Kinderen
alle pijlers
Opzien tegen een bepaald aspect van het opvoeden
woensdag 25 juni 2008 om 11:59
Hoi,
Waar zag jij tegen op (in de opvoeding) toen je wist dat je moeder zou worden?
Ik kom niet goed voor mijzelf op. Ik ben bang dat ik dat straks ook niet door kan geven aan mijn kind. Iets wat ik reuze belangrijk vind. Mijn moeder doet dit ook niet (goed genoeg), ik heb het dus nooit geleerd of gezien. Iets wat ik erg jammer vind en waardoor ik mijzelf een hoop te kort heb gedaan. Ik moet zeggen dat het mij steeds beter afgaat, maar nog niet zo zoals ik zou willen. Ik wil gewoon graag dat mijn kind een stuk zekerder wordt dan dat ik ben. Ik word in januari voor de eerste keer moeder, dus heb nog even de tijd om eraan te werken.
Zag jij ook ergens tegenop? En hoe is dat achteraf gegaan?
Waar zag jij tegen op (in de opvoeding) toen je wist dat je moeder zou worden?
Ik kom niet goed voor mijzelf op. Ik ben bang dat ik dat straks ook niet door kan geven aan mijn kind. Iets wat ik reuze belangrijk vind. Mijn moeder doet dit ook niet (goed genoeg), ik heb het dus nooit geleerd of gezien. Iets wat ik erg jammer vind en waardoor ik mijzelf een hoop te kort heb gedaan. Ik moet zeggen dat het mij steeds beter afgaat, maar nog niet zo zoals ik zou willen. Ik wil gewoon graag dat mijn kind een stuk zekerder wordt dan dat ik ben. Ik word in januari voor de eerste keer moeder, dus heb nog even de tijd om eraan te werken.
Zag jij ook ergens tegenop? En hoe is dat achteraf gegaan?
woensdag 25 juni 2008 om 12:28
toffifee,
Wees maar gerust. Zodra iemand iets lelijks zegt over jouw kind word je een hele sterke leeuwin en grom je naar iedereen. Daar hoef je je echt niet druk te maken.
De puberteit zie ik zwaarmoedig in. Niet eens voor mijn zoon, maar voor mijn dochter (zij is nog maar 8 jaar hoor) Ze is nu al een klein sletje (kijk mama, ik heb een naveltruitje en hup, haar T-shirt gaat omhoog) Dat wordt straks wat als zij gaat puberen.
Wees maar gerust. Zodra iemand iets lelijks zegt over jouw kind word je een hele sterke leeuwin en grom je naar iedereen. Daar hoef je je echt niet druk te maken.
De puberteit zie ik zwaarmoedig in. Niet eens voor mijn zoon, maar voor mijn dochter (zij is nog maar 8 jaar hoor) Ze is nu al een klein sletje (kijk mama, ik heb een naveltruitje en hup, haar T-shirt gaat omhoog) Dat wordt straks wat als zij gaat puberen.
woensdag 25 juni 2008 om 12:36
mijn dochter is pas 3 en die laat ook graag haar buik zien, de term sletje was nog niet in mij opgekomen....
overigens draag je die gedachte geheid heeeel erg op haar over waardoor ze zich er ook naar zal gaan gedragen (zeg ik uit eigen ervaring)
ik heb absoluut dingen waar ik tegen op zie of rond uit bang voor ben. ik troost mijzelf met de gedachte dat ik weet wat er aan schort en dat ik in staat ben mijzelf daarin te trainen (met hulp) om het wel zo goed mogelijk te doen.
overigens draag je die gedachte geheid heeeel erg op haar over waardoor ze zich er ook naar zal gaan gedragen (zeg ik uit eigen ervaring)
ik heb absoluut dingen waar ik tegen op zie of rond uit bang voor ben. ik troost mijzelf met de gedachte dat ik weet wat er aan schort en dat ik in staat ben mijzelf daarin te trainen (met hulp) om het wel zo goed mogelijk te doen.
woensdag 25 juni 2008 om 12:46
Ik kijk ook met name op tegen de puberteit. Heb net de peuterpuberteit voor m'n kiezen gehad (tenminste, een fase daarvan...) en dat valt me vies tegen, want dochter heeft me een eigen willetje waar ik niet vrolijk van wordt...Ik kan haar aan, maar moet soms wel echt stevig in m'n schoenen staan om haar niet te laten winnen (en dat durf ik echt maar nauwelijks hardop uit te spreken, ben potdikkie 36 en zo'n smurf van 2,5 weet me soms bijna te overdonderen..). Die puberteit is dus niet iets waar ik voor ik zwanger werd tegenop keek, maar nu ik haar 'ken' wel...
Swinta, ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt. Dochter van een vriendin van mij was op haar 5e al al haar broeken naar beneden aan het sjorren om er heupbroeken van te maken, en truitjes boven haar navel aan het trekken. Ze is nu 11 en dendert met volle kracht de puberteit in.... en de dingen die ze het liefst zou dragen, zouden in Yab Yum niet eens geaccepteerd worden omdat het te bloot is. Vriendin kijkt echt op tegen kleding kopen samen, maar ze kan haar dochter echt niet zelf haar kleding laten kiezen...
Swinta, ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt. Dochter van een vriendin van mij was op haar 5e al al haar broeken naar beneden aan het sjorren om er heupbroeken van te maken, en truitjes boven haar navel aan het trekken. Ze is nu 11 en dendert met volle kracht de puberteit in.... en de dingen die ze het liefst zou dragen, zouden in Yab Yum niet eens geaccepteerd worden omdat het te bloot is. Vriendin kijkt echt op tegen kleding kopen samen, maar ze kan haar dochter echt niet zelf haar kleding laten kiezen...
Om een kort verhaal lang te maken...
woensdag 25 juni 2008 om 12:46
het ging om een kind van 8 Eowynn ... maar inderdaad... hoe verzin je het!
Ik heb geloof ik niet iets specifieks waar ik tegenop zie. Ja, consequent en duidelijk zijn, maar goed... wat moet dat moet, dus dat gaat uiteindelijk ook wel lukken. En de puberteit zal ook wel niet makkelijk worden, maar dat heeft iedere ouder denk ik.
Ik heb geloof ik niet iets specifieks waar ik tegenop zie. Ja, consequent en duidelijk zijn, maar goed... wat moet dat moet, dus dat gaat uiteindelijk ook wel lukken. En de puberteit zal ook wel niet makkelijk worden, maar dat heeft iedere ouder denk ik.
woensdag 25 juni 2008 om 12:48
Ik ben best wel een bangerik, kan door een oogafwijking niet helemaal goed dieptes inschatten waardoor ik sta te stuntelen bovenaan de roltrap enzo.
Wat ik wil voorkomen, is dat ik die angst op mijn zoon doorgeef (nu 1,5 jaar). Ik wil niet dat het net zo'n schijterd wordt als ik maar dat het een lekkere rauwdouwer wordt. Tot nu toe gaat het heel goed, het levert me veel stress op maar toch ben ik trots om te zien dat mijn zoon de meest enge capriolen uithaalt, hahahaha
Wat me het meeste meevalt is dat ik hier wel aarfdig relaxt mee om kan gaan. In plaats van allemaal dingen te verbieden, leer ik hem om voorzichtig weer van dingen af te komen.
Maar toch zie ik overal gevaar in en hoop ik dat hij snel nog steviger op zijn beide benen staat!
Wat ik wil voorkomen, is dat ik die angst op mijn zoon doorgeef (nu 1,5 jaar). Ik wil niet dat het net zo'n schijterd wordt als ik maar dat het een lekkere rauwdouwer wordt. Tot nu toe gaat het heel goed, het levert me veel stress op maar toch ben ik trots om te zien dat mijn zoon de meest enge capriolen uithaalt, hahahaha
Wat me het meeste meevalt is dat ik hier wel aarfdig relaxt mee om kan gaan. In plaats van allemaal dingen te verbieden, leer ik hem om voorzichtig weer van dingen af te komen.
Maar toch zie ik overal gevaar in en hoop ik dat hij snel nog steviger op zijn beide benen staat!
woensdag 25 juni 2008 om 12:56
Ik kan ook niet goed opkomen voor mezelf en ben in mijn sociale contacten behoorlijk onzeker. Ik heb nu twee kinderen en ben stiekem blij dat het twee zonen zijn. Dan ben ik tenminste niet hun belangrijkste rolmodel, mijn man is sociaal veel sterker.
Ik herken wel al veel van mijn gedrag in mijn oudste zoon en dat baart me wel wat zorgen. Aan de andere kant kan ik me daardoor ook goed in hem inleven. Dankzij de behoorlijke dosis levenservaring die ik inmiddels heb opgedaan, hoop ik hem wat te kunnen sturen en te helpen bij het overwinnen van zijn verlegenheid. En vooral zelfvertrouwen te geven.
Ik herken wel al veel van mijn gedrag in mijn oudste zoon en dat baart me wel wat zorgen. Aan de andere kant kan ik me daardoor ook goed in hem inleven. Dankzij de behoorlijke dosis levenservaring die ik inmiddels heb opgedaan, hoop ik hem wat te kunnen sturen en te helpen bij het overwinnen van zijn verlegenheid. En vooral zelfvertrouwen te geven.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 25 juni 2008 om 13:01
Pubertijd, absoluut!! Zeker omdat deze periode ook heel lang kan duren. Hier begon het rond de 12 jaar en op z'n 18e kwam er eindelijk wat meer rust in de tent. En nu ie bijna 21 is, is ie weer het allerliefste kind (oke, nog wel wat eigenwijs ![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
) van de hele wereld. Het gaat dus weer goedkomen hoor, maar je moet vaak heel veel geduld hebben.
Ik heb ook even moeten slikken toen bleek (ondanks mijn overtuiging dat ik nu zwanger ben van een meisje) dat jongen twee onderweg is. Die pubertijd ligt nog zo vers in m'n geheugen, dat dit ook de eeste associatie was die ik maakte. Belachelijk natuurlijk, wat pubertijd is niet geslachtafhankelijk.
Maar voorlopig is het nog niet zover en krijgen we eerst hier nog de heerlijke babyfase alvorens de peuterpubertijd gaat beginnen. En dan nog heel wat andere fases in de ontwikkeling van je kind. Genoeg tijd om me daar op voor te bereiden
.
) van de hele wereld. Het gaat dus weer goedkomen hoor, maar je moet vaak heel veel geduld hebben.Ik heb ook even moeten slikken toen bleek (ondanks mijn overtuiging dat ik nu zwanger ben van een meisje) dat jongen twee onderweg is. Die pubertijd ligt nog zo vers in m'n geheugen, dat dit ook de eeste associatie was die ik maakte. Belachelijk natuurlijk, wat pubertijd is niet geslachtafhankelijk.
Maar voorlopig is het nog niet zover en krijgen we eerst hier nog de heerlijke babyfase alvorens de peuterpubertijd gaat beginnen. En dan nog heel wat andere fases in de ontwikkeling van je kind. Genoeg tijd om me daar op voor te bereiden
.
woensdag 25 juni 2008 om 13:22
Ik zie eigenlijk nergens echt tegenop, hoe ouder ze worden, hoe leuker het wordt. De babytijd lijkt mij eigenlijk het lastigst, die vind ik lastiger dan de peuterpuberteit. Dan valt er al met kindjes te communiceren (in theorie ) en dat scheelt een hoop. De puberteit, daar zie ik ook niet tegenop, we zien het wel. Ik hoop gewoon dat ze genoeg gezond verstand hebben en dat ze weten wat wel en niet kan tegen die tijd. Ik geloof niet dat ik snel op de kast te krijgen ben als moeder.
) en dat scheelt een hoop. De puberteit, daar zie ik ook niet tegenop, we zien het wel. Ik hoop gewoon dat ze genoeg gezond verstand hebben en dat ze weten wat wel en niet kan tegen die tijd. Ik geloof niet dat ik snel op de kast te krijgen ben als moeder.
woensdag 25 juni 2008 om 13:51
Ik heb 2 kido:s 1 van 14 en 1 van 11!
Maar ik zal mijn dochter van 11 nooit een sletje noemen!
Bah dat zeg je niet over je eigen kind! Als ze wat aanheeft waarvan ik denk mauh kan dat wel zeg ik dat en trekt ze wat anders aan! Ik zie eigelijk nergens tegen op wat opvoeding betreft! Luisteren en duidelijk je grensen stellen ondanks dat mijn oudst pddnos heeft lukt het aardig! En nee is bij mij echt nee!
Maar ik zal mijn dochter van 11 nooit een sletje noemen!
Bah dat zeg je niet over je eigen kind! Als ze wat aanheeft waarvan ik denk mauh kan dat wel zeg ik dat en trekt ze wat anders aan! Ik zie eigelijk nergens tegen op wat opvoeding betreft! Luisteren en duidelijk je grensen stellen ondanks dat mijn oudst pddnos heeft lukt het aardig! En nee is bij mij echt nee!
woensdag 25 juni 2008 om 13:59
Ik zie nu tegen de pubertijd op. Toen ik zwanger was zag ik nergens tegenop en de praktijk is vies tegengevallen.
Ik ben een vrouw alleen en heb drie jongens bij me, waarvan tenminste één met heftig temperament. Daar maak ik me wel eens zorgen om. Kan hem nu -9- nog naar boven sturen maar wat als 'ie dezelfde kolder in zijn kop heeft -of erger- met 16?
Ik ben een vrouw alleen en heb drie jongens bij me, waarvan tenminste één met heftig temperament. Daar maak ik me wel eens zorgen om. Kan hem nu -9- nog naar boven sturen maar wat als 'ie dezelfde kolder in zijn kop heeft -of erger- met 16?
woensdag 25 juni 2008 om 14:16
Mijn eigen moeder heeft altijd haar best gedaan om een perfecte moeder, echtgenoot en huisvrouw te zijn, waarvoor ze zichzelf steeds wegcijferde, met als gevolg dat ze elk jaar wel een paar maanden overspannen was, zelfs ooit aan de alcohol is geraakt ( ik was toen klein, kan me dat niet herinneren en het was gelukkig ook van korte duur, ze zag snel in dat dat de oplossing niet was). Na de scheiding van mijn vader heeft ze een poos behoorlijk psychisch in de knoei gezeten, verweet anderen dat zij zichzelf altijd heeft weggecijferd, terwijl ze dat toch echt zelf deed.
Ik heb me dan ook vooral voorgenomen om geen perfecte moeder te zijn, maar een relaxte moeder. Ik heb de "drang naar perfectie" van mijn moeder altijd als beklemmend gevoeld.
Ze probeerde ook vaak mensen haar mening op te leggen, want zoals zij het deed, zo was het goed. Zij had het goed voor elkaar, voor de buitenwereld. Soms krijg ik de kriebels als ik zie hoe ze hetzelfde met mijn dochtertje omgaat zoals ze vroeger bij mij deed. Ze bedoelt het goed, maar dan denk ik: maaaaaaam, laat 'r toch!
De moraal van dit verhaal: ik wil geen perfecte maar een relaxte moeder zijn. Met enige orde en regelmaat, maar waar ook veel kan en mag, zodat mijn kinderen zichzelf kunnen zijn.
Zodat ze leren hun eigen mening te vormen, in plaats van er een opgelegd te krijgen. Laat ze maar een keer een bult vallen, worden ze sterk en weerbaar van.
Ik heb liever dat mijn kids later denken: "Mam was oke" in plaats van "mam was perfect".
Want ik weet dat het niet leuk is om een perfecte moeder te hebben.
Ik heb me dan ook vooral voorgenomen om geen perfecte moeder te zijn, maar een relaxte moeder. Ik heb de "drang naar perfectie" van mijn moeder altijd als beklemmend gevoeld.
Ze probeerde ook vaak mensen haar mening op te leggen, want zoals zij het deed, zo was het goed. Zij had het goed voor elkaar, voor de buitenwereld. Soms krijg ik de kriebels als ik zie hoe ze hetzelfde met mijn dochtertje omgaat zoals ze vroeger bij mij deed. Ze bedoelt het goed, maar dan denk ik: maaaaaaam, laat 'r toch!
De moraal van dit verhaal: ik wil geen perfecte maar een relaxte moeder zijn. Met enige orde en regelmaat, maar waar ook veel kan en mag, zodat mijn kinderen zichzelf kunnen zijn.
Zodat ze leren hun eigen mening te vormen, in plaats van er een opgelegd te krijgen. Laat ze maar een keer een bult vallen, worden ze sterk en weerbaar van.
Ik heb liever dat mijn kids later denken: "Mam was oke" in plaats van "mam was perfect".
Want ik weet dat het niet leuk is om een perfecte moeder te hebben.
woensdag 25 juni 2008 om 18:14
Ik zie met name op tegen de gesprekken op school. Ik zie het al helemaal voor me:
Zwiepje heeft ruzie gehad en een kind geslagen. Hij betoonde geen spijt want hij zei dat dit een pre-emptive strike was.
Zwiepje ondermijnd het gezag van de docenten compleet. Hij heeft geen respect voor autoriteit en zegt dat alle mensen gelijk zijn.
Echt, ik zie hem dit soort dingen gerust flikken vooral omdat hij nu met bijna 3 al dit soort juridische trucjes uithaalt (al eerder eigenlijk). Pfffffffffff, dat wordt een lange schoolcarriere.
Zwiepje heeft ruzie gehad en een kind geslagen. Hij betoonde geen spijt want hij zei dat dit een pre-emptive strike was.
Zwiepje ondermijnd het gezag van de docenten compleet. Hij heeft geen respect voor autoriteit en zegt dat alle mensen gelijk zijn.
Echt, ik zie hem dit soort dingen gerust flikken vooral omdat hij nu met bijna 3 al dit soort juridische trucjes uithaalt (al eerder eigenlijk). Pfffffffffff, dat wordt een lange schoolcarriere.
