Kinderen
alle pijlers
Zoon (2 jr 2 mnd) wordt 's ochtends altijd huilend wakker
dinsdag 19 februari 2008 om 20:12
Hi,
Onze zoon van 2 jaar en 2 maanden wordt iedere ochtend hard huilend wakker. Meestal om een uur of 5, waarna we hem vrij gemakkelijk kunnen geruststellen en weer in slaap krijgen, om vervolgens rond zessen weer brullend wakker te worden.
We vermoeden dat hij dan droomt, maar we vragen ons toch af of er iets kan zijn waar wij nog niet aan hebben gedacht.
Overdag is het een blij mannetje. Hij is wel 2 en zegt dus 'nee', dat zorgt wel eens voor kleine conflicten, maar we hebben de indruk dat hij zich prima ontwikkelt en dat ie gelukkig is. Hij gaat ook altijd heel gemakkelijk slapen. Inmiddels heb ik een nachtlampje in een stopcontact op zijn kamertje gedaan, maar daarmee verandert het niet. Het lijkt er dus niet aan te liggen dat hij bang is in het donker.
Ik ben heel benieuwd of er andere forummers zijn die dit herkennen bij hun kind(eren) en of er iets is wat je eraan kunt doen. In het weekend wordt hij na zijn ochtendslaap weleens wakker en roept ie heel lief 'mama...mama' of 'papa...papa'. Dat klinkt dan als muziek in m'n oren. Ik zou het zo fijn vinden als hij iedere ochtend een beetje happy wakker wordt. Hebben jullie ideeën of tips?
Alvast bedankt,
Najdiz
O ja, zodra we bij hem zijn is het huilen altijd snel over. Hij blijft er dus niet in hangen.
Onze zoon van 2 jaar en 2 maanden wordt iedere ochtend hard huilend wakker. Meestal om een uur of 5, waarna we hem vrij gemakkelijk kunnen geruststellen en weer in slaap krijgen, om vervolgens rond zessen weer brullend wakker te worden.
We vermoeden dat hij dan droomt, maar we vragen ons toch af of er iets kan zijn waar wij nog niet aan hebben gedacht.
Overdag is het een blij mannetje. Hij is wel 2 en zegt dus 'nee', dat zorgt wel eens voor kleine conflicten, maar we hebben de indruk dat hij zich prima ontwikkelt en dat ie gelukkig is. Hij gaat ook altijd heel gemakkelijk slapen. Inmiddels heb ik een nachtlampje in een stopcontact op zijn kamertje gedaan, maar daarmee verandert het niet. Het lijkt er dus niet aan te liggen dat hij bang is in het donker.
Ik ben heel benieuwd of er andere forummers zijn die dit herkennen bij hun kind(eren) en of er iets is wat je eraan kunt doen. In het weekend wordt hij na zijn ochtendslaap weleens wakker en roept ie heel lief 'mama...mama' of 'papa...papa'. Dat klinkt dan als muziek in m'n oren. Ik zou het zo fijn vinden als hij iedere ochtend een beetje happy wakker wordt. Hebben jullie ideeën of tips?
Alvast bedankt,
Najdiz
O ja, zodra we bij hem zijn is het huilen altijd snel over. Hij blijft er dus niet in hangen.
dinsdag 19 februari 2008 om 20:29
Sinds wanneer doet hij dat?
2,5 is volgens mij wel de tijd dat ze wat meer gaan dromen. Kitty heeft ook periodes gehad dat ze ineens heel paniekerig wakker werd, soms ook 's nachts. Die periodes gingen altijd weer over.
Ik bedenk me nu ik je vraag lees, dat ik dit met Kitty al een hele tijd niet meer heb gehad, ze is nu bijna 5. Maar van haar tweede tot haar vierde, had ze regelmatig zo'n periode. Soms ging dat na haar vierde ook weer gepaard met bedplassen, terwijl ze toch al een poosje 's nachts zindelijk was. Dikke paniek was het dan, zo zielig. Als ze zo overstuur was, mocht ze daarna gewoon bij mij in bed de nacht afslapen.
Kitty heeft toen ze 2,5 was een speelgoed-eenhoorn gewonnen op de kermis, en die heb ik aangewezen als 'nachtwaker'. Eenhoorn beschermde haar tegen boze dromen en andere enge dingen 's nachts, want eenhoorns zijn magisch, vertelde ik haar. En dat hielp heel goed!
Tot voor een paar maanden geleden ging ze dan ook niet slapen, zonder dat eenhoorn op haar bed lag. Naast haar vaste knuffel hoor, want vanaf dat ze 1/2 jaar is heeft ze Beer en die gaat overal mee naar toe. Tegenwoordig ligt eenhoorn vaak gewoon in de mand met knuffels, ze heeft hem nu niet echt meer nodig, Beer wel. Maar er komt vast wel weer een dag dat hij weer een poosje op bed moet.
Volgens mij ligt dit aan het feit dat kinderen 'sprongen' maken in hun bewustzijn. Dat gaat vaak niet geleidelijk, maar ineens worden ze zich bewust van de wereld, die groter is dan ze denken. En nog groter. En nog groter. Dat kan heel beangstigend zijn voor een kind.
2,5 is volgens mij wel de tijd dat ze wat meer gaan dromen. Kitty heeft ook periodes gehad dat ze ineens heel paniekerig wakker werd, soms ook 's nachts. Die periodes gingen altijd weer over.
Ik bedenk me nu ik je vraag lees, dat ik dit met Kitty al een hele tijd niet meer heb gehad, ze is nu bijna 5. Maar van haar tweede tot haar vierde, had ze regelmatig zo'n periode. Soms ging dat na haar vierde ook weer gepaard met bedplassen, terwijl ze toch al een poosje 's nachts zindelijk was. Dikke paniek was het dan, zo zielig. Als ze zo overstuur was, mocht ze daarna gewoon bij mij in bed de nacht afslapen.
Kitty heeft toen ze 2,5 was een speelgoed-eenhoorn gewonnen op de kermis, en die heb ik aangewezen als 'nachtwaker'. Eenhoorn beschermde haar tegen boze dromen en andere enge dingen 's nachts, want eenhoorns zijn magisch, vertelde ik haar. En dat hielp heel goed!
Tot voor een paar maanden geleden ging ze dan ook niet slapen, zonder dat eenhoorn op haar bed lag. Naast haar vaste knuffel hoor, want vanaf dat ze 1/2 jaar is heeft ze Beer en die gaat overal mee naar toe. Tegenwoordig ligt eenhoorn vaak gewoon in de mand met knuffels, ze heeft hem nu niet echt meer nodig, Beer wel. Maar er komt vast wel weer een dag dat hij weer een poosje op bed moet.
Volgens mij ligt dit aan het feit dat kinderen 'sprongen' maken in hun bewustzijn. Dat gaat vaak niet geleidelijk, maar ineens worden ze zich bewust van de wereld, die groter is dan ze denken. En nog groter. En nog groter. Dat kan heel beangstigend zijn voor een kind.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 20 februari 2008 om 09:41
Hoi Poezewoes,
Bedankt voor je reactie.
Hij doet dit nu een paar maanden. Je had het over sprongen: hij is de laatste weken erg bezig met het terughalen van herinneringen. Zo zijn we in dat mooie warme weekend naar het strand geweest en daar heeft hij het nog steeds over. Voorheen reageerde hij meer op onze vragen over een gebeurtenis en nu begint hij er dus zelf over. Daaraan merken we dat hij weer een sprong maakt.
Wat betreft het afslapen bij ons in bed: da's niet echt een optie. Ik heb dat een paar keer geprobeerd maar dan is hij meteen klaarwakker en gaat bij ons liggen spelen. Op dit moment is hij nog niet heel erg gehecht aan een knuffel, maar als hij wat ouder is, zal ik de eenhoorn in mijn achterhoofd houden. Bedankt.
Zijn er nog anderen met ervaringen en tips?
Groet, Najdiz
Bedankt voor je reactie.
Hij doet dit nu een paar maanden. Je had het over sprongen: hij is de laatste weken erg bezig met het terughalen van herinneringen. Zo zijn we in dat mooie warme weekend naar het strand geweest en daar heeft hij het nog steeds over. Voorheen reageerde hij meer op onze vragen over een gebeurtenis en nu begint hij er dus zelf over. Daaraan merken we dat hij weer een sprong maakt.
Wat betreft het afslapen bij ons in bed: da's niet echt een optie. Ik heb dat een paar keer geprobeerd maar dan is hij meteen klaarwakker en gaat bij ons liggen spelen. Op dit moment is hij nog niet heel erg gehecht aan een knuffel, maar als hij wat ouder is, zal ik de eenhoorn in mijn achterhoofd houden. Bedankt.
Zijn er nog anderen met ervaringen en tips?
Groet, Najdiz
