dag afspreken. En als ik er een keer echt geen zin in heb, een dagje niet. Ik maak hier van te voren vaak wel afspraken over.
donderdag 9 juli 2020 om 07:02
Ik lees graag mee, want mijn kleuter is ook net begonnen met speelafspraakjes en ik vind het soms zelf ook nog wat lastig om kleuter niet tegen te houden in deze ontwikkeling, maar ook om niet alles dan maar goed te vinden. Ook ivm vermoeidheid kleuter na een schooldag en dan ook nog het spelen en inderdaad je eigen voorkeur qua klasgenootjes die komen spelen en dan nog de combinatie met peuter die graag mee wil doen. En het is inderdaad erg druk in huis met zo'n speelafspraakje, maar ik wil ook geen 'misbruik' maken van de moeder van klasgenootje die vrij makkelijk zegt, oh kom maar bij ons spelen 
happyapple wijzigde dit bericht op 09-07-2020 07:05
18.38% gewijzigd
donderdag 9 juli 2020 om 07:05
Ik zou het gewoon bespreken met ouder en kind. Vorige keren was Jantje nogal druk en luisterde slecht. Hij mag komen spelen, maar als hij niet luistert dan bel ik je op en breng ik hem naar huis. Zowel tegen moeder als tegen kind zeggen en dan weet iedereen waar hij aan toe is. Luistert hij niet goed, dan ook daadwerkelijk op laten halen of weg brengen. Ik zou dat als moeder zijnde ook willen weten en prima vinden zo. Onze jongste is een druk enthousiast jongetje die heel ongecontroleerd kan zijn en dit heb ik ook wel eens afgesproken met een moeder. Andersom ook wel trouwens. Geen smoesjes verzinnen en niet gaan draaien. Je kan het spelen trouwens wel beperken tot 1,5 a 2 uur per keer. Zeker bij die hele kleintjes is dat vaak lang zat.
donderdag 9 juli 2020 om 13:07
Ach ja, speelafspraakjes.
Hier ook een paar vriendjes waarbij de kans vrij groot is dat het ontspoort. Liever zie ik ze niet komen maar voor mijn zoon is het belangrijk, dus dan maar even doorzetten. Soms gaat het trouwens ook prima en hebben ze zomaar een gezellige middag zonder dat ik hoef in te grijpen.
Inderdaad wat anderen aangeven: helder zijn over de regels bij jou thuis, na 3 keer waarschuwen vragen of andere ouder ze komen ophalen. Zover is het overigens nog nooit gekomen.
En verder humor gebruiken en je een beetje inleven in het kind - ik weet niet wie het schreef maar ik geloof dat elk kind in de basis echt niks kwaads in de zin heeft, alleen zijn ze, helemaal op die leeftijd, gewoon onhandig in het uiten daarvan.
Andersom zijn mijn kinderen ook niet altijd even keurig bij een ander, en ben ik blij als andere ouders dat inzien.
En ook daar geldt: als mijn kind zich na herhaaldelijk waarschuwen niet gedraagt, dan snap ik heel goed dat ik hem moet halenn.
Hier ook een paar vriendjes waarbij de kans vrij groot is dat het ontspoort. Liever zie ik ze niet komen maar voor mijn zoon is het belangrijk, dus dan maar even doorzetten. Soms gaat het trouwens ook prima en hebben ze zomaar een gezellige middag zonder dat ik hoef in te grijpen.
Inderdaad wat anderen aangeven: helder zijn over de regels bij jou thuis, na 3 keer waarschuwen vragen of andere ouder ze komen ophalen. Zover is het overigens nog nooit gekomen.
En verder humor gebruiken en je een beetje inleven in het kind - ik weet niet wie het schreef maar ik geloof dat elk kind in de basis echt niks kwaads in de zin heeft, alleen zijn ze, helemaal op die leeftijd, gewoon onhandig in het uiten daarvan.
Andersom zijn mijn kinderen ook niet altijd even keurig bij een ander, en ben ik blij als andere ouders dat inzien.
En ook daar geldt: als mijn kind zich na herhaaldelijk waarschuwen niet gedraagt, dan snap ik heel goed dat ik hem moet halenn.
donderdag 9 juli 2020 om 13:36
Ik vind dat je ook wel veel invult qua andere normen en waarden. Hoe weet je dat nou? Mijn zoontje zit ook in de klas met zo'n kindje. Juffen, kinderen iedereen ergert zich rot. Maar het is geen seconde in mij opgekomen dat het een gebrek aan opvoeding is. Dat gaat vaak ook wel even verder dan dat.
Daarnaast is mijn ervaring dat kleuters schelden erg interessant vinden. Die van mij en zijn vriendjes in ieder geval wel. Al doet hij dat absoluut niet bij anderen thuis daar is hij veel te verlegen voor. Maar als ik ze af en toe op het schoolplein hoor met hun poep en kut grappen. Erg interessant. En nee dat mag hier thuis absoluut niet
Ik vind dat je het kind wel erg snel afschrijft.
Daarnaast is mijn ervaring dat kleuters schelden erg interessant vinden. Die van mij en zijn vriendjes in ieder geval wel. Al doet hij dat absoluut niet bij anderen thuis daar is hij veel te verlegen voor. Maar als ik ze af en toe op het schoolplein hoor met hun poep en kut grappen. Erg interessant. En nee dat mag hier thuis absoluut niet
Ik vind dat je het kind wel erg snel afschrijft.
donderdag 9 juli 2020 om 14:09
Ja, dat vind ik ook... Mijn zoon heeft een sex-periode op school gehad, heeeeel genant voor ons natuurlijk, maar hij is veruit de jongste van de klas en een meisje had gezegd: : "bemoei je er niet mee, ga jij maar tegen die boom aan sexen. " Dus dat deed zoon...de overblijfmoeders zagen hem alleen maar een boom humpen, maar hebben hun eigen kinderen gevraagd of hij dat vaker deed en of hij wel vaker sexdingen zei. Natuurlijk zeggen die kinderen ja! Ze doen het allemaal, voor mij geen probleem, maar die moeder kon niet geloven dat haar zoetjes zoiets zouden doen....dus ik kreeg een appje dat mijn zoon zich ongepast gedroeg etc en dat dat niet netjes was voor de andere kinderen. Tja, dat krijgt hij niet van huis mee, dus even een flinke preek gehouden en nu doet hij dat niet meer, hij wordt ook ouder en wijzer.JenBarber schreef: ↑09-07-2020 13:36Ik vind dat je ook wel veel invult qua andere normen en waarden. Hoe weet je dat nou? Mijn zoontje zit ook in de klas met zo'n kindje. Juffen, kinderen iedereen ergert zich rot. Maar het is geen seconde in mij opgekomen dat het een gebrek aan opvoeding is. Dat gaat vaak ook wel even verder dan dat.
Daarnaast is mijn ervaring dat kleuters schelden erg interessant vinden. Die van mij en zijn vriendjes in ieder geval wel. Al doet hij dat absoluut niet bij anderen thuis daar is hij veel te verlegen voor. Maar als ik ze af en toe op het schoolplein hoor met hun poep en kut grappen. Erg interessant. En nee dat mag hier thuis absoluut niet
Ik vind dat je het kind wel erg snel afschrijft.
Maar dat is op het schoolplein, iedereen opgefokt want teveel kinderen bij elkaar. Als hij bij iemand gaat spelen krijg ik altijd hele goede recensies, tot aan 'we willen hem houden' aan toe. De juffen vorig jaar ook: Leuk koppie, slim, heeft humor, snapt mijn grapjes en werkt goed mee...we willen wel een klasje vol van deze... Tja, geloof niet alles wat andere ouders zeggen, het schoolplein is geen beste plek voor het aflezen van een kind zijn gedrag
