Kinderen
alle pijlers
Twijfels kinderwens
donderdag 1 december 2022 om 10:06
Ik heb een nieuw account aangemaakt vanwege herkenbaarheid. Ontvang graag tips of advies.
Korte versie:
Samengesteld gezin, 5 jaar samen en beide een kind en twijfels over nog samen een kind.
Lange versie:
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 5 jaar samen, ik heb een kind van 6 en hij van 8. Ik ben zwanger geraakt van een fbw en besloten het te houden, kind gaat om de week naar zijn vader. Contact is goed en ook wij zijn goed bevriend.
Vriend heeft een kind uit een lange relatie die vlak na de geboorte is geklapt op haar initiatief. Inmiddels verloopt het contact heel erg goed.
Wij wonen nu twee jaar samen, kinderen waren toen een halfjaar en 2. Samen gaat heel erg goed, kinderen gaan heel erg goed samen.
Toch is het bij mij blijven kriebelen voor nog een kind, mijn vriend neigt naar nee en ik meer naar ja. Maar het welzijn van de kinderen staat voorop, ben ergens bang dat een derde de situatie voor de kinderen anders maakt. Een kind wat wel 24/7 bij ons is.
Ik kom zelf uit een groot gezin en heb dat zelf ook gewild. Ook was mijn zwangerschap vooral mentaal afzien en was het pittig alleen. Zou het graag ook op een andere manier willen meemaken.
Tegelijkertijd hebben we nu om een weekend om er samen op uit te gaan, gaan we elk jaar twee weken met z’n tweeën op vakantie. We genieten ook heel erg van de tijd zonder kinderen. Ik zie veel relaties met jonge kinderen in zwaar weer omdat ze geleefd worden en nauwelijks aan elkaar toe komen.
Ergens denk ik dan ook tel je zegeningen en kijk hoe goed we het hebben. Tegelijkertijd ben ik bang dat ik later spijt ga hebben van er niet voor zijn gegaan omdat ik het ook altijd in mijn hoofd had.
We hebben nu afgesproken om komend halfjaar hier definitief een knoop over door te hakken en nu eerste beide zelf op een rijtje hebben of en hoe we het voor ons zien. Maar ik kom er niet uit.
Korte versie:
Samengesteld gezin, 5 jaar samen en beide een kind en twijfels over nog samen een kind.
Lange versie:
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 5 jaar samen, ik heb een kind van 6 en hij van 8. Ik ben zwanger geraakt van een fbw en besloten het te houden, kind gaat om de week naar zijn vader. Contact is goed en ook wij zijn goed bevriend.
Vriend heeft een kind uit een lange relatie die vlak na de geboorte is geklapt op haar initiatief. Inmiddels verloopt het contact heel erg goed.
Wij wonen nu twee jaar samen, kinderen waren toen een halfjaar en 2. Samen gaat heel erg goed, kinderen gaan heel erg goed samen.
Toch is het bij mij blijven kriebelen voor nog een kind, mijn vriend neigt naar nee en ik meer naar ja. Maar het welzijn van de kinderen staat voorop, ben ergens bang dat een derde de situatie voor de kinderen anders maakt. Een kind wat wel 24/7 bij ons is.
Ik kom zelf uit een groot gezin en heb dat zelf ook gewild. Ook was mijn zwangerschap vooral mentaal afzien en was het pittig alleen. Zou het graag ook op een andere manier willen meemaken.
Tegelijkertijd hebben we nu om een weekend om er samen op uit te gaan, gaan we elk jaar twee weken met z’n tweeën op vakantie. We genieten ook heel erg van de tijd zonder kinderen. Ik zie veel relaties met jonge kinderen in zwaar weer omdat ze geleefd worden en nauwelijks aan elkaar toe komen.
Ergens denk ik dan ook tel je zegeningen en kijk hoe goed we het hebben. Tegelijkertijd ben ik bang dat ik later spijt ga hebben van er niet voor zijn gegaan omdat ik het ook altijd in mijn hoofd had.
We hebben nu afgesproken om komend halfjaar hier definitief een knoop over door te hakken en nu eerste beide zelf op een rijtje hebben of en hoe we het voor ons zien. Maar ik kom er niet uit.
donderdag 1 december 2022 om 11:40
Nee die zijn er nu niet, maar weet niet of die er gaan komen. Dat is ook wat ik lastig vind, dat ze die aan beide kanten evt nog krijgen in in zoveel verschillende gezinssituaties zitten.sneeuwwitje80 schreef: ↑01-12-2022 11:36Zijn er stiefbroertjes en stiefzusjes? Of kans dat die komen? Lijkt mij extra vervelend dat zowel bij papa als mama kinderen wonen die niet elke keer hun tas moeten pakken.
Ik zou zeggrn tel je zegeningen en laat het zo.
donderdag 1 december 2022 om 11:42
Je romantiseert het zwanger zijn. Er kan zich van alles voordoen tijdens een zwangerschap, en zorgeloos is het eigenlijk nooit, alleen al omdat het altijd spannend blijft of je wel een gezond kindje krijgt.Zomerkrab schreef: ↑01-12-2022 11:31Dit herken ik wel. Ik heb niet zozeer ongenoegen over mijn eigen zwangerschap maar meer dat ik denk het was van mentale hobbel naar de volgende hobbel. Het kan zoveel anders. Met een partner het dragen ipv alles alleen.
Tegelijkertijd weet ik van genoeg zussen/vriendinnen dat het hels was met een leuke partner fysiek en/of mentaal.
Ook ben ik niet iemand die zich over kan geven aan een zwangerschap en je in dienst stellen van. Dus realiseer me ook ergens wel dat die gedachte niet klopt.
donderdag 1 december 2022 om 11:43
Wat anderen doen kun je niet beïnvloeden. Maar je kunt er wel voor kiezen om zelf een baken van rust en stabiliteit voor je kind te zijn.
donderdag 1 december 2022 om 11:48
Nee die zwangerschap is natuurlijk niet in de eerste plaats het ding, meer bijkomend.
Ik zou een kind op de wereld op de wereld willen zetten omdat dat ik het leuk zou vinden als er nog een kind bijkomt. Zeker omdat het zo goed gaat en ik het mooi zou vinden om een derde te krijgen.
Maar realiseer me dat dat natuurlijk geen garantie is want het zorgt ook op veel vlakken voor nieuwe uitdagingen voor zowel de kinderen als voor ons.
Ik heb het zelf altijd leuk gevonden in een groot gezin (wel van dezelfde ouders) en zou dat zelf ook willen voor onze kinderen.
Maar het gaat niet om wat goed is voor mij alleen, en dat is waar het niet met elkaar strookt. En waar ik ook steeds meer op uitkom.
Veel van mijn vriendinnen zijn zwanger of net moeder waardoor het meer opspeelt bij mezelf en zeggen ze snel ‘dat we er wel voor kunnen gaan, we hebben het toch heel goed samen en zijn heel sterk’. Maar daar zit denk ik (nog) een boel naïviteit in over hoe gemakkelijk je daarover kan denken.
Dus spreek niet zovaak uit hoe ik dat nu voor mezelf uiteen zet.
zomerkrab wijzigde dit bericht op 01-12-2022 12:34
0.72% gewijzigd
donderdag 1 december 2022 om 11:50
Je hebt het in het weekend met name over de gevolgen van nog een kind voor jullie. Het missen van kindvrije weekenden, tijd voor jullie samen.
Maar denk je ook aan hoe het voor jullie kinderen is als er een broertje of zusje bijkomt dat wel op één plek woont, en altijd bij zowel vader als moeder is?
En nog een kind nemen om een eerdere moeilijke babytijd te compenseren: niet doen, want afgezien van dat het geen goede reden is, het kan ook wederom vies tegenvallen.
Edit: Ik zie dat je het eerste wel in je OP hebt genoemd. Je denkt daar dus wel over na. Excuses.
Maar denk je ook aan hoe het voor jullie kinderen is als er een broertje of zusje bijkomt dat wel op één plek woont, en altijd bij zowel vader als moeder is?
En nog een kind nemen om een eerdere moeilijke babytijd te compenseren: niet doen, want afgezien van dat het geen goede reden is, het kan ook wederom vies tegenvallen.
Edit: Ik zie dat je het eerste wel in je OP hebt genoemd. Je denkt daar dus wel over na. Excuses.
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 01-12-2022 12:22
9.51% gewijzigd
donderdag 1 december 2022 om 11:51
Nee dat klopt zeker. Ons leven is nu gericht op ruimte bieden aan beide kinderen die er altijd kunnen en mogen zijn.
Hebben afgelopen jaren beide stappen in onze carrières gezet en zitten stabiel goed.
En misschien moeten we daar ook van genieten en niet maar meer willen, ik vooral dan.
donderdag 1 december 2022 om 12:00
Ik denk dat je hier heel erg je moet realiseren dat jouw persoonlijke belang hierin niet perse overeenkomt met dat van jullie bestaande kinderen. Het lijkt me een erg complexe situatie worden en lastig om te voorkomen dat een kind zich achtergesteld gaat voelen. Ofwel omdat ze verschillend behandeld worden vanwege wel / niet bloedverwant (opa’s en oma’s en zo, later ook erfenissen). Of omdat een gezamenlijk kind altijd bij jullie zou zijn en de andere twee niet.
anoniem_655bb3a5270cd wijzigde dit bericht op 01-12-2022 12:21
0.11% gewijzigd
donderdag 1 december 2022 om 12:04
Zomerkrab schreef: ↑01-12-2022 11:51Nee dat klopt zeker. Ons leven is nu gericht op ruimte bieden aan beide kinderen die er altijd kunnen en mogen zijn.
Hebben afgelopen jaren beide stappen in onze carrières gezet en zitten stabiel goed.
En misschien moeten we daar ook van genieten en niet maar meer willen, ik vooral dan.
Moet dat in de vorm van een kind? Kan je niet iets gaan doen wat minder impact heeft op alles en iedereen? Een sport ofzo of een studie of reis?
Rationeel is er niks te zeggen vóór het krijgen van nog een kind in jullie situatie. Dat gevoel loslaten zal vast even moeilijk zijn maar achteraf ga je echt niet zeggen van 'had ik maar', daar heb je gelukkig cognitieve dissonantie voor, dat regelt je brein vanzelf. En als je huwelijk strand, je kinderen ongelukkig zijn, dan kan je ook denken "had ik maar niet".
Ik zou het duidelijk niet doen. Maar ja, jij bent jong en het kriebelt dus grote kans dat je alle adviezen in de wind slaat en het toch doet.
donderdag 1 december 2022 om 12:42
Haha nouja ik kan bij alleen mensen te raden gaan waarvan ik weet dat ze zeggen ‘doen’ dus kies bewust hiervoor omdat ik weer dat ik kritische reacties krijg die mij ook aan het denken zetten.Parella schreef: ↑01-12-2022 12:04Moet dat in de vorm van een kind? Kan je niet iets gaan doen wat minder impact heeft op alles en iedereen? Een sport ofzo of een studie of reis?
Rationeel is er niks te zeggen vóór het krijgen van nog een kind in jullie situatie. Dat gevoel loslaten zal vast even moeilijk zijn maar achteraf ga je echt niet zeggen van 'had ik maar', daar heb je gelukkig cognitieve dissonantie voor, dat regelt je brein vanzelf. En als je huwelijk strand, je kinderen ongelukkig zijn, dan kan je ook denken "had ik maar niet".
Ik zou het duidelijk niet doen. Maar ja, jij bent jong en het kriebelt dus grote kans dat je alle adviezen in de wind slaat en het toch doet.
Dat moet natuurlijk niet in de vorm van een kind maar wel waar het om draait. Het gaat niet om het zoeken van een nieuwe uitdaging. Ik ben nu mijn post hbo aan het afronden omdat ik daar uitdaging in zocht. Dit gaat voor mij specifiek om een kind, dat wil niet zeggen dat dat dus gaat gebeuren.
Ik ga elk jaar wel weg een paar dagen alleen. Maar echt een maand of langer weg wil ik niet weg. Als de kinderen ouder zijn wel samen of dat ze deels kunnen aansluiten. Realiseer ik me ook dat dat eerder kan dan als er nog een 3e komt.
Ik denk dat ik ergens al had besloten dat het er voor ons niet meer in zit maar nu ik hier echt een definitieve beslissing over moet nemen merk ik dat ik het heel lastig vind en emotioneel word dat dat hoofdstuk dan is afgesloten.
Ik weet dat ik heel blij mag zijn hoe goed ons leven loopt in een samengesteld gezin, dat dat niet vanzelfsprekend is en je weet ook niet hoe dat in de toekomst gaat zijn.
Vanaf jongs af aan zag ik datzelfde grote gezin voor mij en gun ik onze kinderen ook die gezelligheid. Is natuurlijk onzin dat je dan niet die gezelligheid kan hebben in een kleiner gezin maar het is wel anders.
donderdag 1 december 2022 om 12:58
Maar je zag vast niet van jongs af aan voor je dat je zwanger zou raken van je fwb. Je leven is anders gelopen.
Ik denk dat dit een duidelijk geval is van Count your blessings.
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 02-12-2022 09:50
Reden: Ik lees vandaag heel slecht, sorry!
Reden: Ik lees vandaag heel slecht, sorry!
3.93% gewijzigd
donderdag 1 december 2022 om 13:10
donderdag 1 december 2022 om 13:17
Misschien kun je kijken of wat je uit dat grote gezin haalde, of je dat op andere manieren kunt krijgen. Vaak veel vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen, logeerpartijtjes met neefjes en nichtjes, trainer worden bij de sport van een van je kinderen etc. Natuurlijk is het niet volledig hetzelfde maar misschien helpt het.
donderdag 1 december 2022 om 13:21
Ik denk ook dat je gevoelsmatig al een gezin vormt, ook omdat jullie samen kwamen toen jullie kinderen nog zo klein waren. Maar jullie blijven natuurlijk een samengesteld gezin. En dan zijn er gewoon andere voorwaarden dan bij de club versgebakken ouders die net een eerste kleintje hebben gekregen.
Aan een samengesteld gezin zitten heel veel nadelen, dit is er één van. Een kindje van de nieuwe twee ouders zorgt voor onrust. Ook zijn er voordelen. Lekker samen op vakantie, wat lijkt me dat heerlijk... Dus, enerzijds meer onrust + anderzijds minder tijd voor jullie relatie, de rekensom is niet zo moeilijk te maken. Zeker als je man de stap alleen maakt "voor jou".
Maar je moet dit wel echt zo voelen, ja ik wil maar het is écht niet goed voor mijn huidige gezin. Ik was degene die met de coach kwam, ik denk dat deze je hierbij kunt helpen.
Aan een samengesteld gezin zitten heel veel nadelen, dit is er één van. Een kindje van de nieuwe twee ouders zorgt voor onrust. Ook zijn er voordelen. Lekker samen op vakantie, wat lijkt me dat heerlijk... Dus, enerzijds meer onrust + anderzijds minder tijd voor jullie relatie, de rekensom is niet zo moeilijk te maken. Zeker als je man de stap alleen maakt "voor jou".
Maar je moet dit wel echt zo voelen, ja ik wil maar het is écht niet goed voor mijn huidige gezin. Ik was degene die met de coach kwam, ik denk dat deze je hierbij kunt helpen.
donderdag 1 december 2022 om 13:24
Ja duh, ze zijn 6 en 8 en zien elkaar nooit (om de 2 weken een weekendje).
Samengestelde gezinnen hebben een hele hoge kans op niet slagen dus het risico voor hem van nóg een kind dat hij nauwelijks ziet is erg groot.
Als ik hem was zou ik passen.
donderdag 1 december 2022 om 13:30
Wij waren met drie thuis en het was allesbehalve een gezellig groot gezin met zijn allen. Mijn siblings en ik zijn water en vuur. Soms gaat het een paar jaar goed, en dan zijn feestdagen en verjaardagen ook best gezellig, en dan ineens klapt er iets en wil één van de siblings weer een poos geen contact met de andere sibling. Door het leeftijdsverschil tussen de twee oudste, valt de jongste er sowieso altijd buiten. En andersom is het voor de oudsten misschien wat zuur dat de jongste wel een 'heel' gezin heeft.
Echt, je hebt iets hartstikke moois. Je bent moeder van je eigen kind, je hebt een leuk bonuskind, zo te lezen een hele fijne relatie, en daarnaast nog genoeg tijd voor jezelf. We leven in een megacrisistijd, waarin het aan de ene kant in Europa oorlog is, aan de andere kant mensen hier in de kou zitten omdat ze de gasrekening niet kunnen betalen. Dat heeft er natuurlijk allemaal niks mee te maken, maar ik zeg het om je duidelijk te maken dat je niet moet onderschatten hoe verschrikkelijk goed je het nu hebt. Don try to fix something that ain't broken. Want daarmee maak je het misschien juist kapot/
Echt, je hebt iets hartstikke moois. Je bent moeder van je eigen kind, je hebt een leuk bonuskind, zo te lezen een hele fijne relatie, en daarnaast nog genoeg tijd voor jezelf. We leven in een megacrisistijd, waarin het aan de ene kant in Europa oorlog is, aan de andere kant mensen hier in de kou zitten omdat ze de gasrekening niet kunnen betalen. Dat heeft er natuurlijk allemaal niks mee te maken, maar ik zeg het om je duidelijk te maken dat je niet moet onderschatten hoe verschrikkelijk goed je het nu hebt. Don try to fix something that ain't broken. Want daarmee maak je het misschien juist kapot/
donderdag 1 december 2022 om 14:03
donderdag 1 december 2022 om 14:05
Een kind is om het weekend bij zijn vader en de ander is hier 60% dus praktisch zijn we 4 van de 7 nachten met zijn vieren.
Wbt de kansen die ken ik, is ook een van de factoren die mij tegenhoud.
donderdag 1 december 2022 om 14:09
In dit geval zou ik echt niet doen adviseren!
Er gaat zoveel goed nu. De kinderen kunnen goed met elkaar overweg, de relatie is stabiel. jullie hebben voldoende tijd voor elkaar, het contact met de andere ouders is goed. Deze dingen zijn lang niet vanzelfsprekend. Een hele mooie balans, die door een baby gemakkelijk flink verstoord kan raken. En als dat eenmaal blijkt, is er geen weg terug.
Ik vind het leeftijdsverschil ook te groot. Het lijkt nu misschien nog ver weg, maar over een paar jaar begint de eerste te puberen. Dat wordt echt een flinke kluif met een kleuter erbij. Bovendien wordt het op vakanties of in de weekenden ook erg lastig om dingen te bedenken die voor iedereen leuk zijn.
In mijn directe familie is ook zo'n gezin. Ouders zijn altijd erg bezig met het 'eerlijk' te houden, maar ik zie dat ze daar heel krampachtig mee omgaan. Weekenden met alleen kind van hen samen, mogen vooral niet te leuk of gezellig zijn, want dan voelt het andere kind dat het iets mist. Als ze al iets ondernemen, delen ze daar bijvoorbeeld geen foto's van, bijna alsof ze zich ervoor schamen.
Er gaat zoveel goed nu. De kinderen kunnen goed met elkaar overweg, de relatie is stabiel. jullie hebben voldoende tijd voor elkaar, het contact met de andere ouders is goed. Deze dingen zijn lang niet vanzelfsprekend. Een hele mooie balans, die door een baby gemakkelijk flink verstoord kan raken. En als dat eenmaal blijkt, is er geen weg terug.
Ik vind het leeftijdsverschil ook te groot. Het lijkt nu misschien nog ver weg, maar over een paar jaar begint de eerste te puberen. Dat wordt echt een flinke kluif met een kleuter erbij. Bovendien wordt het op vakanties of in de weekenden ook erg lastig om dingen te bedenken die voor iedereen leuk zijn.
In mijn directe familie is ook zo'n gezin. Ouders zijn altijd erg bezig met het 'eerlijk' te houden, maar ik zie dat ze daar heel krampachtig mee omgaan. Weekenden met alleen kind van hen samen, mogen vooral niet te leuk of gezellig zijn, want dan voelt het andere kind dat het iets mist. Als ze al iets ondernemen, delen ze daar bijvoorbeeld geen foto's van, bijna alsof ze zich ervoor schamen.
donderdag 1 december 2022 om 14:10
Bij mij was het zeker niet de hoofdreden, maar het was wel iets waar ik naar uit keek, de zwangerschap. Mijn eerste zwangerschap was zo heerlijk, liep op wolkjes, 9 maanden lang rondgehuppeld en genoten van die prachtige buik. En toen patsboem een postnatale depressie.
Nu ik zwanger raakte van de tweede, was ik met name gefocust op opletten voor de fase na de bevalling. Verheugde me zo op weer rond huppelen. En patsboem, vorige week gediagnosticeerd met een prenatale depressie.. Tja. Verleden geeft helaas geen garantie voor de toekomst.
TO, ik zou het er echt niet op wagen. Je weet gewoon niet hoe het loopt en je redenen om het te willen zijn in mijn ogen te onzeker en te veel gebaseerd op (mogelijk onwaarschijnlijke) dromen/fantasieën.
zeeschelp wijzigde dit bericht op 01-12-2022 14:10
2.73% gewijzigd
donderdag 1 december 2022 om 14:10
Dankjewel hiervoor en je hebt ook gelijk. We realiseren ons ook zeker dat we het goed op de rit hebben, als we kijken naar mensen om ons heen. We hebben en kinderen en rust en ruimte voor onszelf en blijven daardoor relaxt als er op een vlak chaos is. Maar als je het plaatje nog breder trekt hebben we het inderdaad ook heel goed.katkaatje schreef: ↑01-12-2022 13:30Wij waren met drie thuis en het was allesbehalve een gezellig groot gezin met zijn allen. Mijn siblings en ik zijn water en vuur. Soms gaat het een paar jaar goed, en dan zijn feestdagen en verjaardagen ook best gezellig, en dan ineens klapt er iets en wil één van de siblings weer een poos geen contact met de andere sibling. Door het leeftijdsverschil tussen de twee oudste, valt de jongste er sowieso altijd buiten. En andersom is het voor de oudsten misschien wat zuur dat de jongste wel een 'heel' gezin heeft.
Echt, je hebt iets hartstikke moois. Je bent moeder van je eigen kind, je hebt een leuk bonuskind, zo te lezen een hele fijne relatie, en daarnaast nog genoeg tijd voor jezelf. We leven in een megacrisistijd, waarin het aan de ene kant in Europa oorlog is, aan de andere kant mensen hier in de kou zitten omdat ze de gasrekening niet kunnen betalen. Dat heeft er natuurlijk allemaal niks mee te maken, maar ik zeg het om je duidelijk te maken dat je niet moet onderschatten hoe verschrikkelijk goed je het nu hebt. Don try to fix something that ain't broken. Want daarmee maak je het misschien juist kapot/
Dat is ook waar, het is niet gezegd dat het dat gaat worden. Het is ook niet altijd koek en ei maar kunnen ook goed op elkaar steunen in moeilijkere tijden. Weet ook dat mijn kijk hierop als jongste anders is dan hoe de oudste dit heeft ervaren.
Denk dat ik ook onderschat wat de factor tijd voor onszelf en elkaar doet in onze relatie en in onze relatie met beide kinderen. We kunnen opladen tussendoor en kunnen daardoor meer hebben.
Die hele dynamiek kan wegvallen door een derde. Voor de kinderen en in onze relatie.
donderdag 1 december 2022 om 14:11
Ja dit is wel een goede. Zus komt af en toe logeren met de kinderen om haar vriend wat rust te gunnen. En die komen komend jaar wat vaker zonder mn zus zodat ze samen ook kunnen bijkomen.montblanc schreef: ↑01-12-2022 13:17Misschien kun je kijken of wat je uit dat grote gezin haalde, of je dat op andere manieren kunt krijgen. Vaak veel vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen, logeerpartijtjes met neefjes en nichtjes, trainer worden bij de sport van een van je kinderen etc. Natuurlijk is het niet volledig hetzelfde maar misschien helpt het.
Maar ik ga hierover nadenken.
donderdag 1 december 2022 om 14:14
Ik weet ook niet of hij die stap zou maken voor mij, in de zin of hij het überhaupt wil daar is hij niet over uit. Maar het voor mij doen zou niet goed zijn.DrBrowns schreef: ↑01-12-2022 13:21Ik denk ook dat je gevoelsmatig al een gezin vormt, ook omdat jullie samen kwamen toen jullie kinderen nog zo klein waren. Maar jullie blijven natuurlijk een samengesteld gezin. En dan zijn er gewoon andere voorwaarden dan bij de club versgebakken ouders die net een eerste kleintje hebben gekregen.
Aan een samengesteld gezin zitten heel veel nadelen, dit is er één van. Een kindje van de nieuwe twee ouders zorgt voor onrust. Ook zijn er voordelen. Lekker samen op vakantie, wat lijkt me dat heerlijk... Dus, enerzijds meer onrust + anderzijds minder tijd voor jullie relatie, de rekensom is niet zo moeilijk te maken. Zeker als je man de stap alleen maakt "voor jou".
Maar je moet dit wel echt zo voelen, ja ik wil maar het is écht niet goed voor mijn huidige gezin. Ik was degene die met de coach kwam, ik denk dat deze je hierbij kunt helpen.
Denk in het laatste dat daar eigenlijk de kern ligt, voor de rest van het gezin is het goed zo en voor mij moet ik mij daar in berusten.
donderdag 1 december 2022 om 14:17
Het voelt alsof meer de dingen samen komen in mijn hoofd. Het waren altijd flarden die langs kwamen hoe ik er in stond en verbond daar nooit een overkoepelende conclusie aan of gedachtegang.
Als ik het op een rijtje zet dan is het inderdaad voor de rest van het gezin goed zo. Ergens word ik daar verdrietig van dat ik het dus moet afsluiten. Helemaal met de gedachte dat er zoveel baby’s volgen in mijn omgeving het komende jaar.
Ik ga het allemaal even laten bezinken. Vanavond met mijn vriend om tafel dat hadden we al bedacht.
Als ik het op een rijtje zet dan is het inderdaad voor de rest van het gezin goed zo. Ergens word ik daar verdrietig van dat ik het dus moet afsluiten. Helemaal met de gedachte dat er zoveel baby’s volgen in mijn omgeving het komende jaar.
Ik ga het allemaal even laten bezinken. Vanavond met mijn vriend om tafel dat hadden we al bedacht.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
