Spijt 2e kind /opgesloten gevoel

02-04-2023 07:58 454 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanwege het taboe op dit onderwerp ben ik bang voor herkenning en dus een nieuwe account.

Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.

Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)

Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.

Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.

Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
03-04-2023 21:59
Dat kan, maar blijkbaar herkent zij zich wel in je verhaal dat ze zich beperkt voelt in haar vrijheid, en jouw reactie komt een beetje neer op 'jij hebt makkelijk praten, aan jou heb ik verder geen boodschap'.
zo bedoelde ik het niet, maar omschreef haar man als een unicorn daar kon ik weinig mee. En zegt zelf dat ze weinig werkt, niet helemaal vergelijkbaar dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 21:53
Structureel zal het rond 36-38 liggen, maar er zijn piekerige van rond de 50. Dan zit ik van half 9 tot half 12 op kantoor 2 dagen. Of in werk de ochtenden van 5 - 7 als
man ook een piekweek heeft.
36 uur moet goed haalbaar zijn, die piekweken zijn lastig, maar kun je misschien wel zien aankomen en die weken extra hulp inplannen of iets dergelijks. Ik zou absoluut niet productief meer zijn als ik van 8:30 tot 23:30 aan het werk ben.
En zorgen dat je dit goed afstemt met man.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterkoud schreef:
03-04-2023 21:57
Mijn kinderen trakteren nog steeds op zakjes chips hoor, ik knutsel geen hele traktaties.
Kerst is bij ons op school, oefenen op school en een avond in de laatste week hebben ze op school hun eigen kerstdienst zonder ouders en zonder kerstdiners. Wij halen ze op als ze klaar zijn en krijgen dan nog chocolademelk met een koekje voor wie wil.
Pasen is ontbijt op school, elk kind neemt iets mee, niks gek (brood/melk/sap dat soort dingen).

Vrijwilligersvragen die komen wel uit elke hoek, school voor dit of dat, sportvereniging voor dit of dat, dat baken ik ook echt wel af en op wat ik ja zeg / voor aanmeld.
Op de school van mijn dochter waren traktaties ook bijna nooit heel overdreven. Zeker sinds corona niet meer, want het moest allemaal voorverpakt zijn. Paasontbijt werd gewoon geregeld door de school, daar had je als ouder geen omkijken naar, kerstdiner was wel allemaal een gerechtje meenemen, maar dat was de laatste jaren ook een ontbijt geworden, ook door corona (in groep 7 was het zo last-minute dat het alleen maar één krentenbol was, in groep 8 gewoon een ontbijt zoals met Pasen). Surprises kon je zoveel energie in steken als je zelf wilde. Dat hele beeld van ouders die elkaar de ogen uit willen steken en dat het allemaal steeds gekker moet, zie ik alleen op internet voorbij komen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
03-04-2023 22:02
Op de school van mijn dochter waren traktaties ook bijna nooit heel overdreven. Zeker sinds corona niet meer, want het moest allemaal voorverpakt zijn. Paasontbijt werd gewoon geregeld door de school, daar had je als ouder geen omkijken naar, kerstdiner was wel allemaal een gerechtje meenemen, maar dat was de laatste jaren ook een ontbijt geworden, ook door corona (in groep 7 was het zo last-minute dat het alleen maar één krentenbol was, in groep 8 gewoon een ontbijt zoals met Pasen). Surprises kon je zoveel energie in steken als je zelf wilde. Dat hele beeld van ouders die elkaar de ogen uit willen steken en dat het allemaal steeds gekker moet, zie ik alleen op internet voorbij komen.
Inderdaad ik herken dat ook niet echt. O er komen echt wel hele creatieve traktaties voorbij hoor, maar ik heb niet dat gevoel van dat moet ik ook doen ofzo. Daarbij wordt het eten opgegeten en de rest eromheen inclusief het prulletje beland in de kliko meestal…
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 21:51
Jij hebt 1 kind van 9. Als ik alleen de oudste had gehad deed ik alles nog. 1 kind sleep je overal mee naar toe.
Ik ga binnenkort weer sporten, maar daar sleep ik hem ook niet mee naar toe... Hij heeft steeds meer zijn eigen leven, naast het leven in ons gezin. Dat gaan jouw beide kinderen ook krijgen. Toen hij een baby/klein kind was, was ik ook enorm aan huis gebonden overdag. Met mijn postnatale depressie erbij was dat geen super leuke tijd ofzo. Mijn man heeft toen echt heel veel gedaan, werkte veel thuis, belde vanaf werk naar huis, regelde zijn moeder om te komen... Alleen met zoon zijn was toen niet te doen voor me. Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik niks durfde te beginnen in huis uit angst dat ' de baby wakker zou worden'. Een klein afwasje: ik was als de dood dat hij wakker werd terwijl ik natte handen had... Dat ik de afwas kon laten staan, even snel mijn handen afdrogen en naar boven lopen... Dat kwam niet in mij op! Dus zat ik uren voor mij uit te staren op een stoel, constant alert op een geluid van De Baby...
Ik deed in die tijd helemaal geen reet buiten de deur, vanwege mijn eigen gemoedstoestand.... Ik was serieus van het padje.
Maar goed, dat is goed gekomen en nu kan ik super relaxt zijn. Mede doordat kind ouder is geworden en steeds meer zijn eigen zaakjes regelt.
Wat ik bedoel te zeggen: het wordt makkelijker.... Echt... Ook met twee kinderen. Maar vertrouw op ze om hun eigen leven te regelen...

En tegenwoordig ben ik heel graag bij mijn zoon in de buurt, ik kan echt van hem genieten en hem missen als ik op werk ben of hij niet thuis is. Nu gaat het allemaal te snel en toen hij klein was, keek ik hem groot...
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 21:59
zo bedoelde ik het niet, maar omschreef haar man als een unicorn daar kon ik weinig mee. En zegt zelf dat ze weinig werkt, niet helemaal vergelijkbaar dus.
Ik bedoel te zeggen: doe een duidelijk beroep op je man, keertje thuiswerken zal hem echt zijn carrière niet kosten. Ik zeg niet dat jullie structureel minder moeten gaan werken, maar een bepaalde souplesse ten aanzien van de wensen van je werkgever is misschien op zijn plaats. ( Zijn werkgever en die van jou) neem een keer een dag vrij, samen of alleen, of werk thuis...

En als ik de verhalen hier zo lees en ook om me heen hoor, doet mijn man buitensporig veel in het huishouden.... Misschien heeft hij wel een buitensporig energie niveau ten opzichte van het gros van de mannen, maar dat hij er anders in staat is wel duidelijk. Hij besteedt heel graag tijd met ons kind en met zijn drieën en is niet te beroerd zijn handjes te laten wapperen in huis. Schijnt allemaal nogal zeldzaam te zijn, net als eenhoorns, die zijn ook zeldzaam ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd (mijn jongste is wel pas 7 mnd) en werken ook beiden in veeleisende banen.
Wat voor ons heel goed werkt is echt terreinen afspreken. Zo doet de man alle was en ik de boodschappen en koken. Ik alles rondom kinderopvang, man alles rondom huizen (inclusief verhuur vakantiehuis dus ook veel werk). Hij doet ook altijd kinderen in bed leggen terwijl ik opruim beneden.

Daardoor hoef je niet alles te overzien maar alleen jouw eigen deel. Dat scheelt een hoop mentale last.

Wij hebben een schoonmaker die ook opvouwt dus eens per week vouwt ze alle was weg. Ik poets ook nog wel een beetje maar álleen met de kinderen, nooit tijdens slaapjes want die bewaar ik voor leuke dingen.

De kinderen gaan 4 dagen naar de opvang. We gaan dit nu aanpassen naar 2 dagen opvang en 2 dagen oppas aan huis. Zodat de oppas ook eens een lasagne in de oven kan schuiven ofzo. Dat geeft hopelijk nog meer rust.

In het weekend gaat man altijd de hele zaterdagochtend met de oudste op pad. Even quality time samen maar ook dat ik rustig kan sporten enzo. Tijdens weekend ben ik nml ook geneigd meer naar me toe te trekken dus deze afspraak werkt goed voor ons.

Voor eten maak ik eens per maand een maaltijdplan. Meestal zelfde routine als in maandag Aziatisch, dinsdag aardappels, woensdag pasta etc etc.

Wij hebben dus hele strakke routines en taken. Gedeelde Google kalender en planningen. Eigenlijk net een echt bedrijf ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 21:55
Volgens mij mis een paar berichten:

Ik ga op zaterdag weer wielrennen in groepsverband en ik heb vanaf mei geen parttime dag met de kinderen meer voor de komende maanden. Kan rustig op mijn nieuwe werk wennen en middag voor mezelf. Of ik haal de kinderen lekker vroeg op ;). Meestal vind ik ze namelijk super leuk.
dat is wat jij anders gaat doen
wat gaat hij anders doen?
en heeft hij al erkend, dat hij te laks geweest is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals ik het lees zit je midden in de tropen jaren! De overgang van 1 naar 2 kinderen is gewoon zwaar, maar zeker als ze straks wat ouder worden dan groei je er ook in en zal het veel makkelijker worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 21:51
Jij hebt 1 kind van 9. Als ik alleen de oudste had gehad deed ik alles nog. 1 kind sleep je overal mee naar toe.
Waar zit het hem dan in dat je dat met 2 niet doet? Ik hoor dit namelijk best vaak van mensen, maar ik ervaar dat zelf helemaal niet zo. Of ik nu 1 kind mee leur of 2, of 3, of 4 maakt dan ook niet uit, met kind(eren) sta ik dan toch al aan. De gewone fiets is een bakfiets geworden vanwege praktische redenen, maar verder geen verschil. Maar mijn man neemt ook liefst maar 1 kind mee op pad, twee vindt hij al best wel gedoe en alledrie een haast onmogelijke opgave. Als hij dan een middag alleen thuis is met de kinderen, dan blijft hij dus ook thuis, dus zo blijft zijn beeld (dat het lastig/gedoe is) ook in stand.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merengue: ja zo doen wij dat ook. Hebben een verdeling gemaakt wie wat doet en sommige dingen doen we om en om.
TO: als advies zou ik je willen meegeven om de lat niet zo hoog te leggen voor jezelf. Strijken doen wij bijvoorbeeld niet, zonde van tijd. Stofzuigen doen we 1x per week terwijl we dat voorheen vaker deden. Het is vaak een beetje een zooitje in huis maar dat is dan maar zo.
Sociale verplichtingen zeggen we ook wat vaker af nu omdat we zelf ook willen bijkomen en quality time willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
DrBrowns schreef:
03-04-2023 15:19
Ik moet eigenlijk meer bij hem neerleggen
Maar is dat wel zo? Moet jij de mentale lading van het managen van het huishouden in je eentje dragen in plaats dat te delen? De vader/je man hoort ook gewoon uit zichzelf mee te kunnen denken en doen op eigen initiatief. Ik geloof dat ouders (zowel vrouwen als mannen) er nog teveel automatisch vanuit gaan dat de vrouw de hele boel wel regelt en dat ze taken wel delegeert aan de man als dat nodig is.
Alle reacties Link kopieren Quote
CHL schreef:
04-04-2023 12:03
Waar zit het hem dan in dat je dat met 2 niet doet? Ik hoor dit namelijk best vaak van mensen, maar ik ervaar dat zelf helemaal niet zo. Of ik nu 1 kind mee leur of 2, of 3, of 4 maakt dan ook niet uit, met kind(eren) sta ik dan toch al aan. De gewone fiets is een bakfiets geworden vanwege praktische redenen, maar verder geen verschil. Maar mijn man neemt ook liefst maar 1 kind mee op pad, twee vindt hij al best wel gedoe en alledrie een haast onmogelijke opgave. Als hij dan een middag alleen thuis is met de kinderen, dan blijft hij dus ook thuis, dus zo blijft zijn beeld (dat het lastig/gedoe is) ook in stand.
Ik denk dat dat ook wel afhangt van de leeftijden van de kinderen.
En een beetje hoe jezelf ook bent, praktisch en stressbestendig. En sommige kinderen gaan ergens in een hoekje rustig dingen bekijken en anderen racen de tent door.


Ik denk dat TO veel zou kunnen winnen bij een nanny/oppas aan huis.
Ik heb dat altijd wel gehad en zij was echt onderdeel van ons gezin, heb zo ontzettend veel aan haar gehad in alle opzichten en de kinderen waren (en zijn nog steeds) stapel op haar. Maar zulke juweeltjes zijn zeldzaam denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
02-04-2023 10:56
Partner ervaart het niet en we kunnen er redelijk over praten. Hij hamert voor op een psycholoog, maar daar zie ik weinig nut in. Dat gaat het niet minder zwaar maken.
Je hoeft er ook niet het nut van in te zien... maar je moet wel een stap gaan zetten want anders blijf je in dezelfde cirkels ronddraaien... en dat is te destructief.. voor jezelf maar ook voor je gezin...
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie verwachtingen zijn erg hoog. Samen 70-80 uur in de week werken, twee kinderen van onder de 4, ook nog een tijdrovende hobby's en sport erbij.

Het is niet voor niets dat de meeste stellen iets terugschakelen als ze kinderen krijgen. Tijdelijk ouderschapsverlof opnemen, zodat je terug kunt in uren, eens een jaartje geen seizoensabonnement, of andere tijdrovende hobby's en gebruikmaken van aangeboden oppas van vrienden en familie.

Dat zijn allemaal heel normale dingen als je samen ouders wordt en de verantwoordelijkheid draagt van een dreumes en peuter. Hoe kan het dat jullie denken dat het allemaal wel moet kunnen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Peertjes schreef:
04-04-2023 13:38
Ik denk dat dat ook wel afhangt van de leeftijden van de kinderen.
En een beetje hoe jezelf ook bent, praktisch en stressbestendig. En sommige kinderen gaan ergens in een hoekje rustig dingen bekijken en anderen racen de tent door.
Mijn kinderen zijn 6, 3,5 en 1,5 en ze zijn nog nooit rustig genoemd. Maar daar ligt het denk ik niet aan, want mijn man heeft namelijk exact dezelfde kinderen als ik en staat daar heel anders in.

Máár, omdat hij een uitstapje met alledrie niet ziet zitten in zijn eentje, gaat hij ervan uit dat ik dat ook heel heftig vind. Dus als hij dan eens moet werken als we een uitstapje gepland hebben ofzo, dan voelt hij zich heel bezwaard, terwijl ik dat dus niet heb.
chl wijzigde dit bericht op 04-04-2023 15:15
Reden: Nog niet af
21.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
O ja dat ook TO, je hoeft echt niet alles te kunnen.
Ik zeg ook heel veel nee. Ga bijvoorbeeld nooit uit, drink veeeel minder alcohol dan vroeger want dat trek ik niet. Kijk nooit tv. Mijn hobbies zijn lezen en schilderen dus dat doe ik thuis.
We eten ook redelijk vaak kant en klaar maaltijden (van de traiteur, dat wel, maar iig niet zelf gekookt). Mijn oudste kijkt redelijk veel tv.
Dit heb ik ook moeten leren hoor. Ligt de lat bij jou niet ook erg hoog?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
03-04-2023 17:15
maar een man, die niet doorheeft, en gewoon naar ajax gaat, uitslaapt en 's avonds op zijn reet zit.
is ook gewoon een eikel hoor
Waarom ziet hij niet, dat hij veel te veel ruimte opeist?

Mannen zien volgens mij vaak niet in dat alles waar zij "geen zin in hebben" of weigeren om iets in hun routine aan te passen dus automatisch bij de ander komt te liggen. Vrouwen vinden snel dat ze zeuren, maar dat komt mede doordat mannen vrouwen al heel snel een zeur noemen.
Ik zie dat al bij mijn vriend, die druppelt vaak na op de vloer als hij geplast heeft :-( zoals zoveel mannen. Daar zeg ik natuurlijk wat van, maar na 10 keer vindt hij dat dus "gezeur". Terwijl ik denk: joh heb gewoon even het fatsoen om te kijken of er mss een druppel op de vloer ligt en veeg het op"
Ik vind het dan echt oneerlijk dat hij dat als gezeur bestempeld.

ik ervaar dat ook op werk
Mannen kunnen soms onderling enorm sarcastisch doen en klagen en cynisch doen over klanten. Maar doe ik dat een keer, dan is het vaak meteen dat ik "zo vaak klaag" of zeur. Ze doen zelf niet anders, maar als vrouw delf je daarin echt het onderspit want bij mannen onderling is het dan "stoer" en "grappig" ofzo. Doe jij hetzelfde, dan ben jij een zeur.

Ik vind (zoals ik al eerder aangaF) ook dat jouw man wel erg in zijn wensen en gewoontes blijft hangen
Hij is niet vooruit te branden na het eten....ja, en? Jij wel dan? Alsof jij altijd maar zin hebt om te gaan doen wat je moet doen.
Nee, maar je doet het wrs wel
Man niet, want ja..die is nu eenmaal moe na het eten en gaat dus op de bank zitten en slaapt uit in het weekend.
Het zijn precies dit soort kleine dingen die vrouwen maar overr zich heen laten komen, maar waardoor de balans vaak scheef groeit
Alle reacties Link kopieren Quote
CHL schreef:
04-04-2023 15:11
Mijn kinderen zijn 6, 3,5 en 1,5 en ze zijn nog nooit rustig genoemd. Maar daar ligt het denk ik niet aan, want mijn man heeft namelijk exact dezelfde kinderen als ik en staat daar heel anders in.

Máár, omdat hij een uitstapje met alledrie niet ziet zitten in zijn eentje, gaat hij ervan uit dat ik dat ook heel heftig vind. Dus als hij dan eens moet werken als we een uitstapje gepland hebben ofzo, dan voelt hij zich heel bezwaard, terwijl ik dat dus niet heb.
Dat zeg ik dus ook, dat het ook een combinatie van factoren is; het ene kind is het andere niet en dat geldt ook voor de ouders natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij is de balans al scheef vanaf de bevalling door het werk dat je daarvoor hebt moeten verzetten.... daar kan een man dan misschien niet zo veel aan doen of zelfs beseffen. Hier merk ik dat het zorgen me zwaar valt door heel veel kleine dingen waaronder mijn lichamelijke gesteldheid. Onze baby wil veel gedragen worden bijvoorbeeld, dat is voor mijn man misschien zwaar maar voor mij helemaal. Bij elk geluidje willen mijn borsten aan komen hollen en voel ik ze. Ik douche met de deur open want ik denk steeds wat te horen, doe ik deur dicht idem dus dat zit in mijn hoofd. Mijn man heeft dat niet hoor, die vergeet gerust de babyfoon aan te zetten en de volumeknop van de muziek staat hoog. Ik voel me misschien niet zo opgesloten als TO maar ik voel wel vanalles in de vorm van belangrijk zijn, nauwelijks pauze durven nemen. Ik ontspan niet als ik weet dat er nog veel moet gebeuren of als ik denk dat man kind in de wipstoel heeft de halve dag. Dus in die zin kun je wel stellen dat je een soort gevangen zit in gedachten en als de ander dan veel vrijer overkomt *want wie weet hoe hij het ervaart* dan steekt dat en voelt alles nóg erger. Maar er worden hier veel oplossingen aangedragen en dat is fijn. Wat ik wil zeggen hier is dat er best mag worden toegegeven dat het zwaar is, en ook vaak niet leuk. Soms is iets gewoon kut, hopelijk tijdelijk, maar net zo goed nog steeds kut. Dus ik vind dat ondanks dat ik geweldige kinderen heb en het best redelijk doe, zelf en samen, het nog steeds zwaar is en regelmatig zelfs kut. Voila.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
meringue-123 schreef:
04-04-2023 16:26
O ja dat ook TO, je hoeft echt niet alles te kunnen.
Ik zeg ook heel veel nee. Ga bijvoorbeeld nooit uit, drink veeeel minder alcohol dan vroeger want dat trek ik niet. Kijk nooit tv. Mijn hobbies zijn lezen en schilderen dus dat doe ik thuis.
We eten ook redelijk vaak kant en klaar maaltijden (van de traiteur, dat wel, maar iig niet zelf gekookt). Mijn oudste kijkt redelijk veel tv.
Dit heb ik ook moeten leren hoor. Ligt de lat bij jou niet ook erg hoog?
Wat is hoog ;)?

Kinderen kijken geen tv, wij hebben ook geen telefoon/andere schermpjes als de kinderen wakker zijn (tenzij ik gebeld word), maar eten is doordeweeks standaard van de traiteur. Ik ben relatief tijd met de kinderen door, daarom werk ik s avonds veel.

Ik eis veel van mezelf op een aantal vlakken: 6 maanden na mijn bevalling deed ik weer een 1/8 triathlon in niet eens zo'n gekke tijd. Uiteraard :bonk: moet die tijd dit jaar een stuk sneller van mezelf. Jaar na de bevalling was slanker dan voordat ik zwanger raakte van de 1e.

Alcohol drink ik überhaupt niet meer, daar kan ik niet meer tegen. Tv kijk ik in het weekend met de oudste weleens, voor de rest alleen lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
En op stap met 2 kinderen: jongste loopt net dus wordt beter, maar die moet je hele tijd aan het handje houden en qua slaapjes managen. En de oudste wil dan ook iets vertellen of schommelen. Veel gedoe ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Op 2 april open je een topic en op 3 april heb je aan een nieuwe baan, ga je geen parttime mamadag meer doen maar hou je een dagdeel voor jezelf, ga je het sporten weer oppakken, ga je er snachts niet meer uit werk je ineens geen 50 uur meer. Fijn dat het probleem zo snel is opgelost ging het altijd maar zo simpel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar komt die bewijsdrang vandaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
04-04-2023 19:30
Op 2 april open je een topic en op 3 april heb je aan een nieuwe baan, ga je geen parttime mamadag meer doen maar hou je een dagdeel voor jezelf, ga je het sporten weer oppakken, ga je er snachts niet meer uit werk je ineens geen 50 uur meer. Fijn dat het probleem zo snel is opgelost ging het altijd maar zo simpel.
Ik werk nog steeds 50 uur, die baan was al gepland. Waar ik nu werk in een hoog politieke afdeling is dat vaak de standaard, dat is niet houdbaar met 2 jonge kinderen, maar zwanger solliciteren kon ik niet opbrengen.

En sporten deed ik altijd al s avonds, maar dat is altijd wanneer er tijd over is.

En kdv twijfelden we over: het zou ruim 600 euro schelen als we een dag opzetten en in theorie zou het moeten kunnen, maar het wordt heel kwetsbaar. Man vond het geen goed idee en als ik hier de input lees moet ik hem daar gelijk in geven.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven