Kinderen
alle pijlers
Vriendje van zoon te spelen; hoe ga ik ermee om?
woensdag 12 september 2007 om 09:59
Ik zit met een probleem waar ik me niet zo goed raad mee weet.
Mijn oudste zoon zit op de basisschool en gaat regelmatig spelen bij vriendjes. Ook komen er geregeld kinderen hier spelen. Ik vind het natuurlijk hartstikke leuk voor hem dat hij zoveel vriendjes heeft en vaak gevraagd wordt. Maar ik loop tegen het volgende probleem aan.
Er is een vriendje bij die erg wild is en totaal geen grenzen kent. Thuis mag hij heel veel (ligt soms zelfs op de vensterbank!) en als hij hier komt is dat dus niet anders. Hij trekt aan de gordijnen, zit met zijn vieze handen aan mijn witte muren, spuit met het waterpistool de was nat die op de lijn hangt. En het raam zodat ik daarna weer kan gaan lappen. Begrijp me niet verkeerd; ik ben echt geen moeder bij wie alles altijd spic en span moet zijn, ik heb zelf drie kinderen dus daar ben ik wel realistisch in. Maar ik vind het gedrag van dat vriendje dusdanig vervelend dat ik er bijna tegenop zie om hem uit te nodigen of ja te zeggen als zijn moeder vraagt of hij mag komen spelen. Natuurlijk probeer ik hem wel op een vriendelijke manier duidelijk te maken dat wij het thuis anders doen en dat bepaalde dingen dus niet mogen. Maar ik voel me er zo naar bij. Ik voel me een zeur terwijl ik aan de andere kant vind dat ik in mijn eigen huis mijn eigen regels mag hebben.
Hoe zouden jullie dit doen/mee omgaan?
Mijn oudste zoon zit op de basisschool en gaat regelmatig spelen bij vriendjes. Ook komen er geregeld kinderen hier spelen. Ik vind het natuurlijk hartstikke leuk voor hem dat hij zoveel vriendjes heeft en vaak gevraagd wordt. Maar ik loop tegen het volgende probleem aan.
Er is een vriendje bij die erg wild is en totaal geen grenzen kent. Thuis mag hij heel veel (ligt soms zelfs op de vensterbank!) en als hij hier komt is dat dus niet anders. Hij trekt aan de gordijnen, zit met zijn vieze handen aan mijn witte muren, spuit met het waterpistool de was nat die op de lijn hangt. En het raam zodat ik daarna weer kan gaan lappen. Begrijp me niet verkeerd; ik ben echt geen moeder bij wie alles altijd spic en span moet zijn, ik heb zelf drie kinderen dus daar ben ik wel realistisch in. Maar ik vind het gedrag van dat vriendje dusdanig vervelend dat ik er bijna tegenop zie om hem uit te nodigen of ja te zeggen als zijn moeder vraagt of hij mag komen spelen. Natuurlijk probeer ik hem wel op een vriendelijke manier duidelijk te maken dat wij het thuis anders doen en dat bepaalde dingen dus niet mogen. Maar ik voel me er zo naar bij. Ik voel me een zeur terwijl ik aan de andere kant vind dat ik in mijn eigen huis mijn eigen regels mag hebben.
Hoe zouden jullie dit doen/mee omgaan?
woensdag 12 september 2007 om 10:18
Hoe reageert dat jongetje als jij jouw regels aan hem duidelijk maakt?
Ik weet niet, ik vind het op zich geen schokkend gedrag, zeker bij jongetjes die toch al wat wilder zijn. Maar hij heeft zich wel aan jouw regels te houden en die regels zijn volkomen normaal natuurlijk.
Ik zou hem daar heel duidelijk en niet al te lief op aanspreken, hij mag best even schrikken van jouw afwijzende houding op zijn gedrag.
Ik weet niet, ik vind het op zich geen schokkend gedrag, zeker bij jongetjes die toch al wat wilder zijn. Maar hij heeft zich wel aan jouw regels te houden en die regels zijn volkomen normaal natuurlijk.
Ik zou hem daar heel duidelijk en niet al te lief op aanspreken, hij mag best even schrikken van jouw afwijzende houding op zijn gedrag.
woensdag 12 september 2007 om 11:55
Jij hebt jouw regels, en kinderen kunnen best snappen dat het thuis anders is dan bij vriendjes. Het klinkt mij in de oren alsof jij zo bang bent een zeur te zijn, dat je veel te vriendelijk bent. Je hoeft niet bitcherig te zijn, maar wel duidelijk.
Geef glashelder aan wat jouw grenzen zijn, en wees niet bang om je stem te verheffen of boos te worden als hij die overschrijdt.
Dus niet "Pietje, hier thuis is het de bedoeling dat je niet aan de gordijnen trekt", maar kalm en resoluut "Pietje, blijf van de gordijnen af". En als hij het dan toch doet heb je alle recht om boos te worden.
En als hij vervelend blijft doen, dan denk ik dat je ook tegen die moeder kunt zeggen dat je Pietjes gedrag vervelend vindt en dat hij van harte welkom is als hij zich aan jouw regels houdt.
Geef glashelder aan wat jouw grenzen zijn, en wees niet bang om je stem te verheffen of boos te worden als hij die overschrijdt.
Dus niet "Pietje, hier thuis is het de bedoeling dat je niet aan de gordijnen trekt", maar kalm en resoluut "Pietje, blijf van de gordijnen af". En als hij het dan toch doet heb je alle recht om boos te worden.
En als hij vervelend blijft doen, dan denk ik dat je ook tegen die moeder kunt zeggen dat je Pietjes gedrag vervelend vindt en dat hij van harte welkom is als hij zich aan jouw regels houdt.
woensdag 12 september 2007 om 12:01
woensdag 12 september 2007 om 12:12
er is niets mis met huisregels duidelijk maken.
mijn oppas kindje die mag thuis met bijna alles spelen, bij mij thuis is het hondenspeelgoed voor hem verboden terrein, omdat ik bang ben dat mijn mechel in speelsingheid die kleine handjes verwond. terwijl hij thuis in de hondenmand mag klimmen, kluiven mag afpakken en met balletjes mag gooien in huis .....met zijn hond thuis kan hij alles , die is niet zo fel als mijne.
kinderen valt heel goed duidelijk te maken dat regels hier anders dan daar zijn.
daar hoef je je niet lullig om te voelen. het is jou huis , jou regels.
mijn oppas kindje die mag thuis met bijna alles spelen, bij mij thuis is het hondenspeelgoed voor hem verboden terrein, omdat ik bang ben dat mijn mechel in speelsingheid die kleine handjes verwond. terwijl hij thuis in de hondenmand mag klimmen, kluiven mag afpakken en met balletjes mag gooien in huis .....met zijn hond thuis kan hij alles , die is niet zo fel als mijne.
kinderen valt heel goed duidelijk te maken dat regels hier anders dan daar zijn.
daar hoef je je niet lullig om te voelen. het is jou huis , jou regels.
woensdag 12 september 2007 om 12:57
Ben het helemaal met alle reacties eens. Ook al is het jouw kind niet, dat jongetje heeft zich aan jouw regels te houden. Ik krijg ook wel eens een erg druk meisje over de vloer. Als ik dan in mijn ogen streng heb moeten optreden, vertel ik het wel aan haar vader of moeder, zodra ze opgehaald wordt. Wel buiten oorbereik van dat meisje want ik wil haar niet voor schut zetten. Meestal zeg ik dan zoiets als:"Ik ben wel een beetje streng geweest omdat ze niet zo goed luisterde." Vaak reageert de betreffende ouder dan juist positief:"O nee prima hoor, dat mag ze bij mij thuis ook niet en hier moet ze gewoon naar jou luisteren"
