Kinderen
alle pijlers
Prikjes, wanneer vertellen?
maandag 16 juni 2008 om 09:57
Goedemorgen,
Mijn dochter van ruim 3 krijgt vanmiddag haar prikken weer op het CB. Nu heb ik haar wel al verteld dat we naar een dokter gaan die kijkt hoe groot ze is geworden enzo maar van die prikken nog niet.
Mijn dochter is als de dood voor prikken en gaat compleet door het lint. Dit komt omdat eind vorig jaar zij in het ziekenhuis heeft gelegen waarbij zij ook een aantal keer is geprikt. Bloed, infuus e.d. alleen dit is bijna alle keren mis gegaan. Mijn dochter heeft hierdoor wel een lichte trauma opgelopen.
Wanneer zal ik het haar vertellen? Als ik het nu vertel weet ik zeker dat ze heel bang gaat worden en dat ik haar bijna niet mee ga krijgen of vlak van te voren (als we daar zijn) Dan zal ze ook door het lint gaan maar heeft ze niet de hele dag die angst.
Maar aan de ene kant vind ik dat ook weer niet eerlijk. Moeilijk, moeilijk, moeilijk...
Mijn zoon heb ik het toen destijds wel eerder verteld maar van hem wist ik dat hij er niet zoveel problemen mee zou hebben.
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Mijn dochter van ruim 3 krijgt vanmiddag haar prikken weer op het CB. Nu heb ik haar wel al verteld dat we naar een dokter gaan die kijkt hoe groot ze is geworden enzo maar van die prikken nog niet.
Mijn dochter is als de dood voor prikken en gaat compleet door het lint. Dit komt omdat eind vorig jaar zij in het ziekenhuis heeft gelegen waarbij zij ook een aantal keer is geprikt. Bloed, infuus e.d. alleen dit is bijna alle keren mis gegaan. Mijn dochter heeft hierdoor wel een lichte trauma opgelopen.
Wanneer zal ik het haar vertellen? Als ik het nu vertel weet ik zeker dat ze heel bang gaat worden en dat ik haar bijna niet mee ga krijgen of vlak van te voren (als we daar zijn) Dan zal ze ook door het lint gaan maar heeft ze niet de hele dag die angst.
Maar aan de ene kant vind ik dat ook weer niet eerlijk. Moeilijk, moeilijk, moeilijk...
Mijn zoon heb ik het toen destijds wel eerder verteld maar van hem wist ik dat hij er niet zoveel problemen mee zou hebben.
Hoe hebben jullie dat gedaan?
maandag 16 juni 2008 om 10:01
maandag 16 juni 2008 om 10:05
Ik zou het toch wel melden. Dan maar bang, maar dat zou ik liever hebben dan dat ze bang wordt dat mama haar zomaar ergens naartoe brengt waar ze geprikt wordt.
Misschien uitleggen dat ze een prikje krijgt om niet ziek te worden, dat dat héél even een beetje pijn doen maar dat ze een grote meid is en dat jullie daarna lekker een ijsje gaan eten/iets leuks gaan doen?
Misschien uitleggen dat ze een prikje krijgt om niet ziek te worden, dat dat héél even een beetje pijn doen maar dat ze een grote meid is en dat jullie daarna lekker een ijsje gaan eten/iets leuks gaan doen?
maandag 16 juni 2008 om 10:06
maandag 16 juni 2008 om 10:07
Als je dochtertje niet direct vraagt of er geprikt gaat worden zou ik het pas op het laatste moment vertellen. Dan is het het toch niet nodig om van te voren al drama's te hebben.
Als ze er wel naar vraagt moet je het wel vertellen, toe geven dat het even vervelend is maar dat het moet gebeuren, dan van onderwerp veranderen. Als ze vervelende ervaringen heeft gehad met infuus inbrengen etc zal dit alleen maar meevallen achteraf.
Als ze er wel naar vraagt moet je het wel vertellen, toe geven dat het even vervelend is maar dat het moet gebeuren, dan van onderwerp veranderen. Als ze vervelende ervaringen heeft gehad met infuus inbrengen etc zal dit alleen maar meevallen achteraf.
maandag 16 juni 2008 om 10:20
maandag 16 juni 2008 om 10:26
Klopt wat misschicken zegt, mijn dochter heeft (helaas) al eerdere ervaringen met prikken. Het dokterskoffertje met spulletjes van het ziekenhuis ligt hier ver weg gestopt in de kast. Een pedagogisch medewerkster had het meegegeven zodat ze het thuis ook nog kon verwerken maar mevrouw moest er niets van hebben.
Pleister met "toverzalf" kent ze ook en dan weet ze direct wat er gaat gebeuren. Een klein kadootje en een lekker ijsje heb ik hier al klaar liggen maar ik zie mijn docher er voor aan dat ze dat als goedmakertje ziet en het niet zal accepteren!
Toen ik over de CB dokter begon, zei ze al dat ze al heel lang beter was en niet naar de dokter hoeft...dat wordt nog wat straks!
Pleister met "toverzalf" kent ze ook en dan weet ze direct wat er gaat gebeuren. Een klein kadootje en een lekker ijsje heb ik hier al klaar liggen maar ik zie mijn docher er voor aan dat ze dat als goedmakertje ziet en het niet zal accepteren!
Toen ik over de CB dokter begon, zei ze al dat ze al heel lang beter was en niet naar de dokter hoeft...dat wordt nog wat straks!
maandag 16 juni 2008 om 10:49
maandag 16 juni 2008 om 11:01
@Mirjam762: dank je wel!
Dochter heeft een heupafwijking en is vorig jaar toen ze net drie was geopereerd. Helaas achteraf is gebleken dat we er nog niet vanaf zijn maar ze is al een heel stuk vooruit gegaan.
Volgens mij zijn dit de laatste tot haar 9e jaar. ( waarschijnlijk zal ze voor haar 9e nog wel het e.e.a. aan prikken krijgen ivm operaties)
Dochter heeft een heupafwijking en is vorig jaar toen ze net drie was geopereerd. Helaas achteraf is gebleken dat we er nog niet vanaf zijn maar ze is al een heel stuk vooruit gegaan.
Volgens mij zijn dit de laatste tot haar 9e jaar. ( waarschijnlijk zal ze voor haar 9e nog wel het e.e.a. aan prikken krijgen ivm operaties)
maandag 16 juni 2008 om 11:29
Sentimenteel of niet, het ís ook heel sneu
Maar ik bedenk me elke keer maar weer dat niemand echt nog goed weet hoe zeer de prikken doen als we volwassen zijn Ik ben zelf (of beter; was) ook altijd bang voor prikken en bloedafdname etc. Na mijn eerste zwangerschap boeit het me echter allemaal niet meer. Ben toen compleet lekgeprikt
Van vroeger weet ik het ook niet meer hoe het ging, maar ik zou denk ik kiezen om het vlak van tevoren te vertellen, zodat ze idd minder lang in angst zit.
maandag 16 juni 2008 om 12:50
Hier ook een dochter (bijna 4) die laatst in het ziekenhuis heeft gelegen met infuus en die dus wist dat prikken níet leuk is!
Maar ook zij moest dus prikken op het cb, ik heb niks gezegd vantevoren, want toen ik over het wegen en meten begon, begon zij al dat ze dat niet wou, en ik moest haar nog wel mee zien te krijgen, dus niks over de prik gezegd, want dan wou ze hélémaal niet meer mee.
Tegen arts gezegd over het bang zijn en dat ik nog niks verteld had, dus die dokter uitgelegd dat alle kindjes die naar school gaan een prikje krijgen en dat "naam van vriendinnetje" ook een prikje had gehad en dat ze dan niet ziek worden.
Ik heb haar in houdgreep genomen, was niet eens nodig, ze gilde even en toen was het klaar.
En ik geloof niet dat ze me het erg kwalijk heeft genomen dat ik niks vantevoren gezegd heb.
Maar ook zij moest dus prikken op het cb, ik heb niks gezegd vantevoren, want toen ik over het wegen en meten begon, begon zij al dat ze dat niet wou, en ik moest haar nog wel mee zien te krijgen, dus niks over de prik gezegd, want dan wou ze hélémaal niet meer mee.
Tegen arts gezegd over het bang zijn en dat ik nog niks verteld had, dus die dokter uitgelegd dat alle kindjes die naar school gaan een prikje krijgen en dat "naam van vriendinnetje" ook een prikje had gehad en dat ze dan niet ziek worden.
Ik heb haar in houdgreep genomen, was niet eens nodig, ze gilde even en toen was het klaar.
En ik geloof niet dat ze me het erg kwalijk heeft genomen dat ik niks vantevoren gezegd heb.
