Kinderen
alle pijlers
Prikkelgevoelige baby
donderdag 13 december 2007 om 09:51
Hoi,
Ons lieve meisje is een beetje een prikkelgevoelige baby. Met haar naar een omgeving gaan waar veel mensen zijn (zoals een verjaardag) of haar op een andere plek laten slapen eindigen in huilbuien en krijsen. Vaak heeft ze de dag er na nog een beetje een nasleep en is dan een beetje mopperig.
Wie herkent dit of heeft tips?
Ons lieve meisje is een beetje een prikkelgevoelige baby. Met haar naar een omgeving gaan waar veel mensen zijn (zoals een verjaardag) of haar op een andere plek laten slapen eindigen in huilbuien en krijsen. Vaak heeft ze de dag er na nog een beetje een nasleep en is dan een beetje mopperig.
Wie herkent dit of heeft tips?
donderdag 13 december 2007 om 10:02
Hoe oud is ze? Want op zich vind ik dit normaal gedrag, mijn zoontje was ook een beetje zo. Geduld werkt. En we hebben er een tijd over gedaan om hem te laten wennen bij opa en oma om te logeren. In het begin niet mee naar verjaardagen enzo. Gewone visite was al veel voor hem maar dit deden we dan wel. We deden het dus rustig aan met hem maar wel af en toe wat uitproberen.
Maar goed nu is hij twee en nu is hij bv erg snel gewend op de creche, dit had ik dus niet verwacht. En al een hele tijd dol op opa en oma en logeert er graag. Dus dat valt me heel erg mee. Hij is wel een beetje van het kat uit de boom kijken maar dat is niet een probleem maar gewoon zijn karakter. Na een drukke dag/veel mensen gezien te hebben/veel gereisd enz doen we het rustiger aan. Dat heb ik zelf ook nodig, ik vind dit dus ook normaal en snap dat hij even moet uitrazen of juist even lekker hangen. Dus dit zou ik wel inbouwen en er van te voren rekening mee houden, ook zelf rustig blijven.
Maar goed nu is hij twee en nu is hij bv erg snel gewend op de creche, dit had ik dus niet verwacht. En al een hele tijd dol op opa en oma en logeert er graag. Dus dat valt me heel erg mee. Hij is wel een beetje van het kat uit de boom kijken maar dat is niet een probleem maar gewoon zijn karakter. Na een drukke dag/veel mensen gezien te hebben/veel gereisd enz doen we het rustiger aan. Dat heb ik zelf ook nodig, ik vind dit dus ook normaal en snap dat hij even moet uitrazen of juist even lekker hangen. Dus dit zou ik wel inbouwen en er van te voren rekening mee houden, ook zelf rustig blijven.
donderdag 13 december 2007 om 10:05
donderdag 13 december 2007 om 10:09
mijn zoon heeft dat gehad en heeft het nog steeds. Ik kon hem nergens mee naartoe nemen, want dan zat ik drie dagen met een kind wat van de rel was. Nog als ie een drukke dag heeft gehad moet ik dat snachts bezuren. Dus er zit niks anders op dan te wachten en te proberen wanneer t wel kan zonder al te veel problemen. Je kunt een kind niet dwingen.
donderdag 13 december 2007 om 10:09
ik heb 2 kinderen die zo zijn. Wat ik merk is dat het minder wordt naarmate ze ouder worden. De oudste is nu 3 en kan nu veel beter tegen prikkels en feestjes etc. Al wil ze soms zoals nu in die drukke periodes wel slecht slapen na een drukke dag. De jongste een baby van 9 maanden is precies hetzelfde, thuis in zijn eigen bedje is toch het lekkerste, op het kdv of bij oam slaapt hij vaak veel slechter en onrustiger. Hoort er een beetje bij en dara groeien ze vaak weer overheen
donderdag 13 december 2007 om 10:29
sunlight, ik ben ook van mening dat je een kind niet kan dwingen en dat het ene kind daar veel makkelijk in is, dat het andere, maar ik denk ook dat je wel kan oefenen met je kind. Dus wel naar die verjaardag, maar dan maar een uurtje, en niet 2 dingen op een dag, maar wel 1 ding op een dag. Een kind moet ook dingen leren denk ik. En omgaan met prikkels hoort daar ook bij. Al baal ik ook goed hoor, als wij na een drukke dag en veel gezelligheid (want overdag is er nooit een vuiltje aan de lucht) het savonds enorm moeten bezuren met een kind wat overstuur is.
donderdag 13 december 2007 om 10:45
Dat zei ik ook hoor
dat er niks anders opzit dan wachten en proberen, tot je wat kan doen met hem of haar zonder al te veel problemen.En ik vond t echt vreselijk, wilde hem graaaag meenemen savonds naar verjaardagen, maar de ervaring dat ik dan ipv de elke drie kwartier die ik standaard voor hem mn bed uit moest, de hele nacht beneden zat met een huilende draak van een kind, weerhield me ervan om het te doen. Overdag hebben we wel snel gedaan, maar savonds liet ik m gewoon met rust. Maar dat had ook te maken met het feit dat ik het er gewoonweg neit voor over had, omdat ik toch al zo weinig sliep. En hij ook trouwens.
Maar gewoon even afwachten, ej kindje rust gunnen en langzaamaan kijken waar de grens ligt daarin. lijkt me een prima oplossing. En als t niet gaat, ja dan heb je pech, dan moet je dus nog even wachten. T is klote.
donderdag 13 december 2007 om 10:48
savonds heb ik kind nog nooit mee genomen naar iets (of zelden, is misschien 3 keer voorgekomen?), savonds ligt ze in haar eigen bedje, dat gesleep savonds met een slapend kind of een huilend kind, dat vind ik niks. Als we iets hebben savonds gaan we of alleen, of samen en dan slaapt ze bij opa en oma (dat gaat gelukkig helemaal goed)
donderdag 13 december 2007 om 10:54
Fijn om reacties en herkenning te lezen. In onze omgeving zijn we een van "de laatste" met een baby. Dat is soms lastig, iedereen heeft goed bedoelde adviezen en zij herkennen het gedrag van onze dochter niet in hun eigen kinderen waardoor je al snel het stempel "overbezorgd" en "te voorzichtig" krijgt.
Daarnaast woont mijn familie woont 150 km verderop..dus een bezoekje daar is als snel te lang en te veel.
Maar te weten dat het normaal gedrag is geeft wel rust..(ik werk zelf met psychiatrische kinderen..ik merk dat ik daardoor wel een beetje paranoide wordt..doordat mensen in mijn omgeving het overbezorgd of te voorzichtig vinden..dacht ik "Oh...het zal toch niet "dit" of "dat" zijn?? hahaha:-).
Wij hadden zelf ook bedacht dat het maken van "kleine stapjes" misschien wel goed is..zoals inderdaad eerst een uurtjes ergens heen en dat steeds uitbouwen.
Tnx voor jullie reacties:-)
Daarnaast woont mijn familie woont 150 km verderop..dus een bezoekje daar is als snel te lang en te veel.
Maar te weten dat het normaal gedrag is geeft wel rust..(ik werk zelf met psychiatrische kinderen..ik merk dat ik daardoor wel een beetje paranoide wordt..doordat mensen in mijn omgeving het overbezorgd of te voorzichtig vinden..dacht ik "Oh...het zal toch niet "dit" of "dat" zijn?? hahaha:-).
Wij hadden zelf ook bedacht dat het maken van "kleine stapjes" misschien wel goed is..zoals inderdaad eerst een uurtjes ergens heen en dat steeds uitbouwen.
Tnx voor jullie reacties:-)
donderdag 13 december 2007 om 11:14
Mijn ouders wonen ook dik 150 km verderop, maar daar blijf ik dan ook altijd slapen, vanaf dat dochter een week of 4 was. Ga echt niet op en neer op een dag. In het begin was dat ook zeker lastig, maar nu slaapt ze daar alleen, hele weekenden. En dat stempel, ach ja, niks van aantrekken. En genoeg kinderen kunnen het wel, overal en altijd slapen en overal mee naar toe, maar niet alle kinderen en dat heeft niks te maken met overbezorgdheid of met normaal gedrag, maar gewoon met verschillen tussen kinderen. En ik had ook heel graag zo'n makkelijk kind gehad, maar ja, helaas, maar goed, desalniettemin is ze wel erg leuk hoor!
donderdag 13 december 2007 om 11:17
oja Esthrall ons dochtertje is nu 4,5 maand.
Wat is trouwens jullie ervaring met vakanties?
Wij willen namelijk in Mei een weekendje weg met drie gezinnen....maar hoe meer ik erover nadenk...des te meer ik me afvraag of dit een te grote stap is voor z'on kleine....en voor het eerst kamperen...en dan ook nog met andere gezinnen erbij (dus drukte).
Mijn man en ik hadden al bedacht dat "oefenen" met kamperen in de tuin:-) wel een goede oefening en tussenstap zal zijn om haar daar aan te laten wennen. (en als het niet gaat kan ze lekker in haar eigen bedje).
Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Wat is trouwens jullie ervaring met vakanties?
Wij willen namelijk in Mei een weekendje weg met drie gezinnen....maar hoe meer ik erover nadenk...des te meer ik me afvraag of dit een te grote stap is voor z'on kleine....en voor het eerst kamperen...en dan ook nog met andere gezinnen erbij (dus drukte).
Mijn man en ik hadden al bedacht dat "oefenen" met kamperen in de tuin:-) wel een goede oefening en tussenstap zal zijn om haar daar aan te laten wennen. (en als het niet gaat kan ze lekker in haar eigen bedje).
Hoe hebben jullie dat aangepakt?
donderdag 13 december 2007 om 12:08
Ik heb nog niet alles gelezen maar lees nu over je vakantie. Ehm, onze eerste vakantie was wat zoontje betreft niet zo'n succes, hij was toen 8 maanden. Een paar doorwaakte nachten gehad en hij was erg overstuur, erg zielig maar overdag ging het gelukkig wel goed. We waren met vrienden en dat vond hij wel erg gezellig. We hadden hem al aan het campingbed gewend, zijn spulletjes en geurtjes mee, we zaten in een huisje dus verder geen gekke dingen maar ja. Was wel zo dat wij een beetje apart zaten en huisje goed geisoleerd was, de rest hoorde hem niet huilen. Dus konden wij wel rustig blijven anders ga je je ook nog op zitten vreten dat je iedereen wakker houdt, ook al zeiden ze dat ze dat niet erg zouden vinden.
Op zich zou ik wel gaan hoor want je weet nooit hoe het loopt, de vakantie een tijd erna was wel super en had hij het prima naar zijn zin ook 's nachts meteen. Je weet het echt nooit met kinderen haha. Maar hou er rekening mee dat je niet veel zal slapen en spreek af met je partner hoe je dit soort dingen wil aanpakken. Oefenen is zeker een goed idee, of eerst een weekendje met je gezin bijvoorbeeld.
Op zich zou ik wel gaan hoor want je weet nooit hoe het loopt, de vakantie een tijd erna was wel super en had hij het prima naar zijn zin ook 's nachts meteen. Je weet het echt nooit met kinderen haha. Maar hou er rekening mee dat je niet veel zal slapen en spreek af met je partner hoe je dit soort dingen wil aanpakken. Oefenen is zeker een goed idee, of eerst een weekendje met je gezin bijvoorbeeld.
donderdag 13 december 2007 om 13:10
Onze dochter vna nu bijna 2 is ook behoorlijk prikkelgevoelig. Het wordt zeker minder naarmate ze ouder wordt, ze wordt weerbaarder en kan dingen beter verwerken. Wij hebben zeker het 1e half jaar een strak regime gebruikt, met veel slaap en zo min mogelijk prikkeld. (rust en regelmaat en inbakeren). Dat heeft ons daar doorheen geholpen. Als ik ergens heen ging met haar, was het wel op een plaats waar ik wist dat ik haar apart op een kamer kon leggen en dat ze dan kon slapen.
Nu letten we er gewoon op, niet te veel activiteiten achter elkaar en rustmomenten inbouwen. Maar toch ook weer bij tijden wel drukte opzoeken, omdat ze er toch ook aan moet wennen.
Hoewle het nu dus echt goed gaat, waren de vakanties bij ons wel echt niet leuk tot nu toe. Ze werd ziek (en zodra je thuis bent weer beter??), huilde de hele nacht elke nacht, sliep niet, kon niets meer hebben en overprikkeld. En te moe dus ook slecht eten en wel honger hebben. En we zaten veel vast, omdat ze niet slaapt in de auto en tot voor kort nog 2 slaapjes per dag nodig had.
Als we nu gaan, gaan we naar een huisje, met een aparte kamer voor haar, zodat er in iedere geval de mogelijkheid is tot rustig slapen. Kamperen doen we echt niet meer voorlopig! Te veel geluiden om je heen (en dan stonden we nog wel helemaal achteraf en alleen!) en te veel licht en prikkels.
Nu letten we er gewoon op, niet te veel activiteiten achter elkaar en rustmomenten inbouwen. Maar toch ook weer bij tijden wel drukte opzoeken, omdat ze er toch ook aan moet wennen.
Hoewle het nu dus echt goed gaat, waren de vakanties bij ons wel echt niet leuk tot nu toe. Ze werd ziek (en zodra je thuis bent weer beter??), huilde de hele nacht elke nacht, sliep niet, kon niets meer hebben en overprikkeld. En te moe dus ook slecht eten en wel honger hebben. En we zaten veel vast, omdat ze niet slaapt in de auto en tot voor kort nog 2 slaapjes per dag nodig had.
Als we nu gaan, gaan we naar een huisje, met een aparte kamer voor haar, zodat er in iedere geval de mogelijkheid is tot rustig slapen. Kamperen doen we echt niet meer voorlopig! Te veel geluiden om je heen (en dan stonden we nog wel helemaal achteraf en alleen!) en te veel licht en prikkels.
