Kinderen
alle pijlers
traag zaad?
maandag 12 november 2007 om 11:47
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar vrienden van ons wel. Hoe lang zijn jullie al aan het proberen? Hier staat toch zeker wel minimaal een jaar voor. Na een jaar ga je naar de gynaecoloog. Meestal moet je dan gaan temperaturen. Je kunt niet zo maar de medische molen in maar dit kan alleen maar na doorverwijzing van je huisarts. Wat ik wel weet is dat zodra je de medische molen ingaat, het een lang, moeizaam proces kan zijn. Hier kunnen anderen je denk ik meer over vertellen. Zoals al eerder gezegd, ik weet niet hoe lang jullie al aan het proberen zijn.
maandag 12 november 2007 om 12:14
Spontaan zwanger worden met traag zaad kan echt wel, er staat alleen wat langer voor dan met "normaal" zaad. Heb geen ervaring met traag zaad, wel met weinig zaad.
Of jullie in aanmerking komen ligt per ziekenhuis verschillend. Wil je door in het ziekenhuis? Of wil je de stap nog niet nemen. En hoe traag is traag? Zijn de zaadcellen al dood voordat ze überhaupt zijn waar ze moeten zijn? Of doen ze er wat langer over en zijn ze hun vruchtbaarheidscapaciteiten nog niet verloren? Wil een huisarts jullie doorsturen of vind die dat je het nog zo moet proberen?
Dat zijn allemaal dingen die je aan een arts moet vragen. Hoop dat er meer mensen zijn die je meer kunnen vertellen
Of jullie in aanmerking komen ligt per ziekenhuis verschillend. Wil je door in het ziekenhuis? Of wil je de stap nog niet nemen. En hoe traag is traag? Zijn de zaadcellen al dood voordat ze überhaupt zijn waar ze moeten zijn? Of doen ze er wat langer over en zijn ze hun vruchtbaarheidscapaciteiten nog niet verloren? Wil een huisarts jullie doorsturen of vind die dat je het nog zo moet proberen?
Dat zijn allemaal dingen die je aan een arts moet vragen. Hoop dat er meer mensen zijn die je meer kunnen vertellen
maandag 12 november 2007 om 12:39
Bij ons is het traag en weinig. De eerste test was het vooral traag en daarvan werd gezegd dat dat relatief makkelijk te verhelpen was met IUI. Helaas werd het de testen daarna ook steeds minder, dus zijn we nu aangewezen op IVF/ICSI en dat is heel wat ingrijpender. Wat niet wegneemt, dat die hele molen uberhaupt erg ingrijpend is. Tenslotte gaan er artsen zich bemoeien met het meest intieme tussen jou en je lief.
Wat je zou kunnen doen, is een orienterend gesprek bij de gyn, mits je huisarts je al wil doorverwijzen. Daarvoor 'moet' je idd een jaar bezig zijn (da's gewoon de afspraak), tenzij je boven de 35 bent, dan wordt er nog weleens een uitzondering gemaakt. Een gyn kan je meer vertellen over wat er evt. komen gaat en hoeveel kans jullie hebben met de testuitslagen zoals die er nu liggen. Daarna kun je misschien makkelijker beslissen. Ik heb al van vele mensen gehoord dat huisartsen er heel andere ideeën op na houden dan gynaecologen waar het de kans op een 'normale' bevruchting betreft. Denk er goed over na, want die molen is echt geen pretje en vraagt behoorlijk wat van je relatie!
Wat je zou kunnen doen, is een orienterend gesprek bij de gyn, mits je huisarts je al wil doorverwijzen. Daarvoor 'moet' je idd een jaar bezig zijn (da's gewoon de afspraak), tenzij je boven de 35 bent, dan wordt er nog weleens een uitzondering gemaakt. Een gyn kan je meer vertellen over wat er evt. komen gaat en hoeveel kans jullie hebben met de testuitslagen zoals die er nu liggen. Daarna kun je misschien makkelijker beslissen. Ik heb al van vele mensen gehoord dat huisartsen er heel andere ideeën op na houden dan gynaecologen waar het de kans op een 'normale' bevruchting betreft. Denk er goed over na, want die molen is echt geen pretje en vraagt behoorlijk wat van je relatie!
maandag 12 november 2007 om 18:25
we hebben niet eens IUI geprobeerd!
Maar nu je zo 'letterlijk' tikt wat de arts gezegd heeft...dan denk ik dat de kansen nog best redelijk zijn, maar inderdaad wat minder dan wanneer het zaad in topvorm is. Voor het idee: de eerste keer was het flink sloom en hadden we 15 miljoen cellen (moeten er 20 miljoen zijn) en toen werd gezegd dat als een gezond stel 100% kans zou hebben, die kans bij ons 20% zou zijn. Maar: dat was dus supersloom (ik heb het zelf gezien, 'relax man!', echt lui!) en 25% tekort!
Bel idd de arts om wat meer duidelijkheid over de kansen, strak plan en daarna kun je altijd weer verder zien.
Maar nu je zo 'letterlijk' tikt wat de arts gezegd heeft...dan denk ik dat de kansen nog best redelijk zijn, maar inderdaad wat minder dan wanneer het zaad in topvorm is. Voor het idee: de eerste keer was het flink sloom en hadden we 15 miljoen cellen (moeten er 20 miljoen zijn) en toen werd gezegd dat als een gezond stel 100% kans zou hebben, die kans bij ons 20% zou zijn. Maar: dat was dus supersloom (ik heb het zelf gezien, 'relax man!', echt lui!) en 25% tekort!
Bel idd de arts om wat meer duidelijkheid over de kansen, strak plan en daarna kun je altijd weer verder zien.
maandag 12 november 2007 om 20:02
Wat mij juist opvalt de jaren dat ik hier op het forum zwerf, is dat veel vrouwen dat jaar hanteren, als het daarna niet lukt ben je verminderd vruchtbaar. Dus na een jaar staan we en masse op de stoep van de huisarts om doorgestuurd te worden. Of we beginnen gelijk na het stoppen van de pil met ovulatietesten (maar das een ander topic) Dat hoeft dus helemaal niet. Eisprongen en zaadcellen houden zich niet aan statistieken, kunnen niet rekenen en weten al helemaal niet wat cijfertjes zijn. Zelfs al is alles in topvorm, dat betekend niet dat je zwanger raakt.
Als ik zo hoor dat het "alleen" wat traag is, kan je er gerust op zijn dat de bevruchtingscapaciteit prima is, alleen dat het wat langer duurt of kan duren. Dat kan je accepteren en er in je achterhoofd mee omgaan. Het nadeel van onderzoeken is dat je weet wat er aan de hand is, en dat je dus ergens een sticker op kan plakken. Hoeveel mannen met traag zaad zullen al geen kinderen verwekt hebben? Dat weet je niet omdat het niet onderzocht is, maar het zijn er miljoenen ga ik vanuit.
Daarbij komt ook hoe sta je tegenover de MM. Ik lees vaak dat vrouwen het ingrijpend vinden, zwaar, niet te doen etc. Ikzelf kan daar niks mee, want ik sta daar anders tegenover. Ik vind het niet zwaar, ik zie het als uitgestoken hand. Ik heb geaccepteerd dat er waarschijnlijk een kind verwekt wordt dmv het ziekenhuis, en dat is misschien niet intiem, en heel klinisch, maar het is wel van ons beiden, en het zal heel intiem in mijn buik groeien.
Zoals ik mij opgesteld heb vind ik de MM te doen, dat wil niet zeggen dat ik de gevoelens van andere vrouwen in dit schuitje van tafel veeg. Maar het is hoe je er zelf mee omgaat.
In ieder geval, om een lang verhaal nog langer te maken. Ik denk ook dat je vriend er iets te makkelijk over denkt. Het liefst wil iedereen gister dan vandaag nog zwanger raken, maar ook hier geldt, lichamen en cellen kunnen niet klokkijken en hebben geen benul vantijd. De MM kost heel veel tijd, energie en vertrouwen.
Zijn jullie daar allbei aan toe of niet?
Als ik zo hoor dat het "alleen" wat traag is, kan je er gerust op zijn dat de bevruchtingscapaciteit prima is, alleen dat het wat langer duurt of kan duren. Dat kan je accepteren en er in je achterhoofd mee omgaan. Het nadeel van onderzoeken is dat je weet wat er aan de hand is, en dat je dus ergens een sticker op kan plakken. Hoeveel mannen met traag zaad zullen al geen kinderen verwekt hebben? Dat weet je niet omdat het niet onderzocht is, maar het zijn er miljoenen ga ik vanuit.
Daarbij komt ook hoe sta je tegenover de MM. Ik lees vaak dat vrouwen het ingrijpend vinden, zwaar, niet te doen etc. Ikzelf kan daar niks mee, want ik sta daar anders tegenover. Ik vind het niet zwaar, ik zie het als uitgestoken hand. Ik heb geaccepteerd dat er waarschijnlijk een kind verwekt wordt dmv het ziekenhuis, en dat is misschien niet intiem, en heel klinisch, maar het is wel van ons beiden, en het zal heel intiem in mijn buik groeien.
Zoals ik mij opgesteld heb vind ik de MM te doen, dat wil niet zeggen dat ik de gevoelens van andere vrouwen in dit schuitje van tafel veeg. Maar het is hoe je er zelf mee omgaat.
In ieder geval, om een lang verhaal nog langer te maken. Ik denk ook dat je vriend er iets te makkelijk over denkt. Het liefst wil iedereen gister dan vandaag nog zwanger raken, maar ook hier geldt, lichamen en cellen kunnen niet klokkijken en hebben geen benul vantijd. De MM kost heel veel tijd, energie en vertrouwen.
Zijn jullie daar allbei aan toe of niet?