Kinderen
alle pijlers
Wie herkend dit? helemaal verliefd op baby, geen gevoelens meer voor man/vriend.
dinsdag 17 juli 2007 om 18:54
;) (sorry Pep)
Ik herken het wel hoor. Na de geboorte van onze zoon, laafde ik me bijna 24 uur per dag aan zijn heerlijke babylijfje, en dan had ik 's avonds echt geen behoefte meer aan een groot lijf. Ik denk dat je jezelf toch wel moet "dwingen" om je man ook aandacht te blijven geven, hoe weinig zin je er ook in hebt. Zin kun je ook maken... Succes!
dinsdag 17 juli 2007 om 23:02
Ik herken het wel een beetje. Niet dat ik niet van mijn man hou, maar ik heb gewoon minder behoefte aan polonaise aan mijn lijf zeg maar. We vrijen nog wel, maar minder dan voor de bevalling/zwangerschap. Ik heb ook een keizersnee gehad en in het begin vond ik het ook gewoon 'eng', bang dat de wond open kon gaan ofzo en het was sowieso erg gevoelig. Het zal ook wel een hormonen kwestie zijn. Ik maak me er niet zo druk om (en hij ook niet),het komt vast wel weer goed.
woensdag 18 juli 2007 om 11:38
Geen gevoelens meer hebben herken ik zeker niet. Het is wel zo dat je leven veel meer gericht is op zo'n kleintje dat je wat minder tijd hebt voor elkaar. Ik merk wel nu we wat meer tijd voor elkaar hebben, dat ik het ook weer fijn vind om te vrijen bijvoorbeeld terwijl ik daar eigenlijk even niks van moest hebben. Dat had ook wel te maken met 'de polonaise' aan mijn lijf qua borstvoeding. Ik merk wel dat het beter gaat nu ik geen borstvoeding meer geef.
Ik zou zeggen, wat meer tijd voor elkaar maken (desnoods zonder kleintje in de buurt). Al is het alleen maar knuffelen.
Ik zou zeggen, wat meer tijd voor elkaar maken (desnoods zonder kleintje in de buurt). Al is het alleen maar knuffelen.
woensdag 18 juli 2007 om 12:58
Ik vind dat, ook als je kind nog maar heel piep is, je je hier flink zorgen over mag maken. Ik herken je verhaal absoluut niet! Ik zou zeggen: regel een oppas voor je kind en ga wat leuks doen samen!
Tijd voor elkaar moet je maken. Ik vind dat heel belangrijk. Dan maar wat minder vrijwilligerswerk, sporten en uitgaan. Mijn man en mijn relatie met hem staat voorop, ook in het belang van mijn zoons! Ik wens ze een jeugd toe waarin ze met hun beide ouders samenleven en daar investeren we dus veel in.
Als dit probleem blijft zou ik ermee naar de huisarts stappen . Hij/Zij weet vast een goede therapeut die jullie kan helpen.
Sterkte voor jullie allebei!
Tijd voor elkaar moet je maken. Ik vind dat heel belangrijk. Dan maar wat minder vrijwilligerswerk, sporten en uitgaan. Mijn man en mijn relatie met hem staat voorop, ook in het belang van mijn zoons! Ik wens ze een jeugd toe waarin ze met hun beide ouders samenleven en daar investeren we dus veel in.
Als dit probleem blijft zou ik ermee naar de huisarts stappen . Hij/Zij weet vast een goede therapeut die jullie kan helpen.
Sterkte voor jullie allebei!
woensdag 18 juli 2007 om 13:04
Naar mijn idee gebruiken veel vrouwen zwangerschap/bevalling/moederschap ed als excuus om niet meer aan hun relatie te hoeven werken.
En als je je relatie een tijdje laat verslonzen wordt het steeds moeilijker om de draad weer op te pakken.
Een relatie is op sommige momenten gewoon hard werken. Waarom verwacht men toch altijd dat 'liefde vanzelf komt', 'als je echt van elkaar houdt dan is sex niet belangrijk' en weet ik wat voor bullshit allemaal nog meer.
We leven hier in de echte wereld, niet in een romantische comedy met Hugh Grant :o
Dus hup, schop onder je kont; koop een mooi setje, verras je mannetje en denk eens een half uurtje niet alleen maar aan je kind. :D
En als je je relatie een tijdje laat verslonzen wordt het steeds moeilijker om de draad weer op te pakken.
Een relatie is op sommige momenten gewoon hard werken. Waarom verwacht men toch altijd dat 'liefde vanzelf komt', 'als je echt van elkaar houdt dan is sex niet belangrijk' en weet ik wat voor bullshit allemaal nog meer.
We leven hier in de echte wereld, niet in een romantische comedy met Hugh Grant :o
Dus hup, schop onder je kont; koop een mooi setje, verras je mannetje en denk eens een half uurtje niet alleen maar aan je kind. :D
woensdag 18 juli 2007 om 13:26
Ik snap wel wat je bedoelt. Heb zelf in iets andere vorm ook zoiets, ons kind is nu 6 mnd en het is niet dat ik niet meer verliefd ben of niet meer hou van mijn man maar ons sexleven staat, sinds zijn geboorte (eigenlijk al sinds mijn zwangerschap maar dat was de wens van mijn man) op een lager pitje.
Mijn man maakte op een gegeven moment de opmerking dat ik hem alleen nog maar zie als de vader van ons kind en niet als mijn man. Daarop antwoordde ik dat het juist andersom is: ik zie mezelf alleen nog maar als moeder van en niet meer als vrouw.
Als je jezelf niet als vrouw zit heb je ook weinig zin in sex (je voelt je niet bepaald sexy).
Kortom we hebben een goed gesprek gehad en maken nu ook weer tijd voor elkaar . Ook maken we nu grapjes over hoe het gaat tussen ons. Maar dat onze manier van doen, iedereen doet het natuurlijk anders.
We praten er veel over en dat helpt toch.
Iemand schreef al eerder dat een slecht huwelijk ook niet goed is voor een kind. Dus werk aan je huwelijk dat is nu eenmaal de basis van het gezin. Regel oppas ga leuke dingen samen doen. Praat er samen over. Zeg wat je dwars zit. En werk daar samen aan.
Mijn man maakte op een gegeven moment de opmerking dat ik hem alleen nog maar zie als de vader van ons kind en niet als mijn man. Daarop antwoordde ik dat het juist andersom is: ik zie mezelf alleen nog maar als moeder van en niet meer als vrouw.
Als je jezelf niet als vrouw zit heb je ook weinig zin in sex (je voelt je niet bepaald sexy).
Kortom we hebben een goed gesprek gehad en maken nu ook weer tijd voor elkaar . Ook maken we nu grapjes over hoe het gaat tussen ons. Maar dat onze manier van doen, iedereen doet het natuurlijk anders.
We praten er veel over en dat helpt toch.
Iemand schreef al eerder dat een slecht huwelijk ook niet goed is voor een kind. Dus werk aan je huwelijk dat is nu eenmaal de basis van het gezin. Regel oppas ga leuke dingen samen doen. Praat er samen over. Zeg wat je dwars zit. En werk daar samen aan.
