Kinderen
alle pijlers
Thuisblijfmoeders
donderdag 3 december 2020 om 23:31
Dit hoeft niet.
Mijn dochter is tot haar vierde verjaardag opgevangen door een gastouder wanneer man en ik werkten. Daarnaast is ze ook naar een psz geweest. Dit vooral om te wennen aan een grote groep kinderen. En wat er hierbij van haar wordt verwacht. Qua schoolvoorbereiding deden we thuis spelenderwijs al veel en de gastouder ook. Dochter is zo enorm leergierig.
Zoon van 2 is tegelijkertijd overgestapt van de gastouder en nu naar een kdv. Hij gaat niet naar een psz.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 4 december 2020 om 06:33
Ik bekeek het ook van de thuisblijfouder kant. En dan weet ik dat er ook heus wel kinderen zijn die dan ook niet naar de psz gaan, maar volgens mij zijn dat er echt heel weinig. Het is in ieder geval geen argument om te vinden dat kinderen van tbm zo weinig andere sociale contacten hebben.Chiao schreef: ↑03-12-2020 23:31Dit hoeft niet.
Mijn dochter is tot haar vierde verjaardag opgevangen door een gastouder wanneer man en ik werkten. Daarnaast is ze ook naar een psz geweest. Dit vooral om te wennen aan een grote groep kinderen. En wat er hierbij van haar wordt verwacht. Qua schoolvoorbereiding deden we thuis spelenderwijs al veel en de gastouder ook. Dochter is zo enorm leergierig.
Zoon van 2 is tegelijkertijd overgestapt van de gastouder en nu naar een kdv. Hij gaat niet naar een psz.
vrijdag 4 december 2020 om 07:05
Het was niet onaardig bedoeld. Mijn excuses als het zo overkwam.Baloma schreef: ↑03-12-2020 19:24Dat heb ik gedaan. Waarom reageer je zo onaardig? Ook al lees ik iets verkeerd, dan kan je dat toch aardig zeggen? Geen fijne manier van met elkaar in gesprek zijn vind ik.
Oma zegt trouwens dat ze zich niets herinnert van crèches of peuterspeelzalen. Wel dat ze een meisje had en dat ze ook onderling veel op elkaars kinderen pasten. Zegt natuurlijk verder helemaal niets, snap ik ook heus hoor. Ik was zelf eigenlijk benieuwd wat ze zou zeggen en dacht; ik deel het met jullie. :p En dus zagen de kinderen (in haar geval!) dus wel veel andere kinderen als ze op elkaar kinderen pasten.
Edit: zie inderdaad dat ik een generatie te ver terug ging.
Ik heb het ook over de generatie van je oma gehad en zover ik weet bestond er toen nog geen crèche.
Maar aangezien de gezinnen groot waren, families dichtbij elkaar woonden en sowieso de sociale cohesie veel groter was (mede doordat zoveel mensen onderdeel waren van een kerkgemeenschap), waren kinderen veel vaker onderdeel van een grotere groep kinderen. Daarvoor hoefde je niet naar een crèche.
anoniem_63c1211622fd9 wijzigde dit bericht op 04-12-2020 07:08
2.34% gewijzigd
vrijdag 4 december 2020 om 07:07
Toch behoorlijk wat. Sommige moeders willen hun kind absoluut niet ergens anders achterlaten. Pas als het echt moet, dan moet het (5 jaar), vaak zie je dan een grote taal- en ontwikkelingsachterstand.Mevrouw75 schreef: ↑04-12-2020 06:33Ik bekeek het ook van de thuisblijfouder kant. En dan weet ik dat er ook heus wel kinderen zijn die dan ook niet naar de psz gaan, maar volgens mij zijn dat er echt heel weinig. Het is in ieder geval geen argument om te vinden dat kinderen van tbm zo weinig andere sociale contacten hebben.
Vandaar dat de overheid het wil verplichten om alle kinderen vanaf 2 jaar die kans te bieden, maar dat voorstel is er nog niet doorheen.
vrijdag 4 december 2020 om 07:47
Ja dat vinden wij ook belangrijk, maar mijn man heeft bijzonder weinig opties qua werk, het is zo'n beetje dit of thuiszitten. En dat heeft hij al jaren gedaan met een depressie als gevolg, dus ondernemen it is. Hij is wel eens een aantal dagen weg, maar werkt juist ook veel in de avonden dus heeft daardoor veel meer tijd met de kinderen dan wanneer hij 32 uur van 9 tot 5 zou werken.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 13:17Wij vinden het juist belangrijk dat we allebei de kans krijgen ons aan onze kinderen te hechten en tijd met hen door te brengen, dat is juist een van de redenen waarom we allebei pt werken.
Je kunt geld wel niet belangrijk vinden, maar uiteindelijk heb je toch geld nodig om jouw lifestyle te bekostigen. Dit laat je nu over aan je man die dus wél dat geld moet verdienen en zijn tijd elders besteed.
En al die jaren ellende hebben financieel wel een hele flinke buffer opgeleverd, niet dat we nooit meer hoeven te werken, maar we zouden het een heel eind kunnen uitzingen.
In ieder geval, hadden we 10 jaar eerder kinderen gekregen dan waren we ook beiden parttime gaan werken. Maar de kaarten zijn anders geschud voor ons.
vrijdag 4 december 2020 om 07:51
Onze dagindeling is altijd al totaal tegenovergesteld geweest, ik ben niet zozeer bang dat we daardoor uit elkaar groeien.HawaZon schreef: ↑03-12-2020 16:23Eens. Ik denk ook dat het voor verwijdering kan zorgen tussen partners, want de kans is best reëel dat je uit elkaar groeit, aangezien je leven als dag en nacht verschilt.
Mijn man en ik weten beide hoe het is om dagen alleen thuis te zijn met kinderen, maar we weten ook hoe het is om verantwoordelijkheden te hebben op het werk en om de kostwinner te zijn.
Dit zorgt ervoor dat we elkaar begrijpen, op al die vlakken. Dit lijkt me toch een belangrijk verschil met tbm zijn met een ft werkende man.
En wij weten ook beiden hoe het is om een dag thuis te zijn met de kinderen en verantwoordelijkheden op het werk te hebben en om de enige kostwinner te zijn. Dat we dat niet gelijktijdig ervaren, doet daar niet zoveel aan af.
vrijdag 4 december 2020 om 07:54
Waarom geen nanny combineren met een kdv/psz? Lijkt me juist ideaal, zeker als ze straks ook naar school gaan.lux- schreef: ↑03-12-2020 19:30Oprecht, ik ben ook arts, en ik overweeg ook serieus oppas aan huis. ‘t Is echt een gedoe om te combineren met kdv af en toe. Maar voor mijn kinderen vind ik kdv gewoon veel beter dan alleen thuis met een nanny. Dus dan doe ik het toch maar weer niet.
Maar pff... een nanny, en dan het liefst een die ook nog zorgt dat het eten op tafel staat. Lijkt me echt ideaal.
vrijdag 4 december 2020 om 08:16
Het gaat niet om de dagindeling, veel meer om de daginvulling. Als de ene alleen maar thuiszit, flesjes maakt, wandelingetje maakt, boodschapje doet, terwijl de ander wel gewoon doorgaat met zijn carrière, zich blijft ontwikkelen en midden in de wereld staat, dan lijkt me de kloof erg groot worden op den duur.CHL schreef: ↑04-12-2020 07:51Onze dagindeling is altijd al totaal tegenovergesteld geweest, ik ben niet zozeer bang dat we daardoor uit elkaar groeien.
En wij weten ook beiden hoe het is om een dag thuis te zijn met de kinderen en verantwoordelijkheden op het werk te hebben en om de enige kostwinner te zijn. Dat we dat niet gelijktijdig ervaren, doet daar niet zoveel aan af.
Heel veel vaders met een vrouw thuis zijn nooit alleen met hun kinderen en hebben dus geen idee wat erbij komt kijken, dus omgekeerd geldt hetzelfde.
Je werelden worden radicaal anders.
vrijdag 4 december 2020 om 08:26
Werken is niet de enige manier om je te ontwikkelen, hè?HawaZon schreef: ↑04-12-2020 08:16Het gaat niet om de dagindeling, veel meer om de daginvulling. Als de ene alleen maar thuiszit, flesjes maakt, wandelingetje maakt, boodschapje doet, terwijl de ander wel gewoon doorgaat met zijn carrière, zich blijft ontwikkelen en midden in de wereld staat, dan lijkt me de kloof erg groot worden op den duur.
Heel veel vaders met een vrouw thuis zijn nooit alleen met hun kinderen en hebben dus geen idee wat erbij komt kijken, dus omgekeerd geldt hetzelfde.
Je werelden worden radicaal anders.
vrijdag 4 december 2020 om 08:49
vrijdag 4 december 2020 om 08:49
Dit is echt vrouwennijd. Toen ik een tijdje tbm was, en dat hardop uitsprak was de reactie van andere vrouwen altijd. Oh. Wat doe je dan de hele dag? Wanneer ga je weer werken? Terwijl mannen enthousiaster waren: oh fijn dat het (financieel) kan! Lijkt me best relaxt als er altijd iemand thuis is.
En nog gekker, mijn vriendin, wiens man profvoetballer is, wordt niet neergekeken op tbm zijn, want ja met zo'n leven..... terwijl ons leven niet veel anders is qua verhuizingen, neventaken en afwezigheid man. Financieel hebben zij t (nu) waRschijnlijk beter, maar de echte carriere van haar man is al voorbij (en hij is dus ook veel thuis), terwijl die van mij er middenin zit (topfunctie bedrijfsleven).
Overigens werk ik nu, en ook altijd gedaan muv 4 jaar waarin het gewoon niet te doen was. En ik weet zeker dat mijn man zijn leven zwaarder zou worden als ik zou wegvallen, dan omgekeerd, dus om t argument afhankelijkheid kan ik ook.niet anders dan lachen. Snap dat dat niet voor iedereen geldt, maar probeer eens verder te kijken dan je eigen referentiekader, zoveel.mensen zoveel levens. Iedereen kan zelf beslissen wat het beste bij hem.of haar past.
En nog gekker, mijn vriendin, wiens man profvoetballer is, wordt niet neergekeken op tbm zijn, want ja met zo'n leven..... terwijl ons leven niet veel anders is qua verhuizingen, neventaken en afwezigheid man. Financieel hebben zij t (nu) waRschijnlijk beter, maar de echte carriere van haar man is al voorbij (en hij is dus ook veel thuis), terwijl die van mij er middenin zit (topfunctie bedrijfsleven).
Overigens werk ik nu, en ook altijd gedaan muv 4 jaar waarin het gewoon niet te doen was. En ik weet zeker dat mijn man zijn leven zwaarder zou worden als ik zou wegvallen, dan omgekeerd, dus om t argument afhankelijkheid kan ik ook.niet anders dan lachen. Snap dat dat niet voor iedereen geldt, maar probeer eens verder te kijken dan je eigen referentiekader, zoveel.mensen zoveel levens. Iedereen kan zelf beslissen wat het beste bij hem.of haar past.
vrijdag 4 december 2020 om 09:01
Die mannen zouden het chill vinden als hun vrouw thuis zou zitten, maar hoe zouden ze het vinden om zélf thuis te zijn met de kinderen? Typisch dat dat scenario waarschijnlijk niet eens in hen op is genomen, na het horen van jouw verhaal.nootboek schreef: ↑04-12-2020 08:49Dit is echt vrouwennijd. Toen ik een tijdje tbm was, en dat hardop uitsprak was de reactie van andere vrouwen altijd. Oh. Wat doe je dan de hele dag? Wanneer ga je weer werken? Terwijl mannen enthousiaster waren: oh fijn dat het (financieel) kan! Lijkt me best relaxt als er altijd iemand thuis is.
En nog gekker, mijn vriendin, wiens man profvoetballer is, wordt niet neergekeken op tbm zijn, want ja met zo'n leven..... terwijl ons leven niet veel anders is qua verhuizingen, neventaken en afwezigheid man. Financieel hebben zij t (nu) beter maar haar man zijn echte carriere is al voorbij (en hij is dus ook veel thuis), terwijl die van mij er middenin zit (topfunctie bedrijfsleven).
Overigens werk ik nu, en ook altijd gedaan muv 4 jaar waarin het gewoon niet te doen was. En ik weet zeker dat mijn man zijn leven zwaarder zou worden als ik zou wegvallen, dan omgekeerd, dus om t argument afhankelijkheid kan ik ook.niet anders dan lachen. Snap dat dat niet voor iedereen geldt, maar probeer eens verder te kijken dan je eigen referentiekader, zoveel.mensen zoveel levens. Iedereen kan zelf beslissen wat het beste bij hem.of haar past.
vrijdag 4 december 2020 om 09:01
HawaZon schreef: ↑04-12-2020 08:16Het gaat niet om de dagindeling, veel meer om de daginvulling. Als de ene alleen maar thuiszit, flesjes maakt, wandelingetje maakt, boodschapje doet, terwijl de ander wel gewoon doorgaat met zijn carrière, zich blijft ontwikkelen en midden in de wereld staat, dan lijkt me de kloof erg groot worden op den duur.
Heel veel vaders met een vrouw thuis zijn nooit alleen met hun kinderen en hebben dus geen idee wat erbij komt kijken, dus omgekeerd geldt hetzelfde.
Je werelden worden radicaal anders.
Ik snap dat thuisblijfmoeders die verkleinwoordjes en ‘zitten’ ook gebruiken (wat ik heel dom vind) maar heb je door hoe denigrerend je doet?
Daarnaast is het tekenend hoeveel waarde er in het algemeen wordt opgehangen aan werken. En dat als er niet voor betaald wordt, het geen werk is.
Mijn man heeft een hele ingewikkelde baan en ik snap wat hij doet. Maar hij ziet het nog steeds als vergadering hier, beslissing maken daar, beetje pielen zus en overleggen zo. Gewoon omdat het uiteindelijk niet belangrijker is dan het werk van een willekeurige ander.
Het vergroten van iemands belang op basis van zijn werkzaamheden vind ik ergerlijk.
vrijdag 4 december 2020 om 09:08
Ik ervaar trouwens die wijvennijd van zowel mannen als vrouwen. Laatst nog zag ik een man die ik een jaar niet had gezien die zei iets van ‘’jij deed toch dit/dat als werk?" Dus ik zeg dat dat klopt en ik het leuk vind dat hij dat nog weet. En dat ik nu huisvrouw ben.
Zegt ie ‘’liep het niet?’’
Want de enige reden dat je huisvrouw kan worden is als je carrière niet loopt.. toch?
Of een leverancier die zei "oh jammer dat je stopt, ik dacht dat jij het wel zou gaan maken."
Want mensen die het gemaakt hebben (en dat had ik al) die worden geen huisvrouw?
Zo kortzichtig en überhaupt dat mensen commentaar hebben op iemands huishouden verbaast mij nog steeds.
Zegt ie ‘’liep het niet?’’
Want de enige reden dat je huisvrouw kan worden is als je carrière niet loopt.. toch?
Of een leverancier die zei "oh jammer dat je stopt, ik dacht dat jij het wel zou gaan maken."
Want mensen die het gemaakt hebben (en dat had ik al) die worden geen huisvrouw?
Zo kortzichtig en überhaupt dat mensen commentaar hebben op iemands huishouden verbaast mij nog steeds.
vrijdag 4 december 2020 om 09:10
Waarom bleven die kerels dan niet fulltime thuis als ze dat zo 'relaxed' vonden?nootboek schreef: ↑04-12-2020 08:49Dit is echt vrouwennijd. Toen ik een tijdje tbm was, en dat hardop uitsprak was de reactie van andere vrouwen altijd. Oh. Wat doe je dan de hele dag? Wanneer ga je weer werken? Terwijl mannen enthousiaster waren: oh fijn dat het (financieel) kan! Lijkt me best relaxt als er altijd iemand thuis is.
(..)
Mijn man zou het totaal niet relaxed vinden als ik huisvrouw werd. Omdat hij weet dat ik er niet gelukkig van zou worden en hij me meer gunt dan alleen het huishouden. Andersom geldt dat ook. We hebben zorg en werk gewoon verdeeld. Evenveel tijd met de kinderen, evenveel zorg voor het huishouden en evenveel werk.
vrijdag 4 december 2020 om 09:11
Nooit doorgevraagd maar dat zijn vooral de mensen die het thuis 'eerlijk' verdeeld hebben, dus waarbij de man ook zeker 2 dagen thuis is met kinderen. Dus niet dat ze niet weten hoe het is om.met kinderen te zijn. En ja, ik ken zelfs huismannen, dus is niet dat die helemaal niet bestaan ofzo.
En wat maakt het uit. Je kiest samen voor kinderen, en hoe je de zorg daarvoor verdeelt. Zolang je als gezin tevreden bent met die keuze, boeit het toch niet wat de buurvrouw/je schoonmoeder of anonieme forumster daarvan vindt?
vrijdag 4 december 2020 om 09:18
Ik vermoed dat het voor de meeste mensen financieel helemaal geen optie is om 1 verdiener te hebben. En ze dan allerlei argumenten verzinnen om dat voor zichzelf te bevestigen waarom het goed is om beiden te werken.
Overigens werk ik zelf weer omdat ik het leuk vind. Maar als iemand het beter vindt om thuisblijfouder te zijn, is dat toch prima. Waarom zou ik daar een mening over moeten ventileren?
Masr goed. Pauze is voorbij, ik moet weer aan t werk
Overigens werk ik zelf weer omdat ik het leuk vind. Maar als iemand het beter vindt om thuisblijfouder te zijn, is dat toch prima. Waarom zou ik daar een mening over moeten ventileren?
Masr goed. Pauze is voorbij, ik moet weer aan t werk
nootboek wijzigde dit bericht op 04-12-2020 09:32
1.63% gewijzigd
vrijdag 4 december 2020 om 09:18
Zo raar vind ik die gedachtengang niet. Dat heeft niks met nijd te maken, maar als je een baan hebt waar je je ei in kwijt kan en voldoening uit haalt, dan kies je niet van de een op andere dag om dat allemaal aan de wilgen te hangen. Tenzij er iets in de persoonlijke sfeer gebeurt zoals een kind dat heel veel zorg nodig heeft of arbeidsongeschiktheid.DaSilva86 schreef: ↑04-12-2020 09:08Ik ervaar trouwens die wijvennijd van zowel mannen als vrouwen. Laatst nog zag ik een man die ik een jaar niet had gezien die zei iets van ‘’jij deed toch dit/dat als werk?" Dus ik zeg dat dat klopt en ik het leuk vind dat hij dat nog weet. En dat ik nu huisvrouw ben.
Zegt ie ‘’liep het niet?’’
Want de enige reden dat je huisvrouw kan worden is als je carrière niet loopt.. toch?
Of een leverancier die zei "oh jammer dat je stopt, ik dacht dat jij het wel zou gaan maken."
Want mensen die het gemaakt hebben (en dat had ik al) die worden geen huisvrouw?
Zo kortzichtig en überhaupt dat mensen commentaar hebben op iemands huishouden verbaast mij nog steeds.
En die mensen hadden geen commentaar, die reageren op iets wat jij zegt.
vrijdag 4 december 2020 om 09:20
Precies dit!
De thuisblijfmoeders die ik ken kom ik juist overal tegen (bieb, speeltuin, winkel, peuterzwemmen, peutergymmen, psz toen ik daar nog kwam, etc) op de momenten dat ik zelf ook vrij ben van mijn werk. En naast de overige (huishoudelijke) taken doen ze genoeg andere educatieve dingen met hun kinderen.
Dit alles zie ik ook bij de werkende moeders terug. Iedereen probeert te doen wat haar het beste lijkt en het beste past in haar persoonlijke gezinssituatie.
Een van de kinderen van een tbm liep flink voor qua ontwikkeling en is in overleg met psz en school al ruim voor zijn vierde verjaardag gestart met dagdelen naar school toe te gaan.
Ik herken de stereotiepen allemaal dus niet zo in mijn persoonlijke situatie. Maar goed dan praat ik weer vanuit mijn eigen referentiekader.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 4 december 2020 om 09:27
Wij werken beiden onregelmatig. Dus het komt geregeld voor dat 1 van ons de zorg voor de kinderen de hele dag heeft. Ik hoef mijn man niet uit te leggen en hij mij ook niet dat dit soms gewoon enorm pittig is. En dat je in ons geval soms op je werk meer tot rust komt, ook al wordt er daar ook veel van ons verlangd.
Vanuit mijn eigen situatie kan ik je dus vertellen dat mijn man er echt niet vrijwillig voor kiest om huisman te gaan worden.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 4 december 2020 om 09:28
nessemeisje schreef: ↑04-12-2020 09:18Zo raar vind ik die gedachtengang niet. Dat heeft niks met nijd te maken, maar als je een baan hebt waar je je ei in kwijt kan en voldoening uit haalt, dan kies je niet van de een op andere dag om dat allemaal aan de wilgen te hangen. Tenzij er iets in de persoonlijke sfeer gebeurt zoals een kind dat heel veel zorg nodig heeft of arbeidsongeschiktheid.
En die mensen hadden geen commentaar, die reageren op iets wat jij zegt.
Daar kan een mens wel voor kiezen Ook zonder tegenspoed of ongeluk. Wij, ja wij, kochten een groot huis en het leek mij wel wat om daar huisvrouw in te zijn. Dat was het.
En jij noemt het commentaar. Ik noem het kortzichtig.
vrijdag 4 december 2020 om 09:38
Nou dat zou wellicht iets zijn ja, zodat de oudste uit school gewoon lekker naar huis kan, ipv naar de BSO. Maar goed, zoals ik al zei: we gaan eerst eens bekijken hoe het nu gaat lopen na de verhuizing en dan zien we wel weer verder.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 4 december 2020 om 09:42
Ik moet wel zeggen dat het mij wel eens dwars zit dat mensen zo denigrerend zijn over mijn dagelijks bestaan. Ik voel mij een beetje de gevangenenbewaarder of muzikant op een feestje. Daar weten mensen ook niks netjes of aardigs over te zeggen.
Laatst zat er een Jazz drummer bij Met het mes op tafel. Die man vertelde dat hij in verschillende gezelschappen speelde en zijn eigen kwartet had. Zegt Herman van der Zand "Heb je naast muziek nog andere hobbies?". Dat die man gewoon werkt als muzikant werd totaal niet serieus genomen. De kop die hij trok sprak boekdelen.
En dat getrek van mijn omgeving ‘’wanneer ik weer aan de slag ga’’ of die hoopvolle gezichten als ik éénmalig iets uit mijn vorige vakgebied heb gedaan om een oud contact uit de brand te helpen.. ik word er zo moe van. Als of huisvrouw zijn zo verschrikkelijk min werk is.
En anderen hebben niet door dat het gewoon onaardig is om aan te nemen dat iemand mislukt is en daarom ‘thuis gaat zitten’.
Laatst zat er een Jazz drummer bij Met het mes op tafel. Die man vertelde dat hij in verschillende gezelschappen speelde en zijn eigen kwartet had. Zegt Herman van der Zand "Heb je naast muziek nog andere hobbies?". Dat die man gewoon werkt als muzikant werd totaal niet serieus genomen. De kop die hij trok sprak boekdelen.
En dat getrek van mijn omgeving ‘’wanneer ik weer aan de slag ga’’ of die hoopvolle gezichten als ik éénmalig iets uit mijn vorige vakgebied heb gedaan om een oud contact uit de brand te helpen.. ik word er zo moe van. Als of huisvrouw zijn zo verschrikkelijk min werk is.
En anderen hebben niet door dat het gewoon onaardig is om aan te nemen dat iemand mislukt is en daarom ‘thuis gaat zitten’.
vrijdag 4 december 2020 om 09:46
Ik heb een (drukbezet) artsenstel met kinderen in de straat wonen. Die hebben precies dit wat je zoekt. Die doet het huishouden, de kinderen, het eten en pakt de pakjes aan. Doet de tuin. Echt ideaal. Die kinderen zijn inmiddels wel al door de basisschool heen, dus ik ben benieuwd hoe lang ze nog blijft. Maar dit was voor hen dus echt de beste oplossing.lux- schreef: ↑03-12-2020 19:30Oprecht, ik ben ook arts, en ik overweeg ook serieus oppas aan huis. ‘t Is echt een gedoe om te combineren met kdv af en toe. Maar voor mijn kinderen vind ik kdv gewoon veel beter dan alleen thuis met een nanny. Dus dan doe ik het toch maar weer niet.
Maar pff... een nanny, en dan het liefst een die ook nog zorgt dat het eten op tafel staat. Lijkt me echt ideaal.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath