Puber(ella)stoomafblaastopic 2

10-04-2017 15:02 581 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Komen de volgende quotes jou bekend voor?



- waarom word je altijd gelijk zo boos?

- dat snap jij toch niet!

- dit is echt heel belangrijk!

- ik haat jullie!

- maar iedereen uit de klas mag...

- maar niemand uit de klas hoeft...

- ja duuuuh!

- ik ben geen baby meer hoor!



Kom er dan bij! Belangrijkste spelregels: geen oordelen, ongevraagde adviezen, of moralistisch gedoe. Want we weten allemaal heus wel dat je een goede ouder bent én van je puber/puberella houdt.



Geen discussies dus! Slechts een heerlijke uitlaatklep. En dat mag best heel lelijk, als dat nodig is, maar de aardige kanten van je puber delen is ook niet verboden.



Deel 1
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook 18 en sinds een paar weken een rijbewijs. Die sprongetjes waar je over leest als ze nog baby zijn, nou, die hebben ze dus nog. In de afgelopen twee maanden is ze minstens vier jaar ouder geworden.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Ceylon schreef:
19-08-2018 22:11
Hier ook 18 en sinds een paar weken een rijbewijs. Die sprongetjes waar je over leest als ze nog baby zijn, nou, die hebben ze dus nog. In de afgelopen twee maanden is ze minstens vier jaar ouder geworden.

Haha herkenbaar, hier inmiddels twee met rijbewijs en één met eigen auto. Zoon van achttien rijdt zelfs met de vouwwagen.
Twintig en achttien zijn ze en ze moesten allebei de hele dag werken. Ik heb boven eens even gestoft, gezogen, opgeruimd etc. En nu is er discussie waarom de prullenbakken niet op de juiste kamers staan. Waar gaat het over?

Nou omdat ik me ook wel eens vergis, niks meer, niks minder. Gooi ze dan verdorie zelf maar leeg.
Even hier, anders word ik te boos hoor.

Wij moeten vandaag weg uit ons vakantiehuis, en puber van veertien moet z'n kamer opruimen, bed opmaken enz. Hij doet eigenlijk de hele tijd niks, stelt zich compleet hulpeloos op. En ons maar belasten de hele tijd. Steeds vragen stellen (waar zijn de kussenslopen, waar is m'n nieuwe shirt), roepen dat het matrasovertrek niet past, het hoes weer kwaad op de grond gooien. Drie keer heb ik het stofzuigen moeten checken, het is nog steeds niet goed.

Hij had beter naar buiten kunnen gaan, dan had ik het in twintig minuten gedaan. Nu zijn we al anderhalf uur bezig en is er eigenlijk nog niks gebeurd. Maar dat vind ik dan pedagogisch zo incorrect. Maar nu ben ik verzenuwd, hebben we ruzie en is hij boos. En is het nog niet klaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
@ Lobelia, heel herkenbaar. Daarom stuur ik het liefste op zo'n moment iedereen gewoon even weg en doe ik alles snel en alleen.

Hier is onze 18 jarige de sleutel van haar vakantiebaantje kwijt. Baantje is afgelopen, sleutel moet worden ingeleverd. De sleutel is zo'n elektronische chip en ziet er uit als een plastic muntje. In al die weken dat ze werkte, slingerde dat ding overal door ons huis. Ik werd er zenuwachtig van en had al vaak gezegd dat ze er een sleutelhanger aan moest doen en op een vaste plek leggen. Maar nee, dat ding lag dan weer op de keukentafel, dan weer in een tas, dan weer op de grond voor haar bed en iedere keer was het zoeken en uiteindelijk vinden.
Maar nu is 'ie dus echt weg. En wie krijgt de schuld?? Juist ja, ik dus.
Want ik had hem vast toen we haar kamer aan het uitruimen waren voor de verhuizing naar haar studentenkamer en had gezegd dat hij op een veilige plek moest worden neergelegd.
En als ik hem niet vast had, dan had zij hem in haar broekzak gestopt en die broek had ik in de vuilnisbak gegooid omdat hij kapot was. Dus linksom of rechtsom, ik heb het gedaan.
En nu wil zij dus dat ik haar werkgever ga bellen om te zeggen dat de sleutel weg is.
Dacht het niet dus.
Duet, vreselijk maar stiekem moet ik er wel om lachen! Hier is het namelijk allemaal ook altijd mijn schuld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
20-08-2018 22:43
Twintig en achttien zijn ze en ze moesten allebei de hele dag werken. Ik heb boven eens even gestoft, gezogen, opgeruimd etc. En nu is er discussie waarom de prullenbakken niet op de juiste kamers staan. Waar gaat het over?

Nou omdat ik me ook wel eens vergis, niks meer, niks minder. Gooi ze dan verdorie zelf maar leeg.
Dit heb ik dus met spijkerbroeken. Ik weet echt niet meer van wie welke zwarte broek is en als er dan een in de verkeerde kast ligt, dan ruilen ze die niet uit, nee hoor. De jongste gooit de verkeerde kleren gewoon op de overloop op de grond en de oudste laat alles gewoon in haar kast liggen en zegt niks met als gevolg dat jongste wekenlang haar broek kwijt is en ik de schuld krijg dat ik nooit iets was, want de broek is al weken in de was. :bonk:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, inmiddels lach ik er ook om. Het puberbrein kan nu eenmaal niet anders denken :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar heb je het over ?
Niet geschoten is altijd mis
duet schreef:
21-08-2018 11:53
Dit heb ik dus met spijkerbroeken. Ik weet echt niet meer van wie welke zwarte broek is en als er dan een in de verkeerde kast ligt, dan ruilen ze die niet uit, nee hoor. De jongste gooit de verkeerde kleren gewoon op de overloop op de grond en de oudste laat alles gewoon in haar kast liggen en zegt niks met als gevolg dat jongste wekenlang haar broek kwijt is en ik de schuld krijg dat ik nooit iets was, want de broek is al weken in de was. :bonk:
Oh ja, haha. Dat is hier ook. Ik krijg de schuld dat een spijkerbroek twee maten gekrompen is. Als ik dan als tegenargument aanvoer dat ik er dan vast en zeker ook nog nieuwe maatlabels in naai dan moet ik niet zo bijdehand zijn.

En middelste was van een week een shirt kwijt, dat hij nooit gekocht had. Hij twijfelde in de winkel in elke kleur hij het shirt zo kopen. Het werd de grijze met de witte ....opdruk. Was hij van de week zijn zwarte shirt met witte ....opdruk kwijt, waar ik dat ding gelaten had?

Grrrrr....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceylon schreef:
19-08-2018 22:11
Hier ook 18 en sinds een paar weken een rijbewijs. Die sprongetjes waar je over leest als ze nog baby zijn, nou, die hebben ze dus nog. In de afgelopen twee maanden is ze minstens vier jaar ouder geworden.
Wat dacht je van je net 19 jarige zoon die als startsalaris al veel meer verdient dan ik ooit verdiend heb.
Maar man, wat ben ik trots op hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heerlijk herkenbaar dit allemaal op het rommelige na.

Zelf heb ik een puberzoon die naast een laag IQ, ADD en ADHD ook OCD heeft.
Afgelopen halfjaar heeft hij wegens omstandigheden bij opa en oma gewoond.
1 september gaat hij weer mee naar huis. :-D

Zijn OCD uit zich voornamelijk in angst om ziek te worden en daarom moet alles om hem heen smetteloos zijn. Mijn moeder vroeg al f ze hem met de kerst ook even mag lenen, want zo schoon is hun huis nog nooit geweest. :cheer:

Wij wonen in Canada, wat een tijd verschil met Nederland heeft. Soms denkt hij op een normale Nederlandse tijd goh laat ik eens horen hoe het met moeders is. Hij belt niet 1 keer, hij blijft bellen tot je opneemt. Vervolgens geeft hij mij een uitbrander waarom ik zo chagarijnig reageer, LAG TE SLAPEN! Huh waarom slaap jij op dit tijdstip? :facepalm:

Hij is gek op bloemen, onze hele tijd staat dan ook vol met zijn bloemen. Ergens is het ook wel aandoenlijk dat die grote vent je wakker belt om te vragen hoe het met zijn bloemen is. :daisy:

Vorig jaar heb ik 2 keer een nieuwe stijltang gekocht want ze verdwenen op magische wijze. Achteraf bleken mijn stijltangen perfect te zijn om de kragen van zijn polo’s, overhemden en bloesjes te strijken. :$
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
21-08-2018 12:12

En middelste was van een week een shirt kwijt, dat hij nooit gekocht had. Hij twijfelde in de winkel in elke kleur hij het shirt zo kopen. Het werd de grijze met de witte ....opdruk. Was hij van de week zijn zwarte shirt met witte ....opdruk kwijt, waar ik dat ding gelaten had?

Grrrrr....
Dit heb ik ook een keer gehad, alleen toen was ik degene die vroeg waarom dochter dat bepaalde nieuwe shirt niet droeg.....Ja, mam, dat hangt nog in de winkel. :facepalm:

Gisteren vroeg dochter of ik even langs school wilde komen met de auto, want zij had haar schoolboeken opgehaald enhet was te veel om mee te fietsen. Dus ik langs school gegaan, boeken mee en terug naar huis. Dochter kwam op de fiets achterna. Toen zij thuis kwam, zei ik: de boeken liggen nog in de auto. Als je meteen even mee loopt halen we ze er even uit.
Dochter: ja, en wie mag al die boeken weer tillen???
Ik: Ik zei dus WE halen de boeken er even uit. Overigens van wie zijn die boeken?
Dochter: ja, van mij, maar je denkt toch niet dat ik MIJN rug ga breken door die stomme boeken te tillen??

Yeah!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Houck schreef:
21-08-2018 16:04


Vorig jaar heb ik 2 keer een nieuwe stijltang gekocht want ze verdwenen op magische wijze. Achteraf bleken mijn stijltangen perfect te zijn om de kragen van zijn polo’s, overhemden en bloesjes te strijken. :$
:lightbulb: :lightbulb: :lightbulb:

Die ga ik onthouden. Pesthekel aan strijken maar die omgekrulde kraagjes van poloshirts moeten af en toe toch in het gareel.

Mijn man had afgesproken om met de auto van Lon even een kleine onderhoudsbeurt te regelen. Hij maakte per ongeluk de achterklep open. Dat bleek de fout van de maand te zijn. Daarin vind je dus geen idee hoeveel vakantiespullen. Kleren, schoenen, slaapzak en het zou me niet verbazen als ik daar mijn stijltang ook terug zou kunnen vinden.

Ze komt morgen terug van een tweede mini-vakantie (andere meisje reed). Maar mijn naam is Haas hoor. Ze bekijkt het maar. Wat waarschijnlijk betekent dat die spullen pas volgend jaar mei uit de auto komen, want voor zover ik weet heeft ze voornamelijk korte broeken aangehad en vanaf morgen is het echt goede zomerweer afgelopen.

Kinderen. Je krijgt er zooooooooooveel voor terug. Ik ben er alleen nog niet achter wat precies.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Houck schreef:
21-08-2018 16:04
Wat heerlijk herkenbaar dit allemaal op het rommelige na.

Zelf heb ik een puberzoon die naast een laag IQ, ADD en ADHD ook OCD heeft.
Afgelopen halfjaar heeft hij wegens omstandigheden bij opa en oma gewoond.
1 september gaat hij weer mee naar huis. :-D

Zijn OCD uit zich voornamelijk in angst om ziek te worden en daarom moet alles om hem heen smetteloos zijn. Mijn moeder vroeg al f ze hem met de kerst ook even mag lenen, want zo schoon is hun huis nog nooit geweest. :cheer:

Wij wonen in Canada, wat een tijd verschil met Nederland heeft. Soms denkt hij op een normale Nederlandse tijd goh laat ik eens horen hoe het met moeders is. Hij belt niet 1 keer, hij blijft bellen tot je opneemt. Vervolgens geeft hij mij een uitbrander waarom ik zo chagarijnig reageer, LAG TE SLAPEN! Huh waarom slaap jij op dit tijdstip? :facepalm:

Hij is gek op bloemen, onze hele tijd staat dan ook vol met zijn bloemen. Ergens is het ook wel aandoenlijk dat die grote vent je wakker belt om te vragen hoe het met zijn bloemen is. :daisy:

Vorig jaar heb ik 2 keer een nieuwe stijltang gekocht want ze verdwenen op magische wijze. Achteraf bleken mijn stijltangen perfect te zijn om de kragen van zijn polo’s, overhemden en bloesjes te strijken. :$
Zo dat is best een pittige combinatie, alle etiketten en dan ook nog de puberteit. Vind dat van die bloemen en die kragen wel heel schattig.

Hier add, een chronische ziekte en puberteit. Hoewel hij zelf vindt dat ik hem 'als een klein kind behandel' en dat hij volledig zelfstandig kan zijn, lijkt het er juist op alsof hij alleen maar méér begeleiding nodig heeft deze jaren. Zeker wat betreft zijn gezondheid. Die wordt namelijk totaal niet meer serieus genomen (met allerlei complicaties die dan op de loer liggen later).

En dan al die leugens die hij vertelt op simpele vragen (denk aan simpele dingen als "Heb je je bord naar de keuken gebracht?") Elke keer om van mijn gezeur af te zijn.
Middelste van achttien jaar vorige week iets soms gedaan, waardoor ik heel veel schoonmaakwerk had. Eigenlijk moest hij het zelf oplossen maar hij moest op kennismakingskamp. Wij de deal gemaakt dat ik het zou doen en hij dan vandaag een flinke klus met/voor mij. Hij moest de ramen met tuinslang, afspoelen omdat er veel zand op zat een daarna lappen.

Hij had vreselijk veel lol in zijn eentje, helaas was ook de bijna droge was, die vijf meter verder hing, nat geworden en lag er zelfs water binnen.

Maar ik mocht niet boos worden.
Mijn oudste is 11 maar begint echt te puberen. En hoewel ik altijd veel geduld met de kinderen heb kan ik slecht tegen het gemopper en het continu geven van commentaar. Ik reageer daardoor veel te snel geïriteerd. En daar baal ik van!
Ik zit steeds in tweestrijd. Moet ik hier iets van zeggen? Of is het niet zo erg en laat ik het gaan?
En dan te bedenken dat ik drie dochters heb en dit dus het begin is van een hele lange periode.....
Dochter is vanmorgen huilend naar school gegaan. En ik heb een knoop in mijn maag. Pfff.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pick your battles.

En; de volgende keer een passend antwoord.

De eerste is simpel zat. Is het je een knoop waard als je kind geen boterham wil eten? Of als ze te laat op school is? Met mopperen was ik meestal gauw klaar, maar die van mij mopperde ´s ochtends vaak dat ze moe was. Had je maar eerder naar bed moeten gaan. Of dat ze honger had. Smeer een boterham.

Vandaag gedoe met kleren opruimen? Dan bij de volgende keer in de stad zeggen dat er genoeg op de grond ligt. Gisteren gezeik gehad over een tv programma? Dan de volgende week de stekker eruit. Gedoe met logeren? Bij de volgende keer dat ze wil logeren kan/mag het niet.

Is het je een discussie waard? Dan een keer op een rustig moment praten. Is het je geen discussie waard (lees; je wil dat er gebeurt wat jij wil); dan kort en krachtig zonder reden ja of nee zeggen. Elke reden die je opgeeft is onderhandelbaar en pubers zijn er goed in!
En onthoud; het is een faaaaaaaaaaaase.... het gaat steeds een beetje beter.

Als ze het huis uit gaan is het over.

Wij zijn op het punt dat ze zelf een stoflap over de tafels haalt en de vloer even veegt. Helemaal zelf bedacht gisteren. Na een werkweek van zeven dagen kon ze me geen groter plezier hebben gedaan dan dit. Als ik geen lippenstift op had gehad had ik haar gezoend :heart:
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Je hebt helemaal gelijk. Ik weet goed dat het vaak de discussie helemaal niet waard is. Ik snap echt niet waarom ik nu zo weinig geduld met haar heb. Ze is vaak zo lief.
Ik heb een goed gesprek met haar gehad en gezegd dat ze mijn eerste puber is en dat voor mij dus nieuw en soms lastig is.

Fijn om hier mee te lezen!
En hoe groot ze ook zijn, soms zijn ze ineens even heel zielig. Zoon (18) is erg verkouden en kreeg vannacht oorpijn. Die kwam me dus wakker maken omdat hij niet meer wist waar hij het zoeken moest van de pijn. Hij zei wel sorry voor het wakker maken, dat dan weer wel.
Jongste was gisteren zijn ID-kaart kwijt. Alles omgekeerd niet gevonden. Kind moest vanavond werken dus met oudste en middelste heb ik de kliko omgekeerd en de papiercontainer. Zonder resultaat helaas. Komt jongste net thuis en bedenkt dat het pasje misschien wel achter de kast gevallen is toen ........(isert een heel gedetailleerd puber-lul-verhaal)

Hij loopt naar boven en vist met een kleerhanger het ding inderdaad achter de kast vandaan.

Had hij beter gisteren kunnen bedenken. Grrr.
Alle reacties Link kopieren Quote
watdachtjehiervan schreef:
07-09-2018 13:31
Je hebt helemaal gelijk. Ik weet goed dat het vaak de discussie helemaal niet waard is. Ik snap echt niet waarom ik nu zo weinig geduld met haar heb. Ze is vaak zo lief.
Ik heb een goed gesprek met haar gehad en gezegd dat ze mijn eerste puber is en dat voor mij dus nieuw en soms lastig is.

Fijn om hier mee te lezen!
Waarschijnlijk omdat je zelf ook stuitert van de hormonen. Als ik uitga van de gemiddelde leeftijd om kinderen te krijgen (pakweg 28), plus pubers van een jaar of 12, dan ben je rond de 40 jaar. Hoewel de opvliegers hopelijk nog wel even op zich laten wachten, is de kans heel groot dat de overgang al gestart is. Daar merk je voorlopig nog niet zoveel van, maar feit is wel dat die niet patsboem begint maar een aanloopje nodig heeft. En ergens rond je veertigste begint dat.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Ceylon: ja dat klopt wel wat betreft die hormonen.. :P ..ik kreeg rond 38 veel meer last van PMS..psychisch met name. Nu 40 en mijn zoon is bijna 14 en gelukkig zijn de hormonen weer redelijk in het 'gareel..bij mij dan..bij zoon zullen ze binnenkort wel omhoog schieten hihi..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet het verstandelijk wel: loslaten, loslaten, loslaten: maar o wat is dat moeilijk op dit moment.

Er zitten dochter duidelijk dingen dwars, maar wat? geen idee, mij vertelt ze nauwelijks iets. Ik zie wel 'oud gedrag' bovenkomen: masker op, stoere houding en een uitstraling 'mij boeit het allemaal niet'.
Haar schoolwerk heeft echt de allerlaagste prioriteit; niet echt handig in een pittig schooljaar.

En dat loslaten lukt me dus niet; ik zit zo'n beetje de hele dag te stressen wat er aan de hand is en bedenk allerlei scenario's. Totaal zinloos en ik heb er alleen zelf last van.
Maar hoe buig ik dat om? en ga ik weer eens eisen aan haar stellen, want ik merk dat ik veel te veel ga lopen pamperen in de hoop dat het beter met haar gaat....
girasole3 schreef:
19-09-2018 16:52
Ik weet het verstandelijk wel: loslaten, loslaten, loslaten: maar o wat is dat moeilijk op dit moment.

Er zitten dochter duidelijk dingen dwars, maar wat? geen idee, mij vertelt ze nauwelijks iets. Ik zie wel 'oud gedrag' bovenkomen: masker op, stoere houding en een uitstraling 'mij boeit het allemaal niet'.
Haar schoolwerk heeft echt de allerlaagste prioriteit; niet echt handig in een pittig schooljaar.

En dat loslaten lukt me dus niet; ik zit zo'n beetje de hele dag te stressen wat er aan de hand is en bedenk allerlei scenario's. Totaal zinloos en ik heb er alleen zelf last van.
Maar hoe buig ik dat om? en ga ik weer eens eisen aan haar stellen, want ik merk dat ik veel te veel ga lopen pamperen in de hoop dat het beter met haar gaat....
Het lijkt me heel moeilijk om je dochter zo te zien worstelen. Je wil zo graag dat het goed met haar gaat en dat ze je in vertrouwen neemt.
Blijf haar het gevoel geven dat ze bij je terecht kan. Meer kan je niet doen.
Denk je dat ze het wel met iemand anders deelt?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven