Kinderen
alle pijlers
Van 1 naar 2 kinderen
donderdag 25 mei 2023 om 20:35
Hoi allemaal,
Ons zoontje is nu 1. Wie eerdere topics van mij gevolgd heeft, weet dat ik een behoorlijke postpartum depressie gekregen heb na mijn bevalling. Inmiddels gaat het echt weer heel goed. Ik slik nog AD en krijg nog begeleiding, maar dat laatste bouwen we nu af omdat het gewoon heel stabiel is. En hoewel ik het nooit verwacht had… kriebelt het voor een tweede kindje. Nu nog niet, maar over 1 of 2 jaar willen we het weer gaan proberen. Ik heb behoorlijke babykriebels, ook al heb ik ook angst dat ik weer terugval als er een tweede kindje zou komen. Ook vind ik het spannend hoe de overgang van 1 naar 2 kindjes zal zijn. Ik was de weken na mijn eerste bevalling enorm overprikkeld en was totaal uitgeblust. Ik ben me ervan bewust dat het nog veel drukker is als er twee kinderen zijn (hoewel de eerste keer echt een drama was door die PPD, ik denk dat ik er niet echt een realistisch beeld van heb nu).
Hoe was het voor jullie, van 1 naar 2 kinderen? Helemaal in vergelijking met van 0 naar 1.
Ik hoor het graag en alvast bedankt
Ons zoontje is nu 1. Wie eerdere topics van mij gevolgd heeft, weet dat ik een behoorlijke postpartum depressie gekregen heb na mijn bevalling. Inmiddels gaat het echt weer heel goed. Ik slik nog AD en krijg nog begeleiding, maar dat laatste bouwen we nu af omdat het gewoon heel stabiel is. En hoewel ik het nooit verwacht had… kriebelt het voor een tweede kindje. Nu nog niet, maar over 1 of 2 jaar willen we het weer gaan proberen. Ik heb behoorlijke babykriebels, ook al heb ik ook angst dat ik weer terugval als er een tweede kindje zou komen. Ook vind ik het spannend hoe de overgang van 1 naar 2 kindjes zal zijn. Ik was de weken na mijn eerste bevalling enorm overprikkeld en was totaal uitgeblust. Ik ben me ervan bewust dat het nog veel drukker is als er twee kinderen zijn (hoewel de eerste keer echt een drama was door die PPD, ik denk dat ik er niet echt een realistisch beeld van heb nu).
Hoe was het voor jullie, van 1 naar 2 kinderen? Helemaal in vergelijking met van 0 naar 1.
Ik hoor het graag en alvast bedankt
donderdag 25 mei 2023 om 20:48
Ik vond de overgang van geen naar 1 kind veel zwaarder dan van 1 naar 2. Scheelde ook dat de oudste veel huilde, moeilijk sliep en at en jongste was de rust zelve. Maar ik voelde me na de bevalling van de eerste echt enorm geleefd, kind zat aan mij vast geplakt en ik sliep amper. Ik vond het echt een schok. Bij de tweede wist ik wat ik kon verwachten en dat was voor mij echt een eitje.
donderdag 25 mei 2023 om 20:51
Ik vond de overgang van 1 naar 2 kinderen veel heftiger dan ik had verwacht. Dat kwam voor een groot deel doordat mijn tweede een huilbaby was, terwijl mijn eerste echt een hele makkelijke baby was. En ik kwam erachter dat ik gewoon niet goed ga op veel dingen tegelijk doen, slecht slapen etc. Ik heb toen vaak gedacht: ik heb nog nooit zo hard gewerkt en tegelijk zo het gevoel gehad niks echt goed te doen.
Dat gezegd hebbende ben ik nu wel superblij met 2 kinderen en had ik het niet willen missen! Ik vind het erg leuk dat het twee hele verschillende personen zijn die elk voor mij heel eigen voelen.
Het lijkt me een lastige beslissing voor je TO, sterkte!
Dat gezegd hebbende ben ik nu wel superblij met 2 kinderen en had ik het niet willen missen! Ik vind het erg leuk dat het twee hele verschillende personen zijn die elk voor mij heel eigen voelen.
Het lijkt me een lastige beslissing voor je TO, sterkte!
donderdag 25 mei 2023 om 20:55
Ik vond de overgang van 0 naar 1 veel heftiger dan van 1 naar 2. Ik heb 3 kinderen en de eerste 2 keer had ik een ppd. Voor ik zwanger werd van de derde heb ik al contact gezocht met een goede pop poli om een plan te maken. Bij de derde had ik ook klachten, maar door gebruik van de juiste medicatie vrijwel geen last.
donderdag 25 mei 2023 om 21:00
Ik vond de overgang van 1 naar 2 heel lastig.
Lig je met baby 1 lekker alle tijd van de wereld te hebben en draait het allemaal om dat baby'tje, met baby 2 is er een peuter die al in een schema loopt.
Dus is het niet zozeer ikzelf die het lastig vond, maar hoe verdeel ik mijn tijd goed, eerlijk en evenwichtig tussen een baby met korte termijn noden en een peuter met dezelfde korte termijn noden?
Oudste werd opeens óók heel plakkerig werd naar zijn moeder, was jaloers, had een terugval had in zindelijkheid. Als ik een boekje met hem las, en broertje begon te huilen, dan had ik de stress alweer aan het plafond, want ik moet voeden/luier doen/etc maar ik moet nog het boekje uitlezen met de peuter.
Of baby meenemen naar de peuterspeelzaal, terwijl hij eigenlijk heel moe was.
Nee, ik heb me dat eerste jaar echt heel erg geleefd gevoeld tussen iedereen blij en tevreden houden. Maar daarna was het wel echt leuk! Oudste bouwde de blokkentoren, jongste knalde hem om en samen schateren van het lachen en opnieuw! En nu ze zijn ze samen aan het Roblox spelen, naast elkaar, joinen ze elkaar, wijzen elkaar op dingen, leuke spellen en gaan samen naar school.
Het is een dik werk, maar ik vind, daarna heb je ook wat.
Lig je met baby 1 lekker alle tijd van de wereld te hebben en draait het allemaal om dat baby'tje, met baby 2 is er een peuter die al in een schema loopt.
Dus is het niet zozeer ikzelf die het lastig vond, maar hoe verdeel ik mijn tijd goed, eerlijk en evenwichtig tussen een baby met korte termijn noden en een peuter met dezelfde korte termijn noden?
Oudste werd opeens óók heel plakkerig werd naar zijn moeder, was jaloers, had een terugval had in zindelijkheid. Als ik een boekje met hem las, en broertje begon te huilen, dan had ik de stress alweer aan het plafond, want ik moet voeden/luier doen/etc maar ik moet nog het boekje uitlezen met de peuter.
Of baby meenemen naar de peuterspeelzaal, terwijl hij eigenlijk heel moe was.
Nee, ik heb me dat eerste jaar echt heel erg geleefd gevoeld tussen iedereen blij en tevreden houden. Maar daarna was het wel echt leuk! Oudste bouwde de blokkentoren, jongste knalde hem om en samen schateren van het lachen en opnieuw! En nu ze zijn ze samen aan het Roblox spelen, naast elkaar, joinen ze elkaar, wijzen elkaar op dingen, leuke spellen en gaan samen naar school.
Het is een dik werk, maar ik vind, daarna heb je ook wat.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 25 mei 2023 om 21:01
Ik heb al met mijn psycholoog besproken dat ik tzt ook bij de pop poli ga lopen. Zij zal me dan doorverwijzen. Ook blijf ik die antidepressiva slikken (het helpt ook tegen allerlei klachten die ik eerder al had, dus ik ga het nog niet afbouwen). Ik hoop dat dat al 1-0 is ten opzichte van de vorige keer. Toen was ik nergens op voorbereid en ik wist niet wat me overkwam. Maar, het blijft enorm spannend en ergens vraag ik me af waar ik aan begin. Toch is de wens gewoon zo sterk dat ik het risico wil nemen.Tinkeltje33 schreef: ↑25-05-2023 20:55Ik vond de overgang van 0 naar 1 veel heftiger dan van 1 naar 2. Ik heb 3 kinderen en de eerste 2 keer had ik een ppd. Voor ik zwanger werd van de derde heb ik al contact gezocht met een goede pop poli om een plan te maken. Bij de derde had ik ook klachten, maar door gebruik van de juiste medicatie vrijwel geen last.
donderdag 25 mei 2023 om 21:05
Ik vond de overgang van 0 naar 1 het heftigst, maar tussen mijn kinderen zit 5 jaar leeftijdsverschil, dat is niet bewust gedaan, maar ik had problemen met opnieuw zwanger worden. Achteraf was dat leeftijdsverschil eigenlijk best prettig. Oudste ging al naar school en was al zelfredzaam en ik had tijd voor de jongste. Maar ik heb ook wel van een kennis gehoord dat ze de overgang van 1 naar 2 heftiger vond, ze had het over tropenjaren. Maar tussen haar kinderen zat nog geen anderhalf jaar leeftijdsverschil. De slaapjes van de kinderen liepen niet synchroon en dat brak haar op den duur weer op. Maar goed, ook dat is allemaal maar tijdelijk en het kwam ook weer goed.
donderdag 25 mei 2023 om 21:05
Ik vond de overgang van 1 naar 2 lastiger. Met één kind had ik nog wel eens tijd voor mezelf als hij sliep (niet vaak want beroerde slaper), met twee zat dat er helemaal niet meer in. Maar belangrijker: ik had continu het gevoel dat ik allebei mijn kinderen niet genoeg aandacht kon geven, en dat vond ik lastig.
donderdag 25 mei 2023 om 21:08
Ik vond de overgang van 0 naar 1 heftiger dan van 1 naar 2. Kind 1 was een makkelijke baby, dreumes en peuter ( en nu ook kleuter), dus daar lag het niet aan.
Kind 2 ( bijna kleuter) was wat dat betreft een grotere uitdaging en ik heb ook wel mijn uitdagingen gekend tijdens de kraamperiode ( want ik was toch weer onzeker over alles waar ik dat ook was bij de eerste). Toch voelde het minder zwaar, ik was al moeder, ik wist dat het uiteindelijk allemaal goed zou komen en heb bewuster stilgestaan bij hoe snel die newborntijd voorbij gaat.
Kind 2 sliep slechter, at slechter, maar ik heb er minder last van gehad, mentaal gezien. Geen depressie oid gehad bij de eerste, maar ik moest erg wennen aan het geen controle hebben, los moeten laten.
Ze schelen 22 maanden, relatief kort op elkaar, maar daar zag en zie ik vooral voordelen van ( tja, alleen nadelen is ook zo wat
). Ik vond het ook niet zwaar tijdens de babyperiode van mijn jongste, dat liep op de een of andere manier allemaal prima.
Ik vond juist het feit dat ik mijn jongste niet die alleen tijd kon geven die mijn oudste wel had gehad, bijna 2 jaar lang, lastiger dan dat de oudste aandacht moest inleveren. Nu is dat wel rechtgetrokken trouwens, jongste is bij mij thuis op mijn vrije dag, oudste gaat naar school. Die tijd is dus goedgemaakt
Kind 2 ( bijna kleuter) was wat dat betreft een grotere uitdaging en ik heb ook wel mijn uitdagingen gekend tijdens de kraamperiode ( want ik was toch weer onzeker over alles waar ik dat ook was bij de eerste). Toch voelde het minder zwaar, ik was al moeder, ik wist dat het uiteindelijk allemaal goed zou komen en heb bewuster stilgestaan bij hoe snel die newborntijd voorbij gaat.
Kind 2 sliep slechter, at slechter, maar ik heb er minder last van gehad, mentaal gezien. Geen depressie oid gehad bij de eerste, maar ik moest erg wennen aan het geen controle hebben, los moeten laten.
Ze schelen 22 maanden, relatief kort op elkaar, maar daar zag en zie ik vooral voordelen van ( tja, alleen nadelen is ook zo wat
). Ik vond het ook niet zwaar tijdens de babyperiode van mijn jongste, dat liep op de een of andere manier allemaal prima. Ik vond juist het feit dat ik mijn jongste niet die alleen tijd kon geven die mijn oudste wel had gehad, bijna 2 jaar lang, lastiger dan dat de oudste aandacht moest inleveren. Nu is dat wel rechtgetrokken trouwens, jongste is bij mij thuis op mijn vrije dag, oudste gaat naar school. Die tijd is dus goedgemaakt
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 25-05-2023 21:14
28.88% gewijzigd
donderdag 25 mei 2023 om 21:09
Ja, dat herken ik eigenlijk wel, ik voelde me af en toe schuldig dat ik mijn oudste even niet zoveel aandacht kon geven toen de jongste er net was.agene schreef: ↑25-05-2023 21:05Ik vond de overgang van 1 naar 2 lastiger. Met één kind had ik nog wel eens tijd voor mezelf als hij sliep (niet vaak want beroerde slaper), met twee zat dat er helemaal niet meer in. Maar belangrijker: ik had continu het gevoel dat ik allebei mijn kinderen niet genoeg aandacht kon geven, en dat vond ik lastig.
donderdag 25 mei 2023 om 21:09
Voor mij was de overgang van 1 naar 2 kinderen echt wel pittiger dan van geen naar 1. Maar ook hier, kind 1 was super makkelijk, die sliep en at en poepte goed. Sliep door met 10 weken en je kon alles om de baby plannen, slapen als baby sliep etc.
Toen kwam baby 2, peuter was bijna 2. Baby 2 was compleet anders, huilde veel, sliep slecht, eigenlijk alleen bij mij, sliep pas door rond zijn derde, eerste half jaar veel gedoe met poepen gehad, ik heb dat 1e jaar echt dag voor dag doorlopen. Blij zijn als de dag weer gelukt was
Maar ook dat gaat voorbij, en vanaf toen werd het makkelijker, nu zijn ze bijna 9&11 en lekker zelfstandig al.
Je weet nu na de eerste bevalling dat je kans hebt op een pnd, dus je gaat nu met de hulp en de wetenschap al met 1-0 voorsprong een volgende zwangerschap en bevalling in!
Toen kwam baby 2, peuter was bijna 2. Baby 2 was compleet anders, huilde veel, sliep slecht, eigenlijk alleen bij mij, sliep pas door rond zijn derde, eerste half jaar veel gedoe met poepen gehad, ik heb dat 1e jaar echt dag voor dag doorlopen. Blij zijn als de dag weer gelukt was
Maar ook dat gaat voorbij, en vanaf toen werd het makkelijker, nu zijn ze bijna 9&11 en lekker zelfstandig al.
Je weet nu na de eerste bevalling dat je kans hebt op een pnd, dus je gaat nu met de hulp en de wetenschap al met 1-0 voorsprong een volgende zwangerschap en bevalling in!
donderdag 25 mei 2023 om 21:13
Dat vond ik ook wel lastig ja, en als ik dan bezig was met de oudste, lag de jongste alweer te huilen in box/wagen waar hij even in de wacht moest liggen tot oudste gegeten/verschoond/in bed lag.
donderdag 25 mei 2023 om 21:15
Onze tweede hebben we als heftig ervaren. Die heeft 9 maanden chronische oorontsteking gehad kort na de geboorte. Bijna alleen maar huilen, korte nachten hebben ons echt helemaal gesloopt.
Daarnaast heb je ook echt minder tijd voor jezelf waarbij je met één wat makkelijker weg kunt door partner die thuis blijft of opa en oma die oppassen.
Daarnaast heb je ook echt minder tijd voor jezelf waarbij je met één wat makkelijker weg kunt door partner die thuis blijft of opa en oma die oppassen.
Decrypting life one day at the time
donderdag 25 mei 2023 om 21:19
Onze tweede had gezondheidsproblemen waardoor het veel heftiger was dan de eerste.
Bovendien moest ik erg wennen aan het feit dat ik mijn aandacht verdelen moest over twee kinderen, en heb ik me heel vaak schuldig gevoeld dat er eentje even moest wachten.
Verder heb je met 1 kind bijv even rust als hij slaapt, en met 2 kinderen kun je dat vaak ook wel vergeten.
Maar ondanks dat is het echt een verrijking in ons leven en is het prachtig om te zien hoe gek ze op elkaar zijn.
Bovendien moest ik erg wennen aan het feit dat ik mijn aandacht verdelen moest over twee kinderen, en heb ik me heel vaak schuldig gevoeld dat er eentje even moest wachten.
Verder heb je met 1 kind bijv even rust als hij slaapt, en met 2 kinderen kun je dat vaak ook wel vergeten.
Maar ondanks dat is het echt een verrijking in ons leven en is het prachtig om te zien hoe gek ze op elkaar zijn.
donderdag 25 mei 2023 om 21:31
Wat fijn Charlotte dat het zo goed met je gaat
Bij mij was de overgang naar 1 behoorlijk ingrijpend
De tweede kwam vier jaar later en draaide gelijk probleemloos mee met ons gezin.( Ook al sliep hij de eerste jaren ontzettend slecht)
Ik snap wel dat je huiverig bent maar nu is alles anders. Je weet hoe het ' moet ' moeder zijn.
Je hebt een voorsprong nu en zal sneller in de gaten hebben als het niet goed gaat.
Bij mij was de overgang naar 1 behoorlijk ingrijpend
De tweede kwam vier jaar later en draaide gelijk probleemloos mee met ons gezin.( Ook al sliep hij de eerste jaren ontzettend slecht)
Ik snap wel dat je huiverig bent maar nu is alles anders. Je weet hoe het ' moet ' moeder zijn.
Je hebt een voorsprong nu en zal sneller in de gaten hebben als het niet goed gaat.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
donderdag 25 mei 2023 om 21:41
Ik heb je topics vorig jaar gelezen. Mijn jongste is ongeveer even oud als jouw kindje.
Ik vond het de eerste maanden met twee kinderen heel heel pittig. Om verschillende redenen. Werd bij mij ook gedacht aan een pnd maar het was vooral de vermoeidheid icm de hele verandering, hormonen, niet al te makkelijke baby… Toen na die eerste maanden rust een beetje was terug gekeerd kon ik wel genieten van mijn gezin met twee kinderen. Ze zijn nu 1 en 4 en vind ik het eerlijk gezegd wel heel druk, raak soms wat overprikkeld maar het gaat verder goed en ik geniet meestal.
Ik vond het de eerste maanden met twee kinderen heel heel pittig. Om verschillende redenen. Werd bij mij ook gedacht aan een pnd maar het was vooral de vermoeidheid icm de hele verandering, hormonen, niet al te makkelijke baby… Toen na die eerste maanden rust een beetje was terug gekeerd kon ik wel genieten van mijn gezin met twee kinderen. Ze zijn nu 1 en 4 en vind ik het eerlijk gezegd wel heel druk, raak soms wat overprikkeld maar het gaat verder goed en ik geniet meestal.
donderdag 25 mei 2023 om 22:20
donderdag 25 mei 2023 om 23:01
donderdag 25 mei 2023 om 23:17
Ik vond de 1e paar weken echt heftig met 2 want ik was niet fit uit de zwangerschap en bevalling gekomen. Kon dus niet mijn peuter tillen en alles was erg vermoeiend. Maar na de eerste 6 weken echt heel veel rusten en hulp van alle kanten, ging ik met sprongen vooruit. Toen ik me fysiek beter voelde klaarde mentaal de lucht ook op. En vanaf toen vond ik het echt heerlijk met 2. Ja, het is drukker en best even buffelen soms, maar zó gezellig! Heel erg trots op mijn gezinnetje en daar kan ik dan echt van genieten.
donderdag 25 mei 2023 om 23:25
Hier ook een pnd / trauma gehad bij nr 1.
Kind nr 2 is 4 jaar na nr 1 geboren.
Mijn lichaam en geest was goed hersteld daardoor. Ik had ook de tijd voor nr 2 omdat nr 1 op school zat. Ik hoefde hem niet zelf weg te brengen. En continurooster. Het plannen met ophalen was soms lastig maar vast minder lastig met een peuter die ook moet slapen en verder de hele dag om je heen hangt.
Pop poli was heel fijn. Geen klachten gehad fit keer.
Mijn advies zou zijn: neem de tijd (nr 1 en 2 zijn ondanks het leeftijdsverschil dol op elkaar).
Kind nr 2 is 4 jaar na nr 1 geboren.
Mijn lichaam en geest was goed hersteld daardoor. Ik had ook de tijd voor nr 2 omdat nr 1 op school zat. Ik hoefde hem niet zelf weg te brengen. En continurooster. Het plannen met ophalen was soms lastig maar vast minder lastig met een peuter die ook moet slapen en verder de hele dag om je heen hangt.
Pop poli was heel fijn. Geen klachten gehad fit keer.
Mijn advies zou zijn: neem de tijd (nr 1 en 2 zijn ondanks het leeftijdsverschil dol op elkaar).
vrijdag 26 mei 2023 om 00:08
Wat grappig dat het hier zo 50/50 verdeeld lijkt welke overgang je zwaarder vond! Ik heb deze vraag in mijn eigen omgeving ook ooit gesteld en toen waren de reacties ook zo verdeeld.
Wat me wel opviel, en wat ik hier volgens mij ook zie, is dat mensen het bij een groter leeftijdsverschil (oudste 4-6 jaar ouder dan de jongste) het over het algemeen een stuk beter te doen vonden. En het vooroordeel dat de band dan minder is gaat bij de gezinnen die ik ken iig niet op.
Wat me wel opviel, en wat ik hier volgens mij ook zie, is dat mensen het bij een groter leeftijdsverschil (oudste 4-6 jaar ouder dan de jongste) het over het algemeen een stuk beter te doen vonden. En het vooroordeel dat de band dan minder is gaat bij de gezinnen die ik ken iig niet op.
vrijdag 26 mei 2023 om 05:15
Ik vond de overgang van 1 naar 2 vele malen makkelijker dan van 0 naar 1. Terwijl kind #1 eigenlijk een veel makkelijkere baby was dan #2.
Ik was zelf als moeder een stuk relaxter, want ik wist veel beter waar ik aan begonnen was en dat het vast wel allemaal goed ging komen.
Verder is het heel fijn dat ze nu ook elkaar kunnen vermaken (en af en toe de hersens inslaan
) ipv dat je als ouder al het entertainment moet bieden.
Natuurlijk zijn er momenten dat ze allebei tegelijk aan het gillen zijn en NU jouw aandacht willen, maar er is niets mis mee als een kind leert af en toe op z’n beurt te wachten. Het gaat er vooral om of jij dat kunt accepteren of dat je altijd 24/7 direct paraat wilt staan voor je kind. Want dat is inderdaad lastiger met twee.
Ik was zelf als moeder een stuk relaxter, want ik wist veel beter waar ik aan begonnen was en dat het vast wel allemaal goed ging komen.
Verder is het heel fijn dat ze nu ook elkaar kunnen vermaken (en af en toe de hersens inslaan
) ipv dat je als ouder al het entertainment moet bieden.Natuurlijk zijn er momenten dat ze allebei tegelijk aan het gillen zijn en NU jouw aandacht willen, maar er is niets mis mee als een kind leert af en toe op z’n beurt te wachten. Het gaat er vooral om of jij dat kunt accepteren of dat je altijd 24/7 direct paraat wilt staan voor je kind. Want dat is inderdaad lastiger met twee.
vrijdag 26 mei 2023 om 06:57
Hier een positief verhaal. Bij de eerste ook een pnd gehad, ondanks dat ik zo’n gemakkelijke baby had. De jongste was bewerkelijker in de eerste weken door krampjes en buikpijn. Daarnaast hadden we 2 maanden ervoor mijn moeder begraven. Ik heb in die tijd op mijn voeding gelet en goed kunnen praten met de verloskundige. Geen pnd gehad, echt genoten van die tijd. Een heel verschil met de oudste.
Maar: ik heb ook geen borstvoeding gegeven bij de jongste. Ik denk dat dat ook geholpen heeft.
Maar: ik heb ook geen borstvoeding gegeven bij de jongste. Ik denk dat dat ook geholpen heeft.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
