Kinderen
alle pijlers
Vriend van zoon ondersteunen, hoe?
vrijdag 17 maart 2023 om 10:47
Ik heb lang getwijfeld om een topic aan te maken, maar ik kom er zelf echt niet uit.
Ik zal de situatie even kort schetsen. Mijn zoon heeft al vanaf groep 1 een beste vriend. Ze zijn samen naar dezelfde middelbare school gegaan. De thuissituatie van vriendje was niet al te best. Multiproblematiek waar ik niet over ga uitweiden.
Zoon en vriendje waren de hele basisschooltijd onafscheidelijk. Vriendje logeerde vaak bij ons, was ook heel graag bij ons. In groep 8 weigerde vriend nog naar school te gaan, de situatie thuis liep ook behoorlijk uit de hand en moeder gaf aan het niet meer te kunnen bolwerken. Moeder heeft mij toen gevraagd vriend tijdelijk in huis te nemen om te kijken of hij wel meedraaide in ons gezin. Dat ging goed, hij ging weer naar school. Vriend heeft een halfjaar bij ons gewoond. In die tijd was er nauwelijks contact tussen vriend en zijn moeder, alleen de keren dat ik het stimuleerde (en dat deed ik natuurlijk regelmatig).
Na een halfjaar gaf moeder aan zoon terug te willen en werd en hulpverlening opgestart. Er is verschillende hulpverlening geweest en 3 jaar geleden als laatste "redmiddel" een Eigen Kracht conferentie. Er zijn toen afspraken gemaakt met moeder en haar sociale kring, niemand kwam de afspraken helaas na en uiteindelijk is vriend uit huis geplaatst en gaan wonen bij zijn oma (die vlakbij moeder woont en nog hartstikke jong is).
Intussen ben ik met mijn zoon verhuisd naar de andere kant van het land en heb ik er nog een dochtertje bij gekregen. Mijn eigen moeder (ook nog heel jong) is ongeneeselijk ziek en zit in haar laatste levensfase
Ik heb het dus druk met de kinderen, die hun oma ook zo vaak mogelijk willen zien. Ook zit ik zelf niet lekker in mijn vel.
Door de verhuizing (en de lockdowns) beperkte het contact tussen mijn zoon en vriend zich tot online en met gamen. De situatie met vriend is intussen opnieuw uit de hand gelopen en moeder nam contact met mij op, gaf aan dat zoon bij ons wil wonen. Of we hem tijdelijk willen opvangen. Zijn oma kan hem namelijk ook niet meer aan.
Voor de duidelijkheid: ik heb vriend nooit als een lastig kind ervaren. Integendeel. Timide, beleefd, gevoelig, lief en slim. De verhalen over niet luisteren herken ik niet, maar goed, vreemde ogen dwingen misschien. Als ik nu geen kind erbij had gekregen en mijn moeder was gezond, had ik het zeker gedaan. Maar nu heb ik er een dreumes bij, wonen we kleiner en lijkt het me logistiek gezien ook nogal een uitdaging om vriend op school te krijgen als hij daarvoor anderhalf uur in de trein moet zitten enkele reis.
Ik heb dus nee gezegd, maar aangegeven dat ik wel graag steun wil bieden. Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Ik kan hem bijvoorbeeld wel eens per maand ophalen om hier te logeren, maar langer dan een weekend zal dat niet kunnen worden. Mijn zoon geeft overigens aan dat hem dat "chill" lijkt, haha. Zijn er nog andere manieren waarop ik hem steun kan bieden, op afstand?
Ik zal de situatie even kort schetsen. Mijn zoon heeft al vanaf groep 1 een beste vriend. Ze zijn samen naar dezelfde middelbare school gegaan. De thuissituatie van vriendje was niet al te best. Multiproblematiek waar ik niet over ga uitweiden.
Zoon en vriendje waren de hele basisschooltijd onafscheidelijk. Vriendje logeerde vaak bij ons, was ook heel graag bij ons. In groep 8 weigerde vriend nog naar school te gaan, de situatie thuis liep ook behoorlijk uit de hand en moeder gaf aan het niet meer te kunnen bolwerken. Moeder heeft mij toen gevraagd vriend tijdelijk in huis te nemen om te kijken of hij wel meedraaide in ons gezin. Dat ging goed, hij ging weer naar school. Vriend heeft een halfjaar bij ons gewoond. In die tijd was er nauwelijks contact tussen vriend en zijn moeder, alleen de keren dat ik het stimuleerde (en dat deed ik natuurlijk regelmatig).
Na een halfjaar gaf moeder aan zoon terug te willen en werd en hulpverlening opgestart. Er is verschillende hulpverlening geweest en 3 jaar geleden als laatste "redmiddel" een Eigen Kracht conferentie. Er zijn toen afspraken gemaakt met moeder en haar sociale kring, niemand kwam de afspraken helaas na en uiteindelijk is vriend uit huis geplaatst en gaan wonen bij zijn oma (die vlakbij moeder woont en nog hartstikke jong is).
Intussen ben ik met mijn zoon verhuisd naar de andere kant van het land en heb ik er nog een dochtertje bij gekregen. Mijn eigen moeder (ook nog heel jong) is ongeneeselijk ziek en zit in haar laatste levensfase
Ik heb het dus druk met de kinderen, die hun oma ook zo vaak mogelijk willen zien. Ook zit ik zelf niet lekker in mijn vel.Door de verhuizing (en de lockdowns) beperkte het contact tussen mijn zoon en vriend zich tot online en met gamen. De situatie met vriend is intussen opnieuw uit de hand gelopen en moeder nam contact met mij op, gaf aan dat zoon bij ons wil wonen. Of we hem tijdelijk willen opvangen. Zijn oma kan hem namelijk ook niet meer aan.
Voor de duidelijkheid: ik heb vriend nooit als een lastig kind ervaren. Integendeel. Timide, beleefd, gevoelig, lief en slim. De verhalen over niet luisteren herken ik niet, maar goed, vreemde ogen dwingen misschien. Als ik nu geen kind erbij had gekregen en mijn moeder was gezond, had ik het zeker gedaan. Maar nu heb ik er een dreumes bij, wonen we kleiner en lijkt het me logistiek gezien ook nogal een uitdaging om vriend op school te krijgen als hij daarvoor anderhalf uur in de trein moet zitten enkele reis.
Ik heb dus nee gezegd, maar aangegeven dat ik wel graag steun wil bieden. Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Ik kan hem bijvoorbeeld wel eens per maand ophalen om hier te logeren, maar langer dan een weekend zal dat niet kunnen worden. Mijn zoon geeft overigens aan dat hem dat "chill" lijkt, haha. Zijn er nog andere manieren waarop ik hem steun kan bieden, op afstand?
vrijdag 17 maart 2023 om 10:53
Ik denk dat je een hele goede keus maakt en goed voor jezelf en iedereen zorgt met deze regeling. Dat hij eens per maand van vrijdag tot zondag kan komen logeren, maakt al onwijs veel verschil.
Wat fijn dat er zoveel vertrouwen is. Ik denk ook echt dat dit komt omdat je heel helder bent in wat je wel kunt en wat je niet kunt. Heel voorspelbaar en veilig.
En wie weet hoe je wereld er volgend jaar uit ziet. Dus ga deze regeling zo aan. Kleine beetjes helpen al een heleboel!
Wat fijn dat er zoveel vertrouwen is. Ik denk ook echt dat dit komt omdat je heel helder bent in wat je wel kunt en wat je niet kunt. Heel voorspelbaar en veilig.
En wie weet hoe je wereld er volgend jaar uit ziet. Dus ga deze regeling zo aan. Kleine beetjes helpen al een heleboel!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 17 maart 2023 om 10:55
Ik neem aan dat jeugdzorg in beeld is, wellicht kunnen zij verschillende opties bespreken?
Je kunt weekendopvang en/of vakantiegezin worden voor deze jongen. Hij kan vast zelf wel met het OV komen, scheelt jou heen en weer rijden.
Voel je niet schuldig dat je hem niet in huis kan nemen. Een pleegkind in huis nemen is heel zwaar, er zit veel problematiek achter.
Je kunt weekendopvang en/of vakantiegezin worden voor deze jongen. Hij kan vast zelf wel met het OV komen, scheelt jou heen en weer rijden.
Voel je niet schuldig dat je hem niet in huis kan nemen. Een pleegkind in huis nemen is heel zwaar, er zit veel problematiek achter.
vrijdag 17 maart 2023 om 10:57
Ja hè? Volgens mij is het ook een goed idee. Het voelt voor mij ook goed. Ik mis hem ook wel. Maar volledig in huis nemen, hoe graag ik dat ook zou willen, is nu geen optie.Doreia* schreef: ↑17-03-2023 10:53Ik denk dat je een hele goede keus maakt en goed voor jezelf en iedereen zorgt met deze regeling. Dat hij eens per maand van vrijdag tot zondag kan komen logeren, maakt al onwijs veel verschil.
Wat fijn dat er zoveel vertrouwen is. Ik denk ook echt dat dit komt omdat je heel helder bent in wat je wel kunt en wat je niet kunt. Heel voorspelbaar en veilig.
En wie weet hoe je wereld er volgend jaar uit ziet. Dus ga deze regeling zo aan. Kleine beetjes helpen al een heleboel!
Eens per maand een weekend kan inderdaad verschil maken. Ik overweeg ook hem weer mee te nemen op vakantie (dat deden we in de basisschooltijd al bijna elk jaar in de zomer). Of zou dat dan verwarrend zijn voor hem?
vrijdag 17 maart 2023 om 10:59
Er zijn allerlei instanties betrokken. Jeugdbescherming in hun provincie en nog wat instanties die ik niet ken.Dahlia74 schreef: ↑17-03-2023 10:55Ik neem aan dat jeugdzorg in beeld is, wellicht kunnen zij verschillende opties bespreken?
Je kunt weekendopvang en/of vakantiegezin worden voor deze jongen. Hij kan vast zelf wel met het OV komen, scheelt jou heen en weer rijden.
Voel je niet schuldig dat je hem niet in huis kan nemen. Een pleegkind in huis nemen is heel zwaar, er zit veel problematiek achter.
Ik voel me ook niet heel schuldig, gelukkig. Ik had het hem gewoon heel erg gegund, en de vorige keer draaide hij makkelijk een halfjaar mee in ons gezin. Het was alsof het nooit anders geweest was. Maar goed, hij was toen natuurlijk ook pas 12 en intussen is hij 15. In de puberteit kan er een hoop veranderen, al heb ik die indruk vooralsnog niet.
Zelf met het OV lijkt me trouwens ook een goed idee, dat scheelt veel reistijd!
vrijdag 17 maart 2023 om 11:03
Dit klinkt misschien erg ongevoelig, maar dit is niet jouw verantwoordelijkheid. Je kinderen zijn je verantwoordelijkheid. Zorg ervoor dat jouw dreumes en jouw moeder jouw aandacht krijgen. En ik zou er ook voor zorgen dat je zoon niet meegesleurd wordt in deze drama. Je neemt veel te veel hooi op je vork. Het is niet aan jouw om die jongen te redden. Je hebt al meer gedaan dan voor hem dan 99 procent van de mensen in zijn leven. Je hebt al genoeg gedaan. Richt je nu maar op wat echt belangrijk voor je is, je familie.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:05
Kijk wat goed voelt voor jou. En als hij geen vakantie heeft en nu met zijn vriend mee op vakantie kan, klinkt mij in de oren als win-win. Kijk dat even aan als de vakantie langzaam in zicht komt.
En vertrouw maar op je gevoel. Volgens mij heb je dit topic helemaal niet nodig, want je ziet alles al heel helder. Je twijfelt, maar in je hart weet je al wat je kunt en wilt
En vertrouw maar op je gevoel. Volgens mij heb je dit topic helemaal niet nodig, want je ziet alles al heel helder. Je twijfelt, maar in je hart weet je al wat je kunt en wilt
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 17 maart 2023 om 11:08
Superlief van jeDoreia* schreef: ↑17-03-2023 11:05Kijk wat goed voelt voor jou. En als hij geen vakantie heeft en nu met zijn vriend mee op vakantie kan, klinkt mij in de oren als win-win. Kijk dat even aan als de vakantie langzaam in zicht komt.
En vertrouw maar op je gevoel. Volgens mij heb je dit topic helemaal niet nodig, want je ziet alles al heel helder. Je twijfelt, maar in je hart weet je al wat je kunt en wilt
Dankjewel voor deze mooie en bemoedigende woorden.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:09
Ik herken je situatie. Wij hebben hier ook een vriend van mijn zoon regelmatig ambulant opgevangen en de verkering van mijn dochter voor een half jaar in huis gehad.
Mij is altijd verteld: als kinderen in die situatie iig 1 adres hebben waar ze altijd terecht kunnen, dan help je ze enorm.
Dit blijf je in wezen doen. Jouw deur blijft open staan, al is het in een andere vorm.
Ik denk dat je al heel goed voor hem zorgt, en daarbij zorg je goed voor jezelf door ook grenzen te trekken.
Je doet dat goed! Pluim voor jou, echt!
Mij is altijd verteld: als kinderen in die situatie iig 1 adres hebben waar ze altijd terecht kunnen, dan help je ze enorm.
Dit blijf je in wezen doen. Jouw deur blijft open staan, al is het in een andere vorm.
Ik denk dat je al heel goed voor hem zorgt, en daarbij zorg je goed voor jezelf door ook grenzen te trekken.
Je doet dat goed! Pluim voor jou, echt!
vrijdag 17 maart 2023 om 11:10
Geen idee wat er aan opties zijn, maar wat je aanbiedt lijkt mij zo fijn voor die jongen. En mee op vakantie lijkt mij ook geen probleem. Zal zeker niet verwarrend zijn. Wel de verwachtingen van te voren goed met iedereen bespreken.
Superlief dat je dit wil aangaan.
Superlief dat je dit wil aangaan.
every journey starts with a single step
vrijdag 17 maart 2023 om 11:11
Je hebt natuurlijk gelijk dat mijn dreumes, zoon en moeder op nummer één komen. Dat ben ik echt met je eens. Maar ik vind wel dat we als mens de verantwoordelijkheid hebben om naar elkaar om te kijken en elkaar te helpen waar het kan. Deze jongen ken ik al zo lang, vanaf groep 1 was hij echt regelmatig bij ons thuis. Hij voelt eigenlijk ook een beetje als familie.fruitshake schreef: ↑17-03-2023 11:03Dit klinkt misschien erg ongevoelig, maar dit is niet jouw verantwoordelijkheid. Je kinderen zijn je verantwoordelijkheid. Zorg ervoor dat jouw dreumes en jouw moeder jouw aandacht krijgen. En ik zou er ook voor zorgen dat je zoon niet meegesleurd wordt in deze drama. Je neemt veel te veel hooi op je vork. Het is niet aan jouw om die jongen te redden. Je hebt al meer gedaan dan voor hem dan 99 procent van de mensen in zijn leven. Je hebt al genoeg gedaan. Richt je nu maar op wat echt belangrijk voor je is, je familie.
Ik hoef hem ook zeker niet te redden, dat kan ook helemaal niet. Ik ben geen hulpverlener en heb geen gedegen psychologische of pedagogische kennis. Maar ik kan hem wel een fijne tijd geven, zonder dat mijn eigen gezin eronder lijdt.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:11
Knul zal nu een jaar of 14-15 zijn denk ik? Dat is ook wel een leeftijd waarop hij snapt waarom weer bij jullie gaan wonen niet een optie is. Maar ook een leeftijd waarop hij nu verkeerde keuzes kan gaan maken waar hij later veel last van kan krijgen. Een puber nu bij een pleeggezin onder brengen kan verkeerd uitpakken. Ik zou iig eens wat gesprekken met hem willen hebben hoe hij zijn toekomst ziet. Schijnbaar kan moeder niet zo goed sturen op zijn gedrag, en hebben jullie meer invloed daar op. Zeker als jij aangeeft dat het helemaal niet een verkeerde knul is.
Laat hem nu eerst eens een paar weekenden komen, dan kun je ook even aanvoelen hoe het in jullie gezin werkt en hoe hij mentaal er bij zit. En pas daarna een definitief besluit nemen. Ik zou dan alleen niet benoemen dat er een mogelijkheid is dat hij weer (deels) bij jullie kan komen, om hem geen valse hoop te geven. Dat is niet fair naar hem toe.
Laat hem nu eerst eens een paar weekenden komen, dan kun je ook even aanvoelen hoe het in jullie gezin werkt en hoe hij mentaal er bij zit. En pas daarna een definitief besluit nemen. Ik zou dan alleen niet benoemen dat er een mogelijkheid is dat hij weer (deels) bij jullie kan komen, om hem geen valse hoop te geven. Dat is niet fair naar hem toe.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:12
vrijdag 17 maart 2023 om 11:16
Oh, ja, inderdaad dezelfde soort situaties. Wat een mooie uitspraak, van dat ene adres dat al enorm helptBecause schreef: ↑17-03-2023 11:09Ik herken je situatie. Wij hebben hier ook een vriend van mijn zoon regelmatig ambulant opgevangen en de verkering van mijn dochter voor een half jaar in huis gehad.
Mij is altijd verteld: als kinderen in die situatie iig 1 adres hebben waar ze altijd terecht kunnen, dan help je ze enorm.
Dit blijf je in wezen doen. Jouw deur blijft open staan, al is het in een andere vorm.
Ik denk dat je al heel goed voor hem zorgt, en daarbij zorg je goed voor jezelf door ook grenzen te trekken.
Je doet dat goed! Pluim voor jou, echt!
Bedankt voor je mooie compliment.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:18
Ik snap de moeder van het kind wel, uiteindelijk wil zij ook het beste voor haar zoon en is waarschijnlijk gewoon ook wanhopig. Qua school kan er natuurlijk gewoon van school veranderd worden. Dat is met minst grote probleem verwacht ik. Maar kind in huis nemen is helemaal niet aan de orde voor TO. Ze in nu opzoek naar een mooie balans en weet heel goed wat ze niet kan bieden en wat ze wel kan bieden. Dat inzicht is heel belangrijk.Marcella22 schreef: ↑17-03-2023 11:12Wat een vreemd en onhaalbaar verzoek.
Ongeacht van jouw situatie kan een kind van die leeftijd toch niet dagelijks 2x zo'n lange reis maken?
Heel erg sneu dat het zo loopt met het jongetje. Maar meer dan eens een weekend laten komen logeren, lijkt me er niet in te zitten. Denk aan jezelf.
TO, ik zou nog niet over de vakanties nadenken. Gewoon eerst kijken hoe het die weekenden gaat. Je mag best verwachten dat hij gewoon meedraait in jullie gezin dus niet de hele dag lekker samen gamen met je zoon
.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:36
Tijdelijk kan dat prima. Hij is 15 dus hij is oud genoeg om zelfstandig met de trein te gaan en ondertussen kan hij muziek luisteren, huiswerk maken/lezen enz.Marcella22 schreef: ↑17-03-2023 11:12Wat een vreemd en onhaalbaar verzoek.
Ongeacht van jouw situatie kan een kind van die leeftijd toch niet dagelijks 2x zo'n lange reis maken?
Heel erg sneu dat het zo loopt met het jongetje. Maar meer dan eens een weekend laten komen logeren, lijkt me er niet in te zitten. Denk aan jezelf.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:54
Volgens mij zit je helemaal op de goede weg. Hem naar jullie toe laten komen met het OV moet makkelijk kunnen voor een kind van 15. Dan heb jij daar al een stuk minder omkijken naar. Een weekend per maand is mooi. Wellicht twee, als dat goed voelt na het een tijdje te hebben geprobeerd.
Hem volledig in huis nemen en dagelijks 2 x 1,5 uur laten reizen, is niet alleen een (te) grote vraag, maar ook een irreële. Het is van een kind van die leeftijd echt wel teveel gevraagd om dat dagelijks naast school (en met een verwarrende thuissituatie) te doen. Het klinkt alsof hij vooral ook rust nodig heeft en dat krijg je niet met 3 uur reistijd per dag erbij.
Hem volledig in huis nemen en dagelijks 2 x 1,5 uur laten reizen, is niet alleen een (te) grote vraag, maar ook een irreële. Het is van een kind van die leeftijd echt wel teveel gevraagd om dat dagelijks naast school (en met een verwarrende thuissituatie) te doen. Het klinkt alsof hij vooral ook rust nodig heeft en dat krijg je niet met 3 uur reistijd per dag erbij.
vrijdag 17 maart 2023 om 11:58
Ik heb zelf een moeilijke jeugd gehad en uiteindelijk ook uithuis geplaatst (bij grootouders). De weekenden bij mijn vriendin daar kijk ik ontzettend warm op terug. Mooi dat je hiervoor open staat en ook je grenzen waarborgt. Je kunt echt het verschil maken ook met een weekend. Dus voel je absoluut niet rot hierdoor 
vrijdag 17 maart 2023 om 12:07
Ik zou het ook doen. Maar ik zit niet in de situatie van TO. Ik denk dat je al heel veel hebt gedaan TO. En als vriend zo af en toe bij jullie een weekendje kan bijtanken en mee op vakantie mag, doe je weer heel veel. Gaat hij straks studeren? Dan kan hij zich in sommige steden nu al als woningzoekende inschrijven. Dat kan hem helpen om zo snel mogelijk zelfstandig te worden. Ik was 16 toen ik uit huis ging, op een kamer. En dat ging stukken beter dan thuis wonen want daar was ik doodongelukkig. Kon ik alles? Zeker niet. Maar er ging ook niks vreselijk mis. Ik ben niet verhongerd, geen drugsverslaafde geworden, en niet vervuild. Gewoon braaf mijn studie afgemaakt en daarna gaan werken.
vrijdag 17 maart 2023 om 12:19
TO je hebt al meer dan genoeg gedaan. Wat als je hem wel in huis neemt en de vriendschap met jouw zoon verwaterd of die jongen is opeens erg veranderd want kinderen krijgen een andere persoonlijkheid in de pubertijd. Wat dan? Wat als het niet lukt om hem onderdak te bieden? Gewoon terug sturen? Het beste is nu duidelijk zijn. Wat kan jij aan hem bieden zonder dat jouw gezin er onder lijdt? Jouw familie hoort op de eerste plaatst te staan en niet deze jongen.vaniteifear schreef: ↑17-03-2023 11:11Je hebt natuurlijk gelijk dat mijn dreumes, zoon en moeder op nummer één komen. Dat ben ik echt met je eens. Maar ik vind wel dat we als mens de verantwoordelijkheid hebben om naar elkaar om te kijken en elkaar te helpen waar het kan. Deze jongen ken ik al zo lang, vanaf groep 1 was hij echt regelmatig bij ons thuis. Hij voelt eigenlijk ook een beetje als familie.
Ik hoef hem ook zeker niet te redden, dat kan ook helemaal niet. Ik ben geen hulpverlener en heb geen gedegen psychologische of pedagogische kennis. Maar ik kan hem wel een fijne tijd geven, zonder dat mijn eigen gezin eronder lijdt.
vrijdag 17 maart 2023 om 12:27
Volgens mij geeft TO meer dan duidelijk haar grenzen aan. En als je een kind al 11 jaar kent en ook al een behoorlijke tijd in huis hebt gehad, dan is dit ( wat TO ook letterlijk schrijft) ook familie geworden.fruitshake schreef: ↑17-03-2023 12:19TO je hebt al meer dan genoeg gedaan. Wat als je hem wel in huis neemt en de vriendschap met jouw zoon verwaterd of die jongen is opeens erg veranderd want kinderen krijgen een andere persoonlijkheid in de pubertijd. Wat dan? Wat als het niet lukt om hem onderdak te bieden? Gewoon terug sturen? Het beste is nu duidelijk zijn. Wat kan jij aan hem bieden zonder dat jouw gezin er onder lijdt? Jouw familie hoort op de eerste plaatst te staan en niet deze jongen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 17 maart 2023 om 12:29
Het is begrijpelijk dat je je zorgen maakt over de situatie van de vriend van je zoon, maar het is ook belangrijk om naar je eigen grenzen te kijken en die te respecteren. Het is goed dat je hebt aangegeven dat je hem niet kunt opvangen, maar wel graag steun wilt bieden.
Een goed idee kan zijn om contact te houden met de vriend en zijn moeder, en hen te helpen bij het vinden van andere mogelijkheden voor opvang en ondersteuning. Je kunt bijvoorbeeld informatie opzoeken over hulpverleningsinstanties die kunnen helpen bij de situatie van de vriend, en deze doorsturen naar zijn moeder. Ook zou je kunnen aanbieden om mee te gaan naar afspraken met hulpverleners of te helpen bij het vinden van passende opvang.
Verder zou je de vriend af en toe kunnen uitnodigen om te komen logeren of om samen leuke dingen te doen, als dat voor jou haalbaar is. Het is belangrijk om duidelijk te zijn over je beschikbaarheid en grenzen, zodat er geen onrealistische verwachtingen ontstaan.
Tot slot zou je kunnen overwegen om de vriend financieel te ondersteunen, bijvoorbeeld door af en toe wat geld over te maken om hem te helpen bij de aanschaf van schoolspullen of kleding. Maar ook hierbij is het belangrijk om je eigen financiële situatie in acht te nemen en je grenzen te bewaken.
Kortom, er zijn verschillende manieren waarop je steun kunt bieden aan de vriend en zijn moeder, ook op afstand. Het belangrijkste is om je eigen grenzen te respecteren en realistisch te blijven over wat je wel en niet kunt doen.
Een goed idee kan zijn om contact te houden met de vriend en zijn moeder, en hen te helpen bij het vinden van andere mogelijkheden voor opvang en ondersteuning. Je kunt bijvoorbeeld informatie opzoeken over hulpverleningsinstanties die kunnen helpen bij de situatie van de vriend, en deze doorsturen naar zijn moeder. Ook zou je kunnen aanbieden om mee te gaan naar afspraken met hulpverleners of te helpen bij het vinden van passende opvang.
Verder zou je de vriend af en toe kunnen uitnodigen om te komen logeren of om samen leuke dingen te doen, als dat voor jou haalbaar is. Het is belangrijk om duidelijk te zijn over je beschikbaarheid en grenzen, zodat er geen onrealistische verwachtingen ontstaan.
Tot slot zou je kunnen overwegen om de vriend financieel te ondersteunen, bijvoorbeeld door af en toe wat geld over te maken om hem te helpen bij de aanschaf van schoolspullen of kleding. Maar ook hierbij is het belangrijk om je eigen financiële situatie in acht te nemen en je grenzen te bewaken.
Kortom, er zijn verschillende manieren waarop je steun kunt bieden aan de vriend en zijn moeder, ook op afstand. Het belangrijkste is om je eigen grenzen te respecteren en realistisch te blijven over wat je wel en niet kunt doen.
vrijdag 17 maart 2023 om 12:47
Ik heb ook een terminaal zieke moeder gehad terwijl ik een baby en een peuter had. En daar had ik totaal mijn handen aan vol (en mijn hoofd zat vol). Ik snap het helemaal dat een kind van een ander erbij in huis nemen dan niet lukt en het lijkt mij een heel mooi compromis dat je zo hebt gevonden.
En 3 uur reistijd per dag wil je een kind toch ook niet aandoen. Dan zou ik van school laten switchen. Maar dat is toch niet aan de orde als je tot het weekend beperkt.
En 3 uur reistijd per dag wil je een kind toch ook niet aandoen. Dan zou ik van school laten switchen. Maar dat is toch niet aan de orde als je tot het weekend beperkt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
