Kinderen
alle pijlers
Spijt 2e kind /opgesloten gevoel
zondag 2 april 2023 om 07:58
Vanwege het taboe op dit onderwerp ben ik bang voor herkenning en dus een nieuwe account.
Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.
Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)
Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.
Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.
Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.
Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)
Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.
Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.
Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
dinsdag 4 april 2023 om 19:51
Mooi geschreven!turquasi schreef: ↑04-04-2023 18:20Volgens mij is de balans al scheef vanaf de bevalling door het werk dat je daarvoor hebt moeten verzetten.... daar kan een man dan misschien niet zo veel aan doen of zelfs beseffen. Hier merk ik dat het zorgen me zwaar valt door heel veel kleine dingen waaronder mijn lichamelijke gesteldheid. Onze baby wil veel gedragen worden bijvoorbeeld, dat is voor mijn man misschien zwaar maar voor mij helemaal. Bij elk geluidje willen mijn borsten aan komen hollen en voel ik ze. Ik douche met de deur open want ik denk steeds wat te horen, doe ik deur dicht idem dus dat zit in mijn hoofd. Mijn man heeft dat niet hoor, die vergeet gerust de babyfoon aan te zetten en de volumeknop van de muziek staat hoog. Ik voel me misschien niet zo opgesloten als TO maar ik voel wel vanalles in de vorm van belangrijk zijn, nauwelijks pauze durven nemen. Ik ontspan niet als ik weet dat er nog veel moet gebeuren of als ik denk dat man kind in de wipstoel heeft de halve dag. Dus in die zin kun je wel stellen dat je een soort gevangen zit in gedachten en als de ander dan veel vrijer overkomt *want wie weet hoe hij het ervaart* dan steekt dat en voelt alles nóg erger. Maar er worden hier veel oplossingen aangedragen en dat is fijn. Wat ik wil zeggen hier is dat er best mag worden toegegeven dat het zwaar is, en ook vaak niet leuk. Soms is iets gewoon kut, hopelijk tijdelijk, maar net zo goed nog steeds kut. Dus ik vind dat ondanks dat ik geweldige kinderen heb en het best redelijk doe, zelf en samen, het nog steeds zwaar is en regelmatig zelfs kut. Voila.
dinsdag 4 april 2023 om 19:57
Ik word al moe als ik je berichten lees. En ik vind het een beetje oppervlakkig, 6 maand na je bevalling loop je 1/8 triatlon, ben je een jaar na de bevalling slanker dan voor je zwangerschap en je triatlon tijd moet dit jaar nog wat sneller. Nou poeh, wat een wereldproblemen.
Ga die tijd en energie in je gezin stoppen en je eigen gemoedsrust
Ga die tijd en energie in je gezin stoppen en je eigen gemoedsrust
dinsdag 4 april 2023 om 20:00
Bwah ... Als je man 3 keer per maand naar Ajax mag ...Zwaluw1984 schreef: ↑04-04-2023 19:43Geen idee: baalde van mijn lijf na mijn 2e zwangerschap dus ben gaan sporten. En het is ontspanning voor mij sporten.
Niets mis met wat sporten.
En ook niet gek dat je jezelf wat uitdaagt en de volgende wedstrijd beter wil proberen te zijn dan de vorige.
Zo lang je niet elke week aan wedstrijden doet en er werkelijk alles voor lam legt én het nog gezond blijft ...
Zo'n Ajax-voetballer wil ook gewoon elke week winnen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 4 april 2023 om 20:00
Volgens mij is er ook niemand in dit topic die ontkent dat het soms loei-zwaar is, het hebben van (jonge) kinderen. Maar juist daarom moet je jezelf ook wat ruimte gunnen, zeker als dat financieel haalbaar is. En dat betekent niet dat TO (of haar man) de carriere moeten opgeven, maar misschien wel dat je tijdelijk een stapje terig moet doen op bepaalde vlakken. Je kan voordat je aan kinderen begint nog wel zo hard roepen dat je gewoon álles blijft doen zoals vroeger, maar je komt er als snel achter dat dat weinig realistisch is. Ik ben zelf tijdelijk minder gaan werken, mijn man heeft ook een part-time dag. We doen nog wel uitstapjes, maar het is beperkter. En ook onder die omstandigheden ben ik af en toe doodmoe. Ik moet er niet aan denken om nu ook nog fulltime te moeten werken en qua sociaal leven ook nog alles te doen wat ik voorheen deed. Ik heb daar echter vrede mee. Als je daar last van hebt dan moet je toch meer hulp inschakelen voor de kinderen vrees ik.
dinsdag 4 april 2023 om 20:51
Of hij.Bbubbels schreef: ↑04-04-2023 20:00Volgens mij is er ook niemand in dit topic die ontkent dat het soms loei-zwaar is, het hebben van (jonge) kinderen. Maar juist daarom moet je jezelf ook wat ruimte gunnen, zeker als dat financieel haalbaar is. En dat betekent niet dat TO (of haar man) de carriere moeten opgeven, maar misschien wel dat je tijdelijk een stapje terig moet doen op bepaalde vlakken. Je kan voordat je aan kinderen begint nog wel zo hard roepen dat je gewoon álles blijft doen zoals vroeger, maar je komt er als snel achter dat dat weinig realistisch is. Ik ben zelf tijdelijk minder gaan werken, mijn man heeft ook een part-time dag. We doen nog wel uitstapjes, maar het is beperkter. En ook onder die omstandigheden ben ik af en toe doodmoe. Ik moet er niet aan denken om nu ook nog fulltime te moeten werken en qua sociaal leven ook nog alles te doen wat ik voorheen deed. Ik heb daar echter vrede mee. Als je daar last van hebt dan moet je toch meer hulp inschakelen voor de kinderen vrees ik.
Jaja.
dinsdag 4 april 2023 om 21:04
Gedoe?? Dat zijn gewoon je kinderen die je aandacht willenZwaluw1984 schreef: ↑04-04-2023 19:22En op stap met 2 kinderen: jongste loopt net dus wordt beter, maar die moet je hele tijd aan het handje houden en qua slaapjes managen. En de oudste wil dan ook iets vertellen of schommelen. Veel gedoe
potver, willen ze schòmmelen, wat een gotspe!Ik ben alleenstaande moeder van een van 8 en een van net 4 (nee, ze gaan niet de andere week naar hun vader, want die bestaat niet), en ik ga gewoon met ze op stap hoor, speeltuin, kinderboerderij, boodschappen doen en dan allebei een eigen minikarretje, strand, zwembad, etc.
Ik begrijp werkelijk waar niet wat daar zo erg aan is.
En ze gaan ook gewoon naar zwemles, ballet, streetdance en schaatsles. En fysio en logopedie voor de jongste.
dinsdag 4 april 2023 om 21:06
Uiteraard, dat bedoelde ik ook.
dinsdag 4 april 2023 om 21:19
Je leest verkeerd: ik vind mijn aandacht verdelen lastig en ben continu bang dat ik er 1 tekort doe. Dan is met zijn 4-en makkelijker: volle aandacht voor 1 kind.shala91 schreef: ↑04-04-2023 21:04Gedoe?? Dat zijn gewoon je kinderen die je aandacht willen
Ik ben alleenstaande moeder van een van 8 en een van net 4 (nee, ze gaan niet de andere week naar hun vader, want die bestaat niet), en ik ga gewoon met ze op stap hoor, speeltuin, kinderboerderij, boodschappen doen en dan allebei een eigen minikarretje, strand, zwembad, etc.
Ik begrijp werkelijk waar niet wat daar zo erg aan is.
En ze gaan ook gewoon naar zwemles, ballet, streetdance en schaatsles. En fysio en logopedie voor de jongste.
dinsdag 4 april 2023 om 21:22
Ik doe 2 wedstrijden per jaar en daar train ik 3 (of 4 soms) uur per week voor. Tsja is mijn situatie veel, maar ook hier: kinderen merken het niet/nauwelijks want ik trains ochtend tussen 6 en 7, in het weekend tijdens middagsdutjes of s avond als ze slapen.Wissewis schreef: ↑04-04-2023 20:00Bwah ... Als je man 3 keer per maand naar Ajax mag ...
Niets mis met wat sporten.
En ook niet gek dat je jezelf wat uitdaagt en de volgende wedstrijd beter wil proberen te zijn dan de vorige.
Zo lang je niet elke week aan wedstrijden doet en er werkelijk alles voor lam legt én het nog gezond blijft ...
Zo'n Ajax-voetballer wil ook gewoon elke week winnen.
dinsdag 4 april 2023 om 21:24
dinsdag 4 april 2023 om 21:26
Er komt een tijd dat je hiernaar terug verlangt. Nu merken ze nog niet dat je het gedoe vindt. Maar hoe moet dat als ze ouder zijn? Jullie zijn allebei zo druk met je eigen dingen en tijd te bewaken, dat gaan ze echt merken. Ik bedoel het niet als een verwijt, maar hoe kan je je kinderen een leuke, ontspannen en rustige jeugd geven als er nooit tijd is voor bijvoorbeeld een spelletje, koken, spontaan een avondwandeling, een vriendje dat blijft eten? Hoe voorkom je dat ze hun jeugd al gehaast ervaren? wat voor voorbeeld/basis wil je ze meegeven? Krijgen zij ook de kans om een middagje thuis te chillen? Want het komt een beetje over dat jullie vooral je eigen belangen voorop zetten.Zwaluw1984 schreef: ↑04-04-2023 19:22En op stap met 2 kinderen: jongste loopt net dus wordt beter, maar die moet je hele tijd aan het handje houden en qua slaapjes managen. En de oudste wil dan ook iets vertellen of schommelen. Veel gedoe
dinsdag 4 april 2023 om 21:27
Nou ik ook ja…newspaper schreef: ↑04-04-2023 19:57Ik word al moe als ik je berichten lees. En ik vind het een beetje oppervlakkig, 6 maand na je bevalling loop je 1/8 triatlon, ben je een jaar na de bevalling slanker dan voor je zwangerschap en je triatlon tijd moet dit jaar nog wat sneller. Nou poeh, wat een wereldproblemen.
Ga die tijd en energie in je gezin stoppen en je eigen gemoedsrust
Een half jaar na de bevalling van mijn tweede (ook 2 jaar tussen de kinderen) kwam ik nog niet aan sporten toe.. was dat eerste jaar vooral best hard werken met 2 kleintjes, een baan (werkloos worden door reorganisatie en solliciteren) en een huishouden. O en slaap zien te krijgen, want mijn jongste was van het soort don’t need sleep en zeker niet in een bedje.
En nee ik klaag daar verder niet over, op dat moment is het gewoon zoals het is en na dat jaar kon ik steeds meer eigen tijd terug krijgen etc.
Maar een triatlon, 50 uur werken en je kinderen gedoe vinden omdat ze aandacht vragen in een speeltuin of ergens, dan denk ik ook dat je je focus toch iets moet verschuiven. Of een nanny, dan kun je wel een stuk meer.
dinsdag 4 april 2023 om 21:32
Ik lees wat jij schrijft. Je ene kind moet aan het handje en je andere kind wil iets vertellen of schommelen en dat vind je gedoe. Maak je borst maar vast nat voor als ze groter worden en houd alle speelafspraakjes maar buiten de deurZwaluw1984 schreef: ↑04-04-2023 21:19Je leest verkeerd: ik vind mijn aandacht verdelen lastig en ben continu bang dat ik er 1 tekort doe. Dan is met zijn 4-en makkelijker: volle aandacht voor 1 kind.
Waarom is die tweede er in hemelsnaam gekomen?
dinsdag 4 april 2023 om 21:35
Zo, ga je lekker? Ze vindt het bewerkelijk, met twee heel kleine kinderen naar de speeltuin, en dan wordt meteen het hele bestaan van kind nummer 2 bekritiseerd? Wat een onzin.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 4 april 2023 om 21:38
Op dit moment is onze parttime dag echt lummeltijd dan hoeven de kinderen niks. Hetzelfde als 1 weekend dag, dan gaat alles in rustig tempo. De 3 werkdagen staan we rond half 7/op en de kinderen gaan rond half 9 naar de opvang. Ik ga vaak dan om 8 uur naar boven of naar kantoor en haal de kinderen rond 1645 op. Dan heb ik tot 7 uur/half 8 alle tijd voor de kinderen: in de zomer vaak fietsen of of in de tuin aanklooien. Tussendoor eten de kinderen brood en ik schuif eten in de oven en wij als kinderen toetje eten. Daarna eventueel bad/boekje of nog wat spelen. Rond half slapen ze en dan werk ik 2 avonden een uur of 2 a 3 (net als man), vaak sport 1 avond. Doordeweeks kook ik niet en huishouden/strijk doet de schoonmaakster.Marcella22 schreef: ↑04-04-2023 21:26Er komt een tijd dat je hiernaar terug verlangt. Nu merken ze nog niet dat je het gedoe vindt. Maar hoe moet dat als ze ouder zijn? Jullie zijn allebei zo druk met je eigen dingen en tijd te bewaken, dat gaan ze echt merken. Ik bedoel het niet als een verwijt, maar hoe kan je je kinderen een leuke, ontspannen en rustige jeugd geven als er nooit tijd is voor bijvoorbeeld een spelletje, koken, spontaan een avondwandeling, een vriendje dat blijft eten? Hoe voorkom je dat ze hun jeugd al gehaast ervaren? wat voor voorbeeld/basis wil je ze meegeven? Krijgen zij ook de kans om een middagje thuis te chillen? Want het komt een beetje over dat jullie vooral je eigen belangen voorop zetten.
Als het druk is sta ik rond 5 uur op en werk tot half 7/7 uur om extra uren te maken.
Ik zie oprecht niet in dat dit gehaast overkomt voor de kinderen. We zijn gezin minder vaak samen dan het gemiddelde, maar dat is met wat je gewend bent.
dinsdag 4 april 2023 om 21:42
Dat is praktisch en dan zijn ze minder hulpeloos. Waarom zou speelafspraakjes tegenhouden? Lijkt mij super leukshala91 schreef: ↑04-04-2023 21:32Ik lees wat jij schrijft. Je ene kind moet aan het handje en je andere kind wil iets vertellen of schommelen en dat vind je gedoe. Maak je borst maar vast nat voor als ze groter worden en houd alle speelafspraakjes maar buiten de deur
Waarom is die tweede er in hemelsnaam gekomen?
. En dan om 5 uur knakworstjea en frietjes uit de oven zodat iedereen kan blijven eten.
dinsdag 4 april 2023 om 21:42
Dat is praktisch en dan zijn ze minder hulpeloos. Waarom zou speelafspraakjes tegenhouden? Lijkt mij super leukshala91 schreef: ↑04-04-2023 21:32Ik lees wat jij schrijft. Je ene kind moet aan het handje en je andere kind wil iets vertellen of schommelen en dat vind je gedoe. Maak je borst maar vast nat voor als ze groter worden en houd alle speelafspraakjes maar buiten de deur
Waarom is die tweede er in hemelsnaam gekomen?
. En dan om 5 uur knakworstjea en frietjes uit de oven zodat iedereen kan blijven eten.
dinsdag 4 april 2023 om 21:46
Maar werk je nu wel of niet standaard 50 uur per week of incidenteel? Want in een andere post zeg je dat 50 uur per week standaard is in jouw functie?
Hoe kun je die 50 uur maken in je genoemde schema hierboven? En hoe wil je 50 uur blijven maken als er straks schoolgaande kinderen en de zwemlessen/sporten (want die komen gewoon met ouder werden) en dus minder tijd voor jezelf volhouden?
Of ga je met je nieuwe baan structureel minder uren werken en is je tijdsprobleem daarmee opgelost?
Hoe kun je die 50 uur maken in je genoemde schema hierboven? En hoe wil je 50 uur blijven maken als er straks schoolgaande kinderen en de zwemlessen/sporten (want die komen gewoon met ouder werden) en dus minder tijd voor jezelf volhouden?
Of ga je met je nieuwe baan structureel minder uren werken en is je tijdsprobleem daarmee opgelost?
dinsdag 4 april 2023 om 21:47
Speelafspraakjes zijn heel vaak NIET leuk. Zeker niet als ze nog jong zijn. Vaak politieagentje moeten spelen, ruzietjes sussen enz. Tegen de tijd dat jij je friet in de oven wil schuiven ben je allang blij dat het vriendje opgehaald wordt.Zwaluw1984 schreef: ↑04-04-2023 21:42Dat is praktisch en dan zijn ze minder hulpeloos. Waarom zou speelafspraakjes tegenhouden? Lijkt mij super leuk
Wordt ook weer beter als ze ouder worden maar dat duurt vaak even.
dinsdag 4 april 2023 om 21:49
Eens, dat is nergens voor nodig. Maar ik denk toch wel de laatste paar pagina's een soort ergernis te bespeuren in de ondertoon van diverse reacties, en die begrijp ik eigenlijk ook wel. Ik kan het niet goed uitleggen, maar het komt toch misschien wel een beetje verwend over. Of veeleisend? Ik kan het goede woord eigenlijk niet vinden. In ieder geval alles willen en vervolgens klagen dat het zwaar is. Een fulltime baan, pittig veel sporten, man ook een fulltime baan, twee heel jonge kinderen. Maar ja, als je nergens een vorm van concessie wil doen, ja, dan is het zwaar.
Ik zou bijna willen zeggen: duh.
Daar heeft to niets aan, maar ik denk dat daar sommige reacties vandaan komen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
