Speeldate leed

15-11-2023 14:45 80 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké, misschien doorgewinterde moeders tips.

Het is hier ALTIJD gedoe en drama met speeldates. Begin inmiddels gewoon tegen de woensdagen op te zien.

Afspraak is dat spelen op de woensdag kan/mag. Rest van de week is het druk met sport/BSO etc.

Het zijn Jongens van 7,8 en 9 jaar (vriendjes) en binnen breken ze standaard de boel af en met buitenspelen staan ze om de 5-10 min weer voor de deur dat er iets is of dat ze naar binnen willen. Glazen ranja gaan om, alleen maar gestoei, geschreeuw etc. Ergens snap ik het ook niet, want kind is alleen gedragsmatig super makkelijk en lijkt soort van half door te draaien tijdens de speeldates :rofl: . Bij voetbal, BSO en op school gaat het prima en spelen ze leuk/niet hysterisch . Dus wellicht doe ik tijdens deze afspraakjes iets niet oké. Ondanks het feit dat ik dus zelf orthopedagoog ben (het is bijna lachwekkend).

Snap echt dat het kinderen zijn en mijn huis is behoorlijk kids proof en ik ben echt niet moeilijk met wat rommel , maar het is niet super groot. Wel is er een enorm speelveld aan het einde van de straat. Maar blijkbaar is zelf spelen erg moeilijk en het eindigt altijd in gezeur binnen om snoep, dingen die stuk gaan, bedden die vies worden of half vechtend over de vloer.

Vervolgens komen ouders en dan lijken ze nog meer door de draaien. Vaak pakt de ouder die komt halen (serieus bij alle vriendjes eigenlijk zo), ook niet door, dus Pietje of Marietje of wie dan ook gaat zich verstoppen, zoeken spullen door het hele huis en duurt het eeuwen voordat ze gaan. Op dit punt ben ik er vaak zo klaar mee, dat ik dan wel doorpak en aangeef dat de grens nu bereikt is.

God. Ben ik de enige ? Hoe doen anderen dit? :facepalm:

Geen wereld probleem, maar merk dat m’n vrije dag hierdoor niet erg relaxt is. 9 van de 10 keer “moet” het ook hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit hard na te denken, want mijn dochter is inmiddels al veertien en mijn zoon heeft autisme en een verstandelijke beperking en heeft nooit echt speeldates gehad, dus het is al lang geleden en ik heb weinig ervaring met speeldates met alleen jongens, wel kwamen er soms ook wel jongens spelen. Ik denk dat speeldates over het algemeen niet een heel pedagogisch beleid vereisen, dus dat er niet heel veel is wat jij fout kan doen, het is gewoon pech dat deze jongens heel druk worden van elkaars gezelschap. Dat verstoppen, niet mee willen gaan, spullen kwijt zijn en dwars zijn bij het ophalen herinner ik me nog wel, dat hadden veel kinderen. Spelen ze ook wel eens bij iemand anders of is het altijd bij jou?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blijkbaar brengen zijn vriendjes iets in hem naar boven wat hij ook fijn vindt. Wild doen en stoeivechten vind ik echt niet raar. Dat mag al nergens, niet op school, niet op de bso

Misschien een sprei over zijn bed gooien en zeggen 'in je kamer kun je wild doen, beneden spelen jullie rustig'

Zeuren om snoep moet je echt duidelijker in zijn.

Zelfde als het gedoe met naar huis gaan. Heel herkenbaar, maar wat hier werkt is:
Vooraf bespreken. Ik heb de 'gezellig spelen gezellig naar huis'-regel.

Komt erop neer dat als naar huis gaan gedoe is, dochter geen film mag kijken tijdens het koken. Werkt als een tierelier. Ze duwt ze nog net niet naar buiten en gooit de schoenen erachteraan. Bij wijze van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het begint met zelf heel duidelijk zijn. Het eerste vriendje dat hier kwam spelen was nogal bijzonder, dus ik heb meteen goed kunnen oefenen!
Ik zou in elk geval beginnen met 1 vriendje per kind. Geef de middag een duidelijke structuur en spreek een duidelijke eindtijd af. De hele middag is voor sommige kinderen veel te lang.
Wees ook duidelijk (streng) tegen het bezoekende kind.

Hier is bijv de afspraak dat ze aan het begin iets lekkers krijgen en net voordat ze opgehaald worden. Daarmee markeer je het einde van het speelafspraakje heel duidelijk. Bij kinderen die dat einde moeilijk vinden begin ik ook al een tijdje van tevoren aan te kondigen dat hij/zij over een halfuur wordt opgehaald, kwartier, 5 minuten.
Je kunt natuurlijk ook een beloning in het vooruitzicht stellen als ze gewoon braaf hun schoenen aandoen en meegaan.

Een andere regel/afspraak hier is dat ze pas het laatste kwartier/halfuur op de iPad mogen of tv mogen kijken.

Het kan ook helpen om van tevoren alvast met je kind te bedenken wat ze gaan doen. En bij erge druktemakers of kinderen die niet weten wat ze willen zelf iets met ze te gaan doen, naar speeltuin of bos ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je wat duidelijker mag zijn in je grenzen. En dat zal nog wel ff lastig zijn, want nu is het een gewoonte dat het bij jou ‘lekker druk’ mag.
Maar het kan wel hoor. Eerst gesprek met je zoon zelf, daarna duidelijk aangeven bij het naar huis gaan/binnen komen.
Binnen doen we rustig, er is 1 snoep moment en minimaal een half uur naar buiten. Zoiets.

Het zijn geen kleuters meer toch, beetje doorpakken mag best en bij negen jarigen zou verstoppen bij het ophalen mij ook echt irriteren.
Het is zoals het is
Wisselt enorm per speelafspraakje hoe het gaat. Ik heb het ook per type vriendje nu anders opgelost. Het gaat nu beter, maar de eerste jaren van de basisschool vond ik speeldates inderdaad hard werken.

Wat soms werkte: Meteen uit school de kinderen meenemen naar grote speeltuin in de buurt of naar het park/bos en daarna pas naar huis gaan. Wel wat drinken eten mee, anders worden ze ook onhandelbaar :)

Ook wel eens met een ouder overlegd: wil je bij het ophalen meewerken aan een snelle overdracht? Mijn kind vind de overgang van spelen naar alleen zijn soms ingewikkeld - en als we dat duidelijk doen en een beetje doorpakken, dan is de teleurgestelde bui daarna minder intens. Tnx voor het meewerken!
(ik zeg overigens heel vaan "mijn kind", maar soms bedoel ik eigenlijk het kind dat komt spelen. Maar dan willen ouders ineens niet meer meewerken, dus doe ik alsof het over mijn kind gaat).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit nog niet in deze fase, heb wel 2 peuter/kleuter zoontjes die samen thuis al de boel op stelten zetten, wordt ik al gek van hihi.
Ik lees even mee want dit zal mijn toekomstbeeld worden denk ik ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
En misschien lukt het beter met 2 dan met z'n 3en.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoeveel kinderen heb je, en hoeveel vriendjes komen er? Dat is me niet helemaal duidelijk.
Ik zou dus sowieso voor 1 vriendje per keer kiezen, en dan stimuleren dat er ook elders wordt gespeeld. Kan je doen door heel simpel te zeggen: vandaag kan het niet bij ons, dus de keuze is bij de ander spelen, of niet samen spelen.
Verder heel duidelijk zijn: bij aanhoudend wild spelen binnen, moeten ze naar buiten. En voor tenminste een half uur. Daarna kan er weer binnen gespeeld worden.
Wat spelen ze buiten? Hebben ze daar iets te doen? Bv met een bal, step of skates?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en misschien toch een tip;
Gewoon eens een paar keer nee zeggen om bij jou thuis te spelen. Die kinderen kunnen ook echt wel eens naar andere ouders toe! Wat een onzin dat het nooit uitkomt daar:
waarschijnlijk breken ze daar ook de boel af en hebben die ouders daar ook geen zin in!

Ik zou dus is voor je eigen rust de kinderen weigeren bij jou thuis en lekker bij een van de andere jongens thuis laten spelen: kan dat niet? Dan volgende week beter, dan neem je je zoon alleen mee naar huis.
Zo zielig zijn ze niet als ze elkaar de rest van de week ook zien op school/bso
Alle reacties Link kopieren Quote
Aan het begin bied ik altijd eten aan, want veel kinderen zijn hongerig en daar worden ze niet leuker van. Cracker met kaas, boterham met pindakaas, stuk fruit, dat werk met drinken erbij (geen suiker). Laat ze even landen bij jou thuis.

Daarna laat ik ze vrij spelen en corrigeer ik als het echt te dol wordt. Ongeveer een uurtje voor ze weggaan mogen ze een klein beetje chips of snoep van mij en dan mogen ze van mij iets met een schermpje als daar behoefte aan is.

Verder duidelijke regels stellen. Jouw huis, jouw regels. Je kunt dreigen met de vader/moeder bellen als ze niet luisteren ;)

Bij het ophalen zorg ik altijd dat ze hun schoenen al aan hebben en dat hun tas en jas klaarliggen, dan kun je ze zo snel mogelijk de deur uitwerken bij het ophalen, dat wordt door de ouders zeer gewaardeerd.
kris84 wijzigde dit bericht op 15-11-2023 15:12
14.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe oud is je zoon zelf? Tussen zeven en negen zit ook nog wel een gat. Als hij zelf minimaal acht is kun je waarschijnlijk al een hoop met hem bespreken op een rustiger moment.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind zelf veel goed, maar bij herrie en stoeien word ik al heel snel kortaf. Dat weten zoon en vriendjes intussen, dus stoppen ze er zelf al mee of gaan naar buiten.
Misschien win ik niet de prijs voor gezelligste moeder, maar ach, iedereen speelt hier nog altijd graag, en de wilde toestanden doen ze dus blijkbaar elders. Of nergens, kan ook.
Op die leeftijd vinden ze het ook leuk om een spelletje te spelen, als je als moeder zelf ook meedoet. Tenminste, dat scoorde hier ook altijd. En dan zit je meteen weer even rustig aan tafel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja helaas herkenbaar. Mijn drie dochters zijn ca even oud en hoewel ze met een paar kinderen leuk spelen, is het met veel anderen inderdaad alleen maar gegil, van buiten naar binnen, geruzie en om de haverklap verzoeken als ‘mogen we nu zelf een slagroomtaart bakken?’

- Ik neem max 1 kind per kind mee en probeer de boel beetje te verdelen (dus niet 3+3 bij mij tussen 12-18 uur

- ik deel vaak de middag in tweeën. Speel eerst maar hier, maar vanaf 15u bij de ander thuis.

- na de lunch gaan ze altijd even buiten spelen. Of een boodschapje voor me doen.

Met heel erg baggerweer zet ik een film aan. Maar alleen als ze zich normaal gedragen. Anders gaan de bezoekers naar huis. En dat meen ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pozzebok schreef:
15-11-2023 15:07
Hoeveel kinderen heb je, en hoeveel vriendjes komen er? Dat is me niet helemaal duidelijk.
Ik zou dus sowieso voor 1 vriendje per keer kiezen, en dan stimuleren dat er ook elders wordt gespeeld. Kan je doen door heel simpel te zeggen: vandaag kan het niet bij ons, dus de keuze is bij de ander spelen, of niet samen spelen.
Verder heel duidelijk zijn: bij aanhoudend wild spelen binnen, moeten ze naar buiten. En voor tenminste een half uur. Daarna kan er weer binnen gespeeld worden.
Wat spelen ze buiten? Hebben ze daar iets te doen? Bv met een bal, step of skates?
Dit heb ik ook altijd zo gedaan. Zeker bij 1 vriendje van mijn oudste, samen waren ze een vreselijke energiebal, wist ik en de andere moeder. Dus doseerde we het spelen en wisselde we echt af per keer. In de klas mochten ze ook niet bij elkaar in de buurt zitten, dus het was echt de wisselwerking tussen hun. Nu gaat het super (ze zijn 11) en geen kind meer aan ze.
Verder inderdaad bij droog weer, hup gaat maar naar buiten en daar energie lozen en bij regen was het soms echt uitzitten.

En je mag best streng zijn, ook tegen vriendjes zeg ik gewoon dat ik wil ze nu samen rustig doen, en dat ik anders ook gewoon moeder bel voor eerder halen. Is 1 keer gebeurd, dat ik een vriendje thuis ging brengen. Sindsdien geen gedoe meer gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken overigens de softe opvoedstijl van andere ouders maar al te goed. Dan sta je zo tien minuten bij een gillend kind te wachten, omdat de andere ouder niet doorpakt en jij diegene niet wil passeren, erg irritant.

Van die ouders die ellenlange verhalen gaan ophangen waarom iets niet mag, of juist wel moet en dan in een eindeloze discussie belanden met veel schreeuwen, stampvoeten en wegrennen erbij, in plaats van duidelijke grenzen aan te geven.

Je bent pedagoog, dus ik ben benieuwd wat jouw opvatting hierover is als pedagoog en moeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
En inderdaad als beide kinderen thuis willen spelen, ligt het echt aan het weer en de jongens of ik dat toesta. Anders is het toch 1 van beide niet spelen of bij het vriendje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterkoud schreef:
15-11-2023 15:25
En inderdaad als beide kinderen thuis willen spelen, ligt het echt aan het weer en de jongens of ik dat toesta. Anders is het toch 1 van beide niet spelen of bij het vriendje.
Wat ik het meeste haat is dat dochter S een vriendin meeneemt en dochter H ook, maar dochter L dan gaat zitten zieken of huilen omdat ‘zij niemand heeft’ en ik als soort vredestichter steeds moet ingrijpen omdat er wordt buitengesloten. Dan heb ik nog liever en full house.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier hangt het er duidelijk vanaf wie er komt spelen. Vandaag heb ik 'pech', ze hebben allebei maar 1 vriendje mee, maar 1 is wat mij betreft dus net de 'verkeerde'. Dus het is nu eigenlijk de hele tijd bonje tussen de 2 groepjes kinderen. Ik heb ze beide naar hun eigen kamer gestuurd met hun vriendje om daar te spelen, maar ik hoor af en toe nog steeds gemopper op elkaar. Ik heb nog liever dat mijn jongste 3 of 4 andere vriend(innet)jes allemaal tegelijk hier heeft om te spelen dan alleen dit ene kindje :$

Ik zou ze, denk ik, ook buiten laten spelen als ze te druk zijn, maar met dit regenweer is dat helaas niet echt een optie.

Oh het lang treuzelen met het ophalen herken ik trouwens ook wel, maar meestal vind ik dat dus zelf niet zo heel erg en sta ik dan nog even met de ouders te praten en kunnen de kinderen nog heel even verder spelen.

Op het moment kunnen de kinderen maar 1x per week bij ons thuis spelen, dus dan vind ik het flauw om te zeggen dat het niet bij ons thuis kan, zeker omdat mijn oudste wel vaak bij anderen mag spelen als de jongste met mij naar zwemles is, maar in de praktijk spelen ze op die ene dag in de week dan toch ook echt wel vaker hier dan bij iemand anders geloof ik.
happyapple wijzigde dit bericht op 15-11-2023 15:38
31.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
15-11-2023 15:25
Ik herken overigens de softe opvoedstijl van andere ouders maar al te goed.
Laten we een beetje mild zijn voor elkaar.

Ik vind het ook wel eens lastig om door te pakken. Niemand wil als een rare moeder over komen. Je voelt je erg bekeken als je kind zich zo misdraagt en het niet luistert.

Ik heb ook wel eens erg streng ingezet op een bepaald iets waar ik helemaal klaar mee was. Iets wat ze steeds deed bij iemand anders thuis. Kreeg ik ook opgetrokken wenkbrauwen van die moeder.

De middenweg tussen bitchmoeder en softie is glad ijs.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige vriendjes halen het slechtste/drukste in elkaar naar boven

Is echt op andere dagen ook spelen, geen mogelijkheid? Als is het maar een uurtje? Nu komt er ook erg veel druk op die woensdag te liggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
To je moet echt duidelijker zijn. Zowel naar jouw kinderen als naar anderen.

Hier doet iedereen bij binnenkomst de schoenen uit en hangen we jassen en tassen op. Eerst gaan zitten voor ranja met iets erbij. Daarna spelen. Stoeien doe je buiten op het speelveld niet binnen. Bij mooi weer stuur ik iedereen ook naar de tuin of het speelveld. Aan het einde eventueel gamen of tekenen etc om rustig af te sluiten. Bij gillen of vechten, springen op meubels grijp ik direct in. Jouw huis, jouw regels.

Bij het naar huis gaan ook duidelijk aangeven wat je wilt. "Pietje je moeder is hier. Je schoenen/tas/jas liggen in de hal kom je mee"? En ook hier corrigeren bij gillen of rennen. "Nee we gaan niet verstoppen je vader staat hier". Tegen te lang kletsende ouders geef ik aan dat ik moet koken, ander kind ophalen, naar sport of oma etc moet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
15-11-2023 15:37
Laten we een beetje mild zijn voor elkaar.

Ik vind het ook wel eens lastig om door te pakken. Niemand wil als een rare moeder over komen. Je voelt je erg bekeken als je kind zich zo misdraagt en het niet luistert.

Ik heb ook wel eens erg streng ingezet op een bepaald iets waar ik helemaal klaar mee was. Iets wat ze steeds deed bij iemand anders thuis. Kreeg ik ook opgetrokken wenkbrauwen van die moeder.

De middenweg tussen bitchmoeder en softie is glad ijs.
Dat is waar. Ik vind het voornamelijk zelf vervelend om erbij te moeten staan, dus misschien moet ik dan zelf mijn grenzen duidelijk gaan stellen. Alleen is dat lastig als het in mijn huis plaatsvindt. Je kunt moeilijk zeggen: nou succes ermee, ik ga naar de supermarkt jullie komen er zelf wel uit he? Of bijvoorbeeld de voordeur dichttrekken, terwijl ze daar nog staan te schreeuwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kind is 9, dus daar bemoei ik me niet teveel meer mee. Maar er zijn wel een paar regels / gewoontes:
Eten, drinken alleen beneden aan tafel ('s zomers buiten)
Spelen buiten of op zolder in de speelkamer, schoenen gaan uit als ze naar boven gaan
Binnen wordt er rustig aan gedaan
De voordeur wordt niet gebruikt, alleen de achterdeur (voordeur moet ik opendoen van binnenuit, achter kunnen ze er zelf in)
Bij de eerste scheldpartij of mep (tja, jongens...) is het meteen klaar

En er zijn er 2 die ik niet meer thuis wil hebben. Prima jongens, maar in combinatie met kind gegarandeerd totale chaos.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
15-11-2023 15:41
Dat is waar. Ik vind het voornamelijk zelf vervelend om erbij te moeten staan, dus misschien moet ik dan zelf mijn grenzen duidelijk gaan stellen. Alleen is dat lastig als het in mijn huis plaatsvindt. Je kunt moeilijk zeggen: nou succes ermee, ik ga naar de supermarkt jullie komen er zelf wel uit he? Of bijvoorbeeld de voordeur dichttrekken, terwijl ze daar nog staan te schreeuwen.
Het helpt bij mij echt als ik streng ben voor mijn kind. Dat die in ieder geval niet meer bijdraagt aan de dynamiek, maar graag wil dat vriendje opbokt anders mag zij geen film kijken.

En natuurlijk zou ik mild zijn als zij haar best doet en vriendje is vervelend. Maar als zij bijdraagt aan de chaos heeft ze pech. Geen film.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven