Kinderen
alle pijlers
Vriendjes en vriendinnetjes van je kind
zondag 25 mei 2008 om 11:54
Mijn zoons hebben altijd vriendjes en vriendinnetjes gehad.
Ik vind het altijd heerlijk als ze ze mee naar huis nemen, een stel van die jongens (meestal jongens) in huis geeft mij een echt grote gezinnen gevoel.
Mijn jongens weten ook dat ze altijd iemand mee mogen nemen, zodoende heb ik ook vaak wel meeëters, en natuurlijk is het niet altijd bij ons zo, ze gaan ook wel bij vriendjes thuis en dan word ik ook wel gebeld of het goed is dat ze daar meeëten.
Toch vind ik niet alle kinderen die meekomen sympathiek.
Ik heb een ontzettende hekel aan achterbaks gedrag, en er komen wel eens van die kinderen mee die een bepaald soort ouders-zijn-minderwaardig achtige blik hebben als je ze aankijkt, het liefst direct naar boven stormen en als ze naar huis gaan even 'sneaky' de deur weer uitglippen. Ik hoor ook verhalen van mijn kinderen hoe die kinderen over hun ouders praten, dingen die ik écht niet zou pikken als ouder van mijn kinderen.
Laatst was er eentje die riep: BOEIUUHH, toen ik even iets aan mijn zoon vroeg, voordat die antwoord kon geven.
Ik knipperde even met mijn ogen, maar liever had ik hem van repliek gediend. Ik deed dat niet omdat ik dat vervelend vond voor mijn zoon, die mij verder gewoon antwoord gaf.
Ik heb wel besloten dat vriendje die avond dus niet mee hoefde te eten. Ik heb het er later met mijn zoon nog over gehad, maar het is een van zijn vriendjes, en hij vind het prettig om met die jongen om te gaan, er zat wel meer in dan dat horkerige gedrag, volgens hem.
Ik heb het ermaar bij gelaten dat hij van zijn vriendjes mijn favoriet in ieder geval niet was.
Ik vind wel dat mijn kinderen zelf bepalen wie hun vrienden zijn, zolang ik geen aanpassingsverschijnselen van ongewenst constateer.
Vinden jullie de vrienden van je kinderen over het algemeen sympatiek?
Ervaringen?
Ik vind het altijd heerlijk als ze ze mee naar huis nemen, een stel van die jongens (meestal jongens) in huis geeft mij een echt grote gezinnen gevoel.
Mijn jongens weten ook dat ze altijd iemand mee mogen nemen, zodoende heb ik ook vaak wel meeëters, en natuurlijk is het niet altijd bij ons zo, ze gaan ook wel bij vriendjes thuis en dan word ik ook wel gebeld of het goed is dat ze daar meeëten.
Toch vind ik niet alle kinderen die meekomen sympathiek.
Ik heb een ontzettende hekel aan achterbaks gedrag, en er komen wel eens van die kinderen mee die een bepaald soort ouders-zijn-minderwaardig achtige blik hebben als je ze aankijkt, het liefst direct naar boven stormen en als ze naar huis gaan even 'sneaky' de deur weer uitglippen. Ik hoor ook verhalen van mijn kinderen hoe die kinderen over hun ouders praten, dingen die ik écht niet zou pikken als ouder van mijn kinderen.
Laatst was er eentje die riep: BOEIUUHH, toen ik even iets aan mijn zoon vroeg, voordat die antwoord kon geven.
Ik knipperde even met mijn ogen, maar liever had ik hem van repliek gediend. Ik deed dat niet omdat ik dat vervelend vond voor mijn zoon, die mij verder gewoon antwoord gaf.
Ik heb wel besloten dat vriendje die avond dus niet mee hoefde te eten. Ik heb het er later met mijn zoon nog over gehad, maar het is een van zijn vriendjes, en hij vind het prettig om met die jongen om te gaan, er zat wel meer in dan dat horkerige gedrag, volgens hem.
Ik heb het ermaar bij gelaten dat hij van zijn vriendjes mijn favoriet in ieder geval niet was.
Ik vind wel dat mijn kinderen zelf bepalen wie hun vrienden zijn, zolang ik geen aanpassingsverschijnselen van ongewenst constateer.
Vinden jullie de vrienden van je kinderen over het algemeen sympatiek?
Ervaringen?
zondag 25 mei 2008 om 22:43
Dat zou echt heel jammer zijn, want ze zijn dól op elkaar, en ze spelen verder heel erg leuk. Duidelijk dikke vrienden. Bovendien zijn de ruzietjes altijd binnen een paar minuten weer over. Als er niet meer gespeeld zou worden met elkaar, leren ze ook niet om ruzies op te lossen. Ik denk dus juist, dat het wel goed is. Zo leren ze in een beschermde omgeving dat niet altijd alles pais en vree is, en langzamerhand zullen ze ook leren daarmee op een goede manier om te gaan.
zondag 25 mei 2008 om 23:04
zondag 25 mei 2008 om 23:14
Jongens zijn, zeker van die leeftijd, ook veel lichamelijker dan meisjes. Heb zelf een zoon van bijna 4 en bij ons in de buurt wonen eigenlijk alleen maar jongens. Doorgaans spelen ze ontzettend leuk samen maar bijna iedere dag krijgt er inderdaad wel één van het stel een duw of stomp. Meisjes vertonen doorgaans totaal ander gedrag (die knijpen toch in het geniep
?) en ik merk dan ook vaak dat "meisjes-ouders" jongens al gauw druk, vervelend en agressief vinden. Ik moet zeggen dat ik spugen ook wel vies vind en dan ook zeker wel in zou grijpen en sorry zou laten zeggen. Perel: ik vind dat je het heel goed aangepakt hebt. Het lijkt me ontzettend lastig op die leeftijd, je wilt immers dat ze leuke vrienden hebben en niet van die verkeerde gluiperige die mogelijk een slechte invloed hebben. Ik vind ook dat je als ouders best mag laten doorschemeren dat bepaalde vrienden niet jouw favoriet zijn, dat opent wellicht bij hem ook z'n ogen.
