Kinderen
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden in kraamtijd
zaterdag 26 december 2020 om 15:36
zaterdag 26 december 2020 om 15:38
Getver nee.
Ik vind andersom trouwens wel dat jonge ouders zelf ook hele gekke dingen zeggen.
'nou, Peter had de luier verschoond en deze jongen gaat veel dames heel blij maken, er hangt nogal wat hoor!' (baby van een paar weken oud)
Whyyyy......
zaterdag 26 december 2020 om 15:48
Mijn moeder was bij mijn eerste dochter vooral heel beledigd. Elf jaar geleden nu maar ik kan het zo weer voelen.
Ik was alleenstaand. Dochter was niet gepland, wel gewenst. Na de bevalling met knip en zuignap huilde dochter de hele nacht. Ik was alleen met haar in het ziekenhuis en was al moe van de bevalling. Ik had de nacht na de bevalling dus niet kunnen slapen.
De dag erna was ze wat geel en haar waardes moesten eerst gecheckt worden eer we naar huis mochten. Mijn moeder en haar man waren toen al onderweg, zij dachten dat we smorgens weg mochten. Het werd 16.00.
De verpleegkundige vroeg wat ik wilde en ik gaf aan dat ik thuis meteen een kraamverzorgster wilde om heel even iets te kunnen slapen. Ik moest immers alleen de eerste nacht in.
Anyway, ik kon amper lopen, was moe en wilde slapen. Dochter was inmiddels uitgeput in slaap gevallen en sliep de hele dag.
Moeder en haar man brachten ons naar huis en gingen weer terug naar hun huis. In de avond belde ze me. Woest. Ik gedroeg me niet als nieuwbakken moeder. Het duurde allemaal te lang in het ziekenhuis. Ik deed moeilijk en liep er raar bij. En daar bovenop had baby niet één keer haar ogen geopend. Daar hadden ze dan 180 km voor gereden! Nee, ze had zich dit moment heel anders voor ogen gehad!
Lag ik daar alleen, kapot moe, niet kunnen zitten van de pijn met mijn dag oude baby met mijn hormonen alle kanten op. Wat voelde ik me een mislukking.
Ik was alleenstaand. Dochter was niet gepland, wel gewenst. Na de bevalling met knip en zuignap huilde dochter de hele nacht. Ik was alleen met haar in het ziekenhuis en was al moe van de bevalling. Ik had de nacht na de bevalling dus niet kunnen slapen.
De dag erna was ze wat geel en haar waardes moesten eerst gecheckt worden eer we naar huis mochten. Mijn moeder en haar man waren toen al onderweg, zij dachten dat we smorgens weg mochten. Het werd 16.00.
De verpleegkundige vroeg wat ik wilde en ik gaf aan dat ik thuis meteen een kraamverzorgster wilde om heel even iets te kunnen slapen. Ik moest immers alleen de eerste nacht in.
Anyway, ik kon amper lopen, was moe en wilde slapen. Dochter was inmiddels uitgeput in slaap gevallen en sliep de hele dag.
Moeder en haar man brachten ons naar huis en gingen weer terug naar hun huis. In de avond belde ze me. Woest. Ik gedroeg me niet als nieuwbakken moeder. Het duurde allemaal te lang in het ziekenhuis. Ik deed moeilijk en liep er raar bij. En daar bovenop had baby niet één keer haar ogen geopend. Daar hadden ze dan 180 km voor gereden! Nee, ze had zich dit moment heel anders voor ogen gehad!
Lag ik daar alleen, kapot moe, niet kunnen zitten van de pijn met mijn dag oude baby met mijn hormonen alle kanten op. Wat voelde ik me een mislukking.
zaterdag 26 december 2020 om 15:52
apestaartje30 schreef: ↑26-12-2020 15:48
Lag ik daar alleen, kapot moe, niet kunnen zitten van de pijn met mijn dag oude baby met mijn hormonen alle kanten op. Wat voelde ik me een mislukking.
zaterdag 26 december 2020 om 15:56
Ik heb dus nog een dag gerookt na mijn positieve test (2e zwangerschap), omdat mijn nichtje jarig was en als ik niet zou roken zou mijn familie meteen door hebben dat ik zwanger waslemoos2 schreef: ↑26-12-2020 13:34Niet zelf maar bij mijn zus. Als direct familielid mocht ik nichtje komen bekijken toen ze pas een paar uur oud was. De verse grootouders wilden net de kamer verlaten om plaats te maken voor de tantes en ooms toen een schoonzus van zus het nodig vond om haar zwangerschap bekend te maken.
Ik vond dat zó onbeschoft. Zoiets als je theatraal staan te verloven op andermans bruiloft.
Ok, ik was ook echt pas nét zwanger en heb vervolgens niet meer gerookt tot 2 dagen na de bevalling (
) maar vind het nog steeds een rare actie van mezelf. Maar ik wilde ook echt niet de aandacht van een jarig klein meisje stelen...
zaterdag 26 december 2020 om 16:00
Oh en ik heb zelf na de geboorte van de oudste gezegd dat ik blij was dat hij niet uit mijn zicht was geweest, omdat ik anders niet had geloofd dat het mijn kind was... Ok, hij was echt bijna lichtgevend wit met witblond haar en blauwe ogen (en ik vrij donker getint) maar hij is 2 druppels water als zijn vader 
zaterdag 26 december 2020 om 16:02
Oma van een prachtig, maar gezien de huidskleur van haar vader licht uitgevallen baby’tje: “Gelukkig, je ziet er niks van!”
(Daar heeft verder niemand van de familie meer contact mee.)
dg2015 wijzigde dit bericht op 26-12-2020 16:09
0.15% gewijzigd
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 26 december 2020 om 16:12
Sow, een oma die ef doet alsof het om haar gaat!apestaartje30 schreef: ↑26-12-2020 15:48Mijn moeder was bij mijn eerste dochter vooral heel beledigd. Elf jaar geleden nu maar ik kan het zo weer voelen.
Ik was alleenstaand. Dochter was niet gepland, wel gewenst. Na de bevalling met knip en zuignap huilde dochter de hele nacht. Ik was alleen met haar in het ziekenhuis en was al moe van de bevalling. Ik had de nacht na de bevalling dus niet kunnen slapen.
De dag erna was ze wat geel en haar waardes moesten eerst gecheckt worden eer we naar huis mochten. Mijn moeder en haar man waren toen al onderweg, zij dachten dat we smorgens weg mochten. Het werd 16.00.
De verpleegkundige vroeg wat ik wilde en ik gaf aan dat ik thuis meteen een kraamverzorgster wilde om heel even iets te kunnen slapen. Ik moest immers alleen de eerste nacht in.
Anyway, ik kon amper lopen, was moe en wilde slapen. Dochter was inmiddels uitgeput in slaap gevallen en sliep de hele dag.
Moeder en haar man brachten ons naar huis en gingen weer terug naar hun huis. In de avond belde ze me. Woest. Ik gedroeg me niet als nieuwbakken moeder. Het duurde allemaal te lang in het ziekenhuis. Ik deed moeilijk en liep er raar bij. En daar bovenop had baby niet één keer haar ogen geopend. Daar hadden ze dan 180 km voor gereden! Nee, ze had zich dit moment heel anders voor ogen gehad!
Lag ik daar alleen, kapot moe, niet kunnen zitten van de pijn met mijn dag oude baby met mijn hormonen alle kanten op. Wat voelde ik me een mislukking.
Hier duidelijk en meermaals uitgesproken dat bij thuiskomst uit ziekenhuis ik absoluut niet wilde dat mijn ouders (of wie dan ook) in ons huis zouden zijn bij aankomst. We wilden als nieuwe gezin de baby eerst voorstellen aan hond, huis, eigen kamertje. Zelf acclimatiseren. En vervolgens zouden we telefonisch laten weten wanneer eerste bezoek welkom zou zijn.
Nou, dat was toch wel echt onvoorstelbaar. Heb moeten praten als brugman. Je wil niet weten hoe gestressed ik was ver voor de bevalling omdat ik ouders heb die graag over mijn grenzen heen walsen en ik bang was dat ze dat nu weer zouden doen. Man zei dagelijks: als ze het maar uit hun hoofd laten! En ik bracht de boodschap wekelijks en op het laatst dagelijks over zo zeer was dit punt voor mij/ ons van belang. Maar in hun visie zouden oma en opa toch zeker wel in ons huis mogen zijn om de deur open te maken en kleinkind in ontvangst te nemen??
Ook hadden mijn ouders onderling onenigheid omdat wij hadden aangegeven dat oma’s en opa elke dag welkom waren voor een kijkje in de kraamweek echter wel graag gepland en rekening houdende met ritme nieuwe mama en baby.
Nou, dat was toch ook echt weer iets onvoorstelbaars. In hun “omgeving” zaten oma’s en opa’s de hele dag op de bank in huis van het nieuwe gebroed. Ochtend aankomst, avond vertrek. Bedenk daarbij dat mijn ouders graag bediend worden. Niet dat ze veeleisend waren voor wat betreft uitgebreid gebak, koek, drank. Maar toch, geen hulp of ondersteuning aan de nieuwe ouders, wel zittend op de bank voorzien worden van drank en spijs.
zaterdag 26 december 2020 om 16:20
Schoonmoeder meldt blij dat ik in ieder geval een mooie baby had over gehouden aan eindeloos lange bevalling. Gelukkig zei ander familielid meteen dat de baby ook schitterend was geweest na korte bevalling. Dezelfde schoonmoeder vroeg zich of vrouwen tegenwoordig zulke lastige bevalling hadden omdat ze aan de pil waren...Ik lag nog uit te puffen van twee etmalen zonder slaap en de heftige bevalling.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 26 december 2020 om 16:23
Ik was bij de bevalling van mijn oudste nichtje en zou daar een paar dagen komen helpen. Een paar uur na de bevalling kwam de moeder van mijn schoonzusje op kraamvisite en die begon haar kersverse kleindochter meteen uit te kleden ... groot feest toen ze een mongolenvlek boven haar billetjes vondSurebaby schreef: ↑26-12-2020 15:29Ik ben van gemengde afkomst en een tante en wat andere oudere dames van man zijn familie kwamen naar de baby kijken.
Baby was een beetje licht van kleur en het gesprek bleef maar over de huidskleur gaan.
Ik was niet zo scherp en meldde om de 1 of andere reden dat je naar de nagelriempjes kunt kijken en dat het verhaal is dat je dan de uiteindelijke huidskleur kunt zien.
De leesbrillen werden erbij gehaald en de handjes bestudeerd.
Het hele bezoek ging verder over de huidskleur.
Het meest grappige
(het was echt 'met' lachen, diegene had zelf achteraf ook wel door dat het een uitzonderlijke domme opmerking was) was dat ze iemand hoopte dat de baby later een Surinaams accent zou krijgen.
Dat leek ze wel leuk op feestjes.
Heel vreemd bezoek.
Ze informeerde verder helemaal niet naar hoe de bevalling was verlopen en hoe haar dochter zich voelde. Het ging alleen maar over hoe leuk Indisch haar kleindochter eruit zou gaan zien. Tsja.
zaterdag 26 december 2020 om 16:30
Mijn jongste had ook zo'n mongolenvlek maar ziet er hooguit uit alsof ze op vakantie is geweestyette schreef: ↑26-12-2020 16:23Ik was bij de bevalling van mijn oudste nichtje en zou daar een paar dagen komen helpen. Een paar uur na de bevalling kwam de moeder van mijn schoonzusje op kraamvisite en die begon haar kersverse kleindochter meteen uit te kleden ... groot feest toen ze een mongolenvlek boven haar billetjes vond
niks geen tintje hoor.
zaterdag 26 december 2020 om 16:36
Wat verschrikkelijkapestaartje30 schreef: ↑26-12-2020 15:48Mijn moeder was bij mijn eerste dochter vooral heel beledigd. Elf jaar geleden nu maar ik kan het zo weer voelen.
Ik was alleenstaand. Dochter was niet gepland, wel gewenst. Na de bevalling met knip en zuignap huilde dochter de hele nacht. Ik was alleen met haar in het ziekenhuis en was al moe van de bevalling. Ik had de nacht na de bevalling dus niet kunnen slapen.
De dag erna was ze wat geel en haar waardes moesten eerst gecheckt worden eer we naar huis mochten. Mijn moeder en haar man waren toen al onderweg, zij dachten dat we smorgens weg mochten. Het werd 16.00.
De verpleegkundige vroeg wat ik wilde en ik gaf aan dat ik thuis meteen een kraamverzorgster wilde om heel even iets te kunnen slapen. Ik moest immers alleen de eerste nacht in.
Anyway, ik kon amper lopen, was moe en wilde slapen. Dochter was inmiddels uitgeput in slaap gevallen en sliep de hele dag.
Moeder en haar man brachten ons naar huis en gingen weer terug naar hun huis. In de avond belde ze me. Woest. Ik gedroeg me niet als nieuwbakken moeder. Het duurde allemaal te lang in het ziekenhuis. Ik deed moeilijk en liep er raar bij. En daar bovenop had baby niet één keer haar ogen geopend. Daar hadden ze dan 180 km voor gereden! Nee, ze had zich dit moment heel anders voor ogen gehad!
Lag ik daar alleen, kapot moe, niet kunnen zitten van de pijn met mijn dag oude baby met mijn hormonen alle kanten op. Wat voelde ik me een mislukking.
Krijg er gewoon buikpijn van als ik het alleen al lees.
zaterdag 26 december 2020 om 16:38
Ik dacht even dat niemand iets geks had gezegd, maar er komt door de verhalen in dit topic van alles naar boven 
Naast een oma die zich heeft misdragen was de opmerking van stiefmoeder ook briljant. Deen dag na de bevalling van de eerste kwam er out of the blue een opmerking over mijn ‘uitgelubberde muts’ (jup, die woorden) die nooit meer zou herstellen. Heel apart.
Naast een oma die zich heeft misdragen was de opmerking van stiefmoeder ook briljant. Deen dag na de bevalling van de eerste kwam er out of the blue een opmerking over mijn ‘uitgelubberde muts’ (jup, die woorden) die nooit meer zou herstellen. Heel apart.
zaterdag 26 december 2020 om 16:46
Och wat lief al die knuffels! 
Het gaat inmiddels goed met ons!
Maar dat eenzame gevoel, dat gevoel dat je totaal niet aan je moeders verwachtingen kan voldoen heeft me doen besluiten het contact te verbreken. Nog een aantal jaar na geboorte dochter en mede dankzij therapie, dat wel. Niet omdat ik haat koester, meer uit zelfbescherming.
Ik ben nu 38, heb in de tussentijd een diploma, rijbewijs en goed betaalde baan behaald en gekregen. En dikke schijt aan wat anderen denken.
En.....sinds vier maanden dochter nummer twee. Via een donor. Met een kraamtijd die compleet anders was dan de eerste. Eén grote roze wolk en volledig relaxed. Dus over deze week geen opmerkingen voor op dit topic.
Ik vind het overigens wel schokkend hoeveel mensen gekke opmerkingen hebben gekregen. Man man, ik hoopte dat het niet vaak voor zou komen.
Het gaat inmiddels goed met ons!
Maar dat eenzame gevoel, dat gevoel dat je totaal niet aan je moeders verwachtingen kan voldoen heeft me doen besluiten het contact te verbreken. Nog een aantal jaar na geboorte dochter en mede dankzij therapie, dat wel. Niet omdat ik haat koester, meer uit zelfbescherming.
Ik ben nu 38, heb in de tussentijd een diploma, rijbewijs en goed betaalde baan behaald en gekregen. En dikke schijt aan wat anderen denken.
En.....sinds vier maanden dochter nummer twee. Via een donor. Met een kraamtijd die compleet anders was dan de eerste. Eén grote roze wolk en volledig relaxed. Dus over deze week geen opmerkingen voor op dit topic.
Ik vind het overigens wel schokkend hoeveel mensen gekke opmerkingen hebben gekregen. Man man, ik hoopte dat het niet vaak voor zou komen.
zaterdag 26 december 2020 om 16:47
Ik ben 1 van een tweeling. Ik moest naar een ziekenhuis in andere stad. Broer bleef met mam in eigen stad. Ik weet de details niet maar er waren zorgen of ik het zou redden.
Mijn oma (mijn moeders schoonmoeder) tegen mijn moeder toen moeder verdrietig was: 'ach, je hebt er toch nog 1?'
Die relatie is niet meer goedgekomen.
Mijn oma (mijn moeders schoonmoeder) tegen mijn moeder toen moeder verdrietig was: 'ach, je hebt er toch nog 1?'
Die relatie is niet meer goedgekomen.
zaterdag 26 december 2020 om 16:49
Soms best ingewikkeld al die verschillende cultureel bepaalde dingen, als je daarvan niet op de hoogte bent.yette schreef: ↑26-12-2020 16:23Ik was bij de bevalling van mijn oudste nichtje en zou daar een paar dagen komen helpen. Een paar uur na de bevalling kwam de moeder van mijn schoonzusje op kraamvisite en die begon haar kersverse kleindochter meteen uit te kleden ... groot feest toen ze een mongolenvlek boven haar billetjes vond
Zo keek ik ooit mijn ogen uit, had niets met kraamtijd te maken dus off-topic, maar wel met klein kind van 1,5 jaar.
Een onbekende Marrokkaanse dame die met mij in (wat langer) gesprek was, kind bewonderde, kind oppakte en knuffelde en kind kuste op wangetje.
Nu heb ik niets, maar dan ook echt helemaal niets, met kussen en al helemaal niet een vreemde mijn kind. Toch werd ik op een of andere manier niet boos, want vond het eerder aandoenlijk.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 26-12-2020 16:58
0.04% gewijzigd
zaterdag 26 december 2020 om 16:52
Prachtig dat jij iets wat ooit droevig begon op zo’n krachtige manier hebt weten om te buigen tot zo’n positief einde! Hulde!apestaartje30 schreef: ↑26-12-2020 16:46Och wat lief al die knuffels!
Het gaat inmiddels goed met ons!
Maar dat eenzame gevoel, dat gevoel dat je totaal niet aan je moeders verwachtingen kan voldoen heeft me doen besluiten het contact te verbreken. Nog een aantal jaar na geboorte dochter en mede dankzij therapie, dat wel. Niet omdat ik haat koester, meer uit zelfbescherming.
Ik ben nu 38, heb in de tussentijd een diploma, rijbewijs en goed betaalde baan behaald en gekregen. En dikke schijt aan wat anderen denken.
En.....sinds vier maanden dochter nummer twee. Via een donor. Met een kraamtijd die compleet anders was dan de eerste. Eén grote roze wolk en volledig relaxed. Dus over deze week geen opmerkingen voor op dit topic.
Ik vind het overigens wel schokkend hoeveel mensen gekke opmerkingen hebben gekregen. Man man, ik hoopte dat het niet vaak voor zou komen.
zaterdag 26 december 2020 om 16:54
Mijn dochter heeft helemaal geen uitheems bloed, maar ze werd wel enthousiast gepigmenteerd geboren en had dus ook een mongolenvlek. Dat heeft nog voor heel wat pijnlijke momenten gezorgd bij het CByette schreef: ↑26-12-2020 16:23Ik was bij de bevalling van mijn oudste nichtje en zou daar een paar dagen komen helpen. Een paar uur na de bevalling kwam de moeder van mijn schoonzusje op kraamvisite en die begon haar kersverse kleindochter meteen uit te kleden ... groot feest toen ze een mongolenvlek boven haar billetjes vond
zaterdag 26 december 2020 om 16:59
Wat een verhalen allemaal zeg!
Een aantal uur na de bevalling kwam mijn schoonbroertje met zijn vriendin (toen nog 16). Een lieve meid met wie ik het jaren later nog goed kan vinden.
Soms kan ze een beetje betweterig zijn, ik zal nooit meer vergeten dat ze bij binnenkomst goed naar me keek en zei: 'Die buik blijft nog heel dik he?!'
Gelukkig was ik ontzettend moe van de bevalling en had ik niet de energie om er iets van te zeggen, maar ik vergeet het nooit meer. De timing was slecht:)
Een aantal uur na de bevalling kwam mijn schoonbroertje met zijn vriendin (toen nog 16). Een lieve meid met wie ik het jaren later nog goed kan vinden.
Soms kan ze een beetje betweterig zijn, ik zal nooit meer vergeten dat ze bij binnenkomst goed naar me keek en zei: 'Die buik blijft nog heel dik he?!'
Gelukkig was ik ontzettend moe van de bevalling en had ik niet de energie om er iets van te zeggen, maar ik vergeet het nooit meer. De timing was slecht:)
zaterdag 26 december 2020 om 17:08
zaterdag 26 december 2020 om 17:13
-Rosings- schreef: ↑26-12-2020 16:47Ik ben 1 van een tweeling. Ik moest naar een ziekenhuis in andere stad. Broer bleef met mam in eigen stad. Ik weet de details niet maar er waren zorgen of ik het zou redden.
Mijn oma (mijn moeders schoonmoeder) tegen mijn moeder toen moeder verdrietig was: 'ach, je hebt er toch nog 1?'
Die relatie is niet meer goedgekomen.
Damn wat een schoonloeder!
Hier belde schoonmoeder de dag na het eerste kraambezoek mijn man op om vervolgens eindeloos te foeteren over mijn ongehoorde gedrag. Hoe durfde ik me af te vragen of ze haar handen had gewassen voor ze aan de baby zat? (Dit was overigens al in corona-tijd). Hoe waagde ik het om zo te KIJKEN toen zij de baby vasthield? Dat had zij werkelijk nooit gedaan.
Na het tweede bezoek ging het net zo: hoe kon ik man met al het werk in huis opschepen? En het derde. Was erg vermoeiend.
Daarbij viel mijn moeder, die snel mijn broer had gebeld ‘Botanietje is bevallen van een dochter!’, in het niet.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
