Kinderen
alle pijlers
Rol van ouders bij brugklasser stimuleren/motiveren huiswer
dinsdag 19 januari 2021 om 21:58
Mijn dochter zit nu in Havo 1. Ze had een MAVO/HAVO advies.
Haar basisschoolleerkracht was ervan overtuigd dat ze Havo zou kunnen, zeker gezien haar inzet. Zelf wilde ze het ook gaan proberen en wij stonden achter haar keuze.
Ze is/was altijd een serieus meisje en doet het op zich hartstikke goed en de 1e periode haalde ze voor alle vakken goede cijfers, behalve voor Engels.
Ze werkt goed vooruit, maakt dezelfde dag al het opgekregen huiswerk, ook al is het voor een paar dagen later.
Dus in dat opzicht mogen we absoluut niet klagen.
Wel merk ik dat haar cijfers voor de kerstvakantie iets gingen zakken.
Nog geen schande, want een 5.8 voor biologie en geschiedenis is ook nog voldoende.
Haar eerste toets Engels leverde een 3 op. Ze was helemaal in tranen, ze begreep de grammatica niet helemaal goed. Ze heeft daarna flexuur lessen gevolgd bij haar Engels docent.
Ik had aangeboden om haar te helpen als ze dit zou willen om haar cijfer op te halen.
Vorige week kwam er een SO Engels aan en heb die periode regelmatig aan haar gevraagd.
Lukt het met de overhoorprogramma's, ken je het al een beetje? Heb je hulp nodig? Zullen we in het weekend kijken of het er allemaal in zit?
Nou, het lukte allemaal, helpen was niet nodig...... tot een dag van te voren.
Huilend kwam ze beneden en ze kon haar woordjes niet meer, grammatica snapte ze niet.
Toen ben ik best wel boos geworden, zeker omdat ik haar had gewaarschuwd om op tijd te beginnen, hulp aangeboden had en nu een dag van te voren komt ze hiermee. Te kort dag om het onder de knie te krijgen.
En kwam ze vanmiddag met een 4,3 uit de online les, weer huilen, omdat ze meteen na de uitslag van haar SO een online boektoets Engels had en zo verdrietig was, dat ze ook deze toets heeft verpest, met als resultaat nog een 4
Aan de ene kant vind ik het heel zielig voor haar, aan de andere kant is het ook een beetje haar eigen schuld.
Ik heb momenteel het idee dat ze liever met haar telefoon op de bank hangt, dan dat ze aan het leren is.
Ik vind het heel lastig.
Ik wil haar niet als een politie agent in de gaten houden en constant zeuren over haar huiswerk, maar ik vind het ook zonde dat haar cijfers lager worden, terwijl dat volgens mij niet nodig is. Hooguit een uurtje per dag langer aan school besteden en dan zou ze nog ruimschoots vrije tijd hebben.
Ze is iedere dag al ruim voor het avondeten klaar en in het weekend doet ze ook (bijna) niets aan haar huiswerk.
Ik heb namelijk niet het idee dat het te hoog gegrepen is, maar haar inzet hier en daar toch wat ontbreekt. Gaat ook wat puberen....
Hoe gaan andere ouders hiermee om? Zijn er VO docenten die tips hebben?
Zitten jullie ze achter hun broek aan, laten jullie het gaan en dan maar zien waar het schip strand?
Wat is wijsheid?
Alle tips zijn welkom!
Haar basisschoolleerkracht was ervan overtuigd dat ze Havo zou kunnen, zeker gezien haar inzet. Zelf wilde ze het ook gaan proberen en wij stonden achter haar keuze.
Ze is/was altijd een serieus meisje en doet het op zich hartstikke goed en de 1e periode haalde ze voor alle vakken goede cijfers, behalve voor Engels.
Ze werkt goed vooruit, maakt dezelfde dag al het opgekregen huiswerk, ook al is het voor een paar dagen later.
Dus in dat opzicht mogen we absoluut niet klagen.
Wel merk ik dat haar cijfers voor de kerstvakantie iets gingen zakken.
Nog geen schande, want een 5.8 voor biologie en geschiedenis is ook nog voldoende.
Haar eerste toets Engels leverde een 3 op. Ze was helemaal in tranen, ze begreep de grammatica niet helemaal goed. Ze heeft daarna flexuur lessen gevolgd bij haar Engels docent.
Ik had aangeboden om haar te helpen als ze dit zou willen om haar cijfer op te halen.
Vorige week kwam er een SO Engels aan en heb die periode regelmatig aan haar gevraagd.
Lukt het met de overhoorprogramma's, ken je het al een beetje? Heb je hulp nodig? Zullen we in het weekend kijken of het er allemaal in zit?
Nou, het lukte allemaal, helpen was niet nodig...... tot een dag van te voren.
Huilend kwam ze beneden en ze kon haar woordjes niet meer, grammatica snapte ze niet.
Toen ben ik best wel boos geworden, zeker omdat ik haar had gewaarschuwd om op tijd te beginnen, hulp aangeboden had en nu een dag van te voren komt ze hiermee. Te kort dag om het onder de knie te krijgen.
En kwam ze vanmiddag met een 4,3 uit de online les, weer huilen, omdat ze meteen na de uitslag van haar SO een online boektoets Engels had en zo verdrietig was, dat ze ook deze toets heeft verpest, met als resultaat nog een 4
Aan de ene kant vind ik het heel zielig voor haar, aan de andere kant is het ook een beetje haar eigen schuld.
Ik heb momenteel het idee dat ze liever met haar telefoon op de bank hangt, dan dat ze aan het leren is.
Ik vind het heel lastig.
Ik wil haar niet als een politie agent in de gaten houden en constant zeuren over haar huiswerk, maar ik vind het ook zonde dat haar cijfers lager worden, terwijl dat volgens mij niet nodig is. Hooguit een uurtje per dag langer aan school besteden en dan zou ze nog ruimschoots vrije tijd hebben.
Ze is iedere dag al ruim voor het avondeten klaar en in het weekend doet ze ook (bijna) niets aan haar huiswerk.
Ik heb namelijk niet het idee dat het te hoog gegrepen is, maar haar inzet hier en daar toch wat ontbreekt. Gaat ook wat puberen....
Hoe gaan andere ouders hiermee om? Zijn er VO docenten die tips hebben?
Zitten jullie ze achter hun broek aan, laten jullie het gaan en dan maar zien waar het schip strand?
Wat is wijsheid?
Alle tips zijn welkom!
dinsdag 19 januari 2021 om 22:06
dinsdag 19 januari 2021 om 22:08
Waarom al zo snel boos worden? Het is niet niks, in Corona tijd naar de brugklas. Natuurlijk heb je het al vaker gevraagd, maar zij gaat nu voor het eerst plannen. Dat is best heel lastig. Ze doet haar best, geef haar iets meer credits. Ze doet het fantastisch!! Geef haar niet de schuld, maar steun op een positieve manier.
Ik zou trouwens in gesprek gaan met de mentor. Haar cijfers voor Engels klinken kantje boord (edit: als in, komt dit echt door niet begrijpen? Wat gaat er mis?). Extra begeleiding is, zeker in deze tijd, wellicht raadzaam. Normaal zou ik huiswerkbegeleiding adviseren, maar dat is in deze tijd vermoedelijk geen echte optie?
Ik zou trouwens in gesprek gaan met de mentor. Haar cijfers voor Engels klinken kantje boord (edit: als in, komt dit echt door niet begrijpen? Wat gaat er mis?). Extra begeleiding is, zeker in deze tijd, wellicht raadzaam. Normaal zou ik huiswerkbegeleiding adviseren, maar dat is in deze tijd vermoedelijk geen echte optie?
dinsdag 19 januari 2021 om 22:12
Sorry, maar boos worden is echt de slechtste reactie.
Wat heeft ze geleerd? Niet meer bij haar moeder aankloppen als ze verdrietig is en over cijfers en toetsen zwijgen.
Bied je hulp aan, maar laat het verder aan haar over.
Als ze een slecht cijfer heeft: vragen waar zij denkt waar het aan lag en samen kijken wat ze aan haar leerstrategie kan verbeteren.
Je kan benoemen dat je denkt dat ze aan het struisvogelen is: haar kop in het zand steken totdat de toets zo dichtbij is dat ze het niet meer kan ontkennen. En dat je denkt dat een leerschema haar veel meer rust zal geven. En je kan aanbieden om haar daarbij te helpen.
That's it. De bal ligt bij haar.
Wat heeft ze geleerd? Niet meer bij haar moeder aankloppen als ze verdrietig is en over cijfers en toetsen zwijgen.
Bied je hulp aan, maar laat het verder aan haar over.
Als ze een slecht cijfer heeft: vragen waar zij denkt waar het aan lag en samen kijken wat ze aan haar leerstrategie kan verbeteren.
Je kan benoemen dat je denkt dat ze aan het struisvogelen is: haar kop in het zand steken totdat de toets zo dichtbij is dat ze het niet meer kan ontkennen. En dat je denkt dat een leerschema haar veel meer rust zal geven. En je kan aanbieden om haar daarbij te helpen.
That's it. De bal ligt bij haar.
dinsdag 19 januari 2021 om 22:12
Mijn dochter, brugklas mavo/havo, wil heel graag naar de havo dus ze is super gemotiveerd.
Ze staat nu ook gemiddeld een 8 dus dan zou ze mogen doorstromen naar de havo.
Echter vindt zij Engels ook heel lastig. Bij haar komt dat door dyslexie. Heel gek, Frans vindt ze juist super makkelijk.
Engels moet ze hard voor werken wil ze minstens een 7 of hoger halen. Dus veel verder van tevoren leren en blijven herhalen.
Ze vindt dit wel vervelend, rot vak, maar ze ziet wel in dat ze hier meer tijd aan moet besteden dan aan de andere vakken.
Schrijven, schrijven en nog eens schrijven is wat mijn dochter doet en ik overhoor haar met Engels.
Dit helpt tot nu toe wel.
Ze staat nu ook gemiddeld een 8 dus dan zou ze mogen doorstromen naar de havo.
Echter vindt zij Engels ook heel lastig. Bij haar komt dat door dyslexie. Heel gek, Frans vindt ze juist super makkelijk.
Engels moet ze hard voor werken wil ze minstens een 7 of hoger halen. Dus veel verder van tevoren leren en blijven herhalen.
Ze vindt dit wel vervelend, rot vak, maar ze ziet wel in dat ze hier meer tijd aan moet besteden dan aan de andere vakken.
Schrijven, schrijven en nog eens schrijven is wat mijn dochter doet en ik overhoor haar met Engels.
Dit helpt tot nu toe wel.
dinsdag 19 januari 2021 om 22:13
Helpen met plannen en checken of planning uitgevoerd wordt. Na school even pauze en dan aan de slag. Woordjes voor toets door kind zelf in stukjes laten verdelen en inplannen wanneer. Altijd woordjes van de dag ervoor even herhalen.
Als kind klaar is met leren, kies ik 5 of 10 woordjes uit die ik terugvraag. 80% goed is klaar, anders verder met leren.
Een soort steekproef.
En wat bij ons heel goed werkt: kind maakt zelf schema en noteert. Elke week kort nabespreken wat goed ging (veel complimenten uitdelen) en 1 punt wat volgende werk beter kan.
Het is een leerproces...
Als kind klaar is met leren, kies ik 5 of 10 woordjes uit die ik terugvraag. 80% goed is klaar, anders verder met leren.
Een soort steekproef.
En wat bij ons heel goed werkt: kind maakt zelf schema en noteert. Elke week kort nabespreken wat goed ging (veel complimenten uitdelen) en 1 punt wat volgende werk beter kan.
Het is een leerproces...
dinsdag 19 januari 2021 om 22:19
Dank je wel voor de tips!Zanahoria schreef: ↑19-01-2021 22:12Sorry, maar boos worden is echt de slechtste reactie.
Wat heeft ze geleerd? Niet meer bij haar moeder aankloppen als ze verdrietig is en over cijfers en toetsen zwijgen.
Bied je hulp aan, maar laat het verder aan haar over.
Als ze een slecht cijfer heeft: vragen waar zij denkt waar het aan lag en samen kijken wat ze aan haar leerstrategie kan verbeteren.
Je kan benoemen dat je denkt dat ze aan het struisvogelen is: haar kop in het zand steken totdat de toets zo dichtbij is dat ze het niet meer kan ontkennen. En dat je denkt dat een leerschema haar veel meer rust zal geven. En je kan aanbieden om haar daarbij te helpen.
That's it. De bal ligt bij haar.
Ik weet uiteraard ook dat boos worden geen zin heeft en dat moet van mijn kant ook anders.
Hier kan ik iets mee en ga er morgen tijdens de wandeling met de hond eens rustig over praten.
dinsdag 19 januari 2021 om 22:20
VO docent hier. Het te laat beginnen met leren hoort erbij. Super dat ze naar je toe kwam een dag van tevoren en ze toen al inzag dat ze te laat was.
En dat is wat helpt als ze zelf ziet wat wel en niet werkt. Een ouder die gaat pushen meer voor school te doen in de meeste gevallen niet.
Als ouder je brugklasser hulp aanbieden. heel graag, maar het is aan hen om dat aan te nemen en er voor te gaan.
Soms hebben ouders meer stress dan het kind over het niveau. Wat is het ergste wat kan gebeuren? Dat ze toch eerst mavo gaat doen ipv meteen havo? Is dat erg als dat nodig blijkt te zijn?
Ik zou haar dus zeker een week voor de volgende toets Engels weer aanbieden te helpen maar als ze de hulp niet wil is dat haar ding.
En dat is wat helpt als ze zelf ziet wat wel en niet werkt. Een ouder die gaat pushen meer voor school te doen in de meeste gevallen niet.
Als ouder je brugklasser hulp aanbieden. heel graag, maar het is aan hen om dat aan te nemen en er voor te gaan.
Soms hebben ouders meer stress dan het kind over het niveau. Wat is het ergste wat kan gebeuren? Dat ze toch eerst mavo gaat doen ipv meteen havo? Is dat erg als dat nodig blijkt te zijn?
Ik zou haar dus zeker een week voor de volgende toets Engels weer aanbieden te helpen maar als ze de hulp niet wil is dat haar ding.
dinsdag 19 januari 2021 om 22:26
Pergamon schreef: ↑19-01-2021 22:08Waarom al zo snel boos worden? Het is niet niks, in Corona tijd naar de brugklas. Natuurlijk heb je het al vaker gevraagd, maar zij gaat nu voor het eerst plannen. Dat is best heel lastig. Ze doet haar best, geef haar iets meer credits. Ze doet het fantastisch!! Geef haar niet de schuld, maar steun op een positieve manier.
Ik zou trouwens in gesprek gaan met de mentor. Haar cijfers voor Engels klinken kantje boord (edit: als in, komt dit echt door niet begrijpen? Wat gaat er mis?). Extra begeleiding is, zeker in deze tijd, wellicht raadzaam. Normaal zou ik huiswerkbegeleiding adviseren, maar dat is in deze tijd vermoedelijk geen echte optie?
Ze had zich op school opgegeven voor de cursus leren leren, alleen zat dit vol en omdat ze toen gemiddeld nog ruim een 8 stond is haar plekje naar iemand gegaan die er minder goed voor stond.
Verder zijn er wel flexuren op school en mogen ze zich inschrijven voor een bepaald vak en krijgen ze extra les.
Dit wordt nu ook online gegeven, dus zou wel een optie zijn
dinsdag 19 januari 2021 om 22:35
dinsdag 19 januari 2021 om 22:37
Allereerst: ouders mogen ook gerust keer de mist ingaan he 
Ik heb ook drie tieners thuis, waarvan de jongste in de brugklas. Zij heeft echt moeite met concentreren. Wat heel erg helpt bij ons is:
- weekplanning maken, vakken met toets drie dagen van te voren beginnen en elke dag stof doorlezen
- ook dingen als ‘naar buiten’ staan er op, en leuke dingen (oppassen bij neefje oid)
- op zondagmiddag nemen we samen de nieuwe week even door en maken we nieuw overzicht
- de pomodoro methode - maar dan op kind niveau. We tekenen bijvoorbeeld drie paddestoelen. Elke paddestoel staat voor 25 minuten gefocust werken (geen telefoon, geen muziek en whatsapp op laptop ook uit).
Als t blokje af is: verplicht pauze. Even op je mobiel, vijf minuutjes, en even kijken: wat ga je in het volgende blokje doen.
Sinds we dit allemaal doen heeft ze veel minder stress, ik denk omdat het overzicht geeft? Dat herken ik wel van mezelf namelijk
En ze slaapt ook beter, doordat de dag wat meer structuur krijgt misschien.
Nou ja, de beste stuurlui... knuffel voor jullie. De dag doorkomen is soms al genoeg werk in een lockdown he
Ik heb ook drie tieners thuis, waarvan de jongste in de brugklas. Zij heeft echt moeite met concentreren. Wat heel erg helpt bij ons is:
- weekplanning maken, vakken met toets drie dagen van te voren beginnen en elke dag stof doorlezen
- ook dingen als ‘naar buiten’ staan er op, en leuke dingen (oppassen bij neefje oid)
- op zondagmiddag nemen we samen de nieuwe week even door en maken we nieuw overzicht
- de pomodoro methode - maar dan op kind niveau. We tekenen bijvoorbeeld drie paddestoelen. Elke paddestoel staat voor 25 minuten gefocust werken (geen telefoon, geen muziek en whatsapp op laptop ook uit).
Als t blokje af is: verplicht pauze. Even op je mobiel, vijf minuutjes, en even kijken: wat ga je in het volgende blokje doen.
Sinds we dit allemaal doen heeft ze veel minder stress, ik denk omdat het overzicht geeft? Dat herken ik wel van mezelf namelijk
En ze slaapt ook beter, doordat de dag wat meer structuur krijgt misschien.
Nou ja, de beste stuurlui... knuffel voor jullie. De dag doorkomen is soms al genoeg werk in een lockdown he
dinsdag 19 januari 2021 om 22:39
Wortelsap91 schreef: ↑19-01-2021 22:20VO docent hier. Het te laat beginnen met leren hoort erbij. Super dat ze naar je toe kwam een dag van tevoren en ze toen al inzag dat ze te laat was.
En dat is wat helpt als ze zelf ziet wat wel en niet werkt. Een ouder die gaat pushen meer voor school te doen in de meeste gevallen niet.
Als ouder je brugklasser hulp aanbieden. heel graag, maar het is aan hen om dat aan te nemen en er voor te gaan.
Soms hebben ouders meer stress dan het kind over het niveau. Wat is het ergste wat kan gebeuren? Dat ze toch eerst mavo gaat doen ipv meteen havo? Is dat erg als dat nodig blijkt te zijn?
Ik zou haar dus zeker een week voor de volgende toets Engels weer aanbieden te helpen maar als ze de hulp niet wil is dat haar ding.
Je hebt helemaal gelijk. Het zou zeker niet erg zijn als ze eerst mavo gaat doen. Er zijn tenslotte meerdere wegen die naar Rome leiden.
In dat opzicht moet ik het gewoon loslaten en inderdaad hulp aanbieden en het daarbij laten...
Bedankt!
dinsdag 19 januari 2021 om 22:48
Boos worden is nou niet echt de handigste reactie. Getuigt ook wel echt van onbegrip van jouw kant.
Het brein van een puber is onvolgroeid en zal nog jarenlang altijd voor het korte termijn genot (negeren stom huiswerk) kiezen tov lange termijn wijsheid (nu beginnen en hulp vragen levert straks een beter cijfer op). En dan gaat het een eerste keer mis en dan is er geen begrip en emphatie maar boosheid. Ben je mooi klaar mee als puber. Je voelt je al kut, je weet zelf ook al dat een domme actie was, je moet al huilen, je gaat uit reflex naar je moeder toe want die kan alles oplossen... helaas, ze is boos.
Hier gebeurt af en toe hetzelfde. Ik zie van mijlenver een onvoldoende aankomen en bied hulp aan. Dat wordt genegeerd en daarna is er verdriet om de onvoldoende. Ik leef met haar mee, denk terug aan mijn eigen pubertijd en het zittenblijven in 3 havo, en meld dat het dus niet zo'n slimme actie was. En meer doe ik niet. Ik word niet boos, maar benoem wel dat de volgende keer hulp aanvaarden misschien slim is.
En de puber in mij gruwelt op dat moment van de moeder in mij en ik verbaas me over het begrip dat ik ineens heb voor mijn moeder destijds.
En zo laveren we verder. Boos word ik om andere dingen, ik ben geen heilige. Maar op een kind wat vol verdriet en berouw maar me toe komt, kan ik niet boos zijn (op voor de tigste keer mijn servies op haar kamer wel trouwens).
Het brein van een puber is onvolgroeid en zal nog jarenlang altijd voor het korte termijn genot (negeren stom huiswerk) kiezen tov lange termijn wijsheid (nu beginnen en hulp vragen levert straks een beter cijfer op). En dan gaat het een eerste keer mis en dan is er geen begrip en emphatie maar boosheid. Ben je mooi klaar mee als puber. Je voelt je al kut, je weet zelf ook al dat een domme actie was, je moet al huilen, je gaat uit reflex naar je moeder toe want die kan alles oplossen... helaas, ze is boos.
Hier gebeurt af en toe hetzelfde. Ik zie van mijlenver een onvoldoende aankomen en bied hulp aan. Dat wordt genegeerd en daarna is er verdriet om de onvoldoende. Ik leef met haar mee, denk terug aan mijn eigen pubertijd en het zittenblijven in 3 havo, en meld dat het dus niet zo'n slimme actie was. En meer doe ik niet. Ik word niet boos, maar benoem wel dat de volgende keer hulp aanvaarden misschien slim is.
En de puber in mij gruwelt op dat moment van de moeder in mij en ik verbaas me over het begrip dat ik ineens heb voor mijn moeder destijds.
En zo laveren we verder. Boos word ik om andere dingen, ik ben geen heilige. Maar op een kind wat vol verdriet en berouw maar me toe komt, kan ik niet boos zijn (op voor de tigste keer mijn servies op haar kamer wel trouwens).
dinsdag 19 januari 2021 om 22:58
Bedankt voor je uitgebreide bericht!dannas schreef: ↑19-01-2021 22:48Boos worden is nou niet echt de handigste reactie. Getuigt ook wel echt van onbegrip van jouw kant.
Het brein van een puber is onvolgroeid en zal nog jarenlang altijd voor het korte termijn genot (negeren stom huiswerk) kiezen tov lange termijn wijsheid (nu beginnen en hulp vragen levert straks een beter cijfer op). En dan gaat het een eerste keer mis en dan is er geen begrip en emphatie maar boosheid. Ben je mooi klaar mee als puber. Je voelt je al kut, je weet zelf ook al dat een domme actie was, je moet al huilen, je gaat uit reflex naar je moeder toe want die kan alles oplossen... helaas, ze is boos.
Hier gebeurt af en toe hetzelfde. Ik zie van mijlenver een onvoldoende aankomen en bied hulp aan. Dat wordt genegeerd en daarna is er verdriet om de onvoldoende. Ik leef met haar mee, denk terug aan mijn eigen pubertijd en het zittenblijven in 3 havo, en meld dat het dus niet zo'n slimme actie was. En meer doe ik niet. Ik word niet boos, maar benoem wel dat de volgende keer hulp aanvaarden misschien slim is.
En de puber in mij gruwelt op dat moment van de moeder in mij en ik verbaas me over het begrip dat ik ineens heb voor mijn moeder destijds.
En zo laveren we verder. Boos word ik om andere dingen, ik ben geen heilige. Maar op een kind wat vol verdriet en berouw maar me toe komt, kan ik niet boos zijn (op voor de tigste keer mijn servies op haar kamer wel trouwens).
Ik heb nadat ik boos/geirriteerd was ook wel meteen mijn hulp aangeboden en zijn we ervoor gaan zitten om te kijken wat we nog konden doen.
Ik ben dan ook niet boos geworden toen ze met die onvoldoende kwam, want die zag ik ook wel aankomen.
Het is in ieder geval voor beiden een leermoment geweest.
mamavanjumili wijzigde dit bericht op 19-01-2021 23:00
Reden: Nog wat aanvullingen
Reden: Nog wat aanvullingen
1.93% gewijzigd
dinsdag 19 januari 2021 om 23:15
Mijn zoon redt het niet zonder hulp van ouders.
Hij is de jongste thuis, de andere kinderen konden zichzelf redden.
Dit kind niet. En mijn zoon heeft het wel willen proberen en laten weten dat het wel lukte. En dat mocht, maar wel met de mededeling dat onze rol weer groter zou worden als het niet goed zou gaan.
Zijn motivatie is niet willen leren of willen presteren, maar niet willen blijven zitten ( want nu leuke klasgenoten).
Wat hier helpt zijn vaste momenten. Dan staan we nog niet te jubelen met zn allen, maar we weten wel dat die momenten komen en ook dat het maar 30 minuten duurt. En ze helpen, dat maakt het wel makkelijker. Met een beetje steun en structuur lukt het hem zelf. En met een beetje geluk zijn wij over een tijdje niet meer nodig.
Hij is de jongste thuis, de andere kinderen konden zichzelf redden.
Dit kind niet. En mijn zoon heeft het wel willen proberen en laten weten dat het wel lukte. En dat mocht, maar wel met de mededeling dat onze rol weer groter zou worden als het niet goed zou gaan.
Zijn motivatie is niet willen leren of willen presteren, maar niet willen blijven zitten ( want nu leuke klasgenoten).
Wat hier helpt zijn vaste momenten. Dan staan we nog niet te jubelen met zn allen, maar we weten wel dat die momenten komen en ook dat het maar 30 minuten duurt. En ze helpen, dat maakt het wel makkelijker. Met een beetje steun en structuur lukt het hem zelf. En met een beetje geluk zijn wij over een tijdje niet meer nodig.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 20 januari 2021 om 00:13
Hey, je bericht is herkenbaar voor mij.
Ook mijn dochter zit in de brugklas van de Havo. Cijfers schommelen behoorlijk alhoewel ze nu op alle vakken wel voldoende staat.
Al is het soms krap een zesje.
Ze heeft een hele leuke klas met leuke vriendinnen wat tot gevolg heeft dat ze vaak belt met hen en hierdoor te weinig tijd aan haar huiswerk spendeert. We hebben hier al met haar over gesproken.
Ze vindt de meeste vakken maar saai en andere dingen zijn voor haar nu belangrijker lijkt wel..
Haar broer zit in 2 VWO en is heel anders qua leren, hier moeten we ook wel aan wennen.
Ik moet stiekem soms ook wel lachen om haar maar soms irriteert het me ook mateloos als ze weer eens begonnen is met te laat leren voor een toets. Maar ja, ik hou me wel voor dat deze periode voor hen ook niet makkelijk is.
Ook mijn dochter zit in de brugklas van de Havo. Cijfers schommelen behoorlijk alhoewel ze nu op alle vakken wel voldoende staat.
Al is het soms krap een zesje.
Ze heeft een hele leuke klas met leuke vriendinnen wat tot gevolg heeft dat ze vaak belt met hen en hierdoor te weinig tijd aan haar huiswerk spendeert. We hebben hier al met haar over gesproken.
Ze vindt de meeste vakken maar saai en andere dingen zijn voor haar nu belangrijker lijkt wel..
Haar broer zit in 2 VWO en is heel anders qua leren, hier moeten we ook wel aan wennen.
Ik moet stiekem soms ook wel lachen om haar maar soms irriteert het me ook mateloos als ze weer eens begonnen is met te laat leren voor een toets. Maar ja, ik hou me wel voor dat deze periode voor hen ook niet makkelijk is.
woensdag 20 januari 2021 om 00:30
Nog een docent VO hier.
Ik zou vaste momenten afspreken voor het leerwerk. Niet te laat op de dag maar na het normale schoolwerk wel even een pauze om de schooldag te verwerken.
Laat haar opschrijven wat ze moet doen en haal voor het leren de telefoon, bespreek ook op een rustig moment dat de telefoon weer gebruikt kan worden als het leerwerk gedaan is.
En verder: laat het los. Help haar herinneren, vraag of ze hulp nodig heeft en laat het daarbij.
En nog een tip: als ze nu alles digitaal leert kan dat juist een struikelblok zijn. Schrijven is veel effectiever dan typen.
Ze zou woorden en grammaticale zinnen met flitskaarten kunnen leren.
Maak kleine kaartjes waarop ze zelf aan de ene kant het Nederlands en de andere kant het Engels schrijft. En dan leren.
Dit werkt ook goed voor vakken als aardrijkskunde en biologie. Alleen schrijf je dan vragen en begrippen aan de ene kant het antwoord en uitleg aan de andere kant.
Op flashcards.NL staat wel een uitleg.
En omdat Engels natuurlijk er vanuit gaat in H5 dat je de woorden en grammatica van H1 t/m H4 beheerst is het ook goed om de eerdere woorden ook af en toe op te halen.
Ook effectief is het leren van de woorden en tegelijkertijd te bewegen. Door te bewegen wordt die plek in je hersenen waar je voor het grootste deel mee leert geactiveerd. Bijvoorbeeld constant overgooien met een bal, touwtjespringen, trampolinespringen. Dagelijks een stuk wandelen helpt ook beter te leren. Ze missen nu ook de dagelijkse fietstocht.
En vergeet ook niet de impact van het thuiswerken nu. Het is voor de meeste kinderen minder effectief om zo lesstof tot zich te krijgen. Het beklijft minder.
Ik zou vaste momenten afspreken voor het leerwerk. Niet te laat op de dag maar na het normale schoolwerk wel even een pauze om de schooldag te verwerken.
Laat haar opschrijven wat ze moet doen en haal voor het leren de telefoon, bespreek ook op een rustig moment dat de telefoon weer gebruikt kan worden als het leerwerk gedaan is.
En verder: laat het los. Help haar herinneren, vraag of ze hulp nodig heeft en laat het daarbij.
En nog een tip: als ze nu alles digitaal leert kan dat juist een struikelblok zijn. Schrijven is veel effectiever dan typen.
Ze zou woorden en grammaticale zinnen met flitskaarten kunnen leren.
Maak kleine kaartjes waarop ze zelf aan de ene kant het Nederlands en de andere kant het Engels schrijft. En dan leren.
Dit werkt ook goed voor vakken als aardrijkskunde en biologie. Alleen schrijf je dan vragen en begrippen aan de ene kant het antwoord en uitleg aan de andere kant.
Op flashcards.NL staat wel een uitleg.
En omdat Engels natuurlijk er vanuit gaat in H5 dat je de woorden en grammatica van H1 t/m H4 beheerst is het ook goed om de eerdere woorden ook af en toe op te halen.
Ook effectief is het leren van de woorden en tegelijkertijd te bewegen. Door te bewegen wordt die plek in je hersenen waar je voor het grootste deel mee leert geactiveerd. Bijvoorbeeld constant overgooien met een bal, touwtjespringen, trampolinespringen. Dagelijks een stuk wandelen helpt ook beter te leren. Ze missen nu ook de dagelijkse fietstocht.
En vergeet ook niet de impact van het thuiswerken nu. Het is voor de meeste kinderen minder effectief om zo lesstof tot zich te krijgen. Het beklijft minder.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 20 januari 2021 om 07:20
woensdag 20 januari 2021 om 07:30
Online onderwijs is echt enorm lastig. Ik zie het bij mijn eigen kinderen gebeuren. Mijn dochter zit in de tweede en gaat nu, op aanraden van school, naar de noodopvang. Ondanks hulp met plannen verzoop ze in de online wereld van het lesgeven en miste de ene les na de andere (terwijl ze daarvoor prima resultaten had en altijd aanwezig was). We kijken nu of het op school in een lokaal zonder afleiding beter gaat.
Ik merk ook dat het onderwijs totaal anders is nu het online is. Zo zijn er enorm veel praktijkopdrachten. Mijn dochter vindt die opdrachten heel leuk om te doen, maar het wordt haar nu te veel. Voor alle opdrachten moet worden samengewerkt en online contact gezocht worden. Ik vind wat dat betreft dat school echt veel verwacht van leerlingen van 12-13 jaar.
Zelf heb ik in de laatste week ook al twee afspraken gemist, omdat ik ze domweg vergeten was (dat overkomt mij normaal zelden) en ik ben een volwassene met jaren ervaring, die weet hoe ze een agenda moet bijhouden.
Ik hoop echt dat de scholen weer snel open gaan! (Maar vrees voor het VO het ergste..)
Ik merk ook dat het onderwijs totaal anders is nu het online is. Zo zijn er enorm veel praktijkopdrachten. Mijn dochter vindt die opdrachten heel leuk om te doen, maar het wordt haar nu te veel. Voor alle opdrachten moet worden samengewerkt en online contact gezocht worden. Ik vind wat dat betreft dat school echt veel verwacht van leerlingen van 12-13 jaar.
Zelf heb ik in de laatste week ook al twee afspraken gemist, omdat ik ze domweg vergeten was (dat overkomt mij normaal zelden) en ik ben een volwassene met jaren ervaring, die weet hoe ze een agenda moet bijhouden.
Ik hoop echt dat de scholen weer snel open gaan! (Maar vrees voor het VO het ergste..)
woensdag 20 januari 2021 om 07:36
Hartelijk bedankt voor je uitgebreide tips! Ik ga de flitskaartjes met haar bespreken.suzyqfive schreef: ↑20-01-2021 00:30Nog een docent VO hier.
Ik zou vaste momenten afspreken voor het leerwerk. Niet te laat op de dag maar na het normale schoolwerk wel even een pauze om de schooldag te verwerken.
Laat haar opschrijven wat ze moet doen en haal voor het leren de telefoon, bespreek ook op een rustig moment dat de telefoon weer gebruikt kan worden als het leerwerk gedaan is.
En verder: laat het los. Help haar herinneren, vraag of ze hulp nodig heeft en laat het daarbij.
En nog een tip: als ze nu alles digitaal leert kan dat juist een struikelblok zijn. Schrijven is veel effectiever dan typen.
Ze zou woorden en grammaticale zinnen met flitskaarten kunnen leren.
Maak kleine kaartjes waarop ze zelf aan de ene kant het Nederlands en de andere kant het Engels schrijft. En dan leren.
Dit werkt ook goed voor vakken als aardrijkskunde en biologie. Alleen schrijf je dan vragen en begrippen aan de ene kant het antwoord en uitleg aan de andere kant.
Op flashcards.NL staat wel een uitleg.
En omdat Engels natuurlijk er vanuit gaat in H5 dat je de woorden en grammatica van H1 t/m H4 beheerst is het ook goed om de eerdere woorden ook af en toe op te halen.
Ook effectief is het leren van de woorden en tegelijkertijd te bewegen. Door te bewegen wordt die plek in je hersenen waar je voor het grootste deel mee leert geactiveerd. Bijvoorbeeld constant overgooien met een bal, touwtjespringen, trampolinespringen. Dagelijks een stuk wandelen helpt ook beter te leren. Ze missen nu ook de dagelijkse fietstocht.
En vergeet ook niet de impact van het thuiswerken nu. Het is voor de meeste kinderen minder effectief om zo lesstof tot zich te krijgen. Het beklijft minder.
woensdag 20 januari 2021 om 07:50
Het is ook heel belangrijk dat kinderen zelf ontdekken welke manier van leren bij hen past. Bij mij vroeger hielp opschrijven en hardop leren, maar voor mijn middelste twee kinderen werkt Quizlet.nl goed (en flitskaarten bijvoorbeeld weer totaal niet).
Dus dat is mijn tip. Bied je kind een aantal methodes aan (dat leren ze als het goed is ook op school) en laat ze ervaren wat het beste voor hen werkt (dat verschilt namelijk erg per persoon).
Wat ik bij dochter doe is elke dag een planning maken en dan de leerstof in kleine happen verdelen. Het leren doet ze zelf, maar ik moet haar er nog wel aan herinneren (ook dit verschilt enorm per kind).
Dus dat is mijn tip. Bied je kind een aantal methodes aan (dat leren ze als het goed is ook op school) en laat ze ervaren wat het beste voor hen werkt (dat verschilt namelijk erg per persoon).
Wat ik bij dochter doe is elke dag een planning maken en dan de leerstof in kleine happen verdelen. Het leren doet ze zelf, maar ik moet haar er nog wel aan herinneren (ook dit verschilt enorm per kind).
