twijfel tweede kindje

29-04-2008 11:12 28 berichten
Alle reacties Link kopieren
ons zoontje is nu 8 mnd en het lijkt me heerlijk om weer zwanger te zijn. Alleen voel ik zoveel twijfel en heb ik zoveel vragen.

Is t niet veel te druk met een tweede en heb je dan helemaal geen tijd meer voor elkaar? hoe gaat t dan want dan moet je er twee wegbrengen naar de creche en ik vind t bij een al zo moeilijk.Is t niet verschrikkelijk veel geregel en gedoe...en dan nog maar te zwijgen over de angst voor de bevalling en de ervaring.De eerste bevalling ging zo goed! De zwangerschap ook.Ik vond het allemaal zo een geweldige ervaring.Ik ben zo bang dat t allemaak tegen gaat vallen de tweede keer want zo goed kan het toch niet weergaan...We gaan ook verhuizen en ben net begonnen bij nieuwe baas.Hoe zouden die daar op reageren.Wordt mijn contract wel verlengd dan?? Pfh jeetje..en hoet zit t met de financien... En toch kriebelt het verschrikkelijk bij me...Hoe weet je dat je toebent aan een tweede?????
Alle reacties Link kopieren
Ook ontopic X-D

Ik ben nu zwanger van de tweede en de eerste zal 19 maanden zijn als de tweede verwacht wordt. Ik had van te voren juist het idee om langer te wachten met een tweede kindje, maar toen ons meisje zo'n 8 maanden was hadden we er allebei wel weer zin in (klinkt ook wel raar, maar ja...). Ik denk dat onze dochter straks goed zelf kan lopen en dat scheelt natuurlijk wel. Het idee dat ze dan veel aan elkaar hebben...daar heb ik niks mee. Volgens mij is dat heel erg afhankelijk van de kinderen zelf en heeft het weinig met leeftijd te maken (hoewel er natuurlijk wel een grens aan zit. Vriendin is 8 jaar jonger dan haar broer en had daar als kind zeer weinig aan).

Doe gewoon wat je gevoel je ingeeft!

Uit je bericht klinken wel heel veel 'maren' door. Misschien kan je idd beter wachten tot je verhuisd bent. Je nieuwe werkgever zal het ws niet heel leuk vinden als je snel zwanger wordt, maar als je goed bent kan je vast wel blijven.



Lees nog een keer je bericht en wij hebben ook wel een beetje het idee dat het komende kindje vast heel veel huilt en niet zo lief kan zijn als onze dochter, maar dat zien we dan wel X-D



Succes met beslissen!
Alle reacties Link kopieren
Ik wil niet degenen veroordelen die wel voor 'snel na elkaar' gaan, maar dat is wel het geluid dat ik het meeste hoor, het lijkt een beetje de norm. Dus ik vond het verfrissend eens te lezen dat meer moeders de keuze maken iets langer te wachten! Die opmerking over jaloezie was niet zozeer bedoeld bij de geboorte van de baby, maar meer in hun hele jeugd. Mijn man heeft een zus van krap anderhalf jaar jonger, en zij heeft altijd een beetje in zijn schaduw gestaan. Ze leken zo'n beetje even oud, maar hij kon alles net wat beter, leerde alles net wat sneller. Logisch, natuurlijk, maar ik vermoed dat als er een paar jaar overheen gaat, die eerste stap en het lezen van het eerste boekje bij de volgende weer evenveel applaus krijgt als bij de eerste. Ieder zijn eigen triomf, zeg maar. Natuurlijk hangt er heel veel af van hoe ouders hiermee omgaan!

Misschien moet ik hier eens een apart topic over openen. Maar niet nu, want ik moet werken! :)
Alle reacties Link kopieren
Elev, ik denk dat dat idd meer met de ouders dan met de kinderen te maken heeft. Ik kan me (nu?) niet voorstellen dat ik met de vorderingen van de tweede niet net zo blij en trots zou zijn als met die van de eerste.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven