Kinderen
alle pijlers
Schelden eigen kind
donderdag 12 augustus 2021 om 11:25
Ik zit met het volgende.
Kind, bijna 7 jaar, gebruikt veel scheldwoorden door de dag heen.
Vader is een klojo, soms moet iemand zijn bek houden en ga zo maar door.
Het lastige is dat we het er niet af krijgen. We hebben met behulp van een therapeut al wel dingen geprobeerd.
Negeren werkt niet, consequenties stellen als in dingen afpakken werken ook niet.
Hoe erg hij het ook vindt dat zijn favoriete speelgoed wordt afgepakt, het lijkt wel als vanzelf te gaan dat die woorden uit zijn mond komen.
We hebben het geprobeerd met een positieve benadering, zoals als je de hele middag alleen maar normale woorden gebruikt en geen scheldwoorden dan vinden we dat super knap en krijg je een lekker ijsje.
Ik moet er wel bij zeggen dat kind een diagnose heeft gekregen die onder de noemer autisme valt. Kind is vanaf jongs af aan al erg snel gefrustreerd.
Ik hoop hier ervaringen te lezen en tips te krijgen, want ik zit er midden in, dus mijn blik is al aardig gekleurd.
Kind, bijna 7 jaar, gebruikt veel scheldwoorden door de dag heen.
Vader is een klojo, soms moet iemand zijn bek houden en ga zo maar door.
Het lastige is dat we het er niet af krijgen. We hebben met behulp van een therapeut al wel dingen geprobeerd.
Negeren werkt niet, consequenties stellen als in dingen afpakken werken ook niet.
Hoe erg hij het ook vindt dat zijn favoriete speelgoed wordt afgepakt, het lijkt wel als vanzelf te gaan dat die woorden uit zijn mond komen.
We hebben het geprobeerd met een positieve benadering, zoals als je de hele middag alleen maar normale woorden gebruikt en geen scheldwoorden dan vinden we dat super knap en krijg je een lekker ijsje.
Ik moet er wel bij zeggen dat kind een diagnose heeft gekregen die onder de noemer autisme valt. Kind is vanaf jongs af aan al erg snel gefrustreerd.
Ik hoop hier ervaringen te lezen en tips te krijgen, want ik zit er midden in, dus mijn blik is al aardig gekleurd.
vrijdag 13 augustus 2021 om 17:31
Mijn kind zegt ook wel eens dat wij rotouders zijn. Dat het gaat verhuizen.
Ik heb al eens voorgesteld dat ik een knapzakje vul met een pakje appelsap, een Snickers, een zaklampje en een wegenkaart.
Dat zijn toch helemaal niet de scheldwoorden die ik bedoel.
Ik zie een kind voor me dat de boel bij elkaar vloekt, asociaal tiert en schelden kan als een ouwe. En ouders die ernaast staan, hun schouders optrekken en lachen of juist meetieren.
Ik heb al eens voorgesteld dat ik een knapzakje vul met een pakje appelsap, een Snickers, een zaklampje en een wegenkaart.
Dat zijn toch helemaal niet de scheldwoorden die ik bedoel.
Ik zie een kind voor me dat de boel bij elkaar vloekt, asociaal tiert en schelden kan als een ouwe. En ouders die ernaast staan, hun schouders optrekken en lachen of juist meetieren.
vrijdag 13 augustus 2021 om 17:34
Ttroeteltje schreef: ↑13-08-2021 17:16Wickedwitch, jij gaat meteen lijnrecht aan de andere kant van de lineaal zitten om een statement te maken.
Ik vind de voorbips en de chips uitspraken eerder lachwekkend dan om serieus te nemen.
Maar om nou als volwassene geen tegengas te geven wanneer je kind tierend en vloekend voor je staat en en misschien zelfs om te lachen…neuh, dat is wat mij betreft een duidelijk signaal over komaf.
….en laat ik nou uit een keurig en welgesteld gezin komen waar “ grutjes” en “ bips” en “ verdorie “ het ergste waren wat er gezegd werd. Als tiener schrok ik me wild toen ik op de middelbare school kwam maar binnen twee weken vloekte ik zelf als een bootwerker omdat ik het super stoer vond. Vervelende situaties laten zich nu eenmaal het beste omschrijven als “ zwaar kut” en niet als “ Grutjes wat naar nou”.
vrijdag 13 augustus 2021 om 17:36
Oh, dat heb ik ook wel eens gedaan, meetieren. Dat noemen wij thuis Ruzie. En geloof me, mijn kinderen kunnen nog wat van me leren qua schelden. Maar uiteindelijk praten we het altijd uit, en dan is het weer goed. Ik zie het probleem niet zo hoor.Ttroeteltje schreef: ↑13-08-2021 17:31Mijn kind zegt ook wel eens dat wij rotouders zijn. Dat het gaat verhuizen.
Ik heb al eens voorgesteld dat ik een knapzakje vul met een pakje appelsap, een Snickers, een zaklampje en een wegenkaart.
Dat zijn toch helemaal niet de scheldwoorden die ik bedoel.
Ik zie een kind voor me dat de boel bij elkaar vloekt, asociaal tiert en schelden kan als een ouwe. En ouders die ernaast staan, hun schouders optrekken en lachen of juist meetieren.
Dreigen mijn kinderen weg te sturen met een knapzak heb ik dan weer nooit gedaan, dat leek me nogal bedreigend overkomen. En zo heeft iedereen zijn ideeën over beschaafd opvoeden zal ik maar zeggen.
vrijdag 13 augustus 2021 om 17:39
TO, ik denk ook dat je de diagnose leidend moet laten zijn in jullie aanpak.
Als hij overprikkeld raakt, heeft hij zichzelf niet meer onder controle. Ik zou zoveel mogelijk proberen de oorzaak aan te pakken ipv het symptoom. (Ik snap dat dat niet altijd kan)
Mijn zoon, wordt nog getest op ASS, is nu 9 en heeft veel minder woedeaanvallen dan vroeger. En als hij ze heeft, trekt hij zich inmiddels het liefst even terug. Zijn manier om te deescaleren. Iedereen moet hem dan even met rust laten. Misschien kan je met je zoon op een rustig moment praten over andere manieren om zijn woede/overprikkeling te uiten (zonder hem te veroordelen). En aan hem vragen hoe jij hem op zo’n moment kan helpen.
Toen mijn zoon jonger was, heeft hij ook veel gevloekt. Maar dat vond hij volgens mij vooral interessant. Was niet omdat hij de controle over zichzelf verloor. Negeren hielp niet, dus toen zijn wij ook begonnen met een vloekenpotje. Ook wij als ouders moesten bijdragen als we vloekten. Van het geld kochten we in het weekend iets lekkers. Van de bakker, de ijsboer, etc. Het vloeken was snel over
. Heb hem nog wel eens geprobeerd over te halen om te vloeken omdat ik zin in een ijsje had, maar dan kreeg ik alleen een big smile en hield hij zijn tanden stevig op elkaar.
Als hij overprikkeld raakt, heeft hij zichzelf niet meer onder controle. Ik zou zoveel mogelijk proberen de oorzaak aan te pakken ipv het symptoom. (Ik snap dat dat niet altijd kan)
Mijn zoon, wordt nog getest op ASS, is nu 9 en heeft veel minder woedeaanvallen dan vroeger. En als hij ze heeft, trekt hij zich inmiddels het liefst even terug. Zijn manier om te deescaleren. Iedereen moet hem dan even met rust laten. Misschien kan je met je zoon op een rustig moment praten over andere manieren om zijn woede/overprikkeling te uiten (zonder hem te veroordelen). En aan hem vragen hoe jij hem op zo’n moment kan helpen.
Toen mijn zoon jonger was, heeft hij ook veel gevloekt. Maar dat vond hij volgens mij vooral interessant. Was niet omdat hij de controle over zichzelf verloor. Negeren hielp niet, dus toen zijn wij ook begonnen met een vloekenpotje. Ook wij als ouders moesten bijdragen als we vloekten. Van het geld kochten we in het weekend iets lekkers. Van de bakker, de ijsboer, etc. Het vloeken was snel over
. Heb hem nog wel eens geprobeerd over te halen om te vloeken omdat ik zin in een ijsje had, maar dan kreeg ik alleen een big smile en hield hij zijn tanden stevig op elkaar.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 13-08-2021 17:49
0.59% gewijzigd
vrijdag 13 augustus 2021 om 17:44
vrijdag 13 augustus 2021 om 20:58
@horizon, dat lijkt me een heel interessant boek, ik ga hem lezen, bedankt!
Ik probeer inderdaad naderhand rustig de situatie te bespreken, zonder te veroordelen.
Ik leg kort uit hoe ik me daar bij voel en we gaan weer over tot de orde van de dag.
We hebben via ouderbegeleiding wel aardig wat handvaten gekregen inmiddels.
Wat fijn dat jouw zoon minder woedeaanvallen heeft, dat is fijn en hoopvol om te horen.
@Lady voldemort, fijn om te lezen dat het beter is geworden met de jaren, dat geeft mij moed
@Redballoon, heftig zeg, dat je er zoveel last van hebt gehad. En als er nu dan een keer klootzak richting je man uitkomt, dan doe je het naar mijn mening heel knap.
Als de dingen heftig bij je binnenkomen, dan is het beheersen ervan een stuk lastiger dan bij iemand bij wie alles minder heftig binnenkomt.
Ik vind het vooral lastig dat zoon zo ontploft om het minste of geringste.
Wij sturen hem niet naar zijn kamer, maar als hij afgekoeld is praat ik wel even neutraal na.
@sprokkelientje, welke medicatie weten we nog niet. We hebben over 4 weken een afspraak met een kinderpsychiater.
Bedankt allen, ik voel me er echt beter bij dat er herkenbaarheid is en dat ik niet veroordeeld word
Soms voel je je alleen staan met dit soort dingen, maar dit topic heeft mij echt goed gedaan.
Ik probeer inderdaad naderhand rustig de situatie te bespreken, zonder te veroordelen.
Ik leg kort uit hoe ik me daar bij voel en we gaan weer over tot de orde van de dag.
We hebben via ouderbegeleiding wel aardig wat handvaten gekregen inmiddels.
Wat fijn dat jouw zoon minder woedeaanvallen heeft, dat is fijn en hoopvol om te horen.
@Lady voldemort, fijn om te lezen dat het beter is geworden met de jaren, dat geeft mij moed
@Redballoon, heftig zeg, dat je er zoveel last van hebt gehad. En als er nu dan een keer klootzak richting je man uitkomt, dan doe je het naar mijn mening heel knap.
Als de dingen heftig bij je binnenkomen, dan is het beheersen ervan een stuk lastiger dan bij iemand bij wie alles minder heftig binnenkomt.
Ik vind het vooral lastig dat zoon zo ontploft om het minste of geringste.
Wij sturen hem niet naar zijn kamer, maar als hij afgekoeld is praat ik wel even neutraal na.
@sprokkelientje, welke medicatie weten we nog niet. We hebben over 4 weken een afspraak met een kinderpsychiater.
Bedankt allen, ik voel me er echt beter bij dat er herkenbaarheid is en dat ik niet veroordeeld word
Soms voel je je alleen staan met dit soort dingen, maar dit topic heeft mij echt goed gedaan.
vrijdag 13 augustus 2021 om 21:48
LoveFlowers schreef: ↑13-08-2021 20:58@horizon, dat lijkt me een heel interessant boek, ik ga hem lezen, bedankt!
Ik probeer inderdaad naderhand rustig de situatie te bespreken, zonder te veroordelen.
Ik leg kort uit hoe ik me daar bij voel en we gaan weer over tot de orde van de dag.
We hebben via ouderbegeleiding wel aardig wat handvaten gekregen inmiddels.
Wat fijn dat jouw zoon minder woedeaanvallen heeft, dat is fijn en hoopvol om te horen.
@Lady voldemort, fijn om te lezen dat het beter is geworden met de jaren, dat geeft mij moed
@Redballoon, heftig zeg, dat je er zoveel last van hebt gehad. En als er nu dan een keer klootzak richting je man uitkomt, dan doe je het naar mijn mening heel knap.
Als de dingen heftig bij je binnenkomen, dan is het beheersen ervan een stuk lastiger dan bij iemand bij wie alles minder heftig binnenkomt.
Ik vind het vooral lastig dat zoon zo ontploft om het minste of geringste.
Wij sturen hem niet naar zijn kamer, maar als hij afgekoeld is praat ik wel even neutraal na.
@sprokkelientje, welke medicatie weten we nog niet. We hebben over 4 weken een afspraak met een kinderpsychiater.
Bedankt allen, ik voel me er echt beter bij dat er herkenbaarheid is en dat ik niet veroordeeld word
Soms voel je je alleen staan met dit soort dingen, maar dit topic heeft mij echt goed gedaan.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 13 augustus 2021 om 22:24
Lady*Voldemort schreef: ↑13-08-2021 17:36Oh, dat heb ik ook wel eens gedaan, meetieren. Dat noemen wij thuis Ruzie. En geloof me, mijn kinderen kunnen nog wat van me leren qua schelden. Maar uiteindelijk praten we het altijd uit, en dan is het weer goed. Ik zie het probleem niet zo hoor.
Dreigen mijn kinderen weg te sturen met een knapzak heb ik dan weer nooit gedaan, dat leek me nogal bedreigend overkomen. En zo heeft iedereen zijn ideeën over beschaafd opvoeden zal ik maar zeggen.
Dreigen weg te sturen deed ik ook niet, maar ik heb een puber wel eens aangeboden te helpen koffers pakken toen hij voorstelde dat hij nog eens erg zou lopen.
Moesten we meteen allebei heel erg lachen.
zaterdag 14 augustus 2021 om 08:38
Mijn moeder heeft mij letterlijk weleens met mijn koffertje op de trap gezet " kuteikels. Ik wil niet meer bij jullie wonen "
Ik was toen echt nog jong en weet het nog zo letterlijk omdat het daarna nog zooooo vaak verteld is.
Zat ik te bleren en te dreigen dat ik weg zou lopen " de wijde wereld in"
Maar het bleef stil dus ik bonkte na nog geen 5 minuten weer op de deur met sorry en dat ik toch weer bij ze wilde wonen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 14 augustus 2021 om 08:56
Gefeliciteerd hoor, met je plekje in de hemel. Ik heb smakelijk gelachen om je post, bedankt.tulpje21 schreef: ↑12-08-2021 21:38Vreselijk, ik ben echt tegen vloeken en kan oprecht zeggen dat mn kinderen (7 en 10) nog nooit gevloekt hebben. Tenminste niet waar ik bij was. Hoor het bij hun vriendjes ook niet. Vroeg me dus ook af, bij het lezen van de OP, waar zulke jonge kinderen die woorden vandaan halen. Onze kinderen gaan naar een christelijke school, we zijn zelf ook kerkelijk, dus dat zal wel verschil maken. Onlangs wel een jongetje hier thuis over de vloer uit een ander dorp/school en die vloekte ook flink. Heb toen duidelijk gezegd dat we daar niet van gediend zijn. Stond er wel van te kijken dat zulke woorden uit een jongetje van 7
@TO: ik denk inderdaad dat het je zoon misschien kan helpen als hij leert hoe hij frustratie en/of overprikkeling op een andere manier kan uiten. Heb je het op die manier al eens naar hem benoemd? 'Pietje, je gebruikt worden die ik niet wil horen. Ben je boos/verdrietig/lukt er iets niet?' En dan samen zoeken naar een oplossing in plaats van schelden. Hulp vragen bijvoorbeeld, of even iets rustigs doen op eigen kamer of samen op de bank.
maandag 16 augustus 2021 om 06:46
maandag 16 augustus 2021 om 20:01
Op middelbare begint het pas echt. Daar is “ kanker” een bijvoeglijk naamwoord voor ongeveer alles. Het is kankerkoud vandaag. Die kankersukkel liet z’n gym tas vallen. Kankerveel huiswerk vandaag. Teen gestoten? Kanker! Gestruikeld? Kanker! Zelfs: ik ben kankerverliefd. Het is een toevoeging dat alle betekenis heeft verloren.
maandag 16 augustus 2021 om 20:02
Je hebt geen kinderen begrijp ik?Sharing* schreef: ↑12-08-2021 19:58Wat ik me dan afvraag, en dit is niet als kritiek bedoeld, van wie leert een kind van bijna 7 deze scheldwoorden? Mijn kleinkind geen lieverdje reageert ook snel boos, zijn leefwereld is school, ouders, vriendjes, zwemles, buurvrouw, ijscoman, ik noem maar wat, van geen van allen leert hij deze woorden, hooguit stommerd ofzo.
maandag 16 augustus 2021 om 20:05
Yep. Kanker-KK en helaas ook nog homo favoriete scheldwoorden bij de randdebieljongens zoals mijn dochter ze noemt. Ik hoor haar vrienden en haar wel veel schelden of grof zijn, maar gelukkig niet met deze 2 dingen.Wickedwitch schreef: ↑16-08-2021 20:01Op middelbare begint het pas echt. Daar is “ kanker” een bijvoeglijk naamwoord voor ongeveer alles. Het is kankerkoud vandaag. Die kankersukkel liet z’n gym tas vallen. Kankerveel huiswerk vandaag. Teen gestoten? Kanker! Gestruikeld? Kanker! Zelfs: ik ben kankerverliefd. Het is een toevoeging dat alle betekenis heeft verloren.
dinsdag 17 augustus 2021 om 09:15
cafe-lungo schreef: ↑13-08-2021 09:21Ach tulpje , christelijke mensen doen weer andere dingen .
Denk aan oorlog voeren
zondag 29 augustus 2021 om 00:05
Goedenavond, ik weet niet of iemand nog in dit topic zit. Maar ik vroeg me af wat is de eerste stap om te kijken of er een diagnose is? Waar zit de grens? Mijn moeder denkt dat onze zoontje autisme heeft. Nu vermoed ik dat niet maar denk wel dat hij hooggevoelig is. Echter heb je ook zoveel variaties en ieder kind is anders.
zondag 29 augustus 2021 om 01:21
tulpje21 schreef: ↑13-08-2021 14:00Wij zijn kerkelijk en no way dat wij vloeken met jez** of gv*. Dat kost mij geen enkele moeite om dat niet te doen. Ik heb collega's die om de haverklap jez** roepen als iets misgaat. Ik heb die behoefte niet en hoef me echt niet in te houden. Dus ja, wat roep ik wel, zal heus wel eens kut of kutzooi roepen maar dat is het dan wel. Hoor mn man ook nooit vloeken. Wat zeggen jouw kinderen als iets tegenzit?
Vloeken met ziektes vind ik al helemaal not done.
Ik woon in een kerkelijke omgeving (ben het zelf niet) en ik kan je verzekeren dat de kinderen die het strengst in de leer worden opgevoed de meest uitgebreide vocabulair in scheldwoorden hebben.
maandag 30 augustus 2021 om 17:47
Ik denk dat je je eerst moet afvragen wat de reden is om te kijken of er een diagnose is. Alleen om je moeder kijkt me geen goede redenmommy2014 schreef: ↑29-08-2021 00:05Goedenavond, ik weet niet of iemand nog in dit topic zit. Maar ik vroeg me af wat is de eerste stap om te kijken of er een diagnose is? Waar zit de grens? Mijn moeder denkt dat onze zoontje autisme heeft. Nu vermoed ik dat niet maar denk wel dat hij hooggevoelig is. Echter heb je ook zoveel variaties en ieder kind is anders.
. Overleg met school lijkt me een goede eerste stap. En als je zelf problemen ervaart thuis of je kind ervaart moeilijkheden, dan zou ik naar de huisarts gaan. Jeugdhulp (incl) diagnoses ligt tegenwoordig bij de gemeente, maar kan ook via de huisarts. Het ligt natuurlijk aan welke gemeente je woont, maar ik heb professioneel te maken met diverse gemeentes en ik zou altijd via de huisarts gaan.
En een diagnose kan zeker helpen, maar soms is het ook gewoon fijn om handvatten te krijgen. Dat kan bv ook via een speltherapeute.
Oh en evt testjes op internet invullen kan een eerste indicatie geven of je moeder of jij in de goede richting denken.
En als laatste, hoogsensitief en autisme (en ADHD) hebben natuurlijk allemaal overeen dat deze kinderen prikkelgevoelig zijn. Dus op dat gebied lijken je moeder en jij het eens te zijn
.
maandag 30 augustus 2021 om 20:28
Ben je bekend met de geef me de 5 methode? Daarin wordt soms getekend. Misschien dat dat helpt?LoveFlowers schreef: ↑12-08-2021 11:25Ik zit met het volgende.
Kind, bijna 7 jaar, gebruikt veel scheldwoorden door de dag heen.
Vader is een klojo, soms moet iemand zijn bek houden en ga zo maar door.
Het lastige is dat we het er niet af krijgen. We hebben met behulp van een therapeut al wel dingen geprobeerd.
Negeren werkt niet, consequenties stellen als in dingen afpakken werken ook niet.
Hoe erg hij het ook vindt dat zijn favoriete speelgoed wordt afgepakt, het lijkt wel als vanzelf te gaan dat die woorden uit zijn mond komen.
We hebben het geprobeerd met een positieve benadering, zoals als je de hele middag alleen maar normale woorden gebruikt en geen scheldwoorden dan vinden we dat super knap en krijg je een lekker ijsje.
Ik moet er wel bij zeggen dat kind een diagnose heeft gekregen die onder de noemer autisme valt. Kind is vanaf jongs af aan al erg snel gefrustreerd.
Ik hoop hier ervaringen te lezen en tips te krijgen, want ik zit er midden in, dus mijn blik is al aardig gekleurd.
