Kinderen
alle pijlers
Twijfels kinderwens
donderdag 1 december 2022 om 10:06
Ik heb een nieuw account aangemaakt vanwege herkenbaarheid. Ontvang graag tips of advies.
Korte versie:
Samengesteld gezin, 5 jaar samen en beide een kind en twijfels over nog samen een kind.
Lange versie:
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 5 jaar samen, ik heb een kind van 6 en hij van 8. Ik ben zwanger geraakt van een fbw en besloten het te houden, kind gaat om de week naar zijn vader. Contact is goed en ook wij zijn goed bevriend.
Vriend heeft een kind uit een lange relatie die vlak na de geboorte is geklapt op haar initiatief. Inmiddels verloopt het contact heel erg goed.
Wij wonen nu twee jaar samen, kinderen waren toen een halfjaar en 2. Samen gaat heel erg goed, kinderen gaan heel erg goed samen.
Toch is het bij mij blijven kriebelen voor nog een kind, mijn vriend neigt naar nee en ik meer naar ja. Maar het welzijn van de kinderen staat voorop, ben ergens bang dat een derde de situatie voor de kinderen anders maakt. Een kind wat wel 24/7 bij ons is.
Ik kom zelf uit een groot gezin en heb dat zelf ook gewild. Ook was mijn zwangerschap vooral mentaal afzien en was het pittig alleen. Zou het graag ook op een andere manier willen meemaken.
Tegelijkertijd hebben we nu om een weekend om er samen op uit te gaan, gaan we elk jaar twee weken met z’n tweeën op vakantie. We genieten ook heel erg van de tijd zonder kinderen. Ik zie veel relaties met jonge kinderen in zwaar weer omdat ze geleefd worden en nauwelijks aan elkaar toe komen.
Ergens denk ik dan ook tel je zegeningen en kijk hoe goed we het hebben. Tegelijkertijd ben ik bang dat ik later spijt ga hebben van er niet voor zijn gegaan omdat ik het ook altijd in mijn hoofd had.
We hebben nu afgesproken om komend halfjaar hier definitief een knoop over door te hakken en nu eerste beide zelf op een rijtje hebben of en hoe we het voor ons zien. Maar ik kom er niet uit.
Korte versie:
Samengesteld gezin, 5 jaar samen en beide een kind en twijfels over nog samen een kind.
Lange versie:
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 5 jaar samen, ik heb een kind van 6 en hij van 8. Ik ben zwanger geraakt van een fbw en besloten het te houden, kind gaat om de week naar zijn vader. Contact is goed en ook wij zijn goed bevriend.
Vriend heeft een kind uit een lange relatie die vlak na de geboorte is geklapt op haar initiatief. Inmiddels verloopt het contact heel erg goed.
Wij wonen nu twee jaar samen, kinderen waren toen een halfjaar en 2. Samen gaat heel erg goed, kinderen gaan heel erg goed samen.
Toch is het bij mij blijven kriebelen voor nog een kind, mijn vriend neigt naar nee en ik meer naar ja. Maar het welzijn van de kinderen staat voorop, ben ergens bang dat een derde de situatie voor de kinderen anders maakt. Een kind wat wel 24/7 bij ons is.
Ik kom zelf uit een groot gezin en heb dat zelf ook gewild. Ook was mijn zwangerschap vooral mentaal afzien en was het pittig alleen. Zou het graag ook op een andere manier willen meemaken.
Tegelijkertijd hebben we nu om een weekend om er samen op uit te gaan, gaan we elk jaar twee weken met z’n tweeën op vakantie. We genieten ook heel erg van de tijd zonder kinderen. Ik zie veel relaties met jonge kinderen in zwaar weer omdat ze geleefd worden en nauwelijks aan elkaar toe komen.
Ergens denk ik dan ook tel je zegeningen en kijk hoe goed we het hebben. Tegelijkertijd ben ik bang dat ik later spijt ga hebben van er niet voor zijn gegaan omdat ik het ook altijd in mijn hoofd had.
We hebben nu afgesproken om komend halfjaar hier definitief een knoop over door te hakken en nu eerste beide zelf op een rijtje hebben of en hoe we het voor ons zien. Maar ik kom er niet uit.
donderdag 1 december 2022 om 14:45
Wij hebben met hetzelfde dilemma gezeten. Ik had alleen geen kind van mezelf, kwam in het leven van mijn stiefkinderen toen ze 2 en 5 waren. Dit ging (gelukkig) meteen goed. Ook het contact met de ex van mijn man verliep soepel, gelukkig.
Na 4 jaar twijfel hebben we toch besloten om samen voor een kind te gaan. En heel eerlijk, geen dag spijt.
De dingen die je zegt speelden bij ons. Tijd voor ons als relatie zou minder worden, een nieuwe situatie voor de kinderen. Zullen ze het wel 'accepteren' omdat 'ons' kind er wel fulltime is, en hun maar 4 dagen per week?
Uiteindelijk, voor ons, zijn de zorgen die we van te voren hadden niet uitgekomen. De boys zijn gek op hun zusje, we zijn nog meer een gezin geworden dan we al waren, en ook voor onze relatie heeft het geen negatieve effecten gehad.
Het kan dus ook goed gaan (;
Na 4 jaar twijfel hebben we toch besloten om samen voor een kind te gaan. En heel eerlijk, geen dag spijt.
De dingen die je zegt speelden bij ons. Tijd voor ons als relatie zou minder worden, een nieuwe situatie voor de kinderen. Zullen ze het wel 'accepteren' omdat 'ons' kind er wel fulltime is, en hun maar 4 dagen per week?
Uiteindelijk, voor ons, zijn de zorgen die we van te voren hadden niet uitgekomen. De boys zijn gek op hun zusje, we zijn nog meer een gezin geworden dan we al waren, en ook voor onze relatie heeft het geen negatieve effecten gehad.
Het kan dus ook goed gaan (;
donderdag 1 december 2022 om 15:55
Dit klopt inderdaad. Realiseerde me laatst dat ik me nog nooit zo gelukkig en stabiel heb gevoeld. Van alleenstaande moeder naar toch een leuke vent en een echt gezinsleven.dweedledee schreef: ↑01-12-2022 15:02Ik snap dat je er verdrietig van wordt, maar hey, dat is het leven soms. Tel je zegeningen. Volgens mij heb je het ontzettend getroffen
donderdag 1 december 2022 om 16:21
donderdag 1 december 2022 om 18:11
donderdag 1 december 2022 om 19:44
Ik zou er in dit geval niet aan beginnen. Een samengesteld gezin is complex met meer risico op problemen. Je hebt blijvend te maken met ex partners en hun planning en gezinnen. En verschillende opvoedingen. Dan is ongestoorde tijd voor jullie samen als stel juist extra belangrijk en waardevol. Alle rust en tijd voor elkaar. Een kind zal dat voorgoed verstoren.
Daarbij heb jij het ideaalbeeld van een groter gezin. Maar deze kinderen groeien niet samen op. Er is een groot leeftijdsverschil. De oudere kinderen zijn al gevormd en halverwege de basisschool als dit kind komt. En daarnaast zien ze elkaar iedere keer in wisselende samenstellingen. Totaal anders dan broers en zussen die volledig samen opgroeien in een vast gezin.
En het belangrijkste is dat de andere kinderen juist die tijd en aandacht nodig hebben van jullie. Een nieuw kind zal daar invloed op hebben. En die is er altijd en hoeft niet "weg". Heeft de stabiliteit en een eigen gezin terwijl de anderen heen en weer gaan.
Daarbij heb jij het ideaalbeeld van een groter gezin. Maar deze kinderen groeien niet samen op. Er is een groot leeftijdsverschil. De oudere kinderen zijn al gevormd en halverwege de basisschool als dit kind komt. En daarnaast zien ze elkaar iedere keer in wisselende samenstellingen. Totaal anders dan broers en zussen die volledig samen opgroeien in een vast gezin.
En het belangrijkste is dat de andere kinderen juist die tijd en aandacht nodig hebben van jullie. Een nieuw kind zal daar invloed op hebben. En die is er altijd en hoeft niet "weg". Heeft de stabiliteit en een eigen gezin terwijl de anderen heen en weer gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
