Kinderen
alle pijlers
Thuisblijfmoeders
donderdag 3 december 2020 om 11:23
Ik zie die meerwaarde niet zo van alleen maar thuis zitten.CHL schreef: ↑03-12-2020 11:18Ik denk dat dat wel de crux is, ja. Ik blijf niet thuis net mijn kinderen omdat ik de taken die bij het ouderschap horen niet zou kunnen doen naast een baan. Ik blijf thuis om zoveel mogelijk tijd met ze te kunnen doorbrengen.
En daarbovenop heb ik er in de jaren voor er kinderen kwamen al voor gezorgd dat ik luiers ed kan kopen.
Ik zie mijn kinderen drie volle dagen van 6 tot 8 's avonds en nog een uur of 5 op de vier dagen dat ik werk. Voor mijn man geldt dit ook en wij hebben daar genoeg aan.
Als ze naar de basisschool gaan dan vervalt dat argument al helemaal, want dan zit je alleen thuis.
donderdag 3 december 2020 om 11:38
Dat heeft natuurlijk ook heel veel te maken met hoe je in het leven staat. Ik vind het juist enorm veel meerwaarde hebben.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 11:23Ik zie die meerwaarde niet zo van alleen maar thuis zitten.
Ik zie mijn kinderen drie volle dagen van 6 tot 8 's avonds en nog een uur of 5 op de vier dagen dat ik werk. Voor mijn man geldt dit ook en wij hebben daar genoeg aan.
Als ze naar de basisschool gaan dan vervalt dat argument al helemaal, want dan zit je alleen thuis.
donderdag 3 december 2020 om 11:41
Los van dat ik helemaal niks vind van hoe een ander zijn gezin inricht heb ik wel een oprechte vraag. Voor een baby is dat uiteraard nog niet relevant, maar mijn oudste is een sociaal diertje, hij vindt het heerlijk met de andere kindjes op kdv en ik zou echt niet weten hoe ik hem dat zou moeten bieden. Ik ken niet zoveel mensen met kinderen van zijn leeftijd en zeker niet zoveel dat ik zelf 3x per week uirgebreide contacten zou kunnen verzorgen, dus hoe pakken ‘jullie’ dat aan? Ik merk dat kindjes in de speeltuin toch heel vluchtig blijven en een leuk speelmaatje voor een dag zijn, bijvoorbeeld.CHL schreef: ↑03-12-2020 11:18Ik denk dat dat wel de crux is, ja. Ik blijf niet thuis net mijn kinderen omdat ik de taken die bij het ouderschap horen niet zou kunnen doen naast een baan. Ik blijf thuis om zoveel mogelijk tijd met ze te kunnen doorbrengen.
En daarbovenop heb ik er in de jaren voor er kinderen kwamen al voor gezorgd dat ik luiers ed kan kopen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 3 december 2020 om 11:54
Dat vond ik ook heel lastig, hoor. Oudste gaat nu 2 keer per week na de peuterspeelzaal (maar is al bijna 4), maar daar heeft hij 1,5 jaar voor op de wachtlijst gestaan. Nu had ik op zich het geluk dat de kinderen van mijn zus even oud zijn en mijn moeder een aantal dagen oppast en ik soms ook nog, dus kunnen ze 2 dagen per week met hun neefje en nichtje spelen.lux- schreef: ↑03-12-2020 11:41Los van dat ik helemaal niks vind van hoe een ander zijn gezin inricht heb ik wel een oprechte vraag. Voor een baby is dat uiteraard nog niet relevant, maar mijn oudste is een sociaal diertje, hij vindt het heerlijk met de andere kindjes op kdv en ik zou echt niet weten hoe ik hem dat zou moeten bieden. Ik ken niet zoveel mensen met kinderen van zijn leeftijd en zeker niet zoveel dat ik zelf 3x per week uirgebreide contacten zou kunnen verzorgen, dus hoe pakken ‘jullie’ dat aan? Ik merk dat kindjes in de speeltuin toch heel vluchtig blijven en een leuk speelmaatje voor een dag zijn, bijvoorbeeld.
Maar ja, dat zijn 2 kindjes en net zo vertrouwd als broer/zus, dus verder los(te) ik dat op met peutergym, peuterdans en inderdaad door kinderrijke plekken op te zoeken: (binnen)speeltuin, kinderboerderij, dat soort dingen. Ik vind het wel heel belangrijk inderdaad om ze de gelegenheid te geven om met andere kinderen te spelen.
donderdag 3 december 2020 om 12:09
Ahja dat scheelt idd. Onze siblings zijn nog totaal niet bezig met kinderen krijgen dus daar heb ik niks aanCHL schreef: ↑03-12-2020 11:54Dat vond ik ook heel lastig, hoor. Oudste gaat nu 2 keer per week na de peuterspeelzaal (maar is al bijna 4), maar daar heeft hij 1,5 jaar voor op de wachtlijst gestaan. Nu had ik op zich het geluk dat de kinderen van mijn zus even oud zijn en mijn moeder een aantal dagen oppast en ik soms ook nog, dus kunnen ze 2 dagen per week met hun neefje en nichtje spelen.
Maar ja, dat zijn 2 kindjes en net zo vertrouwd als broer/zus, dus verder los(te) ik dat op met peutergym, peuterdans en inderdaad door kinderrijke plekken op te zoeken: (binnen)speeltuin, kinderboerderij, dat soort dingen. Ik vind het wel heel belangrijk inderdaad om ze de gelegenheid te geven om met andere kinderen te spelen.
Mijn zoon heeft in de groep een vast vriendinnetje en een vast vriendje (speelt ook wel met andere kinderen natuurlijk, maar dat zijn echt diepere contacten, zeg maar, we zien die ook buiten kdv om wel), dus een neefje en nichtje klinkt mij niet als weinig hoor! 
Peuterzwemmen en peutergym hebben we idd ook gedaan, hee leuk. Helaas is peuterzwemmen hier in de buurt tegenwoordig alleen op dagen dat ik werk dus ik moest ermee ophouden. Nu gaan we dan maar vrij zwemmen als corona geen roet in het eten gooit
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 3 december 2020 om 12:21
Wij zijn dan weer in onze vriendenkring echt de allerlaatsten, de meesten hebben al tieners, dus dat is ook wel eens jammer.lux- schreef: ↑03-12-2020 12:09Ahja dat scheelt idd. Onze siblings zijn nog totaal niet bezig met kinderen krijgen dus daar heb ik niks aan
Peuterzwemmen en peutergym hebben we idd ook gedaan, hee leuk. Helaas is peuterzwemmen hier in de buurt tegenwoordig alleen op dagen dat ik werk dus ik moest ermee ophouden. Nu gaan we dan maar vrij zwemmen als corona geen roet in het eten gooit
Peuterzwemmen hebben we ook nog gedaan ja, maar na een hele zomer naar het strand met een zwemvestje vond hij het niet leuk meer...
Maar ik moet zeggen dat ik vooral peutergym heel waardevol vind qua omgaan met kinderen in groepsverband. In het begin was hij een losgeleid projectiel wat zijn eigen gang ging en hij heeft daar echt geleerd om op zijn beurt te wachten en in groepsverband te doen.
donderdag 3 december 2020 om 12:22
Ding dong!!! Helemaal mee eens!DaSilva86 schreef: ↑02-12-2020 20:15Jezus dit druipt echt van onnadenkendheid. Thuisblijfmoeder is ook werk. Poetsen, kinderen hoeden, koken.. dat is wat anderen buiten de deur betaald doen. Maar je telt alleen mee als je er betaald voor krijgt?
Ik neem aan dat je bedoelt dat je ook niet snapt dat mannen zich afhankelijk maken van hun vrouw? Of is het niet uitbesteden van zorg, voedsel of andere diensten geen kostenbesparing? Als ik wil scheiden is mijn man net zo zeer de pineut als ik. Hij kan namelijk ook de zorg niet combineren met zijn werk.
En voor ziekte, werkeloosheid en overlijden zijn wij, ja wij ja want als ik ziek wordt of dood ga kost dat ook geld, verzekerd. Kan gewoon hoor.
En thuis ‘zitten’? Lees je wel wat die volkse thuisblijfmoeders uitvoeren? Overigs ben ik in mijn omgeving laagopgeleid. Ik heb geen master volbracht. Had ik de hersenen niet voor. Alle thuisblijfmoeders die ik ken waren het geren zat en dachten f*ck it, ik kies voor ons, ons geluk.
Ik ben dat afzeiken van die domme huisvrouwtjes zo ontzettend zat. Als of we niet goed snik zijn. Als of geld alles is. Als of het ook maar een drol uitmaakt wat andere mensen achter hun voordeur afspreken en hoe ze hun aandacht, geld en leven willen (ver)delen. Waarom hebben mensen daar een mening over?
Nou kies maar één of twee zinnen uit waar je je gierlijk op gaat zitten stukbijten. En negeer vooral dat je je uitspreekt over privézaken, waar je geen klap mee te maken hebt.
En ik ga nu iets schrijven wat mij echt de Paria van dit forum gaat maken...
Komt ie:
Ik ben twee jaar lang thuis geweest, terwijl zoon twee volle dagen in de week ( ja week ja, geen maand) naar de opvang ging! Gewoon, zomaar, naar het KDV! En weet je waarom? Omdat ik het totaal niet trok om vijf dagen hem te vermaken in die tijd. En die hufter van een man maar werken... en mij afhankelijk van zich maken....
Erger nog: Ik heb parttime gewerkt toen man en ik nog geen kind hadden! Ja, je leest het goed! gewoon zomaar, elke week, twee hele dagen niks MOETEN. En dat waren dan geen weekend dagen
Nu werk ik vier dagen, tijdens schooltijd. Elke maandag rust ik tot drie uur smiddags uit. 1 keer in de 2 weken komt de schoonmaker om 2 uur, die help ik dan een uurtje mee, totdat kind uit school komt. Als kind met of bij een vriendje speelt, ga ik hem nog verder helpen. Wil kind mijn aandacht, dan houd ik me met kind bezig.
donderdag 3 december 2020 om 12:28
Dat zou ik inderdaad echt een gemis vinden. Voor een baby niet, maar vanaf anderhalf jaar begint toch echt het sociale aspect een belangrijke rol te spelen in de ontwikkeling van kinderen.
Op het kdv leren ze te functioneren in een groep, dat is zo belangrijk voor de rest van hun schooltijd + verdere leven. Dat kun je thuis niet bieden en niet vergelijken met dat ene kindje in de speeltuin, of dat nichtje dat af en toe langskomt.
Op het kdv leren ze te functioneren in een groep, dat is zo belangrijk voor de rest van hun schooltijd + verdere leven. Dat kun je thuis niet bieden en niet vergelijken met dat ene kindje in de speeltuin, of dat nichtje dat af en toe langskomt.
donderdag 3 december 2020 om 12:50
Ik kan een poging wagen, maar vermoedelijk ga je het niet begrijpen en beargumenteren waarom ik het verkeerd zie, maar goed. Heel simpel en gechargeerd is het een keuze tussen tijd en geld. Geld is vervangbaar en daar heb ik genoeg van, en als het op zou zijn, komt er wel weer nieuw. Tijd daarentegen is schaars en eindig, als het op is, is het ook echt op. Dus dat is vanuit mijzelf.
En als ik het bekijk vanuit mijn kinderen: de eerste jaren zijn zo belangrijk qua ontwikkeling en hechting. Wat dat betreft kan een kdv of gastouder in mijn optiek niet tegen een liefdevolle ouder (m/v) op.
donderdag 3 december 2020 om 12:56
Als je niet werkt heb je veel tijd en in mijn geval hing ik vaak met kind in de speeltuin rond. Net als andere thuisblijf ouders. Je ziet elkaar vaak en raakt vroeg of laat eens aan de praat met zo’n tbm-collega. Soms klikt het en dan nodig je iemand met kind uit bij je thuis, of stel je voor om de volgende dag een uitstapje naar dit of dat te maken. Heel leuk en gezellig. Je leeft als thuisblijf ouder een beetje in een ander ritme denk ik. Heel chill. Echt genieten vond ik, alle tijd van de wereld met kind. En natuurlijk de psz, in ons geval 15u per week. En ook daar leerde ik andere ouders kennen waar ik dan mee af sprak in de middag. Ik of de ander deed dan bijv een voorstel, hebben jullie zin om vanmiddag nog even naar t park te gaan. Je kan het gewoon eens vragen, veel ouders en kinderen vinden het denk ik best leuk om gevraagd te worden voor een play date. Niet de ouders waar de stress vanaf spat natuurlijk, die hebben wel wat beters te doen.lux- schreef: ↑03-12-2020 11:41Los van dat ik helemaal niks vind van hoe een ander zijn gezin inricht heb ik wel een oprechte vraag. Voor een baby is dat uiteraard nog niet relevant, maar mijn oudste is een sociaal diertje, hij vindt het heerlijk met de andere kindjes op kdv en ik zou echt niet weten hoe ik hem dat zou moeten bieden. Ik ken niet zoveel mensen met kinderen van zijn leeftijd en zeker niet zoveel dat ik zelf 3x per week uirgebreide contacten zou kunnen verzorgen, dus hoe pakken ‘jullie’ dat aan? Ik merk dat kindjes in de speeltuin toch heel vluchtig blijven en een leuk speelmaatje voor een dag zijn, bijvoorbeeld.
donderdag 3 december 2020 om 13:02
Dit deed ik ook toen zoon kleiner was....hij heeft nog even op de psz gezeten en daar heb ik 1 van mijn beste vriendinnen leren kennen op deze manier...Baloma schreef: ↑03-12-2020 12:56Als je niet werkt heb je veel tijd en in mijn geval hing ik vaak met kind in de speeltuin rond. Net als andere thuisblijf ouders. Je ziet elkaar vaak en raakt vroeg of laat eens aan de praat met zo’n tbm-collega. Soms klikt het en dan nodig je iemand met kind uit bij je thuis, of stel je voor om de volgende dag een uitstapje naar dit of dat te maken. Heel leuk en gezellig. Je leeft als thuisblijf ouder een beetje in een ander ritme denk ik. Heel chill. Echt genieten vond ik, alle tijd van de wereld met kind. En natuurlijk de psz, in ons geval 15u per week. En ook daar leerde ik andere ouders kennen waar ik dan mee af sprak in de middag. Ik of de ander deed dan bijv een voorstel, hebben jullie zin om vanmiddag nog even naar t park te gaan. Je kan het gewoon eens vragen, veel ouders en kinderen vinden het denk ik best leuk om gevraagd te worden voor een play date. Niet de ouders waar de stress vanaf spat natuurlijk, die hebben wel wat beters te doen.
donderdag 3 december 2020 om 13:15
Oh, maar dat komt hier ook geregeld voor hoor, daarvoor hoef je toch niet alle dagen thuis te zijn?Baloma schreef: ↑03-12-2020 12:56Als je niet werkt heb je veel tijd en in mijn geval hing ik vaak met kind in de speeltuin rond. Net als andere thuisblijf ouders. Je ziet elkaar vaak en raakt vroeg of laat eens aan de praat met zo’n tbm-collega. Soms klikt het en dan nodig je iemand met kind uit bij je thuis, of stel je voor om de volgende dag een uitstapje naar dit of dat te maken. Heel leuk en gezellig. Je leeft als thuisblijf ouder een beetje in een ander ritme denk ik. Heel chill. Echt genieten vond ik, alle tijd van de wereld met kind. En natuurlijk de psz, in ons geval 15u per week. En ook daar leerde ik andere ouders kennen waar ik dan mee af sprak in de middag. Ik of de ander deed dan bijv een voorstel, hebben jullie zin om vanmiddag nog even naar t park te gaan. Je kan het gewoon eens vragen, veel ouders en kinderen vinden het denk ik best leuk om gevraagd te worden voor een play date. Niet de ouders waar de stress vanaf spat natuurlijk, die hebben wel wat beters te doen.
En 'ouders waar de stress vanaf spat'? Dat is toch totaal niet nodig als je pt werkt? Is dat bij jouw man dan ook zo, want die werkt fulltime neem ik aan? Komt hij nooit in dat soort situaties terecht?
donderdag 3 december 2020 om 13:17
Wij vinden het juist belangrijk dat we allebei de kans krijgen ons aan onze kinderen te hechten en tijd met hen door te brengen, dat is juist een van de redenen waarom we allebei pt werken.CHL schreef: ↑03-12-2020 12:50Ik kan een poging wagen, maar vermoedelijk ga je het niet begrijpen en beargumenteren waarom ik het verkeerd zie, maar goed. Heel simpel en gechargeerd is het een keuze tussen tijd en geld. Geld is vervangbaar en daar heb ik genoeg van, en als het op zou zijn, komt er wel weer nieuw. Tijd daarentegen is schaars en eindig, als het op is, is het ook echt op. Dus dat is vanuit mijzelf.
En als ik het bekijk vanuit mijn kinderen: de eerste jaren zijn zo belangrijk qua ontwikkeling en hechting. Wat dat betreft kan een kdv of gastouder in mijn optiek niet tegen een liefdevolle ouder (m/v) op.
Je kunt geld wel niet belangrijk vinden, maar uiteindelijk heb je toch geld nodig om jouw lifestyle te bekostigen. Dit laat je nu over aan je man die dus wél dat geld moet verdienen en zijn tijd elders besteed.
donderdag 3 december 2020 om 13:42
HawaZon schreef: ↑03-12-2020 13:17Wij vinden het juist belangrijk dat we allebei de kans krijgen ons aan onze kinderen te hechten en tijd met hen door te brengen, dat is juist een van de redenen waarom we allebei pt werken.
Je kunt geld wel niet belangrijk vinden, maar uiteindelijk heb je toch geld nodig om jouw lifestyle te bekostigen. Dit laat je nu over aan je man die dus wél dat geld moet verdienen en zijn tijd elders besteed.
Of ik bekostig mijn mans lifestyle met mijn tijd en energie.. Zo bekostigen we elkaar. Geld is niet het enige ruilmiddel.
donderdag 3 december 2020 om 13:48
Zeker niet, al is mijn ervaring dat thuisblijfouders (ook genoeg vaders!) veel vaker in de speeltuin(en) te vinden waren. Dagelijks vaak wel. En meer ruimte (en behoefte?) hadden om af te spreken.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 13:15Oh, maar dat komt hier ook geregeld voor hoor, daarvoor hoef je toch niet alle dagen thuis te zijn?
En 'ouders waar de stress vanaf spat'? Dat is toch totaal niet nodig als je pt werkt? Is dat bij jouw man dan ook zo, want die werkt fulltime neem ik aan? Komt hij nooit in dat soort situaties terecht?
Mijn partner werkte meer dan ft. Hij was buiten werk niet zo gestresst omdat ik alle klusjes grotendeels oppakte natuurlijk. Hij hoefde dan niet veel te doen. Hij had inderdaad ook een contact uit de speeltuin, maar sprak daar verder niet mee af. Alleen leuk als ze elkaar toevallig zagen, wat dus sporadisch gebeurde. En ik regelde verder dus alle sociale contacten voor de kinderen dus die noodzaak was er minder voor hem.
donderdag 3 december 2020 om 13:51
Ik werk 3 dagen per week, maar ben op woensdag en vrijdag vrij (en het weekend).
Ik vind dat al best 'luxe' , en vind al dat ik best veel thuis ben.
2 Kinderen van 8 en 3 jaar.
Op de woensdag en vrijdag dus de oudste naar school brengen, dan vaak gelijk door boodschappen doen met de jongste.
Als we thuiskomen ga ik meestal eerst wat opruimen en schoonmaken (juist omdat ik de andere dagen werk, dus minder tijd) terwijl jongste wat speelt.
Daarna ga ik meestal wat doen met de jongste, thuis of buiten, of bij iemand op bezoek. (normaliter)
Dan de oudste ophalen om 14.15, daarna soms nog even samen fietsen oid, of thuis wat doen terwijl zij spelen.
Daarna beginnen aan avondeten en dan is het alweer avond, en doe ik wat voorbereidingen voor de volgende werkdag, zoals kleren voor mezelf en de kinderen klaarleggen zodat dat 'smorgens zo min mogelijk tijd kost.
Ik heb gemerkt (tijdens zwangerschapsverlof en 3 maanden werkloosheid eerder) dat ik juist heel traag wordt van als ik altijd thuis ben, dat alles zwaarder lijkt en dat ik er veel langer over doe, bv het huishouden.
Nu doe ik dat ' erbij' naast mijn werk en/of op mijn vrije dagen, en ben ik gewoon veel sneller en efficienter.
Plus je bent (mijn ervaring iig) veel minder tijd aan het huishouden kwijt als je niet werkt, omdat je alles goed kan bijhouden, en er hoeft echt niet elke dag een grote klus te gebeuren, dus ff stofzuigen/afwassen/was doen en klaar.
Fulltime thuis zijn met de kinderen vind ik ook veel zwaarder, omdat ik hetzelfde ritme/geen afwisseling met werk saai vond, en de dagen lang vond duren.
Ik miste mijn ' andersoortige' contacten/volwassen contact en niet-kind-gerelateerde gesprekken.
3 dagen werken vind ik ideaal.
Ik vind dat al best 'luxe' , en vind al dat ik best veel thuis ben.
2 Kinderen van 8 en 3 jaar.
Op de woensdag en vrijdag dus de oudste naar school brengen, dan vaak gelijk door boodschappen doen met de jongste.
Als we thuiskomen ga ik meestal eerst wat opruimen en schoonmaken (juist omdat ik de andere dagen werk, dus minder tijd) terwijl jongste wat speelt.
Daarna ga ik meestal wat doen met de jongste, thuis of buiten, of bij iemand op bezoek. (normaliter)
Dan de oudste ophalen om 14.15, daarna soms nog even samen fietsen oid, of thuis wat doen terwijl zij spelen.
Daarna beginnen aan avondeten en dan is het alweer avond, en doe ik wat voorbereidingen voor de volgende werkdag, zoals kleren voor mezelf en de kinderen klaarleggen zodat dat 'smorgens zo min mogelijk tijd kost.
Ik heb gemerkt (tijdens zwangerschapsverlof en 3 maanden werkloosheid eerder) dat ik juist heel traag wordt van als ik altijd thuis ben, dat alles zwaarder lijkt en dat ik er veel langer over doe, bv het huishouden.
Nu doe ik dat ' erbij' naast mijn werk en/of op mijn vrije dagen, en ben ik gewoon veel sneller en efficienter.
Plus je bent (mijn ervaring iig) veel minder tijd aan het huishouden kwijt als je niet werkt, omdat je alles goed kan bijhouden, en er hoeft echt niet elke dag een grote klus te gebeuren, dus ff stofzuigen/afwassen/was doen en klaar.
Fulltime thuis zijn met de kinderen vind ik ook veel zwaarder, omdat ik hetzelfde ritme/geen afwisseling met werk saai vond, en de dagen lang vond duren.
Ik miste mijn ' andersoortige' contacten/volwassen contact en niet-kind-gerelateerde gesprekken.
3 dagen werken vind ik ideaal.
donderdag 3 december 2020 om 14:34
Ik vind dat je een erg gechargeerd beeld schetst. Alle ouders die werken zijn gestresst, behalve jouw man, terwijl hij meer dan fulltime werkt, die heeft wel genoeg tijd en is niet gestresst.Baloma schreef: ↑03-12-2020 13:48Zeker niet, al is mijn ervaring dat thuisblijfouders (ook genoeg vaders!) veel vaker in de speeltuin(en) te vinden waren. Dagelijks vaak wel. En meer ruimte (en behoefte?) hadden om af te spreken.
Mijn partner werkte meer dan ft. Hij was buiten werk niet zo gestresst omdat ik alle klusjes grotendeels oppakte natuurlijk. Hij hoefde dan niet veel te doen. Hij had inderdaad ook een contact uit de speeltuin, maar sprak daar verder niet mee af. Alleen leuk als ze elkaar toevallig zagen, wat dus sporadisch gebeurde. En ik regelde verder dus alle sociale contacten voor de kinderen dus die noodzaak was er minder voor hem.
Ik zie deze neiging veel vaker bij tbm's. Voor henzelf zou werken afbreuk doen aan de hechting en ten koste gaan van de kinderen, maar voor hun ft werkende man is dit niet het geval.
Zie je dat je met twee maten meet?
donderdag 3 december 2020 om 14:38
Mij zou het ook te weinig uitdaging bieden. Weer eens een boodschapje doen, speeltuintje, loopfietsje mee, broodje smeren, baby tv, stofzuigen, kind halen, oppervlakkig kletspraatje... Hartstikke leuk voor een paar dagen per week, maar IEDERE dag, jarenlang?justagirly schreef: ↑03-12-2020 14:19Eens met glitglam! Ik word er echt sloom van, langzaam, sjagerijnig en allesbehalve scherp.
Ik zou naar verloop van tijd echt jaloers zijn op mijn man die wel iets met zijn hersenen mag doen en maatschappij relevant werk kan doen dat verder gaat dan het eigen gezin.
donderdag 3 december 2020 om 14:43
Huh?! Wat doe je vijandig? Ik zeg toch nergens dat alle ouders die werken gestresst zijn?! Ik gaf een antwoord op de vraag hoe je als tbm zorgt voor voldoende speelmaatjes. En daarna op jouw vraag of mn man gestresst was. En ik ben ook niet pro thuisblijven, in tegendeel. Ik ben het wel een tijdje geweest, door omstandigheden. Ik herken het beeld van glitglam eigenlijk wel. Iedereen moet vooral lekker doen wat het beste bij hun eigen situatie past, is mijn mening.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 14:34Ik vind dat je een erg gechargeerd beeld schetst. Alle ouders die werken zijn gestresst, behalve jouw man, terwijl hij meer dan fulltime werkt, die heeft wel genoeg tijd en is niet gestresst.
Ik zie deze neiging veel vaker bij tbm's. Voor henzelf zou werken afbreuk doen aan de hechting en ten koste gaan van de kinderen, maar voor hun ft werkende man is dit niet het geval.
Zie je dat je met twee maten meet?
donderdag 3 december 2020 om 14:43
Eens. En al die dingen (schoonmaken, koken, speeltuin, kinderboerderij, boodschappen) doe ik óók. Naast werken. Maar alleen dat de hele tijd, dag in dag uit en dat jaren lang: het lijkt mij vreselijk. Al zou ik maar 1 dag in de week werken dan zou dat al schelen. Dan heb je in ieder geval een dag een verplicht ritme, andere mensen, zonder je kind etc. Ik snap ook oprecht niet (niet onaardig bedoeld) hoe je een dagtaak kan hebben aan bijvoorbeeld wassen en boodschappen doen. Ik zou gek worden als ik dat elke dag zou doen. Gewoon 1x per week. En de wasmachine ook op een vaste dag aan. Elke dag een wasje en een rondje supermarkt lijkt me echt niks en bovendien creëer je dan ook het gevoel dat je thuis altijd bezig moet zijn en het druk hebt. Terwijl je in werkelijkheid natuurlijk echt geen uren bezig bent met je was. En ja ik weet je daarnaast dan ook nog kinderen hebt rondlopen, dat hebben werkenden mensen ook.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 14:38Mij zou het ook te weinig uitdaging bieden. Weer eens een boodschapje doen, speeltuintje, loopfietsje mee, broodje smeren, baby tv, stofzuigen, kind halen, oppervlakkig kletspraatje... Hartstikke leuk voor een paar dagen per week, maar IEDERE dag, jarenlang?
Ik zou naar verloop van tijd echt jaloers zijn op mijn man die wel iets met zijn hersenen mag doen en maatschappij relevant werk kan doen dat verder gaat dan het eigen gezin.
anoniem_130961 wijzigde dit bericht op 03-12-2020 14:49
34.55% gewijzigd
