Kinderen
alle pijlers
Speelafspraakgekte
woensdag 3 januari 2024 om 10:26
Oudste kind is nog een kleuter maar heeft regelmatig speelafspraakjes. Meestal vind ik het heerlijk, een ander kind over de vloer. Lekker samen spelen, ik hoor ze de hele middag niet, behalve om even wat te drinken of eten, iedereen heeft plezier. Maar soms….
Wat zijn jullie gekste ervaringen met speelafspraakjes? TO begint in de reacties.
Wat zijn jullie gekste ervaringen met speelafspraakjes? TO begint in de reacties.
vrijdag 16 februari 2024 om 00:38
Inderdaad, super ranzig en bij directe buren: inderdaad even een huisje verder lopenMinik schreef: ↑15-02-2024 21:53Nieuw dilemma… buurkind van 5 dat tijdens spelen twee keer naar het toilet gaat. Eerste keer heel het toilet onder de plas, op de bril, onder de bril, op de grond. Alle deuren open. We waren buiten en kind ging even binnen plassen dus ik ontdekte het pas een halfuur later, al die tijd had de buitendeur dus open gestaan, met de verwarming binnen aan… heel irritant. Ik dacht dat kind gewoon naar huis was gegaan om te plassen, maar ging blijkbaar bij ons… Vervolgens tweede keer was ik binnen, kinderen nog buiten. Kind komt binnen: ik moet poepen. Ik zeg: doe maar even thuis (vrijwel naaste buren). Maar kind moest heel nodig dus rende toilet in hier. Ik was aan het stofzuigen en wilde opletten dat het toilet wat ik inmiddels weer schoongemaakt had, wat netter achter zou blijven dan de eerste keer. Maar door het stofzuigen geluid niet goed gehoord, weer alle deuren open, niet doorgespoeld. Kind was alweer buiten. Heeft 100% zeker ook geen handen gewassen.
Ik vind het ranzig, maar wat nu? Eerstvolgende keer dat kind hier binnen komt kan ik kind er wel op aanspreken maar ik twijfel om nu de ouders op de hoogte te stellen. Wat zouden jullie doen? En als je ouders op de hoogte stelt, hoe?
Bij ons ook vaak: zoon heeft een superleuke vriendengroep, maar de laatste paar weken elke woensdag:
Zoon moet om vijf uur thuis zijn, even wat eten en naar sport. Dan komen er in totaal en stuk of vijf achtstegroepers binnen, die ook allemaal een pre sport hap willen... Laatst had ik als lunch wat lekkers gehaald bij de Franse bakker want ik dacht dat zoon met een of twee vrienden zou komen. Blijft zoon vervolgens bij vriendje lunchen, gaat met hem en drie anderen naar de bios en na de film komt dat hele zaakje bij ons.... Eten, naar de wc, water drinken etc en buiten met de voetbal.... Op een gegeven moment ( zoon was al een half uur naar sport) wordt er aangebeld: nog een glaasje water en een wc bezoek...
Wij zijn gelukkig niet het enige huis waar de horde verzamelt, maar toch....
vrijdag 16 februari 2024 om 14:38
Als ze zonodig iets moeten eten voor sport, waarom nemen ze dan overdag niet een extra boterham mee? En na de tijd gewoon thuis eten? Mijn jongere broer kwam ook soms met een horde van zn voetbalteam thuis, maar een glaasje fris en misschien even naar de wc was het hoogst haalbare. Op die leeftijd mogen ze ook zelf wel een beetje "plannen", toch?Ceester schreef: ↑16-02-2024 00:38Inderdaad, super ranzig en bij directe buren: inderdaad even een huisje verder lopen
Bij ons ook vaak: zoon heeft een superleuke vriendengroep, maar de laatste paar weken elke woensdag:
Zoon moet om vijf uur thuis zijn, even wat eten en naar sport. Dan komen er in totaal en stuk of vijf achtstegroepers binnen, die ook allemaal een pre sport hap willen... Laatst had ik als lunch wat lekkers gehaald bij de Franse bakker want ik dacht dat zoon met een of twee vrienden zou komen. Blijft zoon vervolgens bij vriendje lunchen, gaat met hem en drie anderen naar de bios en na de film komt dat hele zaakje bij ons.... Eten, naar de wc, water drinken etc en buiten met de voetbal.... Op een gegeven moment ( zoon was al een half uur naar sport) wordt er aangebeld: nog een glaasje water en een wc bezoek...
Wij zijn gelukkig niet het enige huis waar de horde verzamelt, maar toch....
vrijdag 16 februari 2024 om 17:57
Het erge is: mijn zoon is de enige van de groep die sport op woensdag! Hij moet om vijf uur thuis zijn, half zes weg. Mijn man geeft hem dan wat te eten... De rest zegt: jullie hebben altijd lekker eten, dus ze proberen een graantje mee te pikken. Vaak op woensdag brood van de Franse bakker en zo... Lekkere olijfolie erbij, Frans kaasje etc... Dat koop ik dan voor mezelf, zoon en ik houd rekening met één of twee vriendjes. Niet voor de hele vriendengroepChampoo schreef: ↑16-02-2024 14:38Als ze zonodig iets moeten eten voor sport, waarom nemen ze dan overdag niet een extra boterham mee? En na de tijd gewoon thuis eten? Mijn jongere broer kwam ook soms met een horde van zn voetbalteam thuis, maar een glaasje fris en misschien even naar de wc was het hoogst haalbare. Op die leeftijd mogen ze ook zelf wel een beetje "plannen", toch?
Soms bakt man een eitje voor kind, maar een of vijf eitjes, is nogal een verschil...
vrijdag 16 februari 2024 om 18:07
Een verschil in wat? Tijd? Geld? Ik zou dit persoonlijk niet erg vinden, klinkt ook niet alsof ze zich misdragen ofzo?Ceester schreef: ↑16-02-2024 17:57Het erge is: mijn zoon is de enige van de groep die sport op woensdag! Hij moet om vijf uur thuis zijn, half zes weg. Mijn man geeft hem dan wat te eten... De rest zegt: jullie hebben altijd lekker eten, dus ze proberen een graantje mee te pikken. Vaak op woensdag brood van de Franse bakker en zo... Lekkere olijfolie erbij, Frans kaasje etc... Dat koop ik dan voor mezelf, zoon en ik houd rekening met één of twee vriendjes. Niet voor de hele vriendengroep
Soms bakt man een eitje voor kind, maar een of vijf eitjes, is nogal een verschil...
vrijdag 16 februari 2024 om 18:13
Haha, ergens wel grappig. Kinderen zijn zich helemaal nergens bewust van sociale regels. Dus deze waarheid (haar waarheid) klopt dan ook gewoon. En waarschijnlijk is ze gewend dat er keuze is en zich geen kwaad bewust dat het niet zo netjes is om iets af te wijzen en om wat anders te vragenMinik schreef: ↑03-01-2024 10:29Kind verkondigt op de fiets naar huis al luidkeels dat haar ouders hééél rijk zijn en dat zij op vakantie een privé zwembad hebben enz enz. Ik bied een koekje aan ‘heb je geen chocola?’
T was zomer, ik vraag of ze in het zwembadje willen ‘nee die is te klein, die bij ons thuis is veel groter, ik ga echt niet in zo’n klein badje’
Vanuit onze opgevoede breinen vinden we zo'n kind al snel brutaal en onopgevoed. Maar goed, dit soort dingen moet ze leren en tegenkomen. Net als al het andere vreemde gedrag bij kinderen in het algemeen. Als je gemiddeld leeft en gemiddelde regels, beperkingen en omgangsvormen meemaakt, ben je al snel bekend met de do's en don'ts. Maar leef je anders dan gemiddeld, moet je dit door schade en schande meekrijgen.
vrijdag 16 februari 2024 om 18:16
Als je dat vooraf aangeeft hoef je echt niet in details te treden en is het voor mij al ruim voldoende.apiejapie schreef: ↑11-01-2024 13:53Even zelf met de billen bloot:
Ik heb een pleegdochter met een trauma.
Waar zouden jullie als ouders je het beste bij voelen bij zo'n kind: uitleg (vooraf, achteraf, ter plekke) of denk je meer 'haar kind, los het maar op, niet mijn probleem'.
Ik vind het lastig....
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 16 februari 2024 om 18:23
.KamilleT schreef: ↑03-01-2024 12:44Mijn jongste had een vriendje dat heel schattig en beleefd was, maar verschrikkelijke tafelmanieren had. Ik leg de lat echt niet zo hoog, maar krijg koude rillingen als iemand zijn mes diep in de boter steekt, vervolgens de resten aan de rand van het bord smeert en dan datzelfde mes in de Nutella. Hij zei ook de hele tijd ‘oeps’, dan ging er weer water om of een kilo hagelslag over de tafel. Dat gedoe met het mes had hij vast van huis uit meegekregen, maar ik word nog misselijk als eraan denk
Oudste is eens zoek geweest tijdens een speelafspraak. Die ouders waren sowieso makkelijker dan ik, lieten kleuters zonder toezicht buiten spelen. De keer dat ze kwijt waren, waren ze een jaar of 7 en naar de kermis geweest. Daarvoor moesten ze twee drukke wegen oversteken. Ik kwam haar rond 17 uur halen en we hebben zeker een uur gezocht en rondgebeld, voordat de dames zogenaamd onschuldig kwamen aankakken. Ook tijdens de ondervraging is nooit duidelijk geworden wiens idee het was om naar de kermis te gaan, beide wasten hun handen in onschuld.
Dat zou mijn dochter ook kunnen doen. Niet omdat ze onbeleefd is maar omdat haar motoriek niet goed is ontwikkeld waardoor ze minder controle heeft over haar polsbewegingen. Oordelen is altijd makkelijk maar als er zoiets speelt dan heeft dat niets met opvoeding te maken. Maar eer je er achter bent dat dat speelt... dan zit een kind al vaak in groep 4/5 of hoger.
Maar ontopic. Op een mooie zaterdagochtend zaten we in de tuin. Rond een uur of 10 ging de poort ging open en er kwam een klasgenootje van mijn dochter binnenwandelen. Ze zullen een jaar of 6/7 geweest zijn. We wonen niet vlak bij, maar zeker 3 km uitelkaar (ene kant dorp, buitengebied andere kant dorp). Het kind was dus iedereen langs gefietst of ze konden spelen en uiteindelijk bij ons aan beland. Twee grotere tegenpolen zijn niet denkbaar; de een motorisch sterk, streberig en als je dat over zulke jonge kinderen mag zeggen "Meangirl vibes", de ander motorisch zwak, onzeker en tikkeltje naïef. Geen natuurlijke vriendinnen, maar als ze niet te veel hoeven te doen samen, gaat het in de klas prima. Ik vroeg dus aan haar; weten je ouders waar je bent? Nope. Dus ik maar even moeder geappt dat ze bij mij zat. Appje terug; dat is prima. Stuur ze maar om 16 uur naar huis, dan is een van ons pas weer thuis. Beide werkten die zaterdag. Tja je stuurt een kind dan niet weg, maar twee tegenpolen amuseren is best een uitdaging. Iets zegt me dat het kind het hele dorp is afgefietst voor oppas.
vrijdag 16 februari 2024 om 18:24
Je kan die kinderen gewoon wat lekkers geven maar ook om bepaalde naar buiten of eigen huis sturen: hup allemaal eruit. Wij gaan even rustig spullen pakken en wat eten. Tijd om te gaan.Ceester schreef: ↑16-02-2024 17:57Het erge is: mijn zoon is de enige van de groep die sport op woensdag! Hij moet om vijf uur thuis zijn, half zes weg. Mijn man geeft hem dan wat te eten... De rest zegt: jullie hebben altijd lekker eten, dus ze proberen een graantje mee te pikken. Vaak op woensdag brood van de Franse bakker en zo... Lekkere olijfolie erbij, Frans kaasje etc... Dat koop ik dan voor mezelf, zoon en ik houd rekening met één of twee vriendjes. Niet voor de hele vriendengroep
Soms bakt man een eitje voor kind, maar een of vijf eitjes, is nogal een verschil...
vrijdag 16 februari 2024 om 18:27
Dit zou ik ook niet erg vinden. Onze kinderen (groep 5 en 7) eten ook vaak elders en nemen andere dagen een hele trits hongerige kinderen mee. Ik bak dan eieren, of trek brood uit vriezer, maak extra pannenkoeken of een grote pan pasta. Heb altijd genoeg in huis en vind het juist gezellig.
Als ik mn luxe etenswaren zou willen bewaren zou ik er voor zorgen altijd genoeg anders in huis te hebben.
vrijdag 16 februari 2024 om 19:01
Ja, dat snap ik wel.. maar kan zoon dan niet even wachten? Hij kiest er wel voor om die vriendjes mee te nemen, dan moet hij ook een keer leren snappen dat of iedereen wat krijgt, of niemand (dus hij ook niet). Zo ging het bij ons of, als ik er was kreeg niemand wat, en als mij moeder was iedereenCeester schreef: ↑16-02-2024 17:57Het erge is: mijn zoon is de enige van de groep die sport op woensdag! Hij moet om vijf uur thuis zijn, half zes weg. Mijn man geeft hem dan wat te eten... De rest zegt: jullie hebben altijd lekker eten, dus ze proberen een graantje mee te pikken. Vaak op woensdag brood van de Franse bakker en zo... Lekkere olijfolie erbij, Frans kaasje etc... Dat koop ik dan voor mezelf, zoon en ik houd rekening met één of twee vriendjes. Niet voor de hele vriendengroep
Soms bakt man een eitje voor kind, maar een of vijf eitjes, is nogal een verschil...
zaterdag 17 februari 2024 om 09:27
Of: je haalt behalve die lekkere dingetjes van de Franse bakker ook twee pakken saucijzenbroodjes bij de supermarkt, of een casinobrood, kaas en ham om tosti’s te bakken. Dan kan iedereen gezellig aanschuiven. Gezelligheid is toch ook wat waard? Bewaar je dat heerlijke brood en de dure olijfolie voor het borrelplankje ‘s avonds.Lucifee2024 schreef: ↑16-02-2024 18:24Je kan die kinderen gewoon wat lekkers geven maar ook om bepaalde naar buiten of eigen huis sturen: hup allemaal eruit. Wij gaan even rustig spullen pakken en wat eten. Tijd om te gaan.
Wat eten we vanavond?
zaterdag 17 februari 2024 om 09:46
zaterdag 17 februari 2024 om 11:07
Je kan die kinderen gewoon wat lekkers gevenmakreel schreef: ↑17-02-2024 09:27Of: je haalt behalve die lekkere dingetjes van de Franse bakker ook twee pakken saucijzenbroodjes bij de supermarkt, of een casinobrood, kaas en ham om tosti’s te bakken. Dan kan iedereen gezellig aanschuiven. Gezelligheid is toch ook wat waard? Bewaar je dat heerlijke brood en de dure olijfolie voor het borrelplankje ‘s avonds.
Dat zei ik al, ik bedoelde dat de gezelligheid dan gewoon even een half uur eerder klaar is.
Maar wat jij tikt met het andere lekkers andere keer eten kan zeker ook.
zaterdag 17 februari 2024 om 20:25
Hier hetzelfde. 2 mannelijke kleuters die meerdere tornadobuien hebben per dag. We proberen ze daarin echt op te voeden etc maar het gaat gewoon niet altijd. Niet omdat ze niet willen of omdat wij niet duidelijk genoeg zijn maar omdat ze het gewoon vergeten...oneenietweer schreef: ↑11-01-2024 21:12Dit is wel een heel politiek correct praatje, terwijl je nota bene verderop schrijft dat je zelf een pleegkind met gebruiksaanwijzing hebt. Daar zou de buitenstaander ook van kunnen denken dat de opvoeding mislukt is. Waarom dan ook niet wat meer begrip voor een ander? En zeker jonge kinderen zoeken de grenzen op, al weten ze best dat je niet met stift op de bank mag, ze proberen het soms toch. Als hier een vriendje iets stouts doet reken ik dat mezelf aan en niet de ouders, want ik had op moeten letten.
Hier drie jongens met vrijwel uitsluitend vriendjes die ook jongens zijn. Als die speelafspraken hebben moet de meute met de botte bijl in het gareel gehouden worden. Het rennen, stoeien en houden van gevechten met wat er ook maar voorhanden is, is onweerstaanbaar. Daar valt niet veel aan te spiegelen, niet voor een termijn langer dan vijf minuten in ieder geval. Het zijn allemaal keurige kindertjes en ze weten hoe het hoort, maar daar schiet je in het heetst van de strijd niet veel mee op. Ik gooi ze naar buiten en/of treed van tijd tot tijd ferm op, maar het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan.
zaterdag 17 februari 2024 om 22:08
Tijd! Man zorgt dat hij om vijf uur thuis is terwijl hij best wat langer kan doorwerken
hij maakt dan eten voor zichzelf en zoon... En nu dus weleens voor de halve vriendengroep... Dan kan hij niet om half zes weg om op tijd op de training te zijn. ( Man is trainer voor sport van zoon vandaar dat hij dit regelt) Wij hadden een tijdje dat zoon zelf naar een eettentje mocht met 1 vriendje. Dat werd steeds vaker en meer steeds meer vriendjes... Ze mochten dan zeggen dat één van ons later even de rekening kwam voldoen. Daar liepen we echt op leeg, dus dat is echt aan banden gelegd.... Dat was wel een geldkwestie.
zaterdag 17 februari 2024 om 22:14
Oh ja hoor, we stappen ook gewoon over op het normale brood met pindakaas... Op is op... De vrienden vragen specifiek om het brood met olijfolie... Het irritante is, dat als je er rekening mee houdt bij de inkoop, ze juist ergens anders de boel kaal vretenChampoo schreef: ↑16-02-2024 19:01Ja, dat snap ik wel.. maar kan zoon dan niet even wachten? Hij kiest er wel voor om die vriendjes mee te nemen, dan moet hij ook een keer leren snappen dat of iedereen wat krijgt, of niemand (dus hij ook niet). Zo ging het bij ons of, als ik er was kreeg niemand wat, en als mij moeder was iedereen
ach ja, soms is er genoeg, soms niet...
zaterdag 17 februari 2024 om 23:58
Misschien wat laat, mijn reactie, maar wat goed dat je daarover nadenkt. Ik kan me voorstellen dat dat dilemma's oplevert.apiejapie schreef: ↑11-01-2024 13:53Even zelf met de billen bloot:
Ik heb een pleegdochter met een trauma. Afscheid nemen is lastig (ook begrijpelijk als je haar achtergrond kent). Dat uit zich soms op voorspelbare momenten, maar uiteraard ook in situaties die onhandig zijn. Zo soms ook bij het ophalen bij een vriend(innet)je. Dikke paniek. Ook al heb ik van tevoren alles doorgesproken met haar, neem ik op dat moment de tijd en rust: het haalt niet altijd de paniek bij haar weg. Ik word dan (in haar belang) een moeder die geduldig blijft, blijft uitleggen, en probeert waar mogelijk door te pakken. Maar het kost soms meer tijd dan gewenst. Waar ik in sommige situaties erg duidelijk kan zijn, is dat niet wenselijk bij zo'n panieksituatie. Als ik het dan overneem, valt ze steeds verder terug in gedrag. Het raakt aan haar trauma.
Een buitenstaander ziet echter: een kind dat niet wil opruimen, niet mee naar huis wil, gaat huilen, paniek (dramaqueen gedrag), op de grond liggen. Een moeder die blijft uitleggen, haar een knuffel geeft om rustig te worden. Ik begrijp dondersgoed dat dit eruit ziet alsof ik zo'n plakmoeder ben die dit consequent is, haar kind niet onder controle heeft en over zich heen laat lopen. En eerlijk gezegd, vind ik dat niet echt aantrekkelijk.
Maar mijn dilemma: ik wil voor haar privacy niet tegen Jan en Alleman vertellen waardoor ze dit gedrag vertoont (trauma), helemaal niet waar ze op dat moment bij is en ze al zo'n pijn in haar zijn heeft. Ik wil haar steunen. Met mijn handelen maar ook met mijn loyaliteit naar haar. Tegelijkertijd zorgt geen uitleg ervoor dat mensen waarschijnlijk een verkeerd (of in ieder geval geen volledig) beeld van haar hebben. Waardoor ze de leuke kanten van haar misschien minder (willen) zien.
Waar zouden jullie als ouders je het beste bij voelen bij zo'n kind: uitleg (vooraf, achteraf, ter plekke) of denk je meer 'haar kind, los het maar op, niet mijn probleem'.
Ik vind het lastig....
Hoe ik het zelf doe (biologisch kind zonder verlatingsangst, dus situatie is niet vergelijkbaar, maar toch): ik ben niet op de wereld om andere ouders een plezier te doen met fantastische pedagogische skills. Ik ben echt gestopt me daar druk om te maken. Dus ik ga om met mijn kind zoals ik ermee omga, of dat nu bij mij is of bij een ander (ik scheld, sla en sloop natuurlijk niet). Maar dan vinden ze me maar een draal die veel te soft is (of juist veel te ongeduldig).
Ik vind het dus heel terecht als je helemaal niks uitlegt en ik vind dat je daartoe niet verplicht bent. Soms zie ik andere ouders wel eens dingen doen die ik niet zou doen en die totaal onsuccesvol zijn, maar andersom doen ze ook wel eens dingen die ik niet zou doen en lukken bepaalde dingen bij hen veel beter.
Aanvulling: op de middelbare school zat ik in de klas met een jongen met autisme, hij had een klas overgeslagen dus was ook een stuk jonger dan de rest. Hij kon enorme woedeaanvallen krijgen. Uiteindelijk, na een paar confrontaties, heeft een lerares ons verteld dat hij autisme had. Eén medeleerling reageerde toen met iets als: "Och, had dat toch eerder verteld, dan hadden we het wel begrepen en waren we anders met hem omgegaan." En ik weet nog zo goed hoe scherp de lerares toen reageerde: "Oh dus je kunt alleen begrip voor iemand opbrengen als je weet wat er met iemand aan de hand is??" Dat heeft mijn perspectief op dit soort dingen enorm veranderd. Ik ga ervan uit dat ik het meeste niet weet en dat mensen wel zo hun redenen hebben om te doen wat ze doen. Dus niemand is mij uitleg verschuldigd.
zondag 18 februari 2024 om 09:37
Volgens mij is het simpel; even meegaan als kind naar de wc gaat. 'Deuren dicht' blijft nog wel even lastig.Minik schreef: ↑15-02-2024 21:53Nieuw dilemma… buurkind van 5 dat tijdens spelen twee keer naar het toilet gaat. Eerste keer heel het toilet onder de plas, op de bril, onder de bril, op de grond. Alle deuren open. We waren buiten en kind ging even binnen plassen dus ik ontdekte het pas een halfuur later, al die tijd had de buitendeur dus open gestaan, met de verwarming binnen aan… heel irritant. Ik dacht dat kind gewoon naar huis was gegaan om te plassen, maar ging blijkbaar bij ons… Vervolgens tweede keer was ik binnen, kinderen nog buiten. Kind komt binnen: ik moet poepen. Ik zeg: doe maar even thuis (vrijwel naaste buren). Maar kind moest heel nodig dus rende toilet in hier. Ik was aan het stofzuigen en wilde opletten dat het toilet wat ik inmiddels weer schoongemaakt had, wat netter achter zou blijven dan de eerste keer. Maar door het stofzuigen geluid niet goed gehoord, weer alle deuren open, niet doorgespoeld. Kind was alweer buiten. Heeft 100% zeker ook geen handen gewassen.
Ik vind het ranzig, maar wat nu? Eerstvolgende keer dat kind hier binnen komt kan ik kind er wel op aanspreken maar ik twijfel om nu de ouders op de hoogte te stellen. Wat zouden jullie doen? En als je ouders op de hoogte stelt, hoe?
Ik leer deuren dicht en wc netjes achterlaten mijn kinderen ook maar er zijn fases waar je het 30000 keer moet zeggen en het nog niet land. Ik sta ook niet voor mijn kinderen in als ze bij vreemden gaan spelen.
Ouders kunnen je eens vragen of dat bij hun ook zo is, of alleen bij jou omdat het spannend/anders/drukker is voor t kind.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 februari 2024 om 21:49
Ceester schreef: ↑17-02-2024 22:08Tijd! Man zorgt dat hij om vijf uur thuis is terwijl hij best wat langer kan doorwerken
Wij hadden een tijdje dat zoon zelf naar een eettentje mocht met 1 vriendje. Dat werd steeds vaker en meer steeds meer vriendjes... Ze mochten dan zeggen dat één van ons later even de rekening kwam voldoen. Daar liepen we echt op leeg, dus dat is echt aan banden gelegd.... Dat was wel een geldkwestie.
Je hoeft toch niet overal in mee te gaan? Ik snap niet zo goed waarom jullie dit doen, terwijl er geen tijd is. Dan zeg je toch tegen al die anderen kinderen dat ze weg moeten gaan omdat jullie gaan eten of moeten sporten. Zo simpel kan het zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
