Kinderen
alle pijlers
Vriend van zoon ondersteunen, hoe?
vrijdag 17 maart 2023 om 10:47
Ik heb lang getwijfeld om een topic aan te maken, maar ik kom er zelf echt niet uit.
Ik zal de situatie even kort schetsen. Mijn zoon heeft al vanaf groep 1 een beste vriend. Ze zijn samen naar dezelfde middelbare school gegaan. De thuissituatie van vriendje was niet al te best. Multiproblematiek waar ik niet over ga uitweiden.
Zoon en vriendje waren de hele basisschooltijd onafscheidelijk. Vriendje logeerde vaak bij ons, was ook heel graag bij ons. In groep 8 weigerde vriend nog naar school te gaan, de situatie thuis liep ook behoorlijk uit de hand en moeder gaf aan het niet meer te kunnen bolwerken. Moeder heeft mij toen gevraagd vriend tijdelijk in huis te nemen om te kijken of hij wel meedraaide in ons gezin. Dat ging goed, hij ging weer naar school. Vriend heeft een halfjaar bij ons gewoond. In die tijd was er nauwelijks contact tussen vriend en zijn moeder, alleen de keren dat ik het stimuleerde (en dat deed ik natuurlijk regelmatig).
Na een halfjaar gaf moeder aan zoon terug te willen en werd en hulpverlening opgestart. Er is verschillende hulpverlening geweest en 3 jaar geleden als laatste "redmiddel" een Eigen Kracht conferentie. Er zijn toen afspraken gemaakt met moeder en haar sociale kring, niemand kwam de afspraken helaas na en uiteindelijk is vriend uit huis geplaatst en gaan wonen bij zijn oma (die vlakbij moeder woont en nog hartstikke jong is).
Intussen ben ik met mijn zoon verhuisd naar de andere kant van het land en heb ik er nog een dochtertje bij gekregen. Mijn eigen moeder (ook nog heel jong) is ongeneeselijk ziek en zit in haar laatste levensfase
Ik heb het dus druk met de kinderen, die hun oma ook zo vaak mogelijk willen zien. Ook zit ik zelf niet lekker in mijn vel.
Door de verhuizing (en de lockdowns) beperkte het contact tussen mijn zoon en vriend zich tot online en met gamen. De situatie met vriend is intussen opnieuw uit de hand gelopen en moeder nam contact met mij op, gaf aan dat zoon bij ons wil wonen. Of we hem tijdelijk willen opvangen. Zijn oma kan hem namelijk ook niet meer aan.
Voor de duidelijkheid: ik heb vriend nooit als een lastig kind ervaren. Integendeel. Timide, beleefd, gevoelig, lief en slim. De verhalen over niet luisteren herken ik niet, maar goed, vreemde ogen dwingen misschien. Als ik nu geen kind erbij had gekregen en mijn moeder was gezond, had ik het zeker gedaan. Maar nu heb ik er een dreumes bij, wonen we kleiner en lijkt het me logistiek gezien ook nogal een uitdaging om vriend op school te krijgen als hij daarvoor anderhalf uur in de trein moet zitten enkele reis.
Ik heb dus nee gezegd, maar aangegeven dat ik wel graag steun wil bieden. Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Ik kan hem bijvoorbeeld wel eens per maand ophalen om hier te logeren, maar langer dan een weekend zal dat niet kunnen worden. Mijn zoon geeft overigens aan dat hem dat "chill" lijkt, haha. Zijn er nog andere manieren waarop ik hem steun kan bieden, op afstand?
Ik zal de situatie even kort schetsen. Mijn zoon heeft al vanaf groep 1 een beste vriend. Ze zijn samen naar dezelfde middelbare school gegaan. De thuissituatie van vriendje was niet al te best. Multiproblematiek waar ik niet over ga uitweiden.
Zoon en vriendje waren de hele basisschooltijd onafscheidelijk. Vriendje logeerde vaak bij ons, was ook heel graag bij ons. In groep 8 weigerde vriend nog naar school te gaan, de situatie thuis liep ook behoorlijk uit de hand en moeder gaf aan het niet meer te kunnen bolwerken. Moeder heeft mij toen gevraagd vriend tijdelijk in huis te nemen om te kijken of hij wel meedraaide in ons gezin. Dat ging goed, hij ging weer naar school. Vriend heeft een halfjaar bij ons gewoond. In die tijd was er nauwelijks contact tussen vriend en zijn moeder, alleen de keren dat ik het stimuleerde (en dat deed ik natuurlijk regelmatig).
Na een halfjaar gaf moeder aan zoon terug te willen en werd en hulpverlening opgestart. Er is verschillende hulpverlening geweest en 3 jaar geleden als laatste "redmiddel" een Eigen Kracht conferentie. Er zijn toen afspraken gemaakt met moeder en haar sociale kring, niemand kwam de afspraken helaas na en uiteindelijk is vriend uit huis geplaatst en gaan wonen bij zijn oma (die vlakbij moeder woont en nog hartstikke jong is).
Intussen ben ik met mijn zoon verhuisd naar de andere kant van het land en heb ik er nog een dochtertje bij gekregen. Mijn eigen moeder (ook nog heel jong) is ongeneeselijk ziek en zit in haar laatste levensfase
Ik heb het dus druk met de kinderen, die hun oma ook zo vaak mogelijk willen zien. Ook zit ik zelf niet lekker in mijn vel.Door de verhuizing (en de lockdowns) beperkte het contact tussen mijn zoon en vriend zich tot online en met gamen. De situatie met vriend is intussen opnieuw uit de hand gelopen en moeder nam contact met mij op, gaf aan dat zoon bij ons wil wonen. Of we hem tijdelijk willen opvangen. Zijn oma kan hem namelijk ook niet meer aan.
Voor de duidelijkheid: ik heb vriend nooit als een lastig kind ervaren. Integendeel. Timide, beleefd, gevoelig, lief en slim. De verhalen over niet luisteren herken ik niet, maar goed, vreemde ogen dwingen misschien. Als ik nu geen kind erbij had gekregen en mijn moeder was gezond, had ik het zeker gedaan. Maar nu heb ik er een dreumes bij, wonen we kleiner en lijkt het me logistiek gezien ook nogal een uitdaging om vriend op school te krijgen als hij daarvoor anderhalf uur in de trein moet zitten enkele reis.
Ik heb dus nee gezegd, maar aangegeven dat ik wel graag steun wil bieden. Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Ik kan hem bijvoorbeeld wel eens per maand ophalen om hier te logeren, maar langer dan een weekend zal dat niet kunnen worden. Mijn zoon geeft overigens aan dat hem dat "chill" lijkt, haha. Zijn er nog andere manieren waarop ik hem steun kan bieden, op afstand?
vrijdag 17 maart 2023 om 14:27
Laat hem inderdaad eerst een lang weekend logeren, dan zie je daarna wel verder of dat maandelijks wordt. Want zeker met de situatie met je moeder kan dat misschien niet exact maandelijks de komende tijd (sterkte 
). Je schrijft ook dat je zelf niet lekker in je vel zit. Nou kan ik me dat goed voorstellen als je eigen moeder zo ziek is, of gaat het verder dan dat? Hoe dan ook, volgens mij doe je het top en zijn jullie als gezin al zoveel een veilige haven geweest, dat hem dit de rest van zijn leven zal kunnen helpen.
TO, wij zijn een tijd informeel om-het-weekend-opvang geweest voor het 10-jarige kind van een kennis die het lastig had. Andere situatie, want mijn kinderen zijn een stuk jonger, maar ook van haar moeder kwam toen het verzoek haar een tijd in huis te nemen en dat hebben we niet gedaan. Wat er uiteindelijk bij kwam kijken was echt veel -ook hier een andere stad- en ik had ook niet de verwachting dat het tijdelijk zou zijn. Volgens mij ken je je eigen grenzen goed, dus kijk het gewoon aan en doe geen toezeggingen. Zeker niet nu jullie gezinsdynamiek anders is én de reisafstand erbij is. Onze band met het inmiddels 13-jarige kind van deze kennis is nog steeds goed overigens.
). Je schrijft ook dat je zelf niet lekker in je vel zit. Nou kan ik me dat goed voorstellen als je eigen moeder zo ziek is, of gaat het verder dan dat? Hoe dan ook, volgens mij doe je het top en zijn jullie als gezin al zoveel een veilige haven geweest, dat hem dit de rest van zijn leven zal kunnen helpen.TO, wij zijn een tijd informeel om-het-weekend-opvang geweest voor het 10-jarige kind van een kennis die het lastig had. Andere situatie, want mijn kinderen zijn een stuk jonger, maar ook van haar moeder kwam toen het verzoek haar een tijd in huis te nemen en dat hebben we niet gedaan. Wat er uiteindelijk bij kwam kijken was echt veel -ook hier een andere stad- en ik had ook niet de verwachting dat het tijdelijk zou zijn. Volgens mij ken je je eigen grenzen goed, dus kijk het gewoon aan en doe geen toezeggingen. Zeker niet nu jullie gezinsdynamiek anders is én de reisafstand erbij is. Onze band met het inmiddels 13-jarige kind van deze kennis is nog steeds goed overigens.
cypresshill wijzigde dit bericht op 17-03-2023 15:40
39.23% gewijzigd
vrijdag 17 maart 2023 om 15:25
Ik neig hier ook naar.twister1977 schreef: ↑17-03-2023 12:09Ik zou hem in huis nemen denk ik,maar dan ook naar een school in de buurt laten gaan. Echt een nieuwe start geven
vrijdag 17 maart 2023 om 15:45
Dankjewelfiredraakje schreef: ↑17-03-2023 11:10Geen idee wat er aan opties zijn, maar wat je aanbiedt lijkt mij zo fijn voor die jongen. En mee op vakantie lijkt mij ook geen probleem. Zal zeker niet verwarrend zijn. Wel de verwachtingen van te voren goed met iedereen bespreken.
Superlief dat je dit wil aangaan.
Het lijkt me echt gezellig om hem als vanouds mee te nemen op vakantie.
vrijdag 17 maart 2023 om 15:48
Klopt, ze is wanhopig en ziet in dat zowel zij als haar moeder het (op dit moment) niet lukt om voor hem te zorgen.Dahlia74 schreef: ↑17-03-2023 11:18Ik snap de moeder van het kind wel, uiteindelijk wil zij ook het beste voor haar zoon en is waarschijnlijk gewoon ook wanhopig. Qua school kan er natuurlijk gewoon van school veranderd worden. Dat is met minst grote probleem verwacht ik. Maar kind in huis nemen is helemaal niet aan de orde voor TO. Ze in nu opzoek naar een mooie balans en weet heel goed wat ze niet kan bieden en wat ze wel kan bieden. Dat inzicht is heel belangrijk.
TO, ik zou nog niet over de vakanties nadenken. Gewoon eerst kijken hoe het die weekenden gaat. Je mag best verwachten dat hij gewoon meedraait in jullie gezin dus niet de hele dag lekker samen gamen met je zoon.
Vriend in huis nemen zou ik gedaan hebben in een andere situatie. Ik ben in de randstad gaan wonen en heb genoegen genomen met een klein 3-kamerappartement. Mijn zoon heeft een eigen kamer en mijn dochter en ik delen een kamer. Ik wil binnen een jaar of 2-3 wel verhuizen naar een grotere woning (liefst met tuin), maar voor nu is het even zo. Nu mijn dochter nog klein is gaat het prima, maar als er een derde kind bij komt, is het niet te doen qua ruimte. De kamer van mijn zoon is ook niet zo groot dat hij hem kan delen.
vrijdag 17 maart 2023 om 15:49
Een puber van 15 in huis nemen is nogal wat. Het is een kind met heel verleden die niet bij zijn moeder kan wonen, niet bij zijn oma. Dat doet psychisch heelveel met een kind. Een pleegkind heeft meestal extra zorg en aandacht nodig en grote kans dat hij de grenzen gaat opzoeken in zijn gedrag. Ik vind het dan ook heel verstandig dat TO hier niet aan begint, dat kan zij op dit moment helemaal niet aan. Je wilt voorkomen dat zo'n kind over 3 maanden weer op straat staat omdat hij teveel is voor het pleeggezin.
vrijdag 17 maart 2023 om 15:49
Hij wil het liefst hier komen wonen. Dat is iets dat al eerder gespeeld heeft, en hij heeft natuurlijk ook een halfjaar bij ons in huis gewoond. Toen was het een succes, maar goed, hij was ook een stukje jonger en nog niet in de puberteit.SunShine35 schreef: ↑17-03-2023 14:20Kan je niet aan hem vragen wat hij zou willen?
En kijken wat voor jou daarin mogelijk is.
vrijdag 17 maart 2023 om 15:54
Dankjewel voor je uitgebreide reactieCypresshill schreef: ↑17-03-2023 14:27Laat hem inderdaad eerst een lang weekend logeren, dan zie je daarna wel verder of dat maandelijks wordt. Want zeker met de situatie met je moeder kan dat misschien niet exact maandelijks de komende tijd (sterkte
TO, wij zijn een tijd informeel om-het-weekend-opvang geweest voor het 10-jarige kind van een kennis die het lastig had. Andere situatie, want mijn kinderen zijn een stuk jonger, maar ook van haar moeder kwam toen het verzoek haar een tijd in huis te nemen en dat hebben we niet gedaan. Wat er uiteindelijk bij kwam kijken was echt veel -ook hier een andere stad- en ik had ook niet de verwachting dat het tijdelijk zou zijn. Volgens mij ken je je eigen grenzen goed, dus kijk het gewoon aan en doe geen toezeggingen. Zeker niet nu jullie gezinsdynamiek anders is én de reisafstand erbij is. Onze band met het inmiddels 13-jarige kind van deze kennis is nog steeds goed overigens.
Ik laat hem inderdaad eerst logeren, hij komt volgend weekend deze kant op. Op zondag reist hij dan met ons mee terug, omdat we dan mijn ouders bezoeken (die kent hij ook heel goed en zag hij vroeger als een soort plusopa en oma). Daarna kan hij zelf met de bus naar huis.
Ik zit zelf niet lekker in mijn vel omdat ik met wat angstklachten kamp. Momenteel is het gelukkig stabiel en heb ik gesprekken met de praktijkondersteuner. Veel naar buiten gaan en een strak dagelijks ritme helpt daar gelukkig bij, maar daar heb ik eigenlijk altijd wel behoefte aan gehad (volgens mij is dat ook de reden dat het zo goed werkte met vriend, die voorspelbaarheid is voor kinderen ook fijn).
Ik bewaak mijn grenzen inderdaad goed intussen.
vrijdag 17 maart 2023 om 15:58
Daar houd ik ook rekening mee.Dahlia74 schreef: ↑17-03-2023 15:49Een puber van 15 in huis nemen is nogal wat. Het is een kind met heel verleden die niet bij zijn moeder kan wonen, niet bij zijn oma. Dat doet psychisch heelveel met een kind. Een pleegkind heeft meestal extra zorg en aandacht nodig en grote kans dat hij de grenzen gaat opzoeken in zijn gedrag. Ik vind het dan ook heel verstandig dat TO hier niet aan begint, dat kan zij op dit moment helemaal niet aan. Je wilt voorkomen dat zo'n kind over 3 maanden weer op straat staat omdat hij teveel is voor het pleeggezin.
Intussen kan er veel veranderd zijn, de puberteit is er natuurlijk ook in gekickt inmiddels. Ik ben geen pedagoog of andere deskundige, dus dat soort ondersteuning kan ik inderdaad niet bieden.
vrijdag 17 maart 2023 om 16:00
vrijdag 17 maart 2023 om 16:01
Ik vind het heel knap hoe je heel duidelijk je eigen grenzen aangeeft. Ik kan mij voorstellen dat je moederhart schreeuwt om het kind in je gezin op te nemen. Maar dat is gewoon momenteel niet het beste voor jou en dus ook niet voor jouw gezin en voor deze jongen.vaniteifear schreef: ↑17-03-2023 15:58Daar houd ik ook rekening mee.
Intussen kan er veel veranderd zijn, de puberteit is er natuurlijk ook in gekickt inmiddels. Ik ben geen pedagoog of andere deskundige, dus dat soort ondersteuning kan ik inderdaad niet bieden.
vrijdag 17 maart 2023 om 22:03
1x per maand een weekend is toch al mooi? Met die enorme afstand kun je niet veel meer doen vrees ik. Anderhalf uur enkele reis met ov om op school te komen is natuurlijk van de zotte. En zo lang je niet weet hoe ‘tijdelijk’ dat opvangen is, is hem van school laten switchen ook nogal heftig. De omstandigheden zijn er gewoon niet (meer) naar.
zaterdag 18 maart 2023 om 17:43
Ik heb intussen een heel uitgebreid gesprek gehad met moeder en vriend. Het liefst zou hij fulltime bij ons wonen, maar ik heb gezegd dat dat nu geen optie is in verband met ruimtegebrek en dreumes. Dat hij anders met alle liefde welkom geweest was. Hij was zo verdrietig
Eens per maand een weekend hier logeren lijkt hem wel heel fijn. Dat geeft moeder en oma ook wat lucht. Zij geven allebei aan dat hij écht niet luistert en dat de situatie onhoudbaar is. Mee op vakantie wil hij ook graag, dus ik ga bijboeken voor hem.
Financiële ondersteuning (zoals iemand hier al opperde) ga ik op dit moment niet doen. En dan vooral omdat ik daar in het verleden geen fijne ervaringen mee heb gehad bij deze moeder en haar zussen en nichten. Op het laatst leende de halve familie steeds geld bij mij, terwijl ik ook opdraaide voor kosten zoals zwemlessen, afzwemmen, reiskosten, kleding en schoolspullen voor haar kind. Ik besef hoe naar het klinkt zoals ik het opschrijf, maar zo bedoel ik het niet. Ik heb dat echt met liefde betaald, al kon ik het toen minder goed missen dan nu. Mocht er echt iets nodig zijn voor hem koop ik het liever rechtstreeks denk ik.
Moeder heeft me ook gevraagd om bij het volgende gesprek met de Jeugdbescherming te zijn. Ik ken de gezinsvoogd al, die zal dan ook weer aanschuiven. Volgens moeder vinden zij het een goed idee als ik hem af en toe kan opvangen. Hebben jullie nog ideeën voor dit gesprek? Ik wil van tevoren een paar vragen opschrijven die ik echt wil stellen, maar ik weet zeker dat ik veel zal vergeten.
Oh, tot nu toe natuurlijk heel erg bedankt voor alle reacties Ik heb alles gelezen, ook als ik niet heb gereageerd, en vind dat jullie echt heel lief reageren. Doet me goed.
Eens per maand een weekend hier logeren lijkt hem wel heel fijn. Dat geeft moeder en oma ook wat lucht. Zij geven allebei aan dat hij écht niet luistert en dat de situatie onhoudbaar is. Mee op vakantie wil hij ook graag, dus ik ga bijboeken voor hem.
Financiële ondersteuning (zoals iemand hier al opperde) ga ik op dit moment niet doen. En dan vooral omdat ik daar in het verleden geen fijne ervaringen mee heb gehad bij deze moeder en haar zussen en nichten. Op het laatst leende de halve familie steeds geld bij mij, terwijl ik ook opdraaide voor kosten zoals zwemlessen, afzwemmen, reiskosten, kleding en schoolspullen voor haar kind. Ik besef hoe naar het klinkt zoals ik het opschrijf, maar zo bedoel ik het niet. Ik heb dat echt met liefde betaald, al kon ik het toen minder goed missen dan nu. Mocht er echt iets nodig zijn voor hem koop ik het liever rechtstreeks denk ik.
Moeder heeft me ook gevraagd om bij het volgende gesprek met de Jeugdbescherming te zijn. Ik ken de gezinsvoogd al, die zal dan ook weer aanschuiven. Volgens moeder vinden zij het een goed idee als ik hem af en toe kan opvangen. Hebben jullie nog ideeën voor dit gesprek? Ik wil van tevoren een paar vragen opschrijven die ik echt wil stellen, maar ik weet zeker dat ik veel zal vergeten.
Oh, tot nu toe natuurlijk heel erg bedankt voor alle reacties
Ik heb alles gelezen, ook als ik niet heb gereageerd, en vind dat jullie echt heel lief reageren. Doet me goed.
zaterdag 18 maart 2023 om 17:52
Ik krijg serieus tranen in m'n ogen van jouw bericht. Wat ontzettend moedig en knap van jou! Zowel de kansen die je hem biedt en geeft, als je eigen grenzen bewaken. En wat fijn dat hij mee kan op vakantie!vaniteifear schreef: ↑18-03-2023 17:43Ik heb intussen een heel uitgebreid gesprek gehad met moeder en vriend. Het liefst zou hij fulltime bij ons wonen, maar ik heb gezegd dat dat nu geen optie is in verband met ruimtegebrek en dreumes. Dat hij anders met alle liefde welkom geweest was. Hij was zo verdrietig
Eens per maand een weekend hier logeren lijkt hem wel heel fijn. Dat geeft moeder en oma ook wat lucht. Zij geven allebei aan dat hij écht niet luistert en dat de situatie onhoudbaar is. Mee op vakantie wil hij ook graag, dus ik ga bijboeken voor hem.
Financiële ondersteuning (zoals iemand hier al opperde) ga ik op dit moment niet doen. En dan vooral omdat ik daar in het verleden geen fijne ervaringen mee heb gehad bij deze moeder en haar zussen en nichten. Op het laatst leende de halve familie steeds geld bij mij, terwijl ik ook opdraaide voor kosten zoals zwemlessen, afzwemmen, reiskosten, kleding en schoolspullen voor haar kind. Ik besef hoe naar het klinkt zoals ik het opschrijf, maar zo bedoel ik het niet. Ik heb dat echt met liefde betaald, al kon ik het toen minder goed missen dan nu. Mocht er echt iets nodig zijn voor hem koop ik het liever rechtstreeks denk ik.
Moeder heeft me ook gevraagd om bij het volgende gesprek met de Jeugdbescherming te zijn. Ik ken de gezinsvoogd al, die zal dan ook weer aanschuiven. Volgens moeder vinden zij het een goed idee als ik hem af en toe kan opvangen. Hebben jullie nog ideeën voor dit gesprek? Ik wil van tevoren een paar vragen opschrijven die ik echt wil stellen, maar ik weet zeker dat ik veel zal vergeten.
Oh, tot nu toe natuurlijk heel erg bedankt voor alle reacties
Ik zou ook zeker geen geld geven, volgens mij heeft die jongen behoefte aan een veilige omgeving, niet per se geld, en anders inderdaad wellicht rechtstreeks (als hij het durft te vragen).
Hopelijk krijgt hij op deze manier al het gevoel dat hij een veilige plek heeft, waar hij af en toe terecht kan. Heb je zelf ook via (bijv) app contact met hem? Of doet hij dat meer met je zoon?
zaterdag 18 maart 2023 om 18:49
zaterdag 18 maart 2023 om 21:41
Je bent echt veel te aardig. Die moeder moet maar voor haar eigen kind zorgen. Daarnaast is het toch van de gekke dat haar halve familie geld leent van je. TO jij bent niet verantwoordelijk voor dat kind. Je hebt het al zo moeilijk met alles. Waarom maak je het jezelf nog moeilijker? Ja, het is zielig. Maar dat hoef jij toch niet op te lossen. Laat jeugdzorg het maar doen!
zaterdag 18 maart 2023 om 21:45
Geld is dus niet nodig.
Eigenlijk zelfs andersom. Zij zouden jou geld voor verblijf, kost en inwoning moeten betalen, strikt genomen.
Fijn dat iedereen een weekend per maand ziet zitten. En vakantie! Dat zal voorpret geven.
Succes!
Eigenlijk zelfs andersom. Zij zouden jou geld voor verblijf, kost en inwoning moeten betalen, strikt genomen.
Fijn dat iedereen een weekend per maand ziet zitten. En vakantie! Dat zal voorpret geven.
Succes!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 18 maart 2023 om 21:51
Wat een lieve reactie! DankjewelIrish_Wasser_Woman schreef: ↑18-03-2023 17:52Ik krijg serieus tranen in m'n ogen van jouw bericht. Wat ontzettend moedig en knap van jou! Zowel de kansen die je hem biedt en geeft, als je eigen grenzen bewaken. En wat fijn dat hij mee kan op vakantie!
Ik zou ook zeker geen geld geven, volgens mij heeft die jongen behoefte aan een veilige omgeving, niet per se geld, en anders inderdaad wellicht rechtstreeks (als hij het durft te vragen).
Hopelijk krijgt hij op deze manier al het gevoel dat hij een veilige plek heeft, waar hij af en toe terecht kan. Heb je zelf ook via (bijv) app contact met hem? Of doet hij dat meer met je zoon?
Ja, ik heb appcontact met hem, maar mijn zoon het meest. Soms belt hij me ook op als hij iets wil vragen of gewoon een praatje wil maken.
zaterdag 18 maart 2023 om 21:53
Het gaat niet eens alleen maar om helpen, eigenlijk. Zijn verblijf bij ons was destijds ook goed voor mijn zoon. Beide kinderen hebben heel erg veel behoefte aan regelmaat en dat werkte met zijn verblijf nog beter, om de een of andere reden. School merkte destijds op dat beide kinderen helemaal opgebloeid waren.
Ik kan hem zeker veel leren. Daarnaast leer ik ook veel van hem. Het is zo'n zachtaardig kind, met altijd een vriendelijk woord over voor iemand anders en een open blik. Hij zal nooit iemand veroordelen op welke grond dan ook. Echt een heel mooi, zuiver mens.
zaterdag 18 maart 2023 om 21:56
Ik vind wel dat we tot op zekere hoogte verantwoordelijk zijn om naar elkaar uit te kijken en voor elkaar te zorgen als dat nodig is. Het kan ook niet anders als je om een kind geeft, toch? We kennen hem al vanaf zijn vierde levensjaar en de kinderen zijn echt onafscheidelijk geweest sindsdien. Hij is meer dan gewoon een speelkameraadje of iets. Alle grote mijlpalen hebben ze samen meegemaakt, ze zijn samen groot geworden.fruitshake schreef: ↑18-03-2023 21:41Je bent echt veel te aardig. Die moeder moet maar voor haar eigen kind zorgen. Daarnaast is het toch van de gekke dat haar halve familie geld leent van je. TO jij bent niet verantwoordelijk voor dat kind. Je hebt het al zo moeilijk met alles. Waarom maak je het jezelf nog moeilijker? Ja, het is zielig. Maar dat hoef jij toch niet op te lossen. Laat jeugdzorg het maar doen!
Haar familie die geld leende was wel next level, ja. Daar ben ik toen ook mee gestopt door gewoon niet meer te reageren op geldgerelateerde appjes. Uiteindelijk stopte het vragen om geld gewoon
zaterdag 18 maart 2023 om 21:59
Eigenlijk wel... School heeft destijds nog gekeken of zij iets konden betekenen als een tegemoetkoming op financieel gebied, maar dat kon niet. Dit was blijkbaar gewoon een uitzonderlijke situatie.
Ik vond het overigens niet erg om spullen extra te kopen voor vriend. Het is een snel tevreden kind dat nooit ergens om gevraagd heeft. Maar geld doneren terwijl dat waarschijnlijk weer bij moeder terechtkomt vind ik geen goed idee.
De vakantie geeft inderdaad al voorpret
Dit jaar gaan we ook nog eens met de boot, dus dat is helemaal fantastisch voor de jongens natuurlijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
