Kinderen
alle pijlers
Puberteit
zondag 24 januari 2021 om 14:44
Hoi allemaal,
Ik heb een dochter van 12 die behoorlijk de puberteit aan het ingaan is. Ik merk dat ik dit erg lastig vind. Ze luistert niet meer, heeft last van moodswings, is constant aan het gillen en we mogen ons nergens mee bemoeien.
Ze blijft pushen tot ze mijn grenzen overgaat en we uiteindelijk als twee viswijven tegenover elkaar staan. Achteraf heb ik altijd spijt: ik ben de volwassene en hoor hier boven te staan...
Heeft ienand van jullie misschien tips over goede boeken? Of tips hoe ik haar (in elk geval met bedtijd en huiswerk) een beetje kan sturen, zonder dat dit altijd strijd oplevert? Want dit doet haar, maar mij en de rest van het gezin geen goed.
Ik heb een dochter van 12 die behoorlijk de puberteit aan het ingaan is. Ik merk dat ik dit erg lastig vind. Ze luistert niet meer, heeft last van moodswings, is constant aan het gillen en we mogen ons nergens mee bemoeien.
Ze blijft pushen tot ze mijn grenzen overgaat en we uiteindelijk als twee viswijven tegenover elkaar staan. Achteraf heb ik altijd spijt: ik ben de volwassene en hoor hier boven te staan...
Heeft ienand van jullie misschien tips over goede boeken? Of tips hoe ik haar (in elk geval met bedtijd en huiswerk) een beetje kan sturen, zonder dat dit altijd strijd oplevert? Want dit doet haar, maar mij en de rest van het gezin geen goed.
dinsdag 26 januari 2021 om 20:42
En advies aan TO: laat je dochter eens een paar weken wat meer met rust. Ze is thuis, ze is veilig. Als je nu eens 3 weken geen verwachtingen van haar hebt, taken die ze zou moeten doen gewoon zelf doet en na die drie weken eens kijkt hoe het zit met vermoeidheid, de mate waarin ze haar schoolwerk heeft bijgehouden, of het effect heeft op haar humeur en of ze inderdaad werkelijk alleen maar brood heeft gegeten? Drie weken zijn te overzien en het geeft wat rust in huis.
Desnoods bespreek je het ook met haar. Dat je merkt dat ze zich aan je irriteert en dat ze ook duidelijk in een andere fase van haar leven zit, dat jij niet afgekat wil worden en dat je haar ook de ruimte wil geven die ze nodig heeft. Vraag ook naar wat zij zou willen en benoem samen wat die drie weken tot een succes zouden kunnen maken (in de zin van: dat je daarna niet teruggaat naar de 'oude manier van doen').
Desnoods bespreek je het ook met haar. Dat je merkt dat ze zich aan je irriteert en dat ze ook duidelijk in een andere fase van haar leven zit, dat jij niet afgekat wil worden en dat je haar ook de ruimte wil geven die ze nodig heeft. Vraag ook naar wat zij zou willen en benoem samen wat die drie weken tot een succes zouden kunnen maken (in de zin van: dat je daarna niet teruggaat naar de 'oude manier van doen').
dinsdag 26 januari 2021 om 21:03
Ik heb het over een hele grote mond! Meer niet!! Tuurlijk geef ik mijn kinderen geen tik als ze niet meteen doen wat ik vraag. Jullie maken er wel een spektakel van zeg
dinsdag 26 januari 2021 om 21:04
Waarom zou je überhaupt een tik geven?roosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:03Ik heb het over een hele grote mond! Meer niet!! Tuurlijk geef ik mijn kinderen geen tik als ze niet meteen doen wat ik vraag. Jullie maken er wel een spektakel van zeg
dinsdag 26 januari 2021 om 21:08
Er is geen enkele reden om je kind te meppenroosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:03Ik heb het over een hele grote mond! Meer niet!! Tuurlijk geef ik mijn kinderen geen tik als ze niet meteen doen wat ik vraag. Jullie maken er wel een spektakel van zeg
Als je nu geweld nodig hebt, heb je voorheen fouten gemaakt
Dat kun je niet op je kind verhalen
dinsdag 26 januari 2021 om 21:21
Het is in elke omstandigheid wettelijk verboden.roosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:03Ik heb het over een hele grote mond! Meer niet!! Tuurlijk geef ik mijn kinderen geen tik als ze niet meteen doen wat ik vraag. Jullie maken er wel een spektakel van zeg
dinsdag 26 januari 2021 om 21:25
Dus dan zeg je eigenlijk dat TO nu dus geen fijn en warm huis biedt, want er zijn namelijk wel discussies. Vanwege een puberend hormonaal kind dat tegen grenzen schopt, niet vanwege het ontbreken van een fijn en warm huis, maar dat is mijn indrukroosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:10En TO, laat je puber gewoon met rust. Ze hebben het al moeilijk genoeg in deze tijd. Bied gewoon een fijn en warm huis. Dan zijn er ook geen discussies
dinsdag 26 januari 2021 om 21:27
Stel dat je puber op een dag terug tikt, wat dan? Of een kind op school een tik geeft?
dinsdag 26 januari 2021 om 21:40
Nee, je mag niet slaan.roosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:30Ik reageer niet meer op deze overdreven reactie’s. Jullie trekken het enorm uit z’n verband en ik heb geen zin om mezelf elke keer te verdedigen!
Is niet zo fijn om te horen als je faalt als ouder. Er valt ook helemaal niets te verdedigen.
dinsdag 26 januari 2021 om 21:58
Hahaha inderdaad, puber compleet z’n gang laten gaan. Dan heb je inderdaad geen discussies. Zo kan ik het ook. Heeft alleen geen reet met een al dan niet “fijn en warm huis” te maken.
dinsdag 26 januari 2021 om 22:23
Ik stel gewoon een vraag, niet overdreven. Wat is je reactie als je kind een ander een tik verkoopt, of jou een tik geeft?roosje1976 schreef: ↑26-01-2021 21:30Ik reageer niet meer op deze overdreven reactie’s. Jullie trekken het enorm uit z’n verband en ik heb geen zin om mezelf elke keer te verdedigen!
dinsdag 26 januari 2021 om 22:41
Nee. En als ze zo brutaal doet zou ik zeggen: Zo voeren wij geen gesprek. We voeren het gesprek verder als je stopt met gillen.lovertje schreef: ↑24-01-2021 16:41Koko67, it gedrag heeft ze sinds een half jaar, daarvoor nooit gehad. En ja, ik vind haar ook hondsbrutaal. Ze mag heel ver gaan bij mij, maar ik kan er moeilijk mee om gaan dat ze zo onbeschoft is.
Qua: laat haar zelf bepalen hoe laat ze haar huiswerk maakt: ja, dat mag ze zelf bepalen. Maar in grenzen. Als ze zich pas om half elf klaar maakt voor bed, ligt ze er pas om half twaalf in. Dat betekent dat ze de volgende dag zo mogelijk nog sjacherijniger is dan normaal. Ik vind dit een leuke tip voor een 16- jarige, maar niet voor een (net) 12 jarige. En ja, ze mag puberen. Maar er zijn toch ook gewoon regels wasr ze zich aan heeft te houden? Hoe doen jullie dat dan met die regels?
Bij ons zijn de regels:
- eten wat er op je bord ligt. Op zaterdag wordt de boodschappenlijst gemaakt, dan mag je meedenken.
- op tijd op staan voor school en aangekleed voor je zoom zitten (nu met corona)
- om 21 uur klaarmaken voor bed, 21.30 erin liggen, 22 uur uiterlijk lamp uit
- twee keer per dag tandenpoetsen
- tenminste tijdens een van je snackmomenten een stuk fruit of groente eten
Zijn dat hele rare regels?
En dan zou ik haar even links laten liggen. Als ze afgekoeld is kun je kijken of je je punt kunt maken.
Maar ik zou erop gaan hameren: ik wil luisteren maar alleen als het een normaal gesprek is.
dinsdag 26 januari 2021 om 23:07
Ik denk dat ouders door de lockdown gevoelsmatig voor de kinderen veel te lang veel te dichtbij zijn. Een eigen leven op school, weg van ouders, is er niet meer. In plaats daarvan hoort vader of moeder elke zucht en zijn ze continu in de buurt.KamilleT schreef: ↑24-01-2021 15:19Mijn 16-jarige lijkt nu een soort tweede puberteit in te zijn gegaan, na twee jaar relatieve rust. Ik vermoed dat dat ook door alle maatregelen komt en doordat alle leuke dingen niet meer kunnen, in combinatie met onzekerheid over school en de komende examens. Echt op eieren lopen, want het draadje is dun. Als ik teveel ga zeuren, ontploft ze.
Dat is voor een puber ook vreselijk toch?
To, heeft jouw kind eigen tijd, momenten waarop zij weet dat zij niet gestoord wordt? Of zou het helpen om daar afspraken over te maken? Zo van: tussen 0900 en 1600 bemoei ik mij niet met je, kan je doen wat je wil, zit ik op plek x te werken/ rommelen in huis. Als je op je kamer zit zal ik je niet storen ( met goedbedoelde vragen ed).
maandag 1 februari 2021 om 15:55
Wat een herkenbaarheid. Hier beetje hetzelfde. Duurt nu al ruim een jaar, ze is in december 12 geworden.lovertje schreef: ↑24-01-2021 14:44Hoi allemaal,
Ik heb een dochter van 12 die behoorlijk de puberteit aan het ingaan is. Ik merk dat ik dit erg lastig vind. Ze luistert niet meer, heeft last van moodswings, is constant aan het gillen en we mogen ons nergens mee bemoeien.
Ze blijft pushen tot ze mijn grenzen overgaat en we uiteindelijk als twee viswijven tegenover elkaar staan. Achteraf heb ik altijd spijt: ik ben de volwassene en hoor hier boven te staan...
Heeft ienand van jullie misschien tips over goede boeken? Of tips hoe ik haar (in elk geval met bedtijd en huiswerk) een beetje kan sturen, zonder dat dit altijd strijd oplevert? Want dit doet haar, maar mij en de rest van het gezin geen goed.
Je bent niet alleen. Ook hier gaat dochter vaak de grenzen over en lukt het niet altijd kalm te blijven. En daar de lockdown/sluiting scholen nog overheen. Gezellige boel hier...not.
maandag 1 februari 2021 om 15:59
Dit is zo vreselijk herkenbaar. Is jouw dochter altijd al van het pittige kaliber geweest?lovertje schreef: ↑24-01-2021 15:18Het kan gaan over het geluid van haar telefoon iets zachter zetten. Of ik die vraagt wat ze vandaag nog moet doen aan gaar huiswerk. Of ik die vraagt hoe het met een vriendin gaat (ik mag me niet met haar vriendinnen bemoeien sinds kort. Nooit). Of zij die vraagt wat we eten, en dat het antwoord haar niet bevalt.
Of nu, in coronatijd, dat ze aan het rondstuiteren is omdat ze haar energie niet kwjt kan en ik voorstel dat ze even naar buiten gaat, met de honden wandelen of een rondje rennen ofzo.
Eigenlijk, kan het overal over gaan.
Mijn dochter wel, niet alle tips werken dus voor ons.
Mensen met wat "kalmere" kinderen hebben vaak geen idee. Het ene kind is het andere niet.
maandag 1 februari 2021 om 16:09
Je hebt gewoon geen gelijk. Een tik is strafbaar en het is onmacht. Dan toch liever regels.
Natte tosti..
maandag 1 februari 2021 om 16:12
ik vond uiteindelijk mijn teruggetrokken puber veel moeilijker om mee om te gaanDekeukenprinses schreef: ↑01-02-2021 15:59Dit is zo vreselijk herkenbaar. Is jouw dochter altijd al van het pittige kaliber geweest?
Mijn dochter wel, niet alle tips werken dus voor ons.
Mensen met wat "kalmere" kinderen hebben vaak geen idee. Het ene kind is het andere niet.
Haar verdriet en problemen zaten van binnen. ik vind de uitbarstingen van nr2 eenvoudiger
woensdag 3 februari 2021 om 08:56
Daar heb je wel een punt. Mijn dochter is heel expressief en uit zich dus volledig. Dus ik weet wel wat er speelt en ze geeft aan hoe ze zich voelt.
Maar die hormonen en mood swings vind ik erg moeilijk om mee om te gaan. Gelukkig kunnen we na zo´n bui/uitbarsting het weer uitpraten/knuffelen. Maar ik verlies te vaak mijn geduld als ze zo ontzettend brutaal is.
Het is niet alleen de puberteit, ook die lockdown doet zo geen goed. Mijn dochter heeft er echt last van. Ze zegt zelf dat ze nergens zin in heeft, zich depri voelt. Alles is stom. Ze onderneemt gelukkig wel nog activiteiten koken en boodschappen doen, wandelen in het bos met vriendin, ...
woensdag 3 februari 2021 om 15:56
Mijn dochter is bij haar beste vriendinnetje. Appt ze dat ze weer van die buien heeft.
Ik vraag welke buien, geeft ze aan dat ze weer de hele tijd moet huilen. We appen even over en weer en komen tot de conclusie dat ze waarschijnlijk de komende dagen weer ongesteld gaat worden. Ik toon een en al begrip...
Paar uur later. Ze belt huilend via de mobiel van haar vriendin. Iphone heeft zich geblokkeerd ze heeft waarschijnlijk iets verkeerd gewijzigd in instellingen. Ik stel gerust, toon begrip, draag oplossingen aan. Ze kalmeert weer...
Paar uur later. Ze belt weer via de mobiel van haar vriendin. Mam het gaat de hele middag regenen kan je me met de auto ophalen. Ik wil niet naar huis fietsen....
Ik zeg nee, kom maar met de fiets, een beetje regen is geen ramp.... Bam ze mikt de hoorn erop...daar wordt ik dus ziedend van. Dat niet kunnen accepteren van een nee. De hoorn erop gooien of op een ander moment dan brutaal en boos worden. Dan stel ik toch een grens.
Pfff leuke dagen in het vooruitzicht hier. Ze is net twaalf en sinds een paar maanden ongesteld. Het is vast een faseeee maar hoe lang duurt die fase.
Ik vraag welke buien, geeft ze aan dat ze weer de hele tijd moet huilen. We appen even over en weer en komen tot de conclusie dat ze waarschijnlijk de komende dagen weer ongesteld gaat worden. Ik toon een en al begrip...
Paar uur later. Ze belt huilend via de mobiel van haar vriendin. Iphone heeft zich geblokkeerd ze heeft waarschijnlijk iets verkeerd gewijzigd in instellingen. Ik stel gerust, toon begrip, draag oplossingen aan. Ze kalmeert weer...
Paar uur later. Ze belt weer via de mobiel van haar vriendin. Mam het gaat de hele middag regenen kan je me met de auto ophalen. Ik wil niet naar huis fietsen....
Ik zeg nee, kom maar met de fiets, een beetje regen is geen ramp.... Bam ze mikt de hoorn erop...daar wordt ik dus ziedend van. Dat niet kunnen accepteren van een nee. De hoorn erop gooien of op een ander moment dan brutaal en boos worden. Dan stel ik toch een grens.
Pfff leuke dagen in het vooruitzicht hier. Ze is net twaalf en sinds een paar maanden ongesteld. Het is vast een faseeee maar hoe lang duurt die fase.
