Kinderen
alle pijlers
Twijfel over 3e kind
zaterdag 5 juli 2025 om 23:08
Man en ik hebben altijd de wens gehad voor een 3e kindje.
We hadden ook bedacht wat een goed moment zou zijn om te gaan proberen.
Echter nu dat begint te naderen heb ik twijfels.
Waar ik over pieker:
- is het wel verstandig? We hebben het namelijk best druk.
- we hebben 2 kindjes van nu bijna 4 en bijna 2. En een fijne balans in ons gezin nu met 4. Wat als we dat verstoren?
- heel banaal en suf: maar hoe moet dat met de auto? En als je in je eentje met 3 kids ergens naartoe moet?
- zoals ik al zei: we hebben best een drukke baan. Als ik dan ook nog zwanger ben en dus minder belastbaar, doe ik dan de kinderen niet helemaal tekort? Wat als blijkt dat wij t met 3 niet aankunnen?
- ik weet nog niet hoe t is met school, gaan we dat logistiek redden?
Ik voel me er nog t beste bij als we de beslissing een jaartje zouden uitstellen. Maar dat kan niet qua leeftijd (38, en ik vind mezelf over een jaar echt een beetje te oud). We hadden ook bedacht een vastgestelde periode te proberen en als t daarna niet gelukt zou zijn, dan ervanaf zien.
Nja als ik t dus niet uitstel had ik bedacht om het anders gewoon bij 2 te houden. Maar daar word ik ook weer verdrietig van. Echt lastig. Rationeel zeg ik nee, gevoelsmatig zeg ik ja. Ik zou t graag nog een laatste keer meemaken. Qua werk, ruimte thuis, financiën en relatie is t allemaal op orde en kan t allemaal
Any thoughts? Mensen in dezelfde situatie en hoe heeft t uitgepakt?
We hadden ook bedacht wat een goed moment zou zijn om te gaan proberen.
Echter nu dat begint te naderen heb ik twijfels.
Waar ik over pieker:
- is het wel verstandig? We hebben het namelijk best druk.
- we hebben 2 kindjes van nu bijna 4 en bijna 2. En een fijne balans in ons gezin nu met 4. Wat als we dat verstoren?
- heel banaal en suf: maar hoe moet dat met de auto? En als je in je eentje met 3 kids ergens naartoe moet?
- zoals ik al zei: we hebben best een drukke baan. Als ik dan ook nog zwanger ben en dus minder belastbaar, doe ik dan de kinderen niet helemaal tekort? Wat als blijkt dat wij t met 3 niet aankunnen?
- ik weet nog niet hoe t is met school, gaan we dat logistiek redden?
Ik voel me er nog t beste bij als we de beslissing een jaartje zouden uitstellen. Maar dat kan niet qua leeftijd (38, en ik vind mezelf over een jaar echt een beetje te oud). We hadden ook bedacht een vastgestelde periode te proberen en als t daarna niet gelukt zou zijn, dan ervanaf zien.
Nja als ik t dus niet uitstel had ik bedacht om het anders gewoon bij 2 te houden. Maar daar word ik ook weer verdrietig van. Echt lastig. Rationeel zeg ik nee, gevoelsmatig zeg ik ja. Ik zou t graag nog een laatste keer meemaken. Qua werk, ruimte thuis, financiën en relatie is t allemaal op orde en kan t allemaal
Any thoughts? Mensen in dezelfde situatie en hoe heeft t uitgepakt?
woensdag 9 juli 2025 om 08:45
ldp schreef: ↑09-07-2025 08:13Zoveel van dit soort evenementen zijn er nou ook weer niet in een kinderleven hoor.
Nu maak je iets wat in je hele leven mogelijk 1 keer voor haar komen (maar waarschijnlijk nooit) tot een criterium om aan een kind te beginnen. Dat is wel enigszins overdreven.
En ja, heel veel dingen vallen wel samen (met een behoorlijk mindere impact). Je kan bijvoorbeeld niet bij elk kind tegelijk op zaterdagochtend aan de lijn staan te blauwbekken. Een voordeel, wat mij betreft.
Het was ook niet bedoeld als advies om wel of geen derde te overwegen. Het was een reactie op TO die zegt bij elk kind even vaak aanwezig te zullen zijn.
Zulke grote dingen heen je maar zelden een de kans dat ze samenvallen is klein, maar jezelf voornemen overal even vaak bij te zijn gaat gewoon niet lukken, ook niet met twee kinderen.
woensdag 9 juli 2025 om 08:53
Lekker zo doorgaan met 2 kinderen. Er is nú balans en werk is ook belangrijk.-April- schreef: ↑08-07-2025 00:41Dat heeft te maken met de functie die ik heb (niet zozeer met de werkgever). Het is een hoge positie met eindverantwoordelijkheid.
Ik ben hoofdkostwinner thuis en ben het meest weg voor mijn werk.
Ik heb niet zozeer moeite met de kinderen op de opvang, maar ik heb wel een beetje last van dat ik voor mijn gevoel best wat van de kinderen mis. Objectief is dat niet zo, maar het voelt wel zo. Waardoor ik soms moeite heb om werk op 1 te zetten en toch telkens met 1 schuin oog naar huis kijk. Mijn man is meer thuis dan ik, maar voelt dit veel minder. Lijkt echt een verschil tussen man en vrouw (iig bij ons)
En dat mag .
woensdag 9 juli 2025 om 09:16
Ik denk trouwens dat dingen missen inherent is aan het hebben van kinderen en blijven werken. Ik werk 27 uur in 3 dagen maar ben zo inflexibel als de pest. Uitvoeringen op de school van mijn kinderen zijn straks allemaal op vrijdag, daar ga ik dus nooit bij kunnen zijn. Gelukken is partner flexibel zodat iemand er in elk geval bij kan zijn. Vind ik niet persee leuk om altijd te moeten missen maar is een gegeven. Dat verandert ook niet met 2 of 3 kinderen. Denk dat vooral belangrijk is hoe flexibel in elk geval 1 partner is.
"After all this time?" "Always."
woensdag 9 juli 2025 om 09:42
TO, als ik je over je werk hoor denk ik: soms is het goed te beseffen dat je gewoon niet alles kunt (hebben).
Man en ik hebben een veeleisende fulltime baan (wel heel flexibel) en hebben twee kinderen.
Overigens niet in NL, wat het logistiek gezien beter te doen maakt dan in NL (bv langere schooltijden).
Bewust niet meer kinderen omdat we de kinderen niet tekort willen doen. Bij meer kinderen zouden we meer missen en de kinderen minder aandacht krijgen. Alleen met twee kinderen is prima te doen (thuis en uit) en als we beiden beschikbaar zijn kan ieder met één kind op stap/naar een sportwedstrijd kijken/schooluitvoering of wat dan ook.
Jouw carrière is belangrijk, en dat mag. Maar besef ook hoe goed jullie het nu met zn vieren hebben en dat een volgende kind de boel mogelijk uit balans kan halen.
Man en ik hebben een veeleisende fulltime baan (wel heel flexibel) en hebben twee kinderen.
Overigens niet in NL, wat het logistiek gezien beter te doen maakt dan in NL (bv langere schooltijden).
Bewust niet meer kinderen omdat we de kinderen niet tekort willen doen. Bij meer kinderen zouden we meer missen en de kinderen minder aandacht krijgen. Alleen met twee kinderen is prima te doen (thuis en uit) en als we beiden beschikbaar zijn kan ieder met één kind op stap/naar een sportwedstrijd kijken/schooluitvoering of wat dan ook.
Jouw carrière is belangrijk, en dat mag. Maar besef ook hoe goed jullie het nu met zn vieren hebben en dat een volgende kind de boel mogelijk uit balans kan halen.
woensdag 9 juli 2025 om 17:45
Ik zie in mijn omgeving vooral dat stellen (eerlijk is eerlijk, meestal de vrouw) vasthouden aan wat ze in hun hoofd hadden wat aantal kinderen betreft, vaak van jongs af aan al. Het gedroomde plaatje. Met alle gevolgen van dien; 9 van de 10 keer hebben ze aan 2 kinderen al hun handen vol. Waarom het daar dan niet gewoon bij laten?
Jullie hebben allebei een fulltime baan, druk, veel verantwoordelijkheid. Dat zijn keuzes, maar dat betekent soms ook dat je nou eenmaal niet alles kunt hebben. Als het nu enigszins soepel loopt met 2, zou ik persoonlijk mijn zegeningen tellen.
Het is ook fijn als het leven niet altijd een strakke aaneenschakeling is van taken en schema’s, waarbij eigenlijk niets anders kan lopen of het draait gelijk vast. Gewoon een beetje ademruimte, relax leven.
Jullie hebben allebei een fulltime baan, druk, veel verantwoordelijkheid. Dat zijn keuzes, maar dat betekent soms ook dat je nou eenmaal niet alles kunt hebben. Als het nu enigszins soepel loopt met 2, zou ik persoonlijk mijn zegeningen tellen.
Het is ook fijn als het leven niet altijd een strakke aaneenschakeling is van taken en schema’s, waarbij eigenlijk niets anders kan lopen of het draait gelijk vast. Gewoon een beetje ademruimte, relax leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
