Spijt 2e kind /opgesloten gevoel

02-04-2023 07:58 454 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanwege het taboe op dit onderwerp ben ik bang voor herkenning en dus een nieuwe account.

Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.

Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)

Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.

Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.

Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 12:18
Ik vraag me altijd af of mensen dit niet konden bedenken vóór dat ze aan kinderen begonnen. Dat zodra je een of meerdere kinderen hebt het niet meer over jou gaat de eerste 18 jaar en dat je dingen tijdelijk moet opgeven. Dat is nu eenmaal zo als je kinderen wilt en hebt.

Hier een zus met 3 jonge kinderen in de basisschoolleeftijd die een soortgelijk verhaal heeft, maar zelf niks wil aanpassen omdat zij haar carrière en vooral het geld belangrijker vindt dan dat ze zelf goed in haar vel zit. En ja, haar kinderen hebben haar meer nodig dan alleen 's avonds (meestal is ze zo laat thuis dat de kids al op bed liggen) en in het weekend. Het is een kwestie van prioriteiten anders (willen) leggen. En dat laatste ook accepteren dat dit bij ouderschap hoort.
En dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 12:29
Zus vroeg me of ik donderdag, als háár kinderen een paasactiviteit op school hebben, de hele ochtend (8.30-12.00 uur) op school kon zijn. Het eerste wat ik dacht: nee, daar horen de ouders of een van beiden te zijn. Het zijn jullie kinderen. Niet afwentelen op de tante. Of grootouders. Het gebrek aan aanpassingsvermogen en voortdurend de omgeving op willen trommelen bij allerlei kindgerelateerde issues staat mij erg tegen.

Het is niet zo dat ik nooit wil ondersteunen, maar mijn persoonlijke ervaring met hulpbehoevende gezinnen (lees: gezinnen waarin men carrière, geld en een bepaalde levensstijl (alles kunnen doen wat je deed voordat de kids er waren) belangrijk vindt) is dat als je één keer 'ja' ergens tegen zegt je bepaalde verwachtingen bij de ouders kweekt waar je maar moeilijk vanaf kunt komen. Als je 'nee' zegt, dan wordt dat zogenaamd wel gerespecteerd, maar men laat je toch fijntjes merken dat het echt niet oké is dat jij niet hun problemen steeds wilt oplossen.
Heel begrijpelijk dat je daar geen zin in hebt hoor, maar je klinkt verder zelf behoorlijk veroordelend. Ik vind het niet zo gek dat ouders niet om de haverklap een ochtend op school willen doorbrengen. Mijn kind is nog een stuk jonger maar ik vind mijn carrière ook belangrijk en verheug me zeker niet op alle randzaken die om het basisschoolbestaan hangen. Ik vind niet dat dat mij een slechte(re) ouder maakt.

En nee je kunt niet alles wat je eerst kon met kinderen, maar sommige mensen (bedoel ik niet specifiek jou mee aardbei35) zijn er wel heel erg op gebrand dat je net zoveel inlevert als zij hebben gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
het probleem zit niet in het feit dat je 2 kinderen hebt, het probleem ligt bij het feit dat het niet evenredig is verdeeld. Je man kan gewoon nog doen wat hij altijd deed en jij doet er van alles bij. Je hebt allerlei redenen genoemd waarom hij niet meer kan doen.. En die redenen zijn BS.

Het is jullie gezin, jullie kinderen. Dus 50/50. Beiden iets inleveren. En accepteren dat het soms even niet anders is qua werk. Waarom kan zijn carrière niet op lager pitje ? Dat zegt hij ? Dat is zo ? Idem met die van jou.. Ik ken zat mensen die op hoog niveau werken / dikke carrière hebben maar die wel degelijk terug gegaan zijn in uren. Het kan echt altijd, dat je het niet durft is wat anders.

Dit had je allemaal van te voren kunnen bedenken.. kinderen en carrière is echt heel hard werken en goed plannen en vooral verdelen.

En je sex leven.. Kinderen weekendje uitbesteden en hotel boeken, dat is toch niet zo moeilijk ? En in het weekend, als je kinderen dutten.. hupsakee.. even aan de gang samen. Sex hoeft toch niet alleen s avonds ?
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
03-04-2023 12:40
Heel begrijpelijk dat je daar geen zin in hebt hoor, maar je klinkt verder zelf behoorlijk veroordelend. Ik vind het niet zo gek dat ouders niet om de haverklap een ochtend op school willen doorbrengen. Mijn kind is nog een stuk jonger maar ik vind mijn carrière ook belangrijk en verheug me zeker niet op alle randzaken die om het basisschoolbestaan hangen. Ik vind niet dat dat mij een slechte(re) ouder maakt.

En nee je kunt niet alles wat je eerst kon met kinderen, maar sommige mensen (bedoel ik niet specifiek jou mee aardbei35) zijn er wel heel erg op gebrand dat je net zoveel inlevert als zij hebben gedaan.
Je mag me wel veroordelend noemen, maar feit is dat als je kinderen krijgt het niet meer volledig om jou draait. Dat je kinderen vereisen dat je bepaalde dingen tijdelijk op een lager pitje zet. Bijvoorbeeld niet allebei fulltime werken, maar beide parttime. En je verwachtingen lager leggen. Zodra je kind 18 is, dan heb je meer ruimte. Ik weet het, dat past niet bij hoe de huidige samenleving in elkaar zit. Niemand wil aan FOMO lijden en zoveel mogelijk het leven voordat er kinderen waren (halsstarrig) voortzetten. En ja, als je kinderen naar school gaan, dan hoort het er óók bij dat je als ouder af en toe bij activiteiten aanwezig bent. Ook als je daar eigenlijk geen zin in hebt. Je doet dat voor je kind. Niet voor jezelf.
aardbei35 wijzigde dit bericht op 03-04-2023 12:52
8.16% gewijzigd
Ik denk overigens dat best veel ouders het herkennen. Met 1 kind gaat je leven redelijk door zoals het voorheen was. Met 2 kinderen ben je ineens een gezin en verandert je leven best wel. Die verandering kost even tijd, want je moet ook weer een nieuwe balans vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
poldervrouw schreef:
03-04-2023 12:43
het probleem zit niet in het feit dat je 2 kinderen hebt, het probleem ligt bij het feit dat het niet evenredig is verdeeld. Je man kan gewoon nog doen wat hij altijd deed en jij doet er van alles bij. Je hebt allerlei redenen genoemd waarom hij niet meer kan doen.. En die redenen zijn BS.

Het is jullie gezin, jullie kinderen. Dus 50/50. Beiden iets inleveren. En accepteren dat het soms even niet anders is qua werk. Waarom kan zijn carrière niet op lager pitje ? Dat zegt hij ? Dat is zo ? Idem met die van jou.. Ik ken zat mensen die op hoog niveau werken / dikke carrière hebben maar die wel degelijk terug gegaan zijn in uren. Het kan echt altijd, dat je het niet durft is wat anders.

Dit had je allemaal van te voren kunnen bedenken.. kinderen en carrière is echt heel hard werken en goed plannen en vooral verdelen.

En je sex leven.. Kinderen weekendje uitbesteden en hotel boeken, dat is toch niet zo moeilijk ? En in het weekend, als je kinderen dutten.. hupsakee.. even aan de gang samen. Sex hoeft toch niet alleen s avonds ?
Om te seksen hoef je je kinderen toch niet bij een ander onder te brengen? Verder eens met je post.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 12:46
Je mag me wel veroordelend noemen, maar feit is dat als je kinderen krijgt het niet meer volledig om jou draait. Dat je kinderen vereisen dat je bepaalde dingen tijdelijk op een lager pitje zet. Bijvoorbeeld niet allebei fulltime werken, maar beide parttime. En je verwachtingen lager leggen. Zodra je kind 18 is, dan heb je meer ruimte. Ik weet het, dat past niet bij hoe de huidige samenleving in elkaar zit. Niemand wil aan FOMO lijden en zoveel mogelijk het leven voordat er kinderen waren (halsstarrig) voortzetten. En ja, als je kinderen naar school gaan, dan hoort het er óók bij dat je als ouder af en toe bij activiteiten aanwezig bent. Ook als je daar eigenlijk geen zin in hebt. Je doet dat voor je kind. Niet voor jezelf.
Sja, kinderen kosten veel tijd en voor een groot deel kun je daar niet omheen. En het is ook leuk natuurlijk. Maar een paasontbijt op school vind ik nou niet iets waarbij (een van de) ouders aanwezig zouden moeten zijn. Dat we dat met de Nederlandse parttimecultuur zo hebben geregeld dat het de facto wordt verwacht (plus allerlei andere activiteiten onder school en/of werktijd) is zo, maar het legt wel extra druk op - in de praktijk met name - moeders.
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
03-04-2023 13:00
Sja, kinderen kosten veel tijd en voor een groot deel kun je daar niet omheen. En het is ook leuk natuurlijk. Maar een paasontbijt op school vind ik nou niet iets waarbij (een van de) ouders aanwezig zouden moeten zijn. Dat we dat met de Nederlandse parttimecultuur zo hebben geregeld dat het de facto wordt verwacht (plus allerlei andere activiteiten onder school en/of werktijd) is zo, maar het legt wel extra druk op - in de praktijk met name - moeders.
Waarom niet eigenlijk? Zou je kind dat niet leuk vinden? Een paasactiviteit komt niet wekelijks terug en ik kan me niet indenken dat je wekelijks met zoveel activiteiten verbandhoudend met de basisschool wordt belast. Ik kan me zo voorstellen dat m'n neefjes en nichtje bij zoiets liever hun ouders of in ieder geval één van hen dan een oom/tante/grootouder erbij hebben. Het gaat in dit voorbeeld ook niet om de "Nederlandse parttime cultuur" maar dat je dat voor je jonge kinderen over hebt en snapt, of beter gezegd, accepteert dat het tijdens de tropenjaren van je kinderen niet volledig om jou als ouder gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gique schreef:
03-04-2023 12:46
Ik denk overigens dat best veel ouders het herkennen. Met 1 kind gaat je leven redelijk door zoals het voorheen was. Met 2 kinderen ben je ineens een gezin en verandert je leven best wel. Die verandering kost even tijd, want je moet ook weer een nieuwe balans vinden.
Zeg je nou dat je met één kind geen gezin vormt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Gique schreef:
03-04-2023 12:46
Ik denk overigens dat best veel ouders het herkennen. Met 1 kind gaat je leven redelijk door zoals het voorheen was. Met 2 kinderen ben je ineens een gezin en verandert je leven best wel. Die verandering kost even tijd, want je moet ook weer een nieuwe balans vinden.
Zeg je nou dat je met één kind geen gezin vormt?
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 12:18
Ik vraag me altijd af of mensen dit niet konden bedenken vóór dat ze aan kinderen begonnen. Dat zodra je een of meerdere kinderen hebt het niet meer over jou gaat de eerste 18 jaar en dat je dingen tijdelijk moet opgeven. Dat is nu eenmaal zo als je kinderen wilt en hebt.

Hier een zus met 3 jonge kinderen in de basisschoolleeftijd die een soortgelijk verhaal heeft, maar zelf niks wil aanpassen omdat zij haar carrière en vooral het geld belangrijker vindt dan dat ze zelf goed in haar vel zit. En ja, haar kinderen hebben haar meer nodig dan alleen 's avonds (meestal is ze zo laat thuis dat de kids al op bed liggen) en in het weekend. Het is een kwestie van prioriteiten anders (willen) leggen. En dat laatste ook accepteren dat dit bij ouderschap hoort.
Een verschil: ik heb er 2 en ik zie mijn kinderen vrijwel iedere avond. Een incidenteel werkdiner later. En een parttime dag. En 1x in de 2 weken haal ik de oudste op van de peuterspeelzaal om 2 uur. Tussen half 7 en 8 en 5 en half 8 ben ik voor niemand (zowel werk/privé) niet bereikbaar, dat is tijd voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
03-04-2023 11:49
Volgens mij is het probleem ook vaak dat vrouwen bang zijn een zeur te worden gevonden en dat mannen daardoor heel veel ruimte kunnen pakken.
Waarschijnlijk zit het hier idd in. Nou ja vandaag ging al een stuk beter: man tot half 8 in charge, ik hardlopen+douchen en jongste eens half uur eerder in bed gelegd en zowaar ik kon de deur uit tussen 2 slaapjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 13:13
Een verschil: ik heb er 2 en ik zie mijn kinderen vrijwel iedere avond. Een incidenteel werkdiner later. En een parttime dag. En 1x in de 2 weken haal ik de oudste op van de peuterspeelzaal om 2 uur. Tussen half 7 en 8 en 5 en half 8 ben ik voor niemand (zowel werk/privé) niet bereikbaar, dat is tijd voor de kinderen.
Mij maakt het verder niet uit, hoor. Mensen met kinderen mogen van mij doen en laten wat ze willen, zolang ze niet alles op hun omgeving afwentelen wat kindgerelateerd is en hun oude leven voor ze kinderen hadden denken te kunnen voortzetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 13:08
Waarom niet eigenlijk? Zou je kind dat niet leuk vinden? Een paasactiviteit komt niet wekelijks terug en ik kan me niet indenken dat je wekelijks met zoveel activiteiten verbandhoudend met de basisschool wordt belast. Ik kan me zo voorstellen dat m'n neefjes en nichtje bij zoiets liever hun ouders of in ieder geval één van hen dan een oom/tante/grootouder erbij hebben. Het gaat in dit voorbeeld ook niet om de "Nederlandse parttime cultuur" maar dat je dat voor je jonge kinderen over hebt en snapt, of beter gezegd, accepteert dat het tijdens de tropenjaren van je kinderen niet volledig om jou als ouder gaat.
Ik denk dat iedereen het erover eens is dat het met een kind niet volledig om jou gaat. Maar niet bij een paasontbijt (of andere activiteit) willen zijn of zoals TO fulltime willen werken lijkt voor jou meteen te impliceren dat je niet genoeg voor je kinderen over hebt, ik zie dat anders. Dat vind ik een heel stellige en ook veroordelende uitspraak die ik ook in mijn omgeving veel terug hoor en dat geeft weinig ruimte om ook tijd voor jezelf te pakken en/of om meer te werken dan de gemiddelde Nederlandse moeder.

En mijn kind is onder de 1 dus geen idee of hij dat later leuk gaat vinden, waarschijnlijk wel. En het dilemma is natuurlijk dat de verwachting is dat er bij zoiets een ouder aanwezig is, en dan vinden kinderen het inderdaad niet leuk als in plaats daarvan de tante of iemand anders een schuldgevoel wordt aangepraat om maar aanwezig te zijn. Maar zo'n activiteit is toch ook hartstikke leuk voor kinderen zonder dat papa of mama of iemand anders meekomt? Gewoon in de klas met de leerkracht, waarom kan dat niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
03-04-2023 13:16
Ik denk dat iedereen het erover eens is dat het met een kind niet volledig om jou gaat. Maar niet bij een paasontbijt (of andere activiteit) willen zijn of zoals TO fulltime willen werken lijkt voor jou meteen te impliceren dat je niet genoeg voor je kinderen over hebt, ik zie dat anders. Dat vind ik een heel stellige en ook veroordelende uitspraak die ik ook in mijn omgeving veel terug hoor en dat geeft weinig ruimte om ook tijd voor jezelf te pakken en/of om meer te werken dan de gemiddelde Nederlandse moeder.

Hoort dat niet bij het ouderschap dat je tijdelijk minder ruimte voor jezelf kunt pakken? Je neemt de paasactiviteit nu als ultiem voorbeeld, maar dat bedoel ik er niet mee. Ik heb het over de attitude van ouders dat het allemaal zoveel werk/gedoe is met kinderen. En ik vind wel dat fulltime werken, zowel man als vrouw, met kinderen in de basisschoolleeftijd eigenlijk niet kan. Downgrade je levensstijl dan. Ik zie het zoveel in mijn omgeving dat mensen met kinderen van alles mee willen/denken te moeten maken en klagen over vermoeidheid. Dat kun je voorkomen door je verwachtingen bij te stellen en te accepteren dat als je kinderen hebt je nu eenmaal niet fulltime kunt werken en dat je carrière dan tijdelijk wat minder prioriteit kan krijgen. Ik bedoel daarmee niet stoppen met werken en stay home mom worden, maar aanvaarden dat het niet anders is. Door mijn uitspraken veroordelend te noemen zeg je eigenlijk in mijn beleving dat mensen zoals ik ongelijk hebben en we alles moeten doen om te zorgen dat mensen met kinderen al hun behoeften vervuld krijgen zonder dat zij daar een offer voor brengen. Dat slaat mijns inziens als een tang op een varken.

En mijn kind is onder de 1 dus geen idee of hij dat later leuk gaat vinden, waarschijnlijk wel. En het dilemma is natuurlijk dat de verwachting is dat er bij zoiets een ouder aanwezig is, en dan vinden kinderen het inderdaad niet leuk als in plaats daarvan de tante of iemand anders een schuldgevoel wordt aangepraat om maar aanwezig te zijn. Maar zo'n activiteit is toch ook hartstikke leuk voor kinderen zonder dat papa of mama of iemand anders meekomt? Gewoon in de klas met de leerkracht, waarom kan dat niet?

Het is juist géén dilemma dat de verwachting bestaat dat er een ouder bij de paasactiviteit aanwezig is. Het werkelijke dilemma is de weerstand van de werkende ouders
Alle reacties Link kopieren Quote
En gelukkig kan onze oudste naar de sport-bso. Die regelen brengen naar zwemles en 4 sporten als je wil. Uiteraard wel zelf halen ;).

Oudste mag dus kiezen uit 4 sporten in je begin en hij wat anders willen moeten we kijken of het past.

En dat paas ontbijt: ik wil best 3x per jaar een ochtend/middag op school met het helpen, maar dan houd het op. Qua dat had mijn moeder het makkelijk: deels in het buitenland opgegroeid en daar is het qua basisschool toch een stuk eenvoudiger met warme lunch en school tot half 5.
Alle reacties Link kopieren Quote
Scholen doen soms echt heel vaak een beroep op ouders om mee te helpen en activiteiten bij te wonen. Bij meerdere kinderen wordt dat al vlug veel als je daarnaast ook nog werkt. Mijn partner en ik werken ook allebei fulltime en zijn dus meestal niet aanwezig bij activiteiten. Af en toe neemt een van ons vrij om iets bij te wonen. Maar heel vaak moeten we ook nee zeggen omdat het niet lukt om vrij te nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saelle1 schreef:
03-04-2023 13:35
Scholen doen soms echt heel vaak een beroep op ouders om mee te helpen en activiteiten bij te wonen. Bij meerdere kinderen wordt dat al vlug veel als je daarnaast ook nog werkt. Mijn partner en ik werken ook allebei fulltime en zijn dus meestal niet aanwezig bij activiteiten. Af en toe neemt een van ons vrij om iets bij te wonen. Maar heel vaak moeten we ook nee zeggen omdat het niet lukt om vrij te nemen.
Soms echt heel vaak... Daar spreek je jezelf volgens mij in tegen. Ik vind het heel apart dat mensen met kinderen lijken te verwachten dat de omgeving de kinderen en alles wat daarbij hoort 'managen' en zij zelf fulltime doorwerken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
03-04-2023 13:35
En gelukkig kan onze oudste naar de sport-bso. Die regelen brengen naar zwemles en 4 sporten als je wil. Uiteraard wel zelf halen ;).

Oudste mag dus kiezen uit 4 sporten in je begin en hij wat anders willen moeten we kijken of het past.

En dat paas ontbijt: ik wil best 3x per jaar een ochtend/middag op school met het helpen, maar dan houd het op. Qua dat had mijn moeder het makkelijk: deels in het buitenland opgegroeid en daar is het qua basisschool toch een stuk eenvoudiger met warme lunch en school tot half 5.
Heel handig als anderen de opvoeding van de kinderen gaan doen. Ik kan het me goed voorstellen als mijn neefjes en nichtjes over 30 jaar zeggen: we hebben er geen zin in om de mantelzorg in te gaan. Vroeger waren je centen en carrière zo belangrijk voor je; huur maar een ander in.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat goed dat je het uit ipv er door mee te lopen!

Is het mogelijk om een halve dag (of bv 2 uur) in de week minder te gaan werken? Zodat je elke week (of eens in de twee weken) een ochtend/middag voor jezelf hebt? Om voor jezelf te zorgen, eens lekker te kunnen doen waar jij zin in hebt. Met zo weinig verschil in uren kun je doorgaans dezelfde functie houden. Ik heb dat destijds gedaan toen de 2e kwam, ik had ook het gevoel dat ik alleen maar óf aan het werk was, óf aan het zorgen, bleg. En die halve dag in de week maakte een enorm verschil, wat een vrijheid!
Succes met het vinden van een oplossing!
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar ik eigenlijk geen rekening mee hield bij de start van school, is dat veel "dingen" precies op mijn werkdagen vallen. Ik werk parttime en had eigenlijk gedacht dat, omdat zij een continurooster hanteren op haar school: elke dag van 8.30-14.15 uur, ik dacht dat festiviteiten, lesvrije dagen, studiedagen of andere bijzondere dagen, ook op mijn vrije dagen zouden plaatsvinden. Nu is het toch nog steeds erg vaak op woensdag en vrijdag. Dat zijn juist mijn werkdagen (en van mijn man, hij werkt fulltime).
Zo jammer! Blijkbaar zit dat nog zo ingebakken in één of ander oud systeem van vroeger, dat er woensdagmiddag geen school was en de vrijdag toch blijkbaar nog steeds een vrije dag is voor veel werkenden.
Gelukkig kan ik voor de eerste!!! keer (zij zit nu in groep 5) naar een tentoonstelling toe waar alle leerlingen hun eindproduct tentoonstellen van een project waaraan ze de afgelopen maand gewerkt hebben.
Mijn dochter is natuurlijk superblij dat ik haar kunstwerk kan komen bekijken op school. En ik vind het ook superleuk voor haar en voor mijzelf als moeder.
Het belangrijkst is om een balans te vinden tussen gezin en werk en daar komt dus straks voor TO ook school nog bij.
School met alle schoolactiviteiten, speelafspraakjes, projecten (inzamelen van producten voor geld, voor etentjes op school inkopen doen).
En natuurlijk ook nog clubjes (sport, hobby, muziek, zwemmen).
Dan hebben wij maar 1 kind, maar ook dan kan het best druk zijn met allerlei afspraken tussen projecten van school, kinderfeestjes, sport, werk, huishouden en gezinsleven/sociale contacten.
thee_leutje101 schreef:
03-04-2023 13:11
Zeg je nou dat je met één kind geen gezin vormt?
Nee, ik zie dat het onhandig geformuleerd heb. Excuses daarvoor.
Uiteraard ben je met 1 kind gewoon een gezin. Bij mij voelde het anders, omdat ons leven met 1 kind wel iets, maar niet gek veel veranderde). Met twee en meer kinderen moesten man en ik echt aanpassingen doen qua (over)werk, vrije tijd, hobby's e.d.
Saelle1 schreef:
03-04-2023 13:35
Scholen doen soms echt heel vaak een beroep op ouders om mee te helpen en activiteiten bij te wonen. Bij meerdere kinderen wordt dat al vlug veel als je daarnaast ook nog werkt. Mijn partner en ik werken ook allebei fulltime en zijn dus meestal niet aanwezig bij activiteiten. Af en toe neemt een van ons vrij om iets bij te wonen. Maar heel vaak moeten we ook nee zeggen omdat het niet lukt om vrij te nemen.
Hier na Covid bijna niet meer. Op de oudergesprekken na en 1 keer rijden naar een uitje ben ik niet meer op school geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
03-04-2023 13:23
Dit gaat wat offtopic en we gaan het toch niet eens worden. Volgens mij zit jouw chagrijn vooral bij het beroep wat op jou wordt gedaan (als kinderloze? aanname van mij) Dat kan ik me heel goed voorstellen.

Natuurlijk heb je met kinderen minder tijd voor jezelf. Maar doen alsof fulltime werken=niets willen inleveren vind ik echt te stellig. Er valt ook op allerlei andere vlakken in te leveren hè. Zo zijn man en ik sinds de geboorte van onze zoon 2x samen uit geweest, terwijl we dat voorheen zowat wekelijks deden. Dat is maar een van de vlakken waarop we - in dit geval beiden - hebben ingeleverd. In het geval van TO lijkt het nu vooral de beurt aan haar man om in te leveren op werk/me-time/anderszins.
Alle reacties Link kopieren Quote
minoes5 schreef:
03-04-2023 13:50

Zo jammer! Blijkbaar zit dat nog zo ingebakken in één of ander oud systeem van vroeger, dat er woensdagmiddag geen school was en de vrijdag toch blijkbaar nog steeds een vrije dag is voor veel werkenden.
Veel scholen zijn op woensdagmiddag ook nog gewoon vrij hoor, ook met continuroosters.
En denk ook dat veel mensen ook nog voornamelijk vrij zijn op een woensdag of vrijdag. Natuurlijk niet iedereen, maar als ik op mijn werk kijk, dan zijn en blijven ma, di en do de drukste dagen qua werkenden.

Dus denk niet perse ingebakken, maar nog steeds realiteit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven