Parallel ouderschap bij jonge kinderen: ervaring?

03-11-2023 18:59 93 berichten
Heeft er iemand ervaring met parallel ouderschap? Hoe gaat dit jullie af?

Ik durf nog niet specifiek in te gaan op de reden van deze vraag. Ik denk dat ik dit wel zal doen afhankelijk van de reacties en dan in het topic zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tsja,
mijn voorkeur heeft het niet.
Verschillende opvoedstijlen heb ik geen moeite mee, maar afspraken en dergelijke met een 3e?
Dan ben je mijns inziens echt wel diep gezonken ...
Het heeft in elk geval geen enkele toevoeging voor jonge kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solo parallel ouderschap is een laatste optie, als niks anders heeft gewerkt en dit de enige manier is voor de kinderen om beide ouders in hun leven te kunnen hebben. Het is een vorm van ouderschap met minimaal tot geen overleg of contact tussen ouders, alles ligt vast. En eigenlijk is het in het leven geroepen als tijdelijk iets voor 1 tot 2 jaar, om rust te brengen. Niet als permanente vorm van ouderschap na scheiding.

Het is verre van ideaal, omdat er hele strakke afspraken staan waar je niet vanaf mag wijken. Komt het niet uit, pech gehad. Afspraak is afspraak want je kunt niet overleggen samen. Je kinderen zijn daarvan de dupe, want ze missen dingen zoals familiefeesten, uitjes, bijzondere gebeurtenissen zoals trouwerijen maar ook een uitvaart.

Je hebt het over jonge kinderen, wat hebben jullie al geprobeerd om wel samen vorm te geven aan het ouderschap na scheiding?
patchouli_ schreef:
03-11-2023 19:10
Solo parallel ouderschap is een laatste optie, als niks anders heeft gewerkt en dit de enige manier is voor de kinderen om beide ouders in hun leven te kunnen hebben. Het is een vorm van ouderschap met minimaal tot geen overleg of contact tussen ouders, alles ligt vast. En eigenlijk is het in het leven geroepen als tijdelijk iets voor 1 tot 2 jaar, om rust te brengen. Niet als permanente vorm van ouderschap na scheiding.

Het is verre van ideaal, omdat er hele strakke afspraken staan waar je niet vanaf mag wijken. Komt het niet uit, pech gehad. Afspraak is afspraak want je kunt niet overleggen samen. Je kinderen zijn daarvan de dupe, want ze missen dingen zoals familiefeesten, uitjes, bijzondere gebeurtenissen zoals trouwerijen maar ook een uitvaart.

Je hebt het over jonge kinderen, wat hebben jullie al geprobeerd om wel samen vorm te geven aan het ouderschap na scheiding?
We hebben samen een traject afgerond.. helaas zonder resultaat en voor mijn gevoel heb ik veel moeten accepteren om de vrede te bewaren. Geen vragen stellen bijvoorbeeld of bepaalde meningen voor mij houden, terwijl ik het eigenlijk liever anders had gezien.
Waar ik mij zorgen over maak, en misschien kan iemand deze zorgen wegnemen: ik ben zo bang dat week op week af schade gaat aanrichten op de psyche van ons kind. Het gaat om een jong kindje (2 jaar)
Ik hoop dat mensen mij hierbij ‘gerust’ kunnen stellen?
Alle reacties Link kopieren Quote
En soms is het een fantastische oplossing, aangezien er toch geen afspraken in overleg te maken zijn. Ook heb je parallel en parallel ouderschap. Een minimum aan contact is soms de enige manier om overeind te blijven, als een van de twee bijzonder lastig in de omgang is.
Als klein voorbeeld hebben wij bijvoorbeeld op 1 dagdeel een vaste haal- of brengtijd. Meestal komt die tijd uit, vandaar dat we die tijd hebben gekozen. Soms ook niet, maar de ergernis/frustratie daarom is minder groot dan dat we eigenlijk iedere vakantie, en regelmatig bij de weekenden gedoe hebben.
Natuurlijk komt het niet in de buurt van nog samen ouders zijn en het zou toch zo moeten zijn dat de andere ouder degene op de wereld is die net zo van kind kan genieten als jij. Dat gemis is er, maar dat was daarvoor vaak ook al en beter dat missen dan manipulatie en intimidatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie heeft week op, week af bedacht? Dat is inderdaad best een lange tijd voor een tweejarige. Vaker wordt korter gedaan, maar ieder ander schema is direct meer gedoe. Ik geloof dat er dan een twee weken schema met in de eerste week een paar dagen bij de ene ouder, paar dagen andere ouder, in het weekend een wissel enz.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 19:18
Waar ik mij zorgen over maak, en misschien kan iemand deze zorgen wegnemen: ik ben zo bang dat week op week af schade gaat aanrichten op de psyche van ons kind. Het gaat om een jong kindje (2 jaar)
Ik hoop dat mensen mij hierbij ‘gerust’ kunnen stellen?
Het feit dat jullie niet kunnen overleggen en samenwerken is schadelijk voor de psyche van jullie kind.
Als er een vorm is gevonden waarin jullie zo min mogelijk contact hebben en die werkbaar is, is dat de minst slechte oplossing.

Om schade aan je kind te minimaliseren, maak je het beste van hoe het is zoals het is. Ook al is dat niet wat jij het liefst zou zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 19:16
We hebben samen een traject afgerond.. helaas zonder resultaat en voor mijn gevoel heb ik veel moeten accepteren om de vrede te bewaren. Geen vragen stellen bijvoorbeeld of bepaalde meningen voor mij houden, terwijl ik het eigenlijk liever anders had gezien.
Waarschijnlijk voelt je ex dat ook zo.

Accepteren dat dit het is, en het beste er van maken. Vooral je kind niet belasten met jouw negatieve gevoelens.
Zoek een goede uitlaatklep voor je eigen verdriet en gevoel van ongenoegen. Een goede vriendin, familielid of professionele hulp.
Bloem1970 schreef:
03-11-2023 19:23
Wie heeft week op, week af bedacht? Dat is inderdaad best een lange tijd voor een tweejarige. Vaker wordt korter gedaan, maar ieder ander schema is direct meer gedoe. Ik geloof dat er dan een twee weken schema met in de eerste week een paar dagen bij de ene ouder, paar dagen andere ouder, in het weekend een wissel enz.
De raad heeft dit geadviseerd. En voor mijzelf zelf lijk ik het te kunnen accepteren, want ik wil dat er een einde aan de strijd komt.
Maar ik ben zo vreselijk bang voor de gevolgen voor kind. Dat het verlatingsangst zal ontwikkelen bijvoorbeeld. Of niets snapt van de 2 uiteenlopende werelden waarin het opgroeit..
patchouli_ schreef:
03-11-2023 19:34
Waarschijnlijk voelt je ex dat ook zo.

Accepteren dat dit het is, en het beste er van maken. Vooral je kind niet belasten met jouw negatieve gevoelens.
Zoek een goede uitlaatklep voor je eigen verdriet en gevoel van ongenoegen. Een goede vriendin, familielid of professionele hulp.
Klopt hoor. Ik besef mij dat we beiden onze eigen waarheid hebben. Daarom probeer ik dit voor mijzelf een plekje te geven en dat zou lukken als ik zeker zou weten dat het voor kind ‘prima’ kan.
Iemand die het een beetje voor mij kan relativeren, zodat ik de positieve kant kan bekijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
voor een 2 jarige zou ik echt zorgen dat we op 1 lijn zouden komen. Dus beiden water bij de wijn. Week op week af is , naar mijn mening, schadelijk voor zo'n jong kind.


En eerlijk gezegd snap ik het niet.. die man was toen goed genoeg om een kind mee te krijgen en nu kan je niet eens meer het fatsoen samen opbrengen om het voor dat zelfde kind goed op te lossen ?? Wat ontzettend verdrietig voor het kind.. kind heeft er niet om gevraagd om op deze manier op te moeten groeien.. sorry..
poldervrouw schreef:
03-11-2023 20:00
voor een 2 jarige zou ik echt zorgen dat we op 1 lijn zouden komen. Dus beiden water bij de wijn. Week op week af is , naar mijn mening, schadelijk voor zo'n jong kind.


En eerlijk gezegd snap ik het niet.. die man was toen goed genoeg om een kind mee te krijgen en nu kan je niet eens meer het fatsoen samen opbrengen om het voor dat zelfde kind goed op te lossen ?? Wat ontzettend verdrietig voor het kind.. kind heeft er niet om gevraagd om op deze manier op te moeten groeien.. sorry..
Waarom denk je dat het schadelijk is als ik vragen mag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 19:18
Waar ik mij zorgen over maak, en misschien kan iemand deze zorgen wegnemen: ik ben zo bang dat week op week af schade gaat aanrichten op de psyche van ons kind. Het gaat om een jong kindje (2 jaar)
Ik hoop dat mensen mij hierbij ‘gerust’ kunnen stellen?
De wijze waarop gaat jullie kindje schade berokkenen.
Koud overdragen in combi met een 2 jarige heeft echt niks te maken met het kind en zijn/haar welzijn.
Wel met 2 ouders die zichzelf belangrijker vinden dan het kind.
debuurvrouw schreef:
03-11-2023 20:03
De wijze waarop gaat jullie kindje schade berokkenen.
Koud overdragen in combi met een 2 jarige heeft echt niks te maken met het kind en zijn/haar welzijn.
Wel met 2 ouders die zichzelf belangrijker vinden dan het kind.
Ik snap je niet helemaal.. de overdracht vindt plaats via de opvang ivm agressie/ overheersing
Wat bedoel je precies met koud overdragen in combi met een 2 jarige heeft niets te maken met het kind en zijn/haar welzijn..(?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 20:06
Ik snap je niet helemaal.. de overdracht vindt plaats via de opvang ivm agressie/ overheersing
Wat bedoel je precies met koud overdragen in combi met een 2 jarige heeft niets te maken met het kind en zijn/haar welzijn..(?)
Dat begrijp ik, want je bent duidelijk op zoek naar geruststelling in plaats van de mogelijke schade aan je kind.
debuurvrouw schreef:
03-11-2023 20:09
Dat begrijp ik, want je bent duidelijk op zoek naar geruststelling in plaats van de mogelijke schade aan je kind.
Ik hoor het echt heel erg graag als je adviezen hebt. Voor mijn gevoel moet ik het accepteren, omdat dit zo besloten is. En dus zoek ik inderdaad geruststelling.
Voor mijn gevoel heb ik er ook alles aan gedaan om het wél te laten werken.
debuurvrouw schreef:
03-11-2023 20:09
Dat begrijp ik, want je bent duidelijk op zoek naar geruststelling in plaats van de mogelijke schade aan je kind.
Ik hoor het echt heel erg graag als je adviezen hebt. Voor mijn gevoel moet ik het accepteren, omdat dit zo besloten is. En dus zoek ik inderdaad geruststelling.
Voor mijn gevoel heb ik er ook alles aan gedaan om het wél te laten werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 19:35
De raad heeft dit geadviseerd. En voor mijzelf zelf lijk ik het te kunnen accepteren, want ik wil dat er een einde aan de strijd komt.
Maar ik ben zo vreselijk bang voor de gevolgen voor kind. Dat het verlatingsangst zal ontwikkelen bijvoorbeeld. Of niets snapt van de 2 uiteenlopende werelden waarin het opgroeit..

Als het al zo ver heeft moeten komen dan zit er waarschijnlijk gewoon niets anders op. Ik vind het heftig dat jullie elkaar al maanden niet gezien hebben, terwijl jullie samen ouders zijn van zo'n jong kind.

Kun jij nog iets met je eigen rancune, dat je daar overheen stapt in het belang van je kind?
debuurvrouw schreef:
03-11-2023 20:09
Dat begrijp ik, want je bent duidelijk op zoek naar geruststelling in plaats van de mogelijke schade aan je kind.
Doe niet zo lullig zeg. TO voelt dondersgoed aan dat dit niet okee is voor een kind van 2, maar omdat het nu eenmaal zo besloten is/gaat worden(?) zoekt ze naar manieren om het idee voor zichzelf een beetje draaglijk te maken. Heel menselijk denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Coolbest schreef:
03-11-2023 20:12
Doe niet zo lullig zeg. TO voelt dondersgoed aan dat dit niet okee is voor een kind van 2, maar omdat het nu eenmaal zo besloten is/gaat worden(?) zoekt ze naar manieren om het idee voor zichzelf een beetje draaglijk te maken. Heel menselijk denk ik.
Lullig?
Dat is het voor het kind.
Niet voor de vader en moeder die hun eigen prioriteiten boven dat van hun wonderbaby stellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou de vraag stellen aan de raad waarom ze dit het beste plan vinden voor een kind van 2.

Waarom in eerste instantie geen kortere periodes - met wissel op neutraal terrein - en dan week-week vanaf kind naar school gaat of 6 wordt.

Geen of zeer beperkte communicatie en strakke lijnen als er agressie in 't spel is lijkt mij op zich niet zo'n slecht plan.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Inbox3991 schreef:
03-11-2023 20:06
Ik snap je niet helemaal.. de overdracht vindt plaats via de opvang ivm agressie/ overheersing
Wat bedoel je precies met koud overdragen in combi met een 2 jarige heeft niets te maken met het kind en zijn/haar welzijn..(?)
Ten eerste wat een rotsituatie voor je.
Ik begrijp het advies van de Raad van week op/week af niet voor een 2-jarige. Een 2-jarig kind is nog zo jong en moet zich nog hechten. Hoe gaat dat ooit lukken als hij zijn ouders zo lang moet missen?

Daarnaast vind ik het heftig wat je zegt over agressie/overheersing.
Is de raad ook op de hoogte van de agressie bij overdracht?
Ik vind het belachelijk dat de agressieve ouder even veel tijd met het kind moet hebben. Moet hij niet aan zijn agressie gaan werken? (ik neem uit dat je bedoelt dat de agressie van zijn kant komt?)
Is hij een stabiele ouder voor jullie kind?

Uiteindelijk heeft een kind in ieder geval 1 stabiele ouder nodig om gelukkig op te kunnen groeien.
Alle reacties Link kopieren Quote
debuurvrouw schreef:
03-11-2023 20:16
Lullig?
Dat is het voor het kind.
Niet voor de vader en moeder die hun eigen prioriteiten boven dat van hun wonderbaby stellen.
jij kent TO dat je dit zo kunt stellen?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
S-Groot schreef:
03-11-2023 20:12
Als het al zo ver heeft moeten komen dan zit er waarschijnlijk gewoon niets anders op. Ik vind het heftig dat jullie elkaar al maanden niet gezien hebben, terwijl jullie samen ouders zijn van zo'n jong kind.

Kun jij nog iets met je eigen rancune, dat je daar overheen stapt in het belang van je kind?
Voor mijn gevoel heb ik niets anders gedaan dan mij er overheen gestapt. Continue geprobeerd contact te houden. Samen te werken. Te overleggen.
Bovenal heel erg veel accepteren/ niet over praten.
Leugens, bedrog, dubbele standaarden (wel dingen van mij eisen, maar het zelf niet doen) geen alimentatie betalen etc.
Heb ik nooit met hem over gesproken om de vrede te bewaren.

Nergens krijg ik toestemming voor. Heb al meerdere keren vervangende toestemming moeten krijgen.
anoniem_65e039761f23d wijzigde dit bericht op 03-11-2023 20:21
3.72% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven