Kinderen
alle pijlers
Voorkeur voor mama maar hoogzwanger
woensdag 27 oktober 2021 om 11:02
Vooral een meelezer, maar soms is het ook fijn om zelf een topic te starten 
:
Ik ben (bijna) hoogzwanger, dus energie en bewegingsmogelijkheden zijn steeds beperkter, en straks komt er ook nog een kleine beeb bij. Oftewel, ik kan wat minder met onze kleine man (26 maanden) en zal hem straks ook niet onverdeeld aandacht kunnen geven. Nu ‘hangt’ hij de laatste tijd steeds meer aan mij. Als hij ’s avonds/’s nachts wakker wordt, wil hij mij. Als we opstaan wil hij mij. En pap moet veel moeite doen om hem vervolgens aan te kleden/eten te geven, etc. zonder al te veel gehuil. Terwijl we eigenlijk deze taken juist heel bewust 50/50 verdelen. T.a.v. de nieuwe beeb geven we al maanden aan dat er een baby op komst is en betrekken hem daarin heel erg. Dat is dus niet veranderd in de afgelopen periode.
Mijn vriend is een super leuke vader, die veel grapjes met zoon uithaalt, veel aandacht aan hem besteed etc. Ik denk dat ik wat beter kan meebewegen met zoon (wat minder snel gefrustreerd raak) ’s ochtends/overdag, maar dat vriend juist in de avonden/nachten veel geduldiger is met hem. Oftewel, ik heb ook niet het idee dat ik veel ‘liever’ ben voor hem dan zijn vader.
Als de baby straks komt hebben we wel een plan met onze zoon erbij betrekken, en ook momenten met zoon alleen te organiseren. Ik zit alleen nu even te worstelen met de huidige fase. Moeten we toegeven als ik hem op dat moment makkelijker kan troosten, omdat hij om mij vraagt? Is het handig als ik wat ‘strenger’ ben, zodat papa ‘liever’ lijkt? Het komt allemaal wel goed, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen, want ik ben vast niet de enige!
:Ik ben (bijna) hoogzwanger, dus energie en bewegingsmogelijkheden zijn steeds beperkter, en straks komt er ook nog een kleine beeb bij. Oftewel, ik kan wat minder met onze kleine man (26 maanden) en zal hem straks ook niet onverdeeld aandacht kunnen geven. Nu ‘hangt’ hij de laatste tijd steeds meer aan mij. Als hij ’s avonds/’s nachts wakker wordt, wil hij mij. Als we opstaan wil hij mij. En pap moet veel moeite doen om hem vervolgens aan te kleden/eten te geven, etc. zonder al te veel gehuil. Terwijl we eigenlijk deze taken juist heel bewust 50/50 verdelen. T.a.v. de nieuwe beeb geven we al maanden aan dat er een baby op komst is en betrekken hem daarin heel erg. Dat is dus niet veranderd in de afgelopen periode.
Mijn vriend is een super leuke vader, die veel grapjes met zoon uithaalt, veel aandacht aan hem besteed etc. Ik denk dat ik wat beter kan meebewegen met zoon (wat minder snel gefrustreerd raak) ’s ochtends/overdag, maar dat vriend juist in de avonden/nachten veel geduldiger is met hem. Oftewel, ik heb ook niet het idee dat ik veel ‘liever’ ben voor hem dan zijn vader.
Als de baby straks komt hebben we wel een plan met onze zoon erbij betrekken, en ook momenten met zoon alleen te organiseren. Ik zit alleen nu even te worstelen met de huidige fase. Moeten we toegeven als ik hem op dat moment makkelijker kan troosten, omdat hij om mij vraagt? Is het handig als ik wat ‘strenger’ ben, zodat papa ‘liever’ lijkt? Het komt allemaal wel goed, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen, want ik ben vast niet de enige!
fleurflip wijzigde dit bericht op 27-10-2021 11:19
Reden: Typfout!
Reden: Typfout!
0.15% gewijzigd
We are alive to eat cake and candy!
woensdag 27 oktober 2021 om 11:10
nee ik gaf nooit toe. Ook niet als er een papa fase was, als ik de 'beurt' had, dan had je pech. Of ik help je of niemand helpt je. Klaar dan.
Gewoon duidelijkheid, nu zorgt papa voor je en ander keer zorgt mama voor je.
overigens, zodra je wel toegeeft, en dus uiteindelijk de zorg overneemt van papa, beloon je dat gezeur en weet hij dat hij volgende keer gewoon weer ( nog wat langer ) moet zeuren tot hij zijn zin krijgt
Gewoon duidelijkheid, nu zorgt papa voor je en ander keer zorgt mama voor je.
overigens, zodra je wel toegeeft, en dus uiteindelijk de zorg overneemt van papa, beloon je dat gezeur en weet hij dat hij volgende keer gewoon weer ( nog wat langer ) moet zeuren tot hij zijn zin krijgt
woensdag 27 oktober 2021 om 11:11
woensdag 27 oktober 2021 om 11:19
Er verandert natuurlijk een heleboel. Hier ook zwanger en zoon hangt ook wat meer aan mij. We snappen dat best en benoemen dit ook. "Spannend he, dat mama nu zo'n dikke buik heeft" of "je mag best huilen als je [vul in]". Maar, als papa gaat aankleden gaat papa wel aankleden. Ik zorg wel voor wat extra momenten binnen de dag waarop we samen even lekker kunnen knuffelen. Bijvoorbeeld gezellig samen op de bank een filmpje kijken met een bakje met wat maispuffs, of samen met de treinbaan.
woensdag 27 oktober 2021 om 11:22
Wij geven niet toe aan gezeur over wie wat moet doen en doen daarom veel om en om (wie zit naast wie aan tafel, wie brengt kinderen naar bed, etc). Ik ben meestal populairder, maar net als bij jou is dat niet om duidelijke redenen. Mijn man is een betrokken, gezellige vader, besteedt veel tijd aan de kinderen, heeft in sommige dingen meer geduld (en sommige niet, net als ik dus) en is grappiger 
Toen wij een tweede baby kregen wilde de oudste zijn vader in één keer wel overal bij hebben dus dat liep wel los. Later, toen ik weer wat meer kon en minder aan de baby geplakt zat, werd de papa-fase ook weer minder. Ik beval van de derde in december en verwacht dan ook wel weer een papa-fase voor onze oudste 2 kinderen. Hoop ik ook, want is best praktisch met een baby waar ik door de borstvoeding automatisch meer voor zorg.
Toen wij een tweede baby kregen wilde de oudste zijn vader in één keer wel overal bij hebben dus dat liep wel los. Later, toen ik weer wat meer kon en minder aan de baby geplakt zat, werd de papa-fase ook weer minder. Ik beval van de derde in december en verwacht dan ook wel weer een papa-fase voor onze oudste 2 kinderen. Hoop ik ook, want is best praktisch met een baby waar ik door de borstvoeding automatisch meer voor zorg.
woensdag 27 oktober 2021 om 11:25
Zoontje is 20 maanden en ik en 21 weken zwanger, in principe doe ik alles nog met zoontje. Maar mijn man tilt zoontje en ik als hij niet wil lopen dan moet hij in de wagen. Daar gaan wij geen discussie over aan, kan ie heel hard mama roepen, maar wij beslissen wie wat doet, niet zoontje. Was pas weken drama, nu accepteert hij dat hij heel goed.
En de komende maanden zal man nog meer moeten doen en straks als ik bevallen ben, dan til ik hem 6 weken niet. Niet leuk voor zoontje, maar het is even niet anders. Uiteraard knuffel ik hem heel veel, maar sommige dingen kunnen gewoon niet.
Na die 6 weken doe ik weer alles
. Dan heb ik ook bewust tijd met zoontje als opa en oma voor de baby zorgt (minimaal 1 dag per week).
En de komende maanden zal man nog meer moeten doen en straks als ik bevallen ben, dan til ik hem 6 weken niet. Niet leuk voor zoontje, maar het is even niet anders. Uiteraard knuffel ik hem heel veel, maar sommige dingen kunnen gewoon niet.
Na die 6 weken doe ik weer alles
. Dan heb ik ook bewust tijd met zoontje als opa en oma voor de baby zorgt (minimaal 1 dag per week).
woensdag 27 oktober 2021 om 13:12
woensdag 27 oktober 2021 om 17:28
Ik ben nu ook hoogzwanger (39 weken nu) en zoontje is 3. Hij wilde eerst steeds dat ik hem tilde maar dat hebben we afgebouwd. Nu zet mijn man hem op de wc als dat kan en doe ik het alleen als hij niet in de buurt is. Dit heeft hij geaccepteerd.
Zoontje kan mij ook erg claimen. We zeggen dan dat papa het nu even doet. Als het echt een heel groot issue is en hij is erg overstuur neem ik het wel eens over. Zoontje lijkt hier geen misbruik van te maken en man vindt het ook prima.
Zoontje kan mij ook erg claimen. We zeggen dan dat papa het nu even doet. Als het echt een heel groot issue is en hij is erg overstuur neem ik het wel eens over. Zoontje lijkt hier geen misbruik van te maken en man vindt het ook prima.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:35
Grenzen stellen. Gebeurt in de grote boze mensen wereld ook.
Paps gaat nu gewoon meer met zoon doen en dat heeft ie maar te accepteren. Wel blijven uitleggen wat er speelt en gewoon normaal uitleggen. Niet 'mama voelt zich niet zo lekker' maar gewoon 'mama heeft nu een dikke buik want daar zit de baby in en daardoor kan ze niet meer bukken en tillen. Dus ik help jou even'. En laat hem vooral ook dingen zelf doen. Hij wordt immers grote broer.
Soms is 'nee' of 'dat kan niet nu wat jij wilt' ook een prima les. Gaan ze later nog zat horen.
Paps gaat nu gewoon meer met zoon doen en dat heeft ie maar te accepteren. Wel blijven uitleggen wat er speelt en gewoon normaal uitleggen. Niet 'mama voelt zich niet zo lekker' maar gewoon 'mama heeft nu een dikke buik want daar zit de baby in en daardoor kan ze niet meer bukken en tillen. Dus ik help jou even'. En laat hem vooral ook dingen zelf doen. Hij wordt immers grote broer.
Soms is 'nee' of 'dat kan niet nu wat jij wilt' ook een prima les. Gaan ze later nog zat horen.
