Zoon (16) ontslagen

Ik ben nog helemaal in shock. Mijn jongste zoon is een paar uur geleden naar huis gekomen en heeft opgebiecht dat hij net naar zijn werkgever moest en op staande voet is ontslagen vanwege stelen. Hij heeft dus gewoon geld gestolen…. Mijn zoon heeft gestolen! Werkte aan de kassa bij de supermarkt. Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Ben eerlijk gezegd daarna wel ontploft. We hebben vaker woorden over het feit dat hij niet goed met geld kan omgaan en dat ik me zorgen maak hoe dat dan later gaat als hij ook nog vaste lasten heeft. Maar die zorgen zijn dus al nu.

Een geluk dat ze geen aangifte doen. Hij moet morgen wel er naartoe en een geldbedrag inclusief “administratiekosten” terugbetalen. Best een fors bedrag dat natuurlijk van zijn spaarrekening wordt afgehaald. In ieder geval tot het einde van het jaar even geen uitjes, feestjes e.d. meer, maar dat moet geen probleem zijn want hij heeft toch geen geld…. Maar wat nog, daar ben ik nog niet over uit.

En nu? Ik vraag me af waar we fout zijn geweest, wat hadden we beter moeten doen? We hebben alles in huis wat ze nodig hebben qua eten e.d. Maar dat werd natuurlijk niet meegenomen, want een duur broodje in de kantine is veel lekkerder. Zelfs als ik het brood smeerde (met het door hem gewenste broodbeleg) werd het “vergeten”. En al die kleine uitgaven worden steeds meer en dan wordt er geld geleend en dat moet terug worden betaald.

Ik ben nog steeds in shock. Hij loopt ook bij een psycholoog ivm nu een stukje weerbaarheid aangezien hij heel gevoelig is voor groepsdruk. Daarnaast heeft hij ook wel last van depressieve gedachten.

Wat wil ik hiermee? Eigenlijk geen idee. Nou, misschien zijn er forummers die hetzelfde hebben meegemaakt en nog tips hebben hoe e.e.a. aan te pakken? En me geruststellen dat het toch nog wel goed kan komen….

Een kleine update: Hij heeft vanochtend netjes de envelop met het bedrag afgegeven. Vervolgens vraagt de medewerkster hoe hij aan dat geld is gekomen. Zoon zegt: van mijn ouders. Trok ze haar wenkbrauwen omhoog? Ze hadden blijkbaar niet echt verwacht dat hij zou komen opdagen. Maar goed, het is nu afgehandeld en we hebben nu ook aangegeven dat het voor ons nu klaar is. Hij is stom geweest en moet de gevolgen ervan onder ogen zien. Even tot rust komen en met psycholoog erover praten. Binnen het gezin weet nu iedereen het, maar daarbuiten hoeft dat niet (oma’s en opa’s, etc). Zeggen we dat het hem even teveel werd i.c.m. school en stage.