Kinderen
alle pijlers
Thuis bevallen: waar peuter?
maandag 17 januari 2022 om 11:20
Disclaimer: Dankzij een prenatale depressie heb ik soms moeite om reële angsten en niet-zo-reële angsten uit elkaar te houden. Hier graag even je begrip voor. Ik heb goede begeleiding, ben niet ontoerekeningsvatbaar en bij de vorige bevalling trok het binnen enkele uren weg.
Situatie:
Nu 32 weken zwanger, moet een bevalplan gaan maken. Ik werk meerdere scenario's uit, omdat dit helpt bij mijn depressie / angstklachten. Ik ben mij er van bewust dat, hoeveel scenario's ik ook uitwerk, het altijd anders gaat verlopen. Maar nogmaals: zo houd ik mezelf stabiel dus dit is een hele bewuste keuze.
Mijn vorige bevalling verliep aardig vlot. Ik herkende de weeën niet als weeën. Ik denk dat ik 2-3 uur thuis wat heb gerommeld en gedacht dat dit wat 'oefenen' was. Omdat ik medisch was (zie: depressie) toch maar snel naar het ziekenhuis gegaan. Bij aankomst had ik 3 centimeter en zo'n 2-3 uur (en een weëenstorm) later zat ik op 10. Geen pijnstilling nodig gehad.
Met deze ervaring in mijn achterhoofd wil ik me serieus voorbereiden op een thuisbevalling.
Vraag:
Wij hebben al een peuter (2 jaar) rondlopen. In geval van ziekenhuis hebben we opvang (mijn moeder komt dan bij ons thuis). Maar wij blijft kind als we thuis blijven en het spontaan op gang komt? We hebben geen familie in de buurt (dichtste bij is 1 uur rijden). We hebben wel een hele fijne gastouder, in geval van nood mag hij daar heen. Mijn hoofd werkt even niet mee. Tips? Suggesties? Kan een kind thuis blijven?
Situatie:
Nu 32 weken zwanger, moet een bevalplan gaan maken. Ik werk meerdere scenario's uit, omdat dit helpt bij mijn depressie / angstklachten. Ik ben mij er van bewust dat, hoeveel scenario's ik ook uitwerk, het altijd anders gaat verlopen. Maar nogmaals: zo houd ik mezelf stabiel dus dit is een hele bewuste keuze.
Mijn vorige bevalling verliep aardig vlot. Ik herkende de weeën niet als weeën. Ik denk dat ik 2-3 uur thuis wat heb gerommeld en gedacht dat dit wat 'oefenen' was. Omdat ik medisch was (zie: depressie) toch maar snel naar het ziekenhuis gegaan. Bij aankomst had ik 3 centimeter en zo'n 2-3 uur (en een weëenstorm) later zat ik op 10. Geen pijnstilling nodig gehad.
Met deze ervaring in mijn achterhoofd wil ik me serieus voorbereiden op een thuisbevalling.
Vraag:
Wij hebben al een peuter (2 jaar) rondlopen. In geval van ziekenhuis hebben we opvang (mijn moeder komt dan bij ons thuis). Maar wij blijft kind als we thuis blijven en het spontaan op gang komt? We hebben geen familie in de buurt (dichtste bij is 1 uur rijden). We hebben wel een hele fijne gastouder, in geval van nood mag hij daar heen. Mijn hoofd werkt even niet mee. Tips? Suggesties? Kan een kind thuis blijven?
maandag 17 januari 2022 om 12:13
Heel herkenbaar. Mijn persfase duurt maar een paar minuten en had m'n man eigenlijk niet nodig. Die was vooral met de praktische zaken bezig zoals 't bevalbad en samen met de VK alles klaarleggen. Die had net zo goed op peuter kunnen letten. Maar dat is dus heel erg persoonlijk, maar als ik Pergamon zo lees zou dit voor haar ook best een prima optie kunnen zijn.Airesopure schreef: ↑17-01-2022 12:07Ik heb 3 x moeten persen en in 7 minuten was mijn dochter geboren. Dus met dat in mijn achterhoofd denk ik er dan misschien te makkelijk over.
Maar als ik mijn dochter thuis zou kunnen houden met ondersteuning van haar vader dan zou ik dat verkiezen boven ondersteuning van mij tijdens het persen. Dat zou ik met een vk ook wel redden dan. Misschien niet ideaal, maar het zou voor mij t fijnst zijn om gewoon met alleen t gezin (en de vk) thuis te zijn.
En nee, het gaat niet om mij, maar misschien kan dit ook een overweging voor to zijn.
maandag 17 januari 2022 om 12:14
Airesopure schreef: ↑17-01-2022 11:55Je gaf ergens aan dat je peuter het liefst thuis hebt bij jullie, maar dat je hem niet wilt traumatiseren. Ik weet, gezien de disclaimer, even niet zo goed welke vragen nu wel en niet gesteld kunnen worden maar waarom denk je dat je je peuter traumatiseert als je hem thuis houdt? Heb je dit al eens besproken met iemand?
De geboorte zelf lijkt me voor een kind redelijk indrukwekkend? We hebben een behoorlijk stoïcijns kind, dat niet zo snel ergens van onder de indruk is. Ik hand er mogelijk te veel gewicht aan. Partner denkt dat hij het prima aan kan.
Je kan alle vragen stellen hoor, maar heel beeldend praten over noodscenario's en gillende sirenes vind ik wel lastig. Ik weet dat die opties er zijn maar ik word er heel angstig van. Als het meer wordt gezegd als "stel dat je met spoed weg moet" dan raak ik daar niet zo van in paniek.
maandag 17 januari 2022 om 12:15
Hammie4ever schreef: ↑17-01-2022 11:55Nou, dan zou ik, gezien het laatste stukje wat je over je partner schrijft, de knoop bij deze doorhakken
Partner moet het er ook mee eens zijn (maar die is van het praktische. Wat overigens een hele fijne balans is in deze tijd. Hij houd me echt stabiel nu)
maandag 17 januari 2022 om 12:15
Dit gebeurt best vaak hoor. En helemaal gebeurt het vaak dat je plotseling naar het ziekenhuis moet (met eigen vervoer), omdat er complicaties zijn. Dat hoeft niet eens iets heel ernstigs te zijn.Hammie4ever schreef: ↑17-01-2022 11:39Gebeurt niet zo heel vaak toch, echt met gillende sirenes? Genoeg mensen die ervoor kiezen om hun kinderen bij de bevalling te laten zijn (niet mijn keuze overigens) omdat ze mooi vinden en meer zweverig blabla. Die kunnen hebben heus niet allemaal een trauma.
Pergamon, als je peuter ook 's nachts bij de gastouder terecht kan dan zou ik voor je eigen gemoedsrust voor die optie kiezen.
Ze kan hem dan direct na de geboorte naar huis brengen zodat hij er de eerste momenten toch bij is.
Van de eerste bevallingen die thuis beginnen eindigt 70% in het ziekenhuis. Van de tweede bevallingen weet ik het zo niet, maar dat zullen we vast ook een heleboel zijn.
maandag 17 januari 2022 om 12:15
Dat klinkt ook heel fijn. En het kan ook zijn dat het werkt. Maar daar zou ik niet vanuit gaan. TO moet zeker kijken wat voor haar werkt, maar achtervang specifiek voor oudste lijkt me wel nodig.Airesopure schreef: ↑17-01-2022 12:07Ik heb 3 x moeten persen en in 7 minuten was mijn dochter geboren. Dus met dat in mijn achterhoofd denk ik er dan misschien te makkelijk over.
Maar als ik mijn dochter thuis zou kunnen houden met ondersteuning van haar vader dan zou ik dat verkiezen boven ondersteuning van mij tijdens het persen. Dat zou ik met een vk ook wel redden dan. Misschien niet ideaal, maar het zou voor mij t fijnst zijn om gewoon met alleen t gezin (en de vk) thuis te zijn.
En nee, het gaat niet om mij, maar misschien kan dit ook een overweging voor to zijn.
Toen mijn tweede werd geboren wist ik om 17u zeker dat het door ging zetten en even na 21u is hij geboren na een weeënstorm van een uur of zo (4,4 kg...). Vriend kon in de tussentijd weinig doen, zat zelfs regelmatig op zijn telefoon te kijken (grrr...) maar had toch ook niet zomaar in alle rust met oudste kunnen avondeten en haar avondritueel kunnen afwerken.
(Overigens voel ik van harte met je mee TO, qua thuis houden. Toen oudste weg ging om bij opa en oma te eten en te slapen vond ik dat prima, maar toen ze 's morgens eerst nog met haar boodschappen gingen doen baalde ik wel. Ik wilde mijn kuikentje terug!)
maandag 17 januari 2022 om 12:16
Onze peuter werd toevallig wakker snachts toen m’n vliezen braken, maar ging wel weer slapen en werd toen wakker nadat de placenta net geboren was. Dus ideaal, dat was rond 6 uur s ochtends. Wij hadden een verloskundige toen erbij, kraamzorg was er inmiddels en een doula. Als hij eerder wakker zou zijn geworden zou doula, kraamzorg of partner zich over hem ontfermd hebben. We hadden een van onze ouders op kwartier afstand om hem evt op te halen. Als die er niet was had ik buren oid gevraagd.
(Niet alle reacties gelezen, maar even hoe het hier ging. )
(Niet alle reacties gelezen, maar even hoe het hier ging. )
maandag 17 januari 2022 om 12:16
Maar van die 70% is echt maar een klein deel met echte bloedspoed hoor. In veel gevallen is het "voor de zekerheid".Avelie schreef: ↑17-01-2022 12:15Dit gebeurt best vaak hoor. En helemaal gebeurt het vaak dat je plotseling naar het ziekenhuis moet (met eigen vervoer), omdat er complicaties zijn. Dat hoeft niet eens iets heel ernstigs te zijn.
Van de eerste bevallingen die thuis beginnen eindigt 70% in het ziekenhuis. Van de tweede bevallingen weet ik het zo niet, maar dat zullen we vast ook een heleboel zijn.
maandag 17 januari 2022 om 12:17
PlayingTheAngel schreef: ↑17-01-2022 11:56Ik zou toch je moeder bij jullie thuis laten komen. Zolang zij jullie met rust laat en zich op je zoon richt. Overdag kan ze hem dan gewoon meenemen, en 's nachts kun je een matras op de grond leggen op de kamer van zoon. Dan kan ze daar eventueel gewoon verder slapen met zoon als hij blijft slapen, of hem bezig houd/geruststellen als hij wakker wordt.
Mijn moeder is altijd thuis bevallen, eerste keren merkte ik er niets van. Toen mijn jongste zusje geboren werd was ik 11, toen mocht ik erbij zijn. Ouders hebben me gewekt toen mijn moeder mocht persen, voor die tijd sliep ik er dus ook doorheen.
Als ze komt en ik ben thuis, dan ga ik of naar het ziekenhuis of zij neemt zoon mee. Ik word nu al onrustig van het idee dat ik moet bevallen als zij in huis rondscharrelt. Hoe lief ik haar ook vind hoor, ben echt dolgelukkig met m'n moeder.
maandag 17 januari 2022 om 12:18
maandag 17 januari 2022 om 12:19
Hoe oud is je peuter? Ik heb die van mij wat filmpjes van geboortes laten zien. Wel eerst zelf gecheckt, maar zo zag hij dat de baby uit de vulva naar buiten komt en dat er ook wat bloed kan zijn. Uitgelegd dat het pijn kan doen, maar dat het goede pijn is, omdat de pijn helpt de baby geboren te laten worden. Mijn ervaring is dat kinderen geboortes veel normaler vinden dan volwassenenPergamon schreef: ↑17-01-2022 12:14De geboorte zelf lijkt me voor een kind redelijk indrukwekkend? We hebben een behoorlijk stoïcijns kind, dat niet zo snel ergens van onder de indruk is. Ik hand er mogelijk te veel gewicht aan. Partner denkt dat hij het prima aan kan.
Je kan alle vragen stellen hoor, maar heel beeldend praten over noodscenario's en gillende sirenes vind ik wel lastig. Ik weet dat die opties er zijn maar ik word er heel angstig van. Als het meer wordt gezegd als "stel dat je met spoed weg moet" dan raak ik daar niet zo van in paniek.
Zie dat ook in m’n omgeving en bij mensen die hun kinderen erbij hadden. Ik zou er dus niet bang voor zijn en ook niet zo voor eventuele spoed situaties, spoed is vaak niet hele heftige spoed bij geboortes. Je kunt vaak nog rustig richting ziekenhuis als je daar naartoe wilt. Zou alleen iemand vlakbij achter de hand willen om je kind op te vangen voor als je naar het ziekenhuis wilt, maar dat heb je zo te lezen.
maandag 17 januari 2022 om 12:20
Dan inderdaad goed om vooraf die scenario's zo te bedenken. En als je haar er op het moment zelf er wel bij wil hebben kan je d'r altijd weer bellen.
Dat had je na je vorige bevalling ook gedaan toch, als ik me jouw verhaal goed herinner?
maandag 17 januari 2022 om 12:21
Een makkelijke eerste bevalling zegt niks over de tweede bevalling. Je hebt het echt niet voor het zeggen.
Als je baby in het vruchtwater heeft gepoept kun je al niet thuis bevallen. Als de navelstreng om het nekje zit dan is het ook beter om naar het ziekenhuis te gaan voor de zekerheid. Als de baby in een lastige hoek ligt dan krijg je het er niet zomaar uit, er zijn zelfs houdingen waarbij het is uitgesloten dat je een baby er zelf uitgeperst krijgt. Als de hartslag te ver dipt, dan moet je vaak ook naar het ziekenhuis als ze het echt niet vertrouwen en als je baby niet ademt of te blauw is, of er iets anders aan de hand is, dan heb je ook niet veel andere keuze.
En als de placenta blijft vastzitten na de bevalling moet je alsnog naar het ziekenhuis.
Als je baby in het vruchtwater heeft gepoept kun je al niet thuis bevallen. Als de navelstreng om het nekje zit dan is het ook beter om naar het ziekenhuis te gaan voor de zekerheid. Als de baby in een lastige hoek ligt dan krijg je het er niet zomaar uit, er zijn zelfs houdingen waarbij het is uitgesloten dat je een baby er zelf uitgeperst krijgt. Als de hartslag te ver dipt, dan moet je vaak ook naar het ziekenhuis als ze het echt niet vertrouwen en als je baby niet ademt of te blauw is, of er iets anders aan de hand is, dan heb je ook niet veel andere keuze.
En als de placenta blijft vastzitten na de bevalling moet je alsnog naar het ziekenhuis.
maandag 17 januari 2022 om 12:21
viva-life22 schreef: ↑17-01-2022 11:58Wat ik mij afvraag, als je zoveel scenario's paraat hebt, die in het ergste geval toch net weer anders gaan dan je had bedacht, kan je dan nog wel een keuze maken? Of maakt man of verloskundige die dan voor jou? En kan je daar dan op vertrouwen ?
In heel veel gevallen is er geen keuze natuurlijk. Dan moet je naar het ziekenhuis.
Maar: bij mijn vorige bevalling kon ik alles goed loslaten. Er zijn toen wel beslissingen voor mij gemaakt en achteraf waren dat niet beslissingen waar ik blij van werd, op zijn zachts gezegd. Overigens niet door partner hoor, die deed volgzaam wat hem gezegd werd. Nu zal hij ook anders er in staan, hij weet ook wat beter wat er komt. Ik heb nu een verloskundige (had ik de vorige keer niet) en ik vertrouw hen helemaal. Partner vanzelfsprekend ook, maar hij is geen expert en komt uit een cultuur waar je wat meer opvolgt wat er door medische staf tegen je wordt gezegd ipv eigen grenzen aan te geven.
maandag 17 januari 2022 om 12:22
Tweede veel minder, maar dit percentage is natuurlijk ook erg afhankelijk van je zorgverlener en jezelf. Bijv niet vorderende ontsluiting of uitdrijving wordt door velen ook gezien als ‘failure to wait’. En er zijn meer andere complicaties waarbij niet iedereen naar het ziekenhuis wil/ gaat. Dus het is maar net wat je eigen wensen en ideeen zijn. Wij zouden bijv in de meeste gevallen van meconiumhoudend vruchtwater niet ziekenhuis gaan. Als je bijv niet vliezen kunstmatig breekt weet je vaak ook pas laat in het proces of er meconium is. Als je niet toucheert dan ben je minder bezig met tijd en heb je minder snel niet vorderende ontsluiting etc.Avelie schreef: ↑17-01-2022 12:15Dit gebeurt best vaak hoor. En helemaal gebeurt het vaak dat je plotseling naar het ziekenhuis moet (met eigen vervoer), omdat er complicaties zijn. Dat hoeft niet eens iets heel ernstigs te zijn.
Van de eerste bevallingen die thuis beginnen eindigt 70% in het ziekenhuis. Van de tweede bevallingen weet ik het zo niet, maar dat zullen we vast ook een heleboel zijn.
maandag 17 januari 2022 om 12:22
maandag 17 januari 2022 om 12:23
Ik denk dat je een 2-jarige, zeker een stoïcijnsePergamon schreef: ↑17-01-2022 12:14De geboorte zelf lijkt me voor een kind redelijk indrukwekkend? We hebben een behoorlijk stoïcijns kind, dat niet zo snel ergens van onder de indruk is. Ik hand er mogelijk te veel gewicht aan. Partner denkt dat hij het prima aan kan.
Je kan alle vragen stellen hoor, maar heel beeldend praten over noodscenario's en gillende sirenes vind ik wel lastig. Ik weet dat die opties er zijn maar ik word er heel angstig van. Als het meer wordt gezegd als "stel dat je met spoed weg moet" dan raak ik daar niet zo van in paniek.
, prima kunt uitleggen dat de baby komt, dat dat pijn doet voor mama maar dat dat erbij hoort en dat er mensen zijn om haar te helpen, en dat hij straks mama en de baby een knuffel mag geven. Zeker op die leeftijd accepteren ze over het algemeen alles wat jij normaal vindt (of lijkt te vinden...) als iets dat kennelijk zo hoort. En ze kunnen zich nog niet zo inleven in de pijn van een ander, dat scheelt ook.
maandag 17 januari 2022 om 12:24
Ben je zorgverlener/ geboortewerker? Dat van navelstreng om nek weet je vaak pas na geboorte, als het goed is ga je niet ingrijpen/ van alles nakijken tijdens de uitdrijving.. als je baby in het vruchtwater gepoept heeft weet je dat pas als de vliezen gebroken zijn en is het alsnog je eigen afweging of je naar het ziekenhuis wilt gaan/ gaat. Het is allemaal niet zo zwart/wit hoor.Avelie schreef: ↑17-01-2022 12:21Een makkelijke eerste bevalling zegt niks over de tweede bevalling. Je hebt het echt niet voor het zeggen.
Als je baby in het vruchtwater heeft gepoept kun je al niet thuis bevallen. Als de navelstreng om het nekje zit dan is het ook beter om naar het ziekenhuis te gaan voor de zekerheid. Als de baby in een lastige hoek ligt dan krijg je het er niet zomaar uit, er zijn zelfs houdingen waarbij het is uitgesloten dat je een baby er zelf uitgeperst krijgt. Als de hartslag te ver dipt, dan moet je vaak ook naar het ziekenhuis als ze het echt niet vertrouwen en als je baby niet ademt of te blauw is, of er iets anders aan de hand is, dan heb je ook niet veel andere keuze.
En als de placenta blijft vastzitten na de bevalling moet je alsnog naar het ziekenhuis.
maandag 17 januari 2022 om 12:24
maze schreef: ↑17-01-2022 11:59Ja bij alles
Hij zat bij mijn hoofd op het bed.
Halverwege kijkt hij even en zegt “gadverdamme” Toen ik later aan hem vroeg of hij al dat bloed zo vies vond zei hij:”nee maar wel die poep van jou”
Ook zat hij wel even met zijn handen op zijn oren “mam je schreeuwt echt heel hard nu”
En toen de baby er echt uitkwam zei hij:”die baby komt helemaal niet uit je buik!”
De verloskundige zei dat ik hem even goed in de gaten moest houden hoe hij zou reageren
Maar hij reageerde heel relaxt en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was allemaal
Nu ben ik ervan overtuigd dat kinderen hier ook echt geen trauma van zullen oplopen. Zolang je maar duidelijk blijft en erover praat
Kinderen zijn heel flexibel.
Als je kind slaapt zou ik wel mijn man regelmatig laten kijken of hij inderdaad nog aan het slapen is.
Mocht je onverwachts naar het ziekenhuis moeten dan is het inderdaad wel handig om hem ergens heen te brengen, de gastouder lijkt me hier het meest geschikt voor
Maar als er echt nood aan de man is dan kan het kind ook echt wel mee naar het ziekenhuis. Niet de ideale situatie maar nood breekt wet
HAHAHAHAHA!!
Heerlijk!! Wat een fantastisch verhaal.Als kind thuis is, zal partner 100% goed op hem letten. Geen twijfel mogelijk. Daar hoef ik me echt geen seconden druk om te maken. Die twee zijn twee handen op één buik en partner is een zéér betrokken vader. Ik ben er echt van overtuigd dat hij kind goed zal begeleiden / in de gaten houdt als het zo ver is en kind thuis is.
maandag 17 januari 2022 om 12:24
En wat denk je in landen zoals in Afrika? Wat dat betreft is dit echt een westers luxeprobleem
Maar goed ik ben hier al vaker verketterd op mijn vrij nuchtere kijk op zaken haha
maandag 17 januari 2022 om 12:24
Bij mij ook. Ik ben heel blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen want het ging helemaal niet volgens het boekje.
TO, Ik hoop van harte dat je een gemakkelijke bevalling krijgt zonder complicaties maar dat weet je helaas niet van tevoren.
maandag 17 januari 2022 om 12:26
Wij zijn van praktisch. Alhoewel hij wel graag bij de geboorte zelf zou willen zijn, maar hem kennende zou hij rustig zoon meenemen en hem compleet en in alle rust vertellen wat er aan de hand is en hoe het gaat. Hechten hoeft hij niet bij te zijn (vind ik ook prima als hij er niet is), placenta idem.
maandag 17 januari 2022 om 12:26
Haha, ik speel een beetje vals hoor; wist dat ik ingeleid zou worden, al verloor ik al ietwat vruchtwater, dus in alle rust naar het zhPergamon schreef: ↑17-01-2022 12:09Ja het gaat heel hard! Met de bus naar het ziekenhuis! Ha, het is dat bij ons de bus-optie 5x zo lang duurt als met de auto maar ik had het anders ook zo kunnen doen. Echt die-hard hoor!
Kind is héél erg thuis bij gastouder. Dus het hangt een beetje van het tijdstip af of mijn moeder kind daar weer gaat ophalen of niet.
Ik haal inderdaad veel rust uit meerdere opties uitwerken en regelen.
Denk inderdaad dat ik ook ga vragen of de gastouder evt ook snachts bereikbaar wil zijn. Zij is eigenlijk de enige waar ik zoon écht gerust achterlaat die ook in de buurt woont. (Ook nog vlakbij ziekenhuis!)
(en man op de fiets. Maar in beide gevallen vijf minuten onderweg....)Dan is je gastouder echt the woman to be! Ik hoop voor je dat ze het ook 's nachts wil doen, maar dat zal vast wel! En dan kun jij ook echt bter ontspannen, wetende dat je zoon op één van zijn favoriete plekjes is!
maandag 17 januari 2022 om 12:26
Airesopure schreef: ↑17-01-2022 12:03Voor nood naar het ziekenhuis is de opvang geregeld. Het gaat zoals ik begrijp alleen om de thuisbevalling. Thuis houden dus, lekker laten liggen (of als je hem erbij wilt hebben hou je hem erbij) en indien nodig pa er naartoe. Het gaat echt niet traumatiserend voor hem zijn. Je zou nog met de vk kunnen praten over de ervaringen die zij hiermee heeft. Zullen er ongetwijfeld heel veel zijn. Kan je wellicht ook wat gerust stellen en dan hoef je je maar te focussen op 1 scenario.
Oh dit is een hele goede tip!! Ga ik zeker doen!
maandag 17 januari 2022 om 12:27
Dan zou ik dat gewoon zo doen. Gast ouder en moeder voor achtervang en ben je al heel eind.
Wij hadden ook twee opties voor achtervang maar kleuter sliep overal doorheen. Was heel fijn dat hij gewoon in huis was.
Succes met bevallen en sterkte met je depressie.
Het is zoals het is
