Kinderen
alle pijlers
Zenuwen omdat schoonouders gaan oppassen.
woensdag 9 januari 2008 om 12:36
Hoihoi,
Ik heb een dochtertje van zes weken, die nu lekker ligt te slapen. Over 4,5 week moet ik alweer aan het werk. Omdat er geen plek is bij het KDV gaan mijn ouders en schoonouders tijdelijk vrij veel oppassen.
Met mijn ouders heb ik geen probleem, ik ben het van huis uit gewend om eerlijk en direct tegen ze te zijn en dat is wel zo prettig want als er dingen zijn die ik of mijn vriend graag anders zien dan kunnen we dat gewoon zeggen en andersom werkt dat net zo.
Bij mijn schoonouders ligt dat anders, zij zijn erg lief en dat lijkt me verder geen probleem. Alleen is mijn vriend minder direct tegen ze dan b.v. tegen mijn ouders. Op de een of andere manier werkt het zo in mijn schoonfamilie, alles gaat een beetje via een omweg of wordt niet uitgesproken.
Bijvoorbeeld, mijn schoonouders zijn erg van de foto's...net na de bevalling had ik daar geen trek in dus ik vroeg mijn vriend of hij ze widle vragen om de eerste keer geen fototoetstel mee te nemen, de foto's van haar zouden wij ze wel geven.
Dat vond hij moeilijk, hij heeft het dan ook niet gezegd maar zei tegen mij dat hij dan wel zou opletten. Maarja dan lig je daar een paar uur na de bevalling en dan komen ze binnen en gelijk hup fototoestel boven mijn kindje. Nouja, ook een beetje onze schuld want wij hebben dus niets gezegd dus dat konden ze niet weten. Ik heb toen de keer erna zelf gebeld en gevraagd of ze bij het volgende bezoekje geen foto's wilden maken maar dat wij het leuk vinden om zelf de eerste foto's uittezoeken en aan ze te geven. Die eerste foto's waren intussen al rond gemaild naar mensen die wij zelfs niet kennen, wij hebben die foto's ook niet gezien (wij krijgen ze dus niet per mail) Maar mooi dat iemand anders ze wel op hyves heeft gezet.
Daar hebben we wat van gezegd en toen was het volgens mij duidelijk...nu zie ik net dat er weer foto's door hun op hyves zijn gezet, foto's die iedereen kan zien, dus niet afgeschermd voor alleen vrienden.
Nu wil ik niet de discussie aangaan over die foto's maar het gaat
mij om het principe: als wij aangeven iets niet te willen dan telt dat voor hun op de een of andere manier niet zo zwaar en straks gaan ze één dag per week oppassen. Ik zie het helemaal niet zitten ,ben bang dat mijn vriend niet duidelijk genoeg zal zijn naar zijn ouders en er nog vele meer van dit soort incidentjes komen.
Ik ben ook bang dat ik dingen ga aankaarten en dus altijd de kwade partij wordt.
Ik vind het erg moeilijk, herkent iemand dit en/of heb je tips ik hoor het graag.
Ik heb een dochtertje van zes weken, die nu lekker ligt te slapen. Over 4,5 week moet ik alweer aan het werk. Omdat er geen plek is bij het KDV gaan mijn ouders en schoonouders tijdelijk vrij veel oppassen.
Met mijn ouders heb ik geen probleem, ik ben het van huis uit gewend om eerlijk en direct tegen ze te zijn en dat is wel zo prettig want als er dingen zijn die ik of mijn vriend graag anders zien dan kunnen we dat gewoon zeggen en andersom werkt dat net zo.
Bij mijn schoonouders ligt dat anders, zij zijn erg lief en dat lijkt me verder geen probleem. Alleen is mijn vriend minder direct tegen ze dan b.v. tegen mijn ouders. Op de een of andere manier werkt het zo in mijn schoonfamilie, alles gaat een beetje via een omweg of wordt niet uitgesproken.
Bijvoorbeeld, mijn schoonouders zijn erg van de foto's...net na de bevalling had ik daar geen trek in dus ik vroeg mijn vriend of hij ze widle vragen om de eerste keer geen fototoetstel mee te nemen, de foto's van haar zouden wij ze wel geven.
Dat vond hij moeilijk, hij heeft het dan ook niet gezegd maar zei tegen mij dat hij dan wel zou opletten. Maarja dan lig je daar een paar uur na de bevalling en dan komen ze binnen en gelijk hup fototoestel boven mijn kindje. Nouja, ook een beetje onze schuld want wij hebben dus niets gezegd dus dat konden ze niet weten. Ik heb toen de keer erna zelf gebeld en gevraagd of ze bij het volgende bezoekje geen foto's wilden maken maar dat wij het leuk vinden om zelf de eerste foto's uittezoeken en aan ze te geven. Die eerste foto's waren intussen al rond gemaild naar mensen die wij zelfs niet kennen, wij hebben die foto's ook niet gezien (wij krijgen ze dus niet per mail) Maar mooi dat iemand anders ze wel op hyves heeft gezet.
Daar hebben we wat van gezegd en toen was het volgens mij duidelijk...nu zie ik net dat er weer foto's door hun op hyves zijn gezet, foto's die iedereen kan zien, dus niet afgeschermd voor alleen vrienden.
Nu wil ik niet de discussie aangaan over die foto's maar het gaat
mij om het principe: als wij aangeven iets niet te willen dan telt dat voor hun op de een of andere manier niet zo zwaar en straks gaan ze één dag per week oppassen. Ik zie het helemaal niet zitten ,ben bang dat mijn vriend niet duidelijk genoeg zal zijn naar zijn ouders en er nog vele meer van dit soort incidentjes komen.
Ik ben ook bang dat ik dingen ga aankaarten en dus altijd de kwade partij wordt.
Ik vind het erg moeilijk, herkent iemand dit en/of heb je tips ik hoor het graag.
woensdag 9 januari 2008 om 12:49
Hoi, ik kan me niet voorstellen hoe het is om net bevallen te zijn etc, maar op zich snap ik je punt. Alleen als mijn ouders net opa en oma zijn geworden willen ze vanzelfsprekend foto's maken. En daar hadden jij en je vriend wat duidelijker in moeten zijn, als je dat echt wil verbieden. Maar is dat zo erg?
Wat ze daarna met die foto's doen, daar heb je in mijn ogen wel wat over te zeggen. Je kind op hyves, daar zou ik ook niet op zitten wachten.
Ik denk dat jullie samen dit zo snel mogelijk moeten aankaarten en ook uitleggen waarom je niet wil dat die foto's op hyves komen.
Als je bang bent dat je vriend niet duidelijk is, des te meer reden om dit samen te doen. Als zij jullie niet serieus nemen, want dat is wat je eigenlijk zegt, dan moet je ook nog eens goed nadenken of je ze structureel wil laten oppassen, want er komen nog veel meer dingen waar je van mening over kunt verschillen. Ik denk altijd, hoe duidelijker je bent, hoe minder gedoe er kan komen. Succes ermee!
Wat ze daarna met die foto's doen, daar heb je in mijn ogen wel wat over te zeggen. Je kind op hyves, daar zou ik ook niet op zitten wachten.
Ik denk dat jullie samen dit zo snel mogelijk moeten aankaarten en ook uitleggen waarom je niet wil dat die foto's op hyves komen.
Als je bang bent dat je vriend niet duidelijk is, des te meer reden om dit samen te doen. Als zij jullie niet serieus nemen, want dat is wat je eigenlijk zegt, dan moet je ook nog eens goed nadenken of je ze structureel wil laten oppassen, want er komen nog veel meer dingen waar je van mening over kunt verschillen. Ik denk altijd, hoe duidelijker je bent, hoe minder gedoe er kan komen. Succes ermee!
woensdag 9 januari 2008 om 12:52
Als je vriend het echt zo moeijlijk vindt om met zijn ouders te praten, dan denk ik dat jij zelf gewoon zo eerlijk en open mogelijk tegenover hen moet zijn. Het zijn wel je schoonouders en je relatie met hen is heel anders dan de relatie met je ouders, maar iedereen is volwassen, dus als je dingen op een normale fatsoenlijke manier zegt, dan moet dat toch gewoon kunnen? En tja, het gaat wel over jouw dochter...
Count your blessings...
woensdag 9 januari 2008 om 12:53
Duidelijk zijn, gewoon duidelijk. Maar niet teveel controle op alles willen hebben, uit handen geven dus.
Heb altijd een beetje moeite met mensen die wel de (schoon)ouders in schakelen als oppas, maar daarna gaan zeuren over dat het niet op hún manier gaat. Als je denkt dat je het zelf beter kunt, doe het dan zelf of zoek een andere oplossing.
Heb altijd een beetje moeite met mensen die wel de (schoon)ouders in schakelen als oppas, maar daarna gaan zeuren over dat het niet op hún manier gaat. Als je denkt dat je het zelf beter kunt, doe het dan zelf of zoek een andere oplossing.
woensdag 9 januari 2008 om 12:58
Wat betreft die foto's.... Ik heb dat ook aangekaart. Prima dat ze foto's maken, maar ik wil niet dat mijn kind door iedereen op internet te zien is. Dus of zet er geen foto's op of wijzig het zo dat alleen vrienden het kunnen zien of zet er een wachtwoord op. Gewoon duidelijk zijn en uitleggen waarom.
Ik ben ook vaak degene die dingen moet zeggen en voel me ook wel eens rot dat ik dan misschien voor kwaaie pier wordt aangezien. Vaak bespreek ik thuis vantevoren het een en ander met mijn man en hij groeit er wel een beetje in mee en overlegd ook regelmatiger met zijn ouders.
Verder hou ik me voor ogen dat het schatten van grootouders zijn voor mijn kind en dat ze haar overladen met liefde. Dat het daar vies is en dat ze sommige dingen anders doen, neem ik (met moeite) voor lief.
Succes ermee
Ik ben ook vaak degene die dingen moet zeggen en voel me ook wel eens rot dat ik dan misschien voor kwaaie pier wordt aangezien. Vaak bespreek ik thuis vantevoren het een en ander met mijn man en hij groeit er wel een beetje in mee en overlegd ook regelmatiger met zijn ouders.
Verder hou ik me voor ogen dat het schatten van grootouders zijn voor mijn kind en dat ze haar overladen met liefde. Dat het daar vies is en dat ze sommige dingen anders doen, neem ik (met moeite) voor lief.
Succes ermee
woensdag 9 januari 2008 om 12:59
Tja, als je niet gezegd hebt dat je geen foto's wilde dan snap ik wel dat ze die gemaakt hebben.
Als je vriend het moeilijk vindt om dit soort dingen te bespreken dan zullen jullie dat toch samen moeten doen. Het gaat om de opvoeding van jullie kind. Mijn mening is dat je het beste echt heel duidelijk kan zijn zodat je niet achteraf een rot gevoel krijgt. Het ligt er natuurlijk ook wel aan hoe je dingen zegt. Gewoon rustig, eventueel op papier. Ik gaf altijd lijstjes mee over de voedingen en het slapen van onze dochter. Dat verandert natuurlijk wel eens.
En dan zijn er nog wel dingen die ik anders doe. Maar daar moet je je bij neer leggen. Ik haal haar bijv. niet zo snel uit bed als ze niet kan slapen. Opa vindt het veel te leuk en als ze even piept mag ze er al uit.
Maar over fruithapjes, snoep en likjes ijs het 1e jaar was ik heel duidelijk. Dat kreeg ze niet. En dat heeft ook nooit problemen gegeven. Bedenk van te voren wat eventuele problemen zouden kunnen zijn en geef aan hoe je dat zou willen. En als je dan antwoorden krijgt als vroeger kregen ze al met 4 maanden fruit, dan zeg ik altijd maar dat vroeger baby's ook in een rieten mandje op de achterbank van de auto stonden. Opa heeft ook eerst een dagje meegelopen met ons om te kijken hoe wij alles deden met onze dochter. Het was dan ook wel het 1e kleinkind.
Ik hoop dat alles goed zal gaan. Veel succes!!!!
Als je vriend het moeilijk vindt om dit soort dingen te bespreken dan zullen jullie dat toch samen moeten doen. Het gaat om de opvoeding van jullie kind. Mijn mening is dat je het beste echt heel duidelijk kan zijn zodat je niet achteraf een rot gevoel krijgt. Het ligt er natuurlijk ook wel aan hoe je dingen zegt. Gewoon rustig, eventueel op papier. Ik gaf altijd lijstjes mee over de voedingen en het slapen van onze dochter. Dat verandert natuurlijk wel eens.
En dan zijn er nog wel dingen die ik anders doe. Maar daar moet je je bij neer leggen. Ik haal haar bijv. niet zo snel uit bed als ze niet kan slapen. Opa vindt het veel te leuk en als ze even piept mag ze er al uit.
Maar over fruithapjes, snoep en likjes ijs het 1e jaar was ik heel duidelijk. Dat kreeg ze niet. En dat heeft ook nooit problemen gegeven. Bedenk van te voren wat eventuele problemen zouden kunnen zijn en geef aan hoe je dat zou willen. En als je dan antwoorden krijgt als vroeger kregen ze al met 4 maanden fruit, dan zeg ik altijd maar dat vroeger baby's ook in een rieten mandje op de achterbank van de auto stonden. Opa heeft ook eerst een dagje meegelopen met ons om te kijken hoe wij alles deden met onze dochter. Het was dan ook wel het 1e kleinkind.
Ik hoop dat alles goed zal gaan. Veel succes!!!!
woensdag 9 januari 2008 om 13:04
Schoonouders moesten bij hun andere kind ook een dagje meelopen. Bezopen vond ik dat, gelukkig hebben ze dat ook niet gedaan. Het was hun tweede kleinkind, maar al was het hun eerste... Als het goed is hebben ze ook een kind gekregen dat dusdanig groot is geworden dat ie een kind heeft kunnen verwekken.
woensdag 9 januari 2008 om 13:09
dat iemand anders foto's van jouw kleintje online zet zou ik persoonlijk niet pikken. het is JOUW kleintje. dan ben je maar even de 'kwaaie pier' zoals iemand dat zei, je moet gewoon op kunnen komen voor jezelf en je kleintje.
zou fraai zijn zeg als iedereen kon doen en laten met jouw kleintje wat ze maar willen.
als je iets niet wilt, leer dan alsjeblieft snel nee te zeggen! daar heeft iedereen baat bij, en vooral die kleine meid!
zou fraai zijn zeg als iedereen kon doen en laten met jouw kleintje wat ze maar willen.
als je iets niet wilt, leer dan alsjeblieft snel nee te zeggen! daar heeft iedereen baat bij, en vooral die kleine meid!
woensdag 9 januari 2008 om 13:13
Vind dat ook een beetje belachelijk, om je schoonouders een dagje te laten meelopen. doe je dat ook als ze straks naar KVD of naar schol gaat? de juf eerst en dagje uitnodigen om te laten zien hoe het thuis gaat?
Toen ik op mjn nichtje ging passen heeft mijn zus gelukig nooit van me geeist dat ik ers een dagje meeliep. Gewoon hier zijn de luiers, zo maak je een fles klaar, succes ermee.
Toen ik op mjn nichtje ging passen heeft mijn zus gelukig nooit van me geeist dat ik ers een dagje meeliep. Gewoon hier zijn de luiers, zo maak je een fles klaar, succes ermee.
woensdag 9 januari 2008 om 13:28
Hoi,
Zij willen zelf graag oppassen, wij hebben dit niet gevraagd en als het aan mij lag dan gaat ze dus naar een KDV, nu gaat ze gedeeltelijk (als er plek is) en wordt ze ook opgevangen door opa's en oma's omdat zij dit allemaal zelf graag willen.
En ik begrijp dat ik mijn kind uit handen ga geven en dat er bij hun thuis andere regels gelden dan hier, dat maakt me ook niet uit maar ik ben wel bang voor dingen die wij graag (in haar belang) op een bepaalde manier doen. Maximaal anderhalf uur in de maxicosi, geen thee drinken met haar op schoot, haar genoeg laten slapen etc.
Het klinkt stom maar omdat het in die familie minder gebruikelijk is om direct te zijn, vind ik het zelf ook moeilijker en wordt het meer een 'ding.' En ik moet het er nog met mijn vriend over hebben , maar ik vind dus eigenlijk dat hij dit soort dingen bij zijn ouders moet aankaarten. Op hem reageren ze toch anders.
woensdag 9 januari 2008 om 13:30
woensdag 9 januari 2008 om 13:33
Mijn vriend heeft ook duidelijk dingen die hij niet wil doen zoals zijn ouders, dat kan toch?
Wij zijn het er samen wel over eens hoe we de opvoeding willen doen en ik weet heus wel dat als ze ibj een ander thuis is dat daar andere regels gelden maar het gaat mij om wat wij belangrijk vinden voor haar dat dat ook duidelijk is.
Mijn schoonvader gaat rustig door met in haar gezicht flitsen zelfs als zij daar duidelijk last van heeft, onder het mom van daar moet ze maar aan wennen en het is echt niet één keer maar elke keer als we ze zien, bij hun thuis, bij ons. En we zien ze drie keer per week ofzo.
Hij gaat dus uit van zichzelf (hij wil graag foto's) en niet van haar, ik vind dat als je kind nog zo kwetsbaar en klein is je als ouder moet ingrijpen als je denkt dat dat nodig is. En dan die foto's op het internet zetten, als je weet dat de ouders dat niet willen...en nu passen ze nog niet eens op. Ik ben bang dat het straks elke keer zo gaat.
woensdag 9 januari 2008 om 13:40
Is natuurlijk een onzinnig argument: jij bent de ouder, als je het niet wil, dan moet je het niet doen. Krijg dan het gevoel dat het vooral om gemakzuchtige redenen gaat. Kan, is helemaal aan jou, maar besef dat het anders is dan een kdv. Nogmaals: als jij je er niet prettig bij voelt, moet je een andere oplossing zoeken. Vergeet alleen niet dat er op een kdv ook dingen zullen gebeuren waar je niet zo blij mee bent. Ok, daar is het makkelijker om er iets van te zeggen, zakelijke verhoudingen enzo. Maar daar zullen ze ook (maar) tot zekere hoogte rekening houden met jouw wensen.
woensdag 9 januari 2008 om 13:45
Zoek dan een ándere oplossing! Als ik zo over mn schoonouders zou denken, zou ik mn kind daar dus niet brengen. Als jij vindt dat je moet ingrijpen als dat nodig is omdat je kind zo kwetsbaar is, waarom laat je ze dan oppassen??? Vind ik nogal paradoxaal: je bent niet blij met hoe ze het doen, en tóch laat je ze oppassen. Heeft de gemakzucht dan niet de overhand?
woensdag 9 januari 2008 om 13:46
Ik ben het met Fleurtje eens. Als je het echt niet wil moet je het niet doen. Dan zoek je een andere oplossing.
Als ze wel gaan oppassen dan zou ik samen met je vriend voor kijken welke dingen je/jullie echt belangrijk vinden en wil dat ze zich daaraan houden ( bv geen snoep geven). Die dingen die voor jou heel zwaar wegen zou ik vantevoren met hen bespreken. Ik ben het me je eens dat het belangrijk is dat je vriend daarin ook een aandeel heeft. Niet dat jij het telkens aangeeft en dus de boeman bent. Maar dat het duidelijk is voor hen dat jullie samen er hetzelfde over denken.
Maar verder zul je er rekening mee moeten houden dat ze dingen wat anders aanpakken dan jij dat zou doen.
Als ze wel gaan oppassen dan zou ik samen met je vriend voor kijken welke dingen je/jullie echt belangrijk vinden en wil dat ze zich daaraan houden ( bv geen snoep geven). Die dingen die voor jou heel zwaar wegen zou ik vantevoren met hen bespreken. Ik ben het me je eens dat het belangrijk is dat je vriend daarin ook een aandeel heeft. Niet dat jij het telkens aangeeft en dus de boeman bent. Maar dat het duidelijk is voor hen dat jullie samen er hetzelfde over denken.
Maar verder zul je er rekening mee moeten houden dat ze dingen wat anders aanpakken dan jij dat zou doen.
woensdag 9 januari 2008 om 13:54
Jee waar je je al niet druk om kan maken... Opa en oma willen graag foto's maken van hun kleinkind. Lijkt me logisch. Zou me meer zorgen maken als opa en oma géén foto's van kleinkind willen. Dat ze ze rond mailen aan mensen die je niet kent: nou en? Ze zijn trots op hun kleinkind, wees daar dan blij om. En als je ze niet op internet wil, moet je daar helder over zijn en dat gewoon zeggen (en herhalen indien nodig).
Maar als je ze wel laat oppassen (en of dat nou op jouw of hun verzoek is, is irrelevant, je kan 't ook gewoon níet doen), moet je ook accepteren dat ze andere regels of gewoonten hebben. Als je dat niet kan of wil, moet je ze niet laten oppassen.
Maar als je ze wel laat oppassen (en of dat nou op jouw of hun verzoek is, is irrelevant, je kan 't ook gewoon níet doen), moet je ook accepteren dat ze andere regels of gewoonten hebben. Als je dat niet kan of wil, moet je ze niet laten oppassen.
woensdag 9 januari 2008 om 13:55
Het gaat echt niet om gemakzucht. Maar ik ben niet de enige die over het oppassen gaat. Mijn vriend en ik hebben het er uitgebreid over gehad, ik ben idd voor KDV of evt. een gastouder.
Toen ik zwanger was boden mijn ouders aan om op te passen en later mijn schoonouders ook. Wij hebben dus voor een combi gekozen en ik had het zo geregeld dat mijn schoonouders pas beginnen met oppassen als zij al bijna een jaar is, nu moeten ze dus veel eerder aan de slag (hopelijk tijdelijk). Mijn ouders passen ook gelijk van begin af aan op. Toen ik zwanger was, was dit ook niet zo aan de orde maar nu met dat foto incident en nu het dichterbij komt (sneller dan verwacht dus) krijg ik er echt de zenuwen van. Daar komt bij dat vriendlief het onzin vindt dat als je gratis oppas in de buurt hebt, je dan voor iemand moet gaan betalen (dat is dus wel gemak) het nadeel is dan wel als ze zich grati aanbieden hoe ver kan je gaan met je eisen?
Kan ik van ze verwachten dat ze rekening houden met haar slaapbehoefte of moet je alles maar goed vinden omdat ze zo aardig zijn om op te passen?
Als iemand nog meer tips heeft, ik wil graag weten hoe je dit soort dingen kan oplossen zonder conflict te krijgen. Je gaat toch een ander soort relatie aan als ze op vaste tijden op gaan passen. ALs het af en toe was dan zou ik me echt geen zorgen maken, maar dit is gewoon ander. Ze doen straks een deel van de opvoeding.
woensdag 9 januari 2008 om 13:58
Ik krijg ook de indruk dat jij het gewoon niet ziet zitten. Dat fotograferen zit je ook overduidelijk dwars. Je gaf al eerlijk aan dat dit niet de keuze is voor opvang van je kind, maar het KDV vol zit. Als jij je kind aan je schoonouders gaat toevertrouwen, is dat precies wat je moet doen: erop vertrouwen dat zij uitgaan van het belang van je kind. Kun je dat niet, dan zou ik mijn kind niet meegeven.
Wat betreft al die regels die jij nu in je hoofd hebt: ook jij zal je niet altijd aan je eigen regels kunnen houden in de toekomst. Soms moet je water bij de wijn doen. Is het echt heel erg als opa je kind op die ene dag iets eerder uit bed haalt, omdat hij het zo fijn vind haar te zien?
En nogmaals, als je je er niet goed bij voelt, moet je dat aangeven en er iets op bedenken.
Wat betreft al die regels die jij nu in je hoofd hebt: ook jij zal je niet altijd aan je eigen regels kunnen houden in de toekomst. Soms moet je water bij de wijn doen. Is het echt heel erg als opa je kind op die ene dag iets eerder uit bed haalt, omdat hij het zo fijn vind haar te zien?
En nogmaals, als je je er niet goed bij voelt, moet je dat aangeven en er iets op bedenken.
woensdag 9 januari 2008 om 13:59
Dankje voor je reactie, de andere regels en dergelijke dat lukt me wel, ik ben geen controlfreak ook al lijkt dat nu misschien zo.
Er zijn alleen inderdaad een paar dingen die ik echt belangrijk vind en inderdaad zullen we dat misschien van te voren moeten bespreken.
Ik zal het er eerst maar met mijn vriend over hebben, dat hij ook dingen aangeeft want ze nemen van hem sneller iets aan dan van mij.
woensdag 9 januari 2008 om 14:00
Sorry, ik vind dit echt onbegrijpelijk. Maar goed, kan ook zijn dat je vriend er gewoon iets makkelijker over denkt, wat ik me voor kan stellen. Ik zou me ook niet druk maken of ze zich wel aan de regeltjes houden, alleen al het feit dat ik een lijst met regeltjes zou hebben... Het belangrijkste voor mij is, is dat ik haar in een stuk terug krijg.
Maar goed, de opmerking over dat het gratis, dat begrijp ik dus niet. Mijn vriend zou dan toch wel een probleem hebben, denk ik. Tenminste, als dát de enige reden zou zijn.
En hoever je kunt gaan met je eisen? Niet ver, maar dat zou (voor mij) ook gelden als het wél betaald was. Graag of niet en als je het anders wil, dan zoek je maar een andere oplossing. Maar goed, zo zou ik denken als schoonouder zijnde.
Maar goed, de opmerking over dat het gratis, dat begrijp ik dus niet. Mijn vriend zou dan toch wel een probleem hebben, denk ik. Tenminste, als dát de enige reden zou zijn.
En hoever je kunt gaan met je eisen? Niet ver, maar dat zou (voor mij) ook gelden als het wél betaald was. Graag of niet en als je het anders wil, dan zoek je maar een andere oplossing. Maar goed, zo zou ik denken als schoonouder zijnde.
woensdag 9 januari 2008 om 14:01
