Peuter gilt bij alle emoties

20-09-2021 21:40 51 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,
Hopelijk kunnen de ervaren papa's en mama's hun evaringen en adviezen met mij delen. Ik heb een zoontje van 2 jaar en 3 maanden die een sprongetje heeft gemaakt waar o.a. het gillen en schreeuwen erbij is komen kijken. Dit had hij voorheen niet, heel rustig en lief kindje (nog steeds) heeft zijn eigen willetje ontdekt en... zijn stem volume. Werkelijk bij alle emoties moet gegilt en/of geschreeuwd worden.

Dit gaat nu al enige tijd zo, ik begin te twijfelen aan mijn methode. Doe ik het zo goed?
- Ik kap het gegil af door naar hem toe te lopen en 'stop met gillen' te zeggen op strenge maar zachte toon. Hij gaat tegenwoordig gewoon door.
- Zeg hem dat het gegil of geschreeuw zeer doet aan de oren.
- Waarschuw met straf als hij door gaat.
- Gaat hij door krijgt hij straf d.m.v. op de gang zitten (max 5 minuten) en daarna hem kort uitleggen waarom het niet mag, knuffel geven en weer laten spelen.

Ik vind het zo vreselijk beschamend buiten huis, mensen oordelen toch wel. Ik wil dit zo graag afleren alleen weet even niet meer of dit goed is of dat iets anders beter is.

Ik hoor graag advies, dankjewel alvast!
Never judge a book by it's cover, know the story first!
Alle reacties Link kopieren
Oei. Heel normaal voor een peutertje. En heel irritant voor mama ;-D.

Je doet het, volgens mij, goed hoor. Ik zou alleen zelf iets sneller ingrijpen: bij gillen oppakken en op de gang zetten met de mededeling: als je klaar bent kom je maar weer gezellig terug.

Dus geen tijd, daar snapt hij niks van. Maar meer: gillen doe je maar lekker in je eentje op een plek waar niemand er last van heeft.
Af en toe even om het hoekje kijken en vragen of het al klaar is. De kans is groot dat hij een paar keer stopt en zodra de deur opengaat, weer opnieuw begint. Deur weer dicht. Publiek is enig en dát wil je nou juist graag afleren.

Het gillen an sich is dan weer niet zo'n drama. Ze moeten uiteindelijk ook leren om voor zichzelf op te komen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Een sprongetje?
Alle reacties Link kopieren
Hier had kind ontzettend goed in de gaten dat ze aandacht kreeg bij hard gillen.
Ik heb het gedrag genegeerd, en dat werkte hier goed.
Alle reacties Link kopieren
Ik negeer gillen ook. Ik probeer wel maar een andere ruimte te gaan met de mededeling dat ik gillen niet zo leuk vind en ik wel even wacht tot hij klaar is.

Als het te lang duurt ga ik wel over tot de orde van de dag. Dus gewoon op normale toon vragen of hij nog melk wil etc.
FeeLucifer01 schreef:
20-09-2021 21:50
Een sprongetje?
Ja… wat voor sprongetje was dat?
Alle reacties Link kopieren
Als het een uiting van emoties is, is het dan niet eigenlijk een beetje onaardig om dat te straffen? Hoe storend het gillen ook is, een tweejarige kan dat nog niet helemaal reguleren natuurlijk. Ik zou zelf het gillen negeren, emoties erkennen en evt je peuter helpen om deze op een andere manier te uiten.

Mijn dreumes heeft laatst een gilfase gehad, ook bij diverse emoties (ongeduld, opwinding, vermoeidheid). Het is vanzelf weer weggetrokken. Wij hebben het gillen zelf geen aandacht gegeven, maar de emotie/behoefte waarvan het een uiting was wel.

Ik vind de vrouwen van Big Little Feelings leuke adviezen geven om op een vriendelijke, creatieve manier met peutergedrag om te gaan. Bijvoorbeeld hun meest recente post mbt gillen: https://www.instagram.com/p/CUAq7UsLluK/
Als mijn kinderen gilden (peuterfase) zei ik altijd wowwww jij kan lekker hard zeg!!! Waar heb je dat geleerd? Doe nog eens! En kun je eigenlijk ook heel zachtjes? (Meestal enthousiast gevolgd door een demonstratie van een uiterst zacht gilletje). Waarna ik altijd vroeg wat ze zelf fijner vonden voor hun oren en aangaf dat ik de voorkeur had voor de zachte gil want dan gingen mn oren iig geen pijn doen. Werkte hier volgens mij prima, was voldoende afleiding of het moment/de trigger was daardoor voorbij. er is hier iig niet veel gegild.
Onze dochter is anderhalf en.gilt al maanden bij van alles. :facepalm:

Tegen.onze kleuter zeg ik altijd " gillen en.fluiten doen we buiten", maar geen.idee of dat bij jullie handig is.
Alle reacties Link kopieren
Buiten ook niet.
Als ze gingen gillen moesten ze naar binnen.
Verder corrigeren en afleiden.
ollie-ollie schreef:
20-09-2021 22:10
Als het een uiting van emoties is, is het dan niet eigenlijk een beetje onaardig om dat te straffen? Hoe storend het gillen ook is, een tweejarige kan dat nog niet helemaal reguleren natuurlijk. Ik zou zelf het gillen negeren, emoties erkennen en evt je peuter helpen om deze op een andere manier te uiten.

Mijn dreumes heeft laatst een gilfase gehad, ook bij diverse emoties (ongeduld, opwinding, vermoeidheid). Het is vanzelf weer weggetrokken. Wij hebben het gillen zelf geen aandacht gegeven, maar de emotie/behoefte waarvan het een uiting was wel.

Ik vind de vrouwen van Big Little Feelings leuke adviezen geven om op een vriendelijke, creatieve manier met peutergedrag om te gaan. Bijvoorbeeld hun meest recente post mbt gillen: https://www.instagram.com/p/CUAq7UsLluK/


Precies dit. Ik zou er aan toe willen voegen: how to talk to kids.
Alle reacties Link kopieren
Parella schreef:
21-09-2021 00:21
Precies dit. Ik zou er aan toe willen voegen: how to talk to kids.
Twee goede tips en bedenk, het is een fase, het gaat echt voorbij.

Mijn peuter is er inmiddels mee gestopt. Het voelt blijkbaar ook lekker/grappig in de keel, het is ook ontdekken.
Alle reacties Link kopieren
Oh dat kloteboek moet verbrand worden!
Alle reacties Link kopieren
Wat is de reden dat je niet rustig aan hem vraagt: waarom gil je?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Als je niet wil dat je kind heel erg afkeurend bekeken wordt moet je dat afleren.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Het totaal vrijelijk uitleven van emoties is eigenlijk nergens wenselijk in een druk bevolkt gebied als Nederland. Zelfs buiten als er op 50 m afstand niemand te bekennen is kan het niet. Want vanuit een andere straat hoor je het al en praktisch niemand is er blij mee.

Willen jullie stil zijn; lijkt mij een normale reactie.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Vutje schreef:
20-09-2021 22:05
Ik negeer gillen ook. Ik probeer wel maar een andere ruimte te gaan met de mededeling dat ik gillen niet zo leuk vind en ik wel even wacht tot hij klaar is.

Als het te lang duurt ga ik wel over tot de orde van de dag. Dus gewoon op normale toon vragen of hij nog melk wil etc.
Als hij het blijft doen, werkt dat dus niet. Leuk voor je buren!

Ik heb ook van die buren die niet kunnen opvoeden en die laten hun kleuter dus ook schreeuwen en janken zonder er aandacht aan te besteden. Vreselijk!
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
21-09-2021 06:14
Wat is de reden dat je niet rustig aan hem vraagt: waarom gil je?

Omdat een 2-jarige daar geen antwoord op kan geven, die weet het zelf namelijk ook niet.

Kinderen zijn aan het ontdekken, hij uit zijn emoties. En wordt daarop afgewezen (= 5 minuten (!) alleen op de gang). Natuurlijk leert hij daar niets van.

ollie-ollie schreef:
20-09-2021 22:10
Als het een uiting van emoties is, is het dan niet eigenlijk een beetje onaardig om dat te straffen? Hoe storend het gillen ook is, een tweejarige kan dat nog niet helemaal reguleren natuurlijk. Ik zou zelf het gillen negeren, emoties erkennen en evt je peuter helpen om deze op een andere manier te uiten.

Mijn dreumes heeft laatst een gilfase gehad, ook bij diverse emoties (ongeduld, opwinding, vermoeidheid). Het is vanzelf weer weggetrokken. Wij hebben het gillen zelf geen aandacht gegeven, maar de emotie/behoefte waarvan het een uiting was wel.

Precies dit. Uitleggen, uitleggen, uitleggen. De emotie is goed, maar het gedrag is niet gewenst, dit is de reden, dit gedrag is wel gewenst, want zus en zo, en kind er altijd van verzekeren dat je van hem houdt.

Kinderen begrijpen de wereld van emoties en gedrag nog niet. Afstraffen en afwijzen kan echt schade aanrichten.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
21-09-2021 06:50
Het totaal vrijelijk uitleven van emoties is eigenlijk nergens wenselijk in een druk bevolkt gebied als Nederland. Zelfs buiten als er op 50 m afstand niemand te bekennen is kan het niet. Want vanuit een andere straat hoor je het al en praktisch niemand is er blij mee.

Willen jullie stil zijn; lijkt mij een normale reactie.

Heb jij zelf kinderen? Ik zie je vaker reageren op dit soort topics en verwonder me met regelmaat over je posts.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren
mcsteamy schreef:
21-09-2021 07:13


Kinderen begrijpen de wereld van emoties en gedrag nog niet. Afstraffen en afwijzen kan echt schade aanrichten.
Hoe weet je dat nou? Jij hebt alleen nog maar een peuter.
Quincy2 schreef:
21-09-2021 07:28
Hoe weet je dat nou? Jij hebt alleen nog maar een peuter.
Met die lijn van redeneren kun je het zelfs pas weten als je je kinderen langdurige schade hebt laten oplopen.
ollie-ollie schreef:
20-09-2021 22:10
Als het een uiting van emoties is, is het dan niet eigenlijk een beetje onaardig om dat te straffen? Hoe storend het gillen ook is, een tweejarige kan dat nog niet helemaal reguleren natuurlijk. Ik zou zelf het gillen negeren, emoties erkennen en evt je peuter helpen om deze op een andere manier te uiten.

Mijn dreumes heeft laatst een gilfase gehad, ook bij diverse emoties (ongeduld, opwinding, vermoeidheid). Het is vanzelf weer weggetrokken. Wij hebben het gillen zelf geen aandacht gegeven, maar de emotie/behoefte waarvan het een uiting was wel.

Ik vind de vrouwen van Big Little Feelings leuke adviezen geven om op een vriendelijke, creatieve manier met peutergedrag om te gaan. Bijvoorbeeld hun meest recente post mbt gillen: https://www.instagram.com/p/CUAq7UsLluK/
Ja zo deden wij het ook.

Ging vanzelf over. Wij wonen in een buurt met veel kleine kinderen en ze gillen allemaal een tijdje en het houdt vanzelf op.
Net als huilen met heel veel geluid.
Alle reacties Link kopieren
Stoppen met zeggen dat hij moet stoppen met gillen.

Je benoemt dan steeds juist gillen, wat verwarrend is. Zeg wat hij wel moet doen: bijvoorbeeld op hele zachte toon (zodat hij moet stoppen om het te verstaan) 'auw mn oren zou je ook heeeel zachtjes kunnen praten?'

Wat mag hij allemaal wel om zijn emoties te uiten? Ga dat met hem doen. Als je boos bent mag je zeggen 'ik ben boos!' En je mag hard stampen op de grond. Je mag als je boos of verdrietig bent ook een knuffel.

Ik zeg ook wel eens dat je best mag gillen maar wel op je kamer. Heeft ze 2x gedaan ofzo. Effect gaat toch wel een beetje verloren als niemand je ziet.
Een paar kinderen hier in de buurt gillen enorm en worden niet gecorrigeerd. Ik verbaas me daar altijd over, dan denk ik: waar zijn die ouders.
Maar nu weet ik het, het komt door het boek.
Heel bijzonder hoor, dat je het laat gaan. Hier kregen ze een waarschuwing en anders naar binnen. Ik zou me kapot schamen als ze zo in de buurt gaan gillen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven