Kinderen
alle pijlers
Puber met een tweepersoonsbed, verwend?
zondag 27 oktober 2024 om 16:11
Mijn jonge puber heeft nu een Ikea bed dat je naar een twee bedden uit kan trekken. Handig bij logés. Het matras is hierdoor, in de normale stand, aan de smalle kant (80 cm).
Ze heeft het er de laatste tijd over dat ze een breder bed wil. Haar vriendinnen hebben (zegt ze) allebei een tweepersoonsbed. Het liefste wil ze dat.
Dat mag van mij niet. Ik snap het nut er niet van. Dan wordt haar kamer in beslag genomen door haar bed en waarvoor?
Vandaag waren we naar de Ikea om te kijken naar bredere eenpersoonsbedden. Die zijn 90 cm, dat scheelt alweer. Eenmaal ter plaatse bleek dat ze alleen maar een tweepersoonsbed wil. Einde verhaal is er geen bed gekocht.
Ik word er erg kribbig van. Wat gaan die pubers dan later doen met een partner? In een vierpersoonsbed liggen?
Het komt allemaal heel verwend op mij over. Zelf heb ik mijn hele jeugd op een heel hard stoffig matras gelegen, waardoor ik slecht sliep. Paar jaar geleden dus geïnvesteerd in een mooi bed voor mijn kind met ook nog een extra topper zodat het lekker zacht is. Nu ook nog bereid om alsnog een ander bed te kopen. Maar blijkbaar is dat allemaal niet goed genoeg.
Ik zoek toch wat perspectief. Mogen jullie pubers wel een tweepersoonsbed? Waarom dan? Of vinden jullie het ook verwend?
Ze heeft het er de laatste tijd over dat ze een breder bed wil. Haar vriendinnen hebben (zegt ze) allebei een tweepersoonsbed. Het liefste wil ze dat.
Dat mag van mij niet. Ik snap het nut er niet van. Dan wordt haar kamer in beslag genomen door haar bed en waarvoor?
Vandaag waren we naar de Ikea om te kijken naar bredere eenpersoonsbedden. Die zijn 90 cm, dat scheelt alweer. Eenmaal ter plaatse bleek dat ze alleen maar een tweepersoonsbed wil. Einde verhaal is er geen bed gekocht.
Ik word er erg kribbig van. Wat gaan die pubers dan later doen met een partner? In een vierpersoonsbed liggen?
Het komt allemaal heel verwend op mij over. Zelf heb ik mijn hele jeugd op een heel hard stoffig matras gelegen, waardoor ik slecht sliep. Paar jaar geleden dus geïnvesteerd in een mooi bed voor mijn kind met ook nog een extra topper zodat het lekker zacht is. Nu ook nog bereid om alsnog een ander bed te kopen. Maar blijkbaar is dat allemaal niet goed genoeg.
Ik zoek toch wat perspectief. Mogen jullie pubers wel een tweepersoonsbed? Waarom dan? Of vinden jullie het ook verwend?
kipzonderkop wijzigde dit bericht op 27-10-2024 16:14
0.88% gewijzigd
dinsdag 29 oktober 2024 om 16:25
Ik zeg de kinderen ook wel eens: ja, jullie hebben dan wel kleinere kamers, maar die zijn wel helemaal alleen voor jezelf. Mochten ze er serieus aanspraak op willen maken, ja, dan wordt het toch echt die kamer samen delen. Ook al prop je er dan liever 2 twijfelaars dan één groot twee persoonsbed waar je alsnog eigenlijk 90 cm voor jezelf hebt. 't Ziet er luxe uit, zo'n bed, maar doorgaans slapen ouders samen in zo'n bed/ruimte, op enkele zeer groot behuisden na die vier kamers als masterbedroom kunnen inrichten. Maar die kom ik niet om de haverklap tegen op funda.
dinsdag 29 oktober 2024 om 16:39
Ik weet niet wanneer je voor het laatst geweest bent, maar leuk winkelen is nogal overdreven. Veel leegstand en saai.
dinsdag 29 oktober 2024 om 17:22
Bij ons heeft de jongste verreweg de grootste kamer (en echt heel groot). Hij spendeert de meeste uren op zijn kamer. Gamen, chillen en heel af en toe leren.
Ik slaap alleen maar in mijn slaapkamer. Zolang er een groot bed kan staan ben ik tevreden. Maar makkelijk praten misschien, want alle kamers zijn groot genoeg.
Ik slaap alleen maar in mijn slaapkamer. Zolang er een groot bed kan staan ben ik tevreden. Maar makkelijk praten misschien, want alle kamers zijn groot genoeg.
dinsdag 29 oktober 2024 om 17:49
Was het voor jou anders geweest als je zelf in een 1 persoonsbed had "moeten" liggen?Pelle schreef: ↑29-10-2024 17:22Bij ons heeft de jongste verreweg de grootste kamer (en echt heel groot). Hij spendeert de meeste uren op zijn kamer. Gamen, chillen en heel af en toe leren.
Ik slaap alleen maar in mijn slaapkamer. Zolang er een groot bed kan staan ben ik tevreden. Maar makkelijk praten misschien, want alle kamers zijn groot genoeg.
dinsdag 29 oktober 2024 om 18:38
Wel als we daar met zijn tweeën in zouden moeten liggen. Maar alleen niet.
Ik kan best slapen in een eenpersoonsbed. Dus ook dan zou ik zelf voor de kleinste kamer kiezen denk ik.
Niet omdat kind per se een tweepersoonsbed moet, maar wel omdat ik naast het bed hem (of haar, ik heb er 2) nog leefruimte gun.
dinsdag 29 oktober 2024 om 18:41
dinsdag 29 oktober 2024 om 19:00
Ik woon in een vrij standaard jaren 80 rijtjeshuis en op 3 van de vier slaapkamers past een tweepersoonsbed. Ik heb twee kinderen dus de ene kamer waar geen tweepersoonsbed in past is nu niet in gebruik als slaapkamer.Olea schreef: ↑29-10-2024 16:25Ik zeg de kinderen ook wel eens: ja, jullie hebben dan wel kleinere kamers, maar die zijn wel helemaal alleen voor jezelf. Mochten ze er serieus aanspraak op willen maken, ja, dan wordt het toch echt die kamer samen delen. Ook al prop je er dan liever 2 twijfelaars dan één groot twee persoonsbed waar je alsnog eigenlijk 90 cm voor jezelf hebt. 't Ziet er luxe uit, zo'n bed, maar doorgaans slapen ouders samen in zo'n bed/ruimte, op enkele zeer groot behuisden na die vier kamers als masterbedroom kunnen inrichten. Maar die kom ik niet om de haverklap tegen op funda.
Maar zou ik 3 kinderen hebben en geen partner, dan zou ik probleemloos de kleinste slaapkamer nemen. Ik vind het belangrijker dat mijn kinderen voldoende ruimte hebben om op hun kamers te spelen. Ik slaap er alleen. Mijn kinderen leven veel meer op hun slaapkamer.
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:58
Stapelbed? Of gaat zelfs dat niet te ver.Pelle schreef: ↑29-10-2024 18:38Wel als we daar met zijn tweeën in zouden moeten liggen. Maar alleen niet.
Ik kan best slapen in een eenpersoonsbed. Dus ook dan zou ik zelf voor de kleinste kamer kiezen denk ik.
Niet omdat kind per se een tweepersoonsbed moet, maar wel omdat ik naast het bed hem (of haar, ik heb er 2) nog leefruimte gun.
Hmm in ben hier denk ik toch wel verbaasd over. Of nee, anders gezegd, ik ben er mee geconfronteerd dat wat ik vanzelfsprekend achtte misschien helemaal niet vanzelfsprekend hoeft te zijn. In de meeste gevallen misschien ook niet eens is. Al ken ik zelf geen echtparen volgens mij die samen een stapelbed delen op de kleinste kamer en hun twee kinderen een tweepersoonsbed of twijfelaar geven op resp de grootste of middelgrootste kamer.
dinsdag 29 oktober 2024 om 21:02
Ja, dat stapelbed gaat te verOlea schreef: ↑29-10-2024 20:58Stapelbed? Of gaat zelfs dat niet te ver.
Hmm in ben hier denk ik toch wel verbaasd over. Of nee, anders gezegd, ik ben er mee geconfronteerd dat wat ik vanzelfsprekend achtte misschien helemaal niet vanzelfsprekend hoeft te zijn. In de meeste gevallen misschien ook niet eens is. Al ken ik zelf geen echtparen volgens mij die samen een stapelbed delen op de kleinste kamer en hun twee kinderen een tweepersoonsbed of twijfelaar geven op resp de grootste of middelgrootste kamer.
.
dinsdag 29 oktober 2024 om 21:03
Ik snap je reactie niet echt, ze schrijft toch dat ze het wel een probleem zou vinden als ze met zijn tweeën zou slapen (dus dan zelf wel de grotere kamer zou nemen) maar niet als ze alleen slaapt? Dat stapelbed is helemaal niet aan de orde.Olea schreef: ↑29-10-2024 20:58Stapelbed? Of gaat zelfs dat niet te ver.
Hmm in ben hier denk ik toch wel verbaasd over. Of nee, anders gezegd, ik ben er mee geconfronteerd dat wat ik vanzelfsprekend achtte misschien helemaal niet vanzelfsprekend hoeft te zijn. In de meeste gevallen misschien ook niet eens is. Al ken ik zelf geen echtparen volgens mij die samen een stapelbed delen op de kleinste kamer en hun twee kinderen een tweepersoonsbed of twijfelaar geven op resp de grootste of middelgrootste kamer.
Ik snap wel dat stellen niet in een stapelbed slapen, wat ik nooit snap is dat als er in alle kamers een tweepersoonsbed past, de ouders vaak automatisch de grootste slaapkamer hebben terwijl zij er overdag nooit zitten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 29 oktober 2024 om 21:33
Dat is, als ik de reacties mag geloven, dus helemaal niet per se vanzelfsprekend maar ik denk wel dat een alleenstaande ouder daarin misschien andere keuzes maakt dan een stel.Susan schreef: ↑29-10-2024 21:03Ik snap je reactie niet echt, ze schrijft toch dat ze het wel een probleem zou vinden als ze met zijn tweeën zou slapen (dus dan zelf wel de grotere kamer zou nemen) maar niet als ze alleen slaapt? Dat stapelbed is helemaal niet aan de orde.
Ik snap wel dat stellen niet in een stapelbed slapen, wat ik nooit snap is dat als er in alle kamers een tweepersoonsbed past, de ouders vaak automatisch de grootste slaapkamer hebben terwijl zij er overdag nooit zitten.
Dat een stel "automatisch" de grootste kamer neemt zie ik zelf als een kamer waarbij je de ruimte eigenlijk moet zien als "gedeeld door 2", nee je brengt er misschien minder tijd door dan een kind of puber maar slapen, de kledingkast is dan afgestemd op twee, waar de kinderen echt een 100% privé ruimte hebben. Ook al is die misschien iets kleiner.
En als je het hebt over huizen waarbij in álle kamers een tweepersoonsbed kunt zetten heb je het dus over vrij ruime kamers. Of daar nu uiteindelijk wel of geen tweepersoonsbed in komt.
Als ik alleen zou wonen (met kinderen) zou ik denk ik wel nog steeds de grootste kamer pakken maar dat komt omdat de grootste kamer wel echt onevenredig groot is in vergelijking met de andere twee.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:12
Snap ik ook niet, helemaal niet als kinderen de puberleeftijd hebben. In onze slaapkamer kan je je kont niet keren, maar dat hoeft ook niet. Kom er om te slapen en er staan wat kledingkasten, het is geen leefruimte zoals de kamer van kind.Susan schreef: ↑29-10-2024 21:03Ik snap je reactie niet echt, ze schrijft toch dat ze het wel een probleem zou vinden als ze met zijn tweeën zou slapen (dus dan zelf wel de grotere kamer zou nemen) maar niet als ze alleen slaapt? Dat stapelbed is helemaal niet aan de orde.
Ik snap wel dat stellen niet in een stapelbed slapen, wat ik nooit snap is dat als er in alle kamers een tweepersoonsbed past, de ouders vaak automatisch de grootste slaapkamer hebben terwijl zij er overdag nooit zitten.
Ik herken mezelf niet eens
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:41
Tja, sommige huizen zijn nu eenmaal zo gebouwd dat er weinig keuze is. Wij hebben op de eerste verdieping één grote slaapkamer en twee kleinere slaapkamers. In die kleine slaapkamers kun je door de plaats van de deur, de inbouwkast etc geen tweepersoonsbed kwijt tenzij je het met een lange kant tegen de muur zet. Dat vind ik niet handig als stel, dus hebben wij als ouders de grootste kamer.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:44
Ik ken het ook nergens van. Ik denk dat ik heel veel spijt zou hebben gehad als ik dat gedaan had. De grootste kamers voor de kinderen en zelf op het kleine kamertje zitten. Wij hadden 2 kinderen die ook echt het liefst beneden bleven en die ik maar met moeite naar hun eigen kamer kreeg. Die namen met hun grote lijven, soms indringende geuren en aanwezige stemmen behoorlijk wat ruimte in huis in, al dan niet met vrienden die over de vloer kwamen.Olea schreef: ↑29-10-2024 20:58Stapelbed? Of gaat zelfs dat niet te ver.
Hmm in ben hier denk ik toch wel verbaasd over. Of nee, anders gezegd, ik ben er mee geconfronteerd dat wat ik vanzelfsprekend achtte misschien helemaal niet vanzelfsprekend hoeft te zijn. In de meeste gevallen misschien ook niet eens is. Al ken ik zelf geen echtparen volgens mij die samen een stapelbed delen op de kleinste kamer en hun twee kinderen een tweepersoonsbed of twijfelaar geven op resp de grootste of middelgrootste kamer.
Hierdoor was ik degene die zich soms terugtrok met een boek of koptelefoon.
Nu maakt het an sich niet uit of je een boek leest in een kamer die van muur tot muur vol is met bed en geen plek meer voor iets anders. Maar ik denk dat ik uberhaupt nooit het gevoel heb gehad mijn kinderen zoveel fysieke en geestelijke ruimte te geven. Dit zou in mijn hoofd helemaal spaak lopen. Het gevoel alsof mijn leven in dienst staat van mijn -ook volwassen- kinderen.
En als je andere reacties van mij leest en hierdoor een beeld van me hebt, weet je dat als ik ergens moeite mee heb, dan is het wel ten dienst staan van anderen. Of dat nu een partner is of kinderen. Ik hou niet van die insteek. We zijn allemaal belangrijk en het belang van de ouders is minstens zo belangrijk. Je houdt daarom met elkaar rekening en ouders gaan niet steeds een stapje verder naar achteren om hun nageslacht werkelijk elke ruimte te geven die ze maar willen. Koekoek, ik moet hopelijk nog zo'n 40 jaar mee en vind het zelfs een wenselijk idee als jongeren ervaren dat ouders fijn en leuk zijn, maar dat ze ook dóór willen naar iets wat ze zelf voor elkaar gebokst hebben (al dan niet met hulp en ondersteuning).
Bovendien ervaar ik ons/mijn huis ook als het huis van ons/mij (de twee volwassenen die de eigenaar ervan zijn en verantwoordelijk zijn voor de lasten) en niet als het huis ván mijn kinderen. Als mijn kinderen een huis ván hen willen, zullen ze die op hun beurt (al dan niet met ondersteuning) ook weer moeten verwerven. Je zult uit mijn mond dan ook niet snel een opmerking horen dat ik zelf wel vertrek om iets nieuws te zoeken en de woning aan de kinderen laat. Zulke opmerkingen heb ik wel eens voorbij horen komen.
En in mijn beleving groeit ruimte krijgen en innemen mee met letterlijk groter en volwassener worden. Niet dat je als kind geen ruimte in mag nemen. Dat doen kinderen toch wel, want daarvoor zijn het kinderen. Maar een volwassene is er ook voor om dat af en toe te begrenzen. Bovendien is het leven van jonge kinderen anders dan van volwassenen. Er wordt een heel ander beroep op een kind gedaan dan op een volwassene. Dus mag de fysieke inrichting ook anders zijn. Een kinderkamer zie ik bijv. vooral bedoeld om makkelijk in te kunnen spelen en opruimen. Bovendien is dat lichaam een stuk kleiner én hebben ze geen seks. Ik hecht dan meer waarde aan vloeroppervlak en opbergruimte dan aan een 2 persoonsbed voor een kinderkamer. Maar goed, in mijn hoofd is dat allemaal logica. Ik begrijp dat dit voor anderen dus hele andere logica heeft.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 29-10-2024 22:48
6.96% gewijzigd
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:45
Dat snap ik wel, als het niet anders kan door wat dan ook. Ik had het wat moeten nuanceren.Speculaastaart schreef: ↑29-10-2024 22:41Tja, sommige huizen zijn nu eenmaal zo gebouwd dat er weinig keuze is. Wij hebben op de eerste verdieping één grote slaapkamer en twee kleinere slaapkamers. In die kleine slaapkamers kun je door de plaats van de deur, de inbouwkast etc geen tweepersoonsbed kwijt tenzij je het met een lange kant tegen de muur zet. Dat vind ik niet handig als stel, dus hebben wij als ouders de grootste kamer.
Ik herken mezelf niet eens
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:52
Ja, dit is wat ik ongeveer bedoel inderdaad.NomenNesci0 schreef: ↑29-10-2024 15:49Op zich draait een maatschappij daar wel redelijk goed op hoor. We zijn elkaars maatstaf van wat we acceptabel vinden en dat soort inzichten kunnen nogal eens veranderen per eeuw. Maar de maatschappij is toch echt een niet te onderschatten maatstok waarbij wij elkaar allemaal de maat nemen. Of we dat nu leuk vinden of niet. Zonder dat zouden er ook geen fora bestaan. Of maatregelen als belasting of wetgeving in de vorm van strafrecht. Het is de maatschappelijke mening die bepaalt wat goed en niet goed is. En ja, dat hoor, lees of merk je óók als je niet voor de rechter staat. Dat is wat wij elkaar voorhouden. Als buren, als partners, als vrienden en ook op fora.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:54
Dat lijkt me ook meer dan prima.Franille schreef: ↑29-10-2024 15:31Misschien zijn jouw opvoedmethodes veel slechter dan de mijne. Wie zal het zeggen?
De keuze om een groot bed te kopen toen er toch een nieuwe moest komen, heeft vast geen enorme impact op zijn karakter gehad.
Op dit moment studeert hij nog en heeft amper geld, alleen basisbeurs en een beetje inkomen uit een bijbaantje, dus daarom betalen wij zijn telefoon en rijbewijs. Nounou, vreselijke verwennerij.
Op het moment dat hij klaar is en een echte baan heeft, gaan we de financiën wel weer herzien.
Ik reageerde op hetgeen je zei. Ik vind het een interessante stellingname.
Het antwoord erop heb ik ook niet.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:57
Ik heb juist de tegenovergestelde keuze gemaakt. Jarenlang op een slaapbank in de woonkamer geslapen, op een eenpersoonsbed en in een schuur. Nu in een hok waar de 1.20 aan de lange zijden tussen twee muren geklemd zit. Zodat de kinderen een kamer hebben.Speculaastaart schreef: ↑29-10-2024 22:41Tja, sommige huizen zijn nu eenmaal zo gebouwd dat er weinig keuze is. Wij hebben op de eerste verdieping één grote slaapkamer en twee kleinere slaapkamers. In die kleine slaapkamers kun je door de plaats van de deur, de inbouwkast etc geen tweepersoonsbed kwijt tenzij je het met een lange kant tegen de muur zet. Dat vind ik niet handig als stel, dus hebben wij als ouders de grootste kamer.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 29 oktober 2024 om 23:27
Alleen zelf of ook met 2 mensen? Echt respect voor degenen die dit met twee personen doen, ik merk dat ik me geïrriteerd voel door het topic (is natuurlijk geheel omdat het míj confronteert met mijn eigen tekortkomingen...) maar ik denk - al lul ik nu natuurlijk een hoop recht - dat je dit soort beslissingen makkelijker kunt nemen als je ófwel geen partner hebt, óf 1 kind óf een huis waarin slaapkamers ongeveer even groot zijn.
Zelfs als ik/wij zouden gaan zeggen: Ja, zit wat in, een kind heeft eigenlijk veel meer aan een grote slaapkamer: wie van de twee kinderen krijgt hem dan? Als de twee kinderen de grootste kamers in het huis nemen past er in de kleinste kamer in huis nog wel een twijfelaar misschien maar geen ruime kledingkast. Dan zouden we bij de kinderen op de ruimere slaapkamers onze kleding moeten gaan halen, alle winterdekens en lakens stallen... Ik voel me nu ook wel enigszins rottig over deze keuze maar heb in mijn achterhoofd ook: ja, maar zij hebben een privékamer, wij delen het met z'n twee. En dan hebben zij ook nog een bureau, boekenkast, kledingkast met alléén de spullen voor henzelf. Klagen zij overigens niet over hoor, dat zij eigenlijk meer speel- en leefruimte nodig hebben. Dochter zou denk ik toch geen tweepersoonsbed willen maar eerder een loungebankje of zelfs een tafeltje. Zoon wil alle ruimte op de grond om te spelen.
dinsdag 29 oktober 2024 om 23:47
Jeetje, ik ga er van uit dat je van je kinderen houdt en ze naar eer en geweten groot brengt. Als de afmeting van je slaapkamer later je levensgeluk bepaald, dán hebben je ouders flink wat steken laten vallen hoor.
Dus of je je kinderen nou de grootste kamer geeft of juist niet, uiteindelijk geeft dat écht niet de doorslag.
Maar ik slaap al bijna 25 jaar blij en gelukkig met mijn man in één bed.
En ons huisje heeft twee slaapkamers van verschillende afmetingen. Er is een tijd geweest dat de oudste de grootste kamer had en wij met twee kleine wurmen de kleinste kamer (8 m2) deelden. Toen stond er idd een kast met beddengoed bij de oudste op de kamer.
Nu heetten kind een grotere kamer dan de ander. Tot mijn verbazing is dat echt helemaal nooit een ding geweest, ze zijn beiden tevreden.
Dus of je je kinderen nou de grootste kamer geeft of juist niet, uiteindelijk geeft dat écht niet de doorslag.
Maar ik slaap al bijna 25 jaar blij en gelukkig met mijn man in één bed.
En ons huisje heeft twee slaapkamers van verschillende afmetingen. Er is een tijd geweest dat de oudste de grootste kamer had en wij met twee kleine wurmen de kleinste kamer (8 m2) deelden. Toen stond er idd een kast met beddengoed bij de oudste op de kamer.
Nu heetten kind een grotere kamer dan de ander. Tot mijn verbazing is dat echt helemaal nooit een ding geweest, ze zijn beiden tevreden.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 29 oktober 2024 om 23:48
Ik zou er niet een te groot punt van maken hoor, de grootste kamer hebben is geen eerste levensbehoefte van een kind en zo te horen hebben jouw kinderen het prima op hun kamer. En het is ook relatief, jouw kleinste kamer is in een ander huis misschien de standaard. Toen kind nog de kleinste kamer had, had hij een 140x200 hoogslaper en stond de rest eronder. Kan allemaal, hoeft niet, het wijst zich wel uit doorgaans.Olea schreef: ↑29-10-2024 23:27Alleen zelf of ook met 2 mensen? Echt respect voor degenen die dit met twee personen doen, ik merk dat ik me geïrriteerd voel door het topic (is natuurlijk geheel omdat het míj confronteert met mijn eigen tekortkomingen...) maar ik denk - al lul ik nu natuurlijk een hoop recht - dat je dit soort beslissingen makkelijker kunt nemen als je ófwel geen partner hebt, óf 1 kind óf een huis waarin slaapkamers ongeveer even groot zijn.
Zelfs als ik/wij zouden gaan zeggen: Ja, zit wat in, een kind heeft eigenlijk veel meer aan een grote slaapkamer: wie van de twee kinderen krijgt hem dan? Als de twee kinderen de grootste kamers in het huis nemen past er in de kleinste kamer in huis nog wel een twijfelaar misschien maar geen ruime kledingkast. Dan zouden we bij de kinderen op de ruimere slaapkamers onze kleding moeten gaan halen, alle winterdekens en lakens stallen... Ik voel me nu ook wel enigszins rottig over deze keuze maar heb in mijn achterhoofd ook: ja, maar zij hebben een privékamer, wij delen het met z'n twee. En dan hebben zij ook nog een bureau, boekenkast, kledingkast met alléén de spullen voor henzelf. Klagen zij overigens niet over hoor, dat zij eigenlijk meer speel- en leefruimte nodig hebben. Dochter zou denk ik toch geen tweepersoonsbed willen maar eerder een loungebankje of zelfs een tafeltje. Zoon wil alle ruimte op de grond om te spelen.
Ik herken mezelf niet eens
dinsdag 29 oktober 2024 om 23:56
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
