Kinderen
alle pijlers
Spijt 2e kind /opgesloten gevoel
zondag 2 april 2023 om 07:58
Vanwege het taboe op dit onderwerp ben ik bang voor herkenning en dus een nieuwe account.
Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.
Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)
Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.
Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.
Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.
Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)
Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.
Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.
Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
zondag 2 april 2023 om 12:01
Samen 3 slaapjes.GroenTuintje schreef: ↑02-04-2023 11:573 slaapjes op een dag?! Hoe dan!? Die van mij deden dit als baby al niet. Ze zijn ondertussen al 7 en 10, maar ik heb mij nooit aan slaapjes etc gehouden, wel op tijd naar bed voor ritme. Ze sliepen overal als het echt moest, in de maxi cosi, in de auto, zelfs op de fiets
zondag 2 april 2023 om 12:01
Het klinkt alsof de verdeling scheef is. Is het zo dan man al die wedstrijden in overleg met jou weg gaat of is dat gewoon zo'n "ik deed dat altijd al dus heb er niet eens over na gedacht dat dit wellicht nu niet meer kan"- ding? Ik zie in mijn omgeving vaak dat mannen gewoon hun vrije tijd némen en dat de vrouw zich dan maar aanpast. Maar jij hebt net zo veel recht op vrije tijd als je man he? Dus als het te veel voor jou is, al die dagen alleen, dan moet je met hem daarover in gesprek.
zondag 2 april 2023 om 12:03
Dan doet je man maar beter zijn best hoorZwaluw1984 schreef: ↑02-04-2023 11:24Goede vraag!
Ik mis het s ochtends voor het werk kunnen sporten en tel echt de dagen af dat de jongste nog maar 1 slaapje doet. Eigenlijk komen wij deur niet vanwege de slaapjes: 10 - half 12/ half 2 - half 4 / half 3 - 4 uur.
Man is ochtends niet de snelste in weekend dus voordat iedereen gekleed is moet de jongste weer slapen.
Er zit voor jou veel winst, als jullie de vrije tijd eerlijk gaan verdelen
zondag 2 april 2023 om 12:08
Ik snap je zeker.
Even praktisch: als jongste 1,5 is, zal dat tweede slaapje er wel gauw af gaan. Als de oudste dan nog steeds ook slaapt, kan dat juist heel lekker zijn: ‘s ochtends op pad, daarna zij even slapen en jij ook
of iets voor jezelf doen, ‘s middags nog even knutselen/blokje om/etc. ‘Het is een fase’ is zo’n enorm cliché, maar toch goed om in je achterhoofd te houden, want het kan voelen of je ‘voor altijd of anders voor jaren’ in deze situatie zit, maar dat is echt niet zo.
Wat iemand anders zei ook: over een tijdje spelen ze makkelijker samen en kun je idd makkelijker met twee kinderen samen iets in huis doen, bakken, etc.
Dat het in je eentje enorm slopend is om twee kinderen onder je hoede te hebben, ken ik ook van die leeftijd. Bij ons is het sinds de jongste ca. drie is, veel makkelijker om met hen allebei iets te doen en dus als partners af te wisselen.
De verdere gevoelens over ‘OMG, wat heb ik met m’n leven gedaan door (er) een kind (bij) te nemen’ had ik ook - alleen dan al bij de eerste. Helaas lieten zowel kinds als mijn gezondheid niet toe om allerlei dingen te ondernemen in dat eerste jaar. Ik voelde me echt gedeprimeerd en teleurgesteld dat het leven dat ik kende voorbij was, want zo voelde het echt. Ik was zelfs een beetje boos dat vrienden die al een kind hadden, dat niet hadden laten merken (inmiddels weet ik dat dus ook niet iedereen dat zo ervaart (zie ook jou, TO, met je eerste kind) en het heeft van alles te maken met het kind dat je krijgt en hoe je daar zelf op reageert en hoe je gezondheid is etc etc). Ik vind het daarom soms wél troostend om te lezen dat er meer mensen zijn die deze gevoelens hebben. En de troost van mij aan jou: inmiddels voel ik dit allemaal echt niet meer zo! Ik vergelijk nog wel eens hoe mijn leven zonder kinderen mogelijk had kunnen zijn, met hoe het is, en dat is heel anders ja - met aan beide kanten winnende punten
. Maar inmiddels ben ik helemaal gewend aan hoe het nu is, vind ik het niet meer beklemmend om mijzelf als persoon in de context van het gezin te zien én komt er ook echt weer meer ruimte voor die andere facetten van mijn persoonlijkheid. Hou vol voor nu, het wordt beter!
Even praktisch: als jongste 1,5 is, zal dat tweede slaapje er wel gauw af gaan. Als de oudste dan nog steeds ook slaapt, kan dat juist heel lekker zijn: ‘s ochtends op pad, daarna zij even slapen en jij ook
of iets voor jezelf doen, ‘s middags nog even knutselen/blokje om/etc. ‘Het is een fase’ is zo’n enorm cliché, maar toch goed om in je achterhoofd te houden, want het kan voelen of je ‘voor altijd of anders voor jaren’ in deze situatie zit, maar dat is echt niet zo. Wat iemand anders zei ook: over een tijdje spelen ze makkelijker samen en kun je idd makkelijker met twee kinderen samen iets in huis doen, bakken, etc.
Dat het in je eentje enorm slopend is om twee kinderen onder je hoede te hebben, ken ik ook van die leeftijd. Bij ons is het sinds de jongste ca. drie is, veel makkelijker om met hen allebei iets te doen en dus als partners af te wisselen.
De verdere gevoelens over ‘OMG, wat heb ik met m’n leven gedaan door (er) een kind (bij) te nemen’ had ik ook - alleen dan al bij de eerste. Helaas lieten zowel kinds als mijn gezondheid niet toe om allerlei dingen te ondernemen in dat eerste jaar. Ik voelde me echt gedeprimeerd en teleurgesteld dat het leven dat ik kende voorbij was, want zo voelde het echt. Ik was zelfs een beetje boos dat vrienden die al een kind hadden, dat niet hadden laten merken (inmiddels weet ik dat dus ook niet iedereen dat zo ervaart (zie ook jou, TO, met je eerste kind) en het heeft van alles te maken met het kind dat je krijgt en hoe je daar zelf op reageert en hoe je gezondheid is etc etc). Ik vind het daarom soms wél troostend om te lezen dat er meer mensen zijn die deze gevoelens hebben. En de troost van mij aan jou: inmiddels voel ik dit allemaal echt niet meer zo! Ik vergelijk nog wel eens hoe mijn leven zonder kinderen mogelijk had kunnen zijn, met hoe het is, en dat is heel anders ja - met aan beide kanten winnende punten
. Maar inmiddels ben ik helemaal gewend aan hoe het nu is, vind ik het niet meer beklemmend om mijzelf als persoon in de context van het gezin te zien én komt er ook echt weer meer ruimte voor die andere facetten van mijn persoonlijkheid. Hou vol voor nu, het wordt beter!
zondag 2 april 2023 om 12:08
zondag 2 april 2023 om 12:16
Misschien vergezocht, maar de moeite van het vragen waard: ben je lichamelijk in orde? Ik herken het gevangen, opgesloten gevoel heel erg van toen mijn kind ook een jaar of anderhalf, twee was. Ik had depressieve buien, die konden op slag op komen zetten en weer verdwijnen. Ik voelde me gevangen. Ik had een waardeloos geheugen. Achteraf had ik meer symptomen, maar allemaal waren ze zo subtiel mijn leven in geslopen dat ik ze normaal was gaan vinden. Ik bleek een vitamine B12 tekort te hebben, ik kreeg het wel binnen, maar mijn lichaam nam het niet op. Waarschijnlijk al ontstaan vrij snel na de bevalling. Ik krijg injecties. Dat blijft, maar nu al jaren nog maar eens per maand. Vanaf een paar weken na de diagnose en start van de behandeling begon ik mezelf weer te herkennen.
Misschien de moeite van de bloedcheck waard.
Misschien de moeite van de bloedcheck waard.
zondag 2 april 2023 om 12:24
Ik denk dat het ook een kwestie is van accepteren dat het tropenjaren zijn. En dat je niet je leven voort kunt leven van de tijd voor de kinderen. Kun je niet beter je parttimedag nemen op een dag dat de kinderen naar het kdv zijn? Ipv op de dag dat je man ook zijn parttimedag heeft. Verder zullen jullie concessies moeten doen. Mijn man heeft in die periode een paar jaar geen seizoenskaart gehad. Later heeft hij een seizoenskaart gedeeld, dus toen ging hij de helft van de thuiswedstrijden. En tegenwoordig heeft hij weer een seizoenskaart. Ik kon met oudste er ook niet makkelijk op uit, boodschappen, even kleding shoppen. Met 2 al helemaal niet. Maar toen oudste op de basisschool zat, lukte het met de jongste wel. Hij was op dat gebied veel makkelijker. En in die tijd kon je niet online shoppen.
zondag 2 april 2023 om 12:46
Beiden fulltime werken en midden in de tropenjaren zitten. Mensen gaan om minder scheiden. Week op week af je kinderen klinkt dan ineens hemels voor jezelf… maar vergeet niet dat kinderen eigenlijk vooral zelfopoffering zijn.
Als je je vrije dag niet trekt alleen te zijn met je kinderen vraag of oma op die dag langs wil komen. En anders een aupair of nanny die je ondersteund En vraag hoe oma het doet op de dagen dat zij voor zorgt. Als het voor jou zo’n belasting is hoe zou het voor haar zijn?
Als je je vrije dag niet trekt alleen te zijn met je kinderen vraag of oma op die dag langs wil komen. En anders een aupair of nanny die je ondersteund En vraag hoe oma het doet op de dagen dat zij voor zorgt. Als het voor jou zo’n belasting is hoe zou het voor haar zijn?
zondag 2 april 2023 om 12:47
Is het mogelijk om bijv 3 of 4 uur ouderschapsverlof op te nemen? Dan behoudt je je arbeidsomvang en als je dan van 40 naar 36 uur gaat of je gaat van 36 naar 32, dan zou je in theorie prima je leidinggevende functie goed kunnen uitvoeren. Als je dat dan doet terwijl de kinderen naar de opvang zijn, kan je lekker sochtends sporten, rustig douchen en ontbijten en smiddags weer aan het werk. Laat je je man de kinderen doen die ochtend. Stel je doet dat ca 6 maanden tot 1 jaar, kan ik me niet voorstellen dat het invloed heeft op je carrièrepad. Dan zit je bij de verkeerde werkgever. Verder heb je 84 achter je naam staan. Als dat je geboortejaar is, ben je 38 of 39 jaar. Ik ben zelf ook van 84. Mogelijk speelt dan je leeftijd ook wel een rolletje in hoe makkelijk je omgaat met de tropenjaren en misschien ook de instabiele nachten. Ik heb een vriendin die een kind heeft gekregen met begin 20 en nu weer. Zij ervaart het nu w echt zwaarder (38 jaar). Persoonlijk snap ik je denk ik wel goed want ik kies bewust voor 1 kind omdat ik bang ben voor wat jij nu beschrijft. Gemis aan vrijheid en ik heb geen zin om 4 jaar door te bikkelen omdat het dan beter wordt. Ik vind werk net als jij ook belangrijk en houd van sochtends sporten. Zou daarom echt kijken of je een halve dag ouderschapsverlof kunt nemen. Wees niet te hard voor jezelf. Je hebt geen spijt van je kind maar spijt van hoe je leven is veranderd. Misschien helpt het ook om te kijken naar wat acceptatietechnieken. Dit is namelijk wel het leven waar je verder mee moet.
zondag 2 april 2023 om 13:00
zondag 2 april 2023 om 13:03
TO niet want die werkt fulltime. Nu kan ze ze om 7.30 bij de opvang brengen en straks staat ze om 08.30 bij school te wachten tot de deur opengaat. En nu kunnen ze allebei naar dezelfde opvang, straks moeten ze waarschijnlijk op 2 locaties worden gebracht en gehaald.
+speelafspraakjes, kijkmiddag, oudergesprekken midden op de dag, schoolreis, paasontbijt, kerstdiner om 17 uur etc.
zondag 2 april 2023 om 13:05
@jofjoke mijn bloedwaarden zijn goed dat is al 2x gecheckt.
En correctie: voor mij is 36 uur (4x9) fulltime werken. Man werkt ook 36 uur dat is onze sector het maximale. In de praktijk zitten er natuurlijk ook drukkere weken bij.
Mijn ouders zijn zo'n dag met zijn 2-en dat scheelt al heel veel denk.
En correctie: voor mij is 36 uur (4x9) fulltime werken. Man werkt ook 36 uur dat is onze sector het maximale. In de praktijk zitten er natuurlijk ook drukkere weken bij.
Mijn ouders zijn zo'n dag met zijn 2-en dat scheelt al heel veel denk.
zondag 2 april 2023 om 13:07
TO en man werken beiden 4 dagen. Als ze die parttime dagen verdelen ipv op dezelfde dag, hebben ze 2 dagen voor oudergesprekken e.d.Wintertime16 schreef: ↑02-04-2023 13:03TO niet want die werkt fulltime. Nu kan ze ze om 7.30 bij de opvang brengen en straks staat ze om 08.30 bij school te wachten tot de deur opengaat. En nu kunnen ze allebei naar dezelfde opvang, straks moeten ze waarschijnlijk op 2 locaties worden gebracht en gehaald.
+speelafspraakjes, kijkmiddag, oudergesprekken midden op de dag, schoolreis, paasontbijt, kerstdiner om 17 uur etc.
zondag 2 april 2023 om 13:08
Onze kinderen gaan van 800/815 tot maximaal 1700 naar de opvang (vaak eerder) de ene haalt en de andere brengt. Uren die we dan niet maken halen we s avonds in. De de praktijk zie ik de kinderen ook op werkdagen ongeveer 4 uur. Gemiddeld werk ik 2 avonden in de week als de kinderen op bed liggen.Wintertime16 schreef: ↑02-04-2023 13:03TO niet want die werkt fulltime. Nu kan ze ze om 7.30 bij de opvang brengen en straks staat ze om 08.30 bij school te wachten tot de deur opengaat. En nu kunnen ze allebei naar dezelfde opvang, straks moeten ze waarschijnlijk op 2 locaties worden gebracht en gehaald.
+speelafspraakjes, kijkmiddag, oudergesprekken midden op de dag, schoolreis, paasontbijt, kerstdiner om 17 uur etc.
Dus ja ik werk veel, maar breng ook relatief veel tijd met de kinderen door denk ik.
zondag 2 april 2023 om 13:10
Als ze allebei op de basisschool zitten ga ik idd 2 3x9 en 2x5 werken. Man neemt dan de woensdagmiddag. Dan hebben we "maar" 2 middag bso nodig
zondag 2 april 2023 om 13:12
Ja dat ga ik weer eens kijken, maar voor de geboorte van de jongste waren alle gastouders aan huis helemaal vol.
zondag 2 april 2023 om 13:17
Is het dan niet een logische oplossing om je kinderen langer naar de opvang te laten gaan? Al is het maar tot 18u bijvoorbeeld? Dan houdt je 's avonds meer tijd voor jezelf over.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2023 13:08Onze kinderen gaan van 800/815 tot maximaal 1700 naar de opvang (vaak eerder) de ene haalt en de andere brengt. Uren die we dan niet maken halen we s avonds in. De de praktijk zie ik de kinderen ook op werkdagen ongeveer 4 uur. Gemiddeld werk ik 2 avonden in de week als de kinderen op bed liggen.
Dus ja ik werk veel, maar breng ook relatief veel tijd met de kinderen door denk ik.
En van mij hoef je zeker niet minder te gaan werken, maar als je bij de rijksoverheid werkt dan zou 2-4 uur ouderschapsverlof ook als manager toch haalbaar moeten zijn? Zowel mijn eigen leidinggevende als diens leidinggevende werken 32 uur (ok in de praktijk af en toe wat meer) en daar wordt totaal niet scheef naar gekeken. Al kan dat natuurlijk per organisatie verschillen.
zondag 2 april 2023 om 13:27
Maar waarom precies gun je jezelf geen tijd? Als mijn kind naar school gaat, blijf ik op vrijdag vrij omdat ik dan lekker elke vrijdagochtend voor mezelf heb. Mijn moeder doet een middag en mijn vader doet een middag. Ik ben er op vrijdagmiddag dus ook maar 2 dagen middagen bso. No way dat ik 2 halve dagen ga werken. Dat betekent in de praktijk dat ik alleen maar meer uren werk en me nooit echt vrij voel van werk (wat dus indirect doorwerkt in mn werk/privé balans).Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2023 13:10Als ze allebei op de basisschool zitten ga ik idd 2 3x9 en 2x5 werken. Man neemt dan de woensdagmiddag. Dan hebben we "maar" 2 middag bso nodig
zondag 2 april 2023 om 13:28
Je voelt je opgesloten zeg je. Ondanks dat alles goed is geregeld en jullie voldoende hulp hebben, voel je je opgesloten.
Ik denk dat dat gevoel ook correct is. Je bent enorm beperkt in je bewegingsvrijheid met 2 zulke jonge kinderen. En dat is klote en geeft soms een hopeloos en uitzichtloos gevoel. Maar het is wat het is. Ik denk dat er weinig praktische oplossingen zijn om dit probleem op te pakken, maar dat dit iets is wat je zult moeten accepteren. De komende 10 jaar zit je vast aan schooltijden, zieke kinderen, partijtjes, sportclubjes etc etc en dat is wat het is. Niks aan te veranderen. Accepteren dus.
Ik ben het eens met je man. Een psycholoog kan je helpen hier anders over te gaan denken en voelen. Dit gevoel anders te labelen, waardoor je je anders zult gaan voelen. Ik raad je aan om een goede cognitieve gedragspsycholoog te gaan zoeken. en hulp te aanvaarden.
Ik vind het overigens superdapper dat je hier eerlijk schrijft hoe je je voelt. Ook ik herken het gevoel van toen de kinderen kleiner waren. Echt een kutgevoel, maar dit wordt beter. Echt waar! Sterkte!
Ik denk dat dat gevoel ook correct is. Je bent enorm beperkt in je bewegingsvrijheid met 2 zulke jonge kinderen. En dat is klote en geeft soms een hopeloos en uitzichtloos gevoel. Maar het is wat het is. Ik denk dat er weinig praktische oplossingen zijn om dit probleem op te pakken, maar dat dit iets is wat je zult moeten accepteren. De komende 10 jaar zit je vast aan schooltijden, zieke kinderen, partijtjes, sportclubjes etc etc en dat is wat het is. Niks aan te veranderen. Accepteren dus.
Ik ben het eens met je man. Een psycholoog kan je helpen hier anders over te gaan denken en voelen. Dit gevoel anders te labelen, waardoor je je anders zult gaan voelen. Ik raad je aan om een goede cognitieve gedragspsycholoog te gaan zoeken. en hulp te aanvaarden.
Ik vind het overigens superdapper dat je hier eerlijk schrijft hoe je je voelt. Ook ik herken het gevoel van toen de kinderen kleiner waren. Echt een kutgevoel, maar dit wordt beter. Echt waar! Sterkte!
zondag 2 april 2023 om 13:31
Dat is ook gewoon zo. Je kan prima een leidinggevende rol vervullen in 32 uur. Bij ons ook heel normaal. Maar als to dat niet zo voelt, dan wordt het lastig (of ze heeft geen goede werkgever als het niet zou kunnen). Ik heb studiegenoten die partner zijn in de advocatuur en dat obv 32 uur doen. Nou als zelf dat kan, dan kan er veel.tortelduif schreef: ↑02-04-2023 13:17Is het dan niet een logische oplossing om je kinderen langer naar de opvang te laten gaan? Al is het maar tot 18u bijvoorbeeld? Dan houdt je 's avonds meer tijd voor jezelf over.
En van mij hoef je zeker niet minder te gaan werken, maar als je bij de rijksoverheid werkt dan zou 2-4 uur ouderschapsverlof ook als manager toch haalbaar moeten zijn? Zowel mijn eigen leidinggevende als diens leidinggevende werken 32 uur (ok in de praktijk af en toe wat meer) en daar wordt totaal niet scheef naar gekeken. Al kan dat natuurlijk per organisatie verschillen.
zondag 2 april 2023 om 13:53
Ik denk wel dat je je enorm verslikt hierop. 12 weken per jaar hebben ze vakantie. 7 studiedagen per jaar is ook nog eens ruim anderhalve week. Kindjes worden echt makkelijker, maar het is wel echt veel plannen en puzzelen. Zeker als er nog zwemles, fysio, logopedie, knutselclub etc. bij komt. Dan moeten alle afspraken op die drie overgebleven middagen.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2023 13:10Als ze allebei op de basisschool zitten ga ik idd 2 3x9 en 2x5 werken. Man neemt dan de woensdagmiddag. Dan hebben we "maar" 2 middag bso nodig
zondag 2 april 2023 om 14:12
Je hebt gelijk, ik had niet goed gelezen. Mijn man en ik werkten beiden part-time. Ik zou niet eens weten hoe we dat met twee voltijdbanen hadden moeten doenWintertime16 schreef: ↑02-04-2023 13:03TO niet want die werkt fulltime. Nu kan ze ze om 7.30 bij de opvang brengen en straks staat ze om 08.30 bij school te wachten tot de deur opengaat. En nu kunnen ze allebei naar dezelfde opvang, straks moeten ze waarschijnlijk op 2 locaties worden gebracht en gehaald.
+speelafspraakjes, kijkmiddag, oudergesprekken midden op de dag, schoolreis, paasontbijt, kerstdiner om 17 uur etc.
If you need a hug, give it to someone else.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
