Kinderen
alle pijlers
Stuitbevalling
zaterdag 17 maart 2007 om 12:55
Hallo allemaal,
Ik ben 37 weken zwanger en gisteren bleek bij een echo dat mijn kindje in een stuit ligt! Vanalles spookte er door mijn hoofd, draaipogingen waarbij kindjes overlijden of een keizersnee met alle ongemak van dien.
Tot mijn grote verrassing stelde de gynaecoloog voor om de bevalling 'gewoon' vaginaal te doen. Alle omstandigheden zijn gunstig; de baby is klein (nu 2300 gram), de vorige bevalling verliep de ontsluiting en uitdrijving vlot. Dit had ik stiekem gehoopt maar zodra er een groter risico zou zijn voor mijn kindje zou het natuurlijk geen optie zijn.
Nu ben ik op zoek naar meiden die ook een vaginale stuitbevalling hebben gedaan. In hoeverre gaat dat anders dan een 'normale' bevalling? Knippen ze je standaard in (hij ligt nl in een onvolkomen stuit, dus met de billen eerst), hoe heb je het ervaren?
Misschien draait hij nog maar ik ben wel benieuwd naar jullie verhalen voor het geval hij dus niet meer draait. Grappig detail, ik ben zelf ook in een onvolkomen stuit geboren
.
Ik ben 37 weken zwanger en gisteren bleek bij een echo dat mijn kindje in een stuit ligt! Vanalles spookte er door mijn hoofd, draaipogingen waarbij kindjes overlijden of een keizersnee met alle ongemak van dien.
Tot mijn grote verrassing stelde de gynaecoloog voor om de bevalling 'gewoon' vaginaal te doen. Alle omstandigheden zijn gunstig; de baby is klein (nu 2300 gram), de vorige bevalling verliep de ontsluiting en uitdrijving vlot. Dit had ik stiekem gehoopt maar zodra er een groter risico zou zijn voor mijn kindje zou het natuurlijk geen optie zijn.
Nu ben ik op zoek naar meiden die ook een vaginale stuitbevalling hebben gedaan. In hoeverre gaat dat anders dan een 'normale' bevalling? Knippen ze je standaard in (hij ligt nl in een onvolkomen stuit, dus met de billen eerst), hoe heb je het ervaren?
Misschien draait hij nog maar ik ben wel benieuwd naar jullie verhalen voor het geval hij dus niet meer draait. Grappig detail, ik ben zelf ook in een onvolkomen stuit geboren
.
zaterdag 17 maart 2007 om 13:19
Onze baby ligt ook in onvolkomen stuit en ik begreep van de gyn dat de kans op het zelf nog van de baby erg klein is omdat de billetjes voor de uitgang liggen en de rest opgevouwen, zeg maar. Jammer!
Ik heb geen ervaring met een vaginale stuitbevalling want bij ons wordt het wederom een keizersnede vanwege andere medische redenen maar je zou met de gyn een plan van de bevalling kunnen maken, wat volgens mij ook gebruikelijk is in dit soort situaties. Je mag het tenslotte op de natuurlijke wijze proberen. Je maakt dan afspraken over de voortgang van de bevalling. Dus zoveel cm ontsluiting na zoveel uur moeten hebben en een maximale tijd voor het persen. De gyn geeft je advies daarin wat wel verantwoord is en wat niet meer. Waarschijnlijk zit een keizersnede ook wel een beetje in je achterhoofd? Ik zou er wel een beetje rekening mee houden, namelijk.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes en hoop dat anderen je ervaringen kunnen vertellen. En dat je een fijne bevalling zult hebben!
Ik heb geen ervaring met een vaginale stuitbevalling want bij ons wordt het wederom een keizersnede vanwege andere medische redenen maar je zou met de gyn een plan van de bevalling kunnen maken, wat volgens mij ook gebruikelijk is in dit soort situaties. Je mag het tenslotte op de natuurlijke wijze proberen. Je maakt dan afspraken over de voortgang van de bevalling. Dus zoveel cm ontsluiting na zoveel uur moeten hebben en een maximale tijd voor het persen. De gyn geeft je advies daarin wat wel verantwoord is en wat niet meer. Waarschijnlijk zit een keizersnede ook wel een beetje in je achterhoofd? Ik zou er wel een beetje rekening mee houden, namelijk.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes en hoop dat anderen je ervaringen kunnen vertellen. En dat je een fijne bevalling zult hebben!
zaterdag 17 maart 2007 om 13:19
Hoi,
Mijn dochter is alweer 17 maanden geleden geboren. Ze lag in stuit, maar is ook met een vaginale bevalling geboren. Ik vond het heel heftig, maar ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Alles is wel heel goed gegaan hoor.
We kwamen er pas achter toen mijn vliezen braken. Dat was ook het eerste wat er gebeurde. Het vruchtwater was troebel, dat is bij een stuitligging normaal, het drukverschil duwt de darmen leeg. Toen moest ik naar het ziekenhuis, ik was liever thuis bevallen, maar goed.
In het ziekenhuis kreeg ik de nodige echo's, waaruit bleek dat ze in stuit lag en dat haar hoofdje klein was. Dat is het belangrijkste.
Daarom mocht ik het gewoon proberen. Er was nog even discussie of ik een keizersnee wilde of niet, maar dat vond ik een erg moeilijke beslissing, daarom heeft de gyn. eigenlijk gekozen.
Ik kreeg een infuus met weeënopwekkers, dat is zover ik weet standaard, zodat je weeën niet wegzakken als je aan het persen bent, dan moet je door, het mag dan niet te lang duren.
Ze zetten het infuus iedere keer wat hoger, tot de weeën sterk zijn. Dan kan het gewoon 1 cm per uur zijn. Maar ik kreeg een heftige weeënstorm. Tussen wee 1 en 2 zat 30 sec. en daarna zat er helemaal geen tijd meer tussen. Het infuus mocht toen wat lager, dat hielp ook weer 1 wee.
Het voordeel daarvan was dat ik in 2 1/2 uur volledige ontsluiting had.
Tijdens het persen hebben ze idd een knip gezet. Ook dit was standaard, maar vraag dat gewoon nog even na. Dit is omdat zodra de billen geboren worden de baby probeert te ademen en de rest van het lijf dan ook snel moet komen.
Toen de billen er eenmaal waren is mijn dochter er dus ook gelijk uitgerukt, nou ja zo voelde het dan. Bijna haar hele lijf zat natuurlijk nog binnen en dan gaat het wel heel snel.
Mijn dochter piepte wel na de bevalling, maar ze huilde niet echt lekker. Daarom heeft ze nog even in een couveuse gelegen, maar dat was volgens mij niet door de stuitbevalling.
Volgens mij mogen kinderen na een stuitbevalling ook niet gelijk naar huis. Ik moest in ieder geval een nachtje blijven en mijn dochter werd de volgende dag door de kinderarts onderzocht.
Na 3 maanden kreeg mijn dochter een echo van haar heupen, dit krijgen alle stuit baby's. Dan controleren ze of de heupen wel goed zijn, door de houding in de buik kan dit wel eens niet helemaal zijn zoals het hoort. Bij mijn dochter was alles goed.
Ze had de 1e week een blauwe bil van het klem liggen. En verder flapten haar benen haaks als ze zich ontspande de eerste maanden. Hierdoor heeft ze iets langer op haar zij geslapen, anders lagen haar benen in de lucht en haar dekentje ook. Ze kon hierdoor toch niet op haar buik draaien.
Later hoorde ik pas dat het ook typisch iets voor stuitkinderen is om hun benen haaks op te trekken, als je ze optilt, ipv onder zich trekken.
Mijn bevalling is dus heel goed verlopen en als het niet snel verloopt bijv. dan krijg je alsnog een keizersnee. Ik zou het een volgende keer weer willen poberen.
Maar als ik jou was zou ik aan de gyn. vragen wat nu standaard is, een knip of niet, infuus, in het ziekenhuis moeten blijven, enz.
Ik wens je veel succes!!!!!
Groetjes
Mijn dochter is alweer 17 maanden geleden geboren. Ze lag in stuit, maar is ook met een vaginale bevalling geboren. Ik vond het heel heftig, maar ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Alles is wel heel goed gegaan hoor.
We kwamen er pas achter toen mijn vliezen braken. Dat was ook het eerste wat er gebeurde. Het vruchtwater was troebel, dat is bij een stuitligging normaal, het drukverschil duwt de darmen leeg. Toen moest ik naar het ziekenhuis, ik was liever thuis bevallen, maar goed.
In het ziekenhuis kreeg ik de nodige echo's, waaruit bleek dat ze in stuit lag en dat haar hoofdje klein was. Dat is het belangrijkste.
Daarom mocht ik het gewoon proberen. Er was nog even discussie of ik een keizersnee wilde of niet, maar dat vond ik een erg moeilijke beslissing, daarom heeft de gyn. eigenlijk gekozen.
Ik kreeg een infuus met weeënopwekkers, dat is zover ik weet standaard, zodat je weeën niet wegzakken als je aan het persen bent, dan moet je door, het mag dan niet te lang duren.
Ze zetten het infuus iedere keer wat hoger, tot de weeën sterk zijn. Dan kan het gewoon 1 cm per uur zijn. Maar ik kreeg een heftige weeënstorm. Tussen wee 1 en 2 zat 30 sec. en daarna zat er helemaal geen tijd meer tussen. Het infuus mocht toen wat lager, dat hielp ook weer 1 wee.
Het voordeel daarvan was dat ik in 2 1/2 uur volledige ontsluiting had.
Tijdens het persen hebben ze idd een knip gezet. Ook dit was standaard, maar vraag dat gewoon nog even na. Dit is omdat zodra de billen geboren worden de baby probeert te ademen en de rest van het lijf dan ook snel moet komen.
Toen de billen er eenmaal waren is mijn dochter er dus ook gelijk uitgerukt, nou ja zo voelde het dan. Bijna haar hele lijf zat natuurlijk nog binnen en dan gaat het wel heel snel.
Mijn dochter piepte wel na de bevalling, maar ze huilde niet echt lekker. Daarom heeft ze nog even in een couveuse gelegen, maar dat was volgens mij niet door de stuitbevalling.
Volgens mij mogen kinderen na een stuitbevalling ook niet gelijk naar huis. Ik moest in ieder geval een nachtje blijven en mijn dochter werd de volgende dag door de kinderarts onderzocht.
Na 3 maanden kreeg mijn dochter een echo van haar heupen, dit krijgen alle stuit baby's. Dan controleren ze of de heupen wel goed zijn, door de houding in de buik kan dit wel eens niet helemaal zijn zoals het hoort. Bij mijn dochter was alles goed.
Ze had de 1e week een blauwe bil van het klem liggen. En verder flapten haar benen haaks als ze zich ontspande de eerste maanden. Hierdoor heeft ze iets langer op haar zij geslapen, anders lagen haar benen in de lucht en haar dekentje ook. Ze kon hierdoor toch niet op haar buik draaien.
Later hoorde ik pas dat het ook typisch iets voor stuitkinderen is om hun benen haaks op te trekken, als je ze optilt, ipv onder zich trekken.
Mijn bevalling is dus heel goed verlopen en als het niet snel verloopt bijv. dan krijg je alsnog een keizersnee. Ik zou het een volgende keer weer willen poberen.
Maar als ik jou was zou ik aan de gyn. vragen wat nu standaard is, een knip of niet, infuus, in het ziekenhuis moeten blijven, enz.
Ik wens je veel succes!!!!!
Groetjes
zondag 18 maart 2007 om 14:45
Reisa bedankt voor je verhaal, ik vind het echt heel interessant om te lezen hoe het is gegaan. Het klinkt allemaal positief in ieder geval! Nu ik het lees komen er wat dingen terug die de gyn dus wel heeft verteld, maar je krijgt zo veel info ineens dat het allemaal een beetje een brei was in mijn hoofd
. Ik zie het in ieder geval wel positief in. Ik ben benieuwd of hij nog vanzelf draait.
maandag 19 maart 2007 om 10:15
Ja, hier! Vorig jaar januari ben ik bevallen van onze zoon. Hij lag ook in een onvolkomen stuit, wij wisten dit al wat eerder. Het draaien was mislukt en toen zijn wij ook voor de vaginale stuitbevalling gegaan, mijn gevoel was hier het beste bij en als het niet zou vlotten kon het altijd nog een KS worden. De bevalling verliep uiteindelijk prima, en ik kan het niet vergelijken met een gewone bevalling (dit was de eerste) maar het ging bij mij allemaal goed. Ze knippen je wel standaard in, maar daar heb ik weinig of eigenlijk niets van gevoeld.
Na 10 minuten persen was ons binkie er al uit, hij woog 3500 gram en was 52 cm.
Ik ben erg blij dat ik hiervoor heb gekozen, ik vind dat er vaak te snel naar een KS word gegrepen terwijl daar ook allerlei risico's aanzitten. Voor moeder en kind, vaak word er gedacht dat dat makkelijker is maar ze meoten het kind dan ook eerst met de billen eruit halen en dat schijnt toch ook moeilijker te zijn dan bij een gewone KS. Maar dat is ieder zijn eigen keus natuurlijk en vooral waar je je het prettigst bij voelt want dat lijkt me echt het belangrijkst.
Na 10 minuten persen was ons binkie er al uit, hij woog 3500 gram en was 52 cm.
Ik ben erg blij dat ik hiervoor heb gekozen, ik vind dat er vaak te snel naar een KS word gegrepen terwijl daar ook allerlei risico's aanzitten. Voor moeder en kind, vaak word er gedacht dat dat makkelijker is maar ze meoten het kind dan ook eerst met de billen eruit halen en dat schijnt toch ook moeilijker te zijn dan bij een gewone KS. Maar dat is ieder zijn eigen keus natuurlijk en vooral waar je je het prettigst bij voelt want dat lijkt me echt het belangrijkst.
maandag 19 maart 2007 om 10:25
Oh en hier trouwens geen infuus, mijn lijf wilde het zelf ik geloof ik nogal snel allemaal. Om 1700 uur braken de vliezen, gewoon helder. Toen kwam de assistent vk en moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis omdat ze niet kon voelen of hij helemaal was ingedaald. Daar had ik wat zwakke weeen en om 20.00 barsten de weeen los, ook iets van 30 sec tussen weeen van een aantal minuten, die heb ik in bad, in het ZH, weg zitten puffen. Wat ik wel had, schijnt normaal te zijn bij een stuit, was persdrang vanaf een cm of 7 ontsluiting, dat vond ik wel moeilijker weg te puffen. Binkie ademde en huilde meteen goed toen hij eruit was en ze hebben niet echt geholpen met trekken ofzo. Hij had ook een blauwe bil maar die was na twee dagen weg. En hij had een heel mooi koppie, want dat komt dus niet in de verdrukking door het persen enzo :) Hij is om 23.52 geboren en de volgende morgen om 11uur mochten we weer naar huis.
Heel veel succes!
Heel veel succes!
maandag 19 maart 2007 om 11:33
Hoi Jaimee,
Mijn dochter heeft geen last gehad van het infuus. Eerst kreeg ze een sticker op haar billen om haar hartslag te meten tijdens de bevalling, maar die viel steed af. Maar haar hartslag bleef goed.
Voordat ze de knip zetten heeft de gyn. het verdoofd. Ik voelde er toen niets meer van en van het hechten achteraf ook niet.
En idd. mijn dochter had ook een heel mooi bolletje.
Groetjes
Mijn dochter heeft geen last gehad van het infuus. Eerst kreeg ze een sticker op haar billen om haar hartslag te meten tijdens de bevalling, maar die viel steed af. Maar haar hartslag bleef goed.
Voordat ze de knip zetten heeft de gyn. het verdoofd. Ik voelde er toen niets meer van en van het hechten achteraf ook niet.
En idd. mijn dochter had ook een heel mooi bolletje.
Groetjes
maandag 19 maart 2007 om 11:38
Hoi,
Ik heb tot bijna het eind een vaginale bevalling gehad bij een onvolkomen stuit...het is na 2 keer persen toch een keizersnee geworden, NIET vanwege de stuit maar omdat de hartslag steeds daalde (omdat, dit wisten we pas achteraf, de navelstreng om de nek zat).
Ik heb dus alles meegemaakt behalve het uitdrijven zelf.. wat ik heb meegemaakt vond ik heel goed te doen (maar goed, ik heb geen vergelijkings materiaal!!), het was zeker niet heftiger dan ik me had voorgesteld hoe een bevalling zou zijn (stuit of geen stuit). Ik vond het wel erg prettig dat ze je goed in de gaten houden, als er iets is zijn ze er ook als de klippen bij...
maar goed, ik kan dus niet "volledig" meekletsen, ik kan me voorstellen dat het uitdrijven toch iets anders is, maar met de ervaring die ik heb zou ik het zo nog een keer proberen mocht ik weer een stuit hebben.
Ik heb tot bijna het eind een vaginale bevalling gehad bij een onvolkomen stuit...het is na 2 keer persen toch een keizersnee geworden, NIET vanwege de stuit maar omdat de hartslag steeds daalde (omdat, dit wisten we pas achteraf, de navelstreng om de nek zat).
Ik heb dus alles meegemaakt behalve het uitdrijven zelf.. wat ik heb meegemaakt vond ik heel goed te doen (maar goed, ik heb geen vergelijkings materiaal!!), het was zeker niet heftiger dan ik me had voorgesteld hoe een bevalling zou zijn (stuit of geen stuit). Ik vond het wel erg prettig dat ze je goed in de gaten houden, als er iets is zijn ze er ook als de klippen bij...
maar goed, ik kan dus niet "volledig" meekletsen, ik kan me voorstellen dat het uitdrijven toch iets anders is, maar met de ervaring die ik heb zou ik het zo nog een keer proberen mocht ik weer een stuit hebben.
maandag 19 maart 2007 om 13:44
Enka, fijn om te lezen dat het bij jou ook allemaal goed is gegaan! Dat geeft de burger weer moed! ;) Ik vind ook dat mensen te licht denken over een ks, maar goed dat is ieder voor zich. Ik zou alleen als er verhoogd risico voor mijn kindje zou zijn voor een ks gaan, maar aangezien dat er niet is laat ik het gewoon zo. Jij mocht dus vrij snel naar huis. Super!
maandag 19 maart 2007 om 13:47
Bubbly, fijn om jouw verhaal ook te horen. Zo kan het dus ook gaan, dat het kindje het slecht heeft en je een spoed ks krijgt. Dat is een fijn idee dat ze je extyra in de gaten houden zodat ze snel kunnen reageren mocht het nodig zijn! Hoe vond je het herstel na de ks? Kun je dan je kindje wel in bad doen enzo? Goed om te lezen dat je er een volgende keer weer voor zou kiezen!
maandag 19 maart 2007 om 13:49
Een stuitbevalling of keizersnee lijkt me inderdaad heel spannend. Het zal in ieder geval heel anders gaan dan je eerste bevalling! Weet je wéér niet wat je te wachten te staat! :P;)
Hier gaat alles goed. Tony went aan het Grote Broer zijn (al zijn de driftbuien aardig toegenomen....) en kleine Vito is net behandeld door de manueel therapeut ivm kiss-syndroom. Het gaat nu hartstikke goed! En zelf ben ik gewoon moe! :D Maar dat gaat vast weer over!
Loretta is De Mol. Punt.
maandag 19 maart 2007 om 14:28
Hallo Jaimie,
Ik heb 2 keer een stuitbevalling gehad. Mijn oudste dochter (maart 2005) lag al vanaf de 26e week in onvolkomen stuit en bleef zo liggen, ik heb nog wel een draaipoging gehad met 37 weken, maar ze wilde niet draaien. Met 41 weken is ze geboren, het was een snelle bevalling (ongeveer 5 uurtjes) en ze woog 3790 gram en had best een groot hoofdje, maar het ging allemaal super goed. Wel ben ik toen ingeknipt voordat het hoofdje kwam (doen ze volgens mij wel standaard). Ik had wel een infuus voor de zekerheid voor als de weeën niet door zouden zetten, maar dat is niet nodig geweest.
De tweede keer stuitbevalling was afgelopen januari, toen zijn onze 2 jongste dochters geboren en nummer 1 lag gewoon in hoofdligging en nummer 2 lag in stuitligging (weer onvolkomen). Normaal bij een tweeling proberen ze nummer 2 nog te draaien als nummer 1 eruit is, maar omdat de hartslag van nummer 2 omlaag ging, moest ze er snel uit en dus gewoon in stuit. Dat ging weer allemaal prima en ook erg snel (4 minuten geperst en zonder knip, wel ingescheurd).
Ik vond het niet zoveel verschil met een normale bevalling (maar dat heb ik ook maar 1 keer meegemaakt dus, bij nummer 1 van de tweeling). Het verschil is dat je in het ziekenhuis moet bevallen en dat je op een soort halve tafel moet liggen met je benen in van die beugels, zodat de gyn tussen je benen kan staan om het kindje op te vangen. En je krijgt dus een infuus met eventueel weeënopwekkers mocht het nodig zijn. En na 3 maanden krijgt je kindje een heupecho.
Als je nog meer vragen hebt, stel ze maar! En veel succes met je bevalling!
Liefs Poekie
maandag 19 maart 2007 om 18:36
Bedankt voor je verhaal, Poekie!! Het doet me wel goed dat ik zoveel positieve ervaringen hier lees. In mijn omgeving reageert bijna iedereen namelijk alsof ik ik weet niet wat voor risico neem door het zo te willen doen. Maar ik vertrouw 100 % op de deskundigheid van de gynaecoloog en op mijn eigen gevole, maar ik krijg soms wel het gevoel me te moeten verantwoorden, alsof ik niet het beste zou willen voor mijn kindje.
Ik ben wel benieuwd hoe het nu gaat als de bevalling begint. Als je vliezen breken, moet je dan altijd gaan liggen? En, met een tweede bevalling, ga je dan bij de eerste paar weeën al bellen? De vorige keer ging het allemaal zo snel dat ik bang ben om het ziekenhuis niet et halen. En, doet de gynaecoloog waar je bij controles loopt ook de bevalling of is het maar net wie er dienst heeft?
maandag 19 maart 2007 om 18:40
Een stuitbevalling of keizersnee lijkt me inderdaad heel spannend. Het zal in ieder geval heel anders gaan dan je eerste bevalling! Weet je wéér niet wat je te wachten te staat! :P;)
Hier gaat alles goed. Tony went aan het Grote Broer zijn (al zijn de driftbuien aardig toegenomen....) en kleine Vito is net behandeld door de manueel therapeut ivm kiss-syndroom. Het gaat nu hartstikke goed! En zelf ben ik gewoon moe! :D Maar dat gaat vast weer over!
Nou precies, je maakt je een voorstel van he het zal zijn (heel fout, I know :P) en dat staat nu even op zijn kop. Maar ik zie het wel zitten verder, het maakt het alleen even net wat spannender.
Wat fijn dat het goed gaat! Heb je al een beetje een ritme gevonden? Ik zie er wel tegenop hoor die vermoeidheid in het begin.
Dus Tony begint ook een beetje te wennen, het is ook niet niks, ineens een broertje erbij, en al die drukte! Dus je hebt met Vito al bij de manueel therapeut gelopen? Hopelijk heeft het geholpen! Huilde hij veel? Is dat nu wat beter?
Heel veel geluk met je knullen!
Hier gaat alles goed. Tony went aan het Grote Broer zijn (al zijn de driftbuien aardig toegenomen....) en kleine Vito is net behandeld door de manueel therapeut ivm kiss-syndroom. Het gaat nu hartstikke goed! En zelf ben ik gewoon moe! :D Maar dat gaat vast weer over!
Nou precies, je maakt je een voorstel van he het zal zijn (heel fout, I know :P) en dat staat nu even op zijn kop. Maar ik zie het wel zitten verder, het maakt het alleen even net wat spannender.
Wat fijn dat het goed gaat! Heb je al een beetje een ritme gevonden? Ik zie er wel tegenop hoor die vermoeidheid in het begin.
Dus Tony begint ook een beetje te wennen, het is ook niet niks, ineens een broertje erbij, en al die drukte! Dus je hebt met Vito al bij de manueel therapeut gelopen? Hopelijk heeft het geholpen! Huilde hij veel? Is dat nu wat beter?
Heel veel geluk met je knullen!
maandag 19 maart 2007 om 18:56
Hoi Jamie, nog even wat antwoorden op je vragen.
Ik moest wel gaan liggen met het breken van de vliezen tot de VK was geweest en die had gevoeld of beeb was ingedaald. En bij mijn bevalling was voornamelijk de VK en op het laatst pas de "dienstdoende" gyneacoloog. Dus dat is maar afwachten welke je krijgt. Bij mij hebben ze trouwens wel de voorbereidingen gedaan voor een infuus dus alvast zo'n dingetje in je arm, zodat ik snel "aangekoppeld" kon worden als het nodig zou zijn.
Ik heb toen trouwens van mijn gyneacoloog ook zo', heel verhaal en een lijst gekregen met alle voors en tegens. Misschien kan je die ook krijgen maar er was ook een i'net pagina van, zal eens zoeken
Ik moest wel gaan liggen met het breken van de vliezen tot de VK was geweest en die had gevoeld of beeb was ingedaald. En bij mijn bevalling was voornamelijk de VK en op het laatst pas de "dienstdoende" gyneacoloog. Dus dat is maar afwachten welke je krijgt. Bij mij hebben ze trouwens wel de voorbereidingen gedaan voor een infuus dus alvast zo'n dingetje in je arm, zodat ik snel "aangekoppeld" kon worden als het nodig zou zijn.
Ik heb toen trouwens van mijn gyneacoloog ook zo', heel verhaal en een lijst gekregen met alle voors en tegens. Misschien kan je die ook krijgen maar er was ook een i'net pagina van, zal eens zoeken
maandag 19 maart 2007 om 19:32
Hoi Enka,
Begrijp ik het goed dat jij de vk hebt gebeld bij het breken van de vliezen? Was jij niet onder behandeling van de gynaecoloog, of mocht je in dat geval haar gewoon bellen?
Bedankt voor de link, toevallig heb ik van de week, toen ik niet kon slapen, gegoogled en was deze info toen tegengekomen. Hele fijne uitgebreide info!
maandag 19 maart 2007 om 19:50
Ik liep gewoon bij beide en de VK is in het ziekenhuis bij de hele bevalling geweest en de gyn kwam pas toen ik volledige ontsluiting had en ik mocht persen. Ik vond het gewoon wel prettig bij mijn VK. En die was heel kordaat in het ZH, ze wist bv dat ik het liefst in een bad was bevallen en daar in het ZH mocht ik dus mijn weeën opvangen in bad van haar en ze regelde ook dat een trut van een verpleegkundige uit mijn buurt bleef :D
maandag 19 maart 2007 om 21:50
Oh wat fijn zeg! Ik heb voor donderdag een afspraak staan bij de vk maar ik bel morgen even voor de zekerheid want ik had begrepen dat dat niet door zou gaan. Maar helemaal zeker weten doe ik het niet. Niet dat ik persé mijn bevalling met hun wil doen, maar net als met het breken van de vliezen zou het wel fijn zijn als ze hier snel kunnen zijn. Zeker als je een goede band hebt met ze is het fijn om ze bij je te hebben!
dinsdag 20 maart 2007 om 12:35
het herstel viel me vreselijk tegen. Ik wil je absoluut geen doembeeld van een ks geven, dus ik zal niet op alles ingaan, maar je moet je realiseren dat het een grote buikoperatie is, dus de eerste dagen is omdraaien in bed al GIGAntisch pijnlijk, dus baby in bad doen???? Nee. dat lukt dan niet, ik lag al te huilen als ze mij kwamen wassen op bed (en ik had morphine, dus gebrek aan pijnstilling lag het niet aan). De eerste 6 weken heb je nog nauwelijks kracht in je buikspieren dus alles waar je die bij nodig hebt (en dat is veel!!!) gaat vrij moeilijk. Na een week kon ik net tot het eind van de straat lopen, maar eigenlijk was dat al te ver. Pas sinds 2 maanden kan ik gewoon alle afstanden lopen zonder dat ik op een gegeven moment pijn krijg en geen stap meer kan verzetten...
Ik herstelde eigenlijk wel heel rap, maar ik ben gewoon te ongeduldig om mijn tijd te nemen om te herstellen, ik wou gewoon graag weer lekker wandelen enzo, maar ik heb echt regelmatig tegen mijn grenzen aan gelopen wat dat betreft, echt balen.
Als het moet zou ik wel weer een ks hebben (maar dan heb ik ook geen keuze geloof ik!!), maar ik zou er zelf op voorhand niet voor kiezen, omdat ik het gevoel heb dat je na een vaginale bevalling gewoon weer veel sneller dingetjes kan...maar goed, ik wil je absoluut geen doembeeld geven, je moet gewoon je eigen gevoel volgen, als jij tegen een vaginale bevalling opziet moet je het niet doen... iedereen zal er anders in zijn...ik ben gewoon veels te actief en ongeduldig om geopereerd te worden!!
