Uit mijn vel gesprongen

Anoniem_6571ca2817b65 woensdag 29 maart 2023 om 10:19

Vanochtend ben ik uit mijn vel gesprongen richting dochter en ik voel me er zo rot onder.

Eea verliep gemoedelijk totdat kleine zusje een spelletje begon met een theeserviesje en iedereen drinken aanbood. Dochter wilde meedoen, maar pakte eigenlijk alleen maar af. Daarna is het niet meer goed gekomen, ze blééf kleine zus maar klieren door alles af te pakken, na te praten etc.

Ze wilde ook niet naar school en elke stap daartoe werd gesaboteerd: tanden poetsen, kleren aan, het was allemaal ruzie.

Op een gegeven moment waren we haren aan het borstelen en maakte ondertussen ruzie met zusje. Ze griste op een gegeven moment de haarborstel uit mijn handen en smeet deze door de kamer met de boodschap “ik zei toch dat ik geen haren wilde borstelen”.

Ik zat al aan mijn tax en ben zó boos op haar geworden, haar vastgepakt en geschreeuwd waarom ze nou zo moest doen, heb haar stevig bij haar arm gepakt en hardhandig naar de trap gebracht (dat is onze “strafplek”. Terwijl ik wegliep gooide ik de deur achter me dicht, maar door openstaande schuifpui en ramen boven kreeg deze een extra vaart en is er een ruitje gebroken. Uiteindelijk mijn excuses aangeboden over mijn boosheid en elkaar gekust en geknuffeld. Ze was erg van slag en het afscheid op school verliep met veel gehuil.

Ik voel me er zo rot over. Zeker door dat ruitje voel ik me als een huiselijk geweld pleger (het was echt de wind hoor, maar kind schrok er gewoon heel erg van). Het zit helemaal in mijn lijf en ik kan het moeilijk loslaten. Ik heb ook nog mijn jongste thuis en merk dat ik me ook moeilijk kan concentreren in mijn spel met haar.

Kan iemand me helpen relativeren? Rationeel kan ik bedenken dat zo’n uitbarsting heel gewoon is (als het heel incidenteel gebeurt), dat ze écht het bloed vanonder mijn nagels haalde, dat het ook goed is om emotie te laten zien (het doet ook iets met mama) en ik heb mijn excuses aangeboden. Ik blijf mens. Ik probeer ook te denken hoe ik het anders had kunnen aanpakken, maar het was zoveel emotie dat het dan moeilijk is om te sturen op zo’n moment.

Maar pffff.. ik heb het er pittig mee. Kan iemand me helpen met relativeren en of tips?

Slechte moeder berichten… tsja. Ik hoop er natuurlijk niet op maar misschien wat mildheid

?

sprankelend woensdag 29 maart 2023 om 10:58

Tosca2 schreef: ↑
29-03-2023 10:54
Ja maar juist bij eerste keer, is het toch best normaal om even te denken, waarom doe ik dit?
Want het is wél heel naar, voor haarzelf (lees de openingspost maar) en ook voor kind.
Iedereen doet hier alsof het er beetje bijhoort, woedend naar je kind schreeuwen. Maar dat is het niet, volgens mij.

Ja, maar TO opent heel dit topic nou juist omdat ze zo geschrokken is van wat ze deed. Dus ze wéét al dat dit de verkeerde afslag was, daar heeft ze ons helemaal niet bij nodig. Dus dan wordt het een beetje schoppen tegen iemand die al op de grond ligt. En dat komt doorgaans niet vanuit een plek van iemand de helpende hand toe willen steken maar vanuit een plek van holier than thou. En dat is gewoon niet zo mijn favoriete plekje.

Doreia* woensdag 29 maart 2023 om 10:58

DrBrowns schreef: ↑
29-03-2023 10:56
Oh nog even snel, dit herken ik, want als ik de situatie probeer te evalueren kom ik op precies dezelfde uitkomst.

Kind moest ook uit de situatie gehaald worden.
Je had het chiquer op kunnen lossen, door meer op de Jo Frost manier te reageren.
Maar dat was je al voorbij, dat stadium.

Nu weet je waar je grens ligt. En ga je daar niet meer overheen laten gaan.
Nu ga je eerder een waarschuwing geven, dat als kind niet... dat er dan ... gebeurt.

Klaar

Succes met je ruitje!

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Grobbekuiken_ woensdag 29 maart 2023 om 10:59

DrBrowns schreef: ↑
29-03-2023 10:40
En het blijkt dus dat ik níet aanvullend verzekerd ben voor ruitschade dus ik betaal naast een emotionele ook een letterlijke prijs voor dit voorval

Ghe... jezelf genoeg gestraft zo?

Joh, je bent ook maar een mens hè, en ook moeders kunnen een keer geduld verliezen. Zou het niet te groot maken.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:05

sprankelend schreef: ↑
29-03-2023 10:58
Ja, maar TO opent heel dit topic nou juist omdat ze zo geschrokken is van wat ze deed. Dus ze wéét al dat dit de verkeerde afslag was, daar heeft ze ons helemaal niet bij nodig. Dus dan wordt het een beetje schoppen tegen iemand die al op de grond ligt. En dat komt doorgaans niet vanuit een plek van iemand de helpende hand toe willen steken maar vanuit een plek van holier than thou. En dat is gewoon niet zo mijn favoriete plekje.

Dat is onzin. Het is wel degelijk zinvol om na te denken over wat er nou voor zorgde dat je zo uit je vel sprong, en hoe je dat in de toekomst voorkomt. Kinderen zijn ook net mensen, en de kans is groot dat ze nog eens een off day hebben waarop ze het bloed onder je nagels vandaan halen. Ik weet van mezelf bijvoorbeeld dat ik daar veel beter mee om kan gaan als ik in elk geval genoeg gedronken heb. Dorst verkort mijn lontje (slaapgebrek ook). Zulke dingen van jezelf weten, helpt op dagen dat je kinderen niet op hun best zijn.

Doreia* woensdag 29 maart 2023 om 11:06

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:05
Dat is onzin. Het is wel degelijk zinvol om na te denken over wat er nou voor zorgde dat je zo uit je vel sprong, en hoe je dat in de toekomst voorkomt. Kinderen zijn ook net mensen, en de kans is groot dat ze nog eens een off day hebben waarop ze het bloed onder je nagels vandaan halen. Ik weet van mezelf bijvoorbeeld dat ik daar veel beter mee om kan gaan als ik in elk geval genoeg gedronken heb. Dorst verkort mijn lontje (slaapgebrek ook). Zulke dingen van jezelf weten, helpt op dagen dat je kinderen niet op hun best zijn.

Dat doet deze TO toch ook? Ze opent er zelfs een topic over!

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Rooss4.0 woensdag 29 maart 2023 om 11:07

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:05
Het is wel degelijk zinvol om na te denken over wat er nou voor zorgde dat je zo uit je vel sprong,

Dat weet ze toch?

Kind had 10 irritante gedragingen op rij en "snap", het elastiekje brak.
Groter dan dat is het niet. Morgen gaat het weer anders.

...

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:08

Doreia* schreef: ↑
29-03-2023 11:06
Dat doet deze TO toch ook? Ze opent er zelfs een topic over!

Haar vraag is te helpen relativeren, en ze schrijft dat incidenteel zo’n uitbarsting gewoon is. Dat laatste is gewoon niet zo. Eenmalig nog wel, maar incidenteel niet.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:10

Rooss4.0 schreef: ↑
29-03-2023 11:07
Dat weet ze toch?

Kind had 10 irritante gedragingen op rij en "snap", het elastiekje brak.
Groter dan dat is het niet. Morgen gaat het weer anders.

Daarmee leg je het bij het kind. Het gaat er juist om wat je bij jezelf kunt sturen zodat het elastiekje níet knapt. Het kind is niet degene die door het lint ging.

Als dit ging om iemand die bij zijn volwassen partner zo door het lint ging, zouden de reacties ook niet zijn dat dat heel gewoon is.

Irish_Wasser_Woman woensdag 29 maart 2023 om 11:12

Doreia* schreef: ↑
29-03-2023 10:58
Kind moest ook uit de situatie gehaald worden.
Je had het chiquer op kunnen lossen, door meer op de Jo Frost manier te reageren.
Maar dat was je al voorbij, dat stadium.

Nu weet je waar je grens ligt. En ga je daar niet meer overheen laten gaan.
Nu ga je eerder een waarschuwing geven, dat als kind niet... dat er dan ... gebeurt.

Klaar
Succes met je ruitje!

Da's allemaal leuk en aardig, maar soms weten kinderen je binnen no time óver die grens te krijgen. Ik kan m'n 2,5 jaar oude zoontje 10x waarschuwen, weghalen, verzin het allemaal maar, en dat alles in vijf minuten tijd, maar als ik net in m'n pms-periode zit (en ik zit ook nog eens in de overgang), en het is de zoveelste keer die ochtend dat hij iets doet dat niet mag of zelfs gevaarlijk is, ja, dan word ik wel eens echt heel boos, en ga ik niet meer op m'n hurken met zalvende stem vragen of hij even rustig naar de gang wil lopen, maar gaat dat even met wat meer pit.
En dit gebeurt zelden hoor, begrijp me niet verkeerd, ik sta echt niet wekelijks m'n kind uit te kafferen (sowieso benoem ik altijd het gedrag, en niet hemzelf), maar nóóit eens uitvallen tegen je kind, nee, dat vind ik echt heel bijzonder, als je een pittig kind hebt.

Trouwels wel één van de redenen dat er hier maar één kind komt

Rooss4.0 woensdag 29 maart 2023 om 11:13

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:10
Daarmee leg je het bij het kind. Het gaat er juist om wat je bij jezelf kunt sturen zodat het elastiekje níet knapt. Het kind is niet degene die door het lint ging.

Als dit ging om iemand die bij zijn volwassen partner zo door het lint ging, zouden de reacties ook niet zijn dat dat heel gewoon is.

Als een volwassene 10 irritante dingen op een rij doet mag de partner van mij ook door het lint gaan.

Soms gedraagt een kind zich gewoon kut. En dan reageer je kut terug. En dan heb je even spijt en je zegt sorry en je gaat over tot de orde van de dag.
Maak het niet zo immens groot, dat hoeft echt niet.

...

Doreia* woensdag 29 maart 2023 om 11:14

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:10
Daarmee leg je het bij het kind. Het gaat er juist om wat je bij jezelf kunt sturen zodat het elastiekje níet knapt. Het kind is niet degene die door het lint ging.

Als dit ging om iemand die bij zijn volwassen partner zo door het lint ging, zouden de reacties ook niet zijn dat dat heel gewoon is.

Nou,
TO is blijkbaar nog niet eerder tegen de grens aan gelopen.
Nu wel.
De weet nu waar haar grens ligt.
En ze gaat nu haar best doen niet meer over die grens te laten gaan.
Maar beloven kan niemand iets.

Je moet je grens eerst tegenkomen, voor je hem kan herkennen.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Rooss4.0 woensdag 29 maart 2023 om 11:14

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:08
Haar vraag is te helpen relativeren, en ze schrijft dat incidenteel zo’n uitbarsting gewoon is. Dat laatste is gewoon niet zo. Eenmalig nog wel, maar incidenteel niet.

Jij denkt de wijsheid in pacht te hebben voor élke opvoedende ouder?

...

PlayingTheAngel woensdag 29 maart 2023 om 11:15

Als ik je verhaal zo lees dan bouwde de ergernis naar je dochter toe zich op. Ze ging al keer op keer je grenzen over, en toen ontplofte je. Voor een volgende keer denk ik dat je meer lik-op-stuk mag reageren op dit gedrag. Meteen duidelijk maken dat je het niet accepteert dat ze zich misdraagt. Daarmee kun je dan hopelijk incident 2,3,4, en 5 voorkomen, en daarmee dat je uit je vel springt.
Is soms makkelijker gezegd dan gedaan, maar hoe meer ruimte er is voor slecht gedrag, hoe meer het uit de hand loopt. Ik creëer ook soms bewust ruimte tussen mij en mijn kinderen, als ze super druk zijn en ik merk dat de ergernis groeit. Ik laat ze dan boven gaan spelen, of vertrek juist zelf naar boven.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:17

Doreia* schreef: ↑
29-03-2023 11:14
Nou,
TO is blijkbaar nog niet eerder tegen de grens aan gelopen.
Nu wel.
De weet nu waar haar grens ligt.
En ze gaat nu haar best doen niet meer over die grens te laten gaan.
Maar beloven kan niemand iets.

Je moet je grens eerst tegenkomen, voor je hem kan herkennen.

Ze schrijft

het was zoveel emotie dat het dan moeilijk is om te sturen op zo’n moment.

Dat is dus precies wel iets wat je nog een keer kan gebeuren zonder dat het dan vanzelf goed gaat omdat je al eens tegen die grens aangelopen bent.

Doreia* woensdag 29 maart 2023 om 11:19

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:17
Ze schrijft

Dat is dus precies wel iets wat je nog een keer kan gebeuren zonder dat het dan vanzelf goed gaat omdat je al eens tegen die grens aangelopen bent.

Maar wat wíl je nou met het belerende vingertje?
Ze wéét toch al dat het niet handig is geweest? Ze hééft al excuses aangeboden.
Ze moet óók nog het hele ruitje regelen en betalen.
Wat wil je van haar horen dan? En van mij wat dit aangaat?

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Duufje woensdag 29 maart 2023 om 11:24

Prima om mens te zijn hoor.
Wij zorgen voor een pleegkind dat behoorlijk kan zoeken naar de confrontatie en vaak bewust het bloed onder je nagels vandaan probeert te halen. Hij kan daarbij enorm uit z'n bol gaan.
Meestal doet hij dat zonder succes, maar soms ontploft er bij ons ook wel eens iemand en is niet alleen kind uit z'n bolletje...
Als iedereen weer gekalmeerd is, praten we er even kort over en dan is het klaar. We benoemen dan even dat we zo niet met elkaar om willen gaan en dat we allemaal ons best moeten doen om het niet weer te laten gebeuren. En dat is het, niet te lang in blijven hangen.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:24

Doreia* schreef: ↑
29-03-2023 11:19
Maar wat wíl je nou met het belerende vingertje?
Ze wéét toch al dat het niet handig is geweest? Ze hééft al excuses aangeboden.
Ze moet óók nog het hele ruitje regelen en betalen.
Wat wil je van haar horen dan? En van mij wat dit aangaat?

Als je een belerend vingertje ziet, lees je niet goed. Ik heb heel concreet een voorbeeld gegeven van iets (niet zo heel voor de hand liggends) wat bij mij invloed heeft op hoe makkelijk ik door moeilijk gedrag van mijn kinderen heen laveer, en TO geadviseerd na te denken over wat er bij haar nou zo voor zorgde dat ze zo ontplofte.

agene wijzigde dit bericht op 29-03-2023 11:30

0.46% gewijzigd

Wellhello woensdag 29 maart 2023 om 11:27

Rooss4.0 schreef: ↑
29-03-2023 11:13
Als een volwassene 10 irritante dingen op een rij doet mag de partner van mij ook door het lint gaan.

Soms gedraagt een kind zich gewoon kut. En dan reageer je kut terug. En dan heb je even spijt en je zegt sorry en je gaat over tot de orde van de dag.
Maak het niet zo immens groot, dat hoeft echt niet.

Dit!
TO dit komt hier ook wel eens voor.
Praat erover met dochter. Maak het bespreekbaar en bedenk hoe dit in het vervolg eerder in de kiem gesmoord kan worden door jezelf.
Je springt vast nog wel eens vaker uit je vel de komende jaren, probeer de ruiten heel te houden. Het is een leercurve

This is not kosher!

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:29

Rooss4.0 schreef: ↑
29-03-2023 11:13
Als een volwassene 10 irritante dingen op een rij doet mag de partner van mij ook door het lint gaan.

Soms gedraagt een kind zich gewoon kut. En dan reageer je kut terug. En dan heb je even spijt en je zegt sorry en je gaat over tot de orde van de dag.
Maak het niet zo immens groot, dat hoeft echt niet.

Tuurlijk joh. het ok vinden dat een partner gaat schreeuwen en hardhandig wordt als het slachtoffer ‘lastig’ doet.

aapie. woensdag 29 maart 2023 om 11:33

Inderdaad wat Duufje zegt. En m'n eigen ervaring is ook dat kind meestal zo begint te doen doordat ik zelf chaotisch of wat gestrest ben en het als een soort sneeuwbal werkt. Laatste tijd ben ik zelf veel rustiger, focus me op 1 ding tegelijk (kids naar school brengen is gewoon dan het enige waar ik mee bezig ben, telefoon ligt ook ver weg bijv) en dat gaf duidelijk meer rust en gezelligheid in de ochtend. Maar in the end zijn we idd allemaal maar gewoon mensen en soms mis je wat signalen waarom je kind zich ineens zo gedraagt. En dan is dat maar een keer zo. Maar het helpt wel mee als je zelf wat mentale ruimte overhebt om er soort van rustig op te reageren

PlayingTheAngel woensdag 29 maart 2023 om 11:37

@agene: Wat reageer je hier extreem, wat jij suggereert zegt niemand. Nee schreeuwen en hardhandig doen zijn niet ok, dat weten we allemaal wel. Toch zijn we allemaal mensen en maakt dit deel uit van normaal menselijk gedrag. Binnen een gezin zien hoe iemand een keer uit zijn vel springt heeft, vreemd genoeg, ook positieve kanten. Het biedt de mogelijkheid om dit in een veilige omgeving te zien, om het goed met elkaar te maken, te evalueren en hiervan te leren. Dat is heel leerzaam voor een kind, omdat het herkenbare emoties zijn. Ik ben liever zelf ook een niet perfecte moeder, die ook gewoon in de fout gaat, dat erkent en excuses aanbiedt. Dat vind ik veel gezonder gedrag dan altijd evenwichtig en redelijk moeten zijn, want dat is niet realistisch. Wat betekent dit in de praktijk? Dat ik altijd mijn best doe op een goede manier te reageren op mijn kinderen, ook als ze heel vervelend zijn, maar mezelf er niet voor straf als dat een keer niet lukt. Het is dan juist een mooi leermoment voor mij en mijn dochters.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:40

Nog wel een praktische, TO: ik zou er zelf niet voor kiezen ‘s ochtends met theeserviesjes te gaan spelen terwijl er voor school nog van alles moet. Eerst tandenpoetsen en aankleden geeft je meer tijd en dus flexibiliteit om te reageren op een kind dat de kont tegen de krib gooit. Als er daarna nog tijd over is, kan er gespeeld worden, maar eerst die ochtendspits gehad hebben maakte het met mijn kinderen een stuk makkelijker.

agene woensdag 29 maart 2023 om 11:49

PlayingTheAngel schreef: ↑
29-03-2023 11:37
@agene: Wat reageer je hier extreem, wat jij suggereert zegt niemand. Nee schreeuwen en hardhandig doen zijn niet ok, dat weten we allemaal wel. Toch zijn we allemaal mensen en maakt dit deel uit van normaal menselijk gedrag. Binnen een gezin zien hoe iemand een keer uit zijn vel springt heeft, vreemd genoeg, ook positieve kanten. Het biedt de mogelijkheid om dit in een veilige omgeving te zien, om het goed met elkaar te maken, te evalueren en hiervan te leren. Dat is heel leerzaam voor een kind, omdat het herkenbare emoties zijn. Ik ben liever zelf ook een niet perfecte moeder, die ook gewoon in de fout gaat, dat erkent en excuses aanbiedt. Dat vind ik veel gezonder gedrag dan altijd evenwichtig en redelijk moeten zijn, want dat is niet realistisch. Wat betekent dit in de praktijk? Dat ik altijd mijn best doe op een goede manier te reageren op mijn kinderen, ook als ze heel vervelend zijn, maar mezelf er niet voor straf als dat een keer niet lukt. Het is dan juist een mooi leermoment voor mij en mijn dochters.

Huh? Boos worden in een veilige omgeving is natuurlijk prima, maar zó boos worden dat je gaat schreeuwen en hardhandig wordt, en zodat je kind er op school nog overstuur van is, daar is echt weinig leerzaams of veiligs aan.
TO geeft aan dat ze door de emoties zichzelf niet meer kon sturen. Als je weet van jezelf dat dat je kan overkomen, is het heel normaal om op zoek te gaan naar hoe je dat voorkomt.

Voor de volledigheid nog maar: TO is geen monster omdat ze één keer door het lint gegaan is. Maar zo boos worden is wel iets om in de toekomst te voorkomen.

tv-icoon woensdag 29 maart 2023 om 11:55

Je moet excuus maken alleen voor dat wat je werkelijk verkeerd deed en zeggen dat het je spijt, waarom precies, zeggen dat je begrijpt wat voor effect je woorden hadden en wat je in de toekomst gaat doen om het te voorkomen. Verder mag je niet op dat moment zeggen wat het aandeel van die ander was in het conflict. Dat mag later besproken worden.

Oh ja en aanbieden de schade te vergoeden maar in jouw geval heb je alleen je eigen ruitje kapot gemaakt.

Heb ik ook maar gelezen hoor.

Dat "hoe te voorkomen" lijkt mij het moeilijkste deel in jouw geval. Dus daar zou ik op gaan broeden want zo voorkom je ook herhalingen. Ik zou zeggen dat ik voortaan mijn zelfbeheersing beter moet bewaren, want je stond natuurlijk in je recht om haar haar te willen borstelen. Op zich. Dat laatste mag je dan weer niet zeggen. Het gaat alleen om jouw aandeel. Best moeilijk hoor. Sterkte, en, dit is niet het einde van de wereld. Het was maar een soort wanhoopsuitbarsting.

tv-icoon wijzigde dit bericht op 29-03-2023 12:13

52.08% gewijzigd

Dan moet het maar zoals het kan

sprankelend woensdag 29 maart 2023 om 12:00

agene schreef: ↑
29-03-2023 11:40
Nog wel een praktische, TO: ik zou er zelf niet voor kiezen ‘s ochtends met theeserviesjes te gaan spelen terwijl er voor school nog van alles moet. Eerst tandenpoetsen en aankleden geeft je meer tijd en dus flexibiliteit om te reageren op een kind dat de kont tegen de krib gooit. Als er daarna nog tijd over is, kan er gespeeld worden, maar eerst die ochtendspits gehad hebben maakte het met mijn kinderen een stuk makkelijker.

Je zit zo vast in je zenden dat je compleet vergeet te ontvangen. TO vraagt letterlijk hulp om haar emoties te helpen kanaliseren zodat ze zich in dat moment beter kan richten op het spel met haar andere kind.

Dus ze weet èn dat het eerder vanochtend niet ging zoals ze zou willen (en reflecteert daarop) èn dat het in het huidige moment niet goed lukt om de moeder te zijn die ze graag wil zijn. En dan is ze óók nog sterk genoeg om zich kwetsbaar op te stellen en om hulp te vragen.

En wat post jij "boeit me niet dat je nu aan het spelen bent en dat graag met meer aandacht wil kunnen doen, hier heb je mijn lijst met opvoedtips waar je je eerst maar eens op toe moet gaan leggen".

Wie is hier nou mee geholpen?
TO die nog zich nog schuldiger voelt?
Haar hummel die een nog opgefoktere moeder heeft?
Of jij met de catharsis van iemand eens lekker de les gelezen.

Actieve topics