Kinderen
alle pijlers
Van 1 naar 2 kinderen
donderdag 25 mei 2023 om 20:35
Hoi allemaal,
Ons zoontje is nu 1. Wie eerdere topics van mij gevolgd heeft, weet dat ik een behoorlijke postpartum depressie gekregen heb na mijn bevalling. Inmiddels gaat het echt weer heel goed. Ik slik nog AD en krijg nog begeleiding, maar dat laatste bouwen we nu af omdat het gewoon heel stabiel is. En hoewel ik het nooit verwacht had… kriebelt het voor een tweede kindje. Nu nog niet, maar over 1 of 2 jaar willen we het weer gaan proberen. Ik heb behoorlijke babykriebels, ook al heb ik ook angst dat ik weer terugval als er een tweede kindje zou komen. Ook vind ik het spannend hoe de overgang van 1 naar 2 kindjes zal zijn. Ik was de weken na mijn eerste bevalling enorm overprikkeld en was totaal uitgeblust. Ik ben me ervan bewust dat het nog veel drukker is als er twee kinderen zijn (hoewel de eerste keer echt een drama was door die PPD, ik denk dat ik er niet echt een realistisch beeld van heb nu).
Hoe was het voor jullie, van 1 naar 2 kinderen? Helemaal in vergelijking met van 0 naar 1.
Ik hoor het graag en alvast bedankt
Ons zoontje is nu 1. Wie eerdere topics van mij gevolgd heeft, weet dat ik een behoorlijke postpartum depressie gekregen heb na mijn bevalling. Inmiddels gaat het echt weer heel goed. Ik slik nog AD en krijg nog begeleiding, maar dat laatste bouwen we nu af omdat het gewoon heel stabiel is. En hoewel ik het nooit verwacht had… kriebelt het voor een tweede kindje. Nu nog niet, maar over 1 of 2 jaar willen we het weer gaan proberen. Ik heb behoorlijke babykriebels, ook al heb ik ook angst dat ik weer terugval als er een tweede kindje zou komen. Ook vind ik het spannend hoe de overgang van 1 naar 2 kindjes zal zijn. Ik was de weken na mijn eerste bevalling enorm overprikkeld en was totaal uitgeblust. Ik ben me ervan bewust dat het nog veel drukker is als er twee kinderen zijn (hoewel de eerste keer echt een drama was door die PPD, ik denk dat ik er niet echt een realistisch beeld van heb nu).
Hoe was het voor jullie, van 1 naar 2 kinderen? Helemaal in vergelijking met van 0 naar 1.
Ik hoor het graag en alvast bedankt
vrijdag 26 mei 2023 om 07:14
@procne ik was juist bij mijn tweede kind veel minder relaxt als moeder. Alles wat ik wist en deed bij kind 1, werkte niet bij kind 2. Hij poepte slecht, dus toch weer hulp vragen aan het cb, wisselen voeding, andere flessen etc. Slapen deed hij slecht, proberen uit te zoeken wat wel werkte. Drinken, hij wilde niet aan grote flessen, dus vaker voeden, niet zo’n constant als de oudste.
Uiteindelijk vind je daar na een poosje ook daar weer de gebruiksaanwijzingen voor, maar dat duurde veel langer dan bij de oudste en ging veel minder vanzelf.
En dan heb je ook gewoon de peuter rondlopen, dus uitslapen met de baby mee, of dutjes meedoen van de baby zit er ook niet meer in. Overigens is jongste nog altijd veel pittiger en soms lastig achter te komen wat hij nu eigenlijk echt bedoeld dan de oudste. Oudste is gewoon heel makkelijk, kabbelend en een rustig kind van zichzelf
Uiteindelijk vind je daar na een poosje ook daar weer de gebruiksaanwijzingen voor, maar dat duurde veel langer dan bij de oudste en ging veel minder vanzelf.
En dan heb je ook gewoon de peuter rondlopen, dus uitslapen met de baby mee, of dutjes meedoen van de baby zit er ook niet meer in. Overigens is jongste nog altijd veel pittiger en soms lastig achter te komen wat hij nu eigenlijk echt bedoeld dan de oudste. Oudste is gewoon heel makkelijk, kabbelend en een rustig kind van zichzelf
vrijdag 26 mei 2023 om 07:18
vrijdag 26 mei 2023 om 07:23
Ik vond van 1 naar 2 kinderen het zwaarst. Onze eerste was heel pittig en leek toen we gingen voor nr 2 eigenlijk wel een makkelijk, vrolijk jongetje te worden. Toen onze tweede geboren werd, was het ondertussen een bewerkelijk peutertje haha. Ik vond dat in combi met een eenkennige baby heel pittig. Na een jaar ongeveer gingen ze samen spelen en ondanks de vele ruzies die ze heus ook hebben, is het nu tussen hen vaak heel leuk. Ze zijn heel close met elkaar. Van 2 naar 3 vond ik de makkelijkste overgang (met weer een pittige baby, dat heeft er voor mij niet veel mee te maken), misschien omdat de andere 2 elkaar hebben en samen spelen.
vrijdag 26 mei 2023 om 07:43
Ik vond het loodzwaar, mijn eerste was een makkelijke baby ( later een drukke peuter) dus ik dacht die 2e ook wel rustig als baby… nou mooi niet 
( die werd later weer rustig 
) Plus je hebt er dus al 1 naast die ook alle aandacht vraagt en verplichtingen heeft (zoals school / peuterspeelzaal opgegeven moment). Uitslapen etc zit er ook niet meer in, vooral na slechte nacht is dat echt heel zwaar.
( die werd later weer rustig ) Plus je hebt er dus al 1 naast die ook alle aandacht vraagt en verplichtingen heeft (zoals school / peuterspeelzaal opgegeven moment). Uitslapen etc zit er ook niet meer in, vooral na slechte nacht is dat echt heel zwaar.
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 26 mei 2023 om 08:14
Ik denk, dat we allemaal je topics wel herinneren, dat was een hele zware tijd
Misschien moet je eerst afbouwen, eens zien hoe je je dan voelt
en alleen onder flinke begeleiding eventueel voor nr 2 gaan?
En van 0 naar 1, vond ik vooral heel anders dan van 1 naar 2
Bij je eerste is alles nog nieuw. Maar 2 is vermoeiender
oh en wat me tegenviel, al mijn trucjes, die bij 1 werkten.... werkten bij 2 dus niet!
Terug bij af
Misschien moet je eerst afbouwen, eens zien hoe je je dan voelt
en alleen onder flinke begeleiding eventueel voor nr 2 gaan?
En van 0 naar 1, vond ik vooral heel anders dan van 1 naar 2
Bij je eerste is alles nog nieuw. Maar 2 is vermoeiender
oh en wat me tegenviel, al mijn trucjes, die bij 1 werkten.... werkten bij 2 dus niet!
Terug bij af
vrijdag 26 mei 2023 om 08:22
Herkenbaar, hier lopen er 4 met ieder een eigen handboek. Wat wel scheelt is dat je als moeder groeit. Bij de 1e was ik onzeker, bij de rest niet meer.Lila-Linda schreef: ↑26-05-2023 08:14
oh en wat me tegenviel, al mijn trucjes, die bij 1 werkten.... werkten bij 2 dus niet!
Terug bij af
vrijdag 26 mei 2023 om 09:05
Of juist loslaten bij de 2e en opeens doet hij/ zij het juist wel volgens boekjeNoekie-Noek schreef: ↑26-05-2023 08:22Herkenbaar, hier lopen er 4 met ieder een eigen handboek. Wat wel scheelt is dat je als moeder groeit. Bij de 1e was ik onzeker, bij de rest niet meer.
(was hier het geval met zindelijk worden )
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 26 mei 2023 om 09:05
Ik heb ook een PND gehad (plus traumatische bevalling) en mede om die reden besloten we om het bij één te houden. Dochter was een rustige, voorspelbare baby, maar desondanks vond ik de babytijd heel erg zwaar - vooral door mijn eigen issues na de bevalling. Wel heel fijn was dat we dus wel rust hadden en alle aandacht kon naar haar en ik kon in mijn eigen tempo herstellen. Met nog een peuter erbij was ik doorgedraaid denk ik 
. Nog steeds is ons kleine gezinnetje relatief rustig en overzichtelijk en dat bevalt iedereen goed 
. Nog steeds is ons kleine gezinnetje relatief rustig en overzichtelijk en dat bevalt iedereen goed
vrijdag 26 mei 2023 om 09:42
Bedankt allemaal voor het delen van jullie ervaringen. Ik merk dat het eigenlijk heel erg verschilt en dat er geen touw aan vast te knopen is, haha!
Wachten doen we sowieso nog hoor... Het is erg lastig. Want mijn gezonde verstand zegt: het gaat nu zo goed, waarom gaan voor een tweede en dat allemaal weer op het spel zetten? Aan de andere kant is het gewoon een bepaald gevoel, dat ik echt graag nog een kindje zou willen.
Wachten doen we sowieso nog hoor... Het is erg lastig. Want mijn gezonde verstand zegt: het gaat nu zo goed, waarom gaan voor een tweede en dat allemaal weer op het spel zetten? Aan de andere kant is het gewoon een bepaald gevoel, dat ik echt graag nog een kindje zou willen.
vrijdag 26 mei 2023 om 09:58
Ik wilde het niet schrijven, want voor mijn gevoel off topic. Maar jij slaat de spijker wat mij betreft op zijn kop.Premium schreef: ↑26-05-2023 09:05Ik heb ook een PND gehad (plus traumatische bevalling) en mede om die reden besloten we om het bij één te houden. Dochter was een rustige, voorspelbare baby, maar desondanks vond ik de babytijd heel erg zwaar - vooral door mijn eigen issues na de bevalling. Wel heel fijn was dat we dus wel rust hadden en alle aandacht kon naar haar en ik kon in mijn eigen tempo herstellen. Met nog een peuter erbij was ik doorgedraaid denk ik
Ikzelf zou na TO’s ervaring niet voor een 2e durven gaan en ik weet zeker dat mijn man niet zou willen dat we voor een 2e zouden gaan wanneer we deze geschiedenis zouden hebben. Net goed en wel deze belastende ervaring te boven gekomen kan ik me er niets bij voorstellen dat je het herwonnen geluk, gezondheid en balans moedwillig op het spel gaat zetten.
En dat schrijf ik vanuit goede intenties tav TO.
vrijdag 26 mei 2023 om 10:08
Maakt het niet veel uit hoeveel tijd er tussen de kinderen in zit? mbt hoe zwaar het is met 2 kinderen?
Bij ons 3,5 jaar, dus er kwam relatief snel een tijd met de oudste op school en alleen-tijd met de jongste.
Onze oudste heeft een handicap - andere reden om voorzichtig te zijn met de wens voor een 2e. Ik heb vooral ervaren dat we sneller hulp inschakelden, en meer durfden te vertrouwen op de helpende handjes.
Bovendien hadden we al geleerd dat het leven niet 'maakbaar' is, dus dat scheelde wel qua verwachtingen.
Bij ons 3,5 jaar, dus er kwam relatief snel een tijd met de oudste op school en alleen-tijd met de jongste.
Onze oudste heeft een handicap - andere reden om voorzichtig te zijn met de wens voor een 2e. Ik heb vooral ervaren dat we sneller hulp inschakelden, en meer durfden te vertrouwen op de helpende handjes.
Bovendien hadden we al geleerd dat het leven niet 'maakbaar' is, dus dat scheelde wel qua verwachtingen.
vrijdag 26 mei 2023 om 10:26
Tussen mijn kinderen zit dus ruim 5 jaar. Ik kreeg vaak te horen dat ze dan niet zoveel aan elkaar zouden hebben. Daar was ik ook bang voor. Maar het was niet mijn keuze, die 5 jaar. Uiteindelijk heeft het goed uitgepakt. Ik vond het wel fijn dat de oudste al naar de basisschool ging en ik tijd had voor de jongste. Als de jongste sliep, had ik ook tijd voor mezelf. Dat was wel prettig. Omdat oudste al veel zelf kon, had ik ook meer ruimte. Ze zijn nu volwassen en ze hebben een goede band, ze doen heel veel samen.Zoggellia schreef: ↑26-05-2023 10:08Maakt het niet veel uit hoeveel tijd er tussen de kinderen in zit? mbt hoe zwaar het is met 2 kinderen?
Bij ons 3,5 jaar, dus er kwam relatief snel een tijd met de oudste op school en alleen-tijd met de jongste.
Onze oudste heeft een handicap - andere reden om voorzichtig te zijn met de wens voor een 2e. Ik heb vooral ervaren dat we sneller hulp inschakelden, en meer durfden te vertrouwen op de helpende handjes.
Bovendien hadden we al geleerd dat het leven niet 'maakbaar' is, dus dat scheelde wel qua verwachtingen.
vrijdag 26 mei 2023 om 10:38
Hier dus relatief een klein leeftijdsverschil ( net geen 2 jaar) en dat heb ik niet als zwaar beschouwd.
Hoeveel tijd er ook tussen had gezeten, die onzekerheid had ook opgespeeld als er 5 jaar tussen had gezeten.
Zelf heb ik ervaring als oudere zus met 5 jaar leeftijdsverschil en dat heeft er bij man en mij voor gezorgd dat we hebben geprobeerd ( wat gelukt is), om minder leeftijdsverschil te hebben. Voor mijn moeder/ouders was het een uitkomst ( niet gewenst, zij had er liever minder tijd tussen gehad, maar het liep nu eenmaal zo en voor hen was dat achteraf prima), maar heel eerlijk, ik heb gewoon niet die band gehad die ik bij mijn eigen twee kinderen wel zie. Ze spelen met hetzelfde speelgoed, de ontwikkeling van beiden ligt niet zo ver uit elkaar en dat maakt het voor hen beiden vaak erg leuk ( en soms wat minder als ze tegelijk met iets willen spelen). Zal ook met karakter te maken hebben, ik denk ook dat leeftijd invloed heeft, nu nog.
Die band met mijn broertje en zusje als volwassene is er nu wel, maar tijdens mijn jeugd vond ik beiden ( broertje en zusje) vooral irritant, niet leuk, ik voelde geen raakvlakken en onze ontwikkelingsfases liepen altijd behoorlijk uit elkaar.
Qua karakter en interesses zou het eigenlijk moeten matchen, maar dat kwam pas later, toen beiden ook volwassen waren ik het het huis uit was.
Ik denk dat je uiteindelijk altijd de voordelen aan je eigen gezin ziet, hoeveel leeftijd er ook tussen zit.
Hoeveel tijd er ook tussen had gezeten, die onzekerheid had ook opgespeeld als er 5 jaar tussen had gezeten.
Zelf heb ik ervaring als oudere zus met 5 jaar leeftijdsverschil en dat heeft er bij man en mij voor gezorgd dat we hebben geprobeerd ( wat gelukt is), om minder leeftijdsverschil te hebben. Voor mijn moeder/ouders was het een uitkomst ( niet gewenst, zij had er liever minder tijd tussen gehad, maar het liep nu eenmaal zo en voor hen was dat achteraf prima), maar heel eerlijk, ik heb gewoon niet die band gehad die ik bij mijn eigen twee kinderen wel zie. Ze spelen met hetzelfde speelgoed, de ontwikkeling van beiden ligt niet zo ver uit elkaar en dat maakt het voor hen beiden vaak erg leuk ( en soms wat minder als ze tegelijk met iets willen spelen). Zal ook met karakter te maken hebben, ik denk ook dat leeftijd invloed heeft, nu nog.
Die band met mijn broertje en zusje als volwassene is er nu wel, maar tijdens mijn jeugd vond ik beiden ( broertje en zusje) vooral irritant, niet leuk, ik voelde geen raakvlakken en onze ontwikkelingsfases liepen altijd behoorlijk uit elkaar.
Qua karakter en interesses zou het eigenlijk moeten matchen, maar dat kwam pas later, toen beiden ook volwassen waren ik het het huis uit was.
Ik denk dat je uiteindelijk altijd de voordelen aan je eigen gezin ziet, hoeveel leeftijd er ook tussen zit.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 26-05-2023 10:58
16.61% gewijzigd
vrijdag 26 mei 2023 om 10:39
vrijdag 26 mei 2023 om 10:55
ha!Lila-Linda schreef: ↑26-05-2023 10:39daar is (natuurlijk!) onderzoek naar gedaan
en het is meer, dan we meestal denken, 3a4 jaar is optimaal
ik hou er van als de wetenschap mijn verhaal ondersteund
Naar de band tussen kinderen is overigens óók onderzoek gedaan: Je hebt als ouder invloed op hun band door het spel (en het herstellen van ruzies) te begeleiden.
Mijn kinderen met dus 3,5 jaar verschil vinden elkaar in verschillende spelsituaties. Vanaf dat mijn jongste 5 is zijn ze allebei voldoende in staat om zich aan elkaar aan te passen. Ze zijn meestal goede maatjes, en hebben allebei iets wat ze beter kunnen dan de ander, en waarbij ze elkaar ook kunnen helpen.
vrijdag 26 mei 2023 om 10:59
Mijn (volwassen) kinderen hebben het heel fijn samen, nooit ruzies gehad eigenlijk. Ook vroeger nietZoggellia schreef: ↑26-05-2023 10:55ha!
ik hou er van als de wetenschap mijn verhaal ondersteund
Naar de band tussen kinderen is overigens óók onderzoek gedaan: Je hebt als ouder invloed op hun band door het spel (en het herstellen van ruzies) te begeleiden.
Mijn kinderen met dus 3,5 jaar verschil vinden elkaar in verschillende spelsituaties. Vanaf dat mijn jongste 5 is zijn ze allebei voldoende in staat om zich aan elkaar aan te passen. Ze zijn meestal goede maatjes, en hebben allebei iets wat ze beter kunnen dan de ander, en waarbij ze elkaar ook kunnen helpen.
Ik met siblings wel, maar als ik terugkijk, hadden mijn ouders enorme hand in
Rot om te bedenken, en onherroepbaar stuk
vrijdag 26 mei 2023 om 11:04
Ken je het boek/podcast 'de tweede'? Van Lyn Berger.Lila-Linda schreef: ↑26-05-2023 10:59Mijn (volwassen) kinderen hebben het heel fijn samen, nooit ruzies gehad eigenlijk. Ook vroeger niet
Ik met siblings wel, maar als ik terugkijk, hadden mijn ouders enorme hand in
Rot om te bedenken, en onherroepbaar stuk
Daar komt dit in terug.
rot he? Niet alles is maakbaar helaas, maar er lijkt wel veel kapot-baar.
vrijdag 26 mei 2023 om 11:29
Hier 4 kinderen dus verschillende leeftijdsfases bij elkaar. Ik denk zelf niet dat een kleiner leeftijdsverschil echt heel belangrijk is. Het is wel anders natuurlijk. Mijn oudste en jongste schelen 10 jaar. Dat zijn uiteraard geen speelkameraadjes van elkaar. Toch hebben ze wel een band en zijn ze heel dol op elkaar. Het is alleen niet de band van samen met lego bouwen op gelijkwaardig niveau. Voordeel is dat ze ook nooit in elkaars vaarwater zitten en er geen enkele sprake is van ruzie. Ze hebben heel veel lol samen en daarnaast gewoon hun eigen leventje.
vrijdag 26 mei 2023 om 12:33
Mijn tweede had (en heeftWinterkoud schreef: ↑26-05-2023 07:14@procne ik was juist bij mijn tweede kind veel minder relaxt als moeder. Alles wat ik wist en deed bij kind 1, werkte niet bij kind 2. Hij poepte slecht, dus toch weer hulp vragen aan het cb, wisselen voeding, andere flessen etc. Slapen deed hij slecht, proberen uit te zoeken wat wel werkte. Drinken, hij wilde niet aan grote flessen, dus vaker voeden, niet zo’n constant als de oudste.
Uiteindelijk vind je daar na een poosje ook daar weer de gebruiksaanwijzingen voor, maar dat duurde veel langer dan bij de oudste en ging veel minder vanzelf.
En dan heb je ook gewoon de peuter rondlopen, dus uitslapen met de baby mee, of dutjes meedoen van de baby zit er ook niet meer in. Overigens is jongste nog altijd veel pittiger en soms lastig achter te komen wat hij nu eigenlijk echt bedoeld dan de oudste. Oudste is gewoon heel makkelijk, kabbelend en een rustig kind van zichzelf
) ook een totaal andere gebruiksaanwijzing als de eerste. Maar op een of andere manier had ik bij de tweede sneller het gevoel dat het deze keer ook wel weer goed zou komen en was ik minder bang om fouten te maken. Terwijl de tweede een stuk moeilijker dronk en slecht groeide.Maar wat iemand anders ook al schreef en wat bij mij waarschijnlijk ook meespeelde: bij de tweede ben ik al na 1,5 week gestopt met borstvoeding, terwijl ik bij de eerste zo’n twaalf weken heb lopen ploeteren. Ik vond borstvoeding enorm stressvol en ik werd er totaal labiel van.
Wel grappig om te lezen hoe verschillend alle ervaringen zijn. Ik ben bijna uitgerekend van nummer 3, dus ben heel benieuwd hoe die overgang gaat zijn.
vrijdag 26 mei 2023 om 12:52
Mijn 2e heeft nooit borstvoeding gehad, want bij de 1e was ik na 8 weken echt leeg. En kraamhulp zei in de kraamweek ook dat het een goede keuze was om gelijk fles te geven, ik had nauwelijks stuwing etc.Procne schreef: ↑26-05-2023 12:33Mijn tweede had (en heeft
Maar wat iemand anders ook al schreef en wat bij mij waarschijnlijk ook meespeelde: bij de tweede ben ik al na 1,5 week gestopt met borstvoeding, terwijl ik bij de eerste zo’n twaalf weken heb lopen ploeteren. Ik vond borstvoeding enorm stressvol en ik werd er totaal labiel van.
Wel grappig om te lezen hoe verschillend alle ervaringen zijn. Ik ben bijna uitgerekend van nummer 3, dus ben heel benieuwd hoe die overgang gaat zijn.
Ik denk vooral dat het ook de combinatie was een peuter en een baby, en dan een baby die alleen bij mama wilde zijn. Want bij mij was hij altijd stil en sliep hij zo, dus ik wist wel dat er niet iets ernstigs was ofzo.
Een derde komt er hier niet, ik heb het wel opgegooid nog toen jongste 3 was en doorsliep, maar dat hebben we vrijwel direct definitief besloten, nee dit is goed zo.
Maar succes nog weer met de laatste loodjes! En de derde loopt vast snel weer mee in het ritme ja
vrijdag 26 mei 2023 om 15:44
ik heb. bij mijn eerste ook een fikse PPD gehad. Bij zwangerschap van kind 2 hiervoor hele goede begeleiding gehad via POP poli en ook na de bevalling goede begeleiding en het is hier helemaal goed gegaan.
Mijn oudste was 2 1/2 toen no. 2 kwam overigens. Ik vond de overgang van 0 naar 1 kind groter dan van 1 naar 2. Ik was veel relaxter en minder onzeker tav kind , slapen, voeden etc.. Dus in alle opzichten makkelijker.
No 2 was niet zo makkelijk als no 1, maar zelfs dat trok ik prima.
qua kraamtijd hebben we het heel bewust rustig gehouden en niet te veel bezoek. Zodat ook voor oudste kind het niet te veel onrust gaf.
O en beide (en no. 3 ook) hebben borstvoeding gehad. No. 1 7 maanden en no. 2 en 3 veeeeeeeel langer. Ik heb bij no 2 en 3 geen AD gebruikt overigens.
Mijn oudste was 2 1/2 toen no. 2 kwam overigens. Ik vond de overgang van 0 naar 1 kind groter dan van 1 naar 2. Ik was veel relaxter en minder onzeker tav kind , slapen, voeden etc.. Dus in alle opzichten makkelijker.
No 2 was niet zo makkelijk als no 1, maar zelfs dat trok ik prima.
qua kraamtijd hebben we het heel bewust rustig gehouden en niet te veel bezoek. Zodat ook voor oudste kind het niet te veel onrust gaf.
O en beide (en no. 3 ook) hebben borstvoeding gehad. No. 1 7 maanden en no. 2 en 3 veeeeeeeel langer. Ik heb bij no 2 en 3 geen AD gebruikt overigens.
vrijdag 26 mei 2023 om 15:47
tussen 2 en 3 zat 1 1/2 jaar, ik vond dat zelf best handig, dan zit je nog een soort van in baby ritme. No 1 was toen 4 en zat toen net op school. Ik vond het sowieso niet zo moeilijk allemaal 2 of 3 kinderen. Ik ben een relaxte moeder 
Borstvoeding vond ik echt superhandig, altijd bij de hand, niet nadenken over hoeveel, hoeveel flesjes, hoeveel schepjes of wanneer ze weer moeten/mogen. Voeden op verzoek en kijken naar je kind paste goed bij mij.
Flesvoeding is overigens niets mis mee, als jij daar je fijner bij voelt helemaal goed. Je baby komt niets tekort als je flesvoeding geeft. Borstvoeding is leuk maar moet wel bij je passen.
Borstvoeding vond ik echt superhandig, altijd bij de hand, niet nadenken over hoeveel, hoeveel flesjes, hoeveel schepjes of wanneer ze weer moeten/mogen. Voeden op verzoek en kijken naar je kind paste goed bij mij. Flesvoeding is overigens niets mis mee, als jij daar je fijner bij voelt helemaal goed. Je baby komt niets tekort als je flesvoeding geeft. Borstvoeding is leuk maar moet wel bij je passen.
zaterdag 27 mei 2023 om 08:59
Ik vond de overgang van 1 naar 2 kids veel makkelijker dan verwacht. Werd van alle kanten gewaarschuwd 
Het ligt denk ik ook wel aan het leeftijdsverschil. Dat is hier ruim 3 jaar en dat vind ik heerlijk. 2 onder de 2 zou ik heel veel pittiger hebben gevonden.
En ja, het is dubbel zo druk maar ook dubbel zo gezellig
Het ligt denk ik ook wel aan het leeftijdsverschil. Dat is hier ruim 3 jaar en dat vind ik heerlijk. 2 onder de 2 zou ik heel veel pittiger hebben gevonden.
En ja, het is dubbel zo druk maar ook dubbel zo gezellig
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
