Weer zwanger worden na een miskraam! #4!

He meiden,



Nou gelukkig heb ik geen last meer gehad van duizeligheid en flauwval neigingen vandaag Voel me nog niet helemaal lekker, maar ja dat hoort er denk een beetje bij!



Merder, ik hoop dat je snel een pos test hebt!!!



Hannes, grrr!!! Weer menstruatie.,,dat hadden we niet afgesproken Kan me voorstellen dat je er ff goed van baalt!



Aruba, ik heb in maart een mk gehad, de maanden erna niet geprobeerd zwanger te worden, toen we er in juni weer voor gingen was het meteen raak, september weer een mk en nu in jan weer zwanger geworden met de maand december pauze. Al met al best snel dus!



Puck, ja de data weer iets dichter naar elkaar toe! Moet wel zeggen dat ik blij ben dat ik me niet zo voel als jou hoor....heb eigenlijk behalve kramp nergens last van, ja, ben erg moe maar dat is wel te doen....als ik die goede echo's niet had gehad had ik ook nooit geloofd dat het goed zat! Ben morgen precies 9 weken, dus vraag me af of de misselijkheid uberhaupt nog komt (van mij hoeft het niet hoor )



Nealy, welkom hier....krijg echt kippevel als ik jouw verhaal lees...brrr, doodeng nu ik precies 9 weken ben en ook goede echo's heb gehad....Ik heb mijn verhaal de afgelopen weken zo vaak verteld dat ik eerlijk gezegd geen zin heb om het weer neer te zetten. sorry!!!

voor de komende tijd!



Sanna, ja daar heb je gelijk in, t is maar net wat er goed past voor je gevoel! Bloedarmoede heb ik wel gehad, heel gek maar daar slikte ik toen op aanraden van de drogist foliumzuur voor, haha! Dat schijnt net zo te werken en beter opgenomen te worden, en idd nooit meer last van gehad!



Lucia, ook weer ongi, bah!



Nala, hoe is het met jou?



Caro, nog steeds zo moe? Das ook waardeloos! voor jou!



Ik ga lekker eten maken, barst van de honger!



xxx

Vervelend dat je ook een mk hebt gehad Nealy. (2 zelfs)Sterkte met alles.



Puck, heel veel succes morgen met de echo! Ben benieuwd.



Aruba, wij zijn gelijk na de curettage er weer voor gegaan. Maar het heeft ook 4 weken geduurd voordat ik de curettage kreeg. (wilde ik zelf) Dus had al het een en ander verwerkt.

Helaas alweer ruim een jaar later dus nog steeds niet zwanger...



Balen Hannes, weer ongi. En zo'n bericht komt altijd op een slecht moment. Ik herken het...



Spannend Merder, ga duimen voor je.



Gelukkig ging het weer wat beter met je Riz.

Dokter dus niet meer gebeld?

Met mij gaat het wel. Ik moet weer proberen positief te gaan denken, maar lukt nog niet echt. Ben zo bang dat we nooit kinderen gaan kwijgen. Heb ik nog nooit zo heftig gehad.



Man heeft gister eindelijk zijn tranen laten lopen. Merkte al sinds het mislukken van poging 1 van de IUI dat hij niet zichzelf was. Maar hij kropt altijd alles op.

Nu zat 'ie gister aan de telefoon met een hele goede vriend en toen raakte die zo over z'n toeren. Dus maar ff de foon overgenomen.

Gelukkig heeft 'ie het ff eruit gegooid. Is wel beter zo.

Die vriend + vriendin kwamen gisteravond gelijk ff langs. Vond ik wel lief.



Morgen dus de inseminatie. Wordt wel weer wat zenuwachtiger. Maar weet iig wat we moeten verwachten...

Zijn half 3 aan de beurt. Dus jullie horen morgenaaf wel hoe het is gegaan.



Ik ga ff aan de strijk. xxx

Nala, ik zit hier te janken als ik lees over je man, en over je sterke gevoel. Ik kan wel zeggen dat alles goed komt, maar dat slaat eigenlijk nergens op want niemand die het weet. Goed dat je man ook even alles eruit heeft geknald. Mannen zijn daar meestal toch anders in hé! Ik heb die van mij nog nooit zien huilen terwijl ik heel goed weet dat hij ook heel verdrietig is en dat alles van de afgelopen tijd hem ook enorm heeft aangegrepen (de arme ziel heeft me een wallen onder zijn ogen gekregen ).

Ik kan alleen maar hopen dat je negatieve gevoel weer wegzakt en dat het jullie lukt om positief naar de toekomst te blijven kijken. Dikke, dikke knuffel voor jullie allebei.



.....en nu ga ik even heel hard janken.....

En....natuurlijk heel veel succes morgen!

Nu zit ik hier ook bijna te janken...

Jullie zijn lief. Terwijl bij jullie zelf ook niet altijd het zonnetje schijnt...

Ik denk dat dat het ook is. Er zijn weinig mensen in onze omgeving die echt mee kunnen leven omdat ze het gewoon niet begrijpen. De twijfel, het onzekeren en het grote verdriet.....juist hier begrijpen veel meiden heel goed waar je middenin zit, zoiets. Vind het trouwens wel superlief dat die vrienden meteen naar jullie toe zijn gekomen.

Oh Nala, ja voor je mannetje is het ook allemaal naar! Ik ga morgen heel hard voor jullie duimen! Ik gun het jullie zo ontzettend! Heel veel succes morgen!



Riz, ja, ik voel me nog vaak erg beroerd en moe, maar als ik dan lees hoe het hier soms gaat mag ik m'n handjes dichtknijpen, en heel erg blij zijn dat ik zo beroerd ben om de reden die ik heb. Dat gun ik jullie ook allemaal (lief van mij hé? ik wens jullie veel misselijkheid, maar dan tot 3 maanden en dan mag het wel over zijn!)



Nog een hele dikke knuffel voor al het verdriet! En voor sommigen gelukkig ook vreugde, al blijft het lang moeilijk als je weer zwanger bent.



XXX

Ik kom iedereen even een hele dikke brengen... Nala, succes morgen!

Hoi Riz,



Je hoeft je verhaal ook nog niet een keer op te schrijven hoor!! Ben gewoon blij dat ik mijn verhaal kon vertellen. Ik heb dat nu ook een beetje met alle telefoontjes!! Het is fijn dat iedereen zo meeleeft maar elke dag weer het verhaal vertellen...word het ook wel een beetje zat. Morgen ga ik weer werken en aangezien ik op een basisschool werk met een heleboel collega's krijg je morgen van de meelijwekkende gezichten van ach meissie toch. Lief bedoeld maar laat mij maar gewoon mijn werk doen!! Iedereen verwacht dat ik ga instorten maar dat gevoel heb ik zelf niet. Ik laat het verdriet wel toe maar ik weiger om in een zwart gat te vallen want ik schiet er gewoon niks mee op.

Wel bloed ik nog steeds. Een soort lichte ongi met allemaal slijmdingetjes erin. Iemand ervaring mee na curretage? De eerste keer had ik nl nergens last van en maar 1 dag bloedverlies. Ben nu 4 dagen verder en s avonds heb ik echt buikpijn nog en het blijft maar bloeden. Niet heel erg maar toch.

Verder hadden we precies vorige week de echo. Toen was alles nog oke nu en nu .... zucht!! Het blijft oneerlijk. Ik ga even douchen!!



Nala heel veel succes vandaag!!!!



Liefs Nealy

Ja jullie zijn allemaal verschrikkelijk lieve meiden. Nealy, ik ben juist bang omdat ik niet meer bloed. Voor je eigen zekerheid toch maar even contact opnemen met het zkh of gyn.? Gisteren bij de gyn. geweest en die verwachtte dat alles er op de natuurlijke manier uit zou komen. Daar was ik heel erg blij mee want ik zag heel erg op tegen de curretage. Maar toen ik gisteren een echo kreeg was er toch nog redelijk veel slijm te zien. De gyn had het over: Je baarmoeder ziet er nu uit als bij een normale tot hevige menstruatie. Maar er komt niks meer uit! Weer afwachten dus denk ik... Het zat volgens hem al wel allemaal "los" dus dan moet ik maar denken dat het komt toch?

Al dat wachten, die dagen die moeten verstrijken voordat je er weer bovenop bent. Ze duren zo lang.

Wij willen in Mei/Juni (na 2 menstruaties) er weer voor gaan. Maar ik vind het nu al eng. Dat herkennen jullie vast wel. Zou dat ook veel negatieve invloed hebben op het vruchtje? Iedereen een fijne dag. Ik zit weer op mijn werk maar verveel me dood. De reacties hier waren nogal vlak. Ik zat hier half in tranen en dan word er gereageerd met: Ow... Zucht. Ik ben ook nog vrij jong misschien dat ze daarom denken: Haar tijd komt nog wel. Maar voor mij doet het niet minder pijn.

Hoihoi,

Welkom Nealy, vreselijk en dan voor de tweede keer. Dit went nooit denk ik.

Ik had na mn curretage nog ongeveer 6 dagen bloedverlies, niet veel, maar toch. Na 3 dagen deed ik geen maandverband meer in omdat het over was dacht ik. Helaas, een onderbroek vol. Getsie. Sorry voor het verhaal. Ik hoorde wel van het ziekenhuis en van de verloskundige dat als ik heviger ging bloeden dat ik dan het ziekenhuis moest bellen. Maar na een korte week hield het op. Buikpijn heb ik ook vreselijk gehad, maar achteraf zijn het vooral mijn darmen. Die zijn ongelooflijk van slag. En nu, 2,5 week later, nog steeds. Als je twijfelt zou ik gewoon aan de bel trekken. Wat ik geleerd heb van de afgelopen tijd is dat als je zorg en aandacht wil, je er echt om moet vragen!!!!!!



Aruba, naar dat ze je op je werk niet zo begrijpen. Ik denk dat je het ook pas echt begrijpt als je het zelf meemaakt of iemand in je naaste omgeving. Maar een beetje normale reactie kan je toch wel verwachten vind ik. Jammer.

Ik kom later nog een keer terug op de verhalen bundelen. Beetje weinig tijd en moet eerst alles ff ordenen in mn hoofd. Gaat wat moeilijker de laatste tijd.



Ik zie er nu dus tegenop. Over een kwartiertje op de fiets, met de trein en dan weer werken voor het eerst. Ik zie er tegenop om de confrontatie aan te gaan. Al die mensen en 2 zwangere collega's........

Maar ja, ik weet wel dat ze lief voor me zullen zijn. Ik moet er gewoon voor de eerste keer weer doorheen.

Raar he? Als je beseft waar je de afgelopen tijd allemaal doorheen hebt gemoeten, en dan zie je nu op tegen de treinreis.........



Nala heel veel succes vandaag.



Knuffels voor iedereen.

XXX Sanna

Nou, mannetje heeft zijn potje gevuld, nu dus wachten totdat we weer mogen.

Heb om 14.15 uur eerst een echo en daarna de inseminatie...



Nealy, ik heb na de curettage maar een paar dagen gevloeid. Na een week kwam het weer trug en dit duurde ook weer een paar dagen.

28 dagen na mijn curettage werd ik weer ongi.



Aruba, ik heb ook vaak het idee dat mensen bij mij denken; ze is nog jong, waar maakt ze zich druk om? Ik ben nu 26. (was 25 met mijn mk) Maar je kan er ook voor kiezen om jong moeder te worden...

Ik weet niet of die negatieve gedachten een mk tegen kunnen houden... Nog nooit van gehoord, maar een vrouwenlichaam kan gek doen...



Sanne, suc6 vandaag. Zo'n eerste werkdag heeft een hele hoge drempel. Hoop dat je em een beetje goed doorkomt.

Nala, even een hele grote knuffel voor jou en je man Zit hier op mijn werk ook met dikke tranen in mijn ogen. Ik ga heel hard duimen voor je en hoop echt dat jullie snel zwanger zijn en over 9 maanden een kindje in je armen mogen hebben.

En natuurlijk succes vanmiddag

Succes vandaag Nala!!! Ik ga voor je duimen.

Nala heel veel succes vanmiddag!!!!!!!!



Riz; heb je niet last van een hele lage bloeddruk, heb er ook al een paar keer tegen aan gezeten dat ik ging flauwvallen en dan met name als ik net wakker ben. Die van mij is aan de lage kant en als ik er last van heb dan mag ik een dropje extra pakken. Fijn dat je niet misselijk bent, begint je buikje al te komen?



Aruba; bij ons heeft er 1 ongi tussen gezeten en daarna weer zwanger.



Hannes; gatverdarrie nee toch, bah en dan ook nog eens te horen klrijgen dat een collega zwanger is. Bah wat een rotdag voor jou, dikke knuf!



Puck; succes bij de echo, hoe reageerden je kinderen op het blije nieuws?



Vanmiddag lekker met vriendlief de stad in en vanaaf filmpje pakken. Heb er zo'n zin in. En dan nog 3 nachtjes en dan zit Nut in de auto op weg naar Oostenrijk!!!!

Voor iedereen een hele dikke knuffel!

Zoo een poosje afwezig en meteen 3 nieuwe mensen. Welkom allemaal.

Ben vorige week ziek geworden (zie group voor meer details). Gelukkig gaat het de goede kant op. Maar deze maand dus geen kans op een zwangerschap omdat ik net ziek werd in vruchtbare periode. Aan de ene kant flink balen, aan de andere kant ook wel even lekker, geen stress of we nu wel of niet zwanger zijn.

Nala op dit moment de inseminatie, mijn duimen draaien meid. Hoop zo op een wondertje voor jullie dit jaar, of in ieder geval zwanger dit jaar!

Voor de rest van de meiden, dikke knuffel, het is te veel om allemaal terug te lezen en te reageren.

Donderdag weer adoptiecursus, heb er zin in. Ben dan wel voldoende opgeknapt denk ik om heen te gaan.

Lieve allemaal,



Grrrr, heb ik vanmorgen voor ik naar het ZH ging een hele lap tekst getypt, is die spoorloos verdwenen omdat er zonodig onderhoud gepleegd moet worden op Viva.nl. Lekker dan.



Maar goed ga het maar opnieuw proberen. Allereerst het goede nieuws...er zit gelukkig maar 1 baby'tje in mijn buik. Toch stiekem wel een opluchting, al was het natuurlijk meer dan welkom geweest als het er wel twee waren geweest. Alles zag er goed uit en de baby was alweer aardig gegroeid. Nu al 2 1/2 cm, dus nog altijd 5 oktober als uitgerekende datum.

Kids waren ook mee omdat ik daarvoor naar de KNO-arts met ze moest. Vooral dochter keek haar ogen uit. Ze vond het prachtig om het nu echt te zien bewegen enzo. Zo schattig.

Ze was sowieso helemaal door het dolle toen we het vertelden. Ze begon echt te juichen en geeft ook steeds kusjes op mijn buik. Erg lief.

Zoontje begrijpt het nog niet helemaal. Die vroeg net bij de echo ook of de baby er dan nu uitkwam. Uhhh, gelukkig niet, dat duurt nog wel even. Hij zegt ook steeds dat hij zelf een baby in zijn buik heeft. Wel grappig.



Nala, als het goed is heb je op dit moment je echo. Wat onzettend spannend zeg. Ik hoop zo dat de inseminatie dit keer tot een heel mooi, lief baby'tje leidt. Je hebt het zo verdiend.

Op zich wel goed dat je vriend zijn verdriet nu ook een beetje heeft laten gaan. Als je het maar opkropt komt het er vroeg of laat toch een keer uit.

Hopelijk dat hij nu weer wat lucht heeft om verder te gaan.

Ga het komende kwartier even flink duimen dat het allemaal goed gaat bij jullie. Dikke knuf alvast.



Hannes, bleh toch weer ongie geworden. En het zag er zo goed uit allemaal. Ik had zo de hoop dat het je gelukt was deze keer. Jammer hoor. En dan ook nog een collega die uitgerekend dan moet vertellen dat ze zwanger is. Het zit soms niet mee hè? Ook voor jou een dikke knuf.



Aruba, ik was ongeveer 3 maanden na mijn MK weer zwanger, dus eigenlijk erg snel. Mijn wens was gelijk na de MK alweer aanwezig, maar volgens mij was mijn lichaam er toen toch nog niet klaar voor. Ik mag dus helemaal niet klagen wat betreft het wachten op een nieuwe zwangerschap.

Als je zelf weer voelt dat het een goed moment is moet je er gewoon weer voor gaan, wat iedereen er ook van denkt. Mensen denken altijd wel iets, dus laat ze lekker. Als jij erachter staat is het helemaal goed.

Stom trouwens dat ze zo reageerden op je werk. Alsof leeftijd de mate van verdriet bepaalt in dit soort gevallen. Echt een heel domme redenatie. Ik heb wel gemerkt dat als mensen het niet van dichtbij hebben meegemaakt, ze soms niet weten hoe ze moeten reageren en nogal onhandig zijn. Misschien dat dat bij je collega's ook wel meespeelt. In ieder geval niets van aantrekken.



Merder, ik heb wel vaker gehoord dat een CB pas laat een zwangerschap herkent, dus wat dat betreft blijf ik hoop houden voor je. Gewoon positief blijven voorlopig. Zo lang er geen bloed is, is er nog hoop.



Nealy, morgen alweer aan de slag. Spannend hoor. Zal misschien even lastig worden om iedereen weer onder ogen te zien, maar als het niet gaat, kun je altijd weer naar huis moet je maar denken.

Succes alvast.



Sanna, ook alweer aan het werk. Hoe is je eerste dag gelopen? Heb je het een beetje vol kunnen houden (vooral emotioneel)? Kan me heel goed voorstellen dat je tegen zo'n reis opziet. Toch voor het eerst weer echt alleen op pad en de MK lijkt dan ineens zo ver weg als je niet meer veilig thuis kunt zitten. Ik hoop in ieder geval dat het meeviel.



Caro, heb zo met je te doen. Je hebt echt een zware zwangerschap hoor. Eerst zo ontzettend ziek en nu zo moe. Ik vind echt dat je je er kranig doorheen slaat. Een vette pluim voor je!



Nut, heerlijk dat Oostenrijk nu echt dichtbij begint te komen. Het schijnt heerlijk weer te zijn, dus als je niet gaat skiën, kun je in ieder geval lekker in het zonnetje zitten.

Hebben ze trouwens de inbreker al getraceerd? Was ik nog even benieuwd naar.



Nou lieve meiden fijne dag nog en tot snel.



Liefs,

Puck

Toosje, onze berichtjes hebben elkaar net gekruist. Gelukkig voel je je weer wat beter (heb de berichten van de groep wel gelezen, maar was zo ziek dat ik alleen hier even wilde reageren). Blijft toch even schrikken lijkt me.

Je klinkt erg positief over de adoptiecursus. Leuk om te horen.



Liefs,

Puck

Nut, veel plezier vanmiddag en vanaaf.



Gelukkig voel je je weer iets beter Toosje.



Puck, gelukkig was de echo goed en reageerden je kids zo enthousiast!



Hebben de inseminaite achter de rug. Is natuurlijk allemaal weer niet zoals het hoort... Waren maar 2,4 miljoen zwemmers. Echt de ondergrens. Terwijl het de vorige keer 5,5 miljoen waren.

Het leek erop dat het eiblaasje nog niet gesprongen was. (en we hoopten van wel) Maar zeker weten doet de arts niet.

Daarom volgende week bloedprikken, om te kijken of ik wel een eisprong heb gehad. (want dat kan nu nog komen)

Het denken gaat gelijk beginnen. Voelde al snel links steken. Misschien toch eisprong? Het gaat dus nu al beginnen... Maja.

Ga lekker Grey's anatomy kijken.

Hoi meiden,

Ik zie dat hier al veel schrijfsters zijn, maar zou ik er nog bij kunnen? (zag al wat bekende namen in dit topic, gezellig)

Even in het kort mijn verhaal:

Ik ben de 21e gecuretteerd, was toen 13 weken zwanger maar het kindje was met bijna 11 weken gestopt met leven.

In week 10 hebben wij een echo gehad en we zagen een kloppend hartje en twee schoppende beentjes, volgens de verloskundige kon er dan niet zoveel meer mis gaan. Ons geluk kon niet op.

Het kindje had wel een dikke nekplooi dus zijn we in week 12 voor een combinatietest gegaan. We zagen op de echo meteen dat het hartje niet meer klopte.

Een week afgewacht en de 21e met spoed gecuretteerd. De natuurlijke weg zou meer risico's meebrengen dan een curettage, omdat het kindje al zo "groot" (4 c,m.) was .

Door veel bloedverlies tijdens de operatie (ze zijn anderhalf uur bezig geweest met mij in plaats van een kwartiertje) moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik heb daarna 's nachts ook nog veel bloed verloren. Ik werd op een gegeven moment wakker in een bloedplas tot aan mijn enkels. Alles was rood tot de dekens aan toe. Ik heb toen een medicijn gekregen voor mijn baarmoeder. Dat hielp wel want het bloeden werd minder en de volgende dag kreeg ik drie zakken bloed bij. Toen mocht ik weer naar huis.

Ik ben nog steeds erg slap en moe door het vele bloedverlies en mijn tranen zitten nog hoog. Maar ik merk wel dat ik met de dag positiever kan kijken naar de toekomst.

Het lijkt me fijn om hier mee te schrijven, omdat jullie ook een miskraam hebben meegemaakt. Mensen weten gewoon niet wat het is merk ik. Maken onhandige opmerkingen. Ik hoop dat ik er nog bij pas.

He Hannes, jij ook al. Samen op voor de volgende ronde?

Rits en Nealy, welkom op dit topic. Rits, jouw verhaal lijkt op het mijne, althans, de tijd van de miskraam.. Maar mijn curretage ging (gelukkig) zonder complicaties. Wat een narigheid voor jou zeg.. Heel veel sterkte meid..

Nealy, jij dus al 2 keer. Helaas zijn er daar ook al meer van hier.. Sterkte met weer aan het werk gaan. doe je rustig aan!



Nala, nou, de zwemmers zijn weer binnen. Vervelend dat het er maar zo 'weinig' zijn ( ik blijf dat altijd gek vinden, als je praat over miljoenen)

Ik ga vreselijk voor je duimen meid! Ik gun het je echt vreselijk! bij je verhaal over je man schoot ik ook helemaal vol..



Puck, dus toch maar eentje? Kan me voorstellen dat je daar stiekem wel opgelucht over bent! Wat lief hoe je kinderen reageerden! Leuk zeg..



Toosje, ook hier beterschap! Succes bij de adoptiecursus.



Nut, alvast een fijne vakantie!



Ik denk trouwens dat wij er deze ronde écht weer voor gaan. Heb er om de een of andere reden wel weer zin in en het 'bange' gevoel wordt ook minder. Dus als opoe weer is vertrokken, komen we maar weer in actie!



liefs vooor iedereen!!

Ik schrijf hier zelf ook nog niets zo lang maar volgens mij is er geen maximum aan schrijfsters ingesteld. Mijn gevoel is dat iedereen hier zijn verhaal kwijt kan en dat er hier veel lieve meiden zitten die je goede tips/advies kunnen geven.

Ontzettende vervelende en zware tijd heb jij achter de rug zeg. Pff... En dan al zo snel positief kunnen denken. Heel erg knap en sterk van je!



Nala. Ik duim nog steeds voor je. Ken je nauwelijks maar iedereen vind je zo sterk hier en leeft zo met je mee. Neem het gevoel helemaal over. Jij moet wel bijzonder zijn!



Puck: Wat gaaf dat alles er zo goed uit ziet!

Nut: Fijne vakantie.



Hele dikke knuffel, Aruba

hey lucia, goed idee, volgende maand gaan we er samen voor oke!



nala: we gaan gewoon weer duimen voor je!



aruba: je hebt helemaal gelijk. iedereen is welkom op dit topic. ben blij dat je je zo begrepen voelt.



dus rits van harte welkom hier... al had ik je liever in een ander topic gezien. wat een verhaal zeg. jeetje, dan ben ik er toch goed vanaf gekomen.



ik heb opoe flink op bezoek. ze wilde volgens mij even goed laten weten dat ze er was!! hele heftige menstruatie. kan niet wachten voor het weer voorbij is! deze menstruatie voel ik me weer een beetje hetzelfde als toen ik mijn miskraam heb gehad. gek he! voel me ook leeg. had deze keer zo het gevoel dat het goed zat. en ik moet zeggen dat dat erg tegenvalt. maar ja op naar ronde vier. en als ik verhalen van sommige meiden hoor moet ik helemaal niet zeuren. (sorry voor de meiden die al veel langer bezig zijn. ik krijg met de dag meer bewondering voor jullie!)

Rits, welkom op het forum waar je eigenlijk niet bij wilt horen...



Thx Aruba. Maar ik voel me niet bijzonder... Juist iemand die heel erg negatief is en altijd wel wat heeft.

Maar het doet me goed dat jullie mij zo lief vinden, hihi.