Kinderen
alle pijlers
Wanneer is het over? (Huilbaby)
zondag 23 augustus 2020 om 23:54
Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Ik ben een hopeloze moeder en zit met mijn handen in het haar. Ik ben echt oververmoeid ik heb hele zware maanden gehad.
Mijn lieve zoontje van bijna 8 maanden slaapt ‘snachts niet door. Ik probeer een ritme aan te brengen. Het lukt me niet.
Ik weet het niet meer. Zijn er moeders die het einde van de tunnel zagen? En wanneer? Dan heb ik een beetje hoop.
Ik ben een hopeloze moeder en zit met mijn handen in het haar. Ik ben echt oververmoeid ik heb hele zware maanden gehad.
Mijn lieve zoontje van bijna 8 maanden slaapt ‘snachts niet door. Ik probeer een ritme aan te brengen. Het lukt me niet.
Ik weet het niet meer. Zijn er moeders die het einde van de tunnel zagen? En wanneer? Dan heb ik een beetje hoop.
maandag 24 augustus 2020 om 08:43
TO: ons dochtertje heeft tot ze een jaar was ook zo slecht geslapen. Overdag alleen op schoot en alleen van de fles en dan hooguit twee keer drie kwartier.
S nachts vaak pas rond een uur of twee in slaap vallen, heel voorzichtig overtillen en als er maar iets “mis” ging, was ze weer wakker. Neerleggen in bed betekende huilen dus dan weer met haar naar beneden en spelen spelen spelen tot ik weer een flesje kon proberen en weer van voren af aan proberen weg te leggen. En om zes uur s ochtends was ze weer wakker.
Toen ze een jaar was gaf ze ineens aan dat ze s middags moe was en ging ze middagslaapjes doen van wel twee uur lang. Soms drie uur. Ik wist ineens niet wat ik met mezelf aan moest in die overdaad aan tijd voor mezelf. En ze sliep ineens om acht uur s avonds. Terwijl we de maanden ervoor nog wanhopig om elf, twaalf uur s avonds rondjes reden in de auto om haar maar in slaap te krijgen.
En al gauw ging dat naar zeven uur s avonds.
Dus een paar weken na haar eerste verjaardag hadden we ineens onze avonden terug. Wat het bij haar nu was: geen idee nog steeds. Ze sliep heel licht, dat weet ik wel. Werd van alles wakker. En viel alleen in slaap van een warme fles, niet uit zichzelf.
Pas met een jaar lukte dat ineens.
Ons zoontje nu valt vanaf dag 1 uit zichzelf in slaap en slaapt juist alleen in bed goed.
Ieder kind is anders en het ligt absoluut niet aan jou.
Met een jaar gaat het meestal echt beter. Hou nog even vol en pak af en toe je rust met steun van je omgeving. En ga dan ook echt even slapen. Ga dan niet opruimen of zo.
Sterkte, het is zwaar maar je komt er echt doorheen.
S nachts vaak pas rond een uur of twee in slaap vallen, heel voorzichtig overtillen en als er maar iets “mis” ging, was ze weer wakker. Neerleggen in bed betekende huilen dus dan weer met haar naar beneden en spelen spelen spelen tot ik weer een flesje kon proberen en weer van voren af aan proberen weg te leggen. En om zes uur s ochtends was ze weer wakker.
Toen ze een jaar was gaf ze ineens aan dat ze s middags moe was en ging ze middagslaapjes doen van wel twee uur lang. Soms drie uur. Ik wist ineens niet wat ik met mezelf aan moest in die overdaad aan tijd voor mezelf. En ze sliep ineens om acht uur s avonds. Terwijl we de maanden ervoor nog wanhopig om elf, twaalf uur s avonds rondjes reden in de auto om haar maar in slaap te krijgen.
En al gauw ging dat naar zeven uur s avonds.
Dus een paar weken na haar eerste verjaardag hadden we ineens onze avonden terug. Wat het bij haar nu was: geen idee nog steeds. Ze sliep heel licht, dat weet ik wel. Werd van alles wakker. En viel alleen in slaap van een warme fles, niet uit zichzelf.
Pas met een jaar lukte dat ineens.
Ons zoontje nu valt vanaf dag 1 uit zichzelf in slaap en slaapt juist alleen in bed goed.
Ieder kind is anders en het ligt absoluut niet aan jou.
Met een jaar gaat het meestal echt beter. Hou nog even vol en pak af en toe je rust met steun van je omgeving. En ga dan ook echt even slapen. Ga dan niet opruimen of zo.
Sterkte, het is zwaar maar je komt er echt doorheen.
maandag 24 augustus 2020 om 08:49
Wat ik gedaan zou hebben, mijn dochters zijn inmiddels 14,12 en 9:
Wel die papfles geven, babys slapen nou eenmaal veel beter met een volle buik, nog nooit gehoord dat een baby niet met een volle buik mag slapen. Ook na een uur kregen ze bij huilen nog een keer een fles.
En samen slapen, zoek uit hoe dat veilig kan. Echt niet dat ik een kind dat steeds gaat huilen als ik het in zijn eigen bed leg nog ga verplaatsen.
Wel die papfles geven, babys slapen nou eenmaal veel beter met een volle buik, nog nooit gehoord dat een baby niet met een volle buik mag slapen. Ook na een uur kregen ze bij huilen nog een keer een fles.
En samen slapen, zoek uit hoe dat veilig kan. Echt niet dat ik een kind dat steeds gaat huilen als ik het in zijn eigen bed leg nog ga verplaatsen.
maandag 24 augustus 2020 om 08:54
Och DMm toch. De vermoeidheid en frustratie spat van je berichten af. Ik kan allerlei verschrikkelijk flauwe opmerkingen maken over hoe je met kinderen nooit meer rustig slaapt, maar dan schiet je helemaal in de stress
Want volgens mij zijn er drie kanten aan dit verhaal. Als eerste je zoon. Acht maanden en dan de hele dag huilen, behalve als hij bij mama ligt; dat is pittig. En voor hemzelf ook vermoeiend, waardoor hij nog meer rust nodig heeft, die hij niet kan vinden, en nog meer gaat huilen. Ik weet niet hoe (want ben ook alleen maar moeder), maar een bezoek aan de huisarts lijkt me een goede start. Maak een huildagboek met wanneer je zoon eet, poept, plast en huilt en wat je kunt doen/hebt gedaan om hem te troosten. Dan maak je voor iedereen inzichtelijk dat dit niet gewoon is.
dan jijzelf. Je klinkt ontzettend gestresst. Niet gek. Maar je doet jezelf echt te kort door te stellen dat je een hopeloze moeder bent. Het enige wat er nu gebeurt is dat je merkt dat al die insta-, Facebook- en tijdschriftplaatjes van jonge gezinnen in scène gezet zijn. Je bent geen slechte moeder als het jou niet lukt eruit te zien alsof je niks geleden hebt, huis helemaal schoon en op orde enz. Wil je nog eens kijken wat je jezelf hebt moeten leren over loslaten van alles wat moet? Kun je je innerlijke strenge stem eens wat tot bedaren brengen en meer loslaten? Ja, dit is een hele nare tijd en heel sneu. En je doet je alleruiterste best om je zoon erdoorheen te slepen. Dat is het belangrijkste. Niet de schema’s van een cb of de regels die je voor jezelf hebt opgesteld over eten, slapen, ritme en regelmaat.
Dan je man. Sorry. Wat hij doet kan niet. Dit kind is van jullie samen en hij zal dus zijn rol moeten gaan spelen. Als hij Savonds moet werken, dan kan hij overdag dus mooi een wandeling met de kleine man maken. Kun jij slapen. (Niet Poetsen of Jezelf mooi maken. Slapen!). Laat hem zoeken naar manieren waarop hij de kleine kan troosten.
En overweeg of je niet nu al iets kunt gaan doen qua werk. Geen id of er plek is, maar kind naar Kdv en jij bezig met iets voor jezelf. Dat klinkt alsof je hem dan in de steek laat, maar misschien geef je hem dan juist even wat afleiding en doorbreek je de vicieuze cirkel waar jullie samen inzitten.
Alles wel onder de voorwaarde dat de huisarts en eventuele kinderarts je bevestigen dat er niets aan de hand is.
Want volgens mij zijn er drie kanten aan dit verhaal. Als eerste je zoon. Acht maanden en dan de hele dag huilen, behalve als hij bij mama ligt; dat is pittig. En voor hemzelf ook vermoeiend, waardoor hij nog meer rust nodig heeft, die hij niet kan vinden, en nog meer gaat huilen. Ik weet niet hoe (want ben ook alleen maar moeder), maar een bezoek aan de huisarts lijkt me een goede start. Maak een huildagboek met wanneer je zoon eet, poept, plast en huilt en wat je kunt doen/hebt gedaan om hem te troosten. Dan maak je voor iedereen inzichtelijk dat dit niet gewoon is.
dan jijzelf. Je klinkt ontzettend gestresst. Niet gek. Maar je doet jezelf echt te kort door te stellen dat je een hopeloze moeder bent. Het enige wat er nu gebeurt is dat je merkt dat al die insta-, Facebook- en tijdschriftplaatjes van jonge gezinnen in scène gezet zijn. Je bent geen slechte moeder als het jou niet lukt eruit te zien alsof je niks geleden hebt, huis helemaal schoon en op orde enz. Wil je nog eens kijken wat je jezelf hebt moeten leren over loslaten van alles wat moet? Kun je je innerlijke strenge stem eens wat tot bedaren brengen en meer loslaten? Ja, dit is een hele nare tijd en heel sneu. En je doet je alleruiterste best om je zoon erdoorheen te slepen. Dat is het belangrijkste. Niet de schema’s van een cb of de regels die je voor jezelf hebt opgesteld over eten, slapen, ritme en regelmaat.
Dan je man. Sorry. Wat hij doet kan niet. Dit kind is van jullie samen en hij zal dus zijn rol moeten gaan spelen. Als hij Savonds moet werken, dan kan hij overdag dus mooi een wandeling met de kleine man maken. Kun jij slapen. (Niet Poetsen of Jezelf mooi maken. Slapen!). Laat hem zoeken naar manieren waarop hij de kleine kan troosten.
En overweeg of je niet nu al iets kunt gaan doen qua werk. Geen id of er plek is, maar kind naar Kdv en jij bezig met iets voor jezelf. Dat klinkt alsof je hem dan in de steek laat, maar misschien geef je hem dan juist even wat afleiding en doorbreek je de vicieuze cirkel waar jullie samen inzitten.
Alles wel onder de voorwaarde dat de huisarts en eventuele kinderarts je bevestigen dat er niets aan de hand is.
maandag 24 augustus 2020 om 09:07
Nou.... soms niet hoor. Op advies kinderarts/diëtiste in het ziekenhuis zijn wij vanaf 7 maanden s avonds 150-200 gram AGV (of met rijst/pasta of iets vega's) gaan aanbieden. Hoefde niet perse helemaal op, maar ging wel vaak allemaal naar binnen.Volhouder666 schreef: ↑24-08-2020 02:17Eens. Met 6 maanden probeer je wat fruit en lichte groenten. Daar voeg je als dit goed gaat een maand later een aardappeltje of rijst aan toe. Met 9 maanden doe je wat pasta of rijst erbij, en een klein beetje ongekruid gekookt vlees (wie wil dat nou eten) en pas met een jaar eten ze met de pot mee.
Smiddags stukjes brood en nog een kleine fles melk. Ontbijt met fles melk, tussendoor fruit en melk en smiddags tussendoor een flesje. En onze zoon kreeg om medische redenen tot voor kort om 23.00 uur nog 150ml melk.
vutje wijzigde dit bericht op 24-08-2020 09:13
1.91% gewijzigd
maandag 24 augustus 2020 om 09:10
Er wordt nu veel gezegd over honger. Maar behalve de gewone honger bestaat er ook nog huidhonger. Mijn jongste was en is nog steeds een kind met enorme huidhonger. Zij was was aapje als baby. Ze wilde constant fysiek contact. Ze sliep dus ook niet alleen in haar bedje. Ze sliep bij ons. Terug leggen werkte niet. Dan was het wakker en huilen. In haar slaap rolde ze het liefst tegen ons aan. Vastklampen als echt als een aapje. Dus sliep ze in ons bed en kocht ik een draag zak en ben ik jaren lang niet alleen naar de wc geweest. Dit klinkt heel vermoeiend en dat was het ook. Pas met zes jaar lukte het haar om in haar eigen bed te slapen. Maar als je het haar vraagt ligt ze het liefst nog bij ons. Soms lag ze zelfs overdwars in bed bij de muur. Zodat ze met haar hoofd bij mij kon liggen en met haar voeten bij haar vader.
Maar wat ik tegen je wil zeggen is dat elke baby anders is. Dat je de adviezen van het cb echt niet op de letter nauwkeurig hoeft op te volgen. En als jouw baby slaapt in jouw armen misschien niet terug leggen maar zelf ook gaan slapen. Samen. Bouw anders een goedkoop ikea bedje om zodat het als een co slaap bedje tegen jullie bed aan staat. Ik weet niet of ze nog bestaan maar toen gaf ik mijn dochter als ze snachts wakker werd ook een pyama papje. Die had je in kleine kant en klaar pakje. Snachts knipte ik die zo open, in een fles en drinken maar. Alles om maar zo snel mogelijk weer verder te kunnen slapen.
Ik hoop dat je snel een weg gaat vinden zodat het wat beter zal gaan!
Maar wat ik tegen je wil zeggen is dat elke baby anders is. Dat je de adviezen van het cb echt niet op de letter nauwkeurig hoeft op te volgen. En als jouw baby slaapt in jouw armen misschien niet terug leggen maar zelf ook gaan slapen. Samen. Bouw anders een goedkoop ikea bedje om zodat het als een co slaap bedje tegen jullie bed aan staat. Ik weet niet of ze nog bestaan maar toen gaf ik mijn dochter als ze snachts wakker werd ook een pyama papje. Die had je in kleine kant en klaar pakje. Snachts knipte ik die zo open, in een fles en drinken maar. Alles om maar zo snel mogelijk weer verder te kunnen slapen.
Ik hoop dat je snel een weg gaat vinden zodat het wat beter zal gaan!
maandag 24 augustus 2020 om 09:11
Lieve DMM wat zal jij je rot voelen. Een dikke virtuele knuffel voor jou. Ik begrijp hoe je je voelt. Hier ook wat problemen met zoon en hebben ook van alles al geprobeerd. Goedbedoelde adviezen van familie komen ondertussen mijn neus uit! Het voelt zo uitzichtloos en ik voel me machteloos en schuldig. Een rotgevoel dus! Ik maak met mijn man elke dag (avond als hij werkt) een tijdsplanning wie wanneer voor zoon zorgt en de ander heeft dan even vrije tijd. Ook neemt hij wannneer mogelijk een dagje/middagje extra vrij. Ook komen familie en vrienden regelmatig een dagje helpen of komen eten brengen.
Daarnaast heb ik gesprekken met de POH-GGZ aangevraagd. Nog geen idee of ik er wat aan ga hebben maar we gaan het n zien. Probeer (als je dat nog niet gedaan hebt) je familie/vrienden in te schakelen om echt te komen helpen zodat jij even tijd voor jezelf hebt.
Daarnaast heb ik gesprekken met de POH-GGZ aangevraagd. Nog geen idee of ik er wat aan ga hebben maar we gaan het n zien. Probeer (als je dat nog niet gedaan hebt) je familie/vrienden in te schakelen om echt te komen helpen zodat jij even tijd voor jezelf hebt.
maandag 24 augustus 2020 om 09:16
Waarom niet?DuchessMeganMarkle schreef: ↑24-08-2020 00:08Consultatiebureau gaf aan dat het niet goed is om een papfles ‘s avonds te geven.
maandag 24 augustus 2020 om 09:18
Ik lees het al...DuchessMeganMarkle schreef: ↑24-08-2020 00:20Ze gaven aan dat zoon met een volle buikje gaat slapen en dat is niet goed.
En huh... mijn kinderen gingen altijd met een volle buik slapen, anders sliepen ze niet!
maandag 24 augustus 2020 om 09:23
Ah wat onwijs rot dat je kindje zoveel huilt! Ik heb helaas ook in die situatie gezeten en eigenlijk was het belangrijkste hulp vragen: ga naar je huisarts, vraag of je omgeving kan helpen door eens schoon te maken/koken, even oppassen als je dat aandurft (ik vond dat heel moeilijk). Neem het en jezelf serieus. Zorg dat je niet er doorheen gaat zitten en zo wel: trek aan de bel.
Verder: heb je als koemelkvrije voeding geprobeerd? Die van mij bleek allergisch. En daarna een aversie tegen de fles ontwikkeld en zo kwamen we in een negatieve spiraal van onrust, niet goed slapen en drinken.
Tot slot: je hebt een stichting Steunpunt huilbaby’s ook op fb. Misschien kun je daar ook eens vragen of ze wat kunnen beteken.
Heel veel sterkte! Wij hebben inmiddels een blije dreumes, die nauwelijks huilt.
Verder: heb je als koemelkvrije voeding geprobeerd? Die van mij bleek allergisch. En daarna een aversie tegen de fles ontwikkeld en zo kwamen we in een negatieve spiraal van onrust, niet goed slapen en drinken.
Tot slot: je hebt een stichting Steunpunt huilbaby’s ook op fb. Misschien kun je daar ook eens vragen of ze wat kunnen beteken.
Heel veel sterkte! Wij hebben inmiddels een blije dreumes, die nauwelijks huilt.
maandag 24 augustus 2020 om 09:28
Niet naar luisteren. Alle baby’s die ik ken kregen en krijgen een papflesje voor het slapengaan. Want dat werkt hartstikke goed. Beschouw wat het CB zegt aub niet als enige waarheid en al helemaal nooit als een verplichting!DuchessMeganMarkle schreef: ↑24-08-2020 00:20Ze gaven aan dat zoon met een vol buikje gaat slapen en dat is niet goed.
maandag 24 augustus 2020 om 09:34
Wat ontzettend vervelend DMM en Aardbei.
Ik vind er al een aantal mooie adviezen staan, zoals testen op reflux en allergieën, maar ik zou ook osteopathie proberen, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Zou ook een verwijzing vragen naar de kinderarts. Zoveel huilen is niet normaal en daar zit denk ik meer achter dan jij zelf kunt zien.
Aangezien mijn zoon ongeveer net zo oud is als die van jou, heb je misschien heb je iets aan het eetschema van wat wij hanteren. Dan kun je vergelijken met die van jou. Ik zeg niet dat wij het perfect doen, maar misschien wijkt het wel enorm af met wat jullie hanteren en kun je dit eens testen. (Ik snap niet helemaal wat je met babyhapje bedoelt, als dat alleen een fles of pap is, lijkt het me erg weinig)
7.00 fles 180+6scheppen en 2 scheppen volkorenpapje
8.30 fruit
+/- 9.15 slapen
11.00 fles 150+5scheppen
12.30 2 bruine boterhammen met boter en beleg
+/- 14.00 slapen
15.45 tussendoortje (soepstengel, fruit of rijstwafeltje)
16.45 avondeten (zelf gemaakt, zonder zout of Olvaritpotje van 8+maand)
18.30 fles 180+6 scheppen
18.45 slapen
Totaal slaap: ongeveer 3 tot 3,5 uur overdag
De tip van overdag wakker houden of kind later naar bed brengen zou ik zeker niet doen.
Ik heb eens gelezen dat als babys overdag slaap te weinig krijgen, dat ze 's nachts te onrustig zijn en 's ochtends eerder wakker worden. Wij hebben dit ook ervaren, dus zou hem (proberen) overdag veel te laten slapen.
Sterkte!
Ik vind er al een aantal mooie adviezen staan, zoals testen op reflux en allergieën, maar ik zou ook osteopathie proberen, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Zou ook een verwijzing vragen naar de kinderarts. Zoveel huilen is niet normaal en daar zit denk ik meer achter dan jij zelf kunt zien.
Aangezien mijn zoon ongeveer net zo oud is als die van jou, heb je misschien heb je iets aan het eetschema van wat wij hanteren. Dan kun je vergelijken met die van jou. Ik zeg niet dat wij het perfect doen, maar misschien wijkt het wel enorm af met wat jullie hanteren en kun je dit eens testen. (Ik snap niet helemaal wat je met babyhapje bedoelt, als dat alleen een fles of pap is, lijkt het me erg weinig)
7.00 fles 180+6scheppen en 2 scheppen volkorenpapje
8.30 fruit
+/- 9.15 slapen
11.00 fles 150+5scheppen
12.30 2 bruine boterhammen met boter en beleg
+/- 14.00 slapen
15.45 tussendoortje (soepstengel, fruit of rijstwafeltje)
16.45 avondeten (zelf gemaakt, zonder zout of Olvaritpotje van 8+maand)
18.30 fles 180+6 scheppen
18.45 slapen
Totaal slaap: ongeveer 3 tot 3,5 uur overdag
De tip van overdag wakker houden of kind later naar bed brengen zou ik zeker niet doen.
Ik heb eens gelezen dat als babys overdag slaap te weinig krijgen, dat ze 's nachts te onrustig zijn en 's ochtends eerder wakker worden. Wij hebben dit ook ervaren, dus zou hem (proberen) overdag veel te laten slapen.
Sterkte!
maandag 24 augustus 2020 om 09:41
Ik lees dat je je job verloren bent door de Corona crisis. Ging hij daarvoor wel naar het kdv? Hoe was hij daar? En is het een mogelijkheid dat hij terug naar het kdv gaat en jij terug werkt? Kan een tijdelijke job zijn bij bv een supermarkt, daar zoeken ze extra personeel. Bij mij hielp het om terug te gaan werken. Werken kost ook energie natuurlijk, maar een andere soort energie en dan had ik ‘s avonds meer geduld om heel de tijd mer hem rond te lopen.
maandag 24 augustus 2020 om 09:42
En is je zoontje al onderzocht door een kinderarts? Om te kijken of er een medische oorzaak is?
Krijgt hij altijd al flesvoeding? Is hij ooit getest op allergieën?
Ben je al naar een osteopaat geweest en heb je andere holistische behandelingen geprobeerd?
Maak je gebruik van een draagzak/draagdoek? Zodat hij de hele dag dichtbij jullie kan zijn?
Hebben jullie een vaste structuur? Sommige baby’s en kinderen hebben heel veel baat bij voorspelbaarheid. Op vaste tijdstippen eten. Bedritueel altijd op precies dezelfde tijd, manier en volgorde. In bad gaan en een kort verhaaltje (hoe jong de baby ook is) bijvoorbeeld.
Zorgen jullie ervoor dat de omgeving van jullie kind prikkelarm is? Maakt dat verschil? Met prikkelarm bedoel ik o.a: niet een TV die de hele dag door aanstaat, geen harde geluiden.
Maken jullie (oog) contact met jullie kind? Lukt dat?
Mijn zusje heeft in een ziekenhuis gewerkt op de kinderafeling. Ze werkte voornamelijk met huilbaby’s die daar tijdelijk opgenomen worden. Om de ouders wat rust te gunnen en om het huilgedrag van de baby’s te onderzoeken. En ouders te adviseren. Wil je dat ik haar om tips vraag?
En naar de huisarts gaan voor je kindje, maar ook voor ondersteuning voor jezelf lijkt mij een heel goed idee.
Krijgt hij altijd al flesvoeding? Is hij ooit getest op allergieën?
Ben je al naar een osteopaat geweest en heb je andere holistische behandelingen geprobeerd?
Maak je gebruik van een draagzak/draagdoek? Zodat hij de hele dag dichtbij jullie kan zijn?
Hebben jullie een vaste structuur? Sommige baby’s en kinderen hebben heel veel baat bij voorspelbaarheid. Op vaste tijdstippen eten. Bedritueel altijd op precies dezelfde tijd, manier en volgorde. In bad gaan en een kort verhaaltje (hoe jong de baby ook is) bijvoorbeeld.
Zorgen jullie ervoor dat de omgeving van jullie kind prikkelarm is? Maakt dat verschil? Met prikkelarm bedoel ik o.a: niet een TV die de hele dag door aanstaat, geen harde geluiden.
Maken jullie (oog) contact met jullie kind? Lukt dat?
Mijn zusje heeft in een ziekenhuis gewerkt op de kinderafeling. Ze werkte voornamelijk met huilbaby’s die daar tijdelijk opgenomen worden. Om de ouders wat rust te gunnen en om het huilgedrag van de baby’s te onderzoeken. En ouders te adviseren. Wil je dat ik haar om tips vraag?
En naar de huisarts gaan voor je kindje, maar ook voor ondersteuning voor jezelf lijkt mij een heel goed idee.
maandag 24 augustus 2020 om 09:47
Arme jij, en arme hummel!Onze dreumes is allang geen huilbaby meer, maar krijgt nog steeds een papfles elke avond.
Niet dat dat een wondermiddel is, maar hij vindt het wel erg fijn. Onze jeugdarts vindt het prima.
Ik zou aandringen op opname en observatie. Zoveel huilen is niet normaal bij 8 maanden, dus ze mogen hem nog eens helemaal nakijken, en anders al is het alleen om het patroon te doorbreken en jezelf rust te gunnen. Echt, dat mag - dat moet nu zelfs. Dit is toch geen doen voor jullie, en voor hem?
Wij hebben indertijd ook hulp gekregen van een instelling, waar we via het CB terecht zijn gekomen. Een tak van jeugdzorg in onze regio. Zij hebben op een gegeven moment elke dag gebeld, zijn veel langsgekomen voor advies en om even te ontlasten. Dat vond ik in het begin vervelend en eng, want ik wilde niet dat mijn zoon en wij als ouders een dossier zouden opbouwen bij jeugdzorg, maar uiteindelijk heb ik er heel veel aan gehad. Het was gewoon zo fijn om die steun te ervaren, en te weten dat iemand het in de gaten hield mocht het uit de hand lopen, want wij stonden door slaapgebrek en wanhoop inderdaad op instorten, en daar weiger ik me schuldig over te voelen. Een kind dat zoveel huilt is niet vol te houden - je moet er alleen koste wat kost doorheen.
Het wordt beter. Heel veel sterkte.
maandag 24 augustus 2020 om 10:02
Ik had hetzelfde schema als Lenthe.
Maar, kan je zoon niet eens een dagje naar je moeder / vriendin of zo.... Dat je even iets voor jezelf kan doen?
En geloof een beetje minder in het CB..... Nederland is het enige land die dat kent.... Alle andere moeders gaan gewoon naar de kinderarts....
En ga naar de huisarts, om te kijken of hij/zij iets vind. Ik had een huilbaby, de eerste 4 maanden. Tot hij zichzelf kon vermaken. En, wat was ik blij dat mijn buurvrouw hem af en toe nam, zodat ik een uurtje kon sporten, of een boek kon lezen....
Maar, kan je zoon niet eens een dagje naar je moeder / vriendin of zo.... Dat je even iets voor jezelf kan doen?
En geloof een beetje minder in het CB..... Nederland is het enige land die dat kent.... Alle andere moeders gaan gewoon naar de kinderarts....
En ga naar de huisarts, om te kijken of hij/zij iets vind. Ik had een huilbaby, de eerste 4 maanden. Tot hij zichzelf kon vermaken. En, wat was ik blij dat mijn buurvrouw hem af en toe nam, zodat ik een uurtje kon sporten, of een boek kon lezen....
maandag 24 augustus 2020 om 10:13
maandag 24 augustus 2020 om 10:30
Ik heb zo met je te doen!
Heb niet alles gelezen, denk dat medische oorzaken bij de kleine onderzoeken op nr. 1 staat. Mijn oudste was ook tot ca 1.5 jaar een moeilijke slaper, wilde ook altijd bij mij zijn en kon niet alleen in slaap vallen. Er was medisch gezien niets aan de hand, toen ze 1.5 was ongeveer kwam het keerpunt. Ik trok het niet meer, ben naar de psycholoog gegaan die gespecialiseerd is in ouderschap/ ontwikkeling en die heeft me zo geweldig goed geholpen. Enerzijds met therapie waardoor ik meer rust kreeg en minder stress. anderzijds door adviezen te geven die mij echt geholpen hebben (dit had met slaaproutine enzo te maken). Achteraf gezien denk ik dat ik een postnatale depressie had. Verder is mijn oudste een heel gevoelig kind met heftige reacties op alles, nog altijd. Ik denk dat zij als baby al erg veel 'last' had van mijn stress/gemoedstoestand. Tegenwoordig ben ik door dagelijks te mediteren en coaching een compleet ander mens. Het eerste jaar bij mijn jongste ging o.a. daardoor heel anders. ik kon er veel meer van genieten, mijn jongste is ook een makkelijker kind lijkt het. Maar dat kan ook zo lijken doordat ik er zo van genoot en ontspannen was.
Dus ik weet hoe het voelt. Het komt vast snel goed als je zowel aan jezelf werkt als goed onderzoekt of er medisch iets mis is. Wees een team met je partner (dat heeft mij ook erg geholpen). Mij hielp de mantra: ook dit gaat voorbij.
Heb niet alles gelezen, denk dat medische oorzaken bij de kleine onderzoeken op nr. 1 staat. Mijn oudste was ook tot ca 1.5 jaar een moeilijke slaper, wilde ook altijd bij mij zijn en kon niet alleen in slaap vallen. Er was medisch gezien niets aan de hand, toen ze 1.5 was ongeveer kwam het keerpunt. Ik trok het niet meer, ben naar de psycholoog gegaan die gespecialiseerd is in ouderschap/ ontwikkeling en die heeft me zo geweldig goed geholpen. Enerzijds met therapie waardoor ik meer rust kreeg en minder stress. anderzijds door adviezen te geven die mij echt geholpen hebben (dit had met slaaproutine enzo te maken). Achteraf gezien denk ik dat ik een postnatale depressie had. Verder is mijn oudste een heel gevoelig kind met heftige reacties op alles, nog altijd. Ik denk dat zij als baby al erg veel 'last' had van mijn stress/gemoedstoestand. Tegenwoordig ben ik door dagelijks te mediteren en coaching een compleet ander mens. Het eerste jaar bij mijn jongste ging o.a. daardoor heel anders. ik kon er veel meer van genieten, mijn jongste is ook een makkelijker kind lijkt het. Maar dat kan ook zo lijken doordat ik er zo van genoot en ontspannen was.
Dus ik weet hoe het voelt. Het komt vast snel goed als je zowel aan jezelf werkt als goed onderzoekt of er medisch iets mis is. Wees een team met je partner (dat heeft mij ook erg geholpen). Mij hielp de mantra: ook dit gaat voorbij.
maandag 24 augustus 2020 om 10:34
Inderdaad, ik slaap zelf ook graag met een volle maag.Naatje2000 schreef: ↑24-08-2020 10:32En niet mogen slapen met een vol buikje is de grootste onzin die ik ooit heb gehoord.
Geef dat kind die papfles als dat helpt.
Iedereen is anders, luister naar je gevoel. Ik kan me wel voorstellen dat als je door de bomen het bos niet meer ziet dat je ook geen gevoel meer hebt om op af te gaan en dan zou je simpelweg diverse dingen kunnen proberen om te bekijken wat het effect is.
maandag 24 augustus 2020 om 10:47
Ik ben de trotse tante van een huilbaby.
Of tenminste; hij zit inmiddels alweer even op de basisschool en de slapeloze nachten zijn echt verleden tijd.
Nachten en dagenlang heb ik rondgelopen door de woonkamer van broer en Schoonzus door het dorp waar ze wonen.
Wanneer je zo’n pittige babytijd hebt dan kun je niet zonder iemand die je hier doorHeen helpt.
Dus jij en je man samen als team;
Het is niet erg wanneer hij een nacht in de weer is met zijn eigen kind en ook niet wanneer dat er 3 per week zijn: zijn kind, zijn zorg en wanneer moeders kunnen werken met slaapgebrek door slapeloze nachten dan kunnen vaders dat ook.
Wanneer de 1 zorgt? Ander oordopjes in, desnoods ergens anders gaan liggen en rust. Kun je niet slapen? Dan lees je maar ff een boek ofzo.
En dan nog iemand/iets die jou en je man steunt:
Een tante die wat uurtjes met hem gaat wandelen.
Als je durft waar hij een nachtje kan logeren of wanneer je dat niet durft zoals mijn schoonzus iemand die een nacht of het liefst een paar nachten achter elkaar in jouw huis voor baby zorgt.
Het is dat ik nu een newborn heb anders had ik je willen helpen, want het trekt echt een wissel op je leven zo’n verdrietig kindje en niet weten wat te doen.
Of tenminste; hij zit inmiddels alweer even op de basisschool en de slapeloze nachten zijn echt verleden tijd.
Nachten en dagenlang heb ik rondgelopen door de woonkamer van broer en Schoonzus door het dorp waar ze wonen.
Wanneer je zo’n pittige babytijd hebt dan kun je niet zonder iemand die je hier doorHeen helpt.
Dus jij en je man samen als team;
Het is niet erg wanneer hij een nacht in de weer is met zijn eigen kind en ook niet wanneer dat er 3 per week zijn: zijn kind, zijn zorg en wanneer moeders kunnen werken met slaapgebrek door slapeloze nachten dan kunnen vaders dat ook.
Wanneer de 1 zorgt? Ander oordopjes in, desnoods ergens anders gaan liggen en rust. Kun je niet slapen? Dan lees je maar ff een boek ofzo.
En dan nog iemand/iets die jou en je man steunt:
Een tante die wat uurtjes met hem gaat wandelen.
Als je durft waar hij een nachtje kan logeren of wanneer je dat niet durft zoals mijn schoonzus iemand die een nacht of het liefst een paar nachten achter elkaar in jouw huis voor baby zorgt.
Het is dat ik nu een newborn heb anders had ik je willen helpen, want het trekt echt een wissel op je leven zo’n verdrietig kindje en niet weten wat te doen.
maandag 24 augustus 2020 om 10:51
Heb je steun aan je man?
Zijn jullie een team?
Lastig is dat er waarschijnlijk een complex geheel aan zaken 'aan de hand' is waardoor het nu allemaal zo gaat. Een Multi aanpak is dan nodig. Ik was destijds zo ver van mijn man af komen te staan dat ik bijna bij hem weg ben gegaan. Tegelijk had ik zin om het stuur van mijn auto om te gooien als ik langs een dikke boom reed. Dat was voor mij het moment om hulp voor mezelf te zoeken. Als je niet lekker in je vel zit maakt slaaptekort het alleen maar lastiger.
Zijn jullie een team?
Lastig is dat er waarschijnlijk een complex geheel aan zaken 'aan de hand' is waardoor het nu allemaal zo gaat. Een Multi aanpak is dan nodig. Ik was destijds zo ver van mijn man af komen te staan dat ik bijna bij hem weg ben gegaan. Tegelijk had ik zin om het stuur van mijn auto om te gooien als ik langs een dikke boom reed. Dat was voor mij het moment om hulp voor mezelf te zoeken. Als je niet lekker in je vel zit maakt slaaptekort het alleen maar lastiger.
maandag 24 augustus 2020 om 11:09
Lieve TO,
Mijn zoontje kon ook alleen maar bij ons in slaap vallen. Ik werd er helemaal wanhopig van. En opeens, net na zijn verjaardag kon hij wel zelf in slaap vallen en sindsdien is dat nooit meer een probleem. Zoiets gaat over, echt!
Wat ik zou doen: alles wat werkt. Dus lekker een papfles geven. Dan valt hij maar drinkend in slaap, geeft niks, is heel natuurlijk. Of bij jou op schoot, on de auto, whatever.
En verder alle hulp aannemen die je kan verzinnen. Laat je moeder/broer/vriendin maar rondjes met hem lopen of rijden. Maak afspraken met je man dat jullie nachten afwisselen.
En het is gewoon heel zwaar. Dikke knuffel voor jou!
Mijn zoontje kon ook alleen maar bij ons in slaap vallen. Ik werd er helemaal wanhopig van. En opeens, net na zijn verjaardag kon hij wel zelf in slaap vallen en sindsdien is dat nooit meer een probleem. Zoiets gaat over, echt!
Wat ik zou doen: alles wat werkt. Dus lekker een papfles geven. Dan valt hij maar drinkend in slaap, geeft niks, is heel natuurlijk. Of bij jou op schoot, on de auto, whatever.
En verder alle hulp aannemen die je kan verzinnen. Laat je moeder/broer/vriendin maar rondjes met hem lopen of rijden. Maak afspraken met je man dat jullie nachten afwisselen.
En het is gewoon heel zwaar. Dikke knuffel voor jou!
maandag 24 augustus 2020 om 11:30
Wat mijn moeder deed (ik ben te vroeg geboren en huilde veel ). Fles helemaal gevuld en mij laten drinken. Dit twee dagen gedaan. Toen bleek dat de voorgeschreven hoeveelheid flesvoeding te weinig was.
Daarna niet meer zoveel gehuild.
Mijn middelste huilde dag en nacht. Totdat met 1 1-2 in een normaal bed te slapen werd gelegd (geen ledikantje ). En nooit meer gehuild.
Soms zijn het hele onnozele dingen.
Ik zou eerst starten met voeding op te hogen. En consternatie bureau
Daarna niet meer zoveel gehuild.
Mijn middelste huilde dag en nacht. Totdat met 1 1-2 in een normaal bed te slapen werd gelegd (geen ledikantje ). En nooit meer gehuild.
Soms zijn het hele onnozele dingen.
Ik zou eerst starten met voeding op te hogen. En consternatie bureau
