Vervelend gesprek gehad op middelbare school kind

20-03-2022 07:23 410 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen

Ivm privacy aangepast.

Gesprek met school voldeed niet aan mijn verwachting, we zullen zien waar het naar toe gaat. Sfeer was niet aangenaam en het leek meer op een monoloog dan een gesprek.
Hopelijk vanaf nu de goede kant op.

Update op 29/3 (12e pagina)
hanaa wijzigde dit bericht op 29-03-2022 09:58
92.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
20-03-2022 20:39
In principe moet je voor alles 50 % hebben.

Maar 1 of 2 vakken gebuisd willen ze soms - afhankelijk van het vak, je gedrag, de rest van je rapport, ... - nog wel eens doorlaten.
Maar dan wordt je dus een soort van bespreek-geval op 't einde van 't schooljaar in de klassenraad.
(Waarbij de klassenraad bestaat uit alle leerkrachten + eventueel de directie.)

Je kan er soms ook vanaf komen met een vakantie-taak (extra werk voor een bepaald vak) of een herexamen in augustus.
Bedankt voor de uitleg.
Dan kan ik me niet voorstellen dat het allemaal van dit gesprek afhangt. De school heeft ook belangen. Bv een hoog slagingspercentage etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
20-03-2022 20:49
Waarom open je dan een topic, als je toch niet van plan bent iets te veranderen? Ik snap het niet.
Mede door dit topic ben ik tot deze conclusie gekomen.
Ik was van plan om een mail te sturen met de algemeen directeur in cc maar na het lezen van een aantal reacties zie ik daar nu vanaf.
Als dochter 80% stond had ik het nog steeds overwogen. Ze staat er kantje boord voor en de komende week heeft ze voor die vakken grote examens. Ik hou het even rustig nu
Ga later nog eens met vriend in gesprek hierover (geboren en getogen in Belgie, maar zou qua gedrag zo voor een 'Hollander' uit kunnen gaan 😁) Zijn advies deze avond: even koest houden Hanaa
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa schreef:
20-03-2022 20:48
Maar heb jij dan eerst in Belgie gewoond en nu in Nederland?
Sprak je over je eigen schoolervaring in Belgie?
Ja ik ben half Frans, half Belgisch, ben midden 50 en woon al meer dan 20 jaar in NL. En ja ik sprak over mijn eigen schoolervaring in BE. Ik heb een cultuurshock gekregen met verhuizen naar NL maar ben intussen helemaal 'om'. Ik snap dus heel goed waar jouw kinderen tegenaan lopen. Begeleid hen. Haal ze van die school en geef ze ajb 'vrijer' onderwijs! Waar ze wel 'waarom' mogen vragen en zichzelf zo kunnen leren kennen. Ik heb serieus een trauma van mijn middelbare uniformschool-tijd: Van zelfverzekerd kind werd ik een angstige, om zich heen kijkende, argwanende jong volwassene. Zo onveilig!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren Quote
Reficul schreef:
20-03-2022 20:54
Bedankt voor de uitleg.
Dan kan ik me niet voorstellen dat het allemaal van dit gesprek afhangt. De school heeft ook belangen. Bv een hoog slagingspercentage etc.
Slagings-percentages maken voor deze scholen vaak niet echt uit.
Ze krijgen élk jaar veel meer inschrijvingen dan dat er plaatsen zijn.

Gaandeweg filteren ze dus en proberen iedereen buiten te krijgen die hen op één of andere manier niet echt aanstaat.
Te grote mond, te vaak afwezig, geen 60 % voor alle vakken, ...

Je begint met véél in 't 1ste jaar, je eindigt met maximum de helft in 't 6de jaar.


Hier hebben ze mij jaren buitengekeken omdat ik geen 60 % haalde voor al mijn vakken.
Ik haalde echter wel altijd juist 51 of 52, dus helemaal buiten kregen ze mij niet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Je gaat van dieptepunt naar dieptepunt, TO. En het onderliggende probleem is voor iedereen duidelijk: jouw kinderen kunnen niet aarden in dit onderwijs. Zoals je het gesprek omschrijft, is het heel naar geweest voor je dochter. Ik heb best wat vervelende gesprekken met leerlingen bijgewoond, maar jouw verhaal zou op de scholen die ik ken niet zonder enorme ophef kunnen verlopen. En terecht, wat mij betreft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
20-03-2022 21:00
Slagings-percentages maken voor deze scholen vaak niet echt uit.
Ze krijgen élk jaar veel meer inschrijvingen dan dat er plaatsen zijn.

Gaandeweg filteren ze dus en proberen iedereen buiten te krijgen die hen op één of andere manier niet echt aanstaat.
Te grote mond, te vaak afwezig, geen 60 % voor alle vakken, ...

Je begint met véél in 't 1ste jaar, je eindigt met maximum de helft in 't 6de jaar.


Hier hebben ze mij jaren buitengekeken omdat ik geen 60 % haalde voor al mijn vakken.
Ik haalde echter wel altijd juist 51 of 52, dus helemaal buiten kregen ze mij niet.
Klinkt niet als een fijn systeem. Als ouder zou ik nu geen overhaaste keuzes maken maar wel nadenken over wat ik belangrijk vind voor mijn kind als omgeving om in op te groeien. Het gaat niet alleen om prestaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk juist dat je dit prachtig aan kunt grijpen in je boodschap naar dochter. Wil ze zo vreselijk graag bij haar vriendinnen blijven, prima, gedragen dus. En niet alleen dat, ook haar best doen want ze staat er slecht voor.
Doet ze dat niet dan houdt het op en wordt er een andere school gezocht.

Ik vind het bizar dat kinderen de mond gesnoerd wordt en geen "waarom" mogen vragen, wat een prehistorisch gedrag. Maar goed, er is nu eenmaal voor deze school gekozen dus zullen ze er het beste maar van moeten maken.

Je omschrijving van nederlanders door de ogen van belgen zegt mij helemaal niks. Het is heel logisch dat iedereen "ander volk" maar anders vindt. Belgen zijn wat gereserveerder en afstandelijker, nederlanders wat opener en amicaler. Nou en.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de vele reacties!
Een en ander heeft mij absoluut aan het denken gezet, maar zoals ik al zei is dit een moeilijke periode om dit weer aan te kaarten op school.
Wat ik wel weet voor mezelf (sorry Belgen hier) dat wonen in Belgie niet bij mij past. Ik kan niet aarden hier, heb het gevoel mij overal te moeten inhouden en dat ik mezelf gewoon niet kan zijn. Alles moet hier zó bedeesd en beheerst blijven. Er is zoals ik al zei enorm veel wantrouwen naar 'de ander toe' en al wat vreemd is wordt afgewezen. Ik mis de gezonde nieuwsgierigheid naar de ander die ik altijd heb gekend. Als nieuweling interesse tonen in de ander wordt als bedreigend ervaren. (Dat zegt mijn vriend, dat zei die Vlaamse kennis en dat ervaar ik zelf).
Na mijn scheiding kon ik niet terug want toestemming ex nodig. Dat is pas in 2020 gerealiseerd (volledige voogdij gekregen) nieuwe vriend, kinderen die wortel hadden geschoten en ik die chronisch ziek werd. Dus gebleven en nu zijn de kinderen te oud om zo 123 te verhuizen naar Nederland.
Ik wil ze niet dwingen maar ik wil ze wel steeds vaker tijd in Nederland laten doorbrengen zodat ze een beter beeld krijgen van beide culturen en gewoontes en ze zelf de keuze kunnen maken later.
Ik weet wel dat als ze op eigen benen staan dat ik dan eindelijk weer terug naar 'huis' zal gaan.
(Klinkt alsof ik van een ver oord weer terug zal komen maar het verschil in cultuur en sfeer is wel zo groot dat ik me deze nooit eigen heb kunnen maken).
Op mijn laatste werk kreeg ik een Nederlandse collega, nog voor het einde van haar proeftijd lag ze eruit , wegens niet passen in het team. Ze vertelde me dat ze ook gelijk haar huur ging opzeggen en terug in Nederland ging wonen en werken.
Was een grote vergissing geweest.
hanaa wijzigde dit bericht op 20-03-2022 21:55
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa schreef:
20-03-2022 21:53
Bedankt voor de vele reacties!
Een en ander heeft mij absoluut aan het denken gezet, maar zoals ik al zei is dit een moeilijke periode om dit weer aan te kaarten op school.
Wat ik wel weet voor mezelf (sorry Belgen hier) dat wonen in Belgie niet bij mij past. Ik kan niet aarden hier, heb het gevoel mij overal te moeten inhouden en dat ik mezelf gewoon niet kan zijn. Alles moet hier zó bedeesd en beheerst blijven. Er is zoals ik al zei enorm veel wantrouwen naar 'de ander toe' en al wat vreemd is wordt afgewezen. Ik mis de gezonde nieuwsgierigheid naar de ander die ik altijd heb gekend. Als nieuweling interesse tonen in de ander wordt als bedreigend ervaren. (Dat zegt mijn vriend, dat zei die Vlaamse kennis en dat ervaar ik zelf).
Na mijn scheiding kon ik niet terug want toestemming ex nodig. Dat is pas in 2020 gerealiseerd (volledige voogdij gekregen) nieuwe vriend, kinderen die wortel hadden geschoten en ik die chronisch ziek werd. Dus gebleven en nu zijn de kinderen te oud om zo 123 te verhuizen naar Nederland.
Ik wil ze niet dwingen maar ik wil ze wel steeds vaker tijd in Nederland laten doorbrengen zodat ze een beter beeld krijgen van beide culturen en gewoontes en ze zelf de keuze kunnen maken later.
Ik weet wel dat als ze op eigen benen staan dat ik dan eindelijk weer terug naar 'huis' zal gaan.
(Klinkt alsof ik van een ver oord weer terug zal komen maar het verschil in cultuur en sfeer is wel zo groot dat ik me deze nooit eigen heb kunnen maken).
Och wat heftig voor je ! Ik hoop echt dat je daar rustig kan wonen en je je wat prettiger mag gaan voelen tot dat je weer lekker terug kan keren naar Nederland
Expres zo zijn, Wauw !
Alle reacties Link kopieren Quote
Walkingonsunshine schreef:
20-03-2022 21:55
Och wat heftig voor je ! Ik hoop echt dat je daar rustig kan wonen en je je wat prettiger mag gaan voelen tot dat je weer lekker terug kan keren naar Nederland
Ik tel af hoor :-)
Ben wel héél erg vaak in Nederland. Ik merk dat ik dan weer opgeladen terug keer. Lekker weer even spontaan een praatje doen met iemand bij de bushalte of supermarkt, gewoon de levendigheid van de mensen weer proeven
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa schreef:
20-03-2022 22:03
Ik tel af hoor :-)
Ben wel héél erg vaak in Nederland. Ik merk dat ik dan weer opgeladen terug keer. Lekker weer even spontaan een praatje doen met iemand bij de bushalte of supermarkt, gewoon de levendigheid van de mensen weer proeven
Zou je misschien ook niet beter gedijen in een Belgisch dorp ipv een grote stad?

Vaak toch ook lichtjes ander gedrag.

(Al kan het zijn dat je daar dan weer de enige Nederlandse bent en dus weer als "vreemd" aanzien wordt :-).)

Een grote stad is nu éénmaal vaak anoniemer.
wissewis wijzigde dit bericht op 20-03-2022 22:09
4.26% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa ik hoop dat je snel terug kan naar Nederland. Ik begrijp je heel goed en kan talloze voorbeelden geven van situaties die ik heb meegemaakt.

‘Als volwassenen praten, zwijgen de kinderen’.

- een koffieautomaat op kantoor voor de directie en 1 voor het voetvolk.

-als je ergens binnenkomt kruip je om het hoekje, verontschuldig je jezelf en wacht je je beurt af tot er iemand naar je toe komt. In Nederland stap je op de balie af en vraag je hoe lang t gaat duren 😀.

- Nederlanders zijn veeeeeel te luidruchtig voor Belgen en Nederlandse kinderen vinden Belgen helemaal horror. Die rennen rond in een restaurant in plaats van dat ze op vierjarige leeftijd netjes met mes en vork eten.

- vragen stellen is idd soms onbeleefd. Je kunt beter wachten tot iemand iets met je deelt en daar op inhaken.

Misschien zijn er hier mensen die gaan zeggen dat dit allemaal onzin is, maar dit is hoe ik het heb ervaren. Ik heb er een paar jaar gewoond, ben weer terug in Nederland en dat is fijn. Sommige dingen wel overgenomen van de Belgen, want ik vind Nederlanders nu ook vaak luidruchtig😀.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
20-03-2022 22:08
Zou je misschien ook niet beter gedijen in een Belgisch dorp ipv een grote stad?

Vaak toch ook lichtjes ander gedrag.

(Al kan het zijn dat je daar dan weer de enige Nederlandse bent en dus weer als "vreemd" aanzien wordt :-).)

Een grote stad is nu éénmaal vaak anoniemer.
Volgens mijn vriend (die is in een klein dorpje in Oost Vlaanderen opgegroeid) ga ik het daar nog erger vinden dan in Antwerpen. Alhoewel hij óók voor geen goud in Antwerpen zou willen wonen, maar Nederland ziet hij wel zitten. Maar hij zit voorlopig ook nog even met zijn eigen kinderen die bij hem ik de buurt wonen.
Maar we hebben al wat gefantaseerd over later in een leuk stadje ergens in Noord Brabant ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
zusjevanLady_Day schreef:
20-03-2022 22:08
Hanaa ik hoop dat je snel terug kan naar Nederland. Ik begrijp je heel goed en kan talloze voorbeelden geven van situaties die ik heb meegemaakt.

‘Als volwassenen praten, zwijgen de kinderen’.

- een koffieautomaat op kantoor voor de directie en 1 voor het voetvolk.

-als je ergens binnenkomt kruip je om het hoekje, verontschuldig je jezelf en wacht je je beurt af tot er iemand naar je toe komt. In Nederland stap je op de balie af en vraag je hoe lang t gaat duren 😀.

- Nederlanders zijn veeeeeel te luidruchtig voor Belgen en Nederlandse kinderen vinden Belgen helemaal horror. Die rennen rond in een restaurant in plaats van dat ze op vierjarige leeftijd netjes met mes en vork eten.

- vragen stellen is idd soms onbeleefd. Je kunt beter wachten tot iemand iets met je deelt en daar op inhaken.

Misschien zijn er hier mensen die gaan zeggen dat dit allemaal onzin is, maar dit is hoe ik het heb ervaren. Ik heb er een paar jaar gewoond, ben weer terug in Nederland en dat is fijn. Sommige dingen wel overgenomen van de Belgen, want ik vind Nederlanders nu ook vaak luidruchtig😀.
Brrr rillingen 😆
MrsMorrison schreef:
20-03-2022 11:25
Wat had de school volgens jou beter moeten doen om te zorgen dat je zoon wel zou luisteren? Daar ben ik oprecht benieuwd naar en lees het aub niet als een oordeel oid. Maar op welke manier kun je doordringen tot een leerling die gewoon echt vervelend is? En die misschien ook nog wel de rest van de klas achter zich heeft staan?
Ja we hebben ingegrepen. We hebben zijn IQ hebben laten testen bij een psycholoog en hij bleek zich behoorlijk te vervelen. Hij is toen naar een plusklas gegaan en daar ging het beter. Maar dat was maar 2 uur per week. De rest van de week moest hij toch in de klas zitten met deze nare juf. Hij (en een groepje andere kinderen uit zijn klas) hadden ontzettend veel moeite met het oneerlijke gedrag van deze juf en wij ook. Ook tegen ons heeft ze gelogen en dingen ontkent die achteraf wel degelijk waar waren. Mijn bloed gaat weer koken als ik eraan denk....


Om antwoord te geven op je vraag: volgens mij had de school onze klachten serieus moeten nemen en de betreffende docente moeten aanspreken op haar manier van orde houden in de klas. Dat hebben ze niet gedaan en de juf ontkende ook dat ze de 'verdeel en heers' methode toepaste.

Zoon kon echt oprecht vervelend zijn. Ik denk dat het beter had gewerkt als ze hem hadden uitgelegd wat er precies vervelend was (voorbeelden en minder algemeen) en wat hij anders zou kunnen doen als hij zich verveelde en daarom ging klieren. Niet alleen wachten met je armen over elkaar maar misschien andere kinderen helpen of alvast naar buiten of op de computer als hij klaar was bijvoorbeeld. Maar dat was allemaal niet bespreekbaar. Hij moest gewoon zn mond houden, niet kletsen en klieren en wachten totdat iedereen klaar was. En als hij dan toch ging klieren kreeg hij een kruisje achter zijn naam op het bord. Bij drie kruisjes ging de beloning van die dag (een koekje bijv. of iets langer pauze oid) niet door voor de hele en dat was dan de schuld van zoon. Dat werd dan ook uitgebreid benoemd. Dankzij zoon van enthousiasteling krijgen jullie nu allemaal geen chocolaatje. Echt vreselijk!!!!
Hanaa schreef:
20-03-2022 21:53
Bedankt voor de vele reacties!
Een en ander heeft mij absoluut aan het denken gezet, maar zoals ik al zei is dit een moeilijke periode om dit weer aan te kaarten op school.
Wat ik wel weet voor mezelf (sorry Belgen hier) dat wonen in Belgie niet bij mij past. Ik kan niet aarden hier, heb het gevoel mij overal te moeten inhouden en dat ik mezelf gewoon niet kan zijn. Alles moet hier zó bedeesd en beheerst blijven. Er is zoals ik al zei enorm veel wantrouwen naar 'de ander toe' en al wat vreemd is wordt afgewezen. Ik mis de gezonde nieuwsgierigheid naar de ander die ik altijd heb gekend. Als nieuweling interesse tonen in de ander wordt als bedreigend ervaren. (Dat zegt mijn vriend, dat zei die Vlaamse kennis en dat ervaar ik zelf).
Na mijn scheiding kon ik niet terug want toestemming ex nodig. Dat is pas in 2020 gerealiseerd (volledige voogdij gekregen) nieuwe vriend, kinderen die wortel hadden geschoten en ik die chronisch ziek werd. Dus gebleven en nu zijn de kinderen te oud om zo 123 te verhuizen naar Nederland.
Ik wil ze niet dwingen maar ik wil ze wel steeds vaker tijd in Nederland laten doorbrengen zodat ze een beter beeld krijgen van beide culturen en gewoontes en ze zelf de keuze kunnen maken later.
Ik weet wel dat als ze op eigen benen staan dat ik dan eindelijk weer terug naar 'huis' zal gaan.
(Klinkt alsof ik van een ver oord weer terug zal komen maar het verschil in cultuur en sfeer is wel zo groot dat ik me deze nooit eigen heb kunnen maken).
Op mijn laatste werk kreeg ik een Nederlandse collega, nog voor het einde van haar proeftijd lag ze eruit , wegens niet passen in het team. Ze vertelde me dat ze ook gelijk haar huur ging opzeggen en terug in Nederland ging wonen en werken.
Was een grote vergissing geweest.
Deze uitleg is wel verhelderend voor mij. Interessant ook dat je zo'n groot verschil ervaart tussen Belgie en Nederland. Ik geloof dat ik iedere avond een uurtje tegen een boksbal zou moeten slaan als ik in jouw situatie zou zitten.
Voor nu lijkt het me idd een goed idee om het eerst maar eens even aan te zien en je dochter zoveel mogelijk te steunen en vertrouwen. Ben het maar met haar eens. Ja het is enorm stom en oneerlijk maar eerst maar eens die examens en dan zien we weer verder.
Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
-
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsDuck schreef:
20-03-2022 19:39
Is het idiote hiërarchie in België of zijn wij Nederlanders juist doorgeschoten in overal excuses voor verzinnen en ons gelijk af te dwingen? En misschien ligt het wel ergens in het midden.

We verwachten dat immigranten zich in Nederland ook aanpassen naar onze cultuur dat geldt ook voor To en dochter in België.Dus al vinden we het nog zo idioot, ze heeft door haar keuze voor België er mee te dealen. En de Hollandse directheid is in België al gauw brutaal.... Belgen zijn subtieler in hun kritiek maar verwachten dat je dat dus oppikt anders krijg je te problemen met de hiërarchie en klassenmaatschappij dat in België heerst.
Kan het hier niet vaker genoeg mee eens zijn :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoepgoed schreef:
20-03-2022 23:48
Kan het hier niet vaker genoeg mee eens zijn :-D
Dochter is geboren en getogen in Belgie (én heeft naast de Nederlandse offcourse ook de Belgische nationaliteit) dus zij hoeft zich niet aan te passen aan het land...
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa schreef:
21-03-2022 05:42
Dochter is geboren en getogen in Belgie (én heeft naast de Nederlandse offcourse ook de Belgische nationaliteit) dus zij hoeft zich niet aan te passen aan het land...
Belgen kijken iets anders tegen Nederlanders aan als dat wij tegen onszelf aan kijken. En als jij Nederlandse bent dan krijgt ze toch behoorlijk wat Nederlandse cultuur mee. Zie het als de 2e of zelfs nog 3e generatie gastarbeiders hier in Nederland en hoeveel problemen deze in Nederland geboren kinderen hebben. Integratie gaat verder als de taal of zelfs de nationaliteit en heeft ook te maken met kennis van de (on)geschreven gedragsregels, schoolsysteem etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hanaa schreef:
21-03-2022 05:42
Dochter is geboren en getogen in Belgie (én heeft naast de Nederlandse offcourse ook de Belgische nationaliteit) dus zij hoeft zich niet aan te passen aan het land...
Maar haar vader is - bij mijn weten - al jaren niet meer in beeld dus het is niet dat ze zoveel Belgische "omgangscultuur" meekrijgt thuis :-).

Ze ziet en hoort alleen jou - als Nederlandse - en haar broer.

Ze mag dan wel een Belgisch paspoort hebben, eigenlijk is ze 80 % Nederlandse.
(En nope, da's geen verwijt, maar gewoon een vaststelling.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
21-03-2022 14:47
Maar haar vader is - bij mijn weten - al jaren niet meer in beeld dus het is niet dat ze zoveel Belgische "omgangscultuur" meekrijgt thuis :-).

Ze ziet en hoort alleen jou - als Nederlandse - en haar broer.

Ze mag dan wel een Belgisch paspoort hebben, eigenlijk is ze 80 % Nederlandse.
(En nope, da's geen verwijt, maar gewoon een vaststelling.)
Klopt Wissewiss (mbt vader)
Maar ze gaat hier al heel haar leven naar de crèche en naar school dus genoeg Vlaamse invloeden in haar leven. Maar we brengen inderdaad heel veel vrije tijd door in Nederland: familie vrienden buurtkinderen daar etc. De Nederlandse omgangsvormen zijn haar niet vreemd alhoewel ze daar een tijdlang toch weinig van moest hebben, omdat ze Nederlanders zich zo aanstellerig vond gedragen. Ze vond de sfeer tussen Nederlanders to much, te luidruchtig. Ze leek een tijdje goed te aarden hier en zelfs ook op deze strenge uniformschool. Maar de laatste tijd begon dat wat te veranderen en werd ze mondiger en zo kwamen we terecht bij de pedagogische directrice op de kamer..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb opnieuw uitgenodigd voor een gesprek in mijn eentje, deze keer.
Een gesprek om alles wat er de afgelopen maanden is gebeurd nogmaals op een rijtje te zetten.
Ik sta daar zeker voor open, alleen zal het gesprek deze keer plaatsvinden met mij alleen aan een tafel tov de klastitularis, de pedagogisch directrice (van het 1e gesprek) en de algemene directrice van de school zelf.
Ik vind dit totaal niet prettig en gezien de toon en sfeer van het laatste gesprek vrees ik dat het een herhaling zal zijn van dezelfde toon en sfeer maar dan ik in mijn eentje tov 3 personen
Het doel van het gesprek is vaag (alles op een rijtje zetten lijkt me niet het doel) en ik krijg daardoor het gevoel dat het de bedoeling is om niet al te goed voorbereid naar het gesprek te komen.

Iemand tips/advies hoe ik me het beste in dit gesprek zal opstellen. Ik vind het zo vreemd dat ik niet op voorhand kan weten wat het doel is van het gesprek. Ik vind een ouder in het ongewisse laten zeker niet constructief.
Is dit gebruikelijk?
Kan ik alsnog per email vragen wat er op de agenda staat of is dit weer te direct?
(Ajb niet citeren)
Er is best ea gebeurd dus een rustig gesprek met alle betrokken lijkt me niet zo gek.
Je doet voorkomen alsof je zonder advocaat voor de rechter moet verschijnen. Het is maar een school he? En anders neem je iemand mee die van de situatie op de hoogte is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Precies wat Rosalind zegt.
Wat ik mezelf overigens heb aangeleerd om te zorgen dat ik niet tegenover de ander te komen staan is vooral vragen te stellen:
Wat maakt dat u dat zo ziet? Waar denkt u dat dat aan ligt? Wat denkt u dat nodig is? Zou het ook kunnen dat? Klopt het dat ik merk dat? Etc etc. Laat ze maar praten, dan heb jij daarna een bak aan info op basis waarvan je verder kan bedenken hoe en wat.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven