Pubers ‘verplichten’ thuis te zijn met kerst?

09-11-2022 00:16 376 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
December in aantocht… we zijn eigenlijk heel relax erover.
Enkel hebben we 1 kerstmiddag/begin vd avond echt iets gepland staan met de familie (uitgenodigd bij/door familieleden, zij zorgen voor eten en cadeautjes)

Idee was dat wij erheen gaan, incl pubers, (kersverse) verkeringen zijn er niet bij, die zijn uiteraard welkom wanneer wij het zelf thuis vieren (kerstavond) maar niet dan als we op uitnodiging gaan.

Maar! Rond een uur of 20:00 zal het vast afgelopen zijn en is iedereen verder vrij om te doen wat hij/zij wil gaan doen.

Rest van de kerst is vrij in te vullen voor iedereen.
Wij zijn thuis en die wil kan/mag aanschuiven, wil je je eigen ding doen; ook goed😊

‘Vroeger’ hoefde ik op m’n bijv 15/16/17e het niet eens te opperen dat ik heel de kerst m’n eigen plan zou trekken. Maar goed…

Tijden zijn wellicht dan veranderd, maar we willen ook graag ‘ons zooitje’ bij elkaar houden en dat niet iedereen zomaar uitwaaiert..


Wat vinden jullie.
Kunnen wij de pubers ‘verplichten’ om dat ene moment bij ons en rest van familie te zijn? (Zonder verkering)


Hoe doen andere gezinnen met pubers dat?


Lees jullie graag 😊
Geen prima, prima is geen goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFleurNoire schreef:
10-11-2022 06:45
Hier ook hoor. Tafel is groot genoeg en een eventuele slaapplek komt ook wel goed.
Ik zou dan weer niet in gezelschap van mensen willen zitten wiens kerst alleen “mijn kerst” is als daar restricties aan zitten. Blijf idd maar thuis als je het niet kunt opbrengen om naast je familie een paar uur in het gezelschap van “vreemden” aan de kerstdis te zitten. De meeste mensen zijn over het algemeen best wel leuk, ook als het pubers of jongvolwassenen zijn.
Je kunt van de puber verlangen dat die een paar uur zonder de verkering kan.
Je kunt ook van opa en oma verlangen dat ze zich ook kunnen vermaken als puber de verkering meeneemt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
ice_a schreef:
10-11-2022 06:46
Niemand mag alleen zijn met kerst! Als ik er maar geen last van heb 🤨
Mijn jongste blijft met kerst liever alleen in zijn eigen huis.
En ik kan op zich prima zonder hem, met kerst. Maar ik vind het idee dat hij dan alleen zit toch naar. Terwijl ik dat de overige 363 dagen van het jaar geen punt vind.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
-April- schreef:
10-11-2022 04:07
Ik zie het ook zoals jij hoor
Mijn kerst is niet het doorbrengen met een wildvreemde 17-jarige
Het is op dat moment de belangrijkste, liefste, leukste in het leven van je kind/kleinkind. Best sympathiek als je dat als ouder/grootouder serieus neemt en dan ook een beetje moeite wilt doen om hem/haar te leren kennen of in elk geval te begrijpen dat ze met kerst samen willen zijn en erbij willen horen.

Fijn dat het opgelost is to!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
10-11-2022 06:51
Je kunt van de puber verlangen dat die een paar uur zonder de verkering kan.
Je kunt ook van opa en oma verlangen dat ze zich ook kunnen vermaken als puber de verkering meeneemt.
Dat, of niet gaan jammeren dat er geen kleinkinderen komen omdat je restricties hebt gesteld.
Maar goed, de mensen hierboven zijn volgens mij helemaal geen opa en oma, maar willen tijdens “hun kerst” ook geen vreemden bij hun familie zien want daar voelen ze zich niet prettig bij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Al willen ze een gewone vriend of vriendin mee, ik vind het prima. Leuk, als ze meegaan. Bij mijn familie is het sowieso zoete inval van mijn familie en single vrienden. Altijd is er wel iemand onverwacht bij. Ik vraag mijn kinderen die familiedag mee. Tot nu toe willen ze wel. De andere kerstdag mogen ze van mij ook vrienden uitnodigen of ergens heen gaan of zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
09-11-2022 23:57
Het is fijn dat de puber lekker verliefd is, maar de rest zit ook meteen met die persoon opgezadeld. Dat is soms al erg genoeg met de mensen die lang blijven hangen, maar je hebt het er maar mee te doen. Maar ik snap best dat niet iedereen zichzelf als onderdeel ziet van de groei en ontwikkeling in pubers liefdesleven en steeds weer kennis maken met de opvolgende partners. Ik begrijp niet waarom mensen met kerst opeens maar iedereen in hun huis moeten verwelkomen.

Maar het staat puber natuurlijk wel vrij weg te blijven.
Ik zie mezelf helemaal niet als onderdeel van de groei en ontwikkeling in het liefdesleven van pubers of van wie dan ook, zo belangrijk ben ik helemaal niet. En steeds weer kennismaken en meteen met die persoon opgezadeld zitten... het is niet dat diegene bij je intrekt en je hele levensberhalen moet delen ofzo he. Je geeft een hand, stelt je voor en that's it. Vooral als er meer mensen aanwezig zijn en je druk met alles spreek je diegene die avond misschien amper. Dan heb je netjes gedag gezegd en je voorgesteld, dat kost toch geen tonnen aan energie en investering? En de volgende kerst is het misschien een nieuwe puberliefde. Of niet, zou zomaar kunnen. Zou je er ook zo instaan als het om een volwassen familielid met een nieuwe partner ging? Sorry als het er heel aanvallend staat want zo bedoel ik het niet, maar oprecht benieuwd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ergens snap ik wel dat opa en oma geen zin hebben in weer een verkering die ze vervolgens nooit meer zien. Andere kant is dat deze persoon veel belangrijker is voor de puber dan opa en oma. Dus dan zou ik ze liever beide hebben dan een dwarse ongezellige puber. Hier werkt er 1 deels met kerst, de andere heeft verkering dus wanneer zij thuis is nog geen idee. Ga er geen probleem van maken, had er vroeger een pesthekel aan die hangdagen bij opa en oma.
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFleurNoire schreef:
10-11-2022 06:56
Dat, of niet gaan jammeren dat er geen kleinkinderen komen omdat je restricties hebt gesteld.
Maar goed, de mensen hierboven zijn volgens mij helemaal geen opa en oma, maar willen tijdens “hun kerst” ook geen vreemden bij hun familie zien want daar voelen ze zich niet prettig bij.
Moet nu ineens denken aan een oude 'vriendin' van mij. Ik had net een nieuwe vriend. Na een ellendige 'relatie' met een enorme klootzak, en ik had na een paar jaar eindelijk de moed opgebracht er een punt achter te zetten. Niet alleen verbrak in haar ogen 'een hele mooie en liefdevolle relatie' wat ik op zich al een trap na vond, want die hele omschrijving klopte voor geen meter en wat het is geweest weet ik achteraf ook niet maar met een relatie had het in de verste verte niks te maken. Maar goed. Ze was gauw jarig en ik werd uitgenodigd, vroeg of ik mijn nieuwe vriend mee mocht nemen. Ze had hem 1x vluchtig gezien tijdens een feestje in een kroeg en toen heb ik ze aan elkaar voorgesteld.

Maar nee, ze kende hem niet, dus dat mocht niet. Dat vond ze niet prettig op haar verjaardag, ze wilde geen vreemden en ze was ook nog steeds kwaad dat ik eindelijk die klootzak had gedumpt, blijkbaar kon ze het gewoon niet hebben dat ik eindelijk eens gelukkig was met de eerste die mij fatsoenlijk heeft behandeld.

Prima, stond haar volledig vrij om te weigeren. Mij stond het echter volledig vrij de uitnodiging af te slaan. Hebben elkaar ook nooit meer gezien.

Als iemand niet welkom is dan leer je diegene ook niet kennen. En juist op een verjaardag of elk willekeurig ander feestje zou toch juist de ideale gelegenheid zijn, dan is het allemaal wat luchtiger en ongedwongen, sorry als ik het heel vaag omschrijf. Maar zo sta ik erin en dat hoeft natuurlijk niet automatisch juist te zijn.

Ik zie het helemaal voor me als ik de nieuwe partners van mijn vriendinnen zou weigeren omdat ik ze niet ken of er al meerderen de revue zijn gepasseerd, ze zouden me vierkant uitlachen en nooit meer langskomen, en terecht ook. De (nieuwe) liefde hoort op dat moment bij diegene, ook al is het maar een blauwe maandag. En dan zit er een tijdje later weer een ander bij me op de bank met een van mijn vriendinnen. Of het is vijf jaar later nog steeds dezelfde. Mij maakt het niet uit, als ze het maar leuk hebben/gelukkig zijn samen.
Ik heb niet alles gelezen.
Mijn mening: opa en oma hebben het recht uit te nodigen wie ze willen. Als dat zonder aanhang is, vind ik dat erg ongastvrij, maar dat ben ik. Puber heeft het recht om te kiezen wel of niet op de uitnodiging in te gaan. En ik kan me voorstellen dat ie dat niet doet als iemand die hij heel belangrijk vindt en graag mee wil nemen niet welkom is. Ik vind niet dat jij het recht hebt om iemand te verplichten de afspraak te veranderen, tenzij het kind natuurlijk zo jong is dat het niet alleen thuis kan blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
10-11-2022 06:54
Mijn jongste blijft met kerst liever alleen in zijn eigen huis.
En ik kan op zich prima zonder hem, met kerst. Maar ik vind het idee dat hij dan alleen zit toch naar. Terwijl ik dat de overige 363 dagen van het jaar geen punt vind.
Zo bedoelde ik m niet helemaal maar ik snap dat je dat naar vindt. Terwijl dat eigenlijk toch ook weer gek is als dit is wat hij wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
eefje677 schreef:
10-11-2022 07:40
Ik heb niet alles gelezen.
Mijn mening: opa en oma hebben het recht uit te nodigen wie ze willen. Als dat zonder aanhang is, vind ik dat erg ongastvrij, maar dat ben ik. Puber heeft het recht om te kiezen wel of niet op de uitnodiging in te gaan. En ik kan me voorstellen dat ie dat niet doet als iemand die hij heel belangrijk vindt en graag mee wil nemen niet welkom is. Ik vind niet dat jij het recht hebt om iemand te verplichten de afspraak te veranderen, tenzij het kind natuurlijk zo jong is dat het niet alleen thuis kan blijven.
Ik denk dat dit inderdaad ook een generatie-ding is, zoals iemand anders al eerder schreef. Ik kom uit de tijd dat je als puber in principe niks te willen had, en al helemaal niet met dit soort dingen. Een uitnodiging was het eigenlijk ook niet, gewoon echt een verplichting. En dan inderdaad nog het dankbaar moeten zijn wat iemand anders ook al schreef. Tel daar het 'onder ons dak dus onze regels' bij op en dan is het al helemaal anders.

Wist ik 'hoe het hoorde' en kon ik (in principe het grootste deel van de tijd) mijn 'fatsoen houden'? Ja. Werd ik daar per se gelukkiger van? Nee, absoluut niet. Want als puber en jong kind telde je mening niet. Dat was iets 'voor de grote mensen'.

Het is onderhand zo erg dat ik het als een soort verlichting zie in je post letterlijk te lezen dat puber het recht heeft om te kiezen om wel of niet op de uitnodiging in te gaan. En dan loop ik onderhand tegen de veertig aan. Triest, eigenlijk. Blijkbaar zit dat er dan zo erg ingebakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
SEM72 schreef:
10-11-2022 07:21
Ergens snap ik wel dat opa en oma geen zin hebben in weer een verkering die ze vervolgens nooit meer zien. Andere kant is dat deze persoon veel belangrijker is voor de puber dan opa en oma. Dus dan zou ik ze liever beide hebben dan een dwarse ongezellige puber. Hier werkt er 1 deels met kerst, de andere heeft verkering dus wanneer zij thuis is nog geen idee. Ga er geen probleem van maken, had er vroeger een pesthekel aan die hangdagen bij opa en oma.
En dit. Het leven zit vol met mensen die ik misschien 1 keer zie en daarna nooit meer. Zo gaat het nu eenmaal. Als ik dan iemand een plezier heb kunnen doen die een leuke en gezellige avond heeft gehad omdat partner ook welkom was, prima :)
Alle reacties Link kopieren Quote
ice_a schreef:
10-11-2022 07:41
Zo bedoelde ik m niet helemaal maar ik snap dat je dat naar vindt. Terwijl dat eigenlijk toch ook weer gek is als dit is wat hij wil.
Ik weet dat jij dat niet bedoelde, het was gewoon even een associatie mijnerzijds.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
JoyAnna schreef:
10-11-2022 07:52
Ik denk dat dit inderdaad ook een generatie-ding is, zoals iemand anders al eerder schreef. Ik kom uit de tijd dat je als puber in principe niks te willen had, en al helemaal niet met dit soort dingen. Een uitnodiging was het eigenlijk ook niet, gewoon echt een verplichting. En dan inderdaad nog het dankbaar moeten zijn wat iemand anders ook al schreef. Tel daar het 'onder ons dak dus onze regels' bij op en dan is het al helemaal anders.

Wist ik 'hoe het hoorde' en kon ik (in principe het grootste deel van de tijd) mijn 'fatsoen houden'? Ja. Werd ik daar per se gelukkiger van? Nee, absoluut niet. Want als puber en jong kind telde je mening niet. Dat was iets 'voor de grote mensen'.

Het is onderhand zo erg dat ik het als een soort verlichting zie in je post letterlijk te lezen dat puber het recht heeft om te kiezen om wel of niet op de uitnodiging in te gaan. En dan loop ik onderhand tegen de veertig aan. Triest, eigenlijk. Blijkbaar zit dat er dan zo erg ingebakken.
Opa en oma zouden dan wat mij betreft ook wel een beetje met hun tijd mee kunnen gaan.

Een 'generatie'ding kan van twee kanten opgelost worden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
JoyAnna schreef:
10-11-2022 07:19
Ik zie mezelf helemaal niet als onderdeel van de groei en ontwikkeling in het liefdesleven van pubers of van wie dan ook, zo belangrijk ben ik helemaal niet. En steeds weer kennismaken en meteen met die persoon opgezadeld zitten... het is niet dat diegene bij je intrekt en je hele levensberhalen moet delen ofzo he. Je geeft een hand, stelt je voor en that's it. Vooral als er meer mensen aanwezig zijn en je druk met alles spreek je diegene die avond misschien amper. Dan heb je netjes gedag gezegd en je voorgesteld, dat kost toch geen tonnen aan energie en investering? En de volgende kerst is het misschien een nieuwe puberliefde. Of niet, zou zomaar kunnen. Zou je er ook zo instaan als het om een volwassen familielid met een nieuwe partner ging? Sorry als het er heel aanvallend staat want zo bedoel ik het niet, maar oprecht benieuwd.
Ja, zo sta ik er ook zeker in met volwassenen die nieuwe relaties meenemen. Ik heb eigenlijk zelfs al niets met de aanhang die al jaren meeloopt. Een soort opgedrongen familie.

Maar geen last meer van want ik ben er al jaren niet meer bij met kerst. Ik ga als de rest niet gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
10-11-2022 08:00
Opa en oma zouden dan wat mij betreft ook wel een beetje met hun tijd mee kunnen gaan.

Een 'generatie'ding kan van twee kanten opgelost worden.
Vind ik ook :) Ik beschreef alleen hoe ik het ken (niet mijn opa en oma maar mijn ouders en ze zijn echt hartstikke lief echt waar. Maar loslaten is altijd nogal een ding geweest) en ben alleen maar blij om steeds meer te lezen dat het nu bij velen anders gaat :) en dat pubers wel gewoon een eigen mening mogen hebben, serieus genomen en gezien en gehoord worden :) en dat er niet meer zo star wordt vastgehouden aan 'je leeft onder ons dak dus je volgt onze regels'. Wat had ik een bloedhekel aan die uitspraak. Je voelt je ook gewoon totaal niet serieus genomen dan. Alsof jouw mening ook telt en ertoe doet. En dat je een eigen persoon bent en ook zo gezien wordt, niet alleen als onderdeel/aanhangsel van een gezin.
joyanna wijzigde dit bericht op 10-11-2022 08:07
6.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
10-11-2022 08:02
Ja, zo sta ik er ook zeker in met volwassenen die nieuwe relaties meenemen. Ik heb eigenlijk zelfs al niets met de aanhang die al jaren meeloopt. Een soort opgedrongen familie.

Maar geen last meer van want ik ben er al jaren niet meer bij met kerst. Ik ga als de rest niet gaat.
Dat herken ik. Maar dan ligt het dus aan de klik zelf die er niet is. Niet zozeer aan nieuw persoon. Ik zeg gewoon gedag en wissel wat oppervlakkige beleefdheden uit dan, maar daar blijft het ook gewoon bij. Gaan als de rest niet gaat is dan ook een goede optie. Dan is het voor jezelf ook nog een beetje leuk.
En ondertussen weet niemand de beweegredenen van opa en oma want een goed gesprek tussen de generaties dat is blijkbaar onmogelijk...
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
10-11-2022 08:12
En ondertussen weet niemand de beweegredenen van opa en oma want een goed gesprek tussen de generaties dat is blijkbaar onmogelijk...
Dat is vast ook zo'n generatiedingetje. :roll:
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
10-11-2022 08:12
En ondertussen weet niemand de beweegredenen van opa en oma want een goed gesprek tussen de generaties dat is blijkbaar onmogelijk...
he lekker, beetje stoken
en dan van die suggestieve puntjes....
JoyAnna schreef:
10-11-2022 08:06
Dat herken ik. Maar dan ligt het dus aan de klik zelf die er niet is. Niet zozeer aan nieuw persoon. Ik zeg gewoon gedag en wissel wat oppervlakkige beleefdheden uit dan, maar daar blijft het ook gewoon bij. Gaan als de rest niet gaat is dan ook een goede optie. Dan is het voor jezelf ook nog een beetje leuk.
Ach ja, uiteindelijk is alle familie opgedrongen, maar die van mezelf kan ik dan nog wel aan.

Maar mijn schoonzus (en haar voorganger) is echt niet te doen. Gek genoeg trekt ze altijd heel erg naar me toe, en na me weer eens ergens gezien te hebben wil ze ook altijd meteen samen afspreken. Dat blijft ze altijd proberen.
Lila-Linda schreef:
10-11-2022 08:20
he lekker, beetje stoken
en dan van die suggestieve puntjes....
Wat is er stoken aan om op te merken dat er geen gesprek tussen puber en opa en oma is geweest en dat to zelf zegt niet te weten waarom opa en oma de uitnodiging zo hebben gedaan? Het is slechts bekend dat vader (partner van to) het irritant vindt dat zijn zoon niet gezellig meedoet, maar hoe opa en oma er precies instaan is onduidelijk. Dus ik suggereer een gesprek tussen de generaties en gebruik ook nog puntjes, het moet niet erger worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik een feest geef heb ik ook liever niet dat vrienden en vriendinnen hun aanhang meeslepen als ik daar niks mee heb. De sfeer wordt er vaak minder leuk door.
En waarom zou je maar overal en altijd je partner meeslepen? Een keertje kan best maar je hebt toch ook nog een eigen leven?
Ik ga ook niet mee als mijn vriend afspreekt met zijn vriendengroep.
Solomio schreef:
10-11-2022 08:19
Dat is vast ook zo'n generatiedingetje. :roll:
Het is wel de vraag van welke generatie het dan een ding is. Of is het idee dat er geen goed gesprek gevoerd kan worden tussen de generaties juist iets wat de verschillende generaties delen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
10-11-2022 08:28
Wat is er stoken aan om op te merken dat er geen gesprek tussen puber en opa en oma is geweest en dat to zelf zegt niet te weten waarom opa en oma de uitnodiging zo hebben gedaan? Het is slechts bekend dat vader (partner van to) het irritant vindt dat zijn zoon niet gezellig meedoet, maar hoe opa en oma er precies instaan is onduidelijk. Dus ik suggereer een gesprek tussen de generaties en gebruik ook nog puntjes, het moet niet erger worden.
TO en haar stiefkind hebben al een goed gesprek gehad
en het acute probleem is opgelost. Er is nog alle tijd voor nog meer gesprekken. Maar ik gok, dat TO niet bij haar schoonouders in huis woont, dus dat gesprek komt nog wel.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven