Peuter topic IV

07-06-2020 13:11 2113 berichten
Na het babytopic en het dreumestopic nu alweer het vierde peutertopic!
Voor iedereen die mee wil schrijven over hun leuke (of nu even niet zo leuke) peuter!
Alle reacties Link kopieren
Tandenleed is nog aan de gang. Nog steeds dunne luiers, met hand of iets van speelgoed in zn mond wat ie anders nooit doet en echt prikkelbaar.
Echt niks is goed....!

Begin er aardig doorheen te zitten en probeer zoon zo nu en dan even uit te besteden maar dat vind ik dan ook weer lastig omdat hij nu gewoon niet zn gezellige zelf is...
En nu hebben we het dan wel voor elkaar dat hij niet meer tig keer uit bed komt, nee nu is het 1 groot drama als het ritueel klaar is.
Echt huilen huilen schreeuwen...
Proberen het te negeren en na een minuut of 5 troosten want hij trekt alles uit de kast. Pijn, Drinken, boekje lezen, spelen, naar beneden willen "bank zitten" zegt ie dan ook.
Dus ja aan de ene kant klinkt het wel echt als echt verdriet maar door wat hij zegt lijkt het me ook gewoon grens opzoeken.

We hebben dus echt een moeilijke inslapen, een goede door en uitslapen dan weer wel.

En man tja, die doet zn best hoor maar legt alles heel makkelijk naast zich neer en gaat verder met orde vd dag.
Tralalalala
Alle reacties Link kopieren
@krul: ik neem aan dat je er al paracetamol in heb gegooid? Overdag helpt het hier om wortels uit de koelkast neer te zetten, heeft dochter iets kouds om op te knagen en krijgt ze ook nog groente binnen :whistle:

Misschien eens overal aan toegeven bij het naar bed brengen? Tenminste, ik gaf bij zoon soms dagen achtereen toe aan het grote bed, bij hem in bed om te knuffelen of water drinken. Nu zelfs nog als hij het vraagt of er om roept. Het was eerst bijna dagelijks, maar na een paar weken werd het minder en nu dus bijna niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel met je mee krullen-bol. Onze dreumes krijgt vier kiezen tegelijk door vermoeden we dus het is drama in huis.
He wat balen Krul. Ik neem idd ook aan dat je een zetpil hebt geprobeerd? Wij hebben hier net als maartje tot op zekere hoogte toegegeven aan eisen en wensen. Zoals slokjes drinken, erbij blijven. Uiteindelijk bleek dus op de gang zitten met een krukje voor de deur ongeveer 2 weken de oplossing, nu 'mag' ik op onze kamer de was vouwen. Of als ik geen was heb ga ik daar ff klooien op m'n mobiel. Naja, eindstand, ons slaap drama is zo goed als voorbij. Hij gaat nog steeds niet direct slapen zoals hij altijd deed, maar binnen 10min na het in bed leggen is het wel over.
Alle reacties Link kopieren
Ach Krul, wat pittig zo'n periode, zeker hoogzwanger!
Niet meer tips dan die al gegeven zijn. Ik vroeg me ook af wat er gebeurd als je er gewoon bij blijft? Als dochter niet lekker/ ziek is werkt dat hier vaak heel goed. Als ze alleen maar zit te klieren/ grenzen zoekt daarentegen helpt het juist niet, dan wordt er alleen maar meer uit de kast getrokken en hebben we een breed lachend kind staand in bed.

En je zegt dat man alles makkelijk naast zich neer legt, betekent dat dan ook dat hij niet betrokken is bij het bedritueel? Of alleen dat hij er niet zo'n last van heeft als jij hebt?
Alle reacties Link kopieren
Zeker een zetpil heeft hij gehad! Daar ben ik niet zo moeilijk mee ;-)

Er bij blijven, dan blijft hij super boos.
Heb hem ook zeker dat drinken gegeven wat hij aangaf, bedoel is gewoon heel duidelijk en vooral als hij ook nog een 'Attetieft" (alsjeblieft) er achter jammert :heart:

En even getroost, geknuffeld, gezegd dat ik zie dat hij verdrietig is, dat papa en mama in de buurt zijn en het nu tijd is te slapen.
Uiteindelijk was het met een half uurtje ook klaar en in slaap maar dat heftige verdriet gaat me aan mn hart.

Maisnon, man doet juist het meest met bedtijd nu maar ik bedoel idd dat hij er minder last van heeft als zoon zo is :A:
Tralalalala
Alle reacties Link kopieren
Pittig zo Krullen-bol...

Zoon heeft een geweldige verjaardag gehad zaterdag, hij is heel goed verwend. Zondag heeft hij heel de dag lekker gespeeld met alles wat hij gekregen heeft, hij had zelfs geen tijd voor zijn middag slapen haha.
Maandag nog getrakteerd op het KDV :) hij heeft het dit jaar echt bewust mee gemaakt, zo leuk!
Pff krullenbol. Klinkt pittig! Hopelijk is de tand snel door en de ellende voorbij.
Wanneer ben je uitgerekend ookalweer?
Zoon had ook een pittige periode tegen het einde van mijn zwangerschap. Hij voelde denk ik spanning ook van mij en dat alles zou veranderen ofzo.

Gefeliciteerd aardbei! Wat leuk! Leuk is dat he, als ze ouder worden en ze zoveel meer mee maken.

Gister had ik flinke migraine. Was blij dat de kinderen op het kdv waren.
Vannacht was baby niet leuk, alleen maar huilen. Ik vermoed ook tandjes.
Uiteindelijk is vriend op de bank gaan slapen. Baby deed af en toe een slaapje van 30 min.
Daarna bij mij in bed zijn we samen in slaap gevallen en heb hem midden in de nacht weer teruggelegd.

Vind het wel soms lastig dat de nachten alleen voor mij zijn, zelfs als ik flinke migraine heb.
Bespreken is niet echt mogelijk ofzo, want hij is echt niet te genieten snachts en boos op de kinderen als die hem wakker maken. Dus hem iets laten doen, werkt ook averechts... :(

Gelukkig is baby vandaag wel weer heel vrolijk en mn migraine is toch wat gezakt.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje sneeuwball wat onwijs k*t dat je het alleen moet doen. Neemt hij dan overdag wel alles over zodat jij ook wat rust hebt? Ik kan altijd een beetje boos worden over een ongelijke rolverdeling...

@Krul, voor jou ook pittig, vooral hoogzwanger! Hopelijk is deze fase snel over.

Onze peuter speelt graag met meisje A op de opvang, ze ziet haar al heel lang als een beste vriendinnetje maar als jongen B er is zijn A en B één dikke klik en komt peuter er minder goed tussen. Nu benoemde dochter dat van de week ineens, ik stopte haar in en toen zei ik "morgen weer lekker spelen op de kdv met A" "Oh is B er dan niet?" vroeg ze heel enthousiast. Toen ik aangaf van wel zei ze heel verdrietig maar dan kan ik niet met A spelen. Ik gaf aan dat ze dan toch met anderen konden spelen maar peuter zei heel bedroefd dat dat geen echte vriendjes waren.
Mijn hart brak echt een beetje, ik had niet het idee dat dit soort dingen nu al echt spelen en vind het zielig dat ze zich buitengesloten voelt. Vanmiddag heb ik even met de leidster gesproken en zij gaf idd aan dat A en B dikke mik zijn en daar lastig andere kinderen tussen komen. Onze peuter heeft een flink temperament, dat wisten we wel en dat beaamt leidster ook. Peuter wil zich soms graag groter voorhouden en uit verdriet niet altijd direct, bijvoorbeeld als ze zich heel hard stoot vind ze het "stoer" om niet te huilen maar kan dat verdriet er op een ander moment plots uitkomen. Vaak een spiegel van de ouders gaf de leidster aan en dat herken ik.
Sowieso is peuter heftig in haar emoties, ook positief. Zo kan ze uitgebreid benoemen hoeveel ze van iemand houd en hoe lief ze iemand vindt.
Peuter zegt ook vaak dat ze het niet erg vind dat ze niet kan mee eten als ergens iets is waar ze allergisch voor is maar de leidster zei dat ze wel aan haar kon zien dat ze dat niet altijd even leuk vindt. Eerlijk gezegd had ik daar al helemaal geen oog meer voor en vond ik het juist altijd stoer dat ze zo goed weet wat ze wel/niet mag en ook nooit vraagt naar iets waar ze ziek van wordt.

Gelukkig gaf de leidster aan dat haar temperament er niet voor zorgt dat ze geen aansluiting met de andere kinderen vind, ze kan prima spelen met iedereen en heeft ook verschillende soorten spel met verschillende kinderen. Met de ene meer fysieke spellen en met de ander meer fantasie.

Excuus voor de lange post maar ik moest het even van mij afschrijven, ik realiseer me nu dat ik richting dochter ook meer verdriet moet laten zien en soms moet zeggen dat ik iets spannend vind ipv dat niet toe te willen geven. Niet dat ik dat nu bewust doe maar kinderen kunnen zo enorm spiegelen! Hetzelfde geldt ook voor man.

Is dit voor jullie herkenbaar of helemaal niet?
Alle reacties Link kopieren
Och wat sneu Envelop dat peuter zich buiten gesloten voelt. Lijkt me heel lastig en verdrietig om te moeten zien.
Wij hebben een vrij gevoelig kind, als hij bang of verdrietig (of juist boos of blij is) laat hij dat merken, hij kan het voortaan ook redelijk goed benoemen hoe hij zich erbij voelt.

Wat vervelend Sneeuwball dat je de nachten alleen moet doen. Kan vriend zich er niet gewoon overheen zetten dat hij even wakker is? Hoort er toch bij als je kinderen samen hebt, ik zou er in ieder geval heel kwaad van worden als hij boos word op de kinderen omdat hij wakker is geworden van ze.
Alle reacties Link kopieren
Oh wat sneu Envelop, ik kan me voorstellen dat dat je even raakt. Ik probeer mijn dochters te laten zien dat alle emoties bij het leven horen. Zo kunnen mijn man en ik echt wel eens boos op elkaar zijn waar de kinderen bij zijn. Maar dat maken we dan ook weer goed waar ze bij zijn. Ik ben ook wel eens verdrietig en/of moet huilen (om wat voor reden dan ook) en benoem dat dan ook. Ik probeer gewoon zo open mogelijk te zijn in mijn emoties, voor zover dat mogelijk is natuurlijk bij een driejarige.

Wat betreft het spelen: dat herken ik wel. Dochter heeft een vriendinnetje op de peuterspeelzaal waar ze het altijd over heeft. Maar op de dag dat er een bepaald ander meisje is, komt dochter er slecht tussen. Volgens de leidsters maakt ze daar dan gelukkig niet zoveel van en gaat ze zelf spelen.

Sneeuwball, lastig dat je de nachten alleen moet doen, helemaal met een baby erbij, pakt hij overdag wel meer op?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dochter ook best een gevoelig kind is maar dat vooral niet wil laten zien omdat ze groter en stoerder wil lijken dan dat ze is. Goed dat jullie dat zo bewust laten zien Fiona, onze leerschool is dat wij dat ook meer moeten doen. Man en ik huilen beiden ook niet snel, al zou ik het willen ik kan niet goed huilen waar anderen bij zijn, dat lukt me gewoon niet.
Man kan niet echt boos zijn en daardoor ben ik het ook bijna nooit dus dat ziet ze bij ons ook bijna niet.
Jeej sneeuwbal daar zou ik goed pissig van zijn. Ik vind eigenlijk toch wel dat je het bespreekbaar moet maken of op z'n minst dat je man dat op andere momenten zorgt als jij het 's nachts hebt moeten doen... Ik vind het ook niet leuk 's nachts, niemand denk ik, maar het hoort er wel bij. Moeilijk werk is ook werk.

Envelop, ja herkenbaar. Onze peuter is nog een stuk jonger maar heel gevoelig voor afwijzing en buitensluiten. Op kdv speelt het op het moment niet maar in de buurt wel. Hij speelt graag met meisje van 4, maar zodra andere jongen er bij komt is zij peuter vergeten en peuter verdrietig dat hij niet meer mag spelen. Ze zeggen dan ook dingen als 'nee peuter nu willen we niet meer met je spelen want jij bent te klein'. Hij is natuurlijk ook jonger, maar praat net zo goed als sommige vier jarigen en kan inmiddels ook best goed rekening houden met de behoeften van een ander in een spel. Dus hoewel ik het begrijp vind ik het wel sneu voor peuter. Gelukkig heeft hij een vriendin in de buurt die hem ook op 1 heeft staan.
Alle reacties Link kopieren
Onze peuter zegt wel dt iets geen pijn doet, als ik aan zijn gezicht zie dat dit wel zo is.

Hier geen drama kwa spelen bij opvang in die zin, maar kindje waar hij meeste mee speelt is deze week 4 geworden en heeft vrijdag laatste dag en gaat dan al over naar bso bij basisschool. En dan volgt in augustus het andere goede vriendje over naar school :-(. En onze peuter moet nog half jaar.
Alle reacties Link kopieren
Due-scimmie schreef:
08-07-2020 18:05
Onze peuter zegt wel dt iets geen pijn doet, als ik aan zijn gezicht zie dat dit wel zo is.

Hier geen drama kwa spelen bij opvang in die zin, maar kindje waar hij meeste mee speelt is deze week 4 geworden en heeft vrijdag laatste dag en gaat dan al over naar bso bij basisschool. En dan volgt in augustus het andere goede vriendje over naar school :-(. En onze peuter moet nog half jaar.
Dat herken ik Due, hier gingen alle vriendjes ook eerder naar de basisschool. Hier morgen laatste schooldag en dan vakantie. Wel jammer voor kleuter want die heeft de smaak goed te pakken
Alle reacties Link kopieren
Envelop schreef:
08-07-2020 16:40
Ik denk dat dochter ook best een gevoelig kind is maar dat vooral niet wil laten zien omdat ze groter en stoerder wil lijken dan dat ze is. Goed dat jullie dat zo bewust laten zien Fiona, onze leerschool is dat wij dat ook meer moeten doen. Man en ik huilen beiden ook niet snel, al zou ik het willen ik kan niet goed huilen waar anderen bij zijn, dat lukt me gewoon niet.
Man kan niet echt boos zijn en daardoor ben ik het ook bijna nooit dus dat ziet ze bij ons ook bijna niet.
Als jullie normaal ook al niet huilen kun en moet je dat natuurlijk ook niet forceren. Maar ik huil tegenwoordig al bij een zielige reclame, ik ben echt een huilebalk sinds mijn zwangerschappen. Dus dan benoem ik ook dat ik verdrietig ben. Misschien kun je als er iets gebeurt wel eens vragen hoe ze zich daarover voelt? Of aangeven dat ze best verdrietig mag zijn?

Hier: Alledrie (peuter, dreumes en ik) snotverkouden. Ik zou vandaag voor het eerst in jaren buiten de deur werken en had daar zoveel zin in, maar ik zit nu dus binnen. Superbalen. Wel vanmiddag maar even door de teststraat gereden hoewel ik niet denk dat het corona is, want peuterdochter heeft mij aangestoken.
Envelop, ik herken het niet. Zoon heeft eigenlijk wel vaste vriendjes waar hij mee speelt. En hij kan zich juist goed terugtrekken. Soms juist te moeilijk mee spelen, want dan durft hij niet ofzo.
Maar wat je zegt, die gevoelens van buitengesloten voelen, op die leeftijd al.. kan me goed voorstellen dat het je raakt.

Ik ben ook wel boos ofzo op vriend. Maar hij heeft dan zown slechte vibe dat werkt ook niet bij de kinderen.

Helaas geen hulp van hem overdag want hij is weg voor de kinderen wakker zijn en komt thuis rond 17 u 17:30 maandag tm vrijdags.

Balen fiona van de verkoudheid! Hier zijn beide kinderen ook ineens weer verkouden sinds lange tijd.
Oh en er is bij baby een tand door voelde ik vanavond! Ik hoop zo dat gisternacht, tandenleed dus was en dat we nu weer goede nachten krijgen.
Alle reacties Link kopieren
@Sneeuwbal eind deze maand uitgerekend. Dus het kan elk moment beginnen, het kan ook nog ruim 4 weken duren :confused:
En ik denk zeker dat de dingen die zoon nu weer laat merken/zien te maken heeft met spanning rondom laatste loodjes zwangerschap en de onbewuste spanning die dat met zich meebrengt.

En een :hug: voor jou! Vind het vervelend te lezen dat er heel veel op jouw aankomt met de kindjes...Vooral met migraine, heftig hoor!

@Envelop zoon begint nu pas wat samen te spelen, dus echt nog geen sprake van dikke vrienden met bepaalde kinderen.
Wel sneu hoor, dat het zo in dat jonge koppie rond blijft spoken...
Lees wel vaak dezelfde namen terug in boekje van kdv of als ze vertellen bij overdracht en af en toe dropt zoon ook een naam van een kindje maar thats it.

Wat emoties betreft, zoon ziet mij ooit echt wel huilen (vooral de laatste tijd :A: :hihi: ) maar ik benoem dan dat ik verdrietig ben, dat herhaalt hij dan een paar keer super schattig "mama drietig " met een spontane knuffel en kus meestal.
En ook hebben we wel eens woorden onderling (geen geruzie) en dan benoemen we ook gewoon dat het even niet zo leuk is.
Maar ik ben zelf ook opgevoed met dat emotie er mag zijn dus wil zoon dat zeker ook meegeven.

@Fiona beterschap daar!!!!
Tralalalala
Alle reacties Link kopieren
Spannend Krul, nog heel eventjes!

Aardbei wat leuk, nog gefeliciteerd!

Hoe gaat het nu sneeuwbal? En wat vervelend dat man ‘s nachts niets doet. Ik doe nu wel het meeste maar ik werk nu niet. Maar als beide kinderen in de nacht iets nodig hebben trommel ik hem ook gewoon uit bed hoor.
Kan hij wel op andere momenten iets uit handen nemen om jou te ontlasten? Misschien na het eten?

Hoe gaat het nu Fiona?

Hier vind dochter het ook wel lastig om haar emoties te laten zien. Ik probeer haar dan even bij me te nemen en erover te praten. Er zijn veel kindjes van de opvang af en vorige week vroeg ik of ze lekker had gespeeld en toen zei ze nee, *** was er niet. Ahh dat vond ik zo sneu.

Ik heb dochter opgegeven voor een proefles ballet in september. Denk dat ze dat heel leuk zal vinden.
Alle reacties Link kopieren
Sneeuwbal, hoe gaat het nu?
Het lijkt me pittig als de taken zo ongelijk verdeeld zijn. Zeker als dat zo blijft op momenten dat jij ziek bent. Ik deel de mening van anderen inderdaad wel, het kan wel zijn dat man niet gelukkig is als hij wakker moet worden van de kinderen, maar hij heeft ze toch echt samen met jou gemaakt en is er dus ook samen met jou verantwoordelijk voor. Tegelijkertijd snap ik ook dat je niet midden in de nacht die discussie aan gaat. Maar is het ook niet met hem te bespreken op een rustig moment overdag? En hoe gaat het dan als jij een nachtje weg bent?

Emoties: ik huil wel eens waar dochter bij is, maar niet vaak. Ik kan wel heel emotioneel zijn, maar is toevallig nog niet vaak gebeurd waar dochter bij was. Ik probeer bij haar ook wel vaak haar gevoel te benoemen, zoals pijn, verdriet, blij, boos, geschrokken. Ze is nu zelf bezig met de emotie boos, zegt dan aan tafel bijvoorbeeld: 'Papa, mama niet boos zijn'. Eigenlijk zijn we dan nooit boos, maar bv wel in een wat verhitter gesprek over een bepaald onderwerp. Dat leggen weer haar dan ook uit. Iemand die wat harder praat is niet meteen boos.

Wat sneu, de kindjes die zich buiten gesloten voelen of een vriendje missen. Hierin kan me voorstellen dat dat echt je hart even breekt. Hier speelt dat nog niet zo. Dochter vindt bepaalde kindjes op de opvang wel erg leuk, maar speelt nog meer naar dan met anderen. Dat zal komend jaar wel langzaam gaan veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Lastig dat vriendjes naar de basisschool gaan. Dochter gaat nu naar de laatste groep op het kdv, ze hebben nog een soort van peuter plus groep waar ze ook op de basisschool voorbereiden. Dochter wil nu al wel naar de basisschool dus dat zal op die nieuwe groep ook wel meer gaan spelen, ze moet nog even wachten tot februari voor het zover is.

@sneeuwbal, ik ben het even kwijt, werk jij normaal ook of alleen man? Niet dat dat nu uitmaakt hoor, ook al werk je de hele dag en de ander niet kan je de zorg voor de kinderen nog steeds verdelen.

Gevoel dochter benoemen doen wij ook en aangeven dat het oké is om te huilen. Maar wat wij ook doen is heel erg benoemen dat ze zo stoer is wanneer ze iets nieuws doet of dat ze zo'n grote meid is omdat ze helemaal niet huilt wanneer de dokter haar prikt e.d. Dat gaan we vanaf nu wat minder doen.
Ik ben opgevoed door ouders die heel erg in de knoop zaten met hun emoties en er echt geen raad mee wisten, hierdoor ben ik zelf ook wel wat beschadigd maar er uiteindelijk goed uitgekomen. Wellicht dat ik het daardoor ook wel wat lastiger vind en het extra graag "goed" wil doen.
Alle reacties Link kopieren
sneeuwball schreef:
08-07-2020 10:06
Vind het wel soms lastig dat de nachten alleen voor mij zijn, zelfs als ik flinke migraine heb.
Bespreken is niet echt mogelijk ofzo, want hij is echt niet te genieten snachts en boos op de kinderen als die hem wakker maken. Dus hem iets laten doen, werkt ook averechts... :(
Dit klinkt wel een beetje als mijn man :facepalm:. Al slaapt peuter tegenwoordig wel regelmatig bij man als dreumes heel onrustig is in de nacht en dan ga ik apart liggen met dreumes. Daarom staat er op onze kinderkamer bed van 140 bij 200
Alle reacties Link kopieren
Toch denk ik dat iedereen sterke en zwakke punten heeft, sommige mensen kunnen het beter aan in de nacht dan andere mensen. Hier is dat niet anders, 90% van de ellende in de nacht vang ik op. Maar mijn man maakt dat weer ruimschoots goed op andere momenten. Ik denk wel dat het belangrijk is om er samen over te kunnen praten, zeker als je er zelf aan onderdoor gaat. Misschien niet midden in de nacht, maar later op een rustig moment.
Ik werk 3 dagen en man 5.

Ik heb gisteren nog wel gezegd dat ik het niet leuk vind hoe hij doet, dat begreep hij wel.

Gelukkig gaan de nachten over het algemeen wel goed hoor dus dat scheelt.
Maar die taakverdeling is nog wel wat hoor.
Hij maakt de badkamer schoon en stofzuigt soms in het weekend als ik het vraag. Afruimen en afwassen doen we samen.
De rest doe ik. Schoonmaken, koken boodschappen etc.
Hij doet dan weer klusjes en de tuin. Hij maakt af en toe de opmerking dat ik hem dan wel kan helpen met onkruid, maar dan zeg ik ook dat ik echt al genoeg doe.

Peuter leggen we om en om in bed, de ander laat de hond uit. En ik doe baby eigenlijk ook altijd.

Misschien nu ik dit zo typ, toch nog eens tijd voor een gesprekje...


Wat leuk balletles. Is niets voor zoon, maar zet me wel aan het denken, wat leuk zou zijn voor hem.

Emoties benoemen wij ook. Hij snapt het alleen nog niet zo. Vooral het verdrietig zijn.
Ik vind het wel belangrijk om dit uit te leggen, zoals toen vriend zn opa was overleden.
Zoon zegt nu ook wel eens, ik vind het moeilijk. (Op als ik ergens nee op zeg)
Vind het ook echtknap dat hij dat zo zegt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven