Puber "stief"dochter

Sinds 4jaar relatie met vriend.
Vriend heeft een allerliefste soms irritante puberdochter waar ik heel goed mee kan, en viceversa.
Zelf heb ik volwassen kinderen, waar ik veel contact mee heb, die allang de deur uit zijn en hun eigen leven hebben.
Dus het was/is best wennen om weer in de puber wereld te zijn.
Vriend en moeder van puber hebben co-ouderschap.

Puber is veel te zwaar,
Daar zit ze mee, ze is al onzeker, en overgewicht werkt niet mee.
Het voedingspatroon van vriend is waardeloos.
Hij leeft van pasta uit pakjes, fastfood, brood, of besteld het liefste iets.
Groentes komt vrijwel niet voor in zijn woordenboek.
Hij heeft normaal postuur, niet groot maar wel redelijk slank.

Ik ben nog net geen gezondheids goeroe, jullie snappen dat dat eetpatroon van vriend bij mij een doorn in het oog is.
Met name naar kind toe.
Uiteraard als ik kook, is het volwaardig, niks geen pakjes zooi of wat dan ook.
Ze vinden het niet altijd lekker, maar rekening houdend met wat ze lusten maak ik het, ook rekening houdend met mijzelf maak ik ook wat ik lekker vindt.
Want een tijdlang heb ik mijzelf daarin opzij gezet.
Dan eten ze maar hun eigen shit als ze het niet willen.
En heus, een pizza, patatje eet ik echt wel.

Ze willen er alles aan doen om kind te helpen, vragen mij om te helpen, ik heb dat nu een paar keer geprobeerd, maar ze doen er niks mee.
Dat is gewoon water naar de zee brengen.
Dus doen ze er niet alles aan.
Moeder van kind is er wel actiever mee.
Probleem is ook dat kind bijna niks lust, maar ze doen ook geen moeite haar te stimuleren en vervolgens krijgt ze haar zin en eten ze wat zij wil.
IK wil ze graag helpen, maar dan verwacht ik ook medewerking hierin.
Als ze iets echt niet lust, eet het dan niet, maar probeer het lig.
Bijvoorbaat begint ze al te mokken dat ze iets niet wil eten, tenzij het vet, suiker is.
Vriend wil haar wel helpen, maar weet niet hoe, ondanks dat ik vaak genoeg aangekaart heb wat oke is voor haar, vervolgens koopt hij allerlei dingen voor naar school, waar je spontaan 4 kg in een week van aankomt.
Hij denkt dat het wel gezond is.
Ik bemoei mij doorgaans niet met de opvoeding, tenzij er iets gevraagd wordt, of iets moet de spuigaten uitlopen.

Het volgende vind ik erg lastig.
Als vriend bijv boodschappen gaat doen, zegt ze van tevoren al tegen mij dat ze het eea gaat pakken betreft chips, koekjes, ijs.
Ik zeg tegen haar dat het misschien wel lekker is om een fruitsalade te maken, met evt een klein beetje slagroom, dat dat ook lekker is en gezonder.
Zodra hij weg is , vliegt kind naar de kast en werkt ze binnen no time chips naar binnen, koekjes, en nog ijs.
Tegen mij zegt ze niks te zeggen tegen haar vader.
Wat moet ik hiermee?
Ik wil het zeker wel aankaarten bij haar vader, want dit is wel een issue.

Wij hebben vrijwel geen snoep/koekjes/chocola in huis..maar soms ligt er heus wel wat.
Meestal verstoppen we het ook, maar zodra ze ziet dat er wat is, dan is ze helemaal gefocust daarop.

Als ik iets pak, springt ze overeind, vraagt wat ik neem en staat er met de neus bovenop, dat is zo vervelend, alsof ik het haar bijna de mond in moet duwen.

Ze heeft al jarenlang last van buikklachten en er wordt gehopt van de ene therapeut naar de andere wat niks oplevert.
Ik heb al eens aangekaart om haar echt te laten onderzoeken door een mdl-arts oid.
Maar begin eens met de voeding aan te pakken.
Ik vind dit echt lastig omdat ik zie dat het kind niet happy is met haar lijf.

Sorry voor het lange verhaal

Ik moet wel lachen om jullie reacties, omdat ik wel weet dat ik het los moet laten.
Maar ik vind het ook zielig voor haar.

Lila-Linda schreef: ↑

13-02-2023 17:23

Loslaten
pubers weten echt wel, waar ze van aankomen, dus jouw 'gezeur' gaat eerder averechts werken
Ze weet echt wel, dat als jij begin over fruitsalades, je roept: "je bent te dik, je bent te dik, je bent te dik"

Je hebt een punt hoor.
Meestal zeg ik wel dat het misschien een idee is om op een ander tijdstip, bijv later in de middag iets lekker s te nemen